การไปรษณีย์ที่ควรรู้ 2507

พิมพ์เบนอนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลงศพ หลวงธำรงโทรกิจ ผ เมรุวํดเทพศึริฬทราวาล วํนที่ ๒0 กรกฎากม พุทธกิกราช ๒๕0๗



พิมพ์เบี่นอนุสรณ์ในงานพ1ะราชทานเพลงศพ หลวงธารงโทรกิจ ผ เมรุาตเทพพิริฬหราวาส วํนที่ ๒0 กรกฎาคม พุทธศ*กราช ๒๕0๗

''' เ/ - *1 ' ' V’'''^ * ^ '-\" ■- ■ -\" I' :''V / ' *’ I- 11^ '. ;'' ’} /-' !* . ../ '.- V'. '- 1. ^■1เ' เ^:.:: ,, ะเ:,: :1^๕^^': '?■^ ' .ชุ' ' 0' *I -V ' 4... ^ - แ)ขฬ4 0(^จ']5 ,, •■'4 ''■^. 1* หหหะเบ๊ฃน 000(4^๖^\\ -.1 •\\ .-*ฟ้-า ■‘^ .1

คานา ท่านเจาภาพไค้แจงความปรารถนาต่อกรมไปรษณีย์โทรเลข ขอ นำขอความบางฅอนจากหน*งสือ “ไนํ5■ษณียมิเทศ” มาจ\"ค้พิมพ์เบึน หน'งสือแจกในงานพระราชทานเพลิงศพกณหลวงธำรงโทรกิจ หนงสือ “ไไ]รVฌึยVเทศ\"'’ นั้ เบนหน*งสือกู่มือทุกอย่างของผู้ใช บริการไปรษณีย์ กรมไปรษณีย์โทรเลขต่องการเผยแพร่ให้แพร่ห จึงพิมพ์ออกจำหน่ายบี'ละกร*ง โดยยอมขายอย่างขาดทุน คือค่าพิ เล่มละ ๘-๙ บาท แต่ขายเพียงเล่มละ ๑ บาทเท่านไเ แม้กระน*น ก็ย*งเผยแพร่ไม่ไค้กว*างขวางสมใจ เพราะฅิดข*ดค*วยงบประมาณ เมื่อท่านเจ*าภาพงานพระราชทานเพลิงศพคุณหลวงธำรงโทรกิจ ร*บ เอาข*อความบางฅอนมาพิมพ์เบึนหน*งสือแจกเช่นน ก็เท่าก'บไค้ช่วย โฆษณาให้หนงสือ “ไไ]รVฌียนิเทศ'’^ เบีนที่รู้จ*กมากขน เบ็นสี่ง น่าอนโมทนาอย่างยี่ง . กรมไปรษณีย์โทรเลขจึงยินดีอนุมัติให้เบ็'นไป ตามความปรารถนาทุกประการ. กรมไปรษณีย์โทรเลช 1 วํนท ๒ กรกฎาคม ๒๕0๗



ดำปรารภ โคยที่หลวงธำรงโทรกิจไค้ริบราชการอยู่ในกรมไปรษณียโท7- เลขเบนเวลานานกว่า ๔0 บี' น*บไค้ว่าเบน “คนไปรษณีย์” ทแท จริงคนหนง น*บแฅ่เร็มเขบีร*บราชการในกรมไปรษณียโทรเลขจวบ จนครบเกษียณอายราชการ ย่อมเบึนที่ทราบก*นในหมู่คนไปรษณียว่า หลวงธำรงโทร กิจมีปณิธานอ*นแรงกลบีที่ จะเสริมสรางวิวฒ นาการให้ แก่กรมไปรษณีย์โทรเลขตลอดมา กอปรณิวยบฅรธิดาของหลวงธำรง โทรกิจไค^้เจริญเติ^บโดขนมาโดยอาศ*ยเ4ง8 ิน** เดื๘อ[ น ซงห0 ลวงธำรงโทร- กจผู้เบนบิดาไค้ร*บพระราชทานจากการทำงานในกรมไปรษณีย์โทร เลข ภริยาและบุฅรธิดาของหลวงธำรงโทรกิจซึ่งสำนึกในกรณา ของกรมไปรษณีย์โทรเลขฅลอคเวลา ได้ดำริและเห็นพ’องฅ*องก*นว่า ถึงแม้กรมไปรษณีย์โทรเลข่จะได้พยายามหาทางอำนวยความสะดวก อ*น,เกี่ยวก\"บการสื่อสารคมนาคมคบียพิธีการด่าง ๆ ให้ประชาชนมาก ' เพียงไรก็ตาม แด่ทว่าย’งไม่ได้ผลสมความมุ่งหมาย เหตุมาจากประ- ชาชนส่วนมากคิดเอาเองว่า เมื่อมีเงินเสียค่าธรรมเนียมดามระเบียบ หรือข’อบ*งคบแล’ว , ก็เบีนหนาทของเจบีหนบีที่ในกรมไปรษณีย์โทร- เลขจะด’องอำนวยความสะดวกให้แก่ฅนแด่ผืายเดียว หาไค้คิดไปบบีง ว่า ในบางครงนนความไม่สะดวกที่เกิดขนเบ็นเพราะดํวเองขาดความ เขบีใจในการปฏิบัติที่ถูกที่ควร เบ็๋นเหตุให้ดำเองด’องเสียเวลา ค่าไปโดยใช่เหตุ และดำยความปรารถนาที่จะให้ประชาชนผ้มีการ

ฅิคฅ่อกํบเจ่าหนำที่ของกรมไปรษณีย์!ทรเลขมีทางปร*บฅํวเองให้ ใซในระเบียบแบบแผน ไค้ร้จ่กทางปฏิบัติที่ง่ายแก่ต*วเองและง่ายต่อ เจาหนาที่ผ้ปฏิบัติ จึงไค้ขอห้องไปยค้3กรมไปรษณีย์โทรเลข ขอกด ข^ ขอกวามบางตอนจากหน*’งสือ “ไปรษณียนิเทศ” เกี่ยวก*บการแนะ นำประชาชนให้ร้จ*’กติดต่อก*’บเห้าพน*กงานของกรมไปรษณีย์โทรเลข โดยให้ชื่อเรื่องเสียใหม่ว่า “การไปรษณย์ทควรร้” ซึ่งท่านอธิบด กรมไปรษณีย์โทรเลขไค้กรุณาอนมัติให้ตามเจตนารมย์ ภริยาแ บุตรธิดาของหลวงธำรงโทรกิจเห็นว่า หน*’งสือนน่าจะให้ประโยชน์ แก่ผ้สนใจอย่บ*’างไม่มากก็น*’อย จึงขอแสดงกวามขอบคุณอย่างสูงต่ ท่านอธิบดีกรมไปรษณีย์โทรเลข และท่านข’’าราชการในกรมไปรษ- ณีย์โทรเลขบางท่านที่ได้ให้ความช่วยเหลือจนไค้มีการจ*’ดพิมพ์หน เล่มนํ้เบ็่นมิตรบรรณาการแก่ท่านที่ไค้มาร่วมในการพระราชทานเพลิง ศพห'ลวงธำรงโทรกิจ ณ โอกาสน์ค”วย.. นางธำรงโทรกิปี และ บุตร ธิดา ๑ กรกฎาคม ๒๕๐๗ /

หลวงธำรงโทรกิจ ชาตะ ๒๙ มถุนายฬ ๒๔(แ๑ มรผะ ๑๑ เมษายน ๒๔๐๗



/ ประวํต รองอำมาตย์เฝึก หลวงธำรงโทรกิจ ต.ช. หลวงธำรงโทรกิจุ มีชื่อเดิมว่า “ยม” ต่อมาได้เปลียนช เบีน “ธำรง” เมือว'นที่ ๒๖ มิถนายน ๒๔๘๔ เพือไห้เหมาะกบ เพศและร*ฐนิยมของร'^บาลในขณะน*น เกิดเมื่อว*นที ๒๙ มิถุนายน ๒๔๓© ณ บ*านตำบลคลองสาน จ*งหว*ดธนบรี เบึนบุตรของนาย เฮดและนางปราง ไค้ร'บการศึกษาชํ้นต่นที่โรงเรียนไทย-องกฤษชอ โรงเรียนบ*านพระยานานา เมื่อสอบไล่ไค้ชื่น ๓ ตามหล'กสฅรของ โรงเรียนแลำจึงได้ย*ายไปเรียนต่อทีโรงเรียนอ*สส*มชญ สอบไล่.ะไ'ค้ เพียงชน ๓ ก็ฅ*องลาออกเพื่อหางานทำเพื่อช่วยเหลือมารดาในก กรองชีพ เพราะหลวงธำรงโทรกิจเบ็่นกำพร*าบิดามาแต่เยาว์ว*ย พ.ศ. ๒๔๔๖ ไค้สม*กรเข*าเรียนในโรงเรียนการไปรษณีย์โทรเลข ซึ่งในขณะนไเทางราชการได้ให้เงินเดือน ๆ ละ ๒0 บาทแก่น*กเรียน เมื่อเรียนจบหล*กสูตรโรงเรียนการไปรษณีย์โทรเลขแล*วก็ได้ร*บบรรจ เข*าร*บราชการในตำแหน่งพน'กงานโทรเลข เมื่อเข*าร”บราชการแล้วและในขณะนนเบ็เนระยะเวลาที่ประเทศ ไทยเพีงจะมีพระราชบ*ญญัฅินามสกล หลวงธำรงโทรกิจจึงได้ เกล*า ฯ ถวายหน*งสือขอพระราชทานนามสกลจากพระบาทสมเด็จ พระเจ*าอย่ห’วร*ชกาลที่ ๖ และได้รบพระมหากรุณาธิกณพระราชทาน นามสกุลว่า “เขตตะสิริ” จึงน'บได้ว่า หลวงธำรงโทรกิจเบนล้ ตระกล “ เขตตะสิริ ” ตำแหน่งหน*าที่ราชการของหลวงธำรงโทรกิจเท่าที่รวบรวม จากสมคประวัติประจำล้วชำราชการมีล้งน

