เเม่เป็ดได้เพชร
กาลครั้งหนึ่งนานมาเเล้ว มีบ้านหลังหนึ่ง ในชนบท ซึ่งเจ้าของคือชาวสวนองุ่น
เจ้าของสวนองุ่น เขาได้เลี้ยงเป็ดไว้เป็นจำนวนมาก เพื่อเก็บไข่เป็ดไว้ขาย
ทุกๆ วันชาวสวนจะปล่อยให้ฝูง เป็ดออกไปหาอาหารหรือเล่นสระ น้ำเเถวๆลานดินไกล้สวน
เช้าวันหนึ่ง ขณะที่เเม่เป็ดกำลังจะเดินไปที่ สระน้ำเพื่อว่ายน้ำเล่น หลังจากหาอาหารเสร็จ
มันก็เหลือบไปเห็นเพชรเม็ดงามเม็ดหนึ่งส่อง ประกายกระทบกับเเสงเเดดอยู่บนพื้น
เเม่เป็ดจ้องมองเพชรวิบวับเม็ดนั้น เเละเอ๋ยขึ้นมาว่า “ถ้านายข้ามาพบเพชรเม็ดนี้ เขาต้องดีใจมากเเน่ๆ เเละต้องเก็บขึ้นมาเลยทีเดียว เเต่สำหรับข้าเเล้ว เพชรเม็ดนี้ไม่มีค่าเลย อันที่จริงข้าว 1 เมล็ด ยังจะมีค่ากว่าเพชรพวกนี้อีก
หลังจากนั้นเเม่เป็ดก็ได้เดินผ่านเพชรเม็ด นั้น เเละไปว่ายน้ำเล่นที่สระไกล้สวนองุ่น
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : สิ่งของล้ำค่าอาจไม่มีประโยชน์เลยหากตกไปอยู่ กับคนที่ไม่รู้จักคุณค่า เช่นเดียวกับเเม่เป็ดที่เห็น เพชรราคาเเพงอยู่ตรงหน้าเเต่ก็มิอาจใช้ประโยชน์ จากเพชรได้เลย
Search
Read the Text Version
- 1 - 9
Pages: