ลักษณะสำคัญของภาษาไทย ฉบับสมบูรณ์

ส่ือประกอบการเรียนการสอน วชิ าภาษาไทย ๕ ช้ันมัธยมศึกษาปี ท่ี ๓ เร่ืองลกั ษณะเฉพาะของภาษาไทย โดย ครูอนันต์ ศรีบุญสุข

ภาษาไทยภมาีลษกั ษาไณทะเยฉพาะดงั นี้ มีลกั ษณะเฉพาะดงั นี้

๑.ภาษาไทยมอี กั ษรเป็ นของตนเอง ตวั อกั ษรของไทยท่ีใชใ้ นปัจจุบนั มีดงั น้ี ๑. สระ ๒. พยญั ชนะ ๓. วรรณยกุ ต์ ๔. ตวั เลข

๒. ภาษาไทยแท้เป็ นภาษาทม่ี พี ยางค์เดยี ว เช่น คากริยา ได้แก่ กนิ

นอน

นง่ั

คำ เรียกชื่อ สตั ว์ ไดแ้ ก่ หมู

แมว

หมำ

เรียกชื่อเคร่ืองใช้ ไดแ้ ก่ หมอ้

มีด

เส้ือ

๓.ภาษาไทยแท้มีตวั สะกดตามมาตรา ก. คำไทยแทม้ ีตวั สะกดตำมมำตรำ และไม่มี กำรันต์ คือ แม่กก เช่น นก

แม่กง เช่น ลิง

แม่กด เช่น มด

แม่กน เช่น คนั

แม่กม สม้

แม่กบ กบ

แม่เกย ควำย

แม่เกอว ขำว

๔. คำท่ีไทยยมื มำจำกภำษำอื่นจะ เขียนตวั สะกดตำมรูปเดิมแต่ ออกเสียงตำมมำตรำตวั สะกด ของไทย เช่น

๐๐๗ ๒๔๙๙ ๑๒๓๔๕๖๗๘๙๐ เลข อ่ำนออกเสียง เลก

ครุฑ

ภำพ

อรัญ

รุกฆำต

๕. ภาษาไทยมีรูปสระวางไว้หลายตาแหน่ง ก. วำงไวห้ นำ้ พยญั ชนะ ไป แม่ ข. วำงไวห้ ลงั พยญั ชนะ จะ มำ ค. วำงไวบ้ นพยญั ชนะ ริ ศรี มี

๖.ภาษาไทยมีรูปสระวางไว้หลาย ตาแหน่ง ง. วำงไวข้ ำ้ งล่ำงพยญั ชนะ ครู ป่ ู หมู สุข จ. วำงไวท้ ้งั หนำ้ และหลงั พยญั ชนะ เขำ เธอ เกำะ ฉ. วำงไวท้ ้งั ขำ้ งหนำ้ และขำ้ งบนพยญั ชนะ เป็น เสียง เชิญ

๗. ภาษาไทยคาเดยี วมคี วามหมาย หลายอย่าง สงั เกตไดจ้ ำก บริบท ,หนำ้ ท่ีของคำ เขำสนุกสนำนกนั ในหอ้ ง แต่ทำไม เขำกนั ไม่ใหก้ นั เขำ้ ไปในหอ้ ง

๘.ภาษาไทยมีความประณตี มีหลำยควำมหมำยดงั น้ี ๘.๑ ควำมหมำยกำรทำใหข้ ำด จำกกนั เช่น

สบั

ฟัน

เฉือน

๘.๒ควำมหมำย กำรทำใหอ้ ำหำรสุก

ตม้

ยำ่ ง

ปิ้ ง

๙.ภาษาไทยเป็ นภาษาเรียงคา ไม่มีกำรเปล่ียนแปลงภำยในศพั ทห์ รือ ทำ้ ยศพั ท์ เช่น ต่อไปน้ีเธอตอ้ งอดทนใหม้ ำก ไม่ใช่รู้จกั แต่ทนอดอยำ่ งเดียว

๑๐.ภาษาไทยเป็ นภาษาดนตรี ๑๐.๑มีคำใชม้ ำกข้ึน ปำ ป่ ำ ป้ ำ, ขำว ข่ำว ขำ้ ว ๑๐.๒ มีควำมไพเรำะ ทำใหผ้ ฟู้ ังเกิดอำรมณ์หรือ มองเห็นภำพไดง้ ่ำย น้ำเซำะหินหินยงั แตกแยกออกไป แต่หวั ใจเป็นเน้ือน้นั เหลือทน

๑๐.๓ มีจงั หวะและคำคลอ้ งจองเป็น ประโยชนใ์ นกำรเนน้ ควำม และเกิดควำม กระทดั รัด ๑๐.๔ สำมำรถเลียนเสียงธรรมชำติ และเลียน เช่นสำเนียงภำษำไดท้ ุกภำษำ

จกั ๆ

ตมู

เอ๊ียด ปัง

๑๑.ภาษาไทยมวี รรคตอน ภาษาพูดมจี ังหวะ ก.หำ้ มพนกั งำนนุ่งกำงเกงใน เวลำมำประชุม ข.หำ้ มนกั เรียนชำยนุ่งกำงเกง ในเวลำเรียน ค.ไม่เจอกนั นำนนม เธอโตข้ึนเป็นกอง ง. ไม่เจอกนั นำน นมเธอโตข้ึนเป็นกอง

๑๑.ภาษาไทยเป็ นภาษาที่มลี กั ษณะนาม 1. ใชต้ ำมหลงั จำนวนนบั ผำ้ 2 ผนื ผำ้ 2 มว้ น ผำ้ 2 พบั ผำ้ 2 ต้งั 2. ใชต้ ำมหลงั นำมเม่ือตอ้ งกำรเนน้ หนกั และ บอกใหร้ ู้ลกั ษณะเช่น แหวน ๑วง ขำ้ วหลำม ๓ กระบอก

๑๒.ภาษาไทยเป็ นภาษาท่มี รี ะดบั ของคา ๑. รำชำศพั ท์ ๒. ภำษำธรรมดำกบั ภำษำกวี อำทิตย์ ตะวนั ทินกร ทิพำกร ภำณุมำศ สุรีย์ อำภำกร สุริยำ สุริโย

๑๓.ภาษาไทยมีคาพ้อง คำพอ้ งเสียง กำฬ กำล กำร กำนต์ กำนท์ คำพอ้ งรูป เรือนรก ตำกลม เพลำ ขอบอกขอบใจ อีดอก

๑๔.ภาษาไทยมกั จะละคาบางคา พบกนั ๘.๐๐ น.นะ ทร่ี ัก

๑๕. ภาษาไทยมีคาเสริมแสดงอาการ ก. แสดงควำมสุภำพ ครูครับ ได้ ค่ะ พอ่ ขำ ข. แสดงควำมไม่สุภำพ ตีน กู มึง ค. แสดงควำมรู้สึก เอะ๊ โอย้ ซีด พระเจำ้ ช่วย

๑๖.ภาษาไทยมกี าร สร้างคา และการประสมคา เช่น