พ.ศ. ๒๔๗๗ พน์กงานไปรษณีย์โทรเลข กาเบจนบุรี พ.ศ. ๒๔๔๘ ๒๔๖® พน*กงานไปรษณีย์โทรเลข อุบลราชธานี V^.ศ. ๒๔๖ ๑ ๒๔๖๒ พน*กงานไปรษณีย์โทรเลข นครสวรรค์ พ.ศ. ๒๔๖๓ ๒๔๖๔ พน*กงานไปรษณีย์โทรเลข กรงเทพ ฯ พ.ศ. ๒๔๖๕ ๒๔๖ต/ ผ้ช่วยสารวตรไปรษณีย์โทรเลข อุฅรดิฅถ พิษณุโลก พ.ศ. ๒๔๖๘ ๒๔๖๙ ร^งสารว*ฅรไปรษณีย์โทรเลข พิษณุโลก 0 พ.ศ. ๒๔๗๐ น่ายไปรษณีย์ พิษณุโลก พ.ศ. ๒๔๗๐ นาย เปรษณย่หมวด นครสวรรก พ.ศ. ๒๔๗๑ ทำการแทนผู้จดการไปรษณีย์โทรเลขภาค ฅะว*นออก นครราชสีมา พ.ศ. ๒๔๗๒ I ^V ' ร*งตำแหน่งผข้จดการไปรษณีย์โทรเลขภาค ฅะวํนออก นครราชสีมา พ.ศ. ๒๔๗๓- ๒๔๗๖ ร’งตำแหน่งผ้จคการไปรษณีย์โทรเลขภาค ข กลาง กรงเทพ ๆ พ.ศ. ๒๔๗๗-'■๒๔๗๙ .สารว”ฅรไปรษณีย์โทรเลข กองสื่อสาร กรงเทพ ฯ พ.ศ. ๒๔๘๐-๒๔๘๔ ผู้ช่วยผ้อำนวยการสื่อสาร กรงเทพ ๆ พ.ศ. ๒๔๘๕-๒๔๘๖ ผู้จ*คการไปรษณีย์โทรเลข เขฅกลาง กรงเทพ ๆ ได้ออกจากราชการโดยเกษียณ■อายุเมื่อณีนที่ ®'มก1าคม ๒๔๘๗ ยศและบรรดาศ*กดของหลวงธำรงโทรกิจซึ่งได้ร'บพระราชท มีด*งนี

พ.กี. ๒๔๕๘ เบน รองอำมาตย์ตรี พ.ศ. ๒๔๖ ๓ เบน รองอำมาตย์โท พ.ศ. ๒๔๖๕ เบน ขุนธำรงโทรกิจ พ.ศ. ๒๔๗๒ เบ๘!น รองอ0ามาฅ'ยย้เอ'ก พ.ศ. ๒๔๗๔ หลวงธำรงโทรกิจ เบน ห,ลวงธำรงโทรกิจได้รบพระราชทานเกรองราชอิสริยาภรณ์ตาม ช*นอ'นดบขํ้นมาจนกร^งสุคท'าย คอ ตริฅาภรณ์มงกุฎไทย เมื่อ พ.ศ. [^ ;, ๒๔๘๓ ฅริตาภรณ์ช'างเผือก เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๔ และเหรียญราชา ภิเษกร'ชกาลที่ ๙ เมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๔' ในสม'ยอยู่ในราชการปรากฏว่าหลวงธำรงโทรกิจเบนข็าราชก ที่มีวิน'ยและมีกวามเด็ดขาดมาก 'ไถ้ร'บราชการสนองพระเดชพระคุณ ประเทศชาติมาคำยกวามซื่อสฅย์สุจริตมาต*งแฅ่เรี่มฅินจนว'นสุคท'า เบนที่ร'กใกร่ของผ้บำก'บบ'ญชาและเบ็นที่เการพร'กฃองผู้อย่ใถ้บำค'บ บ'ญชา ซื่งหลำ^านไถ้ยืนย'นในเรื่องนั้โดยปรากฏว่า ต*งแฅ่ออกจา ราชการจนวายชนม์ ไม่เกยมีเว'นแม้แต่ส'โาบี่เดียวที่กณะผ้ที่เกยอยู่ใ บำก'บบ'ญชาจะขาดการไปรศนาอวยพรในว'นบื่ใหม่ หลวงธำรงโทรกิจไถ้ทำการสมรสก'บนางสาวเขียน แย'มประยร ธิดาหมื่นแผวภูวดล (อี่ม แย'มประยูร) และนางเขียว แย'มประยร เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๒ มีบุตรธิดารวม ๑๒ กน คือ ๑. นายสิริ เขตตะสิริ ถึงแก่กรรม ๒. นายสน'น เขฅฅะสิริ ๓. เรืออากาศตรี เสนาะ เขตตะสิริ ถึงแก่กรรม ๔. นางสาวสนุ่น เขตตะสิริ ถึงแก่กรรม บ

๕. นายเสน่ห์ เขฅฅะสิริ ถึงแก่กรรม ๖. เด็กหญิงสนอม เขฅฅะสิริ ถึงแก่กรรม ๗. นายเสนอ เขตตะสิริ ๘. นางโสน ก*ลยาณกล ๙. เด็กหญิงประพิศ เขฅฅะสิริ ถึงแก่กรรม ® 0. รอยตรี สนาม เซตตะสิริ ๑®. นางสุนนทา สองเมือง ๑๒. เด็กชายเสริมศ*กค เขตตะสิริ ถึงแก'กรรม ในทางส่วนต*วและทางกรอบกร\"วน*’แหลวงธำรงโทรกิจเบ็่นผู้ มานะและอดทน จะเห็นไค้ว่าหลวงธำรงโทรกิจไค้ก่อร่างสร*างต*วขํ้น มาจากกวามเบืนลกกำพรำบิดาจนกระท'งมี^านะเบนบึกแผ่น เบน สามีที่ด็ของภริยา เบึนร่มโพธี้ร่มไทรชองลก ตลอดจนเบึนที่ร*กใกร่ ของมวลมิตรสหายและผู้ที่สนิทชิดชอบท'วไป ตามปกติ หลวงธำรงโทรกิจเบึนผู้ที่มืสุขภาพอยู่ไนเกณฑ์ดีมาก เพิงจะมาโทรมลงก็ในตอนที่ออกจากราชการแล*ว มิอาการบึวยกระ- เสาะกระแสะตลอดมาดำยโรกกวามดนโลหิฅํสง โรกห'วใจ และมี อาการหน*กที่สดกร*งหนึ่งเมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๘ แต่ดำยกวามสามารถ ของแพทย์จึงรอดมาไค้อย่างหวุคหวิด จากเวลานไเมาสุขภาพท*งทาง ร่างกายท^งทางจิตใจก็ทวีกวามเสื่อมโทรมลงมากขนเบึนลำดำ! ประ- กอบกับมีโรกตำมาแทรกในระยะสุดทำย และดเหมือนจะเบนเพราะ โรกนีแหละที่เบนเหตุให้หลวงธำรงโทรกิจไค้ถึงแก่กรรมควยอาการ สงบ ท่ามกลางความวิปโยกอย่างมหนฅของภริยาและบุตร เมื่อกันท ๑๑ เมษายน ๒๕0๗ สิริรวมอายุไค้ ๗๕ บึกำ ๙ เดือนเศษ.

หลางธำรงโทรกิจ ทีบำหเจารู้ปีก เมือพ.ศ.๒๔๓๙ หรือเมื่อ๖๘บื่ล่วงมาน็ มีโรงเรืยนร่^บ แห่งหนึงฅงอยู่ริมแม่นํ้าเจ้าพระยาผงขวา ด-ณเหนือติดปากคลอง ทองเพลง จ้งหว”คธนบรี หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่ง ฅํ้งอยู่ตรงขำม ภาษีรำเยชกสาม คือ กรมคลกากรเดิมคำนเหนือ ซึ่งบ*ดนเบึนทว่าการ ตำรวจนา โรงเรียนทื่กล่าวนึ่ มีชื่อเรียกว่าอะไรไม'ทราบ แ กไแบ็๋นสาม”ญ ว่าโรงเรียนบำนพระยานานา เพราะที่ตรงนไแดิมเบ็๋น นิวาสสถานของพระยานานาพิธภาษี (โต บุนนาค) ซี่งเบ็เนบฅร คนหนึ่งของสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาพิไชยญาติ (ท”ค บนนาก) ที่เรียกก”นว่าสมเด็จองค์นำย กรงกระโนำ มีเด็กชายขนาดจ้วอยู่สองกน คนหนึ่งชื่อยั้ม และ' อีกคนหนึงชื่อยง เบนนำเรียนอยู่ในโรงเรียนนึ่ จะมีอะไรเบ็่นเคร ดึงดูดก็ไม่ทราบ ที่ทำให้เด็กทำสองเบนมิตรเล่นิหำก”นสนิทสนม ยี่งกว่าเพื่อนนำเรียนคนอื่น ๆ แต่จะเบนเพราะอะไรอีกก็ไม่ ที่ทำให้เกิดขำคอกนอย่างแรง เบนเหตุให้เด็กชายยี่มถกเด็กชายยง กำเอาเบืนแผล เรองต่อไปเบนอย่างไรก็ไม่ทราบอีกเหมีอนก”น ที่ ไม่ทราบก็เพราะจำไม่ได้ ที่จำได้ก็คือไนเวลาต่อมาไม่ชำ เด็กทำสอง ก็กลบดีกนได้ง่าย เรื่องที่เบนมาแลำก็แลวก”นไป ไม่เอามานึ เบนเรื่อง ต่อยามถามไถ่ เหมือนกบผู้ใหญ่ เหฅนึ่ ท่านจึงกล เด็กไม่เดียงสาเบึนผู้บริสุทธึ้ เพราะเรื่อง9ณัทาพยาบาทยำไม สมบูรณ์ ถำรำก็รำไม่มีมายาสาไถย ถำชำก็ชำ คำยกวามบริสุทธี้ใจ บทลงได้โกรธก็โกรธจริง ๆ ถาโกรธจำอาจกำกำ,ก็ได้ คำยอำน

