เล่มเรียงร้อยถ้อยคำสู่บทกวี นูรฮายาตี ยูโซ๊ะ 6206910002

เรียงร้อยถ้อยคาํ สู่บทกวี สาขาวชิ าภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่ รหสั วชิ า 604-205

คาํ นาํ หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกส์ เรื่อง เรียงร้อยถอ้ ยคาํ สู่บทกวี ซ่ึงเป็นส่วนหน่ึงของรายวชิ า การอา่ นและ การเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ ๖๐๔-๒๐๕ ของนกั ศึกษาคณะศึกษาศาตร์ และศิลปศาตร์ มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่ จดั ทาํ ข้ึนเพื่อเรียบเรียงประพนั ธ์ประเภทโคลง ฉนั ท์ กาพย์ กลอน และร่าย ซ่ึงผปู้ ระพนั ธ์ไดร้ วบรวมบทประพนั ธ์ไวท้ ้งั หมด จาํ นวน ๑๒ เร่ือง โดยประพนั ธ์ ท้งั งานเดี่ยวและงานกลุ่มซ่ึงงานที่ประพนั ธ์ร่วมกนั ผปู้ ระพนั ธ์ไดร้ ะบุชื่อผแู้ ต่งไวด้ า้ นล่างของบท ประพนั ธ์ ผปู้ ระพนั ธ์หวงั เป็นอยา่ งยงิ่ วา่ หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกส์ เรื่อง เรียงร้อยถอ้ ยคาํ สู่บทกวี จะเป็นประโยชนแ์ ก่ผอู้ ่านอยา่ งยงิ่ หากมีขอ้ แนะนาํ ประการใดผเู้ ขียนขอนอมรับคาํ ติชม อยา่ งเตม็ ที่ นูรฮายาตี ยโู ซ๊ะ ผจู้ ดั ทาํ

สารบญั หน้า ๑ เร่ือง ๒-๓ กาพยย์ านี๑๑ ฟ้าหลงั ฝน ๔ กลอนคละ แมวเหมียว ๕ กลอนดอกสร้อย โควดิ ๖ โคลงส่ีสุภาพ พอ่ ของแผน่ ดิน ๗ โคลงสาม ครูข่ิน ๘ วชิ ุมมาลาฉนั ท์ นูรฮายาตี ๙-๑๐ กลอนเปล่า ไม่ยดึ ติด ไม่ผดิ หวงั ๑๑ วรรณรูป คาํ ท่ีพอ่ สอน ๑๒ กาพยย์ านี๑๑ ฉนั รักฉนั ชอบ ๑๓-๑๔ กาพยฉ์ บงั ๑๖ ฉนั เกลียดฉนั กลวั ๑๕-๑๖ กาพยส์ ุรางคนาค๒์ ๘ วนั น้ีวนั หนา้ ร่ายโบราณ อ่ึงอ่างกบั ววั

๑ ฟ้าหลงั ฝน (กาพย์ยานี๑๑) บทร้อยแก้ว: กล่าวถึงทอ้ งฟ้าท่ีส่องสวา่ งและทอ้ งฟ้าที่มืดมน ทอ้ งฟ้าที่ส่องสวา่ งก็ จะเปรียบเทียบกบั คน ๆ หน่ึงที่มีพร้อมทุกอยา่ งมีครอบครัวคอยซบั พอร์ตมีอนาคต ท่ีชดั เจนเส้นทางท่ีจะไปสู่ความฝันน้นั กง็ ่ายเหลือเกินและเม่ือเทียบกบั ฟ้าที่มืดมนก็ จะเปรียบถึงคนท่ีเกิดมาไม่มีอะไรเลยตอ้ งดิ้นรนดว้ ยตวั เองไม่มี เม่ือฟ้าสว่างใส ส่ องแสงให้ แสวงฝัน ใจสู้ให้เร็ววนั คนข้างหลงั เฝ้ารอดู ใจของคนกม็ ืดตาม เม่ือฟ้ามนั มืดมน เหลือแต่ร้างและหัวใจ ไม่เหลือคนรอบข้าง

๒ แมวฉันตวั อ้วน ตวั ท้วมเหมือนหมู ศัตรูคือหนู ปลาทูของโปรด มหี น้าตาทดี่ ุดนั นามเขาช่ือว่าจาฟา เพราะตวั มนั หนักเกนิ ทน ชอบไล่นกแต่ไม่ทนั ตวั โคตรดุสุดเหลือจะทน เลบ็ คมคมไว้ไล่ศัตรู จาฟาเป็ นแมวชอบสันโดษ จาฟาทรี่ ักของทุกคน

๓ ตวั มนั ขาวตดั ลายด้วยสีดาํ ตวั จาํ้ มา่ํ แลดูเหมือนลูกหมู มแี ววตาดุดนั เหมือนนักสู้ เป็ นศัตรูทุกตวั ท่มี าเยือน ทุกทุกวนั กนิ อาหารโคตรสิ้นเปลือง ถ้ามแี มวต้องมโี อเขาว่ากนั มลี ้นเหลือกก็ นิ หมดทุกเมด็ เลย ถ้าคดิ จะเลยี้ งคดิ ดดี ขี อเตือน

