ประมวลกฎหมายอาญา

ลกั ษณะ ๑๐   ความผิดเก่ียวกับชีวติ และรา งกาย  หมวด ๑   ความผดิ ตอ ชีวิต  มาตรา ๒๘๘ ผูใดฆาผูอ ่ืน ตอ งระวางโทษประหารชีวิต จาํ คกุ ตลอดชวี ติ หรอื   จาํ คกุ ตัง้ แตสบิ หาปถึงยี่สบิ ป  มาตรา ๒๘๙ ผใู ด  (๑) ฆาบุพการ ี (๒) ฆาเจาพนกั งาน ซึง่ กระทาํ การตามหนาที่ หรือเพราะเหตุที่จะกระทาํ หรือ ไดกระทําการตามหนาท ่ี (๓) ฆาผชู วยเหลือเจาพนักงาน ในการท่เี จาพนกั งานนน้ั กระทาํ ตามหนาท่ี หรอื เพราะเหตุทบี่ คุ คลนน้ั จะ ชวยหรอื ไดช ว ยเจา พนกั งานดงั กลาวแลว  (๔) ฆาผอู นื่ โดยไตรต รองไวก อ น   (๕) ฆา ผอู ่นื โดยทรมานหรอื โดยกระทําทารุณโหดรา ย  (๖) ฆาผูอน่ื เพอื่ ตระเตรียมการ หรอื เพ่ือความสะดวกในการทจ่ี ะกระทาํ ความผดิ อยา งอ่นื หรือ  (๗) ฆาผูอื่นเพอ่ื จะเอา หรอื เอาไวซ ง่ึ ผลประโยชนอนั เกดิ แตการทตี่ นไดกระทําความผิดอน่ื เพอื่ ปกปด ความผดิ อ่นื ของตน หรือเพ่อื หลีกเล่ียงใหพ นอาญาในความผิดอื่นท่ตี นไดกระทาํ ไว  ตองระวางโทษประหารชีวติ   มาตรา ๒๙๐ ผูใดมิไดม ีเจตนาฆา แตทาํ รายผอู นื่ จนเปนเหตใุ หผูน้ันถงึ แกค วามตาย  ทองระวางโทษจําคุกตัง้ แตส ามปถึงสบิ หา ป  ถาความผดิ นัน้ มลี ักษณะประการหน่งึ ประการใด ดงั ท่บี ญั ญตั ไิ วในมาตรา ๒๘๙ ผกู ระทาํ ตองระวางโทษ จําคกุ ตัง้ แตส ามปถ ึงย่สี ิบป  มาตรา ๒๙๑ ผูใ ดกระทําโดยประมาท และการกระทาํ น้นั เปนเหตใุ หผ ูอน่ื ถงึ แก ความตาย ตองระวางโทษ จาํ คุกไมเ กินสบิ ป และปรับไมเกินสองแสนบาท  มาตรา ๒๙๒ ผูใดกระทําดวยการปฏบิ ัติอนั ทารุณ หรอื ดวยปจ จัยคลายคลงึ กนั แกบ คุ คลซงึ่ ตอ งพ่ึงตน ใน การดาํ รงชีพหรือในการอ่ืนใด เพือ่ ใหบุคคลน้ันฆาตนเอง ถาการฆา ตนเองนัน้ ไดเกดิ ขึ้นหรอื ไดมกี ารพยายามฆา

ตนเอง ตอ งระวางโทษจาํ คุก ไมเกนิ เจด็ ป และปรับไมเ กินหน่งึ แสนสีห่ มืน่ บาท  มาตรา ๒๙๓ ผใู ดชว ยหรือยยุ งเดก็ อายยุ ังไมเ กินสบิ หกป หรอื ผูซึ่งไมสามารถ เขา ใจวา การกระทําของตนมี สภาพหรอื สาระสําคญั อยางไร หรอื ไมส ามารถบังคับการ กระทําของตนได ใหฆาตนเอง ถาการฆา ตนเองนัน้ ไดเ กิด ข้ึนหรือไดม กี ารพยายาม ฆาตนเอง ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเกนิ หา ป หรอื ปรับไมเกนิ หน่ึงแสนบาท หรอื ทัง้ จาํ ท้งั ปรบั   มาตรา ๒๙๔ ผูใ ดเขา รว มในการชลุ มนุ ตอสรู ะหวา งบุคคลตัง้ แตสามคนขึ้นไป และบุคคลหนง่ึ บคุ คลใดไม วา จะเปนผทู ี่เขารว มในการน้ันหรอื ไม ถงึ แกค วามตาย โดยการกระทาํ ในการชลุ มนุ ตอ สูน ั้น ตอ งระวางโทษจําคกุ ไม เกินสองป หรอื ปรบั ไมเ กินส่ีหมื่นบาท หรอื ทงั้ จําทงั้ ปรบั   ถา ผทู เี่ ขารว มในการชลุ มนุ ตอ สูนน้ั แสดงไดวา ไดกระทําไปเพอ่ื หามการชุลมุน ตอ สนู น้ั หรือเพอื่ ปอ งกัน โดยชอบดวยกฎหมาย ผนู ้ันไมต อ งรับโทษ    หมวด ๒   ความผดิ ตอรางกาย  มาตรา ๒๙๕ ผูใดทาํ รายผูอ น่ื จนเปน เหตุใหเกดิ อนั ตรายแกกายหรอื จติ ใจของ ผอู ่นื นน้ั ผนู น้ั กระทําความ ผิดฐานทาํ รา ยรา งกาย ตองระวางโทษจาํ คกุ ไมเกินสองป หรอื ปรับไมเกินส่ีหม่นื บาท หรือท้ังจาํ ทง้ั ปรบั   มาตรา ๒๙๖ ผูใดกระทาํ ความผดิ ฐานทาํ รา ยรางกาย ถาความผดิ นน้ั มลี กั ษณะ ประการหนง่ึ ประการใด ดังท่ีบัญญัตไิ วในมาตรา ๒๘๙ ตองระวางโทษจําคกุ ไมเ กนิ สามป หรอื ปรับไมเ กินหกหม่ืนบาท หรอื ทัง้ จําทงั้ ปรับ  มาตรา ๒๙๗ ผูใดกระทําความผิดฐานทํารา ยรา งกาย จนเปน เหตุใหผ ูถกู กระทาํ รา ยรบั อันตรายสาหัส  ตองระวางโทษจําคุกตง้ั แตห กเดอื นถงึ สบิ ป และปรบั ตั้งแต หนึ่งหมนื่ บาทถงึ สองแสนบาท   อนั ตรายสาหสั นน้ั คอื    (๑) ตาบอด หหู นวก ลนิ้ ขาด หรอื เสียฆานประสาท   (๒) เสยี อวยั วะสืบพันธุ หรอื ความสามารถสบื พนั ธ ุ   (๓) เสยี แขน ขา มือ เทา น้ิวหรอื อวัยวะอน่ื ใด   (๔) หนา เสียโฉมอยา งติดตัว   (๕) แทง ลกู   

(๖) จิตพิการอยางติดตวั    (๗) ทพุ พลภาพ หรอื ปวยเจบ็ เรื้อรังซึ่งอาจถงึ ตลอดชีวติ   (๘) ทพุ พลภาพ หรอื ปวยเจ็บดว ยอาการทุกขเวทนาเกนิ กวา ยสี่ บิ วนั หรอื จนประกอบกรณียกจิ ตามปกตไิ ม ไดเ กนิ กวา ยสี่ ิบวัน  มาตรา ๒๙๘ ผูใดกระทําความผิดตามมาตรา ๒๙๗ ถาความผดิ นัน้ มีลักษณะ ประการหนึง่ ประการใดดังที่ บญั ญัติไวในมาตรา ๒๘๙ ตอ งระวางโทษจําคกุ ตงั้ แต สองปถ งึ สิบป และปรบั ตงั้ แตส ่ีหม่ืนบาทถึงสองแสนบาท  มาตรา ๒๙๙ ผูใ ดเขา รวมในการชุลมุนตอสรู ะหวา งบคุ คลแตส ามคนขึน้ ไป และ บคุ คลหนงึ่ บคุ คลใดไมว า จะเปนผทู ี่เขา รวมในการน้ันหรอื ไมร ับอนั ตรายสาหสั โดยการกระทาํ ในการชลุ มนุ ตอ สนู น้ั ตอ งระวางโทษจาํ คุกไม เกินหนึ่งป หรือปรับไมเ กิน สองหม่นื บาท หรอื ท้งั จาํ ท้ังปรบั   ถา ผูท เี่ ขารว มในการชุลมนุ ตอสนู ัน้ แสดงไดวา ไดก ระทาํ ไปเพื่อหา มการ ชุลมุนตอ สูน ้ัน หรอื เพื่อปองกนั โดยชอบดว ยกฎหมาย ผูนน้ั ไมตอ งรบั โทษ  มาตรา ๓๐๐ ผใู ดกระทาํ โดยประมาท และการกระทํานั้นเปน เหตใุ หผอู ืน่ ะ อันตรายสาหสั ตองระวางโทษ จําคุกไมเ กินสามป หรอื ปรบั ไมเ กินหกหมื่นบาท หรอื ทงั้ จาํ ท้ังปรับ  หมวด ๓  ความผิดฐานทําใหแทงลูก   มาตรา ๓๐๑ หญงิ ใดทาํ ใหต นเองแทงลูก หรอื ยอมใหผ อู ื่นทาํ ใหต นแทงลกู ตอง ระวางโทษจําคุกไมเ กนิ สามป หรอื ปรบั ไมเ กนิ หกหมนื่ บาท หรอื ท้งั จําทง้ั ปรับ  มาตรา ๓๐๒ ผูใดทาํ ใหหญิงแทง ลูกโดยหญงิ นนั้ ยินยอม ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเ กนิ หาป หรือปรับไมเกิน หนึ่งแสนบาท หรือท้งั จําทง้ั ปรับ  ถา การกระทํานน้ั เปน เหตใุ หห ญงิ รบั อนั ตรายสาหัสอยา งอืน่ ดว ย ผกู ระทําตอง ระวางโทษจําคุกไมเ กนิ เจ็ดป  หรอื ปรับไมเ กนิ หนึง่ แสนส่หี มื่นบาท หรือท้ังจําทั้งปรบั   ถา การกระทํานน้ั เปน เหตใุ หห ญิงถงึ แกค วามตาย ผกู ระทาํ ตองระวางโทษจาํ คุก ไมเ กนิ สบิ ป และปรบั ไม เกินสองแสนบาท  มาตรา ๓๐๓ ผูใดทาํ ใหหญิงแทงลกู โดยหญิงน้นั ไมย ินยอม ตอ งระวางโทษ จาํ คกุ ไมเกนิ เจด็ ป หรอื ปรบั ไม เกินหน่ึงแสนส่ีหมนื่ บาท หรือท้งั จําท้งั ปรับ  ถาการกระทาํ นัน้ เปนเหตใุ หหญิงรบั อันตรายสาหัสอยางอ่นื ดวย ผูก ระทําตอง ระวางโทษจาํ คกุ ตั้งแตห นึ่งปถ ึงสบิ ป 