สญชาฅญาณ ซงมีอยู่ในหม่สรรพสํฅว์และในหมู่มนุษย์ ซงตีกวามกิด ความรู้สึกย์งไม่คลี่กลายพึนกวามเจริญพ\"ฌนาการ ที่กนใช้ปากกค หวือเล็บข่วนเมือทะเลาะเข้าประชิคฅิคพ”นกไเ ก็เพราะขณะนไเไม่มี อะไรอนฅิคฅำทจะใช้ประห”ฅประหารก”นได้ จึงฅ\"องใช้อาวุธธรรมชาติ คือปากและเล็บ นี่แสดงว่ากนแม้มืกวามเจริญแล\"วก็ฅาม แฅ่สี่งซึง ย\"งติคตำมาแต่เดิมอ”นเบี!นส\"ญชาฅญาณประจำคนและสรรพส”ฅว์ยงคง อยู่ ไม่หนีหายไปไหน นาน ๆ ปะเหมาะก็มีโอกาสเคยเห็นเขา ทะเลาะก\"น แล\"วก็ก\"ดก\"นข่วนก\"น สนุกเต็มที ต่อมาเด็กชายยั้มและเด็กชายยง ก็ย\"ายมาอยู่โรงเวียนอ\"สส\"มช\"ญ เมื่อราว พ.ศ. ๒๔๔๓ หวือ ๔๔ แต่เด็กท*งสองจะกงคบเบ็๋นเพื่อนก\"น ต่อไปเพียงไรจำไม่ได้ เด็กชายยมอยู่โรงเรียนอ\"สส\"มช\"ญ ๒ บี' ก็ลา ออกไป เด็กชายยมคนนี่แหละ คือหลวงธำรงโทรกิจ (ธำรง เขตฅะ- สิริ) ที่เปลี่ยนชื่อเดิมจากยํ้มเบี!นธำรง ก็เพื่อให้เบี!นชื่อ ทางการข'ณะนไเต\"องการ เพราะยมเบ็่นคุณสมบัติของผู้หญิงมากกว่า ผู้ชาย จริงหวือไม่จริงก็นีกเอาเถิด ส่วนเด็กชายยง คือข\"าพเจ\"าผู เรื่องนี่ ไม่ได้เปลี่ยนชื่อเติม เพราะกำว่ายง หมายถึงยืนยง หมายถึงโฉมยง ต่อมาเมื่อเด็กชายยํ้มเบี!นนี'ายยั้มแล\"ว ก็ไม่ใคร่ไค้พบปะก\"บ ข\"ไพเจ\"เหมือนเมื่อก่อน เพราะวิถีชีวิตเบนไปคนละทาง มาได้ความ จากสมุดประวัติทางราชการของหลวงธำรงโทรกิจว่า เมื่อออกจาก โรงเรียนอ\"สส\"มช\"ญแล\"ว ก็สม\"กรเข\"เรียนวิชา'การไปรษณีย์โทรเลข เมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๖ สอบไล่จบหล\"กสูตรสำเร็จแลำ ก็เข\"าร\"บราชการ ในกรมไปรษณีย์โทรเลข ตำแหน่งพน\"กงานโทรเลขที่ ๒ พระนคร

เมอ พ.ศ. ๒๔๔๗ และในบื่นเอง ก็ย้ายไปเบึนพนกงานไปรษณีย โทรเลข จงหวัคกาญาเนบรี แวัวกลไ]มาวับราชการประจำอยู่ท เทพ ฯ อยู่ถึง ๑0 บี่ ตอนนน่าที่หลวงธำรงโทรกิจและขาพเจา ควรจะกบหาก'นอย่างใกล้ชิคอีก คำยร'บราชการอยู่ใกล้ๆ กน เพราะ ที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขที่ ๒ และกรมศลกากรซึงขบ้พเวัารบราชก อยู่ ฅงอยู่ใกล้วันมาก แทบจะกล่าวได้ว่า ที่ทำการทง ๒ เบึนสถานที่เดียววัน แต่เราก็ไม่ส้ไค้พบปะวิสาสะวันนำ ทางเดินของกนหนุ่ม วัากล่าวคามสำนวนภาษาบจจวัน ขนอยู กาวคบกำสมากมวับเพื่อนฝูง ที่ร่วมราชการกรมเดียววัน มาก เพื่อนต่างกรมต่างสถานที่ราชการ' เพราะกนที่ร่วมราชการ วันทุกวัน พอเลิกงานก็มำชวนวันไปเที่ยว ไปเที่^วที่ไหน สวัยน*นก็มีที่สำเพ็งแห่งเคียวเท่าวัน ขำพเวัาไม่จำเบึนต การเที่ยวเตร่ของกนหนุ่มกร*งโน่น วันก็เหมือนวับคนหน่ บจจวันนั้ จะต่างวันก็แต่สื่งแวดลำมทางสำคม ซึ่งเมื่อโวันและเมื่อน ย่อมผิคกนมาก แค'ขอใหญ่ใจความของการเที่ยวเตว็จเตร่วันฅร ถึง พ.ศ. ๒๔๖0-๒๔๖๒ หลวงธำรงโทรกิจยำยไปประจำการ ในคำแหน่งพนักงานไปรษณีย์โทรเลขวันหนึ่ง ที่วังหวัคอุบลราช และจงหวัคนครสวรก์ แลำยำยกวับมารบราชการที่กรงเทพ ๆ ๔ บื่ (พ.ศ. ๒๔๖๒-๖๕) จึงไปเบ็่นผู้ช่วยสารวัตรไปรษณีย์โทรเลข จำหวำอฅรดิฅถ์ และจงหวัคพิษณุโลกโคยตำวับ วัคไปเลื่อนวันเ นายไปรษณีย์จำหวัคพิษณุโลก นครสวรรค์ (พ.ศ. ๒๔๗0 -๗®) แลำเบนผู้ทำการแทนผู้ร*งและผู้จำกาวไปรษณีย์โทรเลขภาคตะว ออกภากกลาง (พ.ศ. ๒๔๗®-๗๖) โคยลาคบ ในพิสดกลบเขามา

ประจำการยงกรมไปรษณีย์โทรเลขในฅำแหน่งสารวํฅรไปรษณียโทร- เลข กองสือสาร ผู้ช่วยผู้อำนวยการสื่อสาร ผู้จํคการไปรษณียโทรเลข เขตกลาง (พ.ศ. ๒๔๗๗-๘๕) และออกจากราชการประจำ เบน ขาราชกาวบำนาญ และครบเกษียณอายราชการ เมือ พ.ศ. ๒๔๘๗ ขำพเจำเดิมทวาบแฅ่ว่าหลวงธำรงโทรกิจ เกิดบื่ชวด พ.ศ. ๒๔๓๑ คือเกิดบี่เดียวก*บขำพเจำ และหลวงธำรงโทรกิจเบํนบฅ ใครก็ไม่ทราบ ทราบแค่ว่า หลวงธำรงโทรกิจเบนกนผิวขาวมืรปร่า หนำฅาราวก*บว่าเบํนผู้มืเชอชาวฅะว*นฅก เพี่งจะได้ทราบจากสมุด ประวัติทางราชกาวว่า หลวงธำรงโทรกิจ เกิดเมื่อว*นที่ ๒๙ มิถนายน พ.ศ. ๒๔๓® แก่กว่าขำพเจำ ๕ เดือน @๕ ว*น บิดาชื่อ นายเฮด มารดาชื่อปราง ส่วนที่มีชื่อเดิมว่า “ยม” นไเก็เหมาะ เพราะเบ็่น คนยั้มอย่เสมอ แสดงว่าเวลาปรกติเบํนกนใจคี ถำไม่ใช่เวลาปร ก็คงมีไม่ยมบำงเหมือนก*น นี่ขำพเจำเดาเอา เพราะกนเราจะยํ้มอย่ ตลอดไปไม่ไค้ ถำได้ก็ไม่ใช่คนปรกติแน่ ม*นฅองมืยั้มบำงไม่ยม บำง ถำยมมีมากกว่าไม่ยม ก็ณีดว่าเบ็นคนใจดีได้ ขำพเจำกล*บมาสนิทสนมก*บหลวงธำรงโทรกิจ ก็ในสม*ยมหา สงครามเอเชียบรพา ขำพเจำมืหนำที่ฅองมาฅววจด*คข่าวที่ส่งเบ โทรเลขเขำมาจากค่างประเทศ ณ ที่ทำการไปรษณีย์กลางทุกว*น จึง เบ็'นโอกาสพบปะวิสาสะก*บหลวงธำรงโทรกิจบ่อย ๆ ในที่ส เมื่อหลวงธำรงโทรกิจทำบญฉลองอายุควบ ๕ รอบสิบสองนักษ*ฅ ขำพเจำก็ไปช่วยงานดำยกนหนึ่ง ที่ว่าไปช่วยงานก็ไม่ได้ งานอะไรหรอก ไปช่วยงานก็คือไปนำงานมากกว่า เพราะไปแสดง ความยินดีท่านเจำของงาน แลำก็นำเฉยๆไม่ดองทำอะไร .นอกจาก

( จะกินเลยงเท่านโเ ฅอนที่กินเลั้ยงนํ้ หลวงธำรงโทรกิ บรรดาท่านที่เการพและเพื่อนฝูง ที่มีแก่ใจมาช่วยงาน ฅอ กล่าวอที่งถึงช่าพเจ’า ว่าเมื่อกร\"งเบนเด็กเรียนหน’งสืออยู่ควยกน ข’าพเจ’าก\"คเอา ย’งมีแผลเบ็๋นอยู่ที่มือ “นี่ๆตรงน”ชให้บรรดาแขก เหรื่อคแล’วก็มืเสียงหำเราะกรีน ขำพเจำฅอบว่ากระไรก็จำไม่ไค้ ลาง ทีอาจจะกล่าวคำขอโทษ ที่ล่วงเกินผู้ซึ่งมือาวุโสศํกดพีก็ได้ คว จริงเรื่องนขำพเจำก็ลึมแลำ แต่หลวงธำรงโทรกิจยำไม่ลืม เพราะ เจาแผลเบ็นยำพ้องให้เห็นอยู่ทนโท่ ลืมไค้หรือ ที่จริงฅามปรกติ ก็กงลืม ต่อเมื่อเห็นหนำขำพเจำ แผลเบื่นน'นแหละที่เบนสอโยง ไปถึงก’น เท่าก’บพ้นกวามจำขั้นใหม่ไค้อีก ต่อจากนี่ไม่นาน หลวงธำรงโท่รกิจบวชบฅรชายกนเล็กเ เบนภิกษที่วำเทพศิรินทร์ ขำพเจำก็ไปช่วยงานอีกเหมือนก กราวนี่ไม่ไค้ไปกนเดียว ภรรยาขำพเจำก็ไปช่วยงานดำย และก ' ช่วยงานจริง ๆ ฅรงก*บกวามหมาย เลยเบนช่องให้คุณนายเขียนและ ภรรยาขำพเจำเกิดความค้นเคยสนิทสนมก’นขั้น สืบมาจนกระทำ น■ำ ทกวนน หลวงธำรงโทรกิจในระยะบไเปลายแห่งอายุ ไม่ส้จะไปไหน คงอยู่ก’บเหยำเผาก’บเรือนเบนอย่างแมวกราว ไม่ไปไหนนอกจากจะ จำเบน เหฅฉะนี่เนื่องในงานมงคลพิธีแต่งงฺาน โบราณจึง แมวคราวเบ็'นสี่งมงกลสีงหนึ่ง เนื่องในพิธีปูที่นอนก่ เกล็ดที่ว่าแมวกราวเบนแมวผู้ใหญ่มีหนวดมีเกราแลำ ย่อมอย่ก’บ เผาก’บเรือน ผิดก’บแมวหนุ่มซึ่งไม่ชอบอยู่ติดบำน อีกอย่างหนึ่ง ขั้นชื่อว่าคนสูงอายุ มำถูกกล่าวหาว่าเบ โกรธง่าย มีอะไรนิคก็งอน ที่เบนเช่นนี่มำไม่มีอะไรอื่น นอ

V เบนโรกชรามีความดนโลหิฤสงซึ่งทำ!ห้โกวิธง่าย โคยเฉพา และเมียมากกว่าคนอื่น ขืาพเร้าเองก็เบน เหฅนั้ท่าน ร้ฅนเองนํนแหละเบืนยอดแห่งกวามร้ ที่พระท่านเทศน์ก็เทศน์ มี!จกวามอย่างน แฅ่นี่ร้าพเจ*าไม่!ช่พระ จึงไค้พดทื่อ ๆ อย่างข ขาพเจาเท่านไเ ล่วงต่อมาระยะหร้ง ก่อนหน*าจะถึงแก่กรรมราว ๒- ๓ บี่ หลวงธำรงโทรกิจทรุดโทรมร้วยโรคชรา ถึงก*บเดินเหินไปไหน ไม่!กร'ส ะกวก ความจ้จึจกจิกและงอน ซึ่งเบ็๋นสมบัติของกนแก' เขามาครอบงำมากขน ลางกราวถึงก*บบุ่นเปรย ๆ ดำ ๆ ต่อหนำ คณนายเขียนว่า “ ลำบาก ลำบากแท้ ๆ ” หมายความว่าไม่มี!กร เอา!จโส่ดูแล ความจริงคุณนายเขียนก็เอา!จ!ส่ปฏิบัฅิอย่ฅลอ นานบื่ จะ!ห้อยู่!กล้ชิคเบ็'นประจำเหมือนอย่างหนุ่มสาว ไม่ไค้เพราะผิดธรรมดา โนที่สคโรคกำเริบ หลวงธำรงโท ก็ถึงแก่กรรมคำยอาการสงบ เมื่อร้นที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๐๗ รวม อายไค้ ๗๕ บี' ๙ เดือนเศษ ' สพฺเพเตว ชราธมฺมา เภทธมมา จ เกวลา อจฺจยนฺติ สพฺเพเต สพเพสํว ปนพฺภโว สึงท*งหลายท*งปวงน์แล ย่อมทรดโทรมไปเบึนธรรมดา ส็งท*งหลายท*งสํ้นนี่ ย่อมแตกทำลายไปเบนธรรมดา ล่งท*งหลายท*งหมดนี่ ย่อมเบ็๋นไปล่วง ล่งท*งหลายท*งมวลแล ย่อมมีภพใหม่ - ดำยประการฉน แล. เสฐยรโกเท?เ ดด ']ป.I). 0๗

คำไว้อาลข # ผมรู้สึกสลดใซทไค้ทราบว่า คุณ,หลวงธำรงโทรกิจ ได้กิง แก่กรรมเสียแล'ว ผมร้จ’โเคุณ,หลวงฅํ้งแฅ่ผมเร็่มเข่ารบราชการในกร ไปรษณีย์โทรเลข กองช่างโทรเลข ส่วนคุณหลวงอยู่กองลือสา กองช่างโทรเลขก’บกองลือสารนนมีงานสไ]พ\"นธ์กไเโดยใกล้ชิด และ โดยที่คเนหลวงเบ็่นกนรอบคอบรู้งานจริงๆ การประสานงานระหว่ ๒ กองนจึงไม่ใคร่มีอปสรรค คณหลวงธำรงโทรกิจ เบ็เนผ้ใหญ่ที่เอางานเอาการมาก ในระยะต่อมาผมไค้เบฺนอธํบดีกรมไปรษณีย์โทรเลขอย่ถึง ๖ บี่ ก็ไ เกยมีความหนกใจเกี่ยวแก่การงานของกณหลวงเลย คณหลวงเคย เบ็๋นผ้ช่วยของคุณหลวงไปรษณีย์ ๆ แล'วภายหล’งเบนผู้ช่วยของ คุณหลวงสิงหรา ๆ ก็ปฏิบัติงานดำยกวามเรียบร'อยฅลอดมา ผมเห็นว่า ตลอดเวลาที่ร’บราชการร่วมก’นน*น คณหลวงธำรง- โทรกิจเบนผู้ที่ทำงานเขไ)แข็งและสุจริฅต่อหน'าที่ ทำวางตนเหมาะส จนเบ็นที่เคารพน’บถือของผู้ที่อยู่ในบำกไเบ’ญ่ชๅ สมควรจะถือเบน ฅำอย่างของคนไปรษณีย์รุ่นหลำ เมอมาถึงแก่กรรมลงเช่นนั้ จึง ที่เสียดายอย่างยี่ง.

คาอาลย ข็าพเฑ้เบ็๋นข้าราชการรุ่นหล\"งกณหลวงธำรง!ทรกิจ เมอฅ ท'ธำพเข้าเข้าเบ็่นน\"กเรียนไปรษณีฎ์โทรเลข คุณหลวงธำรงโทรกิจ เบื่นขำราชการอาวุโสของกรม และดำรงตำแหน่งผู้ช่วยสารว\"ฅร มณฑลพิษณุโลกธย่แลำ ต่อมาท่านได้ยำยมาร\"บราชการในตำแหน สารวฅรไปรษณีย์ กองสื่อสาร ขำพเจำจึงได้มีโอกาสปฏิบักิรา ใกล้ชิดท่าน จนกระท่งท่านได้เลื่อนขนเบ็'นผู้ช่วยผ้อำนวยการกอ สื่อสาร อ\"นเบ็๋นตำแหน่งกรำสดทำยก่อนเกษียเนอายุ ออกร\"บพวิะ- ราชทานบำนาญ กณหลวงธำรงโทรกิจเบ็๋นขำราชการผู้ใหญ่ของกรมคนหนึ กวามดีเด่นในการปฏิบัติหนำที่ซึ่งได้ร\"บมอบหม่ายให้สำเร็จ ไปอย่างดี ท่านผู้นึ่ได้ชึ่อว่า เบ็่นผู้ใช้ภาษาหน\"งสือได้ไพเราะเพรา พรงและมีสำนวนร\"ดกุมกมกายประกอบคำยเหฅผลอย่างยื่ง ฅลอค ระยะเวลาอ\"นยาวนานทรบราชการอยู่ถึง ๔® บี' เบี่นที่ทราบก\"นฑำไป ในวงงานไปรษณีย์โทรเลขว่า คุณหลวงธำรงโทรกิจ ..เบนผ้ที่มีกวาม ซื่อส\"ฅย์สจริต ทรงคุเนวุฒิและกวามสามารถในกาวบริหารราชการ มีกวามอตสาหวิริยะอดทนไม่ย่อทำต่อการงานที่ได้ร\"บมอฺบห กอปรทำมีความสามารถในการปกครองบำก*บบ”ญชา มีกวามเมฅฅา กรณาโอบอำมอารีเห็นอกเห็นใจผู้นำย พยายามแนะนำสำสอนให้ ผ้นำยได้ร*บกวามร้ความชำนาญ และส่งเสริมให้ได้รบกวามเจ

ก้าวหนา จนเบ็นที่เคารพรำและน*บถือของก้าราชการผู้ร่วมงาน ทุกชน น*บว่าเบนบกกลที่หาได้ยากผู้หนึ่ง เมื่อท่านถึงแก'มรณกรรมลง ถึงเ^เม้ว่า เราท่งหลายต่างก็ฅระ หนำดีว่า กวามฅายเบึนกฎก้นแน่นอนของธรรมชาติ ไม่มีผู้ใคจะ ล่วงก้นกวามคายไปได้ แต่ก็ย*งอคที่จะเสียดายและเกร*าโศกในการ จากไปของท่านเสียมิได้ ในโอกาสแห่งการพระราชทานเพลิงศพท่านกร*งนึ่ ก้าราชกา กรมไปรษณีย์โทรเลขท*งปวง ขออ*ญเชิเใ]อานุภาพกณพระศรีรำน¬ คร*ย และอานิสงส์แห่งคุณงามกวามดีที่ท่านได้บำเพ็ญไว้ จง บ*นดาลให้ควงวิญญาณของคุณหลวงธำรงไทรกิจ . พึงประสบอิฏฐ- วิบลมนุญผล และเสวยทิพยสุขในก้มปรายภพนไแทอญ. สร่าง สงวนางศ์ I ๒๕ มิถนายน ๒๕๐๗

/ ปาฃองลูก ๑® เมษายน๒๕0๗ เบึนว้นที่สมาชิกของตระกล “เขฅฅะสิริ” ทุกคน จารึก ไว้ในห์วใจว่าไค้ สูญเสียยอด ของส็งที่ตน เคารพบ แล’ว เบึนการสูญเสียซึ่งไม่มีหวงที่จ ะเรียกคืนมาไค้อีก สูญเสียท่ามกลางความอาดูรพูนเทวษของลกทุก ๆ คน ปาจากลูกไปแลำ จากไปท่ามกลางความอาดูรของลูก มีแฅ่ คุณงามกวามคีที่ให้ไว้ก*บลูกเท่าน*นทื่จะทำให้ลกรำลึกไปจนกว่าจะ มีโอกาสติดตาม ปาไปในภพซึ่งปาไค้เดินทางไปถึงก่อน และถาหา ชาติหนำมีจริง ลูกขออธิษฐานให้ไค้ไปเกิดเบนลูกของปาจงทุ เถิด พรหมของปาซึ่งมีต่อลก ไม่มีถ’อยกำใด ๆที่จะสดคืให้ซ ไค้ ปาร’กลก ให้การอบรมสำสอน ให้การศึกษาดีที่สุดเท่าที จะปรารถนา แม้ลูกจะเติบโดมีเหยาเรือนไปแลำ ปาคืยำกงร*กและ เอ็นดูเหมือนก*บยำเบนลูกแตงของปาอยู่เสมอ ปาเบ็'นเสมือนร่มโพธร่มไทร เบนหำหนำกรอบครำที่เลิศ เบึ๋นสามีทื่ให้ความร*กอ*นม'นกงต่อแม่เพียงกนเคียวจนคลอด แม้ว่าปาจะอย่ห่างกํบวกวาอาราม แต่ก็ไค้สรำงกุศลกรรมไว้ใ พระพูทธศาสนา เช่นอุปสมบทสามเณรทีขาคแคลนเบนพระภิกษุ และการทอคกฐินผำบา เบึนฅน

การสญเสียร่มโพธื้ร่มไทรของลกในกรํ้งนแม้จะรู้สึกว่า สูญเสียซึ่งเบ็๋นไปฅามหล้กเกณท์ของโลกก็ตาม แต่ลูกยงรู้สึกว การจากไปที่กะทไเหไแหลือเกิน ปากวรจุะอยู่กบลูกให้นานกว แต่เมื่อห^ามไม่ได้ก็ไค้แต่เพียงช่วยกไเประกอบกศลกรรมเพื่ออุทิ ไปให้ปาในสไ)ปรายภพ ขอให้กรรมดีซึ่งแม่และลูกทุก ๆ คนข ได้ป วะกอบขน จงเบ็นกุศลผลบญให้วิญญาณของปาจงสิงสถิฅอยู่ใน สุคติภพนน เทอญ. ลทฃอง!เา

