น้อมรำลึก ร.9

น้อมรำลึก ในพระมหำกรณุ ำธิคณุ อนั หำที่สุดมไิ ด้ ทรงเป็นศนู ยร์ วมจติ ใจ\" พำประเทศไทยพน้ วิกฤต

พระรำชกรณียกิจด้ำนกำรเมอื งกำรปกครอง ถอื เป็นหนงึ่ ในพระรำชกรณียกจิ ที่สำคญั ของ \"ในหลวงรัชกำลท่ี9\" ทีท่ รงนำพำประเทศชำติ ให้พน้ วกิ ฤตกำรณท์ ำงกำรเมอื งครั้งใหญ่ พระรำชกรณียกจิ ของ \"พระบำทสมเด็จพระบรมชนกำธิเบศร มหำภูมิพลอดุลยเดชมหำรำช บรมนำถบพิตร\" มอี ย่ำงมำกมำย ซึ่งแต่ละพระรำชกรณยี กิจ ลว้ นเปน็ พระมหำกรณุ ำธิคณุ ต่อคนไทยท้ังประเทศ

หน่งึ ในพระรำชกรณยี กิจท่สี ำคัญ คอื พระรำชกรณยี กิจ ท่เี กย่ี วกับกำรเมอื งกำรปกครอง ซึ่งในหนงั สือ “พระผทู้ รง ปกเกล้ำฯ ประชำธิปไตย : 60 ปีสริ ิรำชสมบัตกิ ับกำรเมือง กำรปกครองไทย” ของอำจำรยน์ ครนิ ทร์ เมฆไตรรัตน์ เมื่อ ครงั้ ดำรงตำแหน่งคณบดีคณะรฐั ศำสตร์ มหำวทิ ยำลยั ธรรมศำสตร์ ไดเ้ รียบเรียงเนอ้ื หำไวอ้ ยำ่ ง นำ่ สนใจ ดังน้ี

พระบำทสมเดจ็ พระปรมนิ ทรมหำภูมพิ ลอดลุ ยเดชเสด็จ ข้นึ ครองรำชย์ สืบรำชสันตตวิ งศ์นับตั้งแต่วันที่ 9 มิ.ย. 2489 แต่เน่ืองจำกยงั ทรงมพี ระรำชภำรกจิ ดำ้ นกำรศกึ ษำ พระองค์จึงตอ้ งเสด็จพระรำชดำเนนิ กลับสู่ประเทศ สวติ เซอร์แลนดอ์ กี ครง้ั หนงึ่ ในวันท่ี 19 ส.ค. 2489 เพอ่ื ทรงศกึ ษำตอ่ ณ มหำวทิ ยำลยั โลซำนน์

สำหรับสถำนกำรณ์ทำงกำรเมืองในประเทศไทย แม้วำ่ กำรเสด็จขนึ้ ครองรำชย์จะดำเนินไปด้วยควำมเรยี บร้อย แตใ่ นชว่ งเวลำตอ่ มำปรำกฏ ว่ำสถำนกำรณท์ ำงกำรเมอื งกลบั ทวคี วำมย่งุ ยำกมำกขึ้นกว่ำเดมิ เน่ืองจำกปญั หำควำมขดั แยง้ ทำงกำรเมอื งระหว่ำงกลมุ่ ทหำรและรฐั บำล พลเรอื น ซงึ่ ไดด้ ำเนินมำตงั้ แต่กำรยุติสงครำมโลกครง้ั ทส่ี อง จำกนนั้ เกดิ เหตกุ ำรณร์ ัฐประหำรเมอื่ ปี 2490 พระบำทสมเดจ็ พระ ปรมนิ ทรมหำภูมพิ ลอดลุ ยเดชทรงกังวลพระรำชหฤทัยและทรงหว่ งใย สถำนกำรณท์ ำงกำรเมอื งของประเทศ แม้ว่ำจะทรงพำนกั อยทู่ ีป่ ระเทศ สวติ เซอรแ์ ลนด์ก็ตำม