และปรับตั้งแตส องหม่นื บาทถงึ สองแสนบาท  ถาการกระทํานนั้ เปน เหตุใหหญงิ ถึงแกค วามตาย ผูกระทําตองระวางโทษจําคุก ตัง้ แตหาปถ ึงยส่ี ิบป และ ปรับต้งั แตหนง่ึ แสนบาทถงึ สี่แสนบาท  มาตรา ๓๐๔ ผูใดเพียงแตพ ยายามกระทําความผิดตามมาตรา ๓๐๑ หรือมาตรา ๓๐๒ วรรคแรก ผนู ัน้ ไม ตอ งรับโทษ  มาตรา ๓๐๕ ถาการการกระทําความผดิ ดังกลา วในมาตรา ๓๐๑ และมาตรา ๓๐๒ น้ัน เปน การกระทาํ ของนายแพทย และ  (๑) จําเปน ตอ งกระทาํ เน่ืองจากสุขภาพของหญงิ นนั้ หรือ  (๒) หญิงมคี รรภเนือ่ งจากการกระทําความผดิ อาญา ตามท่บี ัญญตั ิไวในมาตรา 45 มาตรา ๒)) มาตรา  ๒๘๑๒ มาตรา ๒๘๓ หรือมาตรา ๒๔๔  ผูกระทาํ ไมมคี วามผดิ   หมวด ๔   ความผดิ ฐานทอดทง้ิ เด็ก คนปว ยเจบ็ หรือคนชรา   มาตรา ๓๐๖ ผูใดทอดทิง้ เดก็ อายุยงั ไมเกินเกาปไ ว ณ ทีใ่ ด เพอื่ ใหเ ดก็ นน้ั พนไปเสียจากตน โดยประการท่ี ทําใหเ ดก็ นัน้ ปราศจากผดู ูแล ตอ งระวางโทษจาํ คุก ไมเกินสามป หรอื ปรับไมเกนิ หกหม่ืนบาท หรือทัง้ จําทง้ั ปรับ  มาตรา ๓๐๗ ผูใดมีหนาทต่ี ามกฎหมายหรือตามสัญญาตองดแู ลผซู งึ่ พึ่งตนเอง มิได เพราะอายุ ความปวย เจบ็ กายพิการหรอื จิตพิการ ทอดทง้ิ ผูซง่ึ พึ่งตนเองมไิ ด นนั้ เสยี โดยประการท่ีนา จะเปน เหตุใหเกิดอนั ตรายแกชวี ิต  ตองระวางโทษจําคกุ ไมเ กนิ สามป หรือปรบั ไมเ กนิ หกหม่นื บาท หรอื ทงั้ จําทั้งปรบั   มาตรา ๓๐๘ ถา การกระทาํ ความผดิ ตามมาตรา ๓๐๖ หรอื มาตรา ๓๐๐ เปน เหตุใหผ ูถูกทอดท้ิงถงึ แก ความตาย หรอื รับอันตรายสาหัส ผกู ระทาํ ตองระวางโทษ ดงั ที่บญั ญตั ไิ วใ นมาตรา ๒๙๐ มาตรา ๒๙๓ หรือมาตรา  ๒๙๕ น้นั         ลกั ษณะ ๑๑ 

ความผิดเก่ียวกบั เสรีภาพและชอ่ื เสียง  หมวด ๑  ความผดิ ตอ เสรภี าพ   มาตรา ๓๐๙ ผูใดขม ขืนใจผอู น่ื ใหก ระทาํ การใด ไมก ระทําการใด หรือจํายอม ตอ สิง่ ใด โดยทาํ ใหก ลวั วา จะเกดิ อนั ตรายตอชวี ิต รางกาย เสรีภาพ ช่อื เสยี งหรอื ทรัพยส ินของผถู กู ขม ขนื ใจนัน้ เองหรือของผูอ น่ื หรอื โดยใช กําลงั ประทษุ รา ยจน ผถู ูกขมขืนใจตองกระทาํ การนนั้ ไมก ระทําการน้นั หรอื จาํ ยอมตอสิง่ น้นั ตอ งระวาง โทษจําคุก ไมเกนิ สามป หรือปรับไมเกนิ หกหม่ืนบาทหรอื ทง้ั จําทง้ั ปรบั   ถา ความผดิ ตามวรรคแรกไดกระทําโดยมีอาวธุ หรือโดยรวมกระทําความผิด ดวยกนั ตั้งแตห าคนข้ึนไป  หรือไดกระทําเพ่ือใหผ ถู กู ขมขนื ใจทาํ ถอน ทาํ ใหเ สียหาย หรอื ทาํ ลายเอกสารสทิ ธิอยา งใด ผกู ระทําตอ งระวางโทษ จาํ คกุ ไมเ กินหาป หรือปรับ ไมเ กนิ หน่งึ แสนบาท หรอื ท้ังจาํ ทัง้ ปรับ  ถากระทาํ โดยอา งอาํ นาจองั้ ย่หี รอื ซอ งโจร ไมว า อั้งยี่หรือซองโจรนัน้ จะมอี ยูหรือไม ผกู ระทาํ ตอ งระวางโทษ จําคกุ ต้งั แตห น่งึ ปถึงเจด็ ป และปรับตง้ั แตสองหมืน่ บาทถึง หน่งึ แสนสี่หมื่นบาท  มาตรา ๓๑๐ ผใู ดหนวงเหน่ียวหรอื กกั ขงั ผูอื่น หรือกระทาํ ดวยประการใดให ผอู ่นื ปราศจากเสรีภาพใน รา งกาย ตอ งระวางโทษจําคุกไมเ กินสามป หรอื ปรบั ไมเ กิน หกหมน่ื บาทหรือทัง้ จําทั้งปรับ  ถา การกระทําความผิดตามวรรคแรก เปน เหตใุ หผถู ูกหนว งเหนย่ี วถกู กกั ขงั หรือ ตอ งปราศจากเสรีภาพใน รา งกายน้ันถงึ แกความตาย หรอื รับอันตรายสาหสั ผกู ระทํา ตองระวางโทษดงั ท่ีบญั ญตั ไิ วในมาตรา ๒๙๐ มาตรา  ๒๔๐๗ หรือมาตรา ๒๙๕ นน้ั   มาตรา ๓๑๐ ผูใ ดหนวงเหนย่ี วหรอื กกั ขงั ผูอ ่ืน หรือกระทําดว ยประการใด  ใหผ ูอ่นื ปราศจากเสรภี าพในรางกาย และใหผ อู น่ื นน้ั กระทําการใดใหแ กผ ูก ระทําหรอื บคุ คลอื่น ตองระวางโทษจํา คกุ ไมเ กนิ หาป และปรบั ไมเ กินหนง่ึ แสนบาท  มาตรา ๓๑๑ ผูใดกระทําโดยประมาท และการกระทําน้นั เปนเหตใุ หผูอืน่ ถูกหนว ง เหน่ียว ถูกกกั ขัง หรือ ตอ งปราศจากเสรภี าพในรา งกาย ตอ งระวางโทษจําคกุ ไมเ กนิ หน่งึ ป หรอื ปรับไมเกนิ สองหมนื่ บาท หรอื ท้งั จําทั้ง ปรบั   ถา การกระทาํ ความผิดตามวรรคแรก เปนเหตุใหผถู กู หนว งเหน่ยี วถูกกกั ขัง หรอื ตอ งปราศจากเสรีภาพใน รางกายน้ันถึงแกค วามตายหรอื รับอันตรายสาหสั ผกู ระทาํ ตอ งระวางโทษดังทบี่ ัญญัติไวใ นมาตรา ๒๙๑ หรอื มาตรา ๓๐๐ 

มาตรา ๓๑๒ ผใู ดเพอ่ื จะเอาคนลงเปน ทาส หรือใหม ีฐานะคลา ยทาส นําเขา ในหรอื สงออกไปนอกราช อาณาจักร พามาจากท่ใี ด ซอื้ ขาย จําหนา ย รบั หรือ หนว งเหนย่ี วซง่ึ บุคคลหนง่ึ บุคคลใด ตองระวางโทษจําคกุ ไม เกินเจ็ดป และปรบั ไมเกินหนงึ่ แสนสี่หม่นื บาท  มาตรา ๓๑๒ ทวิ ถาการกระทําความผดิ ตามมาตรา ๓๑๐ ทวิ หรือมาตรา ๓๑๒ เปน การกระทําตอเด็ก อายยุ ังไมเกินสิบหา ป ผกู ระทําตอ งระวางโทษจําคกุ ตัง้ แต สามปถึงสบิ ป และปรบั ไมเ กินสองแสนบาท  ถาการกระทําความผดิ ตามวรรคแรก หรอื มาตรา ๓๑๐ ทวิ หรอื มาตรา ๓๑๒ เปน เหตุใหผูถกู กระทํา  (๑) รบั อนั ตรายแกก ายหรอื จติ ใจ ตองระวางโทษจาํ คุกต้ังแตห าปถงึ สบิ หาป และ ปรบั ไมเกนิ สามแสนบาท  (๒) รบั อันตรายสาหสั ผูกระทําตอ งระวางโทษจําคุกตลอดชวี ติ หรอื จําคกุ ต้ังแตเจ็ดปถงึ ยสี่ ิบป  (๓) ถึงแกค วามตาย ผกู ระทําตอ งระวางโทษประหารชวี ติ จําคกุ ตลอดชีวติ หรอื จาํ คกุ ต้ังแตส บิ หา ปถึง ย่ีสบิ ป  มาตรา ๓๑๒ ตรี ผูใดโดยทจุ รติ รับไว จาํ หนา ย เปน ธุระจัดหา ลอไป หรอื พาไป ซึง่ บุคคลอายุเกินสบิ หาป แตย งั ไมเกนิ สิบแปดป แมผูน้นั จะยนิ ยอมกต็ าม ตอ งระวาง โทษจาํ คุกไมเ กินหาป หรือปรับไมเ กนิ หน่ึงแสนบาท  หรือทง้ั จําท้ังปรบั   ถา การกระทาํ ความผดิ ตามวรรคแรกเปน การกระทาํ แกเ ดก็ อายุยังไมเกินสิบหา ป ผูกระทาํ ตอ งระวางโทษ จําคกุ ไมเ กินเจด็ ป หรือปรับไมเ กินหนง่ึ แสนสห่ี ม่นื บาท หรอื ทั้งจาํ ทง้ั ปรับ  มาตรา ๓๑๓ ผูใดเพ่อื ใหไดม าซึ่งคาไถ    (๑) เอาตัวเดก็ อายไุ มเ กินสิบหาปไ ป  (๒) เอาตวั บุคคลอายกุ วาสิบหา ปไป โดยใชอ ุบายหลอกลวง ขเู ข็ญ ใชกาํ ลัง ประทุษรา ย ใชอ ํานาจครอบงํา ผดิ คลองธรรม หรือใชวิธขี มขนื ใจดวยประการ อื่นใด หรือ  (๓) หนวงเหนี่ยวหรือกกั ขังบุคคลใด  ตอ งระวางโทษจําคุกตัง้ แตสบิ หาปถ งึ ย่ีสิบป และปรับตง้ั แตสามแสนบาทถึง สแ่ี สนบาท หรือจาํ คกุ ตลอด ชีวิต หรอื ประหารชีวิต  ถาการกระทาํ ความผิดตามวรรคแรกเปนเหตใุ หผ ถู ูกเอาตวั ไป ผถู ูกหนวงเหน่ียว หรือผูถ ูกกักขงั น้ันรับ อันตรายสาหัส หรือเปนการกระทําโดยทรมาน หรอื โดยทารณุ โหดราย จนเปน เหตุใหผถู ูกกระทาํ นนั้ รับอนั ตราย แกกาย หรอื จติ ใจ ผูกระทาํ ตอ ง ระวางโทษประหารชีวิต หรือจําคกุ ตลอดชีวติ   ถาการกระทาํ ความผดิ น้นั เปนเหตุใหผ ถู กู เอาตัวไป ผูถกู หนว งเหนีย่ ว หรอื ผถู กู กักขงั นั้นถงึ แกค วามตาย ผู