\\ นบแต่หลวงธำรงโทรกิจได้ถึงแก่กรรม จนถึงวไเพระราชทาน เพลิงศพ ได้มีญากิมิฅรที่ร'กให้กวามร่วมมือร่วมใจช่วยเหลือก ประกอบกุศลกิจนานาประการ ซึ่งภรรยาและบตรธิดาขอขอบพระ- คุณอย่างสูงมาในโอกาสน ขอกศลเจฅนาที่ท่านได้ประกอบให้แก่ หลวงธำรงโทรกิจ จงมีผลสนองมายำทก ๆ ท่านดำย เทอญ. */ เ

อํนความกรุณา นบแต่หลวงธำรงโทรกิจไถ้ถึงแก่กรรมเบ็่นฅํนมา นอกจาก ภริยาและบฅรธิดาไค้ฬัให้มีการสวดพระอภิธรรมเบนการประจำทุ วไแสาร์แลำ ปรากฏว่า มีท่านผู้ใหญ่และผู้ที่เคารพในตว เบืนเจำภาพในการสวด ดำนั้ วนพธที่ ©๕ เมษายน ๒๕0๗กรมไปรษณีย์โทรเลข วไเศุกร์ที่ ©๗ เมษายน ๒๕คุณ0๗สนน บณยศิริพไเธุและ ภริยา วไแสาร์ที่ ©๘ เมษายน* ๒๕ก0อ๗งฅีรากา กรมศุลกากร วนเสาร์ที่ ๒๕ เมษายน ๒๕ก0ณ๗ประวิศ คุลยพานิช และ ครอบครำ - วไแสาร์ที่ ๒.เมษายน ๒๕0ค๗ณะ “เพี่อนเจำตุ๊” วไแสาร์ที่ ๙ เมษายน ๒๕0ข๗ำรา' ชการกองการข่าวและ การต่างประเทศ สำน*กงาน ปลดกระทรวงมหาดไทย ว’นเสาร์ที่ ® ๖ พฤษภาคม ๒๕0๗ คุณสะอาด อำพประภา และ ครอ่บครำ วไแสาร์ที่ ๖ มิถุนายน ๒๕0๗ คุณจรูญ-กณอุไร อินท รไ)พรรย์

วนเสาร์ที ๑๓ มิถุนายน ๒๕0๗ คุณวิชา เศรษ^บุตร วนเสารที่ ๒๐ มิถนายน ๒๕0๗ กณสำราญ-คุณประภาศร แกำไสย ภริยาและบคร ธิคาของหลวงธำรงโทรกิจ ขอแสดงความขอบ พระคุณต่อทุกท่าน ที่ได้กรุณาเบ็่นเจำภาพในการสวดพระอภิธ อุทิศส่วนถุศลให้แก่หลวงธำรงโทรกิจมา ณ โอกาสนั้ดวย ฃอ อานิสงส์ที่ท่านได้บำเพ็ญมาแลำแก่หลวงธำรงโทรกิจ .จงดลบนดาล ให้มีความสุขความเจริญทุกประการ เทอญ. นางธำรงโทรกิป็ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๐๗ ^ I

ซ็ารบาญ - หน็า สิงทผูฝากควรปฎิบติ © ๑ ) จ่าหน้าขนานไปก'บส่วนยาว ๑ ๒) เขียนชื่อเมืองและประเทศปลายทาง ๑ ๓) เขียนจ่าหน้าให้ถกฅองชํคเจน ๑ ๔) ผนึกฅราไปรษณียากรที่มมบนเบั้องขวา ๑ ๕) เขีย'นชื่อและตำบลที่อยู่ของผ้ฝาก ๑ ๖ ) ห้มห่อให้ม'นคงแข็งแรง ๑ ๗) เขียนชื่อไปรษณีย์ภ'ณฑ์ประเภทจดหมาย ๑ ๘) เขียนชื่อไปรษณีย์ภ'ณฑ์ประเภทอื่น ' ๒ ความสะดวกพิเศษในการติดต่อไปรษณย์ ๘ ๘ ๑ ) ใบบอกข่าวไปรษณีย์ ๒) ค้ไปรษณีย์เช่า 9๐ ๓) ถุงไปรษณีย์เช่า ®® ๔) บ'ฅรแสดงฅน ๑ เฏ ๕) ซองและบ'ฅรฅอบร'บ ® ๖ ) เครื่องประท'บไปรษณียากร เอ ๑ เอ๓ จดหมายและไปรษณีย์บ'ฅรนอกทางไปรษเณีย์ ๒๓ จดหมายในห่อหรือซองใหญ่ ๒๕ การชำระค่าธรรมเนึยมไปรษณีย์ การส่งต่อตามค่วผู้ร*บ^

/- ,, ' ปำ':’ \\ หนั๊า ๒๗ การขอถอนคืน กาวแก้ไฃท่หนำ การส่งคืนผ้ฝาก ของฅองหำมมิให้ส่งทางไปรษณีย์ ๒๙ ของคืองหำมมิให้ส่งในประเภทไปรษณีย์ภณฑ์ ๓ ๏ ของคืองหำมมิให้ส่งในประเภทจดหมายร\"บประกไเ ๓๓ ของคืองหำมมิให้ส่งในประเภทพ้สดุไปรษณีย์ ๓๔ การร*บส่งอาวุธบีนในพ‘สดไปรษณีย์ ๓๕ การชดใช้ค่าเสียหาย ๓๖ วิธีกาวจ่ายไปรษณีย์ภ*ณฑ์และพ*สดไปรษณีย์ ๔๐ ตราไปรษณียากร ๔๘ ๔๘ ชนิดฅราไปรษณียากร ' ๕๐ ขำ)บำคืบพิเศษเกี่ยวก*บฅราไปรษณียากร ๕๒ ๕๒ ประเภทสิงของส่งทางไปรษณีย์ ๕๓ ไปรษณีย์ภ*ณ.'ก์ ๕๓ จดหมาย ๕๓ จำก*ดกวาม ๕๔ อ*ตราพิก*ค นาหน\"ก และขนาด ๕๖ การเขำห่อหรือซอง ๕๗ สี่งชองที่ตำงภาษี ๕๗ ค่าไปรษณียากร จกหมายร*บประก*น ไปรษณียบํตร ' -. ,x ๖๔ จำกำความ ๖๔

ฅ อฅราพิกํค นาหน์แกละขนาค ' หน็า ค่าไปรษณียากร ๖๗ ของตพิมพ์ ; ๖๗ จำก'ดกวาม อ\"ฅราพิก*ด นํ้าหนัแกละขนาค / ๖ ((^ การเข็าห่อหรือซอง ๖๘ ค่าไปรษณียากร 0 ๗๓ ๗๓ - ขอบ'งก'บพิเศษ 1 ๗๕ 1 ๗๖ กิติยคด จำก'ดกวาม ๗๗ อ'ตราพิก'ด นาหนัแกละฃนาค ๗๗ การเนัาห่อหรือชอง ๗๘ ค่าไปรษณียากร ‘๗ ๘ ๗๘ ฅํวอย่างสนค*า จำก'ดความ ๗๙ อ'คราพิกด นาหนก และขนาค ๗๙ การเนัาห่อหรือซอง ๘๐ ค่าไปรษณียากร ๘๏ ๘๓ ของต่างชนิดรวมท่อเดยวนัน จำก*ดกวาม ๘ ถา ๘๓

ฆ หน่า ๘๔ I ๘๔ อฅราพิกค นาหนัก และฃนาค ๘๕ การเข้าห่อหรือซอง ค่าไปรษณียากร ๘๕ ๘๕ พ่สดย่อย ๘๖ จำนัคกวาม ๘๖ นัฅราพิกค นาหนัก และขนาค ๘๗ การเข้าห่อหรือซอง ค่าไ'ปรษณียากร ๘๘ ๘๘ เฅรองอ่านสำหร'บคนเสยจกษ ๘๘ จำนัคกวาม ๘๘ นัฅราพินัด นาหนัก และขนาค ๘๘ การเนัาห่อหรือซอง ค่าไปรษณียากร ๘๙ ๘๙ หนังสือพิมพ์ตราสิน ๘๙ จำนัดความ ๙๑ ระเบียบการ ค่าไปรษณียากร ๙๒ ๙๒ ไปรษณย็๋สาร ๙๒ จำนัดความ ระเบียบการ ๙๕ ค่าไปรษณียากร 4

ง ห่อจตหมายของชาวจน (โพยเปา) หน็า ๙๕ จำก’ดกวาม ๙๕ อฅราพิก’ด นาหน’ก และขนาค ๙๖ ๙๖ การเข’าห่อหรือซอง . ๙๖ ค่าไปรษณียากร พ'สดไปรษณย์ ๙๗ พ'สดไปรษณย์ในปร ะเทศ . ๙๗ จำก’ดกวาม ๙๗ ขนาดและนาหน’ก ๙๗ การเข’าหีบห่อ' ๙๘ ข’อบ’งก’บพิเศษ @0๐ การเสียค่าไปรษณียากร ' ๑00 การขอลงทะเบียนหรือฅอบร'บ ๑00 การส่งคืนหรือส่งตามฅำผ้ร’บ ๑0©' การส่งสำนวนกวามของศาลทางพ’สดไปรษณีย์ ๑00 การส่งสำนวนความของอ’ยการและเอกสารกรรมสิทธ ทคน ๑๐๑ ของต’องห’ามไม่ให้ส่งทางพ'สคุไปรษณีย์ ®0 การส่งอาวธบีนทางพ’สดไปรษณีย์ ๑0๑ การส่งผี่นและมูลผื่นทางพ’สคุไปรษณีย์ ๑ 0๒ การส่งพ’สคุไปรษณีย์โดยไม่ต’องผนึกตราไปรษณียากร ๑ 0๒

จ V หนา ๑0๓ ค่าไปรษณียากร ® 0 (^ พสดุไปรษณีย์เก็บเงิน ๏ ๐๗ พสดไปรษณีย์ต่างประเทศ ๑๐๗ จำณีคความ ๑๐๘ อฅราพิกด นาหน*ก และขนาด ๑๐๙ การเขาหีบห่อ ๑๐๙ ข*อบ*งิค่บพิเศษ 1 ๑๑๑ ค่าไปรษณียากร ๑๑๑ พ้สดุไปรษณีย์รไ]ประก่น / ๑๑๘ ทางสายไปรษณีย์ ' ๑๑๘ ทางสายภาคพ่น ๑๑๘ ทางสายอากาศไปรษณีย์ ๑๑๙ ทางสายอากาศไปรษณีย์ในประเทศ ๑๒๐ ทางสายอากาศไปรษณีย์ต่างประเทศ ๑๒๓ การณีงจ่ายเงิน ๑๒๓ เช็คไปรษณีย์ ๑๒๖ ธนาณัติในประเทศ ๑ ๒๙ ธนาณัติระหว่างประเทศ ๑๓๓ การไต่สวน

