เเจ็คผู้ฆ่ายักษ์

นิทานเร่ือง แจค็ ผฆู้ ่ายกั ษ์ จดั ทำโดย นำงสำวสพุ ทั รำ บญุ แจ่ม

เรอ่ื งของเรอื่ งเรมิ่ ตน้ ขนึ้ เมอื่ กำลครงั้ หนง่ึ นำนมำแลว้ มี เดก็ ผชู้ ำยคนหนงึ่ เขำช่ือวำ่ แจ็ค แจ็คอำศยั อยใู่ นบำ้ นหลงั เลก็ ๆ กบั แมข่ องเขำ ครอบครวั ของแจ็คมฐี ำนะยำกจน มำก คณุ แมจ่ ึงตอ้ งทำงำนตงั้ แต่ เชำ้ จรดค่ำ เพอ่ื หำเงินมำจุนเจือ ครอบครวั แจ็ครกั และเป็นหว่ ง คณุ แมม่ ำก ดงั นนั้ เขำจงึ พยำยำมทำตวั เป็นเดก็ ดี และ พยำยำมทำงำนบำ้ นทกุ ๆ อย่ำง เทำ่ ทีจ่ ะทำได้ เพอื่ แบง่ เบำภำระ ของคณุ แมใ่ หไ้ ดม้ ำกทส่ี ดุ

อยมู่ ำวนั หนง่ึ คณุ แมข่ อใหแ้ จ็ค ช่วยนำววั ตวั สดุ ทำ้ ยของครอบครวั ไปขำยทต่ี ลำด เพรำะ ในตอนนี้ ทบี่ ำ้ นของแจ็คแทบจะไมม่ เี งนิ เหลอื อยเู่ ลย แตเ่ มือ่ แจ็คนำววั ตวั สดุ ทำ้ ยซง่ึ เป็นววั ทต่ี วั ผอมมำก ๆ ไปขำยท่ี ตลำด ชำวบำ้ นก็ไมม่ ีใครเลยทีจ่ ะสนใจววั ตวั นเี้ พรำะมนั ผอมมำกเกนิ ไป

ในขณะทแี่ จ็คกำลงั จะหมดหวงั จู่ ๆ ก็มชี ำยชรำคน หนง่ึ เดนิ ตรงเขำ้ มำหำแจ็ค ชำยชรำคนนมี้ เี มลด็ ถ่วั หลำกสอี ยใู่ นมอื ชำยชรำถำมแจ็ควำ่ “เจำ้ จะขำยววั ผอม ๆ ตวั นไี้ ปทำไม” แจ็คจึงบอกกบั ชำยชรำวำ่ “ผม เป็นเด็กกำพรำ้ พอ่ แมข่ องผมทำงำนหนกั ทกุ วนั เพอ่ื หำเงินมำเลยี้ งผมครบั แตต่ อนนี้ บำ้ นของผมแทบจะ ไมม่ เี งินเหลอื อยเู่ ลย คณุ แมก่ ็เลยใหผ้ มเอำววั มำ ขำย แตน่ ผี่ มขำยววั ไมไ่ ด้ ก็ไมร่ ูว้ ำ่ กลบั ไปแลว้ คณุ แม่ จะเสยี ใจมำกแคไ่ หน” เม่ือชำยชรำไดฟ้ ังแจ็คเลำ่ ชำย ชรำก็นกึ สงสำร เขำจึงบอกกบั แจ็ควำ่ “เออ้ เมลด็ ถ่วั ที่ เจำ้ เห็นอยใู่ นมือเน่ียนะ มนั ไมใ่ ช่เมลด็ ถ่วั ธรรมดำ แต่ มนั เป็นเมลด็ ถ่วั วิเศษ ท่ีอำจทำใหค้ รอบครวั ของเจำ้ มี ชีวิตควำมเป็นอยทู่ ด่ี ขี นึ้ ก็ไดน้ ะ ถำ้ เจำ้ เช่ือใจคนแก่ อยำ่ งชนั้ ชนั้ ยอมขำดทนุ แลกถ่วั วเิ ศษกบั ววั ผอม ๆ ของเจำ้ เจำ้ จะตกลงมย๊ั ”