กระทําตองระวางโทษประหารชีวติ   มาตรา ๓๑๔ ผใู ดเปน ผสู นบั สนุนในการกระทําความผิดตามมาตรา ๓๑๓ ตอ ง ระวางโทษเชนเดียวกับ ตวั การในความผิดน้ัน  มาตรา ๓๑๕ ผใู ดกระทําการเปนคนกลาง โดยเรยี กรบั หรือยอมจะรบั ทรพั ยส ิน หรือประโยชนอยางใดท่ีมิ ควรไดจ ากผกู ระทําความผดิ ตามมาตรา ๓๑๓ หรือจาก ผทู ี่จะใหคา ไถ ตองระวางโทษจําคกุ ต้งั แตสิบหา ปถึงยส่ี บิ ป  และปรบั ตงั้ แตส ามแสน บาทถึงสแ่ี สนบาท หรือจาํ คกุ ตลอดชีวติ   มาตรา ๓๑๖ ถาผูกระทาํ ความผดิ ตามมาตรา ๓๑๓ มาตรา ๓๑๔ หรือมาตรา ๓๑๕ จัดใหผ ถู ูกเอาตัวไป  ผถู กู หนว งเหน่ียวหรือผถู กู กักขังไดร บั เสรภี าพกอ นศาล ชน้ั ตนพิพากษา โดยผนู ้นั มไิ ดร ับอันตรายสาหสั หรือตกอยู ในภาวะอันใกลจ ะเปน อนั ตรายตอ ชวี ิต ใหล งโทษนอ ยกวา ท่ีกฎหมายกําหนดไว แตไ มน อยกวา ก่ึงหน่ึง  มาตรา ๓๑๗ ผใู ดโดยปราศจากเหตอุ นั สมควร พรากเดก็ อายยุ ังไมเกินสิบหา ป ไปเสียจากบดิ ามารดา ผู ปกครอง หรือผดู ูแล ตองระวางโทษจําคุกต้งั แตส ามปถ ึง สบิ หา ป และปรับต้ังแตหกหมื่นบาทถงึ สามแสนบาท  ผใู ดโดยทุจรติ ซือ้ จาํ หนา ย หรอื รบั ตวั เด็กซึง่ ถูกพรากตามวรรคแรก ตอ งระวาง โทษเชนเดียวกบั ผูพ ราก น้ัน  ถา ความผิดตามมาตรานี้ไดกระทาํ เพอื่ หากาํ ไร หรือเพือ่ การอนาจาร ผูกระทํา ตองระวางโทษจําคกุ ตงั้ แต หา ปถ ึงยี่สบิ ป และปรบั ตงั้ แตหนึ่งแสนบาทถงึ สแ่ี สนบาท  มาตรา ๓๑๘ ผใู ดพรากผูเ ยาวอายุกวา สบิ หา ป แตย งั ไมเ กินสิบแปดปไ ปเสยี จากบดิ ามารดา ผูป กครอง  หรือผดู แู ล โดยผเู ยาวนั้นไมเตม็ ใจไปดว ย ตอ งระวาง โทษจําคุกตั้งแตสองปถ ึงสบิ ป และปรับต้ังแตส่หี ม่ืนบาทถึง สองแสนบาท  ผูใดโดยทุจริต ซอ้ื จําหนาย หรือรบั ตวั ผูเยาวซง่ึ ถกู พรากตามวรรคแรก ตอง ระวางโทษเชน เดยี วกบั ผู พรากน้นั   ถา ความผิดตามมาตรานไ้ี ดก ระทําเพ่อื หากาํ ไร หรือเพ่อื การอนาจาร ผู กระทําตอ งระวางโทษจาํ คุกตง้ั แต สามปถงึ สบิ หาป และปรบั ต้ังแตหกหม่นื บาทถงึ สามแสนบาท  มาตรา ๓๑๙ ผใู ดพรากผเู ยาวอายกุ วา สิบหา ป แตยงั ไมเกนิ สบิ แปดปไปเสยี จากบดิ ามารดา ผูปกครอง  หรอื ผูดูแล เพ่ือหากําไร หรือเพื่อการอนาจาร โดย ผเู ยาวน้ันเต็มใจไปดว ย ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ตัง้ แตส องปถ ึงสิบป  และปรบั ตั้งแต ส่หี ม่นื บาทถงึ สองแสนบาท  ผใู ดโดยทจุ ริต ซอ้ื จาํ หนา ย หรอื รบั ตวั ผูเยาวซ ่งึ ถกู พรากตามวรรคแรก ตอ ง ระวางโทษเชน เดยี วกับผู

พรากนนั้   มาตรา ๓๒๐ ผูใ ดใชอ บุ ายหลอกลวง ขูเข็ญ ใชกําลงั ประทุษราย ใชอํานาจ ครอบงําผิดคลองธรรม หรือใช วิธีขม ขนื ใจดว ยประการอ่ืนใด พาหรอื สงคนออกไป นอกราชอาณาจักร ตอ งระวางโทษจาํ คุกตง้ั แตสองปถ งึ สิบป  หรือปรบั ตงั้ แตส ีห่ มืน่ บาท ถึงสองแสนบาท หรือท้งั จําทัง้ ปรบั   ถา การกระทาํ ความผิดตามวรรคแรกไดกระทําเพ่อื ใหผ ูถูกพาหรอื สงไปน้ันตก อยูใ นอํานาจของผอู ่นื โดยมิ ชอบดว ยกฎหมาย หรือเพื่อละท้ิงใหเ ปน คนอนาถา ผกู ระทําตอ งระวางโทษจําคกุ ตงั้ แตสามปถงึ สิบหา ป และปรบั ตงั้ แตห กหมืน่ บาทถงึ สามแสนบาท  มาตรา ๓๒๑ ความผิดตามมาตรา ๓๐๙ วรรคแรก มาตรา ๓๑๐ วรรคแรก และ มาตรา ๓๑๑ วรรคแรก  เปน ความผิดอันยอมความได  มาตรา ๓๒๑/๑ การกระทาํ ความผดิ ตามมาตรา ๓๑๒ ตรี วรรคสอง และมาตรา ๓๑๒ หากเปนการก ระทาํ ตอเด็กอายไุ มเกินสิบสามป หามอางความไมร อู ายุของเดก็ เพ่ือใหพ น จากความผดิ น้นั     หมวด ๑  ความผดิ ฐานเปด เผยความลบั   มาตรา ๓๒๒ ผใู ดเปดผนกึ หรือเอาจดหมาย โทรเลข หรอื เอกสารใดๆ ซึ่งปด ผนกึ ของผอู ่นื ไป เพื่อลว งรู ขอความกด็ ี เพอื่ นาํ ขอความในจดหมายโทรเลขหรอื เอกสารเชนวา นั้นออกเปด เผยกด็ ี ถาการกระทํานั้นนาจะเกิด ความเสยี หายแกผ ูหนึ่งผใู ด ตองระวางโทษจาํ คุกไมเ กนิ หกเดอื น หรือปรบั ไมเกนิ หน่ึงหมืน่ บาท หรอื ทงั้ จําท้งั ปรบั   มาตรา ๓๒๓ ผูใดลวงรหู รอื ไดมาซงึ่ ความลบั ของผอู ่นื โดยเหตุทเี่ ปนเจา พนักงานผูม ีหนาที่ โดยเหตุท่ี ประกอบอาชพี เปน แพทย เภสชั กร คนจาํ หนายยา นางผดุงครรภ ผูพยาบาล นกั บวช หมอความ ทนายความ หรือ ผสู อบบญั ชีหรอื โดยเหตุทเ่ี ปนผชู วยในการประกอบอาชีพนน้ั แลว เปดเผยความลบั นนั้ ในประการที่ นาจะเกดิ ความ เสยี หายแกผ ูหนึ่งผใู ดตองระวางโทษจําคุกไมเ กินหกเดือน หรือปรบั ไมเกินหน่ึงหมนื่ บาท หรือทัง้ จําทงั้ ปรบั   ผูรบั การศกึ ษาอบรมในอาชีพดังกลา วในวรรคแรก เปดเผยความลบั ของผูอน่ื อันตนไดล วงรูหรอื ไดมาใน การศกึ ษาอบรมนนั้ ในประการท่นี าจะเกิดความเสยี หาย แกผ ูห นึ่งผใู ด ตองระวางโทษเชนเดียวกนั   มาตรา ๓๒๔ ผูใดโดยเหตทุ ่ตี นมีตําแหนง หนา ที่ วิชาชีพหรอื อาชีพอนั เปน ที่ไว วางใจ ลวงรหู รอื ไดมาซึง่ ความลบั ของผูอื่นเก่ยี วกบั อุตสาหกรรม การคนพบ หรือการ นมิ ติ ในวิทยาศาสตร เปด เผยหรอื ใชค วามลบั น้นั เพ่ือ ประโยชนต นเองหรอื ผูอ่นื ตอ ง ระวางโทษจาํ คุกไมเกินหกเดอื น หรอื ปรับไมเกนิ หนึง่ หม่ืนบาท หรอื ท้ังจาํ ทัง้ ปรับ 

มาตรา ๓๒๕ ความผดิ ในหมวดนเ้ี ปนความผดิ อันยอมความได  หมวด ๓  ความผิดฐานหมน่ิ ประมาท   มาตรา ๓๒๖ ผูใดใสความผูอน่ื ตอบุคคลทส่ี าม โดยประการที่นา จะทาํ ใหผูอื่น น้ันเสยี ช่ือเสยี ง ถูกดหู ม่ิน  หรือถูกเกลยี ดชัง ผนู ั้นกระทําความผิดฐานหม่นิ ประมาท ตอ งระวางโทษจาํ คุกไมเกินหนงึ่ ป หรือปรบั ไมเกินสอง หมืน่ บาท หรอื ทั้งจาํ ทง้ั ปรบั   มาตรา ๓๒๗ ผใู ดใสความผูตายตอบุคคลทส่ี าม และการใสความนั้นนาจะ เปนเหตุใหบดิ า มารดา คูส มรส  หรือบตุ รของผตู ายเสยี ชื่อเสียง ถกู ดูหมิน่ หรือถกู เกลยี ดชงั ผนู นั้ กระทาํ ความผิดฐานหมนิ่ ประมาท ตอ งระวางโทษ ดังบัญญัตไิ วใ น มาตรา ๓๒๖ นั้น  มาตรา ๓๒๘ ถาความผดิ ฐานหม่นิ ประมาทไดกระทําโดยการโฆษณาดว ย เอกสาร ภาพวาด ภาพระบายส ี ภาพยนตร ภาพหรือตวั อกั ษรท่ีทําใหปรากฏไมว า ดว ยวธิ ใี ดๆ แผน เสียง หรือส่งิ บนั ทกึ เสยี ง บันทกึ ภาพ หรือบันทึก อักษร กระทาํ โดย การกระจายเสยี ง หรอื การกระจายภาพ หรอื โดยกระทําการปา วประกาศดวยวิธีอื่น ผูกระทาํ ตอ งระวางโทษจําคกุ ไมเ กินสองป และปรบั ไมเ กนิ สองแสนบาท  มาตรา ๓๒๔ ผูใ ดแสดงความคดิ เหน็ หรือขอ ความใดโดยสุจริต  (๑) เพื่อความชอบธรรม ปอ งกนั ตนหรือปอ งกันสว นไดเ สียเกี่ยวกับตนตามคลองธรรม  (๒) ในฐานะเปนเจาพนักงานปฏบิ ัตกิ ารตามหนา ท ี่ (๓) ตชิ มดว ยความเปนธรรม ซึง่ บุคคลหรือสง่ิ ใดอนั เปนวสิ ยั ของประชาชน ยอ มกระทํา หรอื   (๔) ในการแจงขา วดวยความเปนธรรมเร่อื งการดาํ เนนิ การอันเปดเผยในศาล หรือในการประชุม  ผูน้ันไมม ีความผดิ ฐานหมนิ่ ประมาท  มาตรา ๓๓๐ ในกรณีหมิ่นประมาท ถา ผูถูกหาวากระทาํ ความผิด พสิ จู นไ ดว า ขอที่หาวาเปนหมิ่นประมาท นั้นเปนความจรงิ ผูนน้ั ไมต อ งรบั โทษ  แตห ามไมใ หพสิ จู น ถาขอ ท่หี าวา เปน หม่ินประมาทนน้ั เปนการใสค วามในเร่ือง สว นตัว และการพสิ ูจนจ ะ ไมเปน ประโยชนแ กป ระชาชน  มาตรา ๓๓๑ คคู วาม หรอื ทนายความของคูค วาม ซงึ่ แสดงความคดิ เห็น หรือ ขอ ความในกระบวน พิจารณาคดีในศาล เพอ่ื ประโยชนแกค ดีของตน ไมมีความผดิ ฐานหม่นิ ประมาท 