% ก^รโปรษณีย์ทึ่ควรรู สิขีทตู้ฟ่^าส.ตวรปฏิบํต ' บรรคาไปรษณีย์ภํณฑ์หรือพํสดุไปรษณีย์ที่ฝากส่งทา นน มีข์อ์ที่ผ้ฝากควรปฏิบัติโคยทํวไปอยู่ ๘ ประการ คือ ส) จ่าหน์าคำยฅ”วอ”กษรที่ใช้อยู่แพร่หลายขนานไ ส่วนยาวของส็งน*น ๆ ให้มีที่ว่างอ”นจำเบนเหลือไว้สำหร”บเขียนกำส่ และผนึกบายของทางการ ๒) เขียนชื่อเมืองและประเทศปลายทางคิวยอ*กษร ฅำใหญ่ ๓) เขียนจ่าหนำให้ถกคิองช”ดเจนและครบถวนบริบู เพื่อการส่งและการจ่ายแก่ผ้ร”บจะกระทำไค้โคยมิคิองสอบ ๔) ผนึกคราไปรษณียากรหรือควงฅราจากเครื่องพิมพ คราไปรษณียากรไว้ที่มมบนเบํ้องขวาของคำนจ่าหนำ ๕) เขียนชื่อและคำบลที่อยู่ของผุ้ฝากที่ดำนจ่าหนำซีก ซำยมือหรือดำนหลำ ถำเขียนไว้บนดานจ่าหนำ ค้องไม่ให้บคบำ จ่าหนำหรือข”ดขว้างแก่การเขียนกำค้งหรือผนึกบายของทางการ ๖) หุ้มห่อไปรษณีย์ค้ณฑ์หรือค้สดไปรษณีย์ในล”กษ ที่ม'นกงแข็งแรง โดยเฉพาะที่ส่งไปยำประเทศห่างไกล ๗) เขียนกำว่า “จดหมาย” หรือ “บ61461:” ลงไว บนค้านจ่าหนำของไปรษณีย์ภัณฑ์ประเภทจดหมาย ซึ่งโดยขนาด หรือเครื่องหุ้มห่ออาจทำให้หลงผิดเบนไปรษณีย์ภัณฑ์ประเภ

0 เต) ๘) เขียนชื่อประเภทไปรษณีย์ภํณราที่ฝากส่งใน ลด เช่น ใ/!นงฝ็อกดยอด ใ/!รอ “00ฌฌ61'0131 5)31)61:8” “ของดีพิมพ์” หรือ “?1:1ฑ56(1 1)35)618” “ของดีพิมพ์ลดค่าธรรมเนียม” หรือ “?11ฑ56(1 5)3?? 34 1:6(11106(า 1346” , “ดำอย่างสินกา” หรือ “ร31ฑ5516” ๆลๆ ทํ้งน ต''5ง ประเภทสี่งนไ; ๆ ' การจ่าหนไไปรษณีย์ภำเฑ์ หรือพิสดไปรษณีย์จากด่างป ดีงผู้รำในป ระเทศไทย หรือจากในประเทศถึงผ้ร*บ ณ ด่างประเทศ ท*องใช้อำษรโรมไ; ส่วนการจ่าหน’าไปรษณีย์ภำ;ฑ์หรือพำดุไปรษณี ภายในประเทศนไ;กวรใช้อำษรไทย กรมไปรษณีย์โทรเลขจะไม่ร'บ ผิดชอบในความล่าช้า อำเกิดจากการจ่าหนำไปรษณีย์ภ'ณฑ์หรือพำ ไปรษณีย์ดำยอำษรชนิดอื่น ผู้ฝากควรเขียนจ่าหนำให้ขนานไปกำดำนยาวของไปรษณีย์ภ'ณ หรือพำดุไปรษณีย์ เพื่อความสะดวกและรวดเร็วแก่เจำพนำงาน ไปรษณีย์ในการกำเลือก และไม่ฅำงหมุนหรือพลิกไปรษณีย์ภ*ณฑ์ หรือพำดุไปรษณีย์กำหาจ่าหนำดามที่ด่าง ๆ การจ่าหนำไปรษณีย์ภ'ณฑ์หรือพำดไปรษณีย์ จะฅำงเวำ ที่ว่างไว้สำหรำการหมายหรือผนึกใ!เายของทางการดำยเสมอ เช่น หมายเหดุ ส่งทางอากาศ ผนึกบายลงทะเบียน เบึนดำ การจ่าหนำไปรษณีย์ภำเฑ์ประเภทจดหมายนไ; ควรแบ่ ดำนหนำของซองในความนึกคิดออกเบ็นดาราง ๙ ช่อง เท่า ๆ กำ ดำนึ คือ

/ ๓ ๑๒๓ ๔๕ '๖ 1 ๗ ช่อง ๕, ๖, ๘ และ ๙ ควรเบนที่สำหร*บใช้ในการจ่าหนำซ ช่อง ๒ และ ๓ เบนเนอที่สำหร'บผนึกตราไปรษณียากร ช่อง ๑ สำหฺร'บเขียนนามและตำบลที่อยู่ของผู้ฝาก ช่อง ๔ และ ๗ เบ็นํที่ว่างสำหร'บการหมายเหตุหรือผนึกบ ของทางการ การจ่าหน'าจะตํองเขียนให้ละเอียดช'คเจนให้เบ็'นที่ม'น นำจ่ายให้ผู้ร'บได้แน่นอน โดยมินํองสอบถามหรือค’น่หา การจ่าหน’าที่ละเอียดช*คเจน ต’องประกอบค’ว์ยส็งฅ่อไปน ค ๑) กำแสดงเพศ นาม และนามสกลของผ้ร*บ ๒) เลขที่ ซอย ถนน และตำบลอ'น่เบ็่นที่อยู่ของผ้ร*บ ๓) เมืองและประเทศที่ผู้ร'บอยู่

/ ๔ ผู้ฝากไม่ควรกระทำสี่งฅ่อไปนในจ่าหนำ คือ ®. แปลชอวิสามานยนามในจ่าหนพากภาษาเคืมที่ใช กไเอยู่ออกเบนภาษาอื่น ควรใช้ชื่อทํบศ้พ ๒. แปลอ*กษรเลขหมายบ’าน เช่น ®๐©ก. แปลว่า 101 /เ แต่ควรใช้ 101 (^31) ๓. ใช้ชื่อบ’านอย่างเคียวโคยไม่มีเลขหมายบ’าน ๔. ใช้เลขหมายโทรค*พท์แทนการใช้เลขหมายบ’าน ๕. ใช้ชื่อย่อโทรเลขคราสินแทนการจ่าหน’า ๖. เขียนอ*กษรหว*คหรือกำกวมา)นไม่สามารถอ่านได้ หรืออ่านได้เบนหลายน*ย ชื่อผู้ร*บควรมีกำแสคงเพศกำกับ พร’อมท*งนามสกุล และเบน คำแสดงเพศที่แน่นอนช*คเจน เช่น นาย นาง นางสาวๆลฯ ไม' ควรใช้คำแสดงเพศที่เคลือบคลุม เช่น กุณน’า กณอา คณ.พี่ ๆล ที่อยู่ของผู้ร*บน*นได้แก่ เลขหมายบ’าน ชื่อห้างร’าน สำน*กงาน ซึ่งผ้ร*บอาค*ยอยู่ ครอก ซอย ถนน ตำบล อำเภอ หรือถ้าสามารถ ทำได้ ก็ควรแจ’ง์อาชีพ การงานของผู้ร*บ หรือสี่งอื่น ๆ ที่เห็นว เบนประโยชน์ในการนำจ่ายลงไว้ถ้วย เช่น สถานที่ใกล้เ กรม กระทรวง กัด สะพาน เบึนคน ถ’าผ้ฝากถ้องการให้กรมไปรษณีย์โทรเลขนำจ่ายไปรษณี ณ คู้ไปรษณีย์เช่าของผู้ร*บ ก็จำคองจ่าหน้าไปรษณีย์ก ย*งต้ไปรษณีย์เช่า พร’อมท*งแจงชอที่ทำการไปรษณีย์ถ้วย เช

๕. มายแค'3 แสงลว่าง ศ้ไใ]รVณีย์ ๒๒๒ ทึ๋ทำการไใ]รVพีย์กสาง บางร'ก พรรเVคร ถาผู้ฝากจ่าหนำไปย้งที่อย่ของผ้รํบ กรมไปรษณีย์โทร ไม่นำจ่ายไป ณ ตู้ไปรษณีย์เช่าเบ็นอไเขาค เมืองปลายทางควรเขียนไว้เบี่นกาสุคท’ายของจ่าหนา ถาเบ่น กรณีต่างประเทศต้องมืชื่อประเทศเขียนกำกไ]ไว้คำย เพื่อบ่ การส่งผิดไปประเทศอื่น ซึ่งมืชื่อเมืองเบนชื่อเดียวก'น เช่นลอนด ในประเทศอังกฤษ ก’บลอนคอนในสหร'^อเมริกา เบ่นตน เมืองปลายทางและชื่อประเทศควรเขียนคำยฅำอักษรใหญ่ หรือขีคเอันใต้กำอับไว้ เพื่อให้ต่างกว่ากำอื่นๆในจ่ เอัาพนำงานแลเห็นไค้ง่าย ผู้ฝากควรผนึกฅราไปรษณียากรไว้ ณ ที่กำหนคให้ กล่าวค ที่มุมบนเบ่องขวาของคำนจ่าหนำ ^อัามืความจ่าเบนจะผนึกตรา ไปรษณียากร ณ ที่แห่งนึมิไค้ ก็ควรรวมผนึกไว้ ณ ที่อื่นส เหมาะสมแต่เพียงเฉพาะแห่งเคียวเท่านไเ ไม่ควรผนึกตราไปวิ ยากรไว้ที่น'นบำงที่นี่บำง ซงไม่เบ็๋นความสะดวกแก่เจำพนำงานใน การตรวจสอบค่าธรรมเนียม และประอับตราอันขีดฆ่า ตราไปรษณียากรที่ใช้ผนึก ควรใช้ตราไปรษณียากรร ที่สุคของค่าธรรมเนึยมนน ๆ และพยายามใช้นำยดวงที่สุคที่จะทำ *

