ความปลอดภัย)

สารบญั บทนำ 1 2 ความปลอดภัยและความมั่นคง ในการท่องเทย่ี ว การจัดการความปลอดภัย 1 3 สำหรบั นกั ทอ่ งเท่ยี ว 3 การจดั การความปลอดภยั สำหรบั นกั ทอ่ งเท่ยี ว ความปลอดภยั ในการทอ่ งเท่ยี วไทย 5 มาตรการความปลอดภยั 6 เกี่ยวกบั การท่องเท่ยี ว เบอร์โทรฉกุ เฉนิ 23

1 บทนำ อตุ สาหกรรมการท่องเที่ยวมีความสำคญั ต่อสังคมและเศรษฐกิจของประเทศไทยเปน็ อย่างมาก เพราะประเทศไทยมีรายได้จากอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในแต่ละปีเปน็ จำนวนมาก นักท่องเที่ยวตา่ ง ชาตนิ ิยมเลอื กประเทศไทยเปน็ จุดหมายปลายทางในการทอ่ งเทีย่ ว และเมื่อนกั ท่องเที่ยวชาวต่างชาตเิ ข้า มาท่องเที่ยวในประเทศไทยเป็นจำนวนมาก อุบัติเหตุในการท่องเที่ยวย่อมมีโอกาสเกิดขึ้นสูงได้เสมอ รวมถึงภัยธรรมชาติต่าง ๆ ที่ไม่สามารถควบคุมได้ซึ่งจะส่งผลกระทบกับการท่องเที่ยว อุบัติเหตุ บางเหตุการณ์ส่งผลกระทบร้ายแรงอย่างมากในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ทำให้ภาพลักษณ์ของ ประเทศไทยเสียหาย ความเชื่อมั่นในการท่องเที่ยวลดลง ย่อมส่งผลให้นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่จะ เดินทางมาท่องเที่ยวตัดสินใจไม่มาท่องเที่ยวในประเทศไทย และจะเลือกหรือเปลี่ยนไปท่องเที่ยว ในประเทศอืน่ แทน ความปลอดภัยในการท่องเที่ยวจึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง บางประเทศได้ใช้นโยบาย ความปลอดภัยในการท่องเที่ยวเป็นจุดแข็ง เพื่อดึงดูดให้นักท่องเที่ยวเดินทางมาท่องเที่ยว เพราะ โดยทั่วไปแล้วนักท่องเที่ยวจะเลือกเดินทางท่องเที่ยวในประเทศที่มีมาตรการความปลอดภัยทางการ ท่องเที่ยวที่ดี ถึงแม้ว่าจะเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงต่าง ๆ ที่ส่งผลกระทบกับการท่องเที่ยว แต่ถ้าสามารถ บรหิ ารจัดการสถานการณ์นั้นได้ดีก็จะสง่ ผลให้นักทอ่ งเที่ยวเกิดความเชือ่ มนั่ และกลับมาท่องเที่ยวต่อได้ ความปลอดภัยทางการท่องเที่ยวจึงเป็นเรื่องที่ทุกภาคส่วนจะต้องทำงานบูรณาการร่วมกัน เพื่อให้มี ประสิทธิภาพและปรับปรุงพัฒนามาตรการความปลอดภัยทางการท่องเที่ยวให้ทันต่อสถานการณ์อยู่ เสมอ ดังนั้นหากประเทศไทยมีมาตรการความปลอดภัยทางการท่องเที่ยวที่ดี มีการบริหารจัดการ เมื่อเกิดภาวะวิกฤตได้รวดเร็วอย่างมีประสิทธิภาพ จะช่วยส่งผลภาพลักษณ์ด้านการท่องเที่ยวของ ประเทศให้ดีขึ้น หนึ่งในภาคส่วนอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวคือบริษัทนำเที่ยว บริษัทได้เล็งเห็น ความสำคัญด้านความปลอดภัยของนักท่องเทีย่ ว จึงจัดทำคูม่ ือมาตรการความปลอดภัยขึ้นมาเพื่อให้ นกั ท่องเทีย่ ว รวมทั้งมคั คุเทศก์ และบรษิ ัทนำเทีย่ วได้รู้และเข้าใจถึงความปลอดภยั

23 ความปลอดภัยและความม่นั คงในการท่องเทีย่ ว องค์การการท่องเที่ยวโลก กล่าวว่า ความปลอดภัยและความมั่นคงเป็นองค์ประกอบสำคัญ ของคณุ ภาพแหลง่ ท่องเทีย่ ว แหลง่ ทอ่ งเทีย่ วจะมีชือ่ เสยี งและสร้างประสบการณ์ทอ่ งเที่ยวให้มีคุณภาพ แก่นักท่องเที่ยวได้ ต้องมีรากฐานที่สำคัญจากการจัดการความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินที่ดี โดยบคุ ลากรทกุ ภาคสว่ น ต้องให้ความร่วมมือในการสร้างความปลอดภัยในชีวิตและทรพั ย์สินให้เกิดขึ้น ในภาคการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (World Tourism Organization, 1996, อ้างในสถาบันบัณฑิตพัฒน บรหิ ารศาสตร์) ค ว า ม ป ล อ ด ภ ั ย เ ป็ น ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจ ก่อนการเดินทางและความพึง พอใจระหว่างการเดินทางของ นักท่องเที่ยว เพราะจุดเริ่มต้น ของการตัดสินใจและความ คาดหวงั ของนักท่องเทีย่ วคือการ ได้รับประสบการณ์ใหม่ที่ไม่เคย ได้รับมาก่อน เมื่อวางแผนเดนิ ทางท่องเที่ยว แล้วจึงเปรียบเทียบระหว่างคณุ ค่า ประสบการณ์ทีจ่ ะได้รับ ราคา และความเส่ยี งจากการไม่ปลอดภัยในแหลง่ ทอ่ งเทีย่ วที่นักท่องเทีย่ วไมม่ ีความคุ้นเคย นกั ทอ่ งเที่ยวชาวต่างชาติที่เดนิ ทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทยต้องการความมั่นคงในชีวิต และ ความปลอดภัยในทรัพย์สิน หากแหล่งท่องเที่ยวในประเทศไทยไม่สามารถตอบสนองความต้องการ ด้านนี้ให้กับนักท่องเที่ยวได้ นักท่องเที่ยวย่อมไม่ตัดสินใจเดินทางมาท่องเที่ยวหรือไม่ประทับใจต่อ แหล่งท่องเที่ยวได้ ดังนั้นความปลอดภัยและความมั่นคงในการท่องเที่ยวจึงเป็นองค์ประกอบสำคัญ (สถาบันบัณฑิตพฒั นบรหิ ารศาสตร์)

การจัดการความปลอดภัยสำหรับนักทอ่ งเทย่ี ว การจัดการและดูแลความปลอดภัย รวมถึงการสร้างความมั่นใจในการเดินทางท่องเที่ยว เกี่ยวข้องกบั หลายภาคสว่ นซึง่ แต่ละภาคสว่ นจะมีบทบาทและอำนาจที่แตกต่างกันไป ดังนั้นการจัดการ และดูแลนักท่องเที่ยวให้ครอบคลุมจำเป็นต้องประสานการทำงานร่วมกัน โดยกำหนดบทบาทและ หน้าทีข่ องแต่ละภาคส่วนให้ชดั เจน Livari & Niemisalo (2013) ได้จำแนกผู้ดำเนินการในการจัดการดูแล ความปลอดภัยให้แกน่ กั ท่องเที่ยว โดยแบง่ เปน็ 3 ระดบั คือ ระดับรัฐ ระดับกลมุ่ และระดับปัจเจก ซึง่ มี ขอบเขตและระดับของหน่วยงานที่ทำหน้าที่ในแต่ละขอบเขต ทั้งนี้การสร้างความร่วมมือกับภาคส่วน ต่าง ๆ มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดนโยบายสร้างระบบและโครงสร้างทีจ่ ำเปน็ เพือ่ ทำให้นักท่องเที่ยวรู้สึก ปลอดภัย และอุตสาหกรรมการทอ่ งเทีย่ วอยู่ในสถานะที่พร้อมตอบสนองต่อทกุ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้ (สถาบนั บณั ฑิตพฒั นบรหิ ารศาสตร์) ตารางที่ 1 ขอบเขตหน้าทีข่ องหน่วยงานระดบั ตา่ ง ๆ ในการดแู ลความปลอดภัย ผดู้ ำเนนิ การ ขอบเขตหนา้ ที่หลัก ผปู้ ฏิบัติการ ระดับภาครัฐ ความมัน่ คงของรฐั และระดับชาติ ทหาร ตำรวจ ระดบั กลุม่ ความปลอดภยั ของชมุ ชน ความร่วมมือของภาคสว่ นต่าง ๆ ความปลอดภัยดา้ นสิ่งแวดล้อม ระดบั ปัจเจก ความปลอดภัยของแตล่ ะบคุ คล ชุมชนในท้องถิน่ ความปลอดภยั เกี่ยวข้องกบั การทำงาน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ที่มา : รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการค่าใช้จ่ายในการจัดประชมุ เชิงปฏิบัติการเพื่อจัดทำยุทธศาสตร์ การสร้างความเชื่อมัน่ ด้านความปลอดภยั ในชีวิตและทรัพย์สินของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ (น. 31.) โดย สถาบนั บัณฑิตพฒั นบรหิ ารศาสตร์

4 นอกจากนี้ Mansfeld & Pizam (2006) ได้สรุปแนวทางการจัดการความปลอดภัยสำหรับ นกั ท่องเทีย่ วทีเ่ หมาะสม ดังนี้ (Mansfeld & Pizam, 2006, อ้างในสถาบนั บัณฑิตพัฒนบรหิ ารศาสตร์) 1. ความไม่ปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินจะยงั เกิดขึ้นตอ่ ไปในแหลง่ ท่องเที่ยว แม้ว่าจะมีความ พยายาม ทั้งจากภาครฐั และภาคเอกชน ในการป้องกันไมใ่ ห้เกิดขึ้น เพราะภัยทีเ่ กิดขึ้นกบั นักทอ่ งเท่ยี ว มักเกิดขึ้นจากสาเหตุที่แหล่งท่องเที่ยวนั้นไม่สามารถควบคุมได้โดยตรง เช่น เกิดขึ้นจากธรรมชาติ เกิดขึ้นจากมนุษย์ที่ไม่ใช่คนท้องถิ่นนั้น ดังนั้นจึงงควรยอมรับว่าทางปฏิบัติแล้ว ไม่สามารถกำจัดภัย ต่างๆ ได้หมดท้ังสิน้ 2. แม้ว่าแหล่งท่องเที่ยวจะไม่สามารถป้องกันการเกิดภัยได้ทั้งหมด แต่ก็สามารถเตรียมการ รับมือสถานการณ์นั้นได้ โดยผ่านการวางแผนการจัดการในภาวะวิกฤต เพื่อลดผลกระทบที่เกิดขึ้นต่อ นกั ท่องเทีย่ ว ชมุ ชน และอุตสาหกรรมการทอ่ งเทีย่ ว 3. เหตุการณ์ความไม่ปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินที่เกิดขึ้นในแหล่งท่องเที่ยว ย่อมส่งผล กระทบในทางลบกับแหลง่ ท่องเที่ยวและอุตสาหกรรมการทอ่ งเที่ยวในระดับหนึ่ง แม้วา่ จะมีระดับความ รุนแรงของผลกระทบตา่ งกนั โดยขนึ้ อยู่กบั หลายปจั จัยประกอบกัน 4. ภาคเอกชนในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีความรับผิดชอบหลักในการป้องกันและลดการ เกิดเหตุการณท์ ีไ่ ม่ปลอดภยั ในแหล่งทอ่ งเทีย่ ว สว่ นภาครฐั มีความรับผิดชอบหลักในการสร้าง ความ ม่นั ใจและความปลอดภัยให้แก่นักทอ่ งเทีย่ ว 5. วิธีการที่มีประสิทธิผลที่สุดในการป้องกันการเกิดเหตุการณ์ด้านความปลอดภัยและความ มั่นคงในแหล่งท่องเที่ยวคือ การร่วมมือที่เข้มแข็งระหว่างนักท่องเที่ยว ชุมชน อุตสาหกรรมการ ท่องเทีย่ ว และรัฐบาล 6. ผลกระทบจากเหตกุ ารณ์ดา้ นความปลอดภัยและความม่ันคง ไมไ่ ดจ้ ำกดั เฉพาะในพนื้ ที่ เกิด เหตเุ ทา่ น้ัน แตจ่ ะสง่ ผลกระทบไปถึงพนื้ ทีอ่ ื่นดว้ ย จึงจำเปน็ ต้องมีการส่อื สารทีด่ ี เพื่อป้องกัน ความ เสยี หาย และผลกระทบในพนื้ ทีอ่ ื่น 7. นักท่องเที่ยวต้องได้รับแจ้งข้อมูลอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับภัยอันตรายที่อาจเกิดขึ้น รวมถึง วิธีการหลีกเล่ยี งและการป้องกนั ภัยต่างๆ ในระหวา่ งทอ่ งเที่ยว 8. รฐั บาลมบี ทบาทสำคญั ในการสร้างภาพลกั ษณ์ของแหล่งทอ่ งเที่ยว โดยจะต้องทำงานใกล้ชิด รว่ มกับสอ่ื มวลชน

5 ความปลอดภยั ในการท่องเที่ยวไทย ปัญหาเรือ่ งความปลอดภัยของนกั ท่องเที่ยวในประเทศไทยมีผลตอ่ ภาพลักษณ์และการตดั สินใจ เดินทางของนกั ทอ่ งเที่ยว ซึ่งส่งผลกระทบต่อจำนวน นักท่องเที่ยวและรายได้จากการท่องเที่ยวของ ประเทศ รวมทังการจ้างงานในภาคธุรกิจท่องเที่ยว และธุรกิจเชื่อมโยง โดยอาจส่งผลกระทบการ ขยายตัวของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ การ แก้ไขปัญหาด้านความปลอดภยั ในการทอ่ งเที่ยวจึงมี ความสำคัญเปน็ อยา่ งมากในการพฒั นาอตุ สาหกรรม การท่องเที่ยว และการเพิ่มจำนวนนักท่องเที่ยวเพื่อ สร้างรายได้ และรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจของ ประเทศ ดังนั้นรัฐบาลจึงได้จัดตั้ง “กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยว สำนักงาน ปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา” มีภารกิจหลักในการเฝ้า ระวังติดตามเหตุการณ์ และตรวจสอบสิ่งบอกเหตุที่มี ผลกระทบหรืออาจเกิดผลกระทบต่อความปลอดภัยของ นักทอ่ งเทีย่ ว เผยแพร่เพือ่ แจ้งเตอื นภัยแก่นักท่องเที่ยว พัฒนามาตรฐานเกี่ยวกับความปลอดภัยของ นักท่องเที่ยว ตลอดจนเป็นศูนย์กลางในการ ประสานงานและสร้างความร่วมมือของทุกภาคส่วน ในการให้ความช่วยเหลือ การอำนวยความสะดวก การ แก้ปญั หาการหลอกลวง การดูแลความปลอดภัย และการบรรเทาทุกขแ์ กน่ ักท่องเที่ยว โดยร่วมมือกับ หน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชน เพื่อร่วมกันดำเนินงานให้เกิดเครือข่ายและความเข้มแข็งทั้งระบบ (กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนกั ท่องเที่ยว)

