คำกริยา

โรงเรยี นปทุมานกุ ลู วชิ าภาษาไทย ชั้นประถมศกึ ษาปีท่ี ๖

โรงเรียนปทมุ านกุ ลู กริยา หมายถงึ คาท่ีแสดงอาการเคล่ือนไหวหรือ ความเป็ นไปของนาม/สรรพนาม เพื่อแสดงว่านามหรือสรรพนามนัน้ ได้กระทาอะไร แสดงอาการอย่างไร

โรงเรียนปทมุ านกุ ลู ชนิ ดของ อกรรมกรยิ า คากริยา กรยิ าทไ่ี มต่ อ้ งมกี รรมมารบั สกรรมกรยิ า วกิ ตรรถกรยิ า กรยิ าทต่ี อ้ งมกี รรมมารบั กรยิ าทไ่ี มม่ คี วามหมายในตวั เอง กรยิ านุเคราะห์ กรยิ าสภาวมาลา กรยิ าชว่ ยทช่ี ว่ ยกรยิ าอน่ื กรยิ าทท่ี าหน้าทไ่ี ดอ้ ยา่ งนาม

โรงเรียนปทุมานกุ ลู อกรรมกริยา กรยิ าทไ่ี มต่ อ้ ง มกี รรมมารบั อกรรมกริยา เป็นกริยาที่มีความหมายครบถ้วนในตวั เอง ฉันยนื พี่เดิน ญาญ่ารอ้ งไห้ พ่อนอน น้องหกลม้

สกรรมกริยา กรยิ าทต่ี อ้ ง โรงเรยี นปทมุ านกุ ลู มกี รรมมารบั คณุ พ่อขบั รถ สกรรมกริยา เป็นกริยาท่ีต้องมีกรรมมารบั จึงจะมีใจความสมบรู ณ์ เดก็ กินขนม ชาวนาเกี่ยวข้าว เขาชอบกิน

วิกตรรถกริยา กรยิ าทไ่ี มม่ คี วามหมาย โรงเรียนปทุมานกุ ลู ในตวั เอง เป็ น กริยาชนิ ดนี้ จะต้องเติ มคานาม/สรรพนาม เหมือน เป็นส่วนขยายข้างหลงั จึงจะมีความหมายสมบรู ณ์ เท่า เขาเป็ นนายอาเภอ หน้าของฉันคล้ายคณุ แม่ คลา้ ย เธอคือนางพยาบาล ลกู ดจุ แก้วตาดวงใจของแม่ คือ ดจุ คาพดู เปรียบเสมือนเขม็ เสมอื น

กริยานุเคราะห์ โรงเรียนปทมุ านกุ ลู กรยิ าทท่ี าหน้าท่ี ชว่ ยกรยิ าอน่ื กริยานุเคราะหห์ รือกริยาช่วย คือ กริยาที่ทาหน้าที่ช่วยกริยา อื่น ๆ ให้ร้วู ่าเป็น กาล มาลาหรือวาจกต่าง ๆ ซึ่งสงั เกตได้จาก รปู ประโยคและกริยาช่วย

โรงเรียนปทมุ านกุ ลู บอกกาล บอกมาลา บอกวาจก ครกู าลงั สอน ครคู งจะสอนท่ีน่ี นักเรียนถกู ครทู าโทษ (ปัจจบุ นั ) (ศกั ดิมาลา) (กรรมวาจก) ครไู ด้สอน นักเรยี นจงเชื่อมนั่ นักเรยี นถกู ครใู ห้กวาดห้อง (อดีต) (อาณัติมาลา) (การิตวาจก) ครจู ะสอน ชะรอยเธอจะไม่อยู่ ครใู ห้นักเรียนท่องหนังสือ (อนาคต) (ปริกลั ปมาลา) (กรรตวุ าจก)

การใช้ โรงเรยี นปทมุ านกุ ลู กริยาช่วย ใชป้ ระกอบขา้ งหน้าหรอื ขา้ งหลงั กรยิ าของประโยค เพอ่ื แสดง ความหมายถงึ กาลเวลา ความบงั คบั ขอรอ้ ง เชน่ อยู่ อยา่ จกั แลว้ จง เถอะ พ่อนัง่ อยู่ (บอกปัจจบุ นั กาล) เรยี งไวห้ ลงั กรยิ า เพือ่ นกาลงั ดลู ะคร (บอกปัจจุบนั กาล) เรยี งไวห้ น้ากรยิ า ฉันทาการบา้ นแล้ว (บอกอดตี กาล) เธอต้องทาตามฉัน (บอกความบงั คบั ) เรยี งไวห้ ลงั กรยิ า เธอจงไปเสียเถอะ (บอกความบงั คบั ) เรยี งไวห้ น้ากรยิ า ขอพระเจ้าจงช่วยฉัน (บอกความขอรอ้ ง) เรยี งไวห้ น้าและหลงั กรยิ ามนี ามคนั่ กลาง เรยี งไวห้ น้าและหลงั กรยิ ามนี ามคนั่ กลาง

การใช้ โรงเรียนปทมุ านกุ ลู กริยาช่วย ใชป้ ระกอบคากรยิ า เพอ่ื แสดงวา่ นาม/สรรพนาม ทเ่ี ป็น ประธานอยหู่ น้าประโยคทาหน้าทเ่ี ป็นผกู้ ระทา ผถู้ กู กระทา หรอื ถกู ใชใ้ หก้ ระทา ครยู ่อมมีความเมตตาต่อศิษย์ (ประธานเป็นผกู้ ระทาเอง) คนร้ายถกู ตารวจจบั ไป (ประธานถกู กระทา) นักเรียนถกู ครใู ห้อ่านหนังสือ (ประธานเป็นผถู้ กู ใช้)

โรงเรยี นปทมุ านกุ ลู กริยาสภาวมาลา กรยิ าทท่ี าหน้าท่ี ไดอ้ ยา่ งนาม สภาวมาลา คือ กริยาท่ีแสดงลกั ษณะได้อย่างนาม เป็นบท ประธาน บทกรรม หรอื ขยายส่วนใดส่วนหน่ึงของประโยคกไ็ ด้ โดยไมต่ ้องใช้นามหรือสรรพนาม

กินมากทาให้อ้วน โรงเรียนปทมุ านกุ ลู อ่านมากได้ความร้มู าก ทาหน้าท่ี เดินเป็นการออกกาลงั กายที่ง่ายที่สดุ เป็ นบทประธาน เขาต้องการกินอาหารเยน็ ทาหน้าท่ี เธอไมช่ อบเดินไกล ๆ เป็ นบทกรรม เพ่อื นหยดุ เรียนหลายวนั แลว้ ทาหน้าที่ เป็ นส่วนขยาย น้าสาหรบั ด่ืม เขากินเพ่ืออยู่ เขาแขวนกรงสาหรบั ใส่นก

โรงเรยี นปทมุ านกุ ลู คลิปการเรียนรเู้ พิ่มเติม เรอ่ื ง คากริยา