มาตรา ๓๓๒ ในคดหี ม่ินประมาทซง่ึ มีคาํ พิพากษาวา จําเลยมีความผดิ ศาล อาจส่งั   (๑) ใหยดึ และทาํ ลายวัตถหุ รือสวนของวัตถทุ ี่มีขอ ความหมนิ่ ประมาท  (๒) ใหโ ฆษณาคําพพิ ากษาท้ังหมด หรอื แตบางสว นในหนงั สือพมิ พห นึง่ ฉบบั หรอื หลายฉบับ คร้งั เดียว หรอื หลายคร้ัง โดยใหจ าํ เลยเปน ผชู ําระคา โฆษณา  มาตรา ๓๓๓ ความผิดในหมวดนี้เปน ความผิดอนั ยอมความได  ถาผูเ สยี หายในความผดิ ฐานหมิ่นประมาทตายเสียกอนรองทุกข ใหบ ดิ า มารดา สมรส หรือบุตรของผเู สีย หายรองทุกขได และใหถ อื วา เปนผูเสียหาย  ลกั ษณะ ๑๒   ความผดิ เกย่ี วกับทรัพย  หมวด ๑   ความผิดฐานลักทรพั ยและว่ิงราวทรพั ย    มาตรา ๓๓๔ ผใู ดเอาทรพั ยข องผูอ ื่น หรือท่ผี อู ืน่ เปนเจา ของรวมอยูดว ยไป โดยทจุ รติ ผูน น้ั กระทาํ ความ ผิดฐานลักทรพั ย ตอ งระวางโทษจาํ คุกไมเ กินสามป และปรบั ไมเ กินหกหมืน่ บาท  มาตรา ๓๓๕ ผูใ ดลักทรพั ย    (๑) ในเวลากลางคนื   (๒) ในท่ีหรือบรเิ วณทม่ี เี หตุเพลิงไหม การระเบิด อุทกภัย หรือในท่ีหรอื บรเิ วณ ที่มอี ุบตั ิเหตุ เหตุทกุ ขภยั แกรถไฟ หรอื ยานพาหนะอน่ื ทีป่ ระชาชนโดยสาร หรอื ภยั พบิ ตั อิ ืน่ ทํานองเดยี วกนั หรอื อาศัยโอกาสทม่ี เี หตุเชน วา นั้น หรอื อาศยั โอกาสที่ ประชาชนกาํ ลงั ตืน่ กลัวภยันตรายใดๆ  (๓) โดยทําอันตรายสิ่งกีดกนั้ สาํ หรบั คมุ ครองบุคคลหรอื ทรัพย หรอื โดยผาน ส่งิ เชน วา นั้นเขา ไปดวยประ การใดๆ  (๔) โดยเขา ทางชอ งทางซ่งึ ไดทาํ ขน้ึ โดยไมไ ดจ าํ นงใหเ ปน ทางคนเขา หรอื เขา ทางชอ งทางซงึ่ ผูเปน ใจเปด ไว ให  (๕) โดยแปลงตัวหรือปลอมตวั เปนผูอ่นื มอมหนาหรือทําดว ยประการอื่นเพือ่ ไมใหเ ห็นหรอื จําหนาได  (๖) โดยลวงวา เปน เจา พนกั งาน  

(๗) โดยมีอาวธุ หรือโดยรว มกระทําความผดิ ดว ยกันต้ังแตส องคนข้นึ ไป  (๘) ในเคหสถาน สถานทีร่ าชการหรอื สถานทีท่ ี่จัดไวเ พื่อใหบริการสาธารณะท่ี ตนไดเขาไปโดยไมไ ดร ับ อนุญาต หรือซอ นตัวอยูในสถานที่นน้ั ๆ  (๙) ในสถานทบ่ี ชู าสาธารณะ สถานีรถไฟ ทาอากาศยาน ท่ีจอดรถหรอื เรือ สาธารณะ สาธารณสถานสําห รับขนถายสินคา หรอื ในยวดยานสาธารณะ  (๑๐) ท่ใี ชหรอื มีไวเ พ่ือสาธารณประโยชน    (๑๑) ทเี่ ปน ของนายจางหรอื ทอ่ี ยูในความครอบครองของนายจา ง  (๑๒) ท่เี ปน ของผมู ีอาชพี กสิกรรม บรรดาท่ีเปนผลติ ภัณฑ พชื พนั ธุ สัตวห รือ เครื่องมืออนั มีไวสําหรับ ประกอบกสกิ รรมหรอื ไดม าจากการกสิกรรมนน้ั   ตอ งระวางโทษจาํ คุกต้ังแตหนง่ึ ปถึงหา ป และปรบั ตัง้ แตสองหมืน่ บาทถงึ หนง่ึ แสนบาท  ถาความผดิ ตามวรรคแรกเปน การกระทาํ ท่ปี ระกอบดวยลักษณะดงั ทบี่ ัญญัติไว ในอนุมาตราดงั กลา วแลว ตง้ั แตสองอนมุ าตราข้นึ ไป ผกู ระทาํ ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ตัง้ แตห นงึ่ ปถ ึงเจ็ดป และปรบั ตงั้ แตสองหมน่ื บาทถงึ หนึ่ง แสนสี่หม่ืนบาท  ถาความผดิ ตามวรรคแรกเปนการกระทาํ ตอทรัพยท่เี ปน โค กระบือ เครอ่ื งกล หรอื เครอ่ื งจักรที่ผมู ีอาชีพ กสิกรรมมไี วส าํ หรับประกอบกสกิ รรม ผกู ระทาํ ตองระวาง โทษจําคกุ ตง้ั แตสามปถึงสิบป และปรบั ตง้ั แตหกหมื่น บาทถึงสองแสนบาท  ถา กระทาํ ความผดิ ดังกลา วในมาตราน้ี เปน การกระทาํ โดยความจําใจหรอื ความยากจนเหลอื ทนทาน และ ทรพั ยนัน้ มีราคาเลก็ นอย ศาลจะลงโทษผูก ระทํา ความผดิ ดงั ทบ่ี ญั ญตั ไิ วใ นมาตรา ๓๓๔ ก็ได  มาตรา ๓๓๕ ทวิ ผูใดลกั ทรพั ยทเ่ี ปน พระพุทธรปู หรือวตั ถุในทางศาสนา ถา รัพยน้นั เปน ทส่ี กั การะบูชา ของประชาชน หรือเก็บรักษาไวเ ปน สมบตั ขิ องชาติ หรอื สวนหน่งึ สวนใดของพระพทุ ธรูป หรอื วตั ถุดังกลาว ตอ งระ วางโทษจําคุกตง้ั แต สามปถ งึ สบิ ป และปรับตงั้ แตหกหม่นื บาทถงึ สองแสนบาท  ถา การกระทําความผดิ ตามวรรคแรก ไดกระทาํ ในวดั สํานักสงฆ สถานอันเปน ที่เคารพในทางศาสนา  โบราณสถานอนั เปน ทรพั ยสินของแผนดนิ สถานทร่ี าชการ หรือพพิ ิธภณั ฑสถานแหงชาติ ผูกระทําตองระวางโทษ จาํ คุกตงั้ แตห าปถึงสิบหา ป และปรบั ตง้ั แตหนง่ึ แสนบาทถึงสามแสนบาท  มาตรา ๓๓๖ ผูใดลกั ทรพั ยโดยฉกฉวยเอาซง่ึ หนา ผูน ัน้ กระทาํ ความผดิ ฐาน วิ่งราวทรัพย ตอ งระวางโทษ จําคุกไมเ กนิ หาป และปรบั ไมเกนิ หนงึ่ แสนบาท 

ถาการวง่ิ ราวทรัพยเปนเหตใุ หผ ูอน่ื รบั อนั ตรายแกก ายหรอื จติ ใจ ผูกระทาํ ตอ ง ระวางโทษจาํ คุกต้ังแตสองป ถึงเจ็ดป และปรบั ต้ังแตส ห่ี มน่ื บาทถึงหนงึ่ แสนสหี่ ม่นื บาท  ถา การวิ่งราวทรัพยเ ปนเหตใุ หผ ูอน่ื รบั อนั ตรายสาหัส ผกู ระทาํ ตอ งระวางโทษ จําคกุ ต้ังแตส ามปถ งึ สิบป  และปรบั ต้งั แตห กหม่นื บาทถึงสองแสนบาท  ถา การวงิ่ ราวทรัพยเปน เหตใุ หผ อู ื่นถึงแกความตาย ผูกระทําตองระวางโทษ จาํ คกุ ต้ังแตหา ปถึงสิบหาป  และปรับตัง้ แตหนง่ึ แสนบาทถงึ สามแสนบาท  มาตรา ๒๓๖ ทวิ ผใู ดกระทําความผิดตามมาตรา ๓๓๔ มาตรา ๓๓๕ มาตรา ๓๓๕ ทวิ หรอื มาตรา ๓๓๖  โดยแตง เคร่อื งแบบทหารหรือตํารวจหรอื แตงกายให เขา ใจวาเปน ทหารหรอื ตํารวจ หรือโดยมหี รอื ใชอ าวธุ ปนหรือ วตั ถุระเบดิ หรอื โดย ใชยานพาหนะเพ่ือสะดวกแกการกระทําผิดหรือการพาทรัพยน น้ั ไป หรอื เพอื่ ใหพ น การจับกุม  ตอ งระวางโทษหนกั กวา ทบ่ี ัญญตั ไิ วในมาตรานนั้ ๆ ก่งึ หน่งึ   หมวด ๒   ความผดิ ฐานกรรโชก รีดเอาทรัพย ชงิ ทรพั ย และปลน ทรัพย  มาตรา ๓๓๗ ผูใดขมขืนใจผอู ่นื ใหย อมใหหรือยอมจะใหตนหรือผูอืน่ ได ประโยชนใ นลกั ษณะทเ่ี ปน ทรพั ยส ิน โดยใชก ําลังประทุษราย หรอื โดยขเ จกเชา ทาํ อันตรายตอ ชวี ติ รางกาย เสรภี าพ ชื่อเสยี งหรอื ทรัพยสิน ของผถู กู ขเู ข็ญหรือของ บคุ คลทส่ี าม จนผถู ูกขมขนื ใจยอมเชนวา นนั้ ผูนน้ั กระทาํ ความผดิ ฐานกรรโชก ตอง ระวาง โทษจาํ คกุ ไมเกินหา ป และปรับไมเกินหน่งึ แสนบาท  ถา ความผดิ ฐานกรรโชกไดกระทาํ โดย  (๑) ขวู าจะฆา ขวู าจะทํารา ยรางกายใหผูถูกขม ขืนใจ หรอื ผูอนื่ ใหไดรบั อันตราย สาหัส หรอื ขูวา จะทาํ ให เกิดเพลงิ ไหมแกทรพั ยของผูถกู ขม ขนื ใจหรือผอู ืน่ หรือ  (๒) มีอาวธุ ติดตวั มาขเู ขญ็   ผกู ระทําตองระวางโทษจาํ คกุ ตัง้ แตหกเดอื นถึงเจด็ ป และปรับตั้งแตห นึง่ หมน่ื บาทถงึ หนึง่ แสนส่หี มื่นบาท  มาตรา ๓๓๘ ผูใ ดขมขนื ใจผอู ่ืน ใหย อมให หรือยอมจะใหต นหรอื ผูอ น่ื ได ประโยชนในลกั ษณะที่เปน ทรัพยสนิ โดยขูเข็ญวาจะเปดเผยความลับซ่งึ การเปด เผย นน้ั จะทาํ ใหผูถ กู ขูเ ข็ญหรอื บุคคลทส่ี ามเสียหาย จนผถู ูก ขมขนื ใจยอมเชน วาน้ัน ผูนน้ั กระทาํ ความผิดฐานรีดเอาทรัพย ตอ งระวางโทษจาํ คุกตัง้ แตหนงึ่ ปถ ึงสิบป และ ปรบั ต้ังแตสองหม่นื บาทถงึ สองแสนบาท  มาตรา ๓๓๙ ผูใดลักทรัพยโดยใชก าํ ลังประทุษราย หรือขูเขญ็ วา ในทนั ใดนัน้ จะใชก าํ ลงั ประทษุ ราย เพอ่ื  

(๑) ใหค วามสะดวกแกก ารลกั ทรพั ยห รอื การพาทรัพยนัน้ ไป   (๒) ใหยื่นใหซ่ึงทรัพยน ้นั    (๓) ยดึ ถือเอาทรัพยน ้ันไว  (๔) ปกปด การกระทําความผิดนัน้ หรอื    (๕) ใหพ นจากการจับกุม  ผูน้นั กระทาํ ความผดิ ฐานชิงทรพั ย ตองระวางโทษจาํ คุกต้งั แตหา ปถ งึ สิบป และ ปรบั ต้ังแตหนง่ึ แสนบาทถงึ สองแสนบาท  ถาความผดิ น้ันเปน การกระทาํ ที่ประกอบดวยลกั ษณะดงั ที่บัญญตั ไิ วใ นอนมุ าตรา หน่งึ คนมาตราใดแหง มาตรา ๓๓๕ หรือเปน การกระทาํ ตอ ทรพั ยท่ีเปน โค กระบอื เครอ่ื งกลหรือเครื่องจักรทผ่ี ูม ีอาชีพกสิกรรมมไี วส าํ ห รบั ประกอบกสกิ รรม ผูกระทาํ ตองระวางโทษจาํ คกุ ต้ังแตสบิ ปถงึ สบิ หา ป และปรบั ตง้ั แตส องแสนบาทถึงสามแสน บาท  ถา การชิงทรัพยเ ปนเหตุใหผ อู ืน่ รบั อันตรายแกก ายหรอื จติ ใจ ผกู ระทําตอ งระวาง โทษจาํ คุกต้ังแตสิบปถงึ ยี่สบิ ป และปรับตั้งแตสองแสนบาทถงึ ส่แี สนบาท  ถาการชงิ ทรัพยเปนเหตใุ หผ ูอน่ื รบั อันตรายสาหัส ผูกระทาํ ตองระวางโทษจําคกุ ตงั้ แตส ิบหาปถ ึงยสี่ บิ ป  และปรบั ต้ังแตส ามแสนบาทถึงส่ีแสนบาท  ถา การชงิ ทรัพยเ ปน เหตุใหผ ูอ ืน่ ถึงแกความตาย ผกู ระทําตอ งระวางโทษประหาร ชีวติ หรอื จําคุกตลอด ชีวิต  มาตรา ๓๓๙ ทวิ ถา การชงิ ทรพั ยไ ดกระทาํ ตอ ทรัพยต ามมาตรา ๓๓๕ ทวิ วรรค แรก ผูกระทําตอ งระวาง โทษจาํ คกุ ต้งั แตสิบปถ งึ สบิ หาป และปรับต้ังแตสองแสน บาทถึงสามแสนบาท  ถา การชิงทรัพยน ้นั เปนการกระทําในสถานที่ดงั ทบี่ ัญญัติไวใ นมาตรา ๓๓๕ ทวิ วรรคสองดว ย ผกู ระทาํ ตอง ระวางโทษจําคกุ ตั้งแตสบิ ปถึงยี่สิบป และปรับตั้งแต สองแสนบาทถงึ สแี สนบาท  ถาการชิงทรัพยต ามวรรคแรกหรอื วรรคสองเปน เหตุใหผ ูอื่นรบั อนั ตรายแกกาย หรือจิตใจ ผูกระทาํ ตองระ วางโทษจําคกุ ตั้งแตสิบหาปถึงย่สี ิบป และปรับตง้ั แตส าม แสนบาทถึงสแ่ี สนบาท  ถา การชิงทรพั ยตามวรรคแรกหรอื วรรคสองเปนเหตใุ หผูอ่ืนรับอนั ตรายสาหสั 4 ผกู ระทําตอ งระวางโทษจํา คกุ ตลอดชวี ิตหรือจาํ คุกตง้ั แตส บิ หาปถ งึ ย่สี บิ ป  ถาการชิงทรพั ยต ามวรรคแรกหรือวรรคสองเปนเหตใุ หผูอน่ื ถงึ แกค วามตาย ผูกระทําตอ งระวางโทษ

ประหารชีวิต  มาตรา ๓๕๐ ผูใ ดชิงทรัพยโ ดยรว มกนั กระทาํ ความผดิ ดว ยกันตงั้ แตส าย ข้ึนไป ผูน นั้ กระทาํ ความผิดฐาน ปลน ทรพั ย ตองระวางโทษจาํ คกุ ต้งั แตส บิ ป สิบหา ป และปรับต้งั แตสองแสนบาทถึงสามแสนบาท  ถา ในการปลนทรัพย ผูกระทําแมแตค นหนึง่ คนใดมอี าวธุ ติดตัวไปดวย ผกู ระทํา ตอ งระวางโทษจําคกุ ตัง้ แต สิบสองปถึงยี่สบิ ป และปรับตง้ั แตสองแสนสหี่ มืน่ บาท ถงึ สแ่ี สนบาท  ถา การปลนทรพั ยเปน เหตใุ หผ ูอ่ืนรบั อนั ตรายสาหสั ผกู ระทาํ ตอ งระวางโทษ จําคกุ ตลอดชวี ิต หรือจาํ คกุ ตัง้ แตสิบหา ปถ งึ ยี่สิบป  ถา การปลนทรพั ยไ ดกระทาํ โดยแสดงความทารณุ จนเปน เหตใุ หผูอ ืน่ รบั อนั ตราย แกก ายหรือจติ ใจ ใชปน ยงิ ใชวัตถุระเบดิ หรือกระทําทรมาน ผูกระทําตองระวาง โทษจําคุกตลอดชีวติ หรือจาํ คกุ ต้ังแตสิบหาปถงึ ยีส่ บิ ป  ถา การปลน ทรพั ยเ ปนเหตใุ หผ อู ืน่ ถงึ แกความตาย ผกู ระทาํ ตองระวางโทษ ประหารชีวติ   มาตรา ๓๕๐ ทวิ ถาการปลน ทรพั ยไดกระทําตอทรพั ยตามมาตรา ๓๓๕ ทวิ วรรคแรก ผูกระทําตองระ วางโทษจําคุกตัง้ แตสบิ ปถงึ ยสี่ บิ ป และปรับต้งั แต สองแสนบาทถงึ สี่แสนบาท  ถาการปลนทรัพยน ้นั เปนการกระทําในสถานท่ีดงั ท่บี ญั ญตั ไิ วในมาตรา ๓๓๕ ทวี วรรคสองดว ย ผูกระทํา ตองระวางโทษจาํ คกุ ตัง้ แตสบิ หาปถงึ ยี่สบิ ป และปรับตง้ั แต สามแสนบาทถึงสแ่ี สนบาท  ถาการปลนทรพั ยต ามวรรคแรกหรอื วรรคสอง ผกู ระทาํ แมแ ตคนหนง่ึ คนใด ไปดว ย ผูกระทาํ ตองระวาง โทษจําคกุ ตลอดชวี ติ หรอื จําคุกต้ังแตส บิ หาปถงึ ยส่ี ิบป  ถาการปลนทรพั ยต ามวรรคแรกหรอื วรรคสองเปนเหตใุ หผอู ่นื รบั อันตรายสาหัสผูกระทาํ ตอ งระวางโทษจาํ คุกตลอดชวี ิต  ถา การปลนทรัพยต ามวรรคแรกหรอื วรรคสองไดกระทําโดยแสดงความทารณุ จนเปน เหตใุ หผอู ื่นรบั อนั ตรายแกกายหรือจติ ใจ ใชปน ยิง ใชว ตั ถรุ ะเบิดหรอื กระทาํ ทรมาน ผูกระทําตอ งระวางโทษประหารชีวติ หรือจาํ คุกตลอดชีวติ   ถา การปลนทรพั ยตามวรรคแรกหรือวรรคสองเปน เหตใุ หผ อู น่ื ถึงแกความตาย ผกู ระทําตองระวางโทษ ประหารชวี ติ   มาตรา ๓๕๐ ตรี ผใู ดกระทาํ ความผิดตามมาตรา ๓๓๙ มาตรา ๓๓๔ ทวิ มาตรา ๓๔๐ หรอื มาตรา ๓๔๐  ทวิ โดยแตง เครื่องแบบทหารหรอื ตํารวจหรอื แตงกายให เขา ใจวา เปนทหารหรือตาํ รวจ หรอื โดยมีหรือใชอ าวธุ ปน หรอื วัตถรุ ะเบดิ หรือโดย ใชย านพาหนะเพ่ือกระทําผิด หรือพาทรัพยน น้ั ไป หรอื เพ่อื ใหพน การจบั กุม ตอง ระวาง