ดอื น ก.ย. 2491 พระองคท์ รงมพี ระรำชดำรสั ทำงโทรเลขเรียก พระวร วงศ์เธอ พระองค์เจำ้ ธำนีนวิ ัต หน่ึงในองคอ์ ภิรฐั มนตรใี ห้ เขำ้ เฝำ้ ฯ ยังประเทศสวติ เซอรแ์ ลนด์ เพื่อทรงซกั ถำมควำมเปน็ ไป ของบ้ำนเมืองและทกุ ขส์ ุขของปวงประชำรำษฎร์ พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจำ้ ธำนีนวิ ัต ได้เสดจ็ ไปเขำ้ เฝำ้ ฯ และเสดจ็ กลบั ส่ปู ระเทศ ไทยในปลำยปี 2491 โดยพระวรวงศ์เธอ พระองคเ์ จำ้ ธำนีนวิ ตั ทรงแถลงใหป้ ระชำชนไดท้ รำบโดยท่วั กันว่ำ “พระบำทสมเดจ็ พระเจำ้ อยหู่ ัวทรงมพี ระรำชดำรัสซักถำมควำมเปน็ ไปของ รำชกำรบำ้ นเมืองอยำ่ งละเอียดถี่ถ้วน”

ขณะเดียวกัน ในชว่ งที่สถำนกำรณ์โลก ท่ีอิทธิพลของคอมมิวนิสตก์ ำลงั แผข่ ยำย พระบำทสมเด็จพระปรมินทร มหำภูมิพลอดลุ ยเดชยังทรงกงั วล พระรำชหฤทยั อยำ่ งมำกกับ สถำนกำรณ์ดงั กลำ่ วที่เกิดขน้ึ ในภูมภิ ำคเอเชียตะวนั ออกเฉยี งใต้ โดยเฉพำะบรรดำประเทศเพ่ือนบำ้ น ของไทยท่กี ำลงั จะกลำยเป็นคอมมวิ นสิ ต์

“เรำเองมคี วำมหว่ งใยท่ำนทง้ั หลำยอยไู่ ม่น้อย ครำว ใดท่ไี ด้ทรำบเหตุกำรณอ์ นั ผันผวนอย่ใู กลเ้ คยี ง ประเทศไทยก็ให้มคี วำมกังวลใจถึงผล กระทบกระเทอื นซึ่งอำจจะมขี ้นึ ต่อควำมสงบสุขของ ท่ำนทง้ั หลำย” (สว่ นหน่ึงจำกพระรำชดำรัสพระรำช พิธีสมโภช เนอ่ื งในโอกำสเสดจ็ นิวตั พระนคร ณ พระ ท่ีนงั่ อมรนิ ทรวินจิ ฉัย วนั ที่ 19 ม.ค. 2504)

กำรเสด็จพระรำชดำเนนิ ไปยงั ชนบททีห่ ำ่ งไกลนบั เป็นจุดเริม่ ตน้ ท่ี แสดงให้เหน็ ถงึ พระรำชจริยวัตรของพระบำทสมเด็จพระ ปรมินทรมหำภมู ิพลอดุลยเดช และยงั เป็นกำรสรำ้ งควำมม่ันคง ให้แก่ประเทศ ณ ชว่ งเวลำทส่ี ถำนกำรณ์ปัญหำทำงกำรเมอื งทง้ั ภำยในและภำยนอกประเทศมคี วำมไมน่ ำ่ ไว้วำงใจเป็นอยำ่ งยิ่ง และยิ่งสถำนกำรณ์โดยรวมมีควำมตึงเครียดเท่ำใด พระบำทสมเด็จพระปรมินทรมหำภมู ิพลอดลุ ยเดชกไ็ ด้ทรงแสดง บทบำทในฐำนะประมุขและผปู้ กป้องประเทศมำกยิ่งขน้ึ เทำ่ นั้น