6 มาตรการความปลอดภัยเกยี่ วกบั การทอ่ งเทีย่ ว 1. สาเหตุความไมป่ ลอดภัยในแหล่งทอ่ งเที่ยว นกั ทอ่ งเที่ยว : สภาพร่างกาย การเสพของมึนเมา ลักษณะทางกายภาพและระบบนิเวศของแหล่งท่องเที่ยว (ความลาดชัน, กระแสน้ำ, สัตวม์ ีพิษ) ภยั พิบตั ิทางธรรมชาติ : พายุฝน น้ำทว่ ม ดนิ ถลม่ การบรหิ ารจัดการแหล่งทอ่ งเทีย่ ว ภัยจากปัจจัยอื่น : อบุ ตั เิ หตุ ลกั ขโมย ปลน้ ทำร้ายร่างกาย มาตรการด้านความปลอดภยั และระบบเตือนภัย 1. การติดตั้งป้ายแสดงข้อมลู : ข้อห้าม หรือข้อปฏิบัติสำหรับนกั ทอ่ งเที่ยว 2. การติดต้ังป้ายแสดงข้อมูล: ป้ายเตือนภัย: Warnings/Safety signs

7 3. การตดิ ต้ังป้ายแสดงขอ้ มูล: ป้ายข้อมูลทว่ั ไปบอกตำแหน่งบอกทิศทาง 4. การแบ่งโซนการทำกิจกรรมดา้ นการทอ่ งเทีย่ ว 5. การจัดเตรียมอุปกรณ์การให้ความชว่ ยเหลอื / เครอ่ื งมือปฐมพยาบาล: ยาสามญั ประจำบ้าน

8 การจดั เตรียมอปุ กรณก์ ารให้ความช่วยเหลอื /เคร่อื งมือปฐมพยาบาล : เคร่ืองมอื ก้ภู ัยทางน้ำ 1. มาตรการเก่ยี วกับความปลอดภัยทางนำ้ 1.1 การจัดทำคู่มือการฝึกอบรมอาสาสมัครชว่ ยเหลือให้นกั ทอ่ งเที่ยวทางทะเล จัดทำคู่มือการฝึกอบรมอาสาสมัครช่วยเหลือให้นักท่องเที่ยวทางทะเล เพื่อให้ประเทศไทยมี แนวทางในการปฏิบตั ดิ า้ นความปลอดภัยทางน้ำทีม่ ีมาตรฐาน ซึ่งจะเป็นการสร้างภาพลักษณด์ า้ นความ ปลอดภัย และเพิม่ ความม่ันใจให้กับนักทอ่ งเที่ยวท้ังชาวไทยและชาวตา่ งชาติในการท่องเที่ยวทางทะเล โดยคมู่ ือจะประกอบดว้ ยหลกั สตู รการฝึกอบรม ตารางการฝึกอบรม วิธีการทดสอบทกั ษะอาสาสมัคร ช่วยเหลอื นกั ท่องเทีย่ วทางทะเล งบประมาณทีใ่ ช้ในการจัดฝึกอบรม และตวั อยา่ งเครอ่ื งแต่งกายที่ใช้ใน การปฏิบัตงิ าน 1.2 การจัดกิจกรรมฝึกอบรมอาสาสมคั รชว่ ยเหลือนักทอ่ งเที่ยวทางทะเล จัดกิจกรรมการฝึกอบรมอาสาสมัครช่วยเหลือนักท่องเที่ยวทางทะเลขึ้น เพื่อให้ความรู้แก่ บุคลากรทางการทอ่ งเที่ยวในการช่วยเหลอื นกั ทอ่ งเที่ยวผู้ประสบภัยทางน้ำอย่างถูกต้องและเหมาะสม รวมทั้งมีแนวทางในการปฏิบัติด้านการรักษาความปลอดภัยกิจกรรมทางน้ำตามมาตรฐานสากล โดย ตั้งแต่ปี 2558 จนถึงปัจจุบัน กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยวได้จัดกิจกรรมการ ฝึกอบรมอาสาสมัครชว่ ยเหลือนักท่องเที่ยวทางทะเล (Life Guard) ไปแล้วทั้งหมดจำนวน 17 รุ่น ใน 7 จังหวัด ได้แก่ จงั หวัดสุราษฎรธ์ านี จงั หวัดกระบี่ จังหวัดภูเก็ต จังหวดั พังงา จังหวัดชลบรุ ีจังหวดั ระยอง และจังหวัดตราด มีเครือข่ายอาสาสมัครช่วยเหลือนักท่องเที่ยวในพื้นที่จังหวัดดังกล่าวข้างต้น เป็น จำนวน 811 คน

9 1.3 การจัดกิจกรรมเพอ่ื สรา้ งเครือข่ายอาสาสมัครชว่ ยเหลือนักทอ่ งเทีย่ วทางทะเลแห่งประเทศ ไทย จัดกิจกรรมเพื่อสร้างเครือข่ายอาสาสมัครช่วยเหลือนักท่องเที่ยวทางทะเลแห่งประเทศไทย เพือ่ ให้อาสาสมัครชว่ ยเหลอื นกั ทอ่ งเทีย่ วทางทะเลจากจงั หวัดตา่ ง ๆ ได้ทำความรู้จัก แลกเปล่ยี นเรียนรู้ ประสบการณ์ในการทำงาน และวิธีแก้ไขปัญหาระหว่างกัน เป็นการสร้างเครือข่ายในการแลกเปลี่ยน ข้อมูล ข่าวสาร และให้ความช่วยเหลือ สนับสนุนซึ่งกันและกัน การจัดกิจกรรมครั้งนี้มีผู้เข้าร่วม กิจกรรมจำนวน 60 คน โดยได้แบง่ กิจกรรมออกเปน็ 2 ส่วน ได้แก่ 1. การให้ความรเู้ กีย่ วกบั ทกั ษะไลฟ์การด์ และการแลกเปลย่ี นเรียนรู้ระหว่างกัน 2. การแขง่ ขนั ทกั ษะไลฟ์การ์ดเพือ่ สร้างความสามคั คี โดยการแข่งขันทักษะไลฟ์การ์ดจัดขึ้นที่บริเวณหาดนพรัตน์ธารา ตำบลอ่าวนาง อำเภอเมือง จังหวัด กระบี่ การแขง่ ขันแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ ประเภทบุคคล (ชาย/หญงิ ) และประเภททีม (ชาย/หญิง) ทีมละ 3 คน รายการแขง่ ขนั แบง่ ออกเปน็ 6 รายการ ดังนี้ รายการที่ 1. การแข่งขนั วิ่งบนชายหาด รายการที่ 2. การแขง่ ขนั วิ่งธงบนชายหาด รายการที่ 3. การแข่งขนั วา่ ยน้ำในทะเล รายการที่ 4. การแขง่ ขันพายบอรด์ ในทะเล รายการที 5. การแข่งขันการช่วยเหลอื โดยใช้บอรด์ รายการที่ 6. การแขง่ ขันมนษุ ย์เหล็กประเภทบคุ คล Iron Man/Iron Woman (ว่ายน้ำในทะเล/ วิ่งบนชายหาด/พายบอร์ดในทะเล/วิ่งบนชายหาด) 1.4 การจัดกิจกรรมโครงการ Australian Surf Life Savers to train in Phuket จัดกิจกรรมโครงการ Australian Surf Life Savers to train in Phuket เพื่อให้เจ้าหน้าที่ อาสาสมัครช่วยเหลือนักท่องเที่ยวทางทะเล และบุคคลทั่วไปที่มีความสนใจในการฝึกช่วยเหลือ นักท่องเที่ยวทางทะเลได้รับการฝึกทักษะการช่วยเหลือนักท่องเที่ยวทางทะเลที่มีมาตรฐานในระดับ สากล โดยผู้เชย่ี วชาญทางด้านทักษะการช่วยเหลอื นกั ท่องเทีย่ วทางทะเลจาก Surf Life Savers ประเทศ ออสเตรเลีย มีผู้เข้าร่วมฝึกอบรมจำนวน 50 คน โดยผู้เข้าร่วมฝึกอบรมส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ไลฟ์ การ์ดทป่ี ระจำอยูต่ ามชายหาดตา่ งๆ ในจังหวดั ภูเกต็ เชน่ หาดป่าตอง หาดกะตะ และหาดกะรน เปน็ ต้น

