เศษฐกิจพอเพียง

เศรษฐกจิ พอเพยี ง จัดทำโดย เดก็ หญงิ ปนัดดำ กมุทรัตน์

พอเพยี เศรษฐกจิ คอื อะไร 3 หว่ ง 2 เงอ่ื นไข สมดุล 4 มิติ 3 หว่ ง ควำมพอประมำณมี เหตุผลมีภมู ิคุม้ กนั 2 เงอื่ นไข มีคุณธรรม นำ ควำมรู้(เงอื่ นไขควำมรู้ 3 ร รอบรู้ รอบครอบ ระมัดระวงั ) (เงอื่ นไขคุณธรรม ซ่อื สัตยส์ ุจริต อดทน เพยี ร มีสติ) สมดุล 4 มติ ิ เศรษฐกจิ สิ่งแวดล้อม สังคม วฒั นธรรม (กิจ ลอ้ ม สัง วัฒนธรรม) หลักควำมพอดี 5 ประกำร หลกั เหตุผล 5 ประกำร หลกั ภมู ิคุ้มกนั 2 หลกั จติ ใจ ประหยดั ลดค่ำใชจ้ ำ่ ยทกุ ด้ำน ภมู ิปัญญำ รอบรู้ รอบครอบ ระมัดระวัง สงั คม ประกอบอำชพี สุจริต ทรัพยำกร เลิกแก่งแยง่ ผลประโยชน์ เทคโนโลยี ไม่หยุดน่ิงในกำรแกป้ ัญหำควำมทุกขย์ ำกในชีวิต ภมู ิ ธรรม ซ่อื สตั ยส์ ุจริต ขยัน อดทนและแบง่ ปัน เศรษฐกิจ ปฏิบตั ติ นลดละเลกิ อบำยมุข

เป้ำหมำยของหลกั ปรัชญำเศรษฐกจิ พอเพยี ง พงึ่ ตนเองไดร้ ะดบั หน่ึง อยู่ร่วมกบั ผู้อื่นในสังคมได้ อยำ่ งสันตสิ ุข อยู่ร่วมกับธรรมชำติแลสิ่งแวดล้อมไดอ้ ยำ่ ง ย่งั ยนื กำรประยุกตใ์ ชเ้ ศรษฐกจิ พอเพยี ง เริ่มจำกระดับ ตัวเอง ครอบครัว องคก์ ร ชุมชน สังคม ประเทศชำติ 3 หว่ ง 2 เงอ่ื นไข สมดุล 4 มิติ ดำ้ นวัตถุ สงั คม สง่ิ แวดล้อม และวฒั นธรรมลำดบั ขัน้ ตอนกำรพฒั นำเศรษฐกจิ พอเพยี ง ได้ ตัวเอง ครอบครัว องคก์ ร ชุมชน สังคม ประเทศชำติ

หลักปรัชญำเศรษฐกิจพอเพยี ง ตรงกบั หลักธรรม สปั ปุรสิ ธรรม 7 1.(ควำมพอประมำณ) มัตตัญญุตำ เป็ นผู้รู้จกั ประมำณ อตั ตัญญุตำ เป็ นผู้รู้จกั ตน 2. (ควำมมีเหตุผล) ธัมมัญญุตำ เป็ นผู้รู้จกั เหตุอัตถัญญุ ตำ เป็ นผู้รู้จกั ผล 3. (กำรมีภมู ิคุ้มกันทดี่ ีในตัว) กำลัญญุตำ เป็ นผู้รู้จกั ก ปริสญั ญุตำ เป็ นผู้รู้จกั บริษทั ชุมชนปคุ คลัญญุตำ หรือ ปุคคลปิ โรปรัญญุตำ เป็ นผู้รู้จกั บุคคลทป่ี รัชญำเศรษฐกจิ พอเพยี งไดอ้ ัญเชิญมำครั้งแรกในกำรวำงแผนพฒั นำ เศรษฐกิจและสังคมแหง่ ชำตวิ ิสัยทศั น์ แผนพฒั นำเศรษฐกจิ และสงั คมแหง่ ชำติ ฉบบั ที่ 11 ตรงกบั หลกั เศรษฐกิจ พอเพยี งกำรสร้ำงภมู ิคุม้ กันขอ้ ใดเรียงลำดบั หลักกำรสร้ำง ภมู ิคุม้ กนั กับเกษตรทฤษฎใี หม่ 3 ชั้น จดั กำรตน –รวมกลุม่ – เครือข่ำย

