006-จุรีลักษณ์-นิทาน

กาลครัง้ หนึง่ นานมาแลว มเี จ้าหญิงรปู โฉมงดงามนา่ รักนามว่า “สโนว์ ไวท”์ เธออาศัยอยูใ่ นปราสาทกบั พระราชินี แม่เลี้ยงของเธอ แต่ราชนิ ี ใจรา้ ยอิจฉาความสวยของสโนว์ไวท์ จึงส่ังให้เธอทำ�งานปดั กวาดเชด็ ถู ราวกบั เปน็ คนใช้ แต่ละวันพระราชินีจะคอยถามกระจกวิเศษว่า ““กระจก วิเศษ จงบอกขา้ เถดิ ใครงามเลศิ ในปฐพี ?” และทกุ ๆ ครง้ั กระจก กจ็ ะตอบว่า “ทา่ นนแ่ี หละ ไมม่ ีผู้ใดงดงามเกิน” แต่แลว้ วนั หนึง่ ราชินีกถ็ ามเช่นเดมิ แต่กระจกวเิ ศษกลับตอบว่า “มีหญงิ สาวผหู้ นึ่ง รมิ ฝปี ากสีแดงด่ังกุหลาบ เสน้ ผมดำ�เงาดัง่ ไม้มะเกลือ ผิวกายขาว ด่ังหมิ ะ เธอช่อื สโนวไ์ วท์ ผงู้ ามเลศิ ในปฐพ”ี ราชินถี ึงกับอ้าปากค้าง ขณะเดียวกนั สโนวไ์ วทท์ ่ีกำ�ลงั ท�ำ ความสะอาดก็ไดอ้ ธิษฐานขอให้ ได้พบกบั รักแท้ ทนั ใดนัน้ เธอก็ได้พบกบั เจา้ ชายผหู้ ล่อเหลา ซ่ึงเดนิ มาตามเสยี งร้องเพลงอันไพเราะของสโนวไ์ วท์

ราชินีใจร้ายเห็นดังนั้นก็ตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด และวางแผนกำ�จัด สโนว์ไวท์ทันที นางเรียกตัวนายพรานมาพบ พร้อมออกคำ�สั่งให้พา สโนว์ไวท์เข้าไปในป่า จากนั้นก็ฆ่าเธอเสีย นายพรานตกใจมาก แต่ก็ขัดคำ�สั่งราชินีไม่ได้ “เพื่อไม่ให้ภารกิจล้มเหลว จงเอาหัวใจ ของนางมาใส่ในนี้” ราชินีผู้ดุร้ายกระหน่ำ�ซ้ำ� พร้อมกับส่งกล่อง เล็ก ๆ กล่องหนึ่งให้เขา วันต่อมานายพรานหลอกล่อให้สโนว์ไวท์เข้าไปในป่า แต่ขณะที่จะลงมือแทงมีด นายพรานกลับไม่สามารถ ฆ่าเจ้าหญิงน้อยได้ลงคอเขาได้บอกความจริงแก่สโนว์ไวท์ แล้วบอกให้เธอรีบวิ่งหนีไปแล้วอย่ากลับมาที่ปราสาทอีก

สโนว์ไวทท์ หี่ วาดกลวั หนั หลงั ว่ิงเขา้ ไปในปา่ เร็วเทา่ ทจ่ี ะทำ�ได้ ยงิ่ เขา้ ไปลกึ เท่าไร รอบข้างกย็ ่ิงมืด ก่งิ ไมต้ ่างเกี่ยวเส้อื ผ้าของเธอจนขาด ในทส่ี ุดเธอก็พบแสงสวา่ ง และมองเห็นกระทอ่ มหลงั เล็กกลางป่า “ใครกนั นะมาอาศยั อย่ใู นป่าแบบนี้” เธอเคาะประตู แต่ไม่มีเสยี งตอบรบั ประตบู านนั้นแง้มออกเลก็ นอ้ ย เธอจงึ ตัดสนิ ใจก้าวเข้าไปในกระท่อม เจ้าหญิงสโนวไ์ วทเ์ ห็นว่ากระท่อมดสู กปรก ไม่เปน็ ระเบยี บ เธอจงึ เริ่มท�ำ ความสะอาด เพื่อหวงั วา่ จะขอเจ้าของบ้านอาศยั อย่ทู ่ี กระท่อมน้ี เม่อื ปัดกวาดชั้นแรกเสรจ็ แล้ว เธอกพ็ บวา่ ช้นั บนมีหอ้ งนอน และมีเตียงเลก็ ๆ ท้ังหมด 7 เตยี งวางเรยี งกันอยู่ สโนว์ไวทค์ ิดว่าตอ้ งเปน็ ของเด็ก ๆ อยา่ งแนน่ อน ด้วยความเหนื่อยล้า เธอล้มตัวลงนอนบนเตียง และงบี หลบั ไปอย่างรวดเรว็