โทษหนักกวา ทบี่ ัญญัตไิ วใ นมาตรานัน้ ๆ กึ่งหนง่ึ   หมวด ๓  ความผดิ ฐานฉอโกง   มาตรา ๓๕๑ ผูใดโดยทจุ รติ หลอกลวงผูอนื่ ดว ยการแสดงขอ ความอันเปนเทจ็ หรอื ปกปดขอ ความจริงซ่ึง ควรบอกใหแจง และโดยการหลอกลวงดงั วานนั้ ไดไปซ่งึ ทรัพยสนิ จากผูถกู หลอกลวงหรือบุคคลที่สาม หรือทาํ ใหผู ถูกหลอกลวงหรือบุคคลท่ี สาม ทํา ถอน หรือทําลายเอกสารสิทธิ ผูน ้นั กระทําความผิดฐานฉอโกง ตองระวาง โทษ จาํ คกุ ไมเกินสามป หรือปรบั ไมเ กนิ หกหมืน่ บาท หรือทง้ั จําท้ังปรับ  มาตรา ๓๔๒ ถาในการกระทําความผิดฐานฉอ โกง ผกู ระทํา   (๑) แสดงตนเปน คนอนื่ หรือ  (๒) อาศยั ความเบาปญ ญาของผูถกู หลอกลวงซงึ่ เปนเดก็ หรอื อาศยั ความ ออนแอแหง จติ ของผถู กู หลอก ลวง  ผูกระทาํ ตอ งระวางโทษจําคุกไมเกนิ หา ป หรือปรับไมเ กินหนง่ึ แสนบาท หรอื ทง้ั จําทงั้ ปรับ  มาตรา ๓๔๓ ถาการกระทําความผดิ ตามมาตรา ๓๔๑ ไดก ระทาํ ดวยการแสดง ขอ ความอนั เปนเท็จตอ ประชาชน หรือดว ยการปกปดความจรงิ ซง่ึ ควรบอกใหแจง แกป ระชาชน ผูก ระทาํ ตอ งระวางโทษจําคุกไมเ กนิ หาป  หรือปรับไมเ กนิ หนึ่งแสน บาท หรอื ทัง้ จําทั้งปรับ  ถา การกระทาํ ความผิดดังกลาวในวรรคแรก ตองดวยลักษณะดงั กลา วในมาตรา ๓๔๒ อนมุ าตราหนงึ่ อนุมาตราใดดว ย ผกู ระทําตองระวางโทษจําคกุ ต้งั แตห กเดอื น ถงึ เจ็ดป และปรบั ตง้ั แตหนง่ึ หม่นื บาทถงึ หนงึ่ แสนสี่ หมน่ื บาท  มาตรา ๓๔๔ ผูใดโดยทุจริต หลอกลวงบุคคลตัง้ แตสิบคนขึ้นไปใหประกอบการ งานอยา งใดๆ ใหแกตน หรือใหแกบคุ คลทีส่ าม โดยจะไมใ ชคาแรงงานหรือคาจางแก บคุ คลเหลาน้นั หรอื โดยจะใชคาแรงงานหรือคาจางแก บุคคลเหลา น้ันตาํ กวา ท่ีตกลง กนั ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเกนิ สามป หรือปรับไมเ กินหกหมนื่ บาท หรอื ท้ังจําทัง้ ปรบั   มาตรา ๓๔๕ ผูใ ดสัง่ ซือ้ และบริโภคอาหารหรือเคร่อื งดม่ื หรือเขาอยูในโรงแรม โดยรูว าตนไมสามารถชําระ เงินคา อาหาร คาเคร่ืองด่มื หรอื คา อยูใ นโรงแรมนัน้ ตอง ระวางโทษจาํ คกุ ไมเ กินสามเดือน หรือปรับไมเกนิ หาพัน บาท หรือทัง้ จาํ ทงั้ ปรับ  มาตรา ๓๔๖ ผูใ ดเพือ่ เอาทรัพยส นิ ของผูอืน่ เปนของตนหรอื ของบคุ คลทสี่ าม ชักจูงผูหน่ึงผูใดใหจําหนาย โดยเสียเปรียบซงึ่ ทรัพยส นิ โดยอาศัยเหตุที่ผูถูกชกั จงู มีจิตออนแอ หรอื เปน เดก็ เบาปญญา และไมส ามารถเขาใจ

ตามควรซง่ึ สาระสําคญั แหงการกระทาํ ของตน จนผูถูกชักจูงจาํ หนา ยซงึ่ ทรพั ยสินน้นั ตองระวางโทษจาํ คุก ไมเกิน สองป หรือปรบั ไมเกินสหี่ มนื่ บาท หรือท้งั จาํ ทงั้ ปรับ  มาตรา ๓๕๗ ผใู ดเพื่อใหต นเองหรอื ผูอน่ื ไดรับประโยชนจ ากการประกนั วินาศภยั แกลง ทําใหเกิดเสยี หาย แกท รพั ยส ินอนั เปน วตั ถทเี่ อาประกนั ภยั ตอ ง ระวางโทษจําคุกไมเ กินหาป หรือปรับไมเกนิ หนึ่งแสนบาท หรือท้งั จํา ทง้ั ปรบั   มาตรา ๓๔๘ ความผดิ ในหมวดน้ี นอกจากความผิดตามมาตรา ๓๕๓ เปน ความผิดอนั ยอมความได  หมวด ๔  ความผดิ ฐานโกงเจา หน ้ี   มาตรา ๓๔๙ ผใู ดเอาไปเสีย ทาํ ใหเ สียหาย ทาํ ลาย ทาํ ใหเสอ่ื มคาหรือทําให ไรป ระโยชนซ ่งึ ทรัพยอ นั ตนจํานาํ ไวแกผูอ นื่ ถาไดกระทําเพอื่ ใหเกิดความเสียหาย แกผูร บั จาํ นํา ตอ งระวางโทษจาํ คุกไมเกินสองป หรือปรบั ไมเกนิ สหี่ มืน่ บาท หรือ ทัง้ จาํ ทั้งปรบั   มาตรา ๓๕๐ ผูใดเพ่ือมิใหเ จา หนข้ี องตนหรอื ของผูอนื่ ไดร ับชําระหน้ที ั้งหมด หรือแตบางสว น ซ่ึงไดใชหรอื จะใชส ทิ ธเิ รยี กรองทางศาลใหช ําระหนี้ ยายไปเสีย ซอนเรน หรือโอนไปใหแ กผูอนื่ ซึ่งทรพั ยใดก็ดี แกลง ใหต นเอง เปนหนีจ้ ํานวนใด อนั ไมเปนความจริงกด็ ี ตอ งระวางโทษจาํ คุกไมเกนิ สองป หรือปรับไมเ กนิ สี่หม่นื บาท หรอื ทั้งจํา ทง้ั ปรับ  มาตรา ๓๕๑ ความผิดในหมวดนีเ้ ปนความผิดอันยอมความได  หมวด ๕  ความผิดฐานยกั ยอก   มาตรา ๓๕๒ ผใู ดครอบครองทรพั ยซ ่งึ เปน ของผอู น่ื หรอื ซง่ึ ผอู ื่นเปนเจา ของ รวมอยูด วย เบยี ดบงั เอา ทรพั ยนั้นเปนของตนหรอื บุคคลท่ีสามโดยทุจรติ ผนู นั้ กระทาํ ความผดิ ฐานยกั ยอก ตอ งระวางโทษจําคกุ ไมเกินสาม ป หรอื ปรบั ไมเกิน หกหมื่นบาทหรอื ทัง้ จาํ ท้ังปรับ  ถาทรพั ยนนั้ ไดตกมาอยูในความครอบครองของผูก ระทําความผดิ เพราะ ผอู น่ื สง มอบใหโดยสาํ คัญผิดไป ดวยประการใด หรือเปน ทรพั ยสนิ หายซง่ึ ผกู ระทาํ ความผิดเก็บได ผูกระทําตองระวางโทษแตเพียงกงึ่ หนึ่ง  มาตรา ๓๕๓ ผใู ดไดรบั มอบหมายใหจ ัดการทรพั ยส ินของผูอนื่ หรือทรพั ยสนิ ซึ่ง ผูอ่ืนเปน เจาของรวมอยู ดวย กระทาํ ผดิ หนาทข่ี องตนดว ยประการใดๆ โดยทุจรติ จน เปนเหตใุ หเ กิดความเสยี หายแกป ระโยชนใ นลักษณะ

ทีเ่ ปน ทรัพยส นิ ของผนู น้ั ตอ ง ระวางโทษจําคกุ ไมเ กนิ สามป หรือปรบั ไมเกินหกหมื่นบาท หรอื ท้ังจาํ ทั้งปรับ  มาตรา ๓๕๔ ถาการกระทําความผดิ ตามมาตรา ๓๕๒ หรอื มาตรา ๓๕๐ ได กระทาํ ในฐานที่ผูก ระทํา ความผิดเปน ผูจ ัดการทรพั ยส ินของผูอ ื่นตามคําสง่ั ของศาล หรือตามพินัยกรรม หรอื ในฐานเปน ผมู อี าชพี หรือธุรกิจ  อนั ยอ มเปนทไ่ี วว างใจของ ประชาชน ผูกระทาํ ตองระวางโทษจาํ คกุ ไมเกินหา ป หรอื ปรบั ไมเ กินหนง่ึ แสนบาท หรือ ทั้งจาํ ทัง้ ปรับ  มาตรา ๓๕๕ ผใู ดเกบ็ ไดซึ่งสงั หาริมทรัพยอ นั มีคา อนั ซอ นหรือฝงไวโดย พฤตกิ ารณซ ึ่งไมม ผี ใู ดอา งวาเปน เจาของได แลว เบยี ดบงั เอาทรัพยน ้ันเปน ของตน หรือของผูอื่น ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเกินหน่ึงป หรือปรบั ไมเ กนิ สองหม่นื บาท หรือ ทัง้ จาํ ทง้ั ปรบั   มาตรา ๓๕๖ ความผดิ ในหมวดน้เี ปนความผิดอนั ยอมความได  หมวด ๖  ความผดิ ฐานรบั ของโจร   มาตรา ๓๕๗ ผใู ดชว ยซอ นเรน ชว ยจําหนาย ชว ยพาเอาไปเสีย ซอื้ รบั จํานาํ หรือ รบั ไวโดยประการใดซ่งึ ทรัพยอนั ไดมาโดยการกระทําความผดิ ถาความผดิ นั้นเขา ลักษณะลักทรพั ย วิ่งราวทรัพย กรรโชก รีดเอาทรพั ย ชิง ทรพั ย ปลนทรพั ย ฉอ โกง ยักยอก หรือเจา พนักงานยักยอกทรัพย ผนู นั้ กระทาํ ความผิดฐานรบั ของโจร ตอง ระวาง โทษจําคกุ ไมเ กนิ หาป หรือปรับไมเกินหนงึ่ แสนบาท หรอื ทง้ั จําท้งั ปรับ  ถาการกระทาํ ความผิดฐานรับของโจรนั้น ไดกระทําเพ่ือคากาํ ไรหรือไดก ระทําตอ ทรพั ยอ ันไดม าโดยการ ลกั ทรัพยต ามมาตรา ๓๓๕ (๑๐) ชงิ ทรพั ย หรอื ปลน ทรพั ย ผกู ระทําตอ งระวางโทษจําคกุ ตัง้ แตห กเดอื นถึงสิบป  และปรับต้ังแตหนึ่งหมื่นบาท ถงึ สองแสนบาท  ถาการกระทาํ ความผดิ ฐานรับของโจรนน้ั ไดกระทําตอ ทรัพยอันไดมาโดยการ ลกั ทรัพยต ามมาตรา ๓๓๕  ทวิ การชิงทรพั ยตามมาตรา ๓๓๙ ทวิ หรอื การปลน ทรัพยตามมาตรา ๓๕๐ ทวิ ผกู ระทําตอ งระวางโทษจาํ คกุ ต้ังแตหา ปถ ึงสิบหาป และ ปรบั ตั้งแตหนึง่ แสนบาทถึงสามแสนบาท  หมวด ๗  ความผดิ ฐานทาํ ใหเ สียทรพั ย    มาตรา ๓๕๘ ผูใ ดทาํ ใหเสียหาย ทําลาย ทาํ ใหเ สอื่ มคา หรือทาํ ใหไรป ระโยชน ซง่ึ ทรัพยของผอู ื่นหรอื ผอู น่ื เปนเจาของรวมอยูดวย ผนู ัน้ กระทําความผดิ ฐานทําให เสียทรัพย ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเกินสามป หรอื ปรับไม เกนิ หกหมนื่ บาท หรอื ทงั้ จาํ ทง้ั ปรบั  

มาตรา ๓๕๔ ถา การกระทําความผดิ ตามมาตรา ๓๕๔ ไดก ระทําตอ   (๑) เครือ่ งกลหรือเครือ่ งจักรท่ีใชใ นการประกอบกสกิ รรมหรอื อุตสาหกรรม   (๒) ปศสุ ตั ว  (๓) ยวดยานหรือสตั วพาหนะท่ีใชใ นการขนสงสาธารณะหรอื ในการประกอบ กสกิ รรมหรอื อตุ สาหกรรม  หรอื   (๔) พชื หรือพชื ผลของกสกิ ร  ผูกระทําตองระวางโทษจําคุกไมเกินหาป หรอื ปรบั ไมเ กนิ หน่งึ แสนบาท หรือ ทั้งจาํ ทง้ั ปรับ  มาตรา ๓๖๐ ผูใดทําใหเสยี หาย ทาํ ลาย ทําใหเส่ือมคาหรอื ทาํ ใหไรประโยชน ซงึ่ ทรัพยท ่ีใชหรอื มีไวเ พอื่ สาธารณประโยชน ตอ งระวางโทษจําคุกไมเ กนิ หา ป หรือ ปรบั ไมเกินหนึ่งแสนบาท หรอื ทง้ั จาํ ทงั้ ปรับ  มาตรา ๓๖๐ ทวิ ผูใ ดทาํ ใหเ สียหาย ทาํ ลาย ทําใหเ สอื่ มคา หรอื ทําใหไ ด ประโยชน ซงึ่ ทรัพยตามมาตรา  ๓๓๕ ทวิ วรรคหนึ่ง ทปี่ ระดิษฐานอยูใ นสถานที่ ตามมาตรา ๓๓๕ ทวิ วรรคสอง ตองระวางโทษจําคกุ ไมเกนิ สบิ ป  หรือปรับไมเ กิน สองแสนบาท หรอื ท้งั จาํ ท้ังปรับ  มาตรา ๓๖๑ ความผิดตามมาตรา ๓๕๘ และมาตรา ๓๕๔ เปนความผิดอัน ยอมความได  หมวด ๔  ความผดิ ฐานบกุ รุก   มาตรา ๓๖๒ ผใู ดเขา ไปในอสังหาริมทรพั ยของผูอ่นื เพื่อถอื การครอบครอง อสงั หารมิ ทรัพยน ้นั ท้ังหมด หรือแตบ างสวน หรือเขา ไปกระทําการใดๆ อันเปน การ รบกวนการครอบครองอสังหารมิ ทรัพยข องเขาโดยปกติสขุ   ตอ งระวางโทษจาํ คุก ไมเกนิ หนง่ึ ป หรือปรบั ไมเกินสองหมน่ื บาท หรือทง้ั จาํ ทงั้ ปรบั   มาตรา ๓๖๓ ผใู ดเพือ่ ถอื เอาอสงั หาริมทรัพยของผูอ น่ื เปน ของตนหรือของ บุคคลที่สาม ยักยา ยหรือทํา ลายเคร่อื งหมายเขตแหงอสงั หาริมทรัพยนน้ั ทง้ั หมด หรือแตบ างสว นตองระวางโทษจาํ คุกไมเกนิ สามป หรือปรบั ไม เกินหกหมน่ื บาท หรือทง้ั จําทง้ั ปรบั   มาตรา ๓๖๔ ผใู ดโดยไมมเี หตุอันสมควร เขา ไปหรอื ซอ นตัวอยใู นเคหสถาน อาคารเก็บรักษาทรัพยห รอื สํา นักงานในความครอบครองของผูอน่ื หรอื ไมยอม ออกไปจากสถานทเ่ี ชนวานน้ั เมื่อผูมีสิทธทิ ี่จะหามมใิ หเ ขาไปไดไ ล ใหอ อก ตองระวาง โทษจาํ คกุ ไมเกนิ หน่งึ ป หรอื ปรบั ไมเ กนิ สองหมื่นบาท หรอื ทัง้ จําทั้งปรับ  มาตรา ๓๖๕ ถาการกระทําความผิดตามมาตรา ๓๖๒๒ มาตรา ๓๖๓ หรอื มาตรา อา๖๕ ไดกระทาํ  

(๑) โดยใชก ําลงั ประทษุ รา ย หรือขเู ขญ็ วาจะใชกําลังประทุษรา ย   (๒) โดยมอี าวธุ หรือโดยรวมกระทาํ ความผดิ ดว ยกนั ต้งั แตสองคนขนึ้ ไป หรือ   (๓) ในเวลากลางคืน  ผูก ระทําตอ งระวางโทษจําคกุ ไมเ กินหา ป หรือปรบั ไมเ กนิ หน่ึงแสนบาท หรอื ทั้งจาํ ทงั้ ปรับ  มาตรา ๓๖๖ ความผดิ ในหมวดน้ี นอกจากความผดิ ตามมาตรา ๓๖๕ เปน ความผดิ อนั ยอมความได  ลกั ษณะ ๑๓  ความผิดเกี่ยวกับศพ   มาตรา ๓๖๖/๑ ผใู ดกระทําชําเราศพ ตองระวางโทษจาํ คกุ ไมเกนิ สามปหรือปรับ ไมเ กนิ หกหมื่นบาทหรือ ทงั้ จาํ ท้งั ปรบั   การกระทําชาํ เราตามวรรคหนง่ึ หมายความวา การกระทาํ เพ่ือสนองความใคร ของผูกระทําโดยการใช อวัยวะเพศของผูกระทํากระทํากบั อวยั วะเพศ ทวารหนกั หรือชองปากของศพ หรือการใชส ่ิงอ่ืนใดกระทาํ กบั อวยั วะเพศหรอื ทวารหนักของศพ  มาตรา ๓๖๖/๒ ผูใดกระทาํ อนาจารแกศ พ ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเ กินสองป หรือปรบั ไมเ กนิ สีห่ มนื่ บาท  หรือทง้ั จําทัง้ ปรบั   มาตรา ๓๖๖/๓ ผใู ดโดยไมม ีเหตอุ ันสมควร ทําใหเ สียหาย เคล่ือนยา ย ทาํ ลาย ทาํ ใหเ สอ่ื มคาหรอื ทาํ ใหไ ร ประโยชน ซงึ่ ศพ สว นของศพ อัฐิ หรือเถาของศพ ตอ ง ระวางโทษจําคกุ ไมเกินสามป หรือปรบั ไมเ กนิ หกหมน่ื บาท  หรอื ทงั้ จําทั้งปรบั   มาตรา ๓๖๖/๔ ผใู ดกระทําดวยประการใดๆ อันเปนการดหู มน่ิ เหยียดหยาม ศพ ตอ งระวางโทษจําคุกไม เกนิ สามเดือน หรือปรับไมเ กินหาพนั บาท หรือท้งั จํา ทงั้ ปรับ 

ภาค ๓  ลหุโทษ  มาตรา ๓๖๗ ผใู ดเมอ่ื เจา พนักงานถามชือ่ หรอื ที่อยู เพื่อปฏบิ ตั ิการตามกฎหมาย ไมย อมบอก หรือแกลง บอกชือ่ หรอื ทีอ่ ยอู นั เปนเทจ็ ตองระวางโทษปรบั ไมเกิน หนงึ่ พันบาท  มาตรา ๓๖๘ ผใู ดทราบคําสง่ั ของเจาพนักงานซ่ึงสง่ั การตามอาํ นาจท่มี กี ฎหมาย ใหไ ว ไมปฏิบัตติ ามคาํ สงั่ น้ันโดยไมมีเหตุหรอื ขอ แกตัวอนั สมควร ตองระวางโทษ จาํ คกุ ไมเ กนิ สิบวัน หรอื ปรบั ไมเกนิ หา พันบาท หรอื ท้ังจํา ทัง้ ปรับ  ถาการสั่งเชนวา นัน้ เปน คาํ สัง่ ใหช วยทํากิจการในหนา ท่ีของเจาพนักงานซึ่ง กฎหมายกาํ หนดใหสงั่ ใหชวย ได ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเกนิ หน่งึ เดือน หรอื ปรับ ไมเกนิ หนง่ึ หมน่ื บาท หรอื ท้งั จาํ ทงั้ ปรบั   มาตรา ๓๖๙ ผใู ดกระทาํ ดว ยประการใด ๆ ใหประกาศ ภาพโฆษณา หรือเอกสารใด ท่เี จา พนักงานผูกระ ทําการตามหนาทปี่ ดหรือแสดงไว หรือสงั่ ใหป ด หรอื แสดงไว หลุดฉกี หรอื ไรประโยชน ตองระวางโทษปรับไมเกิน หา พนั บาท  มาตรา ๓๗๐ ผูใดสงเสียง ทาํ ใหเ กิดเสยี งหรอื กระทําความออื้ องึ โดยไมมี เหตอุ นั สมควร จนทาํ ให ประชาชนตกใจหรือเดือดรอ น ตอ งระวางโทษปรบั ไมเกนิ หนึง่ พันบาท  มาตรา ๓๗๑ ผใู ดพาอาวุธไปในเมือง หมบู า นหรอื ทางสาธารณะโดยเปด เผย หรือโดยไมมีเหตุสมควร หรือ พาไปในชมุ นมุ ชนท่ไี ดจ ัดใหม ขี ้นึ เพือ่ นมสั การ การ รืน่ เริงหรือการอ่นื ใด ตอ งระวางโทษปรบั ไมเกนิ หนึง่ พันบาท  และใหศ าลมีอาํ นาจ สง่ั ใหร ิบอาวุธนนั้   มาตรา ๓๗๒ ผใู ดทะเลาะกนั อยา งอ้ืออึงในทางสาธารณะหรือสาธารณสถาน หรือกระทําโดยประการอ่ืน ใดใหเ สียความสงบเรยี บรอยในทางสาธารณะหรอื สาธารณสถาน ตองระวางโทษปรบั ไมเกนิ หา พันบาท  มาตรา ๓๗๓ ผูใดควบคุมดแู ลบุคคลวิกลจรติ ปลอยปละละเลยใหบุคคล วกิ ลจริตนน้ั ออกเทยี่ วไปโดยลํา พัง ตอ งระวางโทษปรับไมเกินหาพนั บาท  มาตรา ๓๗๔ ผูใดเหน็ ผูอ ่นื ตกอยใู นภยนั ตรายแหง ชวี ิตซ่ึงตนอาจชวยไดโ ดย ไมค วรกลัวอนั ตรายแกตนเอง หรอื ผูอ ืน่ แตไมช วยตามความจําเปน ตองระวางโทษ จําคุกไมเ กนิ หนง่ึ เดอื น หรอื ปรับไมเ กินหนง่ึ หมนื่ บาท หรอื ท้ัง จําทั้งปรับ  มาตรา ๓๗๕ ผูใดทําใหรางระบายนาํ รองนาํ หรอื ทอระบายของโสโครก อนั เปน ส่ิงสาธารณะเกดิ ขัดของ หรือไมส ะดวก ตองระวางโทษปรับไมเ กินหาพันบาท 

มาตรา ๓๗๖ ผใู ดยงิ ปน ซ่งึ ใชดนิ ระเบิดโดยใชเหตุ ในเมอื ง หมูบ า นหรอื ทช่ี มุ นุม ชน ตอ งระวางโทษจําคกุ ไมเ กนิ สิบวัน หรือปรบั ไมเ กินหา พนั บาท หรือทงั้ จําทง้ั ปรับ  มาตรา ๓๗๗ ผูใดควบคมุ สัตวด หุ รอื สตั วร า ย ปลอ ยปละละเลยใหส ตั วน นั้ เท่ียวไปโดยลาํ พัง ในประการท่ี อาจทาํ อนั ตรายแกบ คุ คลหรือทรพั ย ตองระวาง โทษจาํ คุกไมเ กนิ หนึ่งเดอื น หรือปรบั ไมเกินหน่งึ หม่ืนบาท หรือทง้ั จําท้งั ปรับ  มาตรา ๓๗๘ ผูใดเสพสรุ าหรือของเมาอยางอน่ื จนเปนเหตุใหตนเมา ประพฤติ วนุ วายหรือครองสติไมไ ด ขณะอยูในถนนสาธารณะ หรือสาธารณสถาน ตองระวาง โทษปรับไมเ กินหา พันบาท  มาตรา ๓๗๙ ผูใดชักหรอื แสดงอาวุธในการวิวาทตอสู ตอ งระวางโทษจําคุก ไมเ กนิ สบิ วัน หรือปรับไมเ กนิ หาพนั บาท หรือทัง้ จาํ ท้งั ปรับ  มาตรา ๓๘๐ ผใู ดทาํ ใหเ กิดปฏิกลู แกนําในบอ สระ หรือที่ขงั นําอันมไี วสําหรับ ประชาชนใชสอย ตอ งระ วางโทษจําคุกไมเ กินหนึ่งเดอื น หรอื ปรบั ไมเ กินหนึง่ หม่นื บาท หรือท้งั จําทั้งปรับ  มาตรา ๓๘๑ ผูใ ดกระทาํ การทารุณตอ สัตว หรอื ฆาสัตวโ ดยใหไดรบั ทกุ ขเวทนา เปน ตอ งระวางโทษจํา คุกไมเกินหนง่ึ เดือน หรือปรับไมเกินหนึ่งหมน่ื บาท หรอื ทงั้ จําทงั้ ปรับ  มาตรา ๓๘๒ ผูใดใชใหสตั วท าํ งานจนเกนิ สมควรหรือใชใหทํางานอนั ไม ควร เพราะเหตทุ ี่สตั วน ัน้ ปว ยเจ็บ  ชราหรอื ออ นอายุ ตองระวางโทษจาํ คุกไมเ กิน ซึง่ เดือน หรือปรบั ไมเ กินหนึ่งหม่นื บาท หรือทงั้ จําท้งั ปรับ  มาตรา ๓๘๓ ผใู ดเมื่อเกิดเพลิงไหมห รอื สาธารณภยั อ่ืน และเจา พนักงานเรียก ใหช วยระงบั ถาผนู ัน้ สามารถชวยไดแ ตไ มช วย ตองระวางโทษจําคุกไมเ กินหน่ึงเดือน หรือปรับไมเ กินหนึง่ หมน่ื บาท หรือท้งั จําท้ังปรับ  มาตรา ๓๘๔ ผูใดแกลง บอกเลา ความเท็จใหเลอ่ื งลือจนเปนเหตุใหป ระชาชน ตืน่ ตกใจ ตองระวางโทษจาํ คกุ ไมเกินหนึง่ เดือน หรอื ปรับไมเกนิ หน่ึงหมื่นบาท หรือ ท้ังจาํ ทัง้ ปรับ  มาตรา ๓๘๕ ผใู ดโดยไมไ ดร บั อนุญาตอันชอบดวยกฎหมายกดี ขวางทาง สาธารณะ จนอาจเปน อุปสรรค ตอ ความปลอดภัยหรอื ความสะดวกในการจราจร โดยวาง หรอื ทอดทง้ิ ส่งิ ของ หรอื โดยกระทําดว ยประการอ่ืนใด  ถา การกระทํานน้ั เปนการกระทาํ โดยไมจาํ เปน ตอ งระวางโทษปรบั ไมเ กนิ หาพันบาท  มาตรา ๓๘๖ ผูใดขุดหลมุ หรอื ราง หรือปลกู ปก หรือวางส่ิงของเกะกะไวใ น ทางสาธารณะ โดยไมไ ดร บั อนุญาตอนั ชอบดวยกฎหมาย หรอื ทําไดโ ดยชอบดวย กฎหมาย แตละเลยไมแสดงสัญญาณตามสมควร เพอื่ ปองกัน อปุ ท วเหตุ ตองระวาง โทษปรับไมเ กนิ หาพนั บาท  มาตรา ๓๘๗ ผใู ดแขวน ติดตั้ง หรอื วางสิง่ ใดไวโดยประการที่นาจะตกหรือพงั ลง ซ่ึงจะเปนเหตอุ ันตราย 

เปรอะเปอน หรอื เดอื ดรอนแกผ สู ัญจรในทางสาธารณะ ตอ ง ระวางโทษปรบั ไมเ กินหา พนั บาท  มาตรา ๓๘๘ ผใู ดกระทาํ การอนั ควรขายหนา ตอ หนา ธารกาํ นลั โดยเปลอื ยหรือ เปดเผยรางกาย หรอื กระ ทําการลามกอยางอ่ืน ตอ งระวางโทษปรบั ไมเกนิ หาพันบาท  มาตรา ๓๘๙ ผูใดกระทาํ ดวยประการใดๆ ใหข องแข็งตกลง ณ ที่ใดๆ โดย ประการที่นา จะเปน อันตราย หรอื เดือดรอนรําคาญแกบุคคล หรือเปนอันตรายแก ทรัพย หรอื กระทําดว ยประการใดๆ ใหของโสโครกเปรอะ เปอ นหรอื นาจะเปรอะ เปอน ตวั บคุ คล หรอื ทรัพย หรอื แกลงทาํ ใหของโสโครกเปนทเี่ ดอื ดรอนรําคาญ ตอง ระวาง โทษจาํ คุกไมเกนิ หนง่ึ เดอื น หรือปรบั ไมเกนิ หนง่ึ หมืน่ บาท หรือทงั้ จาํ ทั้งปรบั   มาตรา ๓๙๐ ผูใดกระทาํ โดยประมาท และการกระทาํ น้นั เปนเหตุใหผอู ่นื รบั อันตรายแกกายหรือจติ ใจ  ตองระวางโทษจําคกุ ไมเกนิ หน่ึงเดอื น หรือปรับไมเ กนิ หนง่ึ หมน่ื บาท หรอื ทั้งจาํ ท้ังปรับ  มาตรา ๓๙๑ ผูใดใชก ําลงั ทาํ รา ยผอู นื่ โดยไมถึงกบั เปนเหตุใหเ กิดอันตราย แกก ายหรอื จติ ใจ ตองระวาง โทษจําคกุ ไมเ กนิ หน่ึงเดอื น หรือปรับไมเกนิ หนึง่ หมืน่ บาท หรอื ทั้งจําท้งั ปรับ  มาตรา ๓๙๒ ผใู ดทาํ ใหผูอ ื่นเกิดความกลัว หรือความตกใจ โดยการขเู ขญ็ ตอง ระวางโทษจาํ คกุ ไมเ กนิ หน่งึ เดือน หรือปรบั ไมเ กินหนึง่ หมน่ื บาท หรือทงั้ จําทัง้ ปรบั   มาตรา ๓๙๓ ผใู ดดูหม่นิ ผูอื่นซ่งึ หนาหรือดวยการโฆษณา ตองระวางโทษจําคุก ไมเกินหนง่ึ เดอื น หรอื ปรับ ไมเ กนิ หนงึ่ หม่นื บาท หรือท้งั จําทงั้ ปรับ  มาตรา ๓๙๔ ผูใดไล ตอ น หรือทําใหส ตั วใ ดๆ เขา ในสวน ไร หรอื นาของ ผอู น่ื ทไี่ ดแ ตง ดนิ ไว เพาะพนั ธไุ ว  หรือมีพืชพันธุหรอื ผลติ ผลอยู ตอ งระวางโทษจาํ คกุ ไมเกนิ หนง่ึ เดือน หรือปรับไมเกินหนง่ึ หมน่ื บาท หรอื ทงั้ จาํ ทั้ง ปรบั   มาตรา ๓๙๕ ผูใ ดควบคมุ สัตวใ ดๆ ปลอยปละละเลยใหส ัตวนัน้ เขาในสวน ไรห รอื นาของผูอนื่ ท่ีไดแ ตงดนิ ไว เพาะพันธุไว หรือมพี ืชพนั ธุห รือผลิตผลอยู ตอง ระวางโทษปรบั ไมเกินหา พันบาท  มาตรา ๓๙๖ ผใู ดท้ิงซากสตั วซ่ึงอาจเนาเหมน็ ในหรอื ริมทางสาธารณะ ตอง ระวางโทษปรบั ไมเ กินหาพนั บาท  มาตรา ๓๙๗ ผใู ดกระทาํ ดว ยประการใดๆ ตอ ผอู ่ืน อนั เปนการรังแก ขมเหง คกุ คาม หรอื กระทําใหไดรบั ความอับอายหรอื เดือดรอนรําคาญ ตองระวางโทษปรบั ไมเกนิ หาพนั บาท  ถา การกระทาํ ความผิดตามวรรคหนึง่ เปนการกระทําในทส่ี าธารณสถานหรอื ตอ หนา ธารกํานัลหรือเปนกา รกระทาํ อันมีลกั ษณะสอไปในทางท่จี ะลวงเกินทางเพศ ตอ งระวางโทษจําคุกไมเกินหนงึ่ เดือน หรอื ปรับไมเกนิ หนงึ่

หม่ืนบาท หรอื ทัง้ จําทง้ั ปรับ  ถาการกระทาํ ความผิดตามวรรคสองเปนการกระทําโดยอาศยั เหตุทผี่ ูกระทาํ มอี าํ นาจเหนอื ผถู กู กระทําอนั เนื่องจากความสัมพันธในฐานะท่ีเปน ผูบงั คับบญั ชา นายจา ง หรือผูม อี ํานาจเหนือประการอ่นื ตอ งระวางโทษจาํ คุก ไมเกินหน่ึงเดือน และปรบั ไมเ กินหนง่ึ หม่ืนบาท  มาตรา ๓๙๘ ผูใดกระทําดว ยประการใด ๆ อนั เปน การทารณุ ตอ เด็กอายุยัง ไมเกนิ สบิ หา ป คนปว ยเจบ็   หรือคนชรา ซ่ึงตองพึ่งผนู ั้นในการดาํ รงชพี หรือการ อนื่ ใด ตอ งระวางโทษจาํ คุกไมเกินหน่ึงเดือน หรือปรบั ไมเ กนิ หน่ึงหมน่ื บาท หรอื ทั้งจําทัง้ ปรับ