แตอ่ นจิ จำ เมอ่ื แจ็คนำถ่วั กลบั มำใหแ้ มด่ ู พรอ้ มกบั เลำ่ เรอื่ งทงั้ หมดใหแ้ มฟ่ ัง แทนท่แี ม่ จะดใี จ แมข่ องแจ็คกลบั โกรธจดั ท่ีลกู ชำยหลงเชื่อคำพดู ของชำย ชรำทไ่ี มเ่ คยรูจ้ กั กนั มำก่อน แม่ ของแจ็ค ขวำ้ งถ่วั ทงั้ หมดออกไป นอกหนำ้ ตำ่ ง จำกนนั้ แมก่ ็ รอ้ งไห้ แลว้ ไลแ่ จ๊คใหเ้ ขำ้ นอน ทนั ที

คืนนนั้ แจ็คนอนไมห่ ลบั เลย เพรำะเขำ เสยี ใจทีท่ ำใหแ้ มผ่ ดิ หวงั วนั รุง่ ขนึ้ แจ็คจงึ รบี ตนื่ นอนแตเ่ ชำ้ โดยเขำตงั้ ใจ ท่ีจะทำงำน บำ้ นตำ่ ง ๆ เพ่ือลบลำ้ งควำมผดิ แตเ่ มื่อแจ็คเดินลงจำกหอ้ งนอนมำท่ี หอ้ งครวั แลว้ มองออกไปนอกหนำ้ ตำ่ ง เขำ ก็ตอ้ งตกตะลงึ เพรำะท่นี อกหนำ้ ตำ่ ง มีตน้ ถ่วั ขนำดใหญ่ยกั ษง์ อกจำกพนื้ แลว้ แทง ยอดทะลขุ นึ้ ไปถงึ ดินแดนบนกอ้ นเมฆท่ีอยู่ บนฟำกฟำ้ เมื่อแจ็คเหน็ ตน้ ถ่วั เขำกน็ กึ ถงึ ถ่วั วิเศษท่แี มข่ วำ้ งออกไปนอกหนำ้ ตำ่ งเมื่อ คืนทผ่ี ำ่ นมำ พรอ้ มกบั นกึ ถึงคำพดู ของชำย ชรำท่ีบอกวำ่ “เมลด็ ถ่วั ท่เี จำ้ เห็นอยใู่ นมอื เนี่ย มนั ไมใ่ ชเ่ มลด็ ถ่วั ธรรมดำ แตม่ นั เป็น เมลด็ ถ่วั วิเศษ ทีอ่ ำจทำใหค้ รอบครวั ของเจำ้ มชี ีวิตควำมเป็นอยทู่ ด่ี ขี นึ้ ก็ไดน้ ะ”

แจ็ครบี ปีนตน้ ถ่วั ขนึ้ ไปกอ่ นที่แมข่ องเขำจะตน่ื นอน เขำปีน ปีน แลว้ ก็ ปีน ปีน ปีน แลว้ ก็ปีน เขำปีนไมย่ อมหยดุ แมต้ น้ ถ่วั จะสงู มำก แต่ ควำมพยำยำมของแจค็ มสี งู กวำ่ ในทส่ี ดุ แจ็คก็ปีนตน้ ถ่วั ไปถึง ดนิ แดนบนกอ้ นเมฆไดส้ ำเรจ็

ระหวำ่ งที่แจ็คกำลงั สำรวจในตวั ปรำสำท เขำไดพ้ บกบั หญิงชรำคนหนงึ่ ที่มีหนำ้ ทีด่ แู ลปรำสำทใหเ้ จำ้ ยกั ษ์ เม่อื หญิงชรำเห็นแจ็ค หญิงชรำก็ แปลกใจ ทมี่ ีเดก็ หลงเขำ้ มำในปรำสำทเช่นนี้ แตเ่ มื่อแจ็คเลำ่ เรอื่ งรำว ชีวติ ของเขำกบั แมใ่ หห้ ญิงชรำฟัง รวมทงั้ เลำ่ เหตผุ ลวำ่ เขำปีนตน้ ถ่วั ขนึ้ มำ เพื่อคน้ หำบำงสงิ่ บำงอยำ่ งทอี่ ำจทำใหเ้ ขำกบั แม่ มชี ีวติ ควำม เป็นอยทู่ ี่ดขี นึ้ หญิงชรำก็สงสำร แตใ่ นขณะเดยี วกนั หญิงชรำก็เป็น หว่ งแจ็ค เธอจึงเตือนใหแ้ จ็ครบี กลบั บำ้ น ก่อนท่ีเจำ้ ยกั ษซ์ งึ่ เป็นเจำ้ ของ ปรำสำทจะมำเห็นตวั เขำ้