หลังจากนน้ั ไมน่ าน คนแคระทั้งเจด็ กลับมาจากการทำ�งานใน เหมืองพลอย พวกเขาเหน็ วา่ ประตกู ระท่อมเปดิ อยู่ แถมด้านในยงั ท�ำ ความสะอาดเรียบรอ้ ยอีกด้วย พวกเขาพากนั ส�ำ รวจรอบบ้าน “ต้องมอี ะไรผิดปกติแน่ ๆ” คนแคระคนหน่ึงบอกและขึ้นไปยังชัน้ สอง ก่อนจะพบหญงิ สาวก�ำ ลงั นอนหลบั อยู่ “เธอคือใคร ?” คนแคระถามทนั ทที สี่ โนวไ์ วท์ลืมตาต่นื เธอ ประหลาดใจมากท่ีพวกเขาไมใ่ ชเ่ ดก็ อยา่ งท่ีคิด จากนน้ั ทั้งสองฝา่ ยต่างก็ ผลดั กนั เล่าเร่ืองราว สโนวไ์ วท์จดจ�ำ ชอื่ ของคนแคระท้งั เจด็ ไดแ้ ก่ แบช ฟูล, ด็อค, ดปู ป้ี, กรมั ปป์ ี,้ แฮปป,้ี สลีปป้ี และ สนีซซ่ี และคนแคระกย็ ิน ยอมให้สโนว์ไวทพ์ กั อยู่กับพวกเขา เพื่อปกปอ้ งเธอจากแมเ่ ลีย้ งใจรา้ ย โดยสโนว์ไวทร์ บั อาสาท�ำ อาหารและอา่ นนิทานกอ่ นนอนให้คนแคระท้ัง เจด็ ฟังเปน็ การตอบแทน

วนั รุง่ ข้นึ กอ่ นทีค่ นแคระจะออกไปท�ำ งาน พวกเขากำ�ชบั สโนวไ์ วทว์ ่า ห้ามเปิดประตใู หใ้ ครเด็ดขาด เจ้าหญงิ พยกั หน้ารับคำ� แล้วทุกวันก็ผา่ น ไปด้วยดี วนั แล้ว วันเล่า กลับมาทีป่ ราสาท พระราชินีผดู้ ุรา้ ยก็ไปหากระจกวิเศษอกี “กระจกวเิ ศษ จงบอกขา้ เถดิ ใครงามเลิศในปฐพี ?” กระจกวเิ ศษตอบวา่ “ข้ามหุบเขาเพชรพลอยเจด็ ลูก หลังน�ำ้ ตกเจด็ สาย ในกระท่อมทีค่ นแคระ ท้งั เจด็ อยู่ สโนวไ์ วท์งดงามท่สี ุด” ราชินีบอกกระจกวิเศษวา่ สโนวไ์ วท์ ตายแลว้ นางเอากล่องออกมาเป็นหลักฐาน “สโนว์ไวท์ยังมชี ีวติ อย”ู่ กระจกวิเศษตอบ” น่ีคอื หวั ใจหมทู เี จา้ ก�ำ ลังถืออยนู่ ะ่ !”

