Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore ตัวอย่างหนังสือ 'ฤดูเปลี่ยนผ่าน'

ตัวอย่างหนังสือ 'ฤดูเปลี่ยนผ่าน'

Published by 6thLALE2019, 2019-08-19 13:19:10

Description: วารสารสมาคมนักเรียนไทยในตุรกี ปีที่ 6

Search

Read the Text Version

Contents SEASON CHANGE I 6TH LALE I5 ฤดูเปลี่ยนผา่ น

9 15 21 31 หนีมาตั้งไกล อีกไม่นาน ลกู โป่งในมือ season change สุดท้ายอยู่ในใจ ก็ฤดูใหม่แล้ว (นิทาน 2 ภาษา : ไทย-อังกฤษ) - - - - 59 39 47 53 สารท Habitable Zone When it comes to ละอองสี แห่งการผันเปลี่ยน พื้นที่ชีวิต spring… (นิทาน 2 ภาษา : ไทย-อังกฤษ) - - -จนกว่าดอกไม้จะบาน - 71 77 85 91 who am I ? No one is seasons of life ฤดูที่แล้ว - -perfect - - 97 107 113 123 กาแฟร้อน สรรพสิ่งครั้งแรก The sun ฤดูกาล still shines ที่เปลี่ยนผ่าน และกาแฟเย็น - 137 - - -(นิทาน 2 ภาษา : ไทย-อังกฤษ) 149 155 131 Cold hands เมื่อฤดูกาลมาถึง Life season ดอกหญ้า and feet, change (นิทาน 2 ภาษา : ไทย-มลายู) but warm heart I6 สารบัญ

8

BEAUTIFUL BUT COLD

SILHOUETTE OF RIVER ถา่ ยโดย : มบู นิ สาเมาะ Akdamar island, Van

“ ‘ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าเธออยู่ที่ไหน แต่ปัญหาอยู่ท่ีใจเธอ’ ไม่ว่าเธอจะอยู่ท่ีไหน การหนีมาไกลขนาดนี้ ไม่ได้ช่วยเธอคลี่คลายปัญหา ” 01 สหุดนีมทา้าตย้ัองไยกู่ใลนใจ ดล-ล-ธี

ประโยคความยาวไมถ่ งึ บรรทดั ถูกกด Favorite ไวบ้ นบญั ชี twitter ของ เดก็ หญงิ ทจ่ี ะเรยี กวา่ เดก็ หญงิ กไ็ มถ่ ูกนกั เพราะอายุยา่ งจะเขา้ 20 แลว้ เธอจอ้ ง ประโยคนนั้ อยรู่ ่วมนาที แถมยงั จำ� ประโยคน้ีไดข้ น้ึ ใจ จะไมเ่ ป็นแบบน้ีแน่ หาก มนั ไมด่ นั ไปตรงกบั ชวี ติ เธอเลยสกั นิด “ตุรก”ี ท่ที ่เี ธอมาเพราะคดิ ว่ามนั คงไกลมากพอท่จี ะหนีร้อยปัญหาท่ี เธอก�ำลงั เผชญิ อยพู่ น้ ประเทศทไ่ี รซ้ ง่ึ จนิ ตนาการในหวั วา่ จะเป็นอยา่ งไร คลา้ ย กบั วา่ เธอขาดสตใิ นการเลอื กมาโดยสน้ิ เชงิ เธอมาอยใู่ นเมอื งเลก็ ๆ ทห่ี า่ งไกล จากความวุน่ วายของอสิ ตนั บลู มา 2 ชวั่ โมง ชวี ติ แสนจะธรรมดาเกนิ ไปของเธอ ถูกด�ำเนินมาจนถงึ ฤดูหนาวทเ่ี ป็นหนาวแรกและหนาวจรงิ ๆ ส�ำหรบั เธอ เสอ้ื กนั หนาวตวั หนาถูกยกขน้ึ สวมชา้ ๆ มองไปดา้ นนอกกเ็ หน็ กนั เป็นเร่อื งชนิ ตา ทอ้ งฟ้าสหี มน่ หมอกหนาปกคลุมเสน้ ทางขา้ งหน้าจนแทบมองไมเ่ หน็ I11 ฤดเู ปลยี่ นผา่ น