10 การฝึกอบรมประกอบด้วย - ความรทู้ ว่ั ไปเกี่ยวกับไลฟก์ าร์ด - ความรเู้ กีย่ วกับการปฐมพยาบาลเบอื้ งต้น และการทำ CPR - ความรเู้ กี่ยวกับทักษะการชว่ ยผู้ประสบภยั ทางน้ำ โดยในการฝึกอบรมจะแบ่งผู้เข้าร่วมฝึกอบรมออกเปน็ 3 กลมุ่ แตล่ ะกลุ่มจะมีผู้ฝึกสอนกลุ่มละ 2 คน ทำการฝึกอบรม ณ ศูนย์การเรียนรู้ผู้ช่วยชีวิตทางน้ำ หาดป่าตอง (บริเวณชายหาดป่าตอง ดา้ นหนา้ โรงแรมภเู กต็ เกรซแลนด์ รีสอร์ท แอนด์ สปา) ความปลอดภัยทางน้ำเบือ้ งต้น ธงและสญั ญาณธงที่นกั ทอ่ งเที่ยวชาวไทยและชาวต่างชาติ ต้อง ศึกษา เรียนรู้ และปฏิบัติ มีดังนี้ ความปลอดภัยทางนำ้ ทวั่ ไป (สถาบนั การแพทยฉ์ ุกเฉินแห่งชาติ, 2557) 1. ไมว่ า่ ยน้ำคนเดยี ว ควรวา่ ยน้ำกับเพือ่ นหรอื เป็นกลมุ่ หรือให้ผู้อื่นรู้ว่าว่ายน้ำอยูท่ ีใ่ ด 2. ไมว่ ่ายน้ำออกไปไกลจากฝง่ั ควรวา่ ยน้ำขนานกบั ฝั่ง 3. ไมว่ า่ ยน้ำในเวลากลางคืน 4. วา่ ยน้ำในบรเิ วณทีจ่ ัดไว้ให้ หรือมีเจ้าหน้าที่ชีวพิทักษค์ อยดแู ล 5. ไมค่ วรใส่กางเกงขายาวลงเล่นน้ำ 6. ไมค่ วรลงเล่นน้ำในขณะฝนตก 7. เตรียมอปุ กรณ์สำหรับชว่ ยชีวิตไว้เสมอ เชน่ ห่วงยางชชู ีพ เส้อื ชูชีพ 8. ให้ขนึ้ จากแหลง่ น้ำทนั ทีทเ่ี ห็นน้ำขุ่นแดงไหลผ่าน 9. ให้รีบวิ่งหนีข้นึ ทีส่ งู ทนั ที เมื่อเห็นน้ำลดลงจากชายหาดอยา่ งรวดเรว็ ความปลอดภยั ในการเดินทางทางนำ้ (สถาบนั การแพทยฉ์ กุ เฉินแหง่ ชาติ, 2557) 1. สวมเส้อื ชชู ีพที่เหมาะสมกับขนาดน้ำหนกั ของตวั เองทุกคร้ังทีเ่ ดนิ ทางทางน้ำ 2. ไม่ควรใสเ่ ส้อื ผ้าทีห่ นาหนกั หรืออุ้มน้ำเช่นกางเกงยีนส์เส้อื ผ้าขนาดหนา 3. มองหาอปุ กรณส์ ำหรับช่วยเหลอื ชีวิตไว้เสมอเพือ่ ใช้เมือ่ เกิดเหตุการณ์ฉกุ เฉิน ความปลอดภยั ในการดำนำ้ ลึก (สถาบนั การแพทย์ฉุกเฉินแหง่ ชาติ, 2557) 1. ต้องผา่ นการอบรมหลกั สูตรการดำน้ำจากโรงเรียนที่ได้มาตรฐาน 2. มีทกั ษะการดำนำ้ ในดา้ นตา่ งๆรวมถึงมีทักษะขั้นตอนฉกุ เฉิน

11 3. มีความรหู้ ลกั การพนื้ ฐานด้านเวชศาสตรใ์ ต้น้ำ 4. ไมด่ ำนำ้ คนเดยี ว และควรอยูใ่ นระยะสายตากบั เพือ่ นนกั ดำนำ้ ตลอดเวลา 5. อย่าให้ร่างกายขาดน้ำหรือด่มื น้ำมากเกินไป 6. ใสช่ ุดดำนำ้ ทีป่ ้องกันจากสิ่งแวดล้อม ท้ังอุณหภมู ิ และสัตวท์ ะเลบางประเภท 7. ใช้อปุ กรณ์ดำน้ำที่ปลอดภยั ตามมาตรฐาน 8. อุปกรณ์ดำน้ำต้องได้รับการบำรงุ รักษาเปน็ อยา่ งดี 9. ไม่ควรดำนำ้ จนเกินขีดจำกดั และควรเลิกดำน้ำก่อนหมดแรง 10. เรื่องการขึน้ บินโดยสารหรือขนึ้ ที่สงู หลงั การดำน้ำในวันเดยี วกัน ธงและสญั ญาณธง (สถาบันการแพทยฉ์ ุกเฉินแห่งชาติ, 2557) ในพื้นที่บริเวณที่มีการเฝ้าระวังจากเจ้าหน้าที่ชีวะพิทักษ์จะมีการใช้สัญญาณธงเพื่อแจ้งให้กบั นกั ท่องเทีย่ วหรือผู้ใช้ชายหาด ตารางที่ 2 ความหมายธง และสัญญาณธง ธงและสัญญาณธง ความหมาย ธงแดงและเหลอื ง เป็นพนื้ ที่ปลอดภัยที่สุดบริเวณชายหาด ควรเลน่ น้ำในบริเวณระหว่าง ธงสัญญาณน้ี ธงเหลอื ง ควรระมดั ระวังในการเลน่ น้ำบรเิ วณนี้ ธงแดง ปิดหาด ห้ามลงเลน่ น้ำโดยเดด็ ขาด ธงลายหมากรุกดำขาว พนื้ ทีก่ ำหนดในการเล่นยานพหนะทางนำ้ หรือแผ่นกระดานโต้คลน่ื ที่มา : คู่มือแนวทางปฏิบตั กิ ารฉกุ เฉนทางน้ำและทะเล โดย สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ, 2557, กรุงเทพฯ: อัลทเิ มท พริน้ ติง้ .

12 2. มาตรการเก่ยี วกบั ความปลอดภัยทางถนน อบุ ัตภิ ัยทางถนนทีเ่ กิดขนึ้ กบั นกั ทอ่ งเที่ยว และส่งผลให้นกั ทอ่ งเทีย่ วได้รับบาดเจบ็ หรือเสียชีวิต มากเป็นอันดับหนึ่ง คือ อุบัติเหตุจากรถยนต์ หรือรถจักรยานยนต์เช่า มีสาเหตุมาจากนักทอ่ งเที่ยวไม่ ปฏิบัตติ ามกฎหมาย เช่น ขบั ขีจ่ กั รยานยนต์โดยไม่สวมใสห่ มวกกันนอ็ ค ขบั ขี่สวนทาง ซึง่ กองมาตรฐาน และกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยว ได้มีมาตรการเกี่ยวกับความปลอดภัยทางถนน ดังนี้ (กองมาตรฐานและกำกบั ความปลอดภยั นกั ทอ่ งเทีย่ ว, 2560) (1) การจัดทำค่มู ือขบั ขี่ปลอดภยั (2) การจัดกิจกรรมรณรงค์นกั ท่องเที่ยวขับขีป่ ลอดภยั ในชว่ งเทศกาลสงกรานต์ (3) การจดั กิจกรรมการอบรมขอ้ ปฏิบตั ใิ นการขบั ขีร่ ถยนต์/รถจักรยานยนต์ในประเทศไทย 2.1 การจดั ทำคู่มือขบั ขี่ปลอดภยั จัดทำคมู่ ือขบั ขีป่ ลอดภัย มีเน้อื หาประกอบดว้ ยกฎหมายจราจร มารยาทในการขบั ขี่ วิธีการขับ ขี่รถยนตแ์ ละรถจกั รยานยนต์ในประเทศไทย ป้ายจราจร แผนทีเ่ สน้ ทาง ข้อควรปฏิบตั ิเมื่อเกิดอุบัติเหตุ และการแจ้งเหตุ เพื่อให้นักท่องเทีย่ วมีความรู้ และเข้าใจในการขบั ขี่รถยนตแ์ ละรถจกั รยานยนต์อย่าง ปลอดภยั 2.2 การจดั กิจกรรมรณรงคน์ ักทอ่ งเที่ยวขับขีป่ ลอดภัยในช่วงเทศกาล จัดกิจกรรมรณรงค์นักท่องเที่ยวขับขี่ปลอดภัยในช่วงเทศกาล เพื่อให้ความรู้แก่นักท่องเที่ยว เกี่ยวกับกฎหมายจราจร แผนที่เส้นทาง ข้อควรปฏิบัติเมื่อเกิดอุบัติเหตุและการแจ้งเหตุ โดยจัดตั้ง ศูนย์บริการแบบเบ็ดเสร็จร่วมกับจังหวัด มีเจ้าหน้าที่ศูนย์ช่วยเหลือนักท่องเที่ยว (Tourist Assistance Center : TAC) อำนวยความสะดวกแกน่ กั ท่องเที่ยว ดว้ ยการเป็นลา่ มแปลภาษา กิจกรรมดังกล่าวมีกา รด าเนินการทั่วประเทศ 76 จังหวัด และกรุงเทพมหานคร โดยเน้นเป็นพิเศษในพื้นที่แหลง่ ท่องเท่ยี วที่ สำคัญของจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี (เมืองพัทยา) สุราษฎร์ธานี (เกาะสมุย) ภูเก็ต เชียงราย สุโขทัย กาญจนบุรี สงขลา กระบี่ พระนครศรีอยุธยา ประจวบคีรีขันธ์ นครสวรรค์ นครราชสีมา และ แม่ฮ่องสอน ซึ่งกิจกรรมรณรงค์นักท่องเที่ยวขับขี่ปลอดภัยในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ได้ดำเนินการ ต่อเนื่องมาเปน็ ระยะเวลา 2 ปี โดยเริม่ จดั กิจกรรมครงั้ แรกในปี 2559

13 2.3 การจดั กิจกรรมการอบรมข้อปฏิบัตใิ นการขับขี่รถยนต์และรถจกั รยานยนต์ในประเทศไทย จดั กิจกรรมการอบรมขอ้ ปฏิบตั ิในการขบั ขี่รถยนตแ์ ละรถจักรยานยนต์ในประเทศไทย เพื่อช่วย อำนวยความสะดวก และให้ความรู้แก่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่ขับขี่ผ่านแดนเข้ามาท่องเที่ยวใน ประเทศไทย ผา่ นด่านเชียงของ จังหวัดเชียงราย โดยอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวในด้านพิธีการ ผ่านแดน มีสื่อสิ่งพิมพ์แนะนำการขับขี่รถยนต์และรถจักรยานยนต์ในประเทศไทย ติดตั้งป้าย ประชาสมั พันธ์ขอ้ ควรปฏิบตั เิ พือ่ ความปลอดภยั ของนกั ทอ่ งเที่ยว และจัดอบรมเกี่ยวกับข้อปฏิบัติในการ ขับขี่รถยนต์และรถจักรยานยนต์ในประเทศไทย ตลอดจนติดตั้งป้ายประชาสัมพันธ์ข้อควรปฏิบัติเพื่อ ความปลอดภยั ของนักท่องเที่ยว 3. มาตรการเกย่ี วกับความปลอดภัยจากการถกู หลอกลวง เอารดั เอาเปรยี บ เมื่ออุตสาหกรรมการท่องเที่ยวขยายตัว นักท่องเที่ยวมรจำนวนเพิ่มมากขึ้น สิ่งที่ตามมาอย่าง หลีกเลี่ยงไม่ได้คืออุบัติเหตุต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับนักท่องเที่ยว การหลอกลวงนักท่องเที่ยว ซึ่ง กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักทอ่ งเทีย่ ว ได้มมี าตรการเกี่ยวกับความปลอดภัยจากการถูก หลอกลง เอารัดเอาเปรยี บ ดังนี้ (กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยว, 2560) (1) การแก้ไขปัญหารถแทก็ ซี่ (2) การแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับธรุ กิจนำเทีย่ วและมคั คุเทศก์ (3) การแก้ไขปญั หาเกี่ยวกบั อัญมณแี ละเครอ่ื งประดับ (4) การแก้ไขปัญหาเกีย่ วกับธรุ กิจร้านเส้อื ผ้า (ร้านตัดสทู ) 3.1 การแก้ไขปัญหารถแท็กซี่ ปัญหาการหลอกลวงเอารดั เอาเปรยี บนักท่องเทีย่ วที่เกีย่ วกบั รถแท็กซี่ ได้แก่ - รถแท็กซี่ไมก่ ดมิเตอรค์ ่าโดยสารและเรียกเกบ็ คา่ โดยสารในราคาทีแ่ พงเกินจริง - พนกั งานขับรถไมส่ ุภาพ กองมาตรฐานและกำกบั ความปลอดภยั นกั ท่องเทีย่ ว ได้ขอความรว่ มมือจากกรมการขนส่งทาง บกดำเนินการตรวจสอบข้อเท็จจริงเมื่อได้รับการร้องเรียนจากนักท่องเที่ยว และลงโทษผู้กระทำ ความผิดตามกฎหมาย 3.2 การแกป้ ัญหาทเี่ ก่ยี วกบั ธุรกิจนำเทีย่ วและมคั คุเทศก์ ปัญหาการหลอกลวงเอารดั เอาเปรยี บนักทอ่ งเที่ยวทีเ่ กีย่ วกับธุรกิจนำเทีย่ วและมคั คเุ ทศก์ไดแ้ ก่ - การหลอกลวงให้นกั ท่องเทีย่ วซื้อรายการนำเที่ยวในราคาที่แพงเกินจริง