“แค่หญงิ ชราขายแอปเปลิ คนหน่งึ เทา่ นั้นจ้ะ ข้างนอกนี้ฝนตก ช่วยเปดิ ประตใู ห้ฉนั ไดไ้ หมจะ้ ” ราชนิ ีในรา่ งของหญงิ แก่น่าเกลียด พรอ้ มตะกร้แอปเปิล เอ่ยปากขอร้อง สโนว์ไวท์ ด้วยความสงสาร สโนวไ์ วท์จงึ เปิดประตูใหห้ ญิงชราเข้ามา “ดแู อปเปิลสแี ดงนา่ กินพวกนสี้ ิ เธออยากรบั มนั ไว้ไหมล่ะ” นางแกล้งถาม “ฉนั อยากจะซอื้ แอปเปลิ นะจ้ะ แตฉ่ นั ไม่มเี งนิ เลย” สโนวไ์ วทต์ อบ “ขอแลกกบั หวีของเธอกพ็ อจะ้ ” หญิง ชราจดั แจงมอบแอปเปิลใหก้ บั สโนว์ไวท์ แล้วชักชวนให้เธอลองลิ้มรสดู

สโนว์ไวทก์ ัดแอปเปิลเขา้ ไปคำ�ใหญ่ ทนั ใดนนั้ รา่ งของเธอก็ลม้ ลง กบั พืน้ และสลบไป ราชินดี ใี จอย่างยิ่ง พร้อมกระโดดโลดเต้นท่แี ผน ของนางส�ำ เรจ็ ซงึ่ ไดเ้ วลาทคี่ นแคระทง้ั เจด็ กลับบา้ นมาพอดี และเห็นว่า แม่เล้ียงของสโนวไ์ วทก์ ำ�ลังหวั เราะอยู่ พวกเขารีบออกไล่ตามทนั ที ราชินใี จร้ายในรา่ งของหญิงชราวง่ิ หนีออกจากกระทอ่ ม ระหว่าง ทางน้ันมพี ายุหนัก นางปีนขนึ้ ไปบนยอดเขา ขณะทคี่ นแคระกำ�ลัง ไล่ตามมาตดิ ๆ วินาทนี ้ันราชนิ ีสะดดุ ลนื่ ล้ม ตกลงไปสกู่ น้ เหว และไมม่ ีใครไดพ้ บเห็นเธออีกเลย

ช่างน่าสงสารท่ีไม่มใี ครชว่ ยสโนวไ์ วท์ได้ เธอยงั คงนอนแนน่ ิ่ง โดยคนแคระ ทง้ั เจ็ดนำ�ร่างของเธอใส่ในโลงแก้ว วนั คืนผ่านไปทพี่ วกเขาเฝ้าคอยดแู ลเธอ และแลว้ วันหนงึ่ เจ้าชายรูปงามก็ผา่ นมาพบเข้า ทนั ทที เ่ี ขาทราบวา่ สโนว์ ไวท์หายไปจากปราสาท เขาก็พยายามค้นหาเธอมาตลอด ในท่สี ดุ เขาก็พบ กับสโนว์ไวท์ ดว้ ยหัวใจแตกสลาย เจ้าชายคอ่ ย ๆ เปดิ โลงแกว้ แลว้ บรรจง จมุ พติ เจา้ หญงิ แลว้ โคง้ ศรีษะลงค�ำ นับในความเงยี บ ทนั ใดน้ัน เปลอื กตาของสโนวไ์ วทก์ ก็ ะพริบขึ้น ค�ำ สาปถกู ท�ำ ลายลง แลว้ เธอตน่ื ขนึ้ จากการหลับใหล เหล่าสัตวต์ า่ ง ๆ และคนแคระทงั้ เจ็ดพา กันดใี จอย่างทสี่ ุด เจ้าชายโอบกอดเธอไวแ้ ละอ้มุ ข้นึ บนหลงั มา้ สีขาว ตอ่ มา ทั้งเจ้าชายและเจ้าหญิงก็ได้แต่งงานกนั และครองรักกนั ในปราสาทอย่างมี ความสุขตลอดไป

นทิ านเรอ่ื งน้ีสอนใหร้ ้วู า่ แมช้ วี ิตต้องเผชญิ วกิ ฤตหลายอย่าง กย็ งั ไมโ่ กรธ ไมโ่ ทษใคร ในขณะเดียวกัน ผู้มีเพยี บพร้อม มีพลงั อ�ำ นาจ ทรัพย์สมบตั แิ ละความงาม แตเ่ ธอเปน็ คนมองโลกในแงร่ ้าย ดว้ ยจิตใจทมี่ คี วามอิจฉาริษยา ทำ�ใหช้ วี ิตไมม่ คี วามสขุ

นางสาวจุรลี กั ษณ์ ศษลาธิคณุ ปวช.2 การจดั การส�ำ นักงาน 65202160007