/' ๖ ชอและทอยู่ของผู้ฝากโดยละเอียฺค ควรเขียนหรอพิ ไปรษณี■ยภณฑทุกชนิดเสมอ เพื่อว่า เมื่อไม่อาจนำจ่ายไปรษ นนให้แก่ผู้รนได้ดๅยเหฅโด ทุ ก็จะได้ส่งคืนผ้ฝากได้ถกตองโ ตองเสียเวลาเบี่ดห่อซองหาชือและที่อย่ของผ้ฝากอีก ชอและที่อยู่ของผู้ฝากควรเขียนไว้ที่มมบนเบั้องช*ายข จ่าหนา ถาไม่อาจเขียน ณ ที่แห่งนั้ได้จะเขียนที่ค*านหล\"งข ณีย์ภณฑ์ (ปกชอง) หรือที่อื่นใดก็ได้ ข*!]สำค\"ญมีอย่ว่า ไห้ปนเปหรือท\"บซ*ธนจ่าหน*า หรือเหลื่อมลาที่ออกไปจนข\"ดขวางต่ การเขียนหมายเหตุหรือผนึกบายของทางการเท่านไเ เพื่อความเรียบร*อย และแฅกต่างก*บจ่าหน*าอื่น ทุ บนไป ภณฑ์ ผู้ฝากจะพิมพ์ชื่อและที่อย่ของตนโดยละเอียด ลงไว หรือไปรษณีย์ณีณฑ์เสียเลยทีเดียวก็ได้ ผู้ฝากควรหุ้มห่อไปรษณีย์ภ\"ณฑ์หรือพิสดุไปรษณีย์ไห ม'นคง เบี่นทีม'นไจว่าของภายในจะคงมีสภาพด*งเดิมเมื่อถึงมือผู้ร\"บ ไปรษณีย์ภ\"ณฑ์หรือพ'สดไปรษณีย์ที่ได้ร*บการหุ้มห่ พอ อาจถกปฏิเสธที่จะร\"บฝากส่งทางไปรษณีย์ได้ หรืออาจจะเบ สาเหตุให้กรมไปรษณีย์โทรเลขปฏิเสธความร*บผิดชอบในกรณีแ ห\"กหรือบุบสลาย การห้มห่อไปรษณีย์ภ'ณีฑ์หรือพสดุไปรษณีย์ ที่แข็งแ ย่อมประกอบค*วยความสำก\"ญ ๒ ประการ คือ ® ) เหมาะสมก*บสภาพของที่บรรจุอยู่ภายใน ๒ ) สมควรแก่การกระทบกระเทือนจากระยะทางที่พึง ส่งไป

4 0^ ไปรษณย์/!ณฑ์ประเภทจดหมายบางฉบไ] โดยสภาพแห่งการ หุ้มห่อหรือขนาดทำให้อาจเขไใจว่าเบึนของดีพิมพ์หรือพสดุไปรษณ ไปไดี ถ้ากรเนีเบ็นเช่นน ผู้ฝากควรเขียนกำว่า “จดหมาย” หรือ “บ6(;เ61:” ลงไว้ที่มมบนเบองซำยถ้านจ่าหนำของไปรษณียภณ น*น ๆ ถ้วย การเขียนกำว่า “ จดหมาย ” หรือ “บไว้บนไปรษณีย์- ภ*ณฑ์ ย่อมเบ็นประโยชน์แก่ไปรษณีย์ภ*ณ,ฑ์น*น ๆ ได้ในบางโอกา เพราะในทางฺปฏิบัติ ถ้ามีไปรษณีย์ภ*ณพ์จะฅองบิ'ดถงส่งผ่า จำหน่ายเบนจำนวนมากในคราวหนึ่งๆ ทางการมีสิทธิถ้ดเลื ไปรษณีย์ถ้ณฑ์ประเภทจดหมายและไปรษณียบ*ฅรออกจ*คการเสีย ก่อนไปรษณีย์ภ*ณราประเภทอื่นได้ การเขียนบอกประเภทไปรษณีย์ภ*ณราอื่น ๆ ที่ฝากส่งในอ*ฅร ลดราคาลงไว้บนถ้วหีบห่อ ย่อมเบ็นประโยชน์แก่การฅรวจสอบว่า ไปรษณีย์ภ*ณราถ้นๆ ได้ปฏิบัติถูกถ้องดามข’อบำถ้บที่วางไว้ และค่าธรรมเนียมที่เสี.ยไว้แถ้วนนกรบถ้วนหรือขาดอีกเท่าใด ณีย์ภ*ณรามีมากประเภทถ้วยกน ’ แด่ละประเภทก็มีระเบียบแห่งการ ห้มห่อ ค่าธรรมเนียมและถ้อถ้งกบอนๆด่างกนออกไป จืงมีความ จำเบนที่เจำพน*กงานจะถ้องทราบว่า ไปรษณีย์ภ*ณ,ราน*นอย่ ประเภทใด หาไม่ก็ไม่อาจฅรวจสอบได้ถูกถ้อง * การฝากส่งไปรษณีย์ภ*ณราทุกประเภท มีขนาดกวำงยาวอย่างสง ‘ จำก*คไว้แลว ไปรษณียภณฑใคกวางยาวเกินขนาดที่กำหนดไว้ ห ฝากส่งทางไปรษณีย์เบ็๋นอ”นขาด

๘' อฅราพิกัด นาหนํก และขนาด ของไปรษณีย์กัณฑ์ และ ไปรษณีย์แด่ละประเภทให้ดูในหมวดที่ว่ากัวย ประเภทสี่ ไปรษณีย์ กัางกัายนั้ ฅาามฝึะตากพิเฟืษใ,นการติตต่อไปรษผย ในการคิดต่อไปรษณีย์นไเ บกคลหรือห’างร*านใค อาจไค้ร'บ ความสะดวกเฉพาะกิจการบางอย่างเบึนพิเศษไค้ โดยทำกวามฅกลง ไว้กับกรมไปร่ษณีย์โทรเลข และเสียด่าธรรมเนียมในกิจกา บำงเล็กน’อย กวามสะดวกเช่นว่านี แบ่งออกเบ็่น ๖ ชนิด คือ ๑) การบอกร'บ่ “ใบบอกข่าวไปรษณีย์” ๒) การเช่าตู้ไปรษณีย์ ๓ )' การเช่าถุงไปรษณีย์ ๔) การใช้บ'ดรแสดงตน ๕) การใช้ซองและบ'ฅรฅอบร'บ่ ๖ ) การใช้เกรื่องประท'บ่ไปรษณียากร ®) การบอกร'บ่ “ใบบอกข่าวไปรษณีย์” ใบบอกข่าวไปรษณีย์ คือ ประกาศบอกกำหนดเวลาบี่ดถง ไปรษณีย์จากกรงเทพฯถึงกังหวัดต่างๆในราชอาณากักร . หรือ เมืองต่างประเทศ ท*งทางบกและทางอากาศ เพื่อให้ทราบว่าถง ไปรษณีย์ถึงเมืองหรือกังหวัดใด จะบี่ดถุงที่ใค เวลาไห ไปโดยพาหนะอะไร เมอไร

๔ ใบบอกข่าวไปวษณีย์มีพิมพ์ออกเดือนละ ๒ กรง ในวนท และ๑๕ของเดือน แยกเบ็๋น๒ชนิค คือภาษาองกฤษและภาษาไทย ค่าบอกรไ]ชนิดละ ๑๕.0๐ บาทต่อบี่ จะบอกรบได้ทีส่วนการสือสาร กรมไปรษณีย์โทรเลข ที่ทีาการไปรษณีย์โทรเลขของกรม และที่ทำการไปรษณีย อนุญาฅบางแห่งในพระนครและชินบวี จะมีใบบอกข่าวไปรษณี บี่คประกากีไว้ในที่เบี่ดเผย ให้ประชาชนทราบดไย การบี่ดถงไปรษณีย์ส่งออกไปค่างประเทกี โคยปกติบิ'คถุงที ทำการไปรษณีย์กลาง เพราะฉะนไเถไจะส่งไปรษณีย์ภไาเฑ์หรือพ'สดุ ไปรษณีย์แลำ หากส่งที่ที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขแห่งอื่นไม กำหนดเที่ยวไปรษณีย์ ก็ควรตรงไปยไที่ทำการไปรษณีย์กลางภายใ กำหนดเวลาบิ'คถุงดามที่แจไไว้ในใบบอกข่าวไปรษณีย์ ๒) การเช่าตู้ไปรษณีย์ เพื่อความสะดวกที่จะ ให้ไปร ษณีย์ภ”ณฑ์ของตนได้รว เบ็่นหม่หมวดและเก็บร”กษาไว้ในที่ปลอดภ*ย หไงรไนหรือเอกชนใด จะเช่าต้ไปรษณีย์จากที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขทีจ*ดทำฅู้ไว้ให้เ ก็ได้ คู้ไปรษณีย์เช่นนั้มีลูกถุญแจพิเศษประจำ ซึ่งจะมอบให้ ไว้ ๑ ดอก เมื่อมีไปรษณีย์ภ”ณฑ์จ่าหนไถึงหไงรไนที่เช่าตู้ พน*กงานก็จะได้เก็บรวบรวมมาบรรจุไว้ในตู้ของผู้น*น ผู้เช่าอ ไขเก็บไปรษเณีย์ภณฑ์ของตนไปจากตู้ได้ทุกเมื่อ ผู้ประสงค์จะเช่าตู้ไปรษณีย์ จะแจไกวามประสงค์ได้ที ที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขเจไของฅู้เช่า สำหร”บการเช่าฅ้ไปรษณ ๒

๑0 ของททำการไปรษณีย์กลาง ให้แจ็งกวามประสงค์ต่อส่วนการสื่อสาร กรมไปรษณีย์โทรเลข ' ฅู้ไปรษณียที่ให้เช่ามีเพียงขนาคเดียว กิคค่าเช่าบื บาท หกเคือน ๖0.00 บาท สามเดือน ๔0.00 บาท และณีอง เรียกเงินมคจำสำหรบกุญแจคู้ล่วงหนทํ ๑ 00.00 บาท ต่างหากจาก ค่าเช่าคู้ ( ก่าม'ดจำลูกกุญแจนไเจะกนให้เมื่อผุ้เช่าเลิกเช่า แล*ว ) ๓) การเช่าถุงไปรษณย็๋ การฝากส่งไปรษณีย์ภํณฑ์ไปย*งที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขก การร*บไปรษณีย์ภ้ณฑ์จากที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขก็ดี ลำบรรดา หำงห้านบวิษทไม่แน่ใจว่าคนงานหรือน*กการของคนจะกระทำไ เรียบห้อยโคยไม่ขาดฅกสูญหายระหว่างทางแลำ จะเช่าถงไปรษณ ใช้เบนถุงส่วนตำสำหรบบรรจุไปรษณีย์ภ*ณฑ์ที่ส่งไปมาระหว ผู้เช่ากุ*บที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขและกล'บก*นก็ไค้ - ถงนั้มีกุญแจใส่ และมีลูกกุญแจสองดอก มอบให้แก่ผ้ ไว้ดอกหนึ่ง เจำพนำงานไปรษณีย์ถือไว้คอกหนึ่ง เมื่อผ้เช่ ไปรษณีย์ลงถุงใส่กุญแจเรียบห้อยแลำ ก็มอบให้นำการนำถงไปมอ แก่เจำพนำงานไปรษณีย์ เจำพนำงานจะไขกุญแจนำไปรษณีย์ภ เขำส่ทางไปรษณีย์ และลำในขเนะนนมีไปรษณีย์ณีณฑ์จ่าห มาถึงที่ทำการไปรษณีย์โทรเลข. เจำพนำงานก็จะนำมาบรรจุลงถุ แลำใส่กญแจมอบคืนแก่นำการไป ดำนึ่ บรรคาไปรษณีย์ภณที่ของ ผ้เช่าถุงก็จะไม่มีโอกาสตกหล่นสูญหายระหว่างทาง