๔ โควดิ (ดอกสร้อยสักวา) แม่เอ๋ยแม่ฉัน โควดิ น้ันทาํ ให้เราต้องแยก แม่คนแรกทค่ี อยห่วงพนี่ ้อง จึงขอร้องให้เราอยู่ห่างหห่าง ทุกคนต่างทาํ ตามคาํ ทบี่ อก ไม่คดิ ออกไปอยู่คนหมู่มาก เพราะทุกคนกก็ ลวั จะต้องจาก จงึ ไม่อยากพลดั พรากเพราะกลวั เอย

๕ พ่อของแผ่นดนิ (โคลงส่ีสุภาพ) เปรียบนีค้ ือแผ่นพืน้ แผ่นดนิ ไทยนา มพี ่อคอยดบั สิ้น เรื่องร้าย พ่อทรงห่วงปวงชน ทุกท่ี ทว่ั ไทย รูปพ่อขอกราบไหว้ อย่าได้ ลืมเอย

๖ ครูขนิ่ (โคลงสาม) ครูสอนหน้ากระดาน ยมิ้ ชื่นบานแน่แท้ ครูว่าอย่ายอมแพ้ เม่ือท้อแท้ต้อง อดทน เป็ นพรทสี่ ่งให้ เสียงก้องทคี่ รูสอน อย่าได้ทงิ้ เถอะ ลูกเอย งานทค่ี ุณครูให้

๗ นูรฮายาตี (วชิ ุมมาลามฉันท์) นูรฮายาตี คนทเี่ งยี บเหงา อกี อย่างพดู เบา มโี ลกส่วนตวั เพื่อนเพื่อนรู้ดี ช่ือตขี กี้ ลวั ชอบอยู่ในกครัว ทาํ กบั ข้าวกนิ น้ันมคี วามฝัน นูรฮายาตี ฝันน้ันเป็ นจริง ขอพรทุกวนั เตม็ ทท่ี ุกส่ิง ทุกวนั ทม่ี ี ต้องไปให้ถึง หนทางยากยง่ิ

๘ ไม่ยดึ ตดิ ไม่ผดิ หวงั (กลอนเปล่า) เร่ืองราวมากมาย เคยประทบั ใจในวนั เก่า เม่ือเดนิ ผ่านพบเรื่องราว ส่ิงอยู่ในใจกลบั แตกต่างไป บางส่ิงยงั คงผูกผนั เวลาสอนให้เราต้องสืบสาน บางเรื่องต้องเลยผ่าน มองเลยวนั ปล่อยมนั ไป บางส่ิงไม่ค่อยดี มาวนั นีต้ ้องแก้ไข ไม่ควรปล่อยเลยไป ให้วนั ใหม่มากลมกลืน

๙ คาํ ทพ่ี ่อสอน (วรรณรูป)

๑๐ เปรียบนีค้ ือแผ่นพืน้ แผ่นดนิ ไทยนา มพี ่อคอยดบั สิ้น เร่ืองร้าย ทุกที่ ทวั่ ไทย พ่อทรงห่วงปวงชน อย่าได้ ลืมเอย รูปพ่อขอกราบไหว้

๑๑ ฉันชอบฉันรัก (กาพย์ยานี ๑๑) ทม่ี าของบทร้อยกรอง ผศ.พชิ ญา สุวรรณโน (อาจารยอ์ ว้ น) ใหส้ มาชิกในหอ้ งเรียนแต่งคาํ ประพนั ธ์ในคาบเรียนโดยส่งต่อแต่ละวรรคใหก้ บั เพ่ือน จากน้นั เม่ือ อ. ไดใ้ หค้ นท่ี มีวรรคของตนเองแต่ละบาทท่ีแต่งในแต่ละบท ต้งั กลุ่ม และใหแ้ ต่งบทคาํ ประพนั ธ์ กาพยย์ านี ๑๑ โดยกาํ หนดหวั ขอ้ ฉันชอบฉันรัก และสมาชิกในกล่มุ การ ประพนั ธ์ คือ ฮายาตี (นูตี) นูรฮายาตี (ตี) นูรีฮนั (ฮนั ) นตั ยา (จอย) ฉันชอบใส่ เสื้ อแดง ฉันชอบแกงมสั มน่ั ฉันชอบดูดวงจนั ทร์ ฉันชอบขนั ใบสีเขยี ว ฉันรักสาวพทั ยา ฉันรักแมวสีขาว ฉันรักษาธรรมชาติ ฉันรักเกาะลนั ตา