14 - การเปล่ยี นแปลงรายการนำเทีย่ วให้ผิดไปจากทีโ่ ฆษณาไว้ - การให้บรกิ ารนักท่องเทีย่ วโดยขาดมาตรฐานไมเ่ ปน็ ไปตามทีโ่ ฆษณาไว้ - ผู้ประกอบธุรกิจนำเทีย่ วแอบอ้างใช้ตราเครอ่ื งหมายหรอื ชื่อยอ่ ของการทอ่ งเที่ยวแห่งประเทศ ไทย (ททท.) เพื่อหลอกลวงนักท่องเที่ยววา่ สถานประกอบการนั้นเป็นหน่วยงานของการท่องเที่ยวแห่ง ประเทศไทยกองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยว ได้ขอความร่วมมือจากกรมการ ท่องเที่ยว กองบัญชาการตำรวจท่องเที่ยว การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และสภาอุตสาหกรรม การทอ่ งเทีย่ วแหง่ ประเทศไทยดำเนนิ การดงั นี้ - ประชาสัมพันธ์และแจ้งเตือนนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติให้ซื้อรายการนำเที่ยวจากบริษัทที่มี เครอ่ื งหมายและหนงั สือรบั รองมาตรฐานจากกรมการท่องเทีย่ ว กระทรวงการทอ่ งเที่ยวและกีฬา - จับกุมผู้ประกอบธรุ กิจน าเที่ยวที่ขายรายการนำเทีย่ วให้นักท่องเทีย่ วในราคาที่แพงเกินจริง และจับกุมผู้ประกอบธุรกิจน าเที่ยวที่แอบอ้างใช้ตราเครื่องหมายหรือชื่อย่อของการท่องเที่ยวแห่ง ประเทศไทย - เรียกหลักประกนั เพื่อชดเชยให้กบั นกั ท่องเที่ยว ตามพระราชบญั ญัติธรุ กิจนำเทีย่ วและ มัคคเุ ทศกพ์ .ศ. 2551 3.3 การแก้ปญั หาทเี่ กย่ี วกบั อญั มณีและเครอ่ื งประดบั ปัญหาการหลอกลวงเอารัดเอาเปรยี บนกั ท่องเที่ยวที่เกีย่ วกบั อญั มณแี ละเคร่อื งประดบั ได้แก่ - การหลอกลวงให้นักท่องเที่ยวซื้ออญั มณใี นราคาทีแ่ พงเกินจริง - การหลอกลวงให้นักท่องเที่ยวซื้ออัญมณีที่ไม่ได้คุณภาพกองมาตรฐานและกำกับความ ปลอดภัยนักทอ่ งเที่ยวได้ขอความร่วมมือจากกองบัญชาการตำรวจท่องเทีย่ ว สมาคมผู้ค้าอัญมณีไทย และเครื่องประดับ (Thai Gem and Jewelry Traders Association: TGJTA) และชมรมผู้ค้าอัญมณีและ เครอ่ื งประดบั มาตรฐาน (Jewel Fest Club) ดำเนินการดังนี้ - ประชาสมั พันธ์ และแจ้งเตอื นนักท่องเที่ยวชาวตา่ งชาตใิ ห้ซ้ืออัญมณี และเครอ่ื งประดับจาก ร้านที่มีเครือ่ งหมายรับรองมาตรฐานจากสมาคมผู้ค้าอัญมณไี ทยและเครอ่ื งประดับ - เจรจาไกลเ่ กลี่ยระหว่างนกั ท่องเที่ยวและผู้ประกอบการ เมื่อได้รบั การร้องเรียนจาก นกั ท่องเที่ยว 3.4 ปญั หาการหลอกลวงเอารัดเอาเปรยี บนกั ทอ่ งเทีย่ วทีเ่ กี่ยวกบั ธุรกิจรา้ นเสื้อผา้ (รา้ นตดั สูท) ปญั หาการหลอกลวงเอารดั เอาเปรยี บนักทอ่ งเที่ยวทีเ่ กี่ยวกบั ธรุ กิจร้านเส้อื ผ้า (ร้านตัดสทู ) ไดแ้ ก่

15 - การหลอกลวงให้นักทอ่ งเทีย่ วซื้อสนิ ค้าในราคาที่แพงเกินจริง - เนือ้ ผ้าทีใ่ ช้ไม่เปน็ ไปตามที่ตกลงไว้ - ทางร้านไมส่ ่งของให้ลูกค้าตามเวลาที่นดั หมาย กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยว ได้ขอความร่วมมือจากกองบัญชาการ ตำรวจท่องเที่ยว ดำเนนิ การดังนี้ - ประชาสมั พันธ์และแจ้งเตือนนักท่องเทีย่ วชาวต่างชาตใิ ห้ระวังในเรื่องสถานประกอบการไม่ ปฏิบัตติ ามที่ตกลงไว้ - เจรจาไกล่เกลี่ยระหว่างนกั ทอ่ งเทีย่ วและผู้ประกอบการ เมื่อได้รบั การร้องเรียนจาก นักทอ่ งเที่ยว 4. มาตรการเก่ยี วกบั ความปลอดภัยในชวี ิตและทรัพยส์ ิน กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเทีย่ วได้มีมาตรการเกีย่ วกับความปลอดภัยใน ชีวิตและทรัพย์สนิ ดังนี้ (กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนกั ท่องเทีย่ ว, 2560) (1) การจดั กิจกรรมโครงการประชาสัมพนั ธแ์ ละเตือนภยั ดา้ นการท่องเที่ยว (2) การจัดกิจกรรมพัฒนาบุคลากรทางการท่องเที่ยวเพื่อสร้างมาตรการความปลอดภัยด้าน การท่องเทีย่ ว (3) การจัดกิจกรรมฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการเรื่อง “ความปลอดภัยในการท่องเที่ยว” 4.1 การจดั กิจกรรมโครงการประชาสมั พันธ์และเตือนภัยดา้ นการท่องเทีย่ ว จัดกิจกรรมโครงการประชาสัมพันธ์และเตือนภัยด้านการท่องเที่ยว เพือ่ ให้ข้อมูลเตือนภัยด้าน การท่องเที่ยว และคำแนะนำในการป้องกันภัยจากการท่องเที่ยวแก่นักท่องเที่ยว ประชาสัมพันธ์ ช่องทางการร้องเรียน ร้องทุกข์ และข้อมูลเกี่ยวกับการช่วยเหลือเยียวยานักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ สร้างความเชื่อม่นั และทศั นคตทิ ีด่ ีในการทอ่ งเที่ยวแก่นกั ท่องเทีย่ วชาวไทยและชาวตา่ งชาติ โครงการประชาสมั พนั ธ์และเตือนภยั ดา้ นการทอ่ งเที่ยว จัดขนึ้ ครง้ั แรกเมือ่ ปี พ.ศ. 2555 และได้ ดำเนินการต่อเนื่องมาเป็นประจำทุกปี ซึ่งภายในระยะเวลา 6 ปีที่ผ่านมาได้ลงพื้นที่แหล่งท่องเที่ยวที่ สำคัญของประเทศ จำนวนกว่า 16 จังหวัด และได้จัดกิจกรรมในพื้นที่แหล่งท่องเที่ยวไปแล้วกว่า 58 ครง้ั เชน่ การจดั กิจกรรมทีถ่ นนคนเดินประตูทา่ แพ จงั หวดั เชียงใหม่ หาดป่าตอง จังหวดั ภูเกต็ เกาะพีพี

16 จังหวัดกระบี่ เกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี พัทยาวอร์คกิ้งสตรีท จังหวัดชลบุรี ถนนข้าวสารและ ตลาดนดั สวนจตจุ กั ร กรุงเทพมหานคร 4.2 การจัดกิจกรรมพฒั นาบุคลากรทางการท่องเที่ยวเพอ่ื สรา้ งมาตรการความปลอดภัยดา้ น การท่องเทีย่ ว จัดอบรมเชิงปฏิบัติการเรื่องความปลอดภัยในการทอ่ งเทีย่ วเพื่อสร้างความรู้ ความเข้าใจใน ทกั ษะดา้ นการปฐมพยาบาลเบอื้ งต้น และการชว่ ยฟนื้ คืนชีพเบื้องต้นทีม่ ีประสทิ ธิภาพและเกิด ประสิทธิผล แก่ผู้ประกอบการธุรกิจ และผู้ประกอบอาชีพดา้ นการท่องเทีย่ ว เป็นการพฒั นาและการ ส่งเสริมคณุ ภาพ การให้บริการดา้ นการทอ่ งเทีย่ วให้มมี าตรฐานดียิ่งข้นึ เพื่อเป็นการส่งเสริม ภาพลักษณ์ของประเทศไทย กองมาตรฐานและกำกบั ความปลอดภัยนกั ทอ่ งเทีย่ ว รว่ มกบั กองบัญชาการตำรวจท่องเทีย่ ว กลุ่มงานเกบ็ กู้และตรวจพสิ ูจนว์ ัตถรุ ะเบิด (EOD) การทอ่ งเที่ยวแห่งประเทศไทย และสมาคมโรงแรม ไทย จัดอบรมเชิงปฏิบตั ิการให้แกบ่ ุคลากรทางการท่องเทีย่ ว โดยกลุ่มเป้าหมายไดแ้ ก่ ผู้ประกอบการ โรงแรม พนักงานโรงแรม และเจ้าหน้าที่รกั ษาความปลอดภยั โดยมีวัตถุประสงคเ์ พือ่ เตรียมความพร้อม ของบุคลากรทางการท่องเที่ยวให้มคี วามรใู้ นการสังเกตและจดจำบคุ คลต้องสงสัย การประเมิน สถานการณภ์ ยั คกุ คาม การบรหิ ารจัดการในภาวะวิกฤติ รวมท้ังเปน็ การสร้างเครือข่ายในการบูรณา การการทำงานรว่ มกนั ระหวา่ งภาครฐั และภาคเอกชน โดยกองมาตรฐานและกำกบั ความปลอดภัย นักท่องเที่ยว ได้จัดกิจกรรมพัฒนาบคุ ลากรเพื่อสร้างมาตรการความปลอดภัยดา้ นการทอ่ งเที่ยวไปแลว้ จำนวน 5 ครงั้ โดยดำเนนิ การในพนื้ ทีแ่ หล่งทอ่ งเทีย่ วทีส่ ำคัญจำนวน 5 จงั หวัด ได้แก่กรุงเทพมหานคร ชลบุรี ภเู ก็ต เชียงใหม่ และเพชรบุรี มีเครือข่ายในพื้นทีจ่ ังหวดั ดังกล่าวข้างต้น เปน็ จำนวนกว่า 900 คน 4.3 การจดั กิจกรรมฝึกอบรมเชิงปฏิบตั กิ ารเร่อื ง “ความปลอดภัยในการท่องเที่ยว” กองมาตรฐานและกำกบั ความปลอดภัยนักท่องเที่ยว ร่วมกับชมรมเวชศาสตร์การเดินทางและ ท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย คณะเวชศาสตร์เขตร้อน มหาวิทยาลัยมหิดล จัดกิจกรรมฝึกอบรมเชิง ปฏิบตั กิ ารเรือ่ ง “ความปลอดภัยในการทอ่ งเทีย่ ว” ขนึ้ โดยมีวัตถปุ ระสงค์เพือ่ สร้างความรู้ ความเข้าใจ และทักษะด้านการปฐมพยาบาลเบื้องต้นและการช่วยฟื้นคืนชีพเบื้องต้นให้แก่ผู้ประกอบการและผู้ ประกอบอาชีพด้านการท่องเที่ยวเพื่อให้การปฐมพยาบาลเบื้องต้นและการช่วยฟื้นคืนชีพเบื้องต้นแก่ นักท่องเที่ยวที่ประสบอบุ ตั เิ หตุ หรือประสบภยั มีประสทิ ธิภาพและเกิดประสิทธิผล ซึ่งจะเป็นการพฒั นา

17 และส่งเสริมคุณภาพการให้บริการด้าน การท่องเที่ยวให้มีมาตรฐานที่ดียิ่งขึ้น ทั้งนี้ เพื่อเป็นการ ส่งเสริมภาพลกั ษณ์ของประเทศไทยในดา้ นความพร้อมในการต้อนรับนกั ทอ่ งเทีย่ ว 5. มาตรการเก่ยี วกบั การใหค้ วามชว่ ยเหลือนกั ทอ่ งเที่ยว กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภยั นักทอ่ งเทีย่ ว ได้มมี าตรการเกี่ยวกบั การให้ความ ชว่ ยเหลอื นกั ท่องเที่ยว ดังนี้ (กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภยั นกั ท่องเที่ยว, 2560) (1) การจดั ต้ังศูนยช์ ว่ ยเหลอื นกั ท่องเที่ยว (Tourist Assistance Center: TAC) (2) การจัดต้ังกองทุนชว่ ยเหลอื เยียวยานกั ท่องเที่ยวชาวต่างชาติ (3) การจัดต้ังศาลแผนกคดีนกั ทอ่ งเที่ยวในศาลสถิตยตุ ิธรรม 5.1 การจัดตัง้ ศูนยช์ ว่ ยเหลือนักท่องเที่ยว (Tourist Assistance Center: TAC) จัดตั้งศูนย์ช่วยเหลือนักท่องเที่ยวขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อทำหน้าที่ในการอำนวยความ สะดวกแก่นักท่องเที่ยว ให้ข้อมูล คำแนะนำด้านการท่องเที่ยวและการป้องกันภัยแก่การท่องเที่ยว รบั เรื่องรอ้ งเรียน ร้องทุกข์จากนกั ทอ่ งเที่ยว และประสานกบั หนว่ ยงานที่เกี่ยวข้องในการช่วยเหลือและ แก้ไขปญั หาให้กับนักท่องเที่ยว ศูนย์ช่วยเหลือนักท่องเที่ยวจัดตั้งขึ้นครั้งแรกที่ทา่ อากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ โดยเปิดทำ การเมือ่ วันที่ 2 พฤษภาคม 2554 ปัจจบุ ันศูนยช์ ่วยเหลอื นกั ทอ่ งเที่ยวมีจำนวนทั้งหมด 46 ศนู ย์ ดงั นี้ ปี 2555 ได้ทำการจดั ตั้งศูนยฯ์ เพิ่มข้นึ อีก 6 ศูนย์ ใน 6 จังหวดั ได้แก่ 1. ศนู ยฯ์ จังหวดั ภเู ก็ต 2. ศนู ย์ฯ จงั หวดั สงขลา 3. ศูนยฯ์ ทา่ อากาศยานนานาชาตดิ อนเมือง 4. ศูนยฯ์ จังหวดั ชลบุรี 5. ศนู ย์ฯ จงั หวดั เชียงใหม่ 6. ศูนย์ฯ จังหวดั สุราษฎร์ธานี ปี 2556 ได้ทำการจัดต้ังศนู ย์ฯ เพิม่ ข้นึ อีก 4 ศนู ย์ ใน 4 จงั หวดั ได้แก่ 1. ศนู ยฯ์ จงั หวดั เชียงราย 2. ศนู ย์ฯ จงั หวัดอบุ ลราชธานี 3. ศนู ยฯ์ จงั หวัดสุโขทัย 4. ศนู ยฯ์ จงั หวดั กาญจนบุรี

18 ปี 2557 ได้ทำการจดั ตั้งศูนย์ฯ เพิ่มข้นึ อีก 1 ศูนย์ ได้แกศ่ ูนย์ฯ จงั หวัดกระบี่ ปี 2559 ได้ท าการจดั ตั้งศูนย์ฯ เพิ่มข้นึ อีก 4 ศนู ย์ ใน 4 จังหวัด ได้แก่ 1. ศูนยฯ์ จังหวัดอุดรธานี 2. ศูนย์ฯ จงั หวดั พระนครศรีอยุธยา 3. ศนู ย์ฯ จังหวดั ประจวบคีรีขันธ์ 4. ศนู ยฯ์ จังหวดั พงั งา ปีงบประมาณ 2561 กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัยนักท่องเที่ยว จะจัดตั้งศูนย์ ช่วยเหลอื นกั ท่องเทีย่ ว เพิม่ ข้ึนอีก 30 แหง่ ใน 30 จงั หวัด ได้แก่ 1. ศูนยฯ์ จงั หวดั แม่ฮ่องสอน 2. ศนู ยฯ์ จงั หวัดนา่ น 3. ศูนยฯ์ จงั หวัดตาก 4. ศนู ยฯ์ จงั หวัดก าแพงเพชร 5. ศนู ยฯ์ จงั หวัดนครสวรรค์ 6. ศนู ย์ฯ จังหวัดเพชรบรู ณ์ 7. ศูนยฯ์ จังหวดั พิษณโุ ลก 8. ศนู ย์ฯ จังหวัดลำปาง 9. ศนู ย์ฯ จงั หวดั เลย 10. ศนู ย์ฯ จงั หวัดสุรินทร์ 11. ศนู ย์ฯ จงั หวัดบุรรี มั ย์ 12. ศนู ยฯ์ จังหวัดนครพนม 13. ศนู ยฯ์ จังหวัดมกุ ดาหาร 14. ศนู ยฯ์ จังหวัดศรีสะเกษ 15. ศูนยฯ์ จงั หวดั นครราชสมี า 16. ศนู ยฯ์ จงั หวัดขอนแกน่ 17. ศูนยฯ์ จังหวดั หนองคาย 18. ศนู ย์ฯ จงั หวดั ฉะเชิงเทรา 19. ศูนย์ฯ จังหวดั สระแก้ว 20. ศนู ยฯ์ จังหวดั จนั ทบุรี 21. ศูนย์ฯ จังหวดั ตราด 22. ศนู ย์ฯ จงั หวดั ระยอง 23. ศนู ย์ฯ จงั หวดั ราชบุรี 24. ศนู ยฯ์ จงั หวัดเพชรบรุ ี 25. ศูนยฯ์ จงั หวัดระนอง 26. ศูนย์ฯ จงั หวัดสตูล 27. ศูนย์ฯ จังหวัดตรัง 28. ศูนย์ฯ จังหวัดชุมพร 29. ศนู ยฯ์ จงั หวัดนครศรีธรรมราช 30. ศูนยฯ์ จังหวัดพัทลงุ โดยเจ้าหน้าที่ที่ประจำอยู่ในแตล่ ะศูนย์จะมีความสามารถในการสอ่ื สารภาษาอังกฤษเป็นภาษา หลักและมีความสามารถในการสื่อสารภาษาที่สาม เช่น ภาษาจีน เกาหลีญี่ปุน่ ฝรั่งเศส รัสเซีย สเปน หรือภาษาอืน่ ๆทีเ่ ป็นตลาดนักทอ่ งเทีย่ วของประเทศไทย ท้ังนี้ กองมาตรฐานและกำกับความปลอดภัย

ห1น9้ 19 นกั ทอ่ งเทีย่ ว มีแผนที่จะจัดต้ังศูนย์ชว่ ยเหลอื นักท่องเทีย่ ว เพิม่ ข้นึ อีก 31 แหง่ ใน 31 จงั หวดั ซึ่งจะทำให้ มีศูนยช์ ่วยเหลอื นักท่องเทีย่ วครบทุกจังหวัดทัว่ ประเทศ โดยเจ้าหน้าทีท่ ีป่ ระจำอยู่ในแตล่ ะศูนย์จะมีความสามารถในการสอ่ื สารภาษาอังกฤษเป็นภาษา หลักและมีความสามารถในการสื่อสารภาษาที่สาม เช่น ภาษาจีน เกาหลีญี่ปุน่ ฝรั่งเศส รัสเซีย สเปน หรือภาษาอื่น ๆ ที่เป็นตลาดนกั ทอ่ งเที่ยวของประเทศไทย 5.2 การจดั ตง้ั กองทนุ ชว่ ยเหลือเยียวยานักท่องเทีย่ วชาวตา่ งชาติ กองทุนชว่ ยเหลอื นกั ท่องเที่ยวชาวตา่ งชาติ เปน็ โครงการตอ่ เนือ่ งจากโครงการค่าใช้จ่ายในการ ช่วยเหลือเยียวยานักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ จัดตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ เพื่อช่วยเหลือเยียวยานัท่อง เที่ยวชาวตา่ งชาตทิ ี่เดนิ ทางมาทอ่ งเที่ยวในประเทศไทยแลว้ เกิดความสูญเสยี หรือเสียหาย โดยไม่ได้เกิด จากความประมาท เจตนา หรือการกระทำที่ผิดกฎหมายของนักท่องเที่ยว เพื่อเป็นการสร้างความ เชือ่ มั่นให้กับนกั ทอ่ งเที่ยวชาวต่างชาตทิ ี่จะเดินทางมาท่องเทีย่ วในประเทศไทย ซึง่ จะส่งผลต่อการสร้าง รายได้ในอตุ สาหกรรมการท่องเทีย่ ว หลกั เกณฑ์ในการพจิ ารณาการช่วยเหลือเยียวยา 1. ประสบเหตจุ ากการจลาจล การก่อการร้าย 2. ประสบเหตจุ ากภยั ธรรมชาติ 3. ถกู ทำร้ายรา่ งกาย 4. ถูกข่มขืน 5. ประสบอุบตั เิ หตุ 6. การหยุดชะงักของการเดนิ ทาง 7. การตกทุกข์ไดย้ ากเนือ่ งจากถูกประทุษรา้ ยต่อทรพั ยส์ นิ 8. อาชญากรรมจากภยั ดา้ นอืน่ ๆ ตามที่คณะกรรมการกำหนด รายละเอียดการชว่ ยเหลือเยียวยา 1. การเสียชีวิต การสูญเสียอวัยวะ สายตาทุพพลภาพถาวรสิ้นเชิง หรืออันตรายสาหัส ซึ่ง รวมถึงค่าใช้จ่ายในการปลงศพนอกประเทศ ภูมิลำเนา หรือค่าใช้จ่ายในการส่งศพ หรือกระดูกของ นกั ทอ่ งเที่ยวกลบั ภมู ิลำเนา ไมเ่ กิน 1,000,000 บาทตอ่ คน 2. ค่ารักษาพยาบาลทางการแพทย์ รวมถึงค่าเคลื่อนย้ายภายในประเทศ ให้จ่ายเท่าที่จ่ายจริง แต่ไมเ่ กิน 500,000 บาทต่อคน

20 3. ความสูญเสยี หรือความเสยี หายจากการหยดุ ชะงักของการเดนิ ทาง ไมเ่ กิน 2,000 บาทตอ่ คน ต่อวนั ท้ังนีไ้ ม่เกิน 20,000 บาทตอ่ คน 4. การฟื้นฟูสภาพจิตใจจากการประสบเหตุจลาจล การก่อการร้าย การประสบเหตุจาก ภยั ธรรมชาติ และการถกู ขม่ ขืน ไมเ่ กิน 20,000 บาทตอ่ คน 5. ความสูญเสียหรือเสียหายจากการถูกประทุษร้ายต่อทรัพย์สิน ทำให้ขาดปัจจัยในการ ดำรงชีวิต ให้เหมาจ่าย 6,000 บาทต่อคน ขั้นตอนการดำเนินงานของกองทนุ ชว่ ยเหลือเยยี วยานกั ทอ่ งเทย่ี วชาวต่างชาติ

21 กระบวนการชว่ ยเหลือนกั ทอ่ งเที่ยว กรณีไดร้ บั เรอ่ื งรอ้ งเรยี น

22 กระบวนการชว่ ยเหลือนักทอ่ งเทีย่ ว กรณีนกั ท่องเที่ยวประสบอบุ ตั ิบาดเจ็บ/เสียชีวิต

23 เบอรโ์ ทรฉกุ เฉนิ