ปี 2516 เกิดควำมเคลอ่ื นไหวของกลุ่มนสิ ิตนักศึกษำเพื่อต่อตำ้ นกำร กระทำของรัฐบำล เพอ่ื ตอ้ งกำรใหร้ ัฐบำลของจอมพลถนอม กติ ติขจร คนื อำนำจให้กลับคนื สูป่ ระชำชน และต้องกำรใหม้ ีกำรประกำศใช้ รฐั ธรรมนูญโดยเร็วท่สี ุด เกิดเหตกุ ำรณ์จบั กมุ นกั ศกึ ษำและอำจำรยใ์ น ขอ้ หำมั่วสมุ ชกั ชวนให้มีกำรชมุ นมุ ทำงกำรเมอื ง ดำ้ นศนู ย์กลำงนิสิตนกั ศึกษำแห่งประเทศไทยได้ออกแถลงกำรณ์คดั คำ้ น กำรจบั กุมของรฐั บำล กำรประท้วงเร่มิ ต้นทม่ี หำวทิ ยำลยั ธรรมศำสตร์ และขยำยตวั เพอื่ ใหร้ ฐั บำลปลอ่ ยตัวผูท้ ถี่ กู จับกมุ และเคล่ือนขบวนไปที่ อนุสำวรียป์ ระชำธิปไตย

พระบำทสมเด็จพระปรมินทรมหำภูมพิ ลอดลุ ยเดชทรงพระกรณุ ำโปรด เกลำ้ ฯ ให้นกั ศึกษำจดั ผู้แทนเขำ้ เฝ้ำฯ โดยรฐั บำลจะปลอ่ ยตวั บุคคลทถี่ กู จบั กมุ โดยไม่มีเง่อื นไขและจะทำกำรร่ำงรัฐธรรมนูญและประกำศใช้ภำยใน ปี พ.ศ. 2517 แตก่ ลับเกิดเหตกุ ำรณ์ไมค่ ำดฝันขนึ้ เมื่อเกดิ กำร เผชญิ หนำ้ กันระหว่ำงนิสติ นกั ศึกษำกบั ตำรวจและทหำร ในท่ีสุดพระบำทสมเดจ็ พระปรมนิ ทร มหำภมู ิพลอดุลยเดชทรงเข้ำมำเป็น ผู้ระงบั เหตกุ ำรณ์ และจอมพลถนอมลำออกจำกตำแหนง่ นำยกรัฐมนตรี และได้ทรงแต่งตัง้ ให้ สัญญำ ธรรมศกั ดิ์ องคมนตรดี ำรงตำแหน่ง นำยกรฐั มนตรแี ทน

พรอ้ มกนั นี้ยงั ทรงพระรำชทำนกระแสพระรำช ดำรสั แกป่ ระชำชนทำงโทรทัศน์ในคนื วนั ที่ 14 ต.ค. 2516 เพื่อให้ทกุ ฝำ่ ยยตุ คิ วำมขดั แยง้ มี ใจควำมสำคัญตอนหนง่ึ วำ่ “ขอใหท้ กุ ฝำ่ ยทกุ คนจง ระงบั เหตแุ ห่งควำมรนุ แรงดว้ ยกำรตง้ั สตยิ บั ยั้ง เพือ่ ใหช้ ำตบิ ้ำนเมืองคืนสู่สภำพปรกติเร็วท่สี ุด”

จำกเหตุกำรณ์ 14 ต.ค. 2516 เปน็ กำรสะท้อนให้เหน็ วำ่ สถำบนั พระมหำกษัตรยิ ก์ ลำยเปน็ จดุ ศนู ยร์ วมและเป็น ท่เี คำรพรักของประชำชนอย่ำงเทำ่ ทวีคูณ อนั เปน็ กำร แกไ้ ขปญั หำและนำพำประเทศชำตใิ ห้พน้ วิกฤตกำรณท์ ำง กำรเมืองครั้งใหญ่ นับตงั้ แต่เสดจ็ ขน้ึ ครองรำชยใ์ นปี 2489 เปน็ ต้นมำ ********ตีพิมพ์ครงั้ แรกในหนังสือพมิ พ์โพสตท์ ูเดย์ 17 ตลุ ำคม 2559*******