๑๒ ทม่ี าของบทร้อยกรอง ผศ.พชิ ญา สุวรรณโน (อาจารยอ์ ว้ น) ใหส้ มาชิกในหอ้ งเรียนแต่งคาํ ประพนั ธ์ กาพยฉ์ บงั ๑๖ โดยกาํ หนดหวั ขอ้ ฉันเกลยี ดฉันกลวั และสมาชิก ใน กลุ่มการประพนั ธ์ คือฮายาตี (นูตี) นูรฮายาตี (ตี) นูรีฮนั (ฮนั ) นตั ยา (จอย) ฉันน้ันเกลยี ดความเกยี จคร้าน มนั เป็ นตวั มาร แห่งความเจริญก้าวหน้า ชีวติ น้ันหนา ฉันกลวั ไม่พฒั นา มใิ ห้ยาํ้ อยู่กบั ที่

๑๓ วนั นีว้ นั หน้า (กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘) ทม่ี าของบทร้อยกรอง ผศ.พิชญา สุวรรณโน (อาจารยอ์ ว้ น) ใหส้ มาชิกแต่ละกลุม่ แต่งคาํ ประพนั ธ์ กาพยส์ ุรางคนางค์ ๒๘ โดยกาํ หนดหวั ขอ้ วนั นีว้ นั หน้า และสมาชิกในกลุ่มแต่ง การประพนั ธ์ คือฮายาตี (นูตี) นูรฮายาตี (ตี) นูรีฮนั (ฮนั ) นตั ยา (จอย)

วนั นีว้ นั หน้าหน้า ๑๔ (กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘) สุขกายสุขใจ วนั นีส้ ดใส พากเพยี รวชิ า ได้มาเรียนรู้ มใี จสุดสู้ เพ่ือมาเป็ นครู ไม่เคยหายหนี ด้วยใจไม่ถอย วนั หน้าเราคอย ต้งั ใจศึกษา ทาํ ตามหน้าท่ี ความรู้มากมี เพ่ือมวี นั นี้ เพ่ืออาชีพครู

๑๕ ณ หนองนํา้ ริมทุ่งนา ววั ตวั หนึ่งเดนิ มากนิ นํา้ และเหยยี บโดนลูกอง่ึ อ่างตายไปหลาย ตวั เมื่อแม่องึ่ อ่างกลบั มา ลูก ๆ กร็ ีบเล่าให้แม่ฟังด้วยความตื่นกลวั ว่า \" แม่จ๋าเมื่อกมี้ ตี วั อะไรไม่รู้ สูงใหญ่ทะมนึ เหยยี บพวกเราตายไปต้งั หลายตวั น่ากลวั มากเลยจ๊ะ \" แม่อง่ึ อ่างได้ฟังกส็ ูดลมพองตวั ให้ใหญ่ขนึ้ แล้วถามด้วยความ อยากรู้ว่า \" ตวั ใหญ่เท่านีไ้ หม? \" ลูกองึ่ อ่างบอกว่า \" ใหญ่กว่านีอ้ กี จ้ะแม่ \" แม่อง่ึ อ่างจงึ พองตวั ขนึ้ อกี ลูก ๆ กต็ อบว่า \" ยงั ใหญ่ไม่ถงึ ครึ่งเลยแม่ \" แม้ว่าแม่อง่ึ อ่างจะพยายามพองตวั ขนึ้ เท่าไรแต่ลูก ๆ กย็ งั ส่ายหน้าว่ายงั ใหญ่ไม่ถึงคร่ึงแม่อง่ึ อ่างนึกฉุนเฉียวจึงพองตวั ขนึ้ สุดแรงเกดิ จนตวั เองทนไม่ไหวท้องแตกตายทรี่ ิม หนองนํา้ แห่งน้ัน.

เรื่อง องึ่ อ่างกบั ววั ๑๖ (ร่ายนิทาน) มคี รอบครัวองึ่ งอ่าง ต่างพากนั เล่นฝน จนเห็นววั ตวั หนึ่ง ซ่ึงกาํ ลงั เดนิ มา ขาววั เหยยี บบองึ่ งอ่าง ต่างพากนั ตกใจ เลยไปฟ้องแม่มนั ว่าตวั มนั ใหญ่มาก ใหญ่มากขนาดไหน ตวั ใหญ่เท่านีไ้ หม ไหนแม่จะพองตวั พองตวั ให้โตขึน้ ให้โตขนึ้ กว่าเดมิ จึงเตมิ ลมจนพอง ลูกมองแม่องึ่ งอ่าง ลูกลูกต่างกนั เตือน แต่เหมือนจะไม่ฟัง เพราะกาํ ลงั โมโห ทม่ี โนไม่ถึง มนั จึงพองเตม็ ตวั จนตวั มนั ระเบิด ให้เกดิ โทษจนได้ ทาํ ให้ได้รู้ว่า อย่าทาํ เกนิ กาลงั

ประวตั ผิ ู้แต่ง นูรฮายาตี ยโู ซ๊ะ ภูมิลาํ เนา 79 ตาํ บลกาบงั อาํ เภอกาบงั จงั หวดั ยะลา การศึกษา กาํ ลงั ศึกษาอยู่ สาขาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และ ศิลปะศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่ ช่วงช้นั ปี ท่ี ๓