‘ชา่ งไมส่ ดใสเอาซะเลย’ เป็นประโยคแรกทโ่ี ผล่เขา้ มาในหวั เธอระหวา่ ง ทก่ี �ำลงั กา้ วขาออกนอกอาคาร ‘ใจกวา้ งเกนิ ไปรเึ ปล่า ทำ� ไมเหงาจงั ’ เป็นความ รสู้ กึ ถดั มาทเ่ี ธอรสู้ กึ ได้ แต่ตอนนนั้ ความเหงากด็ นั แพค้ วามต่นื เตน้ กบั หน้าหนาว ครงั้ แรก ผคู้ นรอบตวั เธอเรง่ กา้ วขาเพอ่ื รบี ไปถงึ ทห่ี มาย จนคลา้ ยกบั วา่ เป็นเธอ คนเดยี วทเ่ี ดนิ อยชู่ า้ ๆ เพอ่ื ซมึ ซบั ความประทบั ใจต่อบรรยากาศนนั้ รา้ นกาแฟ เป็นทห่ี ลบหนาวของประชากรในเมอื ง ชาแกว้ เลก็ ๆ ถูกยกขน้ึ ด่มื เหมอื นเป็น วฒั นธรรมของคนทน่ี ่ี ไมน่ บั บุหรอ่ี กี หลายมวนทถ่ี กู ยกขน้ึ สบู ทงั้ ผหู้ ญงิ และผชู้ าย ‘แปลกตา’ เธอคดิ แคน่ ้ีแลว้ กา้ วขาชา้ ๆ ต่อไป ทุกเหตุการณ์ถูกซมึ ซบั ดว้ ยความเหงาทเ่ี หมอื นจะกวา้ งกวา่ ใจของเธอ แต่กไ็ มร่ วู้ า่ เพราะเสอ้ื หนาวตวั หนารเึ ปล่าทใ่ี หค้ วามอบอุ่นหรอื เพราะเหน็ คนขา้ งหน้าทเ่ี ดนิ โอบกนั แลว้ รสู้ กึ อบอุ่นดจี นเธอเผลอยม้ิ มที งั้ จงั หวะทอ่ี ุน่ ใจและเศรา้ หมองปนกนั ในตวั เธอ ลกั ษณะคลา้ ยทอ้ งฟ้า ในหน้าหนาวทเ่ี ทาเขม้ ปนเทาอ่อน เมอื งเลก็ ๆ แหง่ น้ีทำ� ใหเ้ ธอไมต่ อ้ งเรง่ รบี ท่ี จะไปไหน คนทเ่ี ดนิ อย่เู ตม็ ถนนบอกเธอเป็นนยั ว่าอาจจะเหงาหน่อยแต่กไ็ มไ่ ด้ อา้ งวา้ ง อากาศหนาวสอนเธอใหใ้ จเยน็ ลง ถงึ เธอจะยงั บ่นคนทเ่ี ดนิ อยดู่ า้ นหน้า หรอื เวลารอรถบสั นาน ๆ กต็ าม แต่เอาเถอะ เธอคดิ วา่ เธอใจเยน็ กวา่ เธอคนก่อน เยอะเลย เธอสวมหฟู ังตลอดทางทก่ี า้ วเดนิ เหมอื นจะชว่ ยลดความเหงาลงไดบ้ า้ ง แต่เธอดนั ชอบเพลงเหงากบั เพลงเศรา้ เอามาก ๆ ดว้ ยสิ จนกระทงั่ เธอพาตวั เองมานัง่ ทส่ี วนสาธารณะ เธอชอบเวลาตวั เองได้ หยดุ คดิ ‘ตอ่ ใหช้ วี ติ เราไมไ่ ดม้ เี รอ่ื งวนุ่ วาย แตจ่ ะมบี างอยา่ งทท่ี ำ� ใหเ้ รารสู้ กึ วนุ่ วาย อยดู่ ’ี การไดว้ างตวั เองหา่ งจากผคู้ นชวั่ ครคู่ งจะไดจ้ ดั การกบั พน้ื ทใ่ี นหวั เธอไดด้ ี I12 หนีมาต้ังไกล สดุ ทา้ ยอยู่ท่ใี จ

เธอถอื โอกาสโทษสภาพอากาศทท่ี ำ� ใหเ้ ธอเศรา้ ภาพในอดตี ยอ้ นกลบั มาอกี ครงั้ สรปุ แลว้ วา่ เธอหนีไปไหนไมพ่ น้ เลย ‘ปัญหาไมไ่ ดอ้ ยทู่ ว่ี า่ เธออยทู่ ไ่ี หน แต่ปัญหาอยทู่ ใ่ี จเธอ’ ไมว่ า่ เธอจะอยทู่ ไ่ี หนการหนีมาไกลขนาดน้ีไมไ่ ดช้ ่วยเธอ คลค่ี ลายปัญหา ซ้ำ� ปัญหากลบั ชดั เจนขน้ึ มาในเวลาทต่ี อ้ งเผชญิ กบั มนั เพยี งลำ� พงั ‘รสู้ กึ แยไ่ มน่ ้อยเลย...’ ‘ไมร่ วู้ า่ คนทอ่ี ยใู่ นพน้ื ทท่ี ม่ี อี ากาศหนาวขนาดน้ีเขาจดั การตวั เองกนั อย่างไรเวลาเศรา้ ใจ หรอื เพราะเธอเป็นมอื ใหม่ ทต่ี อ้ งชนิ กบั มนั มากกว่าน้ีนะ’ ระยะเวลาของหน้าหนาวนานแคไ่ หน ความเศรา้ ทด่ี ำ� เนินในใจเธอกน็ านเท่านนั้ หนังสอื สองสามเล่มทพ่ี กมาช่วยบรรเทาความเศรา้ ของเธอไดด้ ที เี ดยี ว ‘เธอไม่ ไดอ้ ่านหนงั สอื ปีละ 8 บรรทดั อกี แลว้ นะ’ ต่อใหไ้ ม่มคี �ำตอบใหร้ อ้ ยพนั ปัญหาและเธอยงั คงเศรา้ อยู่อย่างนัน้ แต่ ปฏเิ สธไมไ่ ดเ้ ลยวา่ เธอเตบิ โตขน้ึ เลก็ น้อยจากทท่ี เ่ี ธอเลอื กมา เพราะสภาพอากาศ ทห่ี นาวเยน็ ทำ� ใหเ้ ธอใจเยน็ เพราะการทไ่ี มต่ อ้ งรบี เดนิ เธอเลยใสใ่ จ เพราะออ้ ม กอดของครู่ กั เธอเลยยม้ิ งา่ ยขน้ึ เพราะรถบสั ทไ่ี มม่ าสกั ที เธอเลยอดทนและรจู้ กั รอ เพราะสวนสาธารณะทเ่ี ธอไปนงั่ เธอจงึ คดิ เปรยี บตวั เองเป็นตน้ ไมต้ อนหน้า หนาว ทใ่ี บไมถ้ กู ลมแหง่ ความเศรา้ พดั จนหลน่ กระจายเหมอื นตวั เธอทแ่ี ตกสลาย เวลาเศรา้ ใจ ช่วงเวลาของฤดหู นาวมกั ยาวนานกวา่ ฤดทู ใ่ี บไมจ้ ะผลบิ านอกี ครงั้ นนั่ หมายความวา่ เธอจะประกอบตวั เองจากชน้ิ สว่ นทแ่ี ตกสลายไดส้ กั วนั แมว้ า่ อาจจะไมม่ ใี ครใหค้ วามหวงั เธอไดว้ า่ จะเป็นเชน่ นนั้ แต่การทเ่ี ธอหา่ งไกลจากเธอ คนเก่าไดเ้ พยี งเลก็ น้อย กเ็ ป็นความดใี จทย่ี ง่ิ ใหญ่ของเธอแลว้ I13 ฤดเู ปลีย่ นผ่าน