หลักสมดุลของปรัชญำเศรษฐกิจข้อใดสำคญั ทส่ี ุด ในวสิ ยั ทศั นข์ องรัฐบำลย่ิงลกั ษณ์ ชินวตั ร 1เศรษฐกิจตำม ROADMAPพฒั นำคุณภำพผู้เรียน ของ สพฐ. ควรจดั ใหม้ ี กำรสอนปรัชญำเศรษฐกิจพอเพยี ง ในสถำนศึกษำ สำหรับชัน้ ใดโดยเฉพำะ ม.1-3“เศรษฐกจิ พอเพยี ง” (Sufficiency Economy) เป็ นปรัชญำทพ่ี ระบำทสมเด็จ พระเจำ้ อยหู่ วั ทรงมีพระรำชดำรัสชแี้ นะแนวทำงกำร ดำเนินชวี ิตแก่พสกนิกรชำวไทยมำโดยตลอดรวมถงึ กำร พฒั นำและบริหำรประเทศ ทต่ี ัง้ อยูบ่ นพนื้ ฐำนของ ทำง สำยกลำง คำนึงถงึ ควำมพอประมำณ ควำมมีเหตุผล กำรสร้ำงภมู ิคุ้มกันทด่ี ีในตวั ตลอดจนใช้ควำมรู้ ควำม รอบคอบ และคุณธรรม ประกอบกำรวำงแผน กำร ตดั สนิ ใจ และกำรกระทำ

ปรัชญำของเศรษฐกิจพอเพยี งมีหลกั พจิ ำรณำอยู่ 5สว่ น 1.กรอบแนวคิด เป็ นปรัชญำทชี่ แี้ นะแนวทำงกำรดำรงอยู่ และปฏิบตั ิตนในทำงทคี่ วรจะเป็ น โดยมีพนื้ ฐำนมำจำกวิถีชีวิต ดง้ั เดิมของสงั คมไทย สำมำรถนำมำประยุกตใ์ ช้ได้ตลอดเวลำ เปลีย่ นแปลงอยตู่ ลอดเวลำ มุ่งเน้นกำรรอดพน้ จำกภยั และ วกิ ฤตเพอื่ ควำมม่ันคง และควำมย่ังยนื ของกำรพฒั นำ 2.คุณลักษณะ เศรษฐกิจพอเพยี งสำมำรถนำมำประยุกตใ์ ช้ กบั กำรปฏบิ ตั ติ นไดใ้ นทกุ ระดับ โดยเน้นกำรปฏบิ ตั บิ นทำงสำย 3.นิยำม ควำมพอเพยี งจะต้องประกอบด้วย 3 คุณลกั ษณะ พร้อม ๆ กัน ดังนี้ 3.1 ควำมพอประมำณ หมำยถึง ควำมพอดที ไ่ี ม่น้อยเกนิ ไป และไม่มำกเกินไปโดยไม่เบยี ดเบยี นตนเองและผู้อืน่ เช่น กำร ผลิตและกำรบริโภคทอี่ ยูใ่ นระดับพอประมำณ 3.2 ควำมมีเหตุผล หมำยถงึ กำรตดั สินใจเกี่ยวกบั ระดับของ ควำมพอเพยี งน้ัน จะต้องเป็ นไปอย่ำงมีเหตุผลโดยพจิ ำรณำ จำกเหตุปัจจยั ทเ่ี กย่ี วข้อง 3.3 กำรมีภมู ิคุ้มกันทดี่ ใี นตัว หมำยถงึ กำรเตรียมตวั ให้ พร้อมรับผลกระทบและกำรเปลีย่ นแปลงด้ำนต่ำงๆทจี่ ะเกิดขึน้