0® ค่าเช่าถุงไปรษณีย์กํงกล่าวน บี่หนึ่งเบนเงิน ๕๐.๐0 ภารบอกเช่าให้แช่งความจำนงแก่หํวหน*าที่ทำการไปรษณียโท ของกรม ส่วนในพระนครและธนบรี ให้แช่งค่&ส่วนการสอสาร กรมไปรษณีย์โทรเลข ๔) การใช้บ'ตรแสดงตน บ*ฅรแสดงฅน คือหน*งสือสำค'ญของกรมไปรษณีย์โทรเลขซึ่ง รบรองและแสดงให้เช่าพน'กงานไปรษณีย์โทรเลขทราบว่า ผ้ถือบฅร คือผ้ทีมีนามปรากฏในบ'ฅรน*นจริง เพื่อประโยชน์ในการติดต่องาน ไปรษณีย์โทรเลขทุกชนิด 'ผู้ปรารถนาจะขอมีบ'ฅรแสดงฅน ของกรมไปรษณีย์โทรเลข ให้ยึ่นก วามจำนงต่อหำหน*าที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขของกรม ใน เขฅที่ตนมีภมิลำเนาอยู่ หรือมีสถานที่ทำงานอยู่ ผู้ยื่นกำขอบ'ฅรแสดงฅนของกรมไปรษณีย์โทรเลข จะฅ*องปฏิ- , บัติดำนึ่ คือ ®. ยื่นรู่ปถ่ายครึ่งฅำขนาค ๔ นึ่ว ๓ รุป เบ็นภาพหนำ ตรง ไม่สวมหมวก ไม่สวมแว่นดำ และถ่ายไว้อย่างชำไม่เกิน เดือน ๒. ทำกำขอตามแบบ บ.ส. ๑ และ * ๓. เสียค่าธรรมเนียมฉบ*บละ ๕'๐ สต. ผู้ขอบ'ดรแสดงตนต*องประกอบดํวยสักษ;'แะดํงฅ่อไปนึ่ คือ ®. เบ็๋นผู้ได้มาทำการติดต่อแก่ทางราชการกรมไปรษ- ณีย์โทรเลข \\

๒. เบนผทเจาหนาทออกบฅรรจก มฉะนนผูขอฅองนา พยานหลก^านอย่างใคมาแสคงให้เจ‘าหน'าที่เชื่อและพอใจว่า ผ้ข เบนบกกลฅามทีปรากฏในกำขอจริง มิไค้ปลอมแปลงเบ็'นผู้อื่นมาขอ หรือขอไปเพื่อประโยชน์แก่บุกกลอื่น ๓. รูปพรรณของผ้ขอฅ็องเหมือนกไ]รปถ่ายทยนไว้ไ มืผิดเพื่ยน เมื่อเจไหนไที่ได้ไฅ่สวนเบ็่นที่พอใจว่า ผู้ขอประกอบดว์ย ลกษณะขางฅไแเลวก็จะออกบ*ฅรแสคงตนให้ บ*ฅรแสคงฅนที่ออกให้น*นมือายุใช้ไค้ ๓ บี่ น*บแต่บื่ที่อ เช่นออกบ*ฅรแสคงตน ว'นที่ ๒๕ สิงหากม ๒๕0๖ จะต’องหมดอายุ ในว*นที่ ๓® ธ*นวาคม ๒๕ง)๘ เมื่อครบกำหนคอายุบัตรแสคงตนแลว หรือรูปพรรณผู้ถือบั คลาคเคลื่อนไปจากรูปถ่ายโดยธรรมคาหรือเหฅุใค ๆ ก็ดี ผู้น*นจะขอ บัตรแสดงตนใหม่ก็ไค้ โคยปฏิบัติอย่างเดียวก*บการขอบัตรแส กร*งแรก ๕) การใช้ซองและบัตรตอบรไ] เพื่อเบ็๋นความสะดวกแก่ประชาชนที่ฝากส่งไปรษณีย์ภ*สเฑ์ ได้กำตอบมายไฅนโดยผู้ตอบมิบัองเสียค่าไปรษณียากร กรมไปร โทรเลขไค้เบี่ดโอกาสให้ประชาชนขออนุญาตทำเพื่อใช้ซองแ ตอบร*บชื่นไค้

๑๓ ผ้ใคประสงค์ทำขํ้นเพื่อใช้บํฅรตอบร*บหรือซองตอบรบ ยนขออนญาตฅ่อทํวหน็าที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขก่อนเทือเส'!^อเรอง มายงกองที่เกี่ยวข*อง เมื่อได้ร*!]อ'แญาตแล*ว จึงจะมีสิทธิใช้บตรตอบ หวือซองตอบร'บน*นได้ การขออนุญาตกร*งห'นึ่ง ผ้ได้ร*บอนุญาตแก่วมีสิทธิทำเพื่อ ซองตอบร*บและบ*ตรฅอบร*บท*งสองประเภท หวือแต่อย่างใดอย่าง ห'แงแลวแต่ใจสม*กร ซองตอบร*บและบ*ฅรฅอบร'บ'แ ผู้ได้ร*บอนุญาตทำเพอใช้ ม สิทธิใช้สอดหวือแนบไปก*บไปรษณีย์ภ*ณฑ์ถึงบกคลใด ๆ เทือใ'ห้ผู้น เขียนตอบกล*บมาย*งตน โดยมิตด้องผนึกตราไปรษณียากรเบนก่าธรว เนียมแต่อย่างใด เงินก่าธรรมเนียมในการนึ่มีมากนอยเพียง การจะได้เรียกเก็บเอาจากผ้ได้ร*บอนญาตทำเพื่อใช้ในเมื่อนำจ หวือบ*ตรตอบร*บ ซองและบ*ตรตอบร*บน*น ก่าผู้ตอบจะตอบไปยำผู้ไค้รบอนุญาต ทำเพื่อใช้ในประเทกีไม่ต*องผนึกตราไปรษณียากร ถ้าตอบไปยำผ้อ หวือไปยำผู้ได้ร*บอนญ!ตทำเพื่อใช้แต่อยู่ต่างประเทศ ตราไปรษณียากรในอ*ตราจดหมายหวือไปวษณียบ*ตรแลำแต่กรณี หากไม่ผนึกตราไปวษณียากรหวือผนึกไม่ครบ จะต*องเรียกก่าปร เหมือนจดหมายหวือไปรษณียบ*ฅรธรรมดา บ*ฅรตอบร*บฒ้งจ*ดทำคำยแผ่นกระดาษที่มีสีไม่ฉกฉาด มีความ เหนียวหนาทำนองเคียวก*บไปวิษณียบ*ฅรของกรม มีขนาดยาวไม่ฅํ่า กว่า ®0 ซม. กวำงไม่ตำกว่า ๗ซม. พิมพ์กำยหมึกสีดำ คำตำอย่าง ต่อไปนึ่

๑๔ ในบวรทํคใบอนญาฅฉบํบที.ให้พิมพ์เลขที่ใบ อนญาฅที่ทางการจะได้กำหนคให้ไว้ควย และฅรงเบองล่างของบฅร ตอนใฅ้คำว่า ใบอนุญาตฉบไาที่ ....ให้พิมพ์ชือและ ตำบลที่อย่ของผ้มสิทธิทำเพือใช้ไว้โคยละเ.อยคชค!.จน ซองตอบร*บฅำเงจ*ดทำคำยกระดาษเหนียวหนาพอสม,ควร เบึน รปชองจดหมายอย่างปกติ ลำษณะอื่น ๆ ให้เบ็๋นไปอย่างเดีย บำรตอบร*บ เมื่อผ้มีสิทธิทำเพื่อใช้ได้จำพิมพ์บำรหรือซองตอ พรำมก'บเลขที่ใบอนญาฅก*บชื่อและตำบลทีอยู่เสร็จ แลำให้นำต อย่างมาตรวจอีกกร^ง หากทางการเห็นว่าชองหรือบัตรตอบร*บนไเ มีลำษณะถกฅำงหรือไม่ผิดลำษเแะจนเกินควร ก็จะอนุญาตให้เรืม ใช้ได้ต่อไป

6)(^ ผู้ไค้รไ]อนญาตแล๎วฅํองวางเงินมํคจำไว้ล่วงหนา เพือเบ็ ไปรษณียากรสำหรํบบไไรหรือซองฅอบรบ ซึ่งผู้ฅอบไค้ใช้ล่งกลบ มาในทางไปรษณีย์ ค่าไปวษณียากรบไไรหรือซองคอบร’บที่ส่งกลบมามีจำนวนม นอยเพียงใค จะเรียกเก็บจากผ้มีสิทธิทำเพื่อใช้ทกกราวหนำจ่า หรือซองคอบร’บนั้น ๆ บไไรหรือซองคอบรไเทื่ถกแก้จ่าหนำถึงผู้อื่นผิดไปจากที่พ ไว้ก็คี หรือถึงผู้ร’บอนุญาตแฅ่ผู้นั้นยำยไปอยู่ค่างประเทศก็ดี เสมือนว่าเบนจดหมายหรือไปรษณียบ’ฅรธรรมดา ซึ่งจะฅไ)งผนึก' คราไปรษณียากรหรือเรียกค่าปร’บคามระเบียบ ๖) การใช้เครืองประท'บไปรษณียากร เอกชนหรือบริษทหำงรานใด ประสงค์จะใช้เครื่องประทบ ไปรษณียากรแทนการผนึกคราไปรษณียากร จะฅ้องมีหนังสือ ความประสงค์นั้น ๆ ไปย’งอธิบดีกรมไปรษณีย์โทรเลข เมื่อกรมไปรษณีย์โทรเลขไค้ร’บหนังสือนั้นแนัว จะได้จ’ค ออกใบอนุญาคให้ เพื่อไปทำการดีดต่อซอเครื่องก’บบริษ’ทท อนญาตจำหน่าย และจคทำแม่พิมพ์คราไปวิษณียากร แม่พิ และแม่พิมพ์คำโฆษณา (ถานัองการ) แม่พิมพ์คราไปรษณียากร จะฅไ)งมีชึ๋อประเทศไทย บ]ง0 เลขที่ ใบอนุญาต ข. และเลขแสดงราคาครา ไปรษณียากร แม่พิมพ์คราไปรษณียากรนั้จะเปลี่ยนแปลงแ อย่างอื่นไม่ไค้ /