เราไมร่ วู้ ่ามใี ครไหมทห่ี นีมาทน่ี ่ีเช่นเดยี วกบั เธอคนน้ี หรอื จะมใี ครไหม ทผ่ี ่านสองขา้ งทางในฤดูหนาวทเ่ี ศรา้ จวนใจจะแตกสลาย หากเธอเปรยี บหน้า หนาวเป็นดงั่ ความเศรา้ และความเจบ็ ปวด ขอใหภ้ ูเขาทม่ี หี มิ ะหนาปกคลุมขา้ ง หน้าบอกเธอไดว้ า่ เมอ่ื ฤดรู อ้ นเขา้ มาหมิ ะจะละลายหายไป ขอใหใ้ บไมท้ ก่ี ระจาย อยบู่ นพน้ื บอกเธอเชน่ กนั วา่ อกี ไมน่ านฤดใู บไมผ้ ลกิ จ็ ะมาถงึ ไมม่ ฤี ดหู นาวไหนท่ี คงอยตู่ ลอดไปและไมม่ คี วามเศรา้ ไหนจะมนั่ คงอยกู่ บั เรานานแสนนาน อยากใหเ้ ธอเกบ็ หน้าหนาวครงั้ แรกของตวั เองเอาไว้ เรยี นรจู้ ากทุกกา้ ว ทผ่ี า่ นการดำ� เนินชวี ติ ของคนแปลกหน้ารอบตวั เราใหอ้ ะไรเราบา้ งไหม อาจจะมี เวลาทเ่ี ผลอยม้ิ ออกมาหรอื เศรา้ ใจจนอยากรอ้ งไหม้ นั ตรงนนั้ ปัญหาเป็นรอ้ ยเป็น พนั อาจจะไมถ่ กู แกไ้ ข หรอื หาคำ� ตอบไดต้ อนน้ี แต่วนั เวลาทเ่ี ปลย่ี นผา่ นจะทำ� ให้ เราแขง็ แรงพอจะรบั มนั ไดด้ กี วา่ เดมิ น่าจะเพยี งพอ ดล-ล-ธี I14 หนีมาต้ังไกล สุดทา้ ยอยู่ทใ่ี จ

เม่ือฉันยังเด็ก ถ่ายโดย : นัสรีน มะแซ Haci Bayram Çarşisi, Ankara

“ เธอเองก็อดสงสัย และถามตัวเองไม่ได้ว่า ‘เป็นเพราะลมมันแรง หรือเพราะเธอพยายามจับลูกโป่ง ไม่แน่นพอกันแน่ ที่ท�ำให้ลูกโป่งน้ันลอยหายไป’ ” 03 ลูกโป่ งในมือ โปรดปราน

กาลครงั้ หน่ึงนานมาแลว้ ณ สวนสนุกแหง่ หน่ึงทเ่ี ปรยี บเสมอื นดนิ แดน มหศั จรรยส์ ำ� หรบั เดก็ น้อยทงั้ หลาย สวนสนุกแหง่ น้ีถกู ประดบั ประดาไปดว้ ยสสี นั มากมายและสงิ่ ก่อสรา้ งทแ่ี ปลกตา เป็นสถานทแ่ี หง่ จนิ ตนาการสำ� หรบั เดก็ ๆ ท่ี อาจดธู รรมดาเมอ่ื มองผา่ นตาของผใู้ หญ่ สถานทแ่ี ห่งน้ีมกั คลาคล่ำ� ไปดว้ ยผคู้ น หลากหลายชว่ งวยั และหลากหลายกลุม่ บางคนอาจมากนั เป็นคนครอบครวั หรอื มากนั เป็นครู่ กั บางคนกม็ ากนั เป็นกลุ่มใหญ่กบั กลุ่มเพอ่ื น แต่สง่ิ ทท่ี ุก ๆ กลุ่มมี เหมอื นกนั คอื รอยยม้ิ ทป่ี ระดบั บนหน้าและเสยี งหวั เราะ เดก็ หญงิ คนหน่ึงยนื ออ้ นวอนขอพ่อกบั แม่ของเธอซ้อื ลูกโป่งสหี วานใบ ใหญ่ ดวงตาใสจอ้ งมองลูกโป่งสหี วานสลบั ไปมากบั ใบหน้าของพ่อกบั แม่ระคน รอ้ งขอ “นะคะ ซอ้ื ใหห้ นูหน่อยนะคะ” เมอ่ื การสง่ สายตาออดออ้ นไมเ่ ป็นผล เดก็ สาวตดั สนิ ใจรอ้ งขอแสดงความตอ้ งการออกมา ผเู้ ป็นแมห่ นั ไปสบตากบั พอ่ เพอ่ื I23 ฤดูเปลี่ยนผ่าน

ถามความเหน็ เมอ่ื ผเู้ ป็นพอ่ ยม้ิ บาง ๆ เป็นการอนุญาต คณุ แมจ่ งึ หนั มาพยกั หน้า ใหล้ กู สาวตวั น้อย “เย!้ !!” เดก็ สาวรอ้ งตะโกนออกมาดว้ ยความดใี จ ใบหน้าเงา้ งอ ถูกแทนทด่ี ว้ ยรอยยม้ิ สดใส ก่อนทเ่ี ดก็ น้อยจะยน่ื มอื ไปรบั ลกู โป่งสหี วานจากคน ขาย เธอกระชบั เชอื กในมอื ใหแ้ น่นขน้ึ ขณะมองลูกโป่งสหี วานบนทอ้ งฟ้าอย่าง หวงแหน ไมว่ า่ จะตอนทานอาหาร ถ่ายรปู หรอื ทำ� อะไรกต็ าม เดก็ น้อยไมเ่ คย วางลกู โป่งแสนรกั ไวไ้ กลตวั ของเธอเลย สฟี ้าสว่างของทอ้ งฟ้าแปรเปลย่ี นเป็นสสี ม้ ทอง บ่งบอกถงึ การมาเยอื น ของเวลายามเยน็ สายลมอ่อน ๆ ทค่ี อยดบั รอ้ นของอากาศเมอ่ื ตอนกลางวนั แปร เปลย่ี นเป็นลมแรงกรรโชกทพ่ี รอ้ มพดั พาทุกอยา่ ง ลกู โป่งสหี วานสนั่ ไหวไปตาม แรงลม เดก็ น้อยกระชบั มอื กบั แมข่ องเธอใหแ้ น่นขน้ึ พรอ้ มหลบั ตาปี๋ดว้ ยความกลวั ความรสู้ กึ ของเชอื กทห่ี ลุดลอยออกไปจากมอื ทำ� ใหเ้ ดก็ น้อยลมื ตาขน้ึ มา เธอพบ วา่ ลกู โป่งสหี วานแสนรกั ของเธอถูกพดั พาขน้ึ สทู่ อ้ งฟ้าไกลหา่ งจากเธอไปทุกที “ลูกโป่ งของหนู ฮอื ” น้�ำตาไหลลงอาบสองแก้มเลก็ เดก็ น้อยรอ้ งไหอ้ ยากได้ ลูกโป่งแสนรกั คนื แต่ลูกโป่งกล็ อยหายลบั ไปจากสายตาไม่อาจน�ำกลบั คนื มาได้ อกี เธอกล่าวโทษลมแรงทพ่ี ดั พาลกู โป่งแสนรกั หายไปจากเธอ ตอนน้ีเดก็ น้อยไดโ้ ตเป็นผใู้ หญ่แลว้ เมอ่ื มองยอ้ นดเู หตุการณ์ในวนั นนั้ เธอเองกอ็ ดสงสยั และถามตวั เองไมไ่ ดว้ ่า ‘เป็นเพราะลมมนั แรง หรอื เพราะเธอ พยายามจบั ลกู โป่งไมแ่ น่นพอกนั แน่ ทท่ี ำ� ใหล้ กู โป่งนนั้ ลอยหายไป’ โปรดปราน I24 ลกู โป่งในมือ



03 A BALLOON IN THE HAND โปรดปราน

Once upon a time, at an amusement park that was like a wonderland for little children. This amusement park was decorated with colorful stuff and unusual buildings. It was a place full of children’s imagination, but might look ordinary in the adult’s eyes. In general, this place was of- ten crowded with people of different ages and types. Some people may came together as a family or as a couple. Some came together as a large group with friends. But what every group had in common was smiles on their face and the giggling sounds. One little girl stood pleading her parents to buy her a big pastel balloon. Those clear eyes stared alternately between a pastel balloon and her parents. I27 ฤดเู ปลยี่ นผา่ น

“Please. Buy me this, please.” When the giving signal was not effective, the girl decided to make a request. The mother turned to make eye contact with the father, asking for opinions. When the father gave a smile as some kind of permission, the mother turned to her little daughter and nodded. “Yay !!!” The little girl shouted out with joy. The scowl face was replaced by a bright smile. She reached out her hand to pick up a sweet colored balloon from the seller. She tightened the rope in her hand while looking at the pastel balloon in the sky. No matter what she’s doing, she never put her beloved balloon far from her side. The bright blue sky turned into vanilla color. It indicated that the evening already came. The gentle wind which calms the heat of air in the daylight turned into a strong wind that blows everything away. A sweet colored balloon shook along the wind. The little girl tightened her hand with her mother and closed her eyes tight, she does it every time when she get scare. The feeling of the rope letting out of the hand brought her back together again. The little girl opened her eyes and found out that her I28 A balloon in the hand

beloved balloon was blown up into the sky and kept getting far away from her. “My balloon, boo hooooo.” The tears flowed down through both side of that small cheeks. The little girl cried and wished to get her beloved balloon back. The balloon kept floating away from her sight and would never return back. She blamed the strong wind that took her beloved balloon away. Now the little girl has grown up. Whenever she looks back on that day, she can’t help but asked herself what’s the real reason. Was it ‘the strong wind’ that blown the balloon away or was it ‘her’ who did not hold the bal- loon tight enough? โปรดปราน I29 ฤดูเปลีย่ นผา่ น



FREEDOM ถ่ายโดย : มูบิน สาเมาะ On the ferry, Istanbul

“ ไมว่ า่ ความเปลย่ี นเเปลงเหลา่ นน้ั ที่ผา่ นเขา้ มามนั จะเลวรา้ ยแคไ่ หนก็ตาม ขอใหเ้ ราเป็ นตวั ของเรา และยึดมนั่ ในตวั ของเรา ใหม้ ากท่ีสดุ ก็พอ ” 17 LCIHFAENSGEEASON พยาบาลตัวน้อย

การศกึ ษาเป็นหน้าทอ่ี ยา่ งหน่ึงของมนุษย์ เราทุกคนจำ� เป็นจะตอ้ งศกึ ษา หาความรู้ ไม่ว่าจะเป็นศาสตรอ์ ะไรกต็ ามมคี วามสำ� คญั และน่าสนใจทจ่ี ะทำ� การ ศกึ ษาทงั้ นนั้ การศกึ ษาต่างแดนเองกถ็ อื วา่ เป็นสงิ่ ทท่ี า้ ทายมากเชน่ กนั เพราะเรา ตอ้ งพบเจอกบั บททดสอบหลาย ๆ ดา้ น ครงั้ หน่ึงดิฉันได้มีโอกาสเข้าร่วมงานแลกเปล่ียนประสบการณ์ของ Dr.Yunardi และ Dr.Jauharlina ท่านทงั้ สองเป็นค่สู ามภี รรยาทม่ี าจากจงั หวดั อาเจะห์ ประเทศอินโดนีเซีย ทงั้ สองท่านจบการศกึ ษาระดบั ปรญิ ญาโทจาก University of Leeds ประเทศองั กฤษ และจบการศกึ ษาระดบั ปรญิ ญาเอกจาก University of Waterloo และ University of Guelph ประเทศแคนาดา ท่านทงั้ สองไดก้ ล่าววา่ เมอ่ื นกั เรยี นคนหน่ึงไดอ้ อกจากบา้ นเพอ่ื เดนิ ทางสเู่ มอื งนอกหา I133 ฤดูเปล่ยี นผ่าน

ความรูต้ ามทไ่ี ดต้ งั้ เป้าหมายไวน้ ักเรยี นคนนัน้ จะพบเจอกบั ความเปลย่ี นแปลง ทย่ี ง่ิ ใหญ่สำ� หรบั ชวี ติ กเ็ ป็นได้ จากเดก็ ตาดำ� ๆ คนหน่ึงสโู่ ลกภายนอกอนั กวา้ ง ขวาง ทำ� ใหเ้ ราไดข้ อ้ คดิ เกย่ี วกบั การศกึ ษาตา่ งแดน ซง่ึ สามารถสรปุ ได้ 4 ชว่ งดงั น้ี 1. Honeymoon Phase ทำ� ไมถงึ เรยี กวา่ ‘Honeymoon Phase’ เอะใจ ไหมละ่ ? แรก ๆ ทเ่ี ราไดเ้ หยยี บประเทศทเ่ี ราอยากไป ประเทศทเ่ี ราอยากเรยี นมนั เป็นความรสู้ กึ ทม่ี คี วามสขุ ต่นื เตน้ ดใี จอยา่ งบอกไมถ่ ูก ไดเ้ จอะเจอกบั สง่ิ ใหม่ ๆ ลอ้ มรอบไปดว้ ยผคู้ นใหม่ ๆ จนเกดิ ภาวะทเ่ี รยี กวา่ ‘Culture Shock’ [18] บรรยากาศ สวยงามทม่ี ที งั้ 4 ฤดู ไมเ่ หมอื นอยา่ งประเทศไทยทม่ี แี ค่ ฤดรู อ้ นและฤดฝู น อาหาร การกนิ ทแ่ี ปลกตา การแต่งกาย รวมทงั้ ความเป็นอยขู่ องคนทน่ี ่ี เช่อื วา่ แรก ๆ ท่ี เรามาตุรกี เราจะหลงใหลกบั ตุรกมี าก ๆ ไปไหนมาไหนกถ็ ่ายรปู จะกนิ อะไรก็ ถ่ายรปู ทำ� อะไรกถ็ ่ายรปู ถ่ายเกบ็ ไวเ้ พอ่ื เป็นความทรงจำ� ดี ๆ (เช่อื วา่ ทุกคนเคย เป็น) ชว่ งเวลาเหลา่ น้ีจะคงอยปู่ ระมาณ 3-4 เดอื นแรก ชว่ งน้ีเราเหน็ อะไรสวยงาม ไปหมด เพราะเหตุน้ีเราถงึ เรยี กมนั วา่ Honeymoon Phase 2. Homesick Phase เมอ่ื ช่วง Honeymoon ผา่ นไปแลว้ เราจะเรมิ่ เบ่อื หน่าย ความไม่ชอบ ความอดึ อดั เรม่ิ ตามมา เรมิ่ ไม่ชอบอาหารการกนิ ของทน่ี ่ี เรม่ิ ไมช่ อบความยากของภาษา เรมิ่ คดิ ถงึ อาหารไทย ชอบเหมอ่ ลอยคดิ ถงึ บา้ น จะรอ้ งไหค้ ดิ ถงึ บา้ น เกดิ คำ� ถามขน้ึ มาในใจอยา่ งมากมาย วา่ ทำ� ไมฉนั ถงึ มาทน่ี ่ี [18] อาการท่ีเกิดจากความไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมซึ่งมักเกิดข้ึนกับผู้ท่ีต้องย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ไม่ว่าจะไปเรียนหรือพ�ำนักอาศัย ส�ำหรับสาเหตุหลักของ Culture Shock จะมาจากความไม่คุ้นเคยทางวัฒนธรรม เมื่อ ได้พบเจอกับวัฒนธรรมท่ีแปลกใหม่ I134 Life season change