4. เงอ่ื นไข กำรตดั สินใจและกำรดำเนินกิจกรรมต่ำง ๆ ใหอ้ ยใู่ นระดบั พอเพยี งน้ัน ต้องอำศัยทงั้ ควำมรู้ และ คุณธรรมเป็ นพนื้ ฐำน 4.1 เงอื่ นไขควำมรู้ ประกอบด้วย ควำมรอบรู้ เก่ียวกับวิชำกำรต่ำงๆ ทเ่ี กย่ี วข้องอยำ่ งรอบด้ำนควำม รอบคอบ ทจ่ี ะนำควำมรู้เหลำ่ นั้นมำพจิ ำรณำใหเ้ ชือ่ มโยง กัน และควำมระมัดระวงั ในขั้นปฏบิ ตั ิ 4.2 เงอื่ นไขคุณธรรม ทจี่ ะต้องเสริมสร้ำง ประกอบด้วยมีควำมตระหนักในคุณธรรม มีควำม ซ่ือสัตยส์ ุจริต มีควำมอดทน ควำมเพยี รใชส้ ติปัญญำใน กำรดำเนินชีวิต

ประเทศไทยกบั เศรษฐกจิ พอเพยี ง เศรษฐกจิ พอเพยี ง มุ่งเน้นใหผ้ ู้ผลติ หรือผู้บริโภค พยำยำมเร่ิมต้นผลิต หรือบริโภคภำยใตข้ อบเขต ข้อจำกดั ของรำยได้ หรือทรัพยำกรทมี่ ีอย่ไู ปก่อน ซงึ่ ก็คือ หลกั ในกำร ลดกำรพง่ึ พำ เพมิ่ ขดี ควำมสำมำรถในกำรควบคุมกำรผลิตได้ ด้วยตนเอง และลดภำวะกำรเส่ยี งจำกกำรไม่สำมำรถควบคุม ระบบตลำดได้อยำ่ งมีประสทิ ธิภำพเศรษฐกจิ พอเพยี งมิใช่ หมำยควำมถงึ กำรกระเบยี ดกระเสียนจนเกินสมควร หำกแต่ อำจฟ่ ุมเฟื อยได้เป็ นครั้งครำวตำมอตั ภำพ แต่คนส่วนใหญ่ ของประเทศ มักใชจ้ ำ่ ยเกินตวั เกนิ ฐำนะทหี่ ำมำไดเ้ ศรษฐกิจ พอเพยี ง สำมำรถนำไปสเู่ ป้ำหมำยของกำรสร้ำงควำมม่ันคง ในทำงเศรษฐกจิ ได้ เช่น โดยพนื้ ฐำนแล้ว ประเทศไทยเป็ น ประเทศเกษตรกรรม เศรษฐกิจของประเทศจงึ ควรเน้นท่ี เศรษฐกิจกำรเกษตร เน้นควำมม่ันคงทำงอำหำร เป็ นกำร สร้ำงควำมม่ันคงใหเ้ ป็ นระบบเศรษฐกจิ ในระดบั หน่ึง จงึ เป็ น ระบบเศรษฐกิจทชี่ ว่ ยลดควำมเสี่ยง หรือควำมไม่ม่ันคงทำง เศรษฐกจิ ในระยะยำวไดเ้ ศรษฐกิจพอเพยี ง สำมำรถ ประยุกตใ์ ช้ได้ในทุกระดบั ทกุ สำขำ ทุกภำคของเศรษฐกิจ