ครนั้ เม่ือเจำ้ ยกั ษก์ ินเนอื้ ยำ่ งจนอ่ิม มนั ก็ส่งั ให้ พิณวิเศษบรรเลงเพลงใหม้ นั ฟัง จำกนนั้ มนั ก็ นำกรงของแมไ่ ก่ตวั หนงึ่ มำวำงไวบ้ นโต๊ะ แจ็ คมองดแู มไ่ กใ่ นกรงดว้ ยควำมประหลำด ใจ แจ็คไมร่ ูว้ ำ่ ทำไมเจำ้ ยกั ษจ์ ึงนำกรงไก่มำ วำงไวบ้ นโต๊ะ แตท่ นั ทีทเี่ จำ้ ยกั ษ์ส่งั ใหแ้ มไ่ ก่ ออกไข่ แลว้ แมไ่ ก่ก็เบง่ ไขท่ องคำออกมำ แจ็คก็ รูใ้ นทนั ทีวำ่ น่ีคือแมไ่ กใ่ นตำนำน ท่สี ำมำรถ ออกไขเ่ ป็นทองคำไดว้ นั ละ 1 ฟองน่นั เองเมือ่ หญิงชรำเหน็ วำ่ เจำ้ ยกั ษห์ ลบั สนทิ ดแี ลว้ หญิง ชรำก็แอบไปกระซบิ ใหแ้ จ็ครบี หนกี ลบั บำ้ น แตก่ ่อนที่แจ็คจะยอ่ งออกจำกตวั ปรำสำท หญิงชรำไดน้ ำไก่ท่ีออกไขเ่ ป็นทองคำ มำใหแ้ จ็ค โดยหญิงชรำบอกวำ่ บำงทีไก่ตวั นี้ อำจทำใหแ้ จ็คกบั แมม่ ชี ีวติ ควำมเป็นอยทู่ ด่ี ขี นึ้ ก็เป็นได้

แตอ่ นจิ จำ ในขณะท่ีแจ็คมงุ่ หนำ้ เกือบจะถงึ ตน้ ถ่วั วเิ ศษ จู่ ๆ ผืนเมฆที่แจ็คเหยยี บยำ่ งก็ ส่นั สะเทือนเลอื่ นล่นั ซง่ึ น่นั หมำยควำมวำ่ เจำ้ ยกั ษ์ตน่ื แลว้ แลว้ มนั กำลงั จะตำมมำจบั ตวั แจ็คแจ็คปีนลงไป เจำ้ ยกั ษป์ ีนตำม แจ็คปีน ลงไป เจำ้ ยกั ษป์ ีนตำม แจ็ครบี ปีนลงไปเรว็ ขนึ้ เจำ้ ยกั ษ์ก็รบี ปีนตำมลงไปเรว็ ขนึ้ เม่ือแจ็คไป ถงึ พนื้ ดิน เจำ้ ยกั ษก์ ็ยงั คงปีนตำมลงไปโดยไม่ มีทีทำ่ วำ่ จะหยดุ

ในทีส่ ดุ แจ็คก็รอดพน้ จำกเงือ้ มอื ของเจำ้ ยกั ษ์ เมื่อแจ็คไดพ้ บกบั แม่ เขำก็เลำ่ เรอื่ งรำวทงั้ หมดให้ คณุ แมฟ่ ัง จำกนนั้ เขำก็มอบไกท่ อ่ี อกไขเ่ ป็นทองคำใหก้ บั แมเ่ ป็นผดู้ แู ล นบั จำกนนั้ เป็นตน้ มำ ทกุ ๆ เชำ้ คณุ แม่กบั แจ็คก็จะบอกใหเ้ จำ้ ไกอ่ อกเป็นทองคำให้ แลว้ จำกนนั้ ทงั้ คกู่ ็นำเอำไขไ่ ป ขำย และทำใหพ้ วกเขำไดเ้ งินมำใชจ้ ่ำย รวมทงั้ ทำใหพ้ วกเขำมชี ีวิตควำมเป็นอยทู่ ่ดี ขี นึ้ ไดจ้ รงิ ๆ

เรอ่ื งนสี้ อนใหร้ ูว้ ำ่ ถงึ แมโ้ ลกใบนมี้ นั จะ โหดรำ้ ย แตค่ นก็อยกู่ นั ไดเ้ พรำะควำมฝันและ ควำมหวงั เลก็ ๆ นอ้ ย ๆ ดงั นนั้ อยำ่ ไป ทำลำยควำมฝันและ ควำมหวงั ของพวกเขำ