ทน่ี ่ีไม่ไดด้ อี ย่างทค่ี ดิ ไว้ ช่วงน้ีเป็นช่วงทอ่ี นั ตรายช่วงหน่ึง ถ้าใครทไ่ี ม่สามารถ ยบั ยงั้ ความรูส้ กึ ณ ช่วงน้ีอาจจะท�ำใหเ้ ราถอยกลบั ยอมท้งิ ในสง่ิ ทเ่ี ราฝันและ กลบั บา้ นได้ 3. Become Self Phase เมอ่ื ผา่ น Homesick Phase ถอื วา่ เราแกรง่ ขน้ึ และเขม้ แขง็ มากพอแลว้ ทจ่ี ะเจอะเจอกบั ปัญหา ไมว่ า่ ปัญหานนั้ จะยง่ิ ใหญ่แคไ่ หน เรากส็ ามารถตงั้ สตแิ ละรบั สกู้ บั มนั ช่วงน้ีเราจะรตู้ วั เองมากขน้ึ จะไมห่ ลงใหลกบั สง่ิ แวดลอ้ มภายนอก จะตงั้ คำ� ถามกบั ตวั เองและยอ้ นกลบั ไปนึกถงึ ช่วงแรก ๆ ท่ี เราอยากมา กลบั ไปคดิ วา่ เป้าหมายหลกั ของเราคอื อะไร? เรามาทน่ี ่ีท�ำไม? เรา ควรท�ำอะไรบา้ ง? เราควรทำ� อย่างไรใหป้ ระสบความสำ� เรจ็ ? คนทบ่ี า้ นเขารอดู ความสำ� เรจ็ ของเรา เป็นช่วงทก่ี ดั ฟันสแู้ ละอดทน พยายามท�ำทุกวถิ ที างเพอ่ื ให้ บรรลุเป้าหมายไดอ้ ยา่ งรวดเรว็ ทส่ี ดุ 4. Familiarization Phase เป็นช่วงทค่ี ุน้ เคย เราจะคุน้ เคยกบั ทุกอยา่ ง รอบ ๆ ตวั ไมว่ า่ จะเป็นอาหาร การอยู่ ภาษา สภาพแวดลอ้ ม อากาศ ความเป็น อยขู่ องผคู้ นทน่ี ่ี ช่วงน้ีจะไมม่ คี วามต่นื เตน้ ใด ๆ ทุกอยา่ งเรยี บ ๆ ลอยไปตามน้�ำ (จากทไ่ี ดส้ งั เกตมาเพอ่ื น ๆ ทม่ี าจากประเทศแถบตะวนั ออกกลางจะเรมิ่ ชนิ กบั ท่ี น่ี บางคนกถ็ อดผา้ คลุมผมบา้ ง บา้ งแต่งตวั ตามแฟชนั่ ของทน่ี ่ี บา้ งบอกวา่ ฉนั ไม่ อยากกลบั บา้ นแลว้ อยากใชช้ วี ติ ทน่ี ่ี บางคนเปลย่ี นเป็นคนละคนไปเลย) ช่วงน้ี ถอื วา่ เป็นช่วงทอ่ี นั ตรายเลยทเี ดยี ว แต่โดยสว่ นใหญ่แลว้ คนทม่ี าจากแถบเอเชยี ไมว่ า่ จะหลงใหลขนาดไหนแต่กไ็ มเ่ คยลมื ประเทศบา้ นเกดิ I135 ฤดเู ปลีย่ นผ่าน

ทุกๆ ช่วงของชีวิตเราท่ีมีการเปล่ียนแปลงจะมีทัง้ ข้อดีและข้อเสีย ขอเพยี งแค่เราคดิ และตงั้ สตเิ พ่อื จะต่อสูแ้ ละรบั มอื กบั มนั สุดทา้ ยมนั จะเป็นบท เรยี นทส่ี วยงามหากเราผา่ นชว่ งเวลาเหลา่ น้ีไปได้ และจะเป็นความภาคภมู ใิ จทไ่ี ม่ อาจลมื วา่ ครงั้ หน่ึงเราเคยผา่ นมรสมุ อะไรมาบา้ ง ดงั นนั้ อยากจะฝากขอ้ คดิ สะกดิ เตอื นน้อง ๆ เพอ่ื น ๆ พ่ี ๆ รวมถงึ ตวั เองวา่ ไมว่ า่ ความเปลย่ี นเเปลงทผ่ี า่ นเขา้ มามนั จะเลวรา้ ยแคไ่ หน อยากจะขอใหเ้ ราเป็นตวั ของตวั เองและยดึ มนั่ ในตวั ของ เราใหม้ ากทส่ี ดุ กพ็ อ พยาบาลตวั นอ้ ย I136 Life season change

FROM.....ME I171 ฤดเู ปล่ียนผ่าน

TO.....YOU I172 หนังสอื เดินทาง

SEASON CHANGE ฤดูเปล่ียนผ่าน 6th LALE EDITOR RUSMEENEE KHEEREE EDITORIAL DEPARTMENT ANUCHA JAPRANG MARWAH PLAIPON NASREEN MASAE SARIFUDDIN AWAE PROOFREADING DEPARTMENT AIMAN LAEMAE KOFFAREE BUNMEE MUHAMMAD BIN IDRIS WAFAA ORAPHAN ARTWORK DEPARTMENT FADEELAH TUANMA MUBIN SAMOH MUHAMMAT CHELAE PUBLISHING DEPARTMENT ARFAN JEHWAE DARIMEE MARAYA HASEEM KODAE NAFEESAH KEEYA SPECIAL DEPARTMENT CHONNIPA LEAWPAIBOOL MAYLADA YAMANYA

WRITERS กอฟฟารี บุญมี นัสรีน มะแซ นูรีฮัน ดาฮายี บัศรีย์ มะตัง ฟาตีฮะห์ หะยีวาลง มัรวะ พลายพล เมย์ลดา ยะมันยะ ยาสมิน ซัตตาร์ รุสมีนี คีรี วาฟาอ์ โอรพันธ์ สุพัตรา มารยา อวาทิพย์ อาหลี อารอฟะฮ์ ใบหมัด อาวาต๊ิฟ สาเมาะ ฮาซีฟ สลิกา SPONSOR สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงอังการา ROYAL THAI EMBASSY, ANKARA สมาคมนักเรียนไทยในตุรกี THAI STUDENTS ASSOCIATION IN TURKEY (TSAT) SPECIAL THANKS ชาครีย์นรทิพย์ เสวิกุล วสมน สาณะเสน พิมพ์ท่ี : บริษัท ภาพพิมพ์ จ�ำกัด พิมพ์คร้ังท่ี 1 : สิงหาคม 2562 ติดตามข้อมูลข่าวสาร FACEBOOK : THAI STUDENTS ASSOCIATION IN TURKEY - TSAT อ่านลาเลออนไลน์ในรูป E-BOOK ได้ที่


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook