ເລື່ອງ ສາມກົກ ເຫຼັ້ມ 2 ຕອນທີ 2 ສາກທີ 21-40

ເລ່ືອງ “ສາມກກົ ” ເຫັມ້ຼ 2 ຕອນທີ 2 ສາທາລະນະລດັ ປະຊາທປິ ະໄຕ ປະຊາຊນົ ລາວ ສນັ ຕະພາບ ເອກະລາດ ປະຊາທປິ ະໄຕ ເອກະພາບ ວດັ ທະນະຖາວອນ ກະຊວງສຶກສາທກິ ານ ແລະ ກິລາ ກົມສ້າງຄູ ວທິ ະຍາໄລຄຫູ ວງນາຼັ້ ທາ ເອກະສານປະກອບການສອນ ວນັ ນະຄະດີຈີນ ເລ່ືອງ “ສາມກກົ ” ເຫັ້ຼມ 2 ຕອນທີ 2 ( ສາກທີ 21 - 40 ) ແປໂດຍ: ຊອ.ນ ວຽງມະນີ ລາວຈູ 1

ເລອ່ື ງ “ສາມກກົ ” ເຫ້ຼັມ 2 ຕອນທີ 2 ສົກຮຽນ 2021 – 2022 ສາທາລະນະລດັ ປະຊາທປິ ະໄຕ ປະຊາຊນົ ລາວ ສນັ ຕິພາບ ເອກະລາດ ປະຊາທປິ ະໄຕ ເອກະພາບ ວດັ ທະນະຖາວອນ ກະຊວງສຶກສາທກິ ານ ແລະ ກິລາ ກົມສາ້ ງຄູ ວິທະຍາໄລຄູຫວງນຼາ້ັ ທາ ເອກະສານປະກອບການສອນ ວນັ ນະຄະດີຈນີ ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫຼັມ້ 2 ຕອນທີ 2 ( ສາກທີ 21 – 40 ) ແປໂດຍ: ຊອ.ນ ວຽງມະນີ ລາວຈູ ກວດແກ້ໂດຍ: 1. ອຈ.ປທ ແອງທລິ າດ ຫາ້ັຼ ອນຸ່ ແກ້ວ 2. ປທ. ນ ແນວວະດີ ແກວ້ ແກຸ່ນຈັນ 3. ປຕ ແອງ໋ ສມົ ນວໍ ັນ 2

ເລ່ືອງ “ສາມກກົ ” ເຫຼມ້ັ 2 ຕອນທີ 2 ຄາໍ ນໍາ ເລື່ອງ “ສາມກົກ” ເປນວນນະກາເຊີງປະຫວດສາດ ເປນທ່ືີຮູ້ຈກ ແລະ ໄດູ້ຮບຄວາມນິຍົມຢ່າງຫວງຫາຍ. ໄດູ້ ຈດເປນວນນະກາເພດນ້ັຼາໜງ່ືຶ ຂອງໂລກ, ເປນມລະດກົ ທາງປນຍາຂອງປດຍະຊາຊາວຕາເວນອອກທື່ີສຸດຍອດ, ມີການ ແປເປນພາສາຕ່າງໆຫາຍກວາ່ 10 ພາສາ ແລະ ມີການຕີພິມຢ່າງຫວງຫາຍໃນທືົ່ວໂລກ. ໄດູ້ແຕງ່ ຂັຶ້ຼນປະມານໄລຍະສະ ຕະວດທີ 14, ສະໄໝລາຊະວົງຫຍວນ ບດົ ປະພນໂດຍ ລົວະກວາ້ ນຈງົ , ແປ ແລະ ຮຽບຮຽງເປນພາສາໄທເທ່ືອທາອິດ ໂດຍແມ່ນເຈົ້ັຼາພະຍາພະຄງ (ຫົນ) ໃນສະໄໝພະບາດສົມເດດພະພຸດທະຍອດຟູ້າຈຸລາໂລກມະຫາລາດ, ໃນປີ ພ.ສ. 2345 ໃນຮບູ ແບບພາສາໄທ, ຕີພິມເທ່ືອທາອິດໂດຍໂຮງພມິ ຂອງໝບະຣດເລຍ ໃນປີ ພ.ສ. 2408 ແລະ ໄດູຮ້ ບການ ຕີພິມຄນອີກເທື່ອໜຶື່ງພາຍໃຕູ້ຊ່ື “ໜງສສາມກົກ ສະບບຣາດຊະບນຖິດຢູ່ສະພາ” ໂດຍໂຮງພິມໂສພົນພິພນຖດນາ ກອນ ໃນປີ ພ.ສ. 2471. ປດຈຸບນສາມກົກສະບບເຈົັ້ຼາພະຍາພະຄງ (ຫົນ) ໄດູ້ຮບການຕີພິມໃໝອ່ ີກຫາຍເທ່ືອໂດຍ ຫາຍສານກພິມ, ຖວາ່ ເປນວນນະກາຈີນເຊີງປະຫວດສາດເຫມຼັ້ ທີ 2 ເຊືງິ່ ໄດູ້ແປຫງຈາກໄຊ່ຮ່ືນ ແລະ ເກື່ົາແກ່ທ່ືີສຸດໃນ ປະເທດໄທ. ສາມກົກມເີ ນຼ້ອັ ຫາຫາກຫາຍລດົ ຊາດ ທືີ່ເຕມໄປດ້ວຍກນົ ອບຸ າຍ ກົນລະນຸດໃນການສູ້ຮົບ, ການຊງິ ດີຫກຫື່ຽມ, ຄວາມຄຽດແຄູ້ນຊງິ ຊງ, ຄວາມຊື່ສດ ແລະ ການໃຫອູ້ າໄພ. ເຊິືງ່ ມີເນຼັອ້ ໃນ ແລະ ເລອື່ ງລາວໃນທາງທື່ີດີ ແລະ ຮ້າຍປົນ ເປກນ. ພາບໂດຍລວມຂອງສາມກົກແມ່ນກ່າວເຖິງປະຫວດສາດຈີນໃນຍຸກສາມກົກ ໃນປີ ພ.ສ 763 - ພ.ສ 823 ໂດຍມີຈຸດເລີ່ືມມຕົຼັ້ນຂອງສາມກົກແມ່ນເລີື່ມຈາກຍຸກໂຈນຄຸມຜ້າເຫອງໃນປີ ພ.ສ 726 ທີື່ອອກອາລະວາດ ຈົນ ກາຍເປນເຫດໃຫບູ້ ກຸ ຄົນທງສາມຄ ເລົາ່ື ປ່ືີ, ກວນອູ ແລະ ຕຽວຫຍຸ ໄດູ້ຮວ່ ມກນສາບານເປນອາ້ ຍນອ້ ງaກນ ແລະ ຮ່ວມ ປາບປາມກະບດົ ໂຈນຄມຸ ຜ້າເຫອງ ລວມທງການຍາດຊງິ ແລະ ຊວ່ ງຊງິ ອານາດຄວາມເປນໃຫຍ່ໃນໄລຍະທ້າຍລາຊະວົງ ຮື່ນຂອງກົກຕ່າງໆ ອນປະກອບດ້ວຍ ວຸຍກົກ ແລະ ງກົກ ຈົນເຖິງການສະຖາປະນາລາຊະວົງຈິັ້ຼນ ໂດຍແມ່ນ “ສຸມາ ອຽນ” ລວມໄລຍະເວລາປະມານ 60 ປີ. ນອກຈາກນ້ັຼີ ສາມກກົ ຍງເປນໜງຶ່ື ໃນສື່ີສດຸ ຍອດວນນະກາຈີນ ຮວ່ ມກບເລື່ອງ \"ໄຊອີ້ວຼັ \" ແລະ \"ຄວາມຝນໃນຫແດງ\" ເຊ່ງິື ນກອາ່ ນໜງສຈານວນຫາຍໄດູ້ຍກົ ຍ້ອງສາມກົກເປນບດົ ຮຽນຕາລາພິໄຊສົງ ຄາມພາກປະຕິບດ, ການບລິຫານ ແລະ ເສດຖະກິດ. ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ສະບບນ້ັຼີຂ້າພະເຈົ້ຼັາໄດູ້ເລອກແປຕົວລະຄອນທື່ີສາຄນ (ຕົວລະຄອນເອກ) ແລະ ເນັຼ້ອໃນ ຫຍຂຼ້ັ ອງບາງຕອນຂຶ້ັຼນມາ ເພື່ອເປນເອກະສານປະກອບເຂຼົັາ້ ”ນການຮຽນ - ການສອນ ຢູ່ສະຖາບນການສກຶ ສາ. ເພອື່ ໃຫູ້ ຄອູ າຈານ ແລະ ນກສກຶ ສາໄດູ້ນາໃຊູ້ເຂຼົາັ້ ໃນການຮຽນ - ການສອນ ເອກະສານປະກອບການສອນສອນເຫັມຼ້ ນຼີໄັ້ ດູ້ແປ ແລະ ຈດພິມຂຼັ້ນຶ ມາ ໂດຍໄດເູ້ ອາົ ຂັ້ຼມູນຈາກເວບໄຊຕ່າງໆມາ ຮວມເຂົ້ັຼາກນເປນສະບບດຽວກນ ແລະ ໄດູ້ຜ່ານຂຼ້ັນຕອນການກວດແກູ້ຂອງຄະນະຮບຜິດຊອບພາຍໃນວິທະຍາໄລຄູ ຫວງນ້ຼັາທາ. 3

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫັມຼ້ 2 ຕອນທີ 2 ເອກະສານອ້າງອີງ 1. vajirayana.org › สามกก๊ 4

ເລ່ອື ງ “ສາມກົກ” ເຫັ້ມຼ 2 ຕອນທີ 2 ສາລະບານ 1 11 1. ສາກທີ 21 …………………….…………………………………………… 2. ສາກທີ 22 ………………………………………….……………………… 3. ສາກທີ 23 ……………............................................................……….… 19 4. ສາກທີ 24 …………………………………………………………………… 30 5. ສາກທີ 25 …………………………………………………………………….. 39 6. ສາກທີ 26 …………………………………………………………………….. 48 7. ສາກທີ 27 …………………………………………………………………… 56 8. ສາກທີ 28 ……………………………………………………………………… 68 9. ສາກທີ 29 ……………………………………………………………………… 76 10. ສາກທີ 30 ……………………………………………………………………… 90 11. ສາກທີ 31 ………………………………………………………………………. 97 12. ສາກທີ 32 ……………………………………………………………………… 106 13. ສາກທີ 33 ……………………………………………………………………… 118 14. ສາກທີ 34 ……………………………………………………………………… 126 15. ສາກທີ 35 ……………………………………………………………………… 132 16. ສາກທີ 36 ……………………………………………………………………… 141 17. ສາກທີ 37 ……………………………………………………………………… 150 5

ເລືອ່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫັຼ້ມ 2 ຕອນທີ 2 18. ສາກທີ 38 ……………………………………………………………………… 165 19. ສາກທີ 39 ……………………………………………………………………… 171 20. ສາກທີ 40 ……………………………………………………………………… 180 ສາກທີ 21 ໂຈໂສ ຈຶື່ງຖາມ ຊຸນຮິວ ວ່າ “ທ່ານເຫນຜູ້ໃດມີສະຕິປນຍາທື່ີຈະໃຫູ້ໄປລະດົມ ເລົ່ືາປຽວ ໄດູ້”, ຊຸນຮິວ ຈ່ືຶງ ຕອບວາ່ “ຊື່ຶງຈະໄປລະດມົ ເລາ່ືົ ປຽວ ໄດູ້ນ້ັນຼ ຂ້າພະເຈົ້ັາຼ ເຫນມີແຕ່ ຂົງຫຍົງ ຄົນດຽວ”, ໂຈໂສ ເຫນດີນາທ່ືີປກຶ ສາ ແລະ ທະຫານແຕລ່ ະຄນົ ຈງື່ຶ ລາ ໂຈໂສ ໄປບ້ານ. ຊຸນຮິວ ຈງ່ຶື ໄປຫາ ຂົງຫຍງົ ແລວູ້ ເວາຼົັ້ ວ່າ “ດຽວນ້ຼັີ ໂຈໂສ ຫາຜທູ້ ່ືີມີສະຕປິ ນຍາ ເພ່ືອຈະໃຫູ້ໄປລະດົມ ເລົ່ືາປຽວ, ຂ້າພະເຈົຼ້ັາຈຶ່ືງເວົ້າຼັ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າເຫນແຕ່ທາ່ ນຜູ້ດຽວທ່ືີຈະໄປລະດົມ ເລົ່ືາປຽວ ໄດູ້”. ຂງົ ຫຍງົ ໄດຍູ້ ິນແນວນຼັ້ນຈື່ຶງຕອບວ່າ “ເຮາົ ເປນຄນົ ຮູ້ໜອ້ ຍເຫດໃດທ່ານຈ່ືຶງວາ່ ແນວນີ້ັຼ, ເຖິງວ່າເຮາົ ໄປແລູ້ວວຽກງານຂອງ ໂຈໂສ ບື່ສາເລດ ທ່ານກບເຮາົ ກຈະບພ່ື ຼນັົ້ ໂທດ”. ຊຸນຮິວ ຈຶງ່ື ຖາມວາ່ “ທ່ານເຫນຜໃູ້ ດທືມີ່ ີສະຕິປນຍາກວ່າທາ່ ນອີກ” ຂົງຫຍົງ ຈຶງ່ື ບອກວາ່ “ມີເພ່ືອນນຮກຂອງ ເຮາົ ຄົນໜງຶື່ ຊື່ ຢີເອ໋ງ ມີສະຕປິ ນຍາທຫ່ືີ ກແຫມກວ່າເຮົາສິບເທື່າົ , ຢ່າວາ່ ແຕຈ່ ະໄປລະດມົ ເລ່ືົາປຽວ ເລີຍເຖິງຈະເປນຂຸນ ນາງຜູ້ໃຫຍ່ໃນພະເຈັົ້າຼ ຫຽ້ ນເຕູ້ກໄດູ້. ເຮົາຈະຄດິ ວາງແຜນເຮດເລື່ອງລາວກາບທູນພະເຈ້າັົຼ ຫຽ້ ນເຕູ້ ໃຫູ້ແຕ່ງຕັ້ງຼ ຢີເອງ໋ ເປນ ຂຸນນາງ ແລູ້ວຈະໄດູ້ໄປລະດົມ ເລົື່າປຽວ”. ຊຸນຮິວ ກເຫນດີນາ ຂົງຫຍົງ ຈຶ່ືງແຕ່ງເລ່ືອງລາວເປນໃຈຄວາມວ່າ “ຂ້າພະ ເຈົຼັ້າ ຂົງຫຍົງ ຂກາບທູນໃຫູ້ຮູ້ນາ ຢີເອ໋ງ ຄົນໜຶ່ືງມີອາຍຸປະມານ 20 ປີຢູ່ໃນເມອງຫື່ ທີື່ມີສະຕິປນຍາອນຫກແຫມ, ສາຍຕາຫຽວໄປເຫນສື່ິງໃດ ແລະ ຫູໄດ້ຍູ ິນສຽງອນໃດ ໃຈນ້ຼນັ ກຄິດຕະຫອດໂດຍທືີ່ບື່ຂດຂວາງ, ກະຕວງວຽກຖກຕ້ອງ ທກຸ ປະການ, ຂໃຫເູ້ ອາົ ຢີເອງ໋ ມາໃຊູ້ຣາຊະການແຕ່ງໃຫໄູ້ ປລະດົມ ເລາືົ່ ປຽວ ຄິດວາ່ ຈະໄດູ້ໂດຍງາ່ ຍ”. ເມ່ືອຮຸ່ງເຊົ້ັຼາຂຶຼັ້ນມາຂຸນນາງຈຶື່ງຂຶັ້ຼນເຝົຼ້ັາພ້ອມກນ. ຂົງຫຍົງ ຈຶ່ືງເອົາເລ່ືອງລາວນ້ັຼນໄປຖະຫວາຍພະເຈົ້ຼັາຫ້ຽນເຕູ້, ພະເຈ້າັຼົ ຫ້ຽນເຕຊູ້ າບໃນໜງສແລູ້ວແຕ່ບື່ໄດູ້ຕດປະການໃດ ຈ່ງຶື ເອາົ ໜງສນນ້ັຼ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ແລວູ້ ຕດວາ່ ວຽກງານແນວນ້ັຼີຕາມ ແຕມ່ ະຫາອປຸ ະຣາດຈະຄິດວາງແຜນຈດແຈງເຖີດ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຮບສື່ງແນວນັ້ຼນແລວູ້ ເມ່ອື ກບມາບ້ານຈຶ່ງື ໃຫທູ້ ະຫານໄປ ຫາຕວົ ຢີເອງ໋ , ຢີເອງ໋ ມາເຖິງກຄານບໂຈໂສ, ໂຈໂສ ບື່ໄດຮູ້ ບຄານບ ແລວູ້ ບ່ືປາໄສຕາມປະເພນີ. ຢເີ ອ໋ງ ມຄີ ວາມນ້ອຍໃຈ 6

ເລອື່ ງ “ສາມກົກ” ເຫ້ັຼມ 2 ຕອນທີ 2 ຈ່ຶືງນຼງິັ້ ເສຍີ ຢູ່ ຈຶືງ່ ໄດູ້ຖອນຫາຍໃຈໃຫຍ່ແລູ້ວເວົຼັາ້ ວາ່ “ຍອ້ ນກາລງໂວຫານວາ່ ແຜ່ນດິນນັ້ຼີກວາ້ ງຂວາງຫາຍ, ຖາ້ ຈະຂາດຄົນ ຄນົ ໜງ່ືຶ ກຈະບ່ເື ປນຫຍງຫາຍ”. ໂຈໂສ ໄດຍູ້ ນິ ຢເີ ອ໋ງ ເວ້ົັຼາປຽບທຽບແນວນຼັ້ນບື່ທນໄດູ້ຍິນຖະໜດ ຈຶ່ືງສງເກດຜດິ ໄປຈື່ຶງຖາມວາ່ “ແຜ່ນດິນເຮົາ ນີຼັ້ທ່ືປີ ກຶ ສາ ແລະ ທະຫານທ່ືີມີຝມີ ກມເີ ປນຈານວນຫາຍ ເຫດໃດເຈົາ້ຼັ ຈື່ຶງເວົາຼັ້ ວ່າບື່ມຄີ ນົ ດ”ີ ຢີເອ໋ງ ໄດູ້ຍິນແນວນັ້ນຼ ເຫນວ່າ ໂຈໂສ ບື່ຮູ້ທນຈ່ງືຶ ຕອບວ່າ “ມະຫາອປຸ ະຣາດທ່ືີປກຶ ສາ ແລະ ທະຫານຊງືຶ່ ມີສະຕິປນຍາທື່ີມີຝີມນັ້ຼນ ຄຜໃູ້ ດຂ້າພະເຈົັຼ້າຍງ ບ່ືທນໄດູ້ຮູ້”, ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົຼ້ັາວ່າ “ຊຸນຮົກ, ຊຸນຮິວ,ກຸຍແກ ແລະ ເທຍຫຍົກ ທ່ີືປຶກສາຂອງເຮົາສືີ່ຄົນນັ້ຼີມີປນຍາທີ່ືເລິກ ແລບເຖິງວ່າ ສຽວໂຫ ກບຕນເຜງ ເຊິ່ືງເປນນກ ປາດຂອງພະເຈົຼ້ັາຮ່ືນໂກໂຈນຼ້ັນ ກບ່ືສະເໝີທ່ືີປຶກສາຂອງເຮົາ ແລະ ທະຫານເອກຂອງເຮົາທື່ີມີຝີມນນ້ຼັ ຄຕຽວລ້ຽວ, ເຄົາທູ, ລິຕຽນ ແລະ ງັກຈິຼ້ັນ ສ່ີືຄົນນຼ້ັີມີຝີມທີກ່ື ້າາແຂງຊານານໃນເລື່ອງ ສົງຄາມຍືງິ່ ກວາ່ ງຽມເຫງກບ ມ້າບູ໊ ເຊິງື່ ເປນທະຫານຂອງພະເຈັຼາ້ົ ຮນ່ື ກອງບູ໊ ແລະ ລິຍອຍ ກບ ໝນທອງ ສອງຄນົ ນຼີັ້ເປນ ທື່ີປກຶ ສາຮອງຂອງເຮົາ ກບ ແຮຫວົ ຕູຸ້ນ, ອກິ ິ໋ມ ແລະ ຊີຫງົ ເປນທະຫານເຊນ່ື ນກ້ຼັີ ມີເປນນບຮ້ອຍ, ເຫດໃດເຈ້ຼາົັ ຈຶື່ງເວຼົັ້າວ່າ ແຜ່ນດິນນີ້ັຼຫາຜທູ້ ່ືມີ ສີ ະຕປິ ນຍາທ່ືກີ າ້ ຫານບໄ່ື ດູ້”. ຢີເອ໋ງ ໄດູ້ຍິນແນວນ້ຼັນຈຶື່ງຫົວເລາະແລູ້ວຕອບວ່າ “ທ່ານເວົ້ຼັາແນວນັີຼ້ເຮົາບື່ເຫນດີນາ, ຄົນທງຫາຍນ້ັຼນເຮົາຮູ້ຈກ ຄວາມຄດິ ເຫນຝີມຢູ່ທກຸ ຄົນ. ອນ ຊຸນຮກົ ນັນຼ້ ໜ້າເໝອນກບຈະຮ້ອງໄຫູ້, ມກແຕ່ໃຫຢູ້ ູຽ້ ມຢາມເວລາໄຂູ້ ແລະ ສ່ົືງສະ ການສບົ . ຊນຸ ຮິວ ນນ້ຼັ ມກແຕ່ໃຫູ້ເປນສບເຫລື່ີຮກສາສົບ, ເທຍຫຍກົ ນັ້ນຼ ມກແຕ່ໃຊູ້ໃຫເູ້ ຝຼົ້ັາ ຈາຫ່ື, ກຸຍແກ ນ້ັຼນມກແຕ່ ໃຫແູ້ ຕງ່ ໂຄງ ແລະ ອາ່ ນຈດົ ໝາຍ, ຕຽວລຽ້ ວ ນນ້ັຼ ມກແຕ່ໃຫຕູ້ ີກອງ ແລະ ລະຄງ, ເຄົາທູ ນນ້ຼັ ມກແຕ່ໃຫລູ້ ້ຽງງົວ ແລະ ມ້າ, ລິຕຽນ ນັຼ້ນມກແຕ່ໃຫູ້ອ່ານຟູ້ອງ, ງັກຈິັ້ຼນ ນັຼ້ນມກແຕ່ໃຫູ້ຍ່າງໝາຍ, ລິຍອຍ ນ້ັຼນມກແຕ່ໃຊູ້ໃຫູ້ຊາລະອາວຸດ, ໝນ ທອງ ນ້ນຼັ ມກແຕ່ໃຫດູ້ ່ມື ສຸລາກບກະດູກໝ,ູ ອິກິມ໋ ນຼນັ້ ມກແຕ່ໃຫແູ້ ບບກະດານໄປເຮດຄາ້ ຍ, ຊີຫງົ ນັ້ນຼ ມກແຕ່ໃຫຂູ້ ້າສຸ ໝຂາຍ, ແຮຫົວຕຸູ້ນ ນ້ັຼນມກແຕ່ໃຫູ້ຄອຍຖ້າຮກສາຕົວ ຢ່າໃຫູ້ຂ້າເສິກຕດເອົາຫົວ ແລະ ແຂນຊ້າຍ, ແຂນຂວາໄປໄດູ້, ອນທ່ືີປຶກສາ ແລະ ທະຫານ. ນອກນຼ້ັນ; ມກແຕ່ໃຫູ້ຫາບສະບຽງສົື່ງໃຫູ້ກອງທບ ຊຶ່ືງທ່ານນບຖວ່າມີສະຕິປນຍາທື່ີກ້າ ຫານນນ້ຼັ ບ່ືເຫນດນີ າ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກຄຽດແລູ້ວຈຶື່ງຖາມວ່າ “ເຈົ້ັຼາມາຕິຕຽນທ່ືີປຶກສາ ແລະ ທະຫານຂອງເຮົາ, ເຈົຼັ້າຮູ້ສິ່ືງໃດ ນາ”, ຢີເອ໋ງ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ເຮົາຮູ້ເບິ່ືງດາວໃນອາກາດ, ຝ່າຍຂ້າງແຜ່ນດິນນັ້ຼນເຮົາກຊານານຮູ້ເບິ່ືງໃນພູມິຖານວ່າດີ ແລະ ຮ້າຍ, ເໝອນກບເຮາົ ຈະພິດທນູ ຕກເຕອນພະມະຫາກະສດໃຫູ້ຕງັຼ້ ຢໃູ່ ນຄວາມຍຸດຕິທາ ເໝອນພະເຈ້ັາຼົ ງຽວຊຸນນຼ້ັນກໄດູ້. ອີກປະການໜື່ງຶ ເຮົາຈະຊກຊວນສື່ງສອນອານາປະຊາລາດຊະດອນໃຫູ້ມີໃຈສດຊ່ືຕ່ືແຜ່ນດິນ ເໝອນຕອນ ຂງົ ຈູ໊ ກບ ງັນ ອ໋ຽນ ຊືຶງ່ ເປນຄູສງ່ື ສອນຄົນທງຫາຍໃຫສູ້ ດຊື່ກໄດູ້. ຊງຶ່ື ເຮາົ ສົນທະນາໃຫູ້ທ່ານດຽວນີັ້ຼປຽບເໝອນເວຼົາ້ັ ກບຄົນບ້າອນບ່ືໄດູ້ ຮູ້ພາສາຄນົ ”. ຕຽວລ້ຽວ ໄດູ້ຍິນແນວນັຼ້ນກຄຽດ ແລູ້ວຖອດກະບ່ີືອອກຈະຟນ ຢີເອ໋ງ ຖິັຼ້ມ. ໂຈໂສ ຈຶື່ງຫ້າມວ່າ “ຢ່າເຮດ ວຸູ້ນວາຍເລີຍ, ທກຸ ມັ້ຼນ້ີຼັເຮາົ ຍງຂາດຢແູ່ ຕ່ຄນົ ທຕີ່ື ີກອງຮບແຂກ ຖາ້ ຈະຂາ້ ຢີເອງ໋ ຖມຼັ້ິ ກຈະຕາຍຖິ້ັຼມລາ້ ໆ, ຈົງື່ ເອາົ ມນໄປໄວູ້ ໃຫູ້ຕີກອງຮບແຂກດີກວ່າ” ຕຽວລ້ຽວ ກຟງຄາ ໂຈໂສ. ໂຈໂສ ຈ່ຶືງໃຫູ້ ຢີເອ໋ງໄປ ເປນຄົນທື່ີຕີກອງສາລບຮບແຂກນັຼ້ນ. ຕຽວລຽ້ ວ ຈງ່ຶື ເວຼົັາ້ ວ່າ “ຢເີ ອງ໋ ນັ້ຼນເວັ້າົຼ ຈາຫຍາບຊາ້ ໃຫແູ້ ກ່ທ່ານ ເຫດໃດທາ່ ນຈ່ືຶງອົດໄດູ້ບໄື່ ດູ້ຂາ້ ຖ້ຼັິມສາ”. ໂຈໂສ ຈ່ງືຶ ຕອບວ່າ “ເຮົາໄດຍູ້ ນິ ຂາ່ ວຢູ່ວາ່ ຢີເອ໋ງ ຄນົ ນີຼ້ັມສີ ະຕິປນຍາທີ່ກື າ້ ຫານ, ບໄ່ື ດູ້ຢາເກງຜໃູ້ ດ ຊື່ງຶ ມນມາວ່າ ຫຍາບຊາ້ ແກ່ເຮົານັຼນ້ ຖາ້ ເຮົາຈະໃຫູຂ້ າ້ ຖມ້ຼັິ ຄົນທງຫາຍກຈະນິນທາວ່າມີຜຮູ້ ູ້ທນແລູ້ວຈຶ່ືງຈະຂາ້ ຖມັຼ້ິ , ອກີ ປະການໜຶື່ງຜູ້ທື່ີ 7

ເລືອ່ ງ “ສາມກົກ” ເຫ້ຼມັ 2 ຕອນທີ 2 ມີສະຕິປນຍາຈະເຂຼົ້ັາມາຢູ່ນາເຮົາກຈະຄິດທ້ັຼໃຈວ່າເຮາົ ບ່ືໄດູ້ລຽ້ ງຄົນດີ ແລະ ຢເີ ອງ໋ ເປນຄົນອວດຮູ້, ເຮົາຈືຶງ່ ເອົາມນໄວູ້ໃຫູ້ ເປນຄນົ ຕກີ ອງ”ກ ເມ່ືອຢູ່ມາມັຼ້ໜຶ່ືງ ໂຈໂສ ໃຫູ້ເຊີນຂຸນນາງມາກິນເຂົັ້ຼາ ຢີເອ໋ງ ໃສ່ເສຼ້ັອຂາດອອກມາຕີກອງຮບແຂກ. ຂຸນນາງ ທງຫາຍໄດູ້ຍິນສຽງກອງຊຶງ່ື ຢີເອ໋ງ ຕີນັຼ້ນມ່ວນກບງເກີດພິດສະວາດ, ທະຫານທ່ືີຄອຍຖ້າຮບໃຊູ້ເຫນ ຢີເອ໋ງ ເຮດແນວ ນ້ັຼນຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ມຼັ້ນີຼັ້ມະຫາອຸປະຣາດຮບແຂກເມອງ, ເຫດໃດເຈົ້ັຼາຈຶື່ງໃສ່ເສຼັ້ອຂາດ”. ຢີເອ໋ງ ໄດູ້ຍິນທະຫານຮ້ອງວ່າມາ ແນວນ້ນຼັ ຈງຶື່ ແກູ້ເສ້ັຼອ ແລະ ໂສູງ້ ອອກແລວູ້ ແກູງ້ ຕີກອງຢູ່ແຕ່ຕົວເປືາ່ົ . ເມືອ່ ຂນຸ ນາງທງຫາຍເຫນແນວນນັ້ຼ ກລະອາຍໃຈຈ່ືຶງ ເອາົ ມປດິ ໜາ້ ໝັົຼ້ດ. ໂຈໂສ ເຫນ ຢີເອງ໋ ເຮດແນວນຼ້ັນກຄຽດຈ່ືຶງຮ້ອງໃສ່ວ່າ “ມຶງເຮດຫຍາບຊ້າແນວນຼີັ້ແກູ້ງຈະໃຫູ້ກູຂາຍ ໜາ້ ແມນ່ ບ”. ຢີເອ໋ງ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ກູແກູ້ເສຼັ້ອ ແລະ ໂສູ້ງອອກຢູ່ແຕ່ຕົວເປົື່າແນວນີຼັ້ ຍ້ອນເປນການອອກໜ້າ ເພາະເຫດວ່າ ຮ່າງກາຍນັຼີ້ເປນບ່ອນທີ່ສື ະອາດທີືພ່ ືແ່ ມ່ໃຫູ້ກເູ ກີດມາ”. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງເວົຼ້ັາວ່າ “ມຶງເຫນວ່າຮ່າງກາຍຜູ້ໃດໂສກກະໂປະລະ”, ຢີເອ໋ງ ຈ່ືຶງຕອບວ່າ “ເຈັຼາົ້ ບ່ືເຂົາ້ັຼ ໃຈບ ເຮາົ ຈະພນລະນາເລ່ືອງໂສກກະໂປະຂອງເຈຼາ້ົັ ໃຫູ້ຟງ. ປະການໜືງ່ຶ ເຈຼ້ົັາບ່ືຮູ້ຈກຄົນດີ ແລະ ຄົນຊົື່ວ, ຕາຂອງເຈົ້ັຼານ້ຼັນເປນບ່ອນໂສກກະໂປະ, ປະການໜຶ່ືງຊຶື່ງຜູ້ໃດມໃີ ຈສດຊື່ ເຫນວ່າເຈົຼ້ັາທາການຫຍາບຊາ້ ໄດູ້ຫ້າມປາມເຈົ້ັຼາໂດຍສຸຈະລິດວເຈົຼ້ັາບື່ໄດູ້ຟງ ຫູຂອງເເປຈົ້ຼັາເປນບ່ອນທື່ີໂສກກະໂປະ, ປະການໜຶື່ງເຈົ້ັຼາບື່ໄດູ້ມີຈິດໃຈ ໂອບອ້ອມອາລີຕ່ືຂຸນນາງ ແລະ ຫົວເມອງທງຫາຍ ແລູ້ວເຈົຼັ້າຄິດວາງແຜນກ່ືການຫຍາບຊ້າ ໃຫູ້ພະເຈົັຼ້າຫ້ຽນເຕູ້ໄດູ້ຮບ ຄວາມເດອດຮ້ອນ ໃຈຂອງເຈົັຼ້າກເປນໂສກກະໂປະ. ທກຸ ມຼັ້ນັີຼ້ຄນົ ທງແຜ່ນດິນນບຖວ່າເຮາົ ມີສະຕິປນຍາ ແລະ ເຈ້ຼັົາມາດູ ໜນ່ິື ໃຫເູ້ ຮາົ ເປນຄນົ ຕກີ ອງ ຍ້ອນບໄ່ື ດູ້ຮູ້ຈກຄນົ ດີ ແລະ ຄົນຊືົ່ວ, ຕອນນ້ີຼັເຈາົຼັ້ ກຄິດວາງແຜນອນໃຫຍ່ຫວງ ຊ່ຶືງຈະບື່ນບຖ ເຮົາຜທູ້ ື່ີມີສະຕິປນຍານັຼ້ນບື່ຄວນ”. ຂງົ ຫຍງົ ໄດູ້ຍນິ ຢເີ ອງ໋ ວາ່ ຫຍາບຊ້າແນວນ້ັຼນ ກຢ້າູ ນ ໂຈໂສ ຈະຄຽດຈ່ືຶງໃຫູ້ຂາ້ ຢີເອງ໋ ຖມ້ັຼິ . ຂົງຫຍົງຈືຶ່ງຄານບ ແລູ້ວເວົຼ້ັາວ່າ “ທາອິດຂ້າພະເຈົາັຼ້ ເຫນ ຢີເອ໋ງ ມີສະຕິປນຍາ ຈຶື່ງຊກຊວນມາຫວງຈະໃຫູ້ໄປລະດົມ ເລົື່າປຽວ, ດຽວນີຼັ້ ຢີ ເອງ໋ ວາ່ ກາ່ ວຫຍາບຊາ້ ໃຫູ້ແກ່ທ່ານເປນຈານວນຫາຍ, ໂທດນນ້ຼັ ເຖງິ ແກ່ຄວາມຕາຍ ຂາ້ ພະເຈາັົຼ້ ຂຊີວິດໄວູ້ເທ່ືອໜຶື່ງ”. ໂຈ ໂສ ໄດູ້ຟງ ຂົງຫຍົງວ່າແນວນຼ້ັນຈຶ່ືງເວົ້ຼັາໃຫູ້ ຢີເອ໋ງ ວ່າ “ໂທດທ່ືີເຈົັ້ຼາຫຍາບຊ້າໃຫູ້ເຮົານ້ັຼນເຮົາຈະຍົກໂທດໃຫູ້ ແລະ ເຈົຼັ້າ ອວດວາ່ ມີສະຕິປນຍາດີ ເຮົາຈະໃຫໄູ້ ປລະດມົ ເລືາ່ົ ປຽວ ເຈັຼົາ້ ເມອງເກງຈ໋ິວ ຖາ້ ໄດວູ້ ຽກງານຈະມອບໝາຍແລູ້ວຈະອຕ່ງ ຕັ້ງຼ ໃຫູ້ເຈົຼັ້າເປນຂນຸ ນາງ”. ຢີເອງ໋ ບ່ືໄດູ້ຮບຄາໂຈໂສ, ໂຈໂສ ເຫນ ຢີເອງ໋ ບດິ ພວຼັິ້ ຢູ່ຈງຶ່ື ຄ່ອຍກະຊບິ ສງື່ ຊນຸ ຮົກ ກບຂຸນນາງ ທງຫາຍໃຫູ້ແຕ່ງໂຕະໄປຄອຍຖາ້ ຢູ່ປະຕເູ ມອງທາງທິດຕາເວນອອກ. ຖາ້ ຢີເອ໋ງ ອອກໄປເຖງິ ປະຕເູ ມອງແລູ້ວຈ່ືຶງກ່ືການ ເສັນຼ້ ວກໄປເສຍໃຫພູ້ ນ້ົຼັ ຈາກເມອງ”. ຊນຸ ຮົກ ກບ ຂຸນນາງທງປວງ ຈຶງ່ື ຮບີ ໄປເຮດວຽກກຽມໄວູ້ຕາມຄາຂອງ ໂຈໂສ ສ່ືງແລູ້ວ ຊຸນຮກົ ຈຶື່ງເວ້ົຼັາໃຫູ້ຂຸນ ນາງທງຫາຍວ່າ “ຖ້າເຮົາເສຍເສຼັ້ນແລູ້ວພວກທ່ານທງຫາຍຢ່າໄດູ້ເວົັຼ້າຈາກບ ຢີເອ໋ງ ປະການໃດ”, ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົ້ັຼາໃຫູ້ ຢີ ເອງ໋ ວາ່ “ຖາ້ ເຈຼັາ້ົ ບ່ືໄປເຮົາຈະຂ້າລູກເມຍຖ້ຼັິມ”. ຢີເອ໋ງ ກຮບຄາວາ່ ຈະໄປລະດມົ ເລ່ືົາປຽວ, ໂຈໂສ ຈ່ຶືງໃຫເູ້ ອົາມ້າມາໃຫູ້ ຢີເອ໋ງ ຂີ່ືແລູ້ວໃຫູ້ທະຫານສອງຄົນກາກບໄປນາ ແລະ ຢີເອ໋ງ ກບທະຫານທງສອງຄົນກຂ່ືີມ້າພາກນມາເຖິງນອກປະຕູ ເມອງຝາ່ ຍທດິ ຕາເວນອອກ ບື່ເຫນຂນຸ ນາງທງຫາຍທກທາຍປະການໃດ. ຢເີ ອງ໋ ຈືຶ່ງລງົ ຈາກມາ້ ແລູ້ວເຂຼົາ້ັ ກາງຊຸມນຸມຂອງ ຂຸນນາງທງຫາຍແລູ້ວ ຢີເອ໋ງກທາທ່າຮ້ອງໄຫ,ູ້ ຊຸນຮົກ ບ່ືໄດູ້ຮູ້ກົນອຸບາຍຂອງ ຢີເອ໋ງ ຈຶ່ືງຖາມວ່າ “ມະຫາອຸປະຣາດໃຫູ້ ເຈົຼັ້າໄປວຽກ ເຫດໃດຈຶື່ງມາຮ້ອງໄຫແູ້ ນວນີ້ັຼ”, ຢີເອ໋ງ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ເຮົາເຫນພວກທ່ານທງຫາຍປຽບເໝອນກບສົບ ເຮົາ ຍ່າງເຂາັົຼ້ ມາໃນລະຫວ່າງກາງຂອງສົບກມຄີ ວາມສົງສານເຮົາຈງ່ືຶ ຮ້ອງໄຫ”ູ້ . 8

ເລອ່ື ງ “ສາມກົກ” ເຫຼມັ້ 2 ຕອນທີ 2 ຊຸນຮົກ ແລະ ຂຸນນາງທງຫາຍໄດູ້ຟງ ຢີເອ໋ງ ວ່າແນວນ້ຼັນຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ຖ້າພວກເຮົາເປນສົບແມນ່ ຕົວເຈົຼັ້າກຈະ ເປນຜີທບື່ີ ື່ມີຫວົ ”. ຂຸນນາງທງຫາຍຕ່າງຄົນກຄຽດແລູ້ວດງຶ ກະບື່ີອອກຈະຂາ້ ຢເີ ອງ໋ ຖມຼັ້ິ , ຊຸນຮົກ ຈືງ່ຶ ຫາ້ ມວ່າ “ຢເີ ອ໋ງ ນຼັ້ີ ປຽບເໝອນສດເດຍລະສານ ແລະ ພວກທ່ານທງຫາຍຈະມາຖໂທດຂ້າມນຖິ້ັຼມນຼ້ັນແມ່ນບື່ຄວນ, ກະບີື່ຈະຕິດເລອດ ລ້າໆ”. ຢີເອ໋ງ ຈຶ່ືງຕອບຊຸນຮົກວ່າ “ເຮົາຍງມີຄວາມຄຽດ ແລະ ດີໃຈທງຮູ້ເວົັຼ້າຈາຢູ່, ເຫດໃດທ່ານຈຶ່ືງວ່າເຮົາເປນສດ ເດຍລະສານ, ພວກທ່ານທງຫາຍຕ່າງຫາກທ່ີືປຽບເໝອນແມງເມື່າົ ອນບໄ່ື ດູ້ຢາູ້ ນໄຟພາກນບນິ ເຂົຼ້ັາໄປໃນກອງໄຟກຈະເຖິງ ແກ່ຄວາມຕາຍ”. ຂຸນນາງທງຫາຍໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກຄຽດຕາ່ ງຄົນຕາ່ ງຫາ້ ມກນ ຈຶື່ງຊວນກນຈູດທູບທຽນຊາບແຊ່ງ ຢີເອ໋ງ ແລູວ້ ພາກນກບມາ. ຢີເອ໋ງ ກບທະຫານສອງຄົນກພາກນໄປເຖິງເມອງເກງຈິ໋ວ ຈຶ່ືງເຂົັ້ຼາໄປເວົັ້ຼາໃຫູ້ ເລົື່າປຽວ ຕາມທື່ີໂຈໂສ ໃຫູ້ໄປ ລະດົມແລ້ວູ ຢເີ ອ໋ງ ເວຼັ້ົາຈາອວດຮູ້ຍົກຕົນຂ່ົືມທ່ານທາເປນດໜູ ິື່ນ ເລືາົ່ ປຽວ ວ່າບື່ມີຄວາມຄດິ ເລາ່ືົ ປຽວ ເຫນກລິ ຍິ າຂອງ ຢີເອ໋ງ ເວັຼົ້າຈາຫຍາບຊາ້ ແນວນັຼນ້ ກຄຽດ ແຕ່ຄດິ ຢຼັ້ງຢດຸ ໄວູ້ຍ້ອນນັຼາ້ ໃຈ ເລື່າົ ປຽວນນ້ຼັ ກອາລີຢູ່ແລູ້ວເວັາ້ຼົ ໃຫູ້ ຢີເອງ໋ ວ່າ “ຊຶື່ງ ໂຈໂສ ໃຊູ້ໃຫູ້ທ່ານມາລະດົມເຮົາ ເຮົາຍງບື່ປົງໃຈເທື່ອ, ເມ່ືອໃດທ່ານໄປລະດົມ ຫອງຈ ເຈົ້ັຼາເມອງກງແຮປົງໃຈໄປນາ ໂຈໂສ ແລວູ້ ເຮົາກຈະປງົ ໃຈນາ”. ຢີເອງ໋ ກລາ ເລືາ່ົ ປຽວ ໄປເມອງກງແຮ. ຝ່າຍທື່ີປກຶ ສາທງຫາຍຈື່ຶງເວຼົັ້າໃຫູ້ ເລົື່າປຽວ ວ່າ “ຢເີ ອ໋ງ ວາ່ ກ່າວຫຍາບຊາ້ ດູໜືິ່ນທາ່ ນ, ເຫດໃດທ່ານຈຶື່ງບື່ໄດູ້ຂ້າ ຖມ້ຼັິ ”, ເລືາ່ົ ປຽວຈງືຶ່ ຕອບວ່າ “ເຮົາຮູ້ຂາ່ ວວ່າ ຢີເອ໋ງ ຄົນນີຼັ້ມີສະຕິປນຍາແຕ່ເປນຄົນທ່ືີບ່ມື ີມະນຸດສາພນ, ຕອນຢູ່ໃນເມອງ ຮໂູ ຕ໋ນ້ນັຼ ກວາ່ ກ່າວຫຍາບຊາ້ ໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ເປນຫາຍເທື່ອ, ໂຈໂສ ອົດສາອດົ ບືໄ່ ດູ້ໃຫູ້ຂ້າຖັຼ້ມິ ຍ້ອນຢູ້ານວ່າຄົນທງຫາຍ ຈະນນິ ທາ. ອກີ ປະການໜງື່ຶ ຜູ້ຈະເຂົຼັ້າມາອາສາເຮດວຽກນັ້ຼນຈະທັຼ້ໃຈວ່າຂ້າຄົນດີຖມຼັ້ິ ຊຶື່ງແກູ້ງໃຊູ້ ຢີເອງ໋ ມາລະດົມເຮົານຼັ້ີ ຫວງຈະຢມມເຮົາໃຫູ້ຂ້າ ຢີເອ໋ງ ຖິ້ຼັມ, ຈະໃຫູ້ຄວາມຊົ່ືວນຼັ້ນຢູ່ນາເຮົາ. ເຮົາຈຶ່ືງແກູ້ງໃຫູ້ ຢີເອ໋ງ ໄປລະດົມ ຫອງຈ ຍ້ອນ ຫອງຈ ໃຈຮ້າຍບ່ືຢຸດຢ້ຼັງ, ຖ້າ ຢີເອ໋ງ ໄປວ່າກ່າວຫຍາບຊ້າປະການໃດ ຫອງຈ ກຈະຂ້າ ຢີເອ໋ງ ຖິ້ຼັມ, ຖ້າວ່າຂ່າວນັຼີ້ຮູ້ໄປ ເຖງິ ໂຈໂສ ຄິດວ່າ ໂຈໂສ ຈະນບຖເຮົາ, ອນຄວາມຄດິ ຂອງ ໂຈໂສ ນັນຼ້ ເຮາົ ຮທູ້ ນຢ,ູ່ ທປື່ີ ກຶ ສາທງຫາຍກສນລະເສີນເລ່ືົາ ປຽວ ວາ່ “ທ່ານຄິດແນວນີັ້ຼດີຫາຍ”. ຂະນະນ້ຼັນພດີທະຫານຂອງ ອ້ວນສ້ຽວ ເອົາໜງສມາໃຫູ້ ເລົ່ືາປຽວ ມີໃຈຄວາມວ່າ “ໃຫູ້ ເລົື່າປຽວ ວາງແຜນ ປົກປອູ້ ງແຜນ່ ດິນ”. ເລົືາ່ ປຽວ ຈ່ຶືງປກຶ ສານາຂຸນນາງທງຫາຍວ່າ “ໂຈໂສ ກບ ອ້ວນສ້ຽວ ເປນສດຕູກນຢູ່, ດຽວນຼ້ີັ ໂຈໂສ ກບ ອ້ວນສຽ້ ວ ໃຫມູ້ າລະດມົ ເຮາົ ທງສອງຝາ່ ຍ. ພວກທ່ານທງຫາຍຈະເຫນດີແນວໃດ” ຮນສງົ ຈ່ືງຶ ເວັ້ຼົາວາ່ “ຕອນນ້ຼີັ ໂຈ ໂສ ກບ ອວ້ ນສ້ຽວ ກຄິດຈະທາຮ້າຍກນ, ຖາ້ ທ່ານບ່ືເຂຼົ້ັານາຜູ້ໃດ ກຈະຄິດໃຫເູ້ ປນປະໂຫຍດຈ່ືົງເບ່ືິງໃຫູ້ຄກແນ່ຖ້າເຫນ ຂາ້ ງໃດພະລ່ຽງພະລາຼັ້ ທ່ານຈງືົ່ ຍກົ ກອງທບໄປຕີເອາົ ເມອງຜູ້ນ້ັຼນ. ແຕ່ຂ້າພະເຈາັ້ຼົ ຢາູ້ ນຢູ່ຂ້ຼັໜືຶ່ງວ່າ ໂຈໂສ ນຼັ້ນມີສະຕິປນຍາ ອນແຫມຄົມຫາຍ, ທງວຽກສົງຄາມກຊານານກວ່າອ້ວນສ້ຽວ ແລູ້ວຮູ້ຈກລ້ຽງຄົນດີມີລກສະນະຕາມວິຊາ ແລະ ຝີມ, ຄນົ ທງຫາຍເຂາຼ້ັົ ນາ ໂຈໂສ ຢູ່ບ່ືໄດູ້ຂາດ. ຂ້າພະເຈ້ຼັົາເຫນວາ່ ໂຈໂສ ຈະເຮດເສິກນັ້ຼນຈະຊະນະ ອວ້ ນສຽ້ ວ ຝາ່ ຍດຽວ, ຖ້າ ໂຈໂສ ໄດູ້ເມອງກິຈິ໋ວແລູ້ວຄດິ ວ່າຈະຍກົ ກອງທບມາຕີຫົວເມອງຝ່າຍຕາເວນອອກ ຈນົ ເຖິງເມອງກງຕ໋ິງ, ຂ້າພະເຈົຼ້ັາຄິດ ວາ່ ຈະຕາ້ ນທານ ໂຈໂສ ບືໄ່ ດູ້. ຂໃຫທູ້ ່ານສະໝກເຂັາ້ຼົ ເຮດວຽກນາ ໂຈໂສ ຄດິ ວ່າ ໂຈໂສ ຈະລຽ້ ງທ່ານໂດຍດີ”. ເລາືົ່ ປຽວ ຈ່ງືຶ ເວັາົຼ້ ວາ່ “ທ່ານຈງືົ່ ຂຶ້ນັຼ ໄປຟງຂ່າວວຽກງານເມອງຮູໂຕ໋ ຖາ້ ແຈ້ງູ ປະການໃດແລ້ວູ ທາ່ ນຈົື່ງຫບມາ, ເຮົາ ຈະໄດູ້ວາງແຜນນາກນຕືໄ່ ປ” ຮນສົງ ຈຶື່ງເວຼ້ົັາວ່າ “ຊຶື່ງທ່ານຈະໃຊູ້ຢ່າງໃດນ້ຼັນຂ້າພະເຈັ້ົຼາບື່ຂດ ຢູ້ານແຕ່ພະເຈ້ັົຼາຫ້ຽນເຕູ້ຈະ ຊຸບລ້ຽງຂາ້ ພະເຈາົັຼ້ ເປນຂຸນນາງ ແລວູ້ ຈະບ່ືໄດູ້ກບມາເປນເພື່ອນຕາຍນາທ່ານ, ຄິດວ່າທາ່ ນຈະມຄີ ວາມສງົ ໄສຂ້າພະເຈັ້ົຼາ”, 9

ເລ່ອື ງ “ສາມກກົ ” ເຫ້ັມຼ 2 ຕອນທີ 2 ເລົາ່ື ປຽວ ຈງຶ່ື ຕອບວ່າ “ຊືງ່ຶ ທາ່ ນວ່ານ້ັຼນກຄວນຢູ່ເຖິງວາ່ ຈະຢູ່ໄກກນກດີ ແຕ່ໃຫມູ້ ໃີ ຈຮກກນຢງ່ື ຢນໄວູ້ເຖີດ. ຊຶ່ືງທ່ານຈະ ໄປນັຼ້ນຖາ້ ແຈູງ້ ຂຼ້ັຣາຊະການສ່ງິື ໃດເຖງິ ວາ່ ບ່ືໄດູ້ກບມາກສງືົ່ ຂ່າວມາໃຫເູ້ ຮົາແຈູ້ງນາ, ເຮົາຈະໄດູ້ຄິດວາງແຜນຕ່ືໄປ”. ຮນສົງ ກລາເລົ່ືາປຽວໄປເມອງຫວງ. ຈຶ່ືງເຂົ້ັຼາໄປຄານບໂຈໂສ, ໂຈໂສ ເຫນ ຮນສົງ ກມີຄວາມດີໃຈ ຈຶ່ືງເວົ້ຼັາຈາ ປາສຍກນແລູ້ວແຕ່ງຕ້ຼັງໃຫູ້ເປນຂຸນນາງຢູ່ໃນພະເຈົ້ັຼາຫ້ຽນເຕູ້ ແລະ ເມອງເລງເຫງນ້ຼັນໃຫູ້ຂຶັຼ້ນກບ ຮນສົງ. ຊຸນຮົກ ຈ່ືຶງ ຄ່ອຍກະຊິບຖາມ ໂຈໂສ ວ່າ “ຂ້າບເຈົ້ັຼາຄິດວ່າ ເລົື່າປຽວ ໃຊູ້ ຮນສົງ ມາຟງຂ່າວເບິື່ງ. ຮນສົງ ກຍງບ່ືໄດູ້ມີຄວາມມກຕ່ື ທ່ານ ເຫດໃດທ່ານຈຶື່ງແຕ່ງຕຼັ້ງ ຮນສົງ ໃຫູ້ເປນຂຸນນາງບງຄບເມອງເລງເຫງ, ອີກປະການໜຶື່ງ ຢີເອ໋ງ ຊຶ່ືງໄປລະດົມ ເລົື່າ ປຽວ ນຼັ້ນກຍງບື່ໄດູ້ເລອ່ື ງປະການໃດ, ທາ່ ນຍງບ່ືໄດູ້ໄຕ່ຖາມ ຮນສງົ ”. ໂຈໂສ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ຢີເອ໋ງ ນຼັ້ນຫຍາບຊ້າຕ່ືເຮົາຫາຍ, ເຮົາມີຄວາມແຄູ້ນມນຢູ່ຖ້າຈະຂ້າມນຖິຼ້ມັ ຄົນທງຫາຍກ ຈະນິນທາວ່າມີວາດສະໜາແລູ້ວຂົື່ມເຫງຜູ້ນ້ອຍ. ເຮົາຈຶ່ືງໃຫູ້ໄປລະດົມ ເລົ່ືາປຽວ ຫວງຈະຢມມເລົື່າປຽວ ຂ້າ ຢີເອ໋ງ ຖິ້ັຼມ. ຊຶ່ືງຈະໃຫູ້ຖາມຂ່າວເຖິງມນນັຼ້ນຈະຕ້ອງການອນໃດ”. ແລູ້ວ ໂຈໂສ ຈຶ່ືງສ່ືງ ຮນສົງ ໃຫູ້ກບໄປເມອງເກງຈິ໋ວ ໃຫູ້ ລະດົມ ເລົ່ືາປຽວ ມາເຮດວຽກກບເຮາົ ໃຫໄູ້ ດ.ູ້ ຮນສົງ ຮບຄາ ໂຈໂສ ແລູ້ວລາກບໄປເມອງເກງຈິ໋ວ ຈຶື່ງເລົື່າເລື່ອງທງໝົ້ັຼດຊຶງື່ ໂຈໂສ ວ່າ ແລະ ແຕ່ງຕັ້ຼງຕົນເອງ ໃຫເູ້ ປນຂຸນນາງນັ້ນຼ ໃຫູ້ ເລ່າືົ ປຽວ ຟງທກຸ ປະການ. ແລູ້ວເວ້ົາັຼ ວ່າ “ໂຈໂສ ນ້ຼນັ ມຈີ ິດໃຈໂອບອ້ອມອາລີ ແລະ ກວ້າງຂວາງ, ສົມຄວນທ່ືີທ່ານຈະເຮດວຽກນາ, ຂໃຫູ້ທ່ານແຕ່ງລູກຂຶຼັ້ນໄປຖະຫວາຍພະເຈົຼັ້າຫ້ຽນເຕູ້ ເພ່ືອຈະໄດູ້ເຮດວຽກເປນຂຸນ ນາງ”. ເລົ່ືາປຽວ ຮູ້ແນວນ້ັຼນກຄຽດຈື່ຶງເວ້ຼົັາວ່າ “ບ່ືແມ່ນເຈັ້ຼົາເອົາຄວາມລບຂອງເຮາົ ໄປບອກໃຫູ້ ໂຈໂສ ແລູ້ວບ? ໂຈໂສ ຈຶື່ງແຕ່ງຕ້ັງຼ ໃຫູ້ເຈົຼາັ້ ເປນຂຸນນາງ ແລະ ເຈົັ້າຼ ຄິດກກ່ື ານເທ່ືອນ້ັີຼກເຫນວາ່ ທລະຍົດເຮົາ” ແລູ້ວສ່ືງໃຫູ້ເອົາ ຮນສົງ ໄປຂ້າຖຼັິ້ມ. ຮນສົງ ຈືງ່ຶ ຕອບວ່າ “ຂາ້ ພະເຈຼາົັ້ ຈະຄດິ ຮ້າຍເອາົ ໃຈອອກຈາກ ແລະ ຖມ້ັຼິ ທາ່ ນນນ້ັຼ ແມນ່ ເປນໄປບື່ໄດູ້, ທ່ານບ່ືໄດູ້ມີຄວາມ ສງົ ສານຖມ້ັຼິ ຂ້າພະເຈ້ົຼັາອີກ”. ເກງຫຽງ ໄດູຍ້ ິນແນວນ້ນັຼ ຈືຶ່ງໃຫູ້ ເລົື່າປຽວ ວ່າ “ຕອນທ່ານຈະໃຫູ້ ຮນສົງ ໄປນັ້ນຼ ຮນສງົ ກໄດູ້ເວົຼ້ັາໄວູ້ໃຫູ້ທ່ານ ວ່າ “ຊ່ຶືງຈະໃຫູ້ໄປເມອງຮູໂຕ໋ນັຼ້ນຢາູ້ ນວາ່ ທາ່ ນຈະມີຄວາມສົງໄສ, ທ່ານກວ່າບື່ສົງໄສແລູ້ວຈຶື່ງໃຫູ້ ຮນສົງ ໄປ. ບດນັີ້ຼ ຮນ ສົງ ກບມາແຈູ້ງວຽກງານໃຫູ້ທາ່ ນຕາມຄວາມຈິງ ຊງື່ຶ ທາ່ ນຈະໃຫ້ຂູ າ້ ຮນສງົ ຖມັ້ຼິ ນນ້ັຼ ແມນ່ ບ່ືຄວນ” ເລົືາ່ ປຽວ ເຫນດີນາຈືຶ່ງ ບື່ໄດູ້ຂາ້ ຮນສົງ. ຂະນະນ້ຼັນພດີທະຫານມາບອກກບ ເລົື່າປຽວ ວ່າ “ຢີເອ໋ງ ຊຶ່ືງໄປລະດົມ ຫອງຈ ເຈົຼ້ັາເມອງກງແຮນຼ້ັນ ຫອງຈ ໄດູ້ຈດງານລ້ຽງຕ້ອນຮບຕາມທານຽມ, ຕອນເວລາດ່ືມເຫ້ຼັົາເມົານາກນ ຫອງຈ ຈຶື່ງຖາມ ຢີເອ໋ງວ່າ ໃນເມອງຮູໂຕ໋ນ້ຼັນຍງ ເຫນຂຸນນາງຜູ້ໃດມີສະຕິປນຍາທື່ີຫກແຫມແດ່, ຢີເອ໋ງ ນຼັ້ນບອກວ່າ ຂົງຫຍົງ ກບ ອຽວປິ໋ວ ສອງຄົນນ້ີຼັມີຄວາມຄິດຢູ່. ນອກນນັຼ້ ກບື່ເຫນຜໃູ້ ດທມ່ືີ ີປນຍາອນແຫມຄົມ. ຫອງຈ ຈືຶ່ງເວາ້ົຼັ ວາ່ ຄວາມຄດິ ຂອງຂົງຫຍົງ, ອຽວປ໋ິວ ກບເຮາົ ນີ້ັຼທາ່ ນເຫນ ວ່າເປນແນວໃດ, ຢີເອ໋ງ ຈ່ືຶງເວົາຼັ້ ວ່າອນຕວົ ຫອງຈ ນ້ຼັນປຽບເໝອນເຕວດຢູ່ເທິງສານ ເຖິງຈະມຜີ ເູ້ ສ້ັຼນວກປະການໃດ ເຕ ວດນຼັ້ນບ່ໄື ດູ້ເວຼ້ັົາຈານາ, ຜຊູ້ ່ງຶື ນບຖບວງສວງນຼັ້ນປຽບເໝອນໄຫວ້ຂອນໄມູ້”. ຫອງຈ ໄດູ້ຟງດື່ງນຼັ້ນກຄຽດຈື່ຶງຖອດກະບີື່ ອອກຟນ ຢີເອງ໋ , ຢເີ ອງ໋ ດາ່ ຫອງຈ ຈົນສ້ນິຼັ ໃຈ”. ເລ່າືົ ປຽວ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກສງົ ສານ ຢເີ ອງ໋ ຈືງ່ຶ ໃຫຄູ້ ົນໄປຈດງານສົບຝງ ໄວູ້ຢູ່ຕາແສງເອງ໋ ບູຈິວ໋ ແລະ ເລືົ່າປຽວ ນຼ້ັນບ່ືໄດູ້ຄດິ ທ່ືີຈະເຂັຼົ້ານາ ໂຈໂສ. ຝ່າຍ ໂຈໂສ ເມ່ືອຮູ້ຂາ່ ວວາ່ ຢີເອງ໋ ຕາຍແລ້ວູ ກດີໃຈຫົວເລາະ ແລວູ້ ຈງືຶ່ ເວົ້ຼາັ ວາ່ “ຢີເອງ໋ ນ້ັນຼ ເປນຄົນທ່ືີຫຍາບຊ້າ, ປາກຂອງມນເປນອາວດຸ ຂາ້ ຕົວມນຕາຍເອງ”. ຂະນະນ້ຼັນ ໂຈໂສ ກາລງຄອຍຖາ້ ຂ່າວຂອງ ເລືົາ່ ປຽວ ກບ່ືໄດູ້ແຈງູ້ ເຫດປະ ການໃດ ຈງ່ືຶ ກະເກນທະຫານທງຫາຍຈະຍກົ ກອງທບໄປຕີເມອງເກງຈິວ໋ . ຊຸນຮກົ ຈງ່ືຶ ຫາ້ ມ ໂຈໂສ ວ່າ “ອວ້ ນສຽ້ ວ ມີກາ 10

ເລອື່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫັຼ້ມ 2 ຕອນທີ 2 ລງເປນຈານວນຫາຍ ແລູວ້ ເລືາ່ົ ປ່ີື ກເອາົ ໃຈອອກຈາກທາ່ ນໄປຮ່ວມຄິດກນກບ ອ້ວນສຽ້ ວ. ຈາເປນເຮົາຕ້ອງປາບ ອ້ວນ ສ້ຽວ ກບ ເລົາ່ື ປີ່ື ໃຫຮູ້ າບຄາບເສຍກ່ອນຈ່ືຶງຄ່ອຍຍົກກອງທບໄປປາບປາມ ເລົາ່ື ປຽວ ຈງຶ່ື ຈະໄດູ້ໂດຍງາ່ ຍ”. ໂຈໂສ ເຫນ ດີນາແລູວ້ ຄິດວ່າຈະຍົກກອງທບໄປຮົບ ອວ້ ນສຽ້ ວ ກບ ເລື່າົ ປີ່ື. ເລອ່ື ງນ້ັຼີ ໂຈໂສ ຍງບືໄ່ ດູ້ປກຶ ສາຜູ້ໃດຈ່ຶືງງົດລຖ້າຢູ່ຈົນພະ ເຈາ້ັຼົ ຫຽ້ ນເຕູ້ສະເດດມາຢູ່ເມອງຮູໂຕໄ໋ ດູ້ຫາ້ ປແີ ລວູ້ . ຂະນະນຼັ້ນເປນລະດູເດອນສາມກຸດຈີນ. ໂຈໂສ ກບຂຸນນາງທງຫາຍໄດູ້ແຕ່ງທູບທຽນດອກໄມູ້ເຂົັຼ້າໄປກາບ ຖະຫວາຍບງຄົມພະເຈົຼ້ັາຫຽ້ ນເຕູ້ຕາມທານຽມ, ຕງສິນ ກບຂຸນນາງທງຫາຍເຫນ ໂຈໂສ ກ່ືເຫດການທື່ຫີ ຍາບຊາ້ ບມື່ ກທື່ີ ໄປຖະຫວາຍບງຄົມພະເຈົ້ັຼາຫ້ຽນເຕູ້ ແລະ ຂຸນນາງຜູ້ທີ່ືມີໃຈສດຊື່ຕື່ແຜ່ນດິນ ກຄິດຄຽດແຄູ້ນ ໂຈໂສ ທີື່ສຸດ. ເມ່ືອພະ ເຈັຼ້າົ ຫ້ຽນເຕູ້ສະເດດຂັຼນຶ້ ໂຈໂສ ແລະ ຂນຸ ນາງທງຫາຍກບອອກໄປບ້ານ. ຝ່າຍ ຕງສິນ ຕັຼ້ງແຕ່ ເລົ່ືາປີື່ ຍົກກອງທບໄປ ແລະ ມ້າເທູ້ງ ກຍົກໄປເມອງເສຫຽງແລູ້ວ. ຕງສິນກບ ຈູຮົກ, ຈູ ລນ, ຕນອິບ ແລະ ໂງຫ້ວນ ລກຄິດວາງແຜນນາກນທຸກມຼ້ັບ່ືໄດູ້ຂາດ ເພ່ືອຈະກາຈດ ໂຈໂສ ຖິຼັ້ມແຕ່ກບື່ສົມດ່ືງຄວາມ ຄດິ . ຕ່າງຄົນຕາ່ ງກມີຄວາມທກຸ ຮ້ອນບເ່ື ປນອນກິນອນນອນຈົນ ຕງສນິ ເປນໄຂູ້ຢູ່ໃນໃຈ. ພະເຈົ້ັຼາຫ້ຽນເຕູ້ຮູ້ວ່າ ຕງສິນ ປ່ວຍຈຶື່ງສື່ງໃຫູ້ ກຽດເປ໋ງ ໝຫວງໃຫູ້ໄປປິ່ືນປົວ ຕງສິນ. ກຽດເປ໋ງ ກໄປພະຍາ ບານທງກາງເວນ ແລະ ກາງຄນ. ເຫນ ຕງສິນ ຖອນຫາຍໃຈໃຫຍ່ຢູ່ຕະຫອດກຮູ້ວາ່ ບ່ືໄດູ້ປ່ວຍຍ້ອນພະຍາດແຕ່ເປນໄຂູ້ ຢ່ໃູ ນໃຈ. ກຽດເປງ໋ ບື່ອາດໄຕ່ຖາມປະການໃດ. ເມື່ອຮ່ງຸ ເຊ້ຼັົາຂັຼ້ຶນມາມຼັ້ໜືຶ່ງ ກຽດເປງ໋ ຈງື່ຶ ເວົັ້າຼ ຕງສນິ ວ່າ “ມ້ຼັນຼ້ີັຂ້າພະເຈຼັົ້າ ຈະລາໄປມອ້ຼັ ື່ນຈື່ຶງຈະກບບມາ” ຕງສິນ ຈ່ງືຶ ເວ້ົາຼັ ວາ່ “ມຼ້ັນີຼັ້ຢາ່ ຟູ້າວໄປເລີຍ, ຢູ່ນອນນາເຮົາຈກຄນໜ່ືງຶ ” ຕງສິນ ຈຶ່ືງໃຫູ້ແຕ່ງ ໂຕະພາ ກຽດເປ໋ງ ມາດ່ືມເຫົຼາ້ັ . ຕງສິນ ທງກິນເຂົັຼ້າທງຄິດເຖິງຄວາມທຸກແລູ້ວກເໜື່ອຍໃຈ ຈຶື່ງເອນຕົວນອນລົງຫບໄປ ຝນເຫນວາ່ ຈຮູ ກົ , ຈລູ ນ, ຕນອິບ ແລະ ໂງຫວ້ ນ ທງສ່ືີຄົນມາຫາຕນົ ເອງຢູເ່ ຮອນແລູ້ວບອກວ່າດຽວນີັ້ຼ ອ້ວນສ້ຽວ ກບ ເລົື່າປື່ີ ໄດູ້ຄຸມທະຫານສບິ ໝື່ນຄົນຍົກມາເມອງຝ່າຍໃຕູ້, ມ້າເທູ້ງ ກບ ຫນຊຸຍ ໄດູ້ຄຸມທະຫານເຈດສິບສອງໝ່ືນໂຕຍກົ ມາທາງເໜອ ເພອື່ ຈະມາຕີເມອງຮໂູ ຕ໋. ຝາ່ ຍ ໂຈໂສ ກເກນທະຫານໃຫຍ່ນ້ອຍທງຫາຍໃຫູ້ອອກໄປຕ້ານທານກອງທບຢູ່ ນອກເມອງທງສອງຕາແສງ. ໃນເມອງນຼນັ້ ຢູ່ແຕ່ ໂຈໂສ ກບທະຫານເລວປະມານເກາຼົ້ັ ຄົນສິບຄນົ . ຕງສິນ ມຄີ ວາມຍິນດີ ຈຶື່ງລດສຸມທະຫານທງສື່ີນາຍໄດູ້ທະຫານປະມານພນກວ່າຄົນ, ຕງສິນ ກບຂຸນນາງສື່ີຄົນກໃສ່ເກາະຂີື່ມ້າຖອາວຸດຕ່າງໆ ແລວູ້ ຄມຸ ທະຫານໄປເຖງິ ໜາ້ ເຮອນຂອງ ໂຈໂສ ເຫນ ໂຈໂສ ນ່ືງດືມ່ ເຫາຼັ້ົ ຢູ່. ຕງສນິ ຈງຶື່ ຂີ່ືມ້າກົງເຂົ້ັຼາໄປເອົາກະບ່ືີຟນ ໂຈ ໂສ ຫົວຂາດອອກຈາກກາຍຕາຍ ແລູ້ວ ຕງສິນ ດ່າ ໂຈໂສ ວ່າອ້າຍກະບົດ. ເວລານັຼ້ນ ຕງສິນ ມີຄວາມດີໃຈຈົນຕື່ນຂັຼ້ຶນ ມາກຍງດ່າ ໂຈໂສ ຢູ່ບ່ໄື ດູ້ຂາດຄາ. ກຽດເປງ໋ ໄດ້ຍູ ນິ ຕງສນິ ລະເມີດ່າ ໂຈໂສ ແນວນນຼັ້ ກຮູ້ວ່າ ຕງສນິ ຈະທາຮ້າຍໂຈໂສ. ກຽດເປງ໋ ຈືງຶ່ ຖາມຕງສິນວ່າ “ທ່ານຈະເຮດຮ້າຍມະຫາອຸປະຣາດ ເຮົາຈະເອາົ ເລ່ືອງໄປບອກໃຫູ້ທ່ານຮູ້”. ຕງສິນ ໄດູ້ຍິນ ກຽດເປງ໋ ວ່າແນວນ້ຼັນກຕົກໃຈ ແຕ່ບືໄ່ ດູ້ຕອບຫຍງ. ກຽດເປ໋ງ ເຫນ ຕງສນິ ຢາູ້ ນຄແນວນຼນ້ັ ຈ່ືຶງເວຼັ້າົ ວາ່ “ທ່ານຢາ່ ຢ້າູ ນເລີຍ ຊຶື່ງຂ້າພະເຈົ້ຼັາເວົ້ຼັາແນວນ້ີຼັເພ່ືອຈະລອງໃຈທ່ານເບິງື່ , ທຸກມຼັ້ນັຼ້ີຂ້າພະເຈົຼັາ້ ເປນພຽງແຕ່ໝ, ຈິດໃຈຍງຄິດຈະຕອບສະໜອງ ເຈົຼັ້າພະເຈັົ້ຼາຫຽ້ ນເຕູ້ຢູ່. ແຕ່ຂ້າພະເຈາ້ັຼົ ມາປນ່ືິ ປົວທ່ານຢູ່ເປນຫາຍມັ້ຼກບື່ປາກດົ ວາ່ ພະຍາດທ່ານເປນແນວໃດ, ເຫນແຕ່ທ່ານ ຖອນຫາຍໃຫຍ່ຢູ່ຕະຫອດຢູ່ແຕ່ກບື່ອາດໄຕ່ຖາມໄດູ້, ບດນັີຼ້ຂາ້ ພະເຈຼາ້ັົ ໄດູ້ຍິນທາ່ ນລະເມີດ່າ ໂຈໂສ ກຍຸດຕິກນກບຫາຍ ໃຈໃຫຍ່ ແລະ ວຽກງານທື່ີທາ່ ນຄິດໄວຄູ້ ແນວໃດນັຼ້ນຢ່າປິດບງເລີຍຈ່ງືົ ບອກໃຫູ້ຂ້າແຈູ້ງເຖີດ ເພອື່ ຂາ້ ພະເຈັ້ົຼາຈະເຮດໄດູ້ກ ຈະຮບອາສາ”. ຕງສິນ ໄດູ້ຍນິ ກຽດເປງ໋ ວາ່ ແນວນຼ້ັນກຮ້ອງໄຫູ້ແລູ້ວເວາັ້ົຼ ວາ່ ຢາູ້ ນຢແູ່ ຕ່ໃຈທ່ານຈະບື່ເໝອນປາກວ່າ, ວຽກເຮົາ ທື່ີຄດິ ໄວູ້ກຈະເສຍໄປ” ກຽດເປ໋ງ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ທາ່ ນສງົ ໄສຢູ່ຂ້າພະເຈຼ້າັົ ຈະເຮດໃຫູ້ເຫນກບຕາ” ແລ້ວູ ກຽດເປ໋ງ ຈຶ່ືງຕດ 11

ເລ່ອື ງ “ສາມກົກ” ເຫ້ັຼມ 2 ຕອນທີ 2 ນຼິັ້ວມເອົາເລອດປນົ ກບເຫາັ້ຼົ ແລ້ວູ ສາບານວາ່ “ຖາ້ ຂາ້ ພະເຈົຼາັ້ ຫກຫງທາ່ ນກໃຫຊູ້ ວີ ດິ ຂາ້ ພະເຈົຼ້ັາເປນອນຕະລາຍຍ້ອນອາວຸດ ຕ່າງໆເຖີດ” ແລູ້ວ ກຽດເປ໋ງ ກກິນເຂົັ້ຼາໄປ. ຕງສິນ ໄດູ້ຍິນກຽດເປ໋ງ ສາບານແນວນຼ້ັນກໝົຼັ້ດຄວາມສົງໄສ ຈຶື່ງເອົາພະ ອກສອນອອກໃຫູ້ ກຽດເປ໋ງ ເບງ່ືິ ແລ້ວູ ເວາ້ຼັົ ວ່າ “ຊຶື່ງເຮົາຮວ່ ມຄດິ ກນຈະກາຈດ ໂຈໂສ ນ້ຼນັ ມີເຈດຄນົ ນບທງຕົວເຮົາ, ບດ ນ້ີຼັ ເລົື່າປ່ືີ ກບ ມ້າເທູ້ງ ກໄປຈາກເມອງຫວງແລ້ວູ ຍງແຕ່ເຮົາກບຂຸນນາງມີຊື່ສີື່ຄນົ ວາງແຜນໄປບື່ຕະຫອດ ເຮົາຈຶ່ືງເປນໄຂູ້ ໃນໃຈເພາະເຫດນັຼີ້”. ກຽດເປ໋ງ ເຫນພະອກສອນລາຍທືີເ່ ປນລາຍມຂອງພະເຈັົ້າຼ ຫຽ້ ນເຕູ້ ແລ້ວູ ໄດູ້ຟງ ຕງສນິ ບອກແນວນ້ຼັນຈືຶ່ງຕອບ ວ່າ “ວຽກທືີ່ຈະເຮດຮ້າຍ ໂຈໂສ ນັ້ຼນໄວູ້ໃຫູ້ເປນພາລະຂອງຂ້າພະເຈົ້ັຼາຈະອາສາເອງ”, ຕງສິນຖາມວ່າ “ທ່ານຈະເຮດ ແນວໃດ” ກຽດເປງ໋ ຈງຶື່ ບອກວາ່ “ໂຈໂສ ນັ້ຼນມກເຈບຫວົ ຫາຂ້າພະເຈົຼາັ້ ໄປປື່ິນປວົ ໃຫູ້ຫາຍຕະຫອດຢູ່, ຖາ້ ໂຈໂສ ເຈບ ອີກເທ່ືອນີຼ້ັແມ່ນຂ້າພະເຈົັ້ຼາຈະໄປປິ່ືນປົວແລູ້ວປະກອບຢາໃສ່ຢາພິດປະສົມລົງໃຫູ້ ໂຈໂສ ກິນ, ໂຈໂສ ກຈະຕາຍ. ແຜນທື່ີຂ້າພະເຈົຼັ້າຄິດນີ້ັຼເຫນວ່າຈະບື່ຍາກແກ່ທ່ານ ແລະ ທະຫານ”. ຕງສິນ ໄດູ້ຍິນແນວນ້ຼັນກມີຄວາມດີດີຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ຖາ້ ທາ່ ນມໃີ ຈສດຊ່ືກເຫນວາ່ ລາດຊະສມົ ບດຈະບື່ເປນອນຕະລາຍ, ຄວາມດີກຈະປາກດົ ໄປພາຍພາກໜ້າ”. ເມອ່ື ຮງຸ່ ເຊັົາ້ຼ ຂຶຼ້ນັ ມາ ກຽດເປງ໋ ກລາໄປເຮອນ. ຂະນະນຼັ້ນ ຕງສນິ ກມີຄວາມດໃີ ຈຊືຶ່ງເປນໄຂູ້ນັ້ຼນກຫາຍ. ຈື່ງຶ ໄດູ້ຍາ່ ງລງົ ໄປຊມົ ສວນດອກໄມູ້ພດເີ ຫນ ເຄງຕ໋ອງ ບ່າວສະໜິດນ້ຼັນເວັົ້ຼາກນຢູ່ກບ ອິນເອ໋ງ ທີ່ືເປນເມຍຢູ່ໃນບ່ອນລບ. ຕງສິນ ຄຽດຈຶື່ງເອ້ັຼີນຄນົ ໃຊູ້ໃຫູ້ຈບຕົວ ເຄງຕ໋ອງ ໄດູ້ ແລູ້ວຖອດກະບ່ີືອອກຈະຂ້າ ເຄງຕ໋ອງ ຖິຼັ້ມ. ເມຍໃຫຍ່ຂອງ ຕງສິນ ເຫນມີຄວາມວຸູ້ນວາຍຈຶື່ງລົງໄປຫ້າມຂຊີວິດ ເຄງ ຕອ໋ ງ ໄວູ້. ຕງສິນ ຈ່ງືຶ ໃຫຕູ້ ໜີ ກແລູ້ວໃຫູ້ຈາຄກຸ ໄວູ້. ໃນຕອນທຽ່ ງຄນ ເຄງຕ໋ອງ ຫກໂຊອ່ ອກໄດຈູ້ ່ຶືງລກໜີໄປຫາ ໂຈໂສ ເອົາຄວາມລບທີື່ ຕງສິນ ຮ່ວມຄິດກບຜູ້ມຊີ ື່ຫ້າຄົນນ້ັຼນບອກໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ທຸກປະການ. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນຈຶື່ງໃຫູ້ ເອາົ ຕົວ ເຄງຕ໋ອງ ໄປເຊອ່ື ງໄວູ້ຢູ່ໃນເຮອນ. ຝ່າຍ ຕງສິນ ເມ່ືອຮຸ່ງເຊັ້ຼົາຂຶ້ັຼນຄິດວ່າ ເຄງຕ໋ອງ ໜີໄປຢູ່ຫົວເມອງກບື່ໃຫູ້ຄນົ ໄປຕາມມາ. ຢູ່ມາມຼ້ັໜຶງ່ື ໂຈໂສ ຈຶື່ງ ຄິດກົນອຸບາຍວາ່ ເຈບຫົວ ຈືຶງ່ ໃຫຄູ້ ນົ ໃຊູ້ໄປຫາ ກຽດເປງ໋ ມາຈະໃຫປູ້ ນ່ືິ ປົວພະຍາດ, ຄົນໃຊູ້ກໄປບອກ ກຽດເປງ໋ , ກຽດ ເປ໋ງ ກຄິດວາ່ ອາ້ ຍສດຕູລາດຊະສມົ ບດຈະຕາຍເທືອ່ ນັຼີ້ແລູ້ວ. ແລູວ້ ກຽດເປ໋ງ ເຂັາົຼ້ ໄປໃນເຮອນເອົາຢາພິດນ້ັຼນເຊ່ືອງມານາ, ໂຈໂສ ເຫນ ກຽດເປງ໋ ມາກສງເກດເບືງ່ິ ເຫນນິຼັ້ວມ ກຽດເປງ໋ ຂາດໜງື່ຶ ນວ້ັິຼ ຄກບຄາຂອງ ເຄງຕ໋ອງ ວາ່ ກຍງບື່ໄດູ້ໄຕ່ຖາມ ປະການໃດ. ໂຈໂສ ຈື່ງຶ ເວັາ້ຼົ ໃຫູ້ ກຽດເປ໋ງ ວາ່ “ດຽວນັ້ຼີເຮົາເຈບຫວົ ຫາຍທາ່ ນຮີບປະກອບຢາແກູ້ໃຫຫູ້ າຍ, ເຮາົ ຈະຕອບແທນ ໃຫທູ້ ່ານ”, ກຽດເປ໋ງ ຈຶ່ືງເວ້ັາົຼ ວ່າ “ທ່ານເຈບເທອື່ ນັ້ີຼຂາ້ ພະເຈ້ັົຼາຈະປະກອບຢາໃຫູ້ເທ່ືອດຽວພະຍາດຂອງທ່ານກຈະຫາຍ”. ແລູວ້ ກຽດເປງ໋ ຈ່ືງຶ ເອົາຢາໃສ່ຈບິ ຈຽ໋ ວຕ້ັມຼົ ຂນັ້ຼຶ ໃຫຟູ້ ົດ ເມ່ືອເຫນ ໂຈໂສ ເມີນໄປຈຶ່ືງເອົາຢາພດິ ນ້ນັຼ ໃສ່ລົງແລວູ້ ເຫຍຼັ້ນອອກ ພໄດູ້ເຄືິ່ງຖວ້ ຍ ຈງ່ືຶ ຍົກເຂຼົາ້ັ ໄປຈະ ໃຫໂູ້ ຈໂສ ກນິ . ໂຈໂສຮູ້ກົນຂອງ ກຽດເປງ໋ ກບິດພວິັ້ຼ ຢູ່ບ່ໄື ດູ້ກິນຢາ, ກຽດເປ໋ງ ຈຶ່ືງເວົ້ຼັາ ວ່າ “ມະຫາອຸປະຣາດຈົື່ງກິນຢານ້ັຼີເຂົັຼ້າໄປຕອນຮ້ອນໆນີ້ັຼພເຫື່ອອອກພະຍາດຂອງທ່ານກຈະຫາຍ” ໂຈໂສ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ທ່ານເປນໝຫວງກຄວນຮຈູ້ ກຂະນົບທານຽມຢູ່ທກຸ ຢາ່ ງ, ຖາ້ ພະມະຫາກະສດຊງົ ພະປະຊວນໝຖະຫວາຍຢາຂຸນນາງຜູ້ ສະໜດິ ກໄດູ້ຊມິ ກ່ອນ, ຖາ້ ພ່ືຜໃູ້ ດປວ່ ຍໝນ້ັຼນປະກອບຢາໃຫກູ້ ິນ ລກູ ນຼ້ັນກຄວນຊິມເສຍກ່ອນ, ບດນ້ຼັີເຮົາເປນມະຫາອຸ ປະຣາດ, ຕວົ ທ່ານເປນໝຄົນສະໜິດທື່ີຮກໃຄ່ເຮາົ , ທ່ານປະກອບຢາໃຫູ້ເຮາົ ກິນທ່ານຄວນກິນໃຫເູ້ ຮົາເຫນກ່ອນເຮົາຈືຶ່ງ ຈະກນິ ໄດູ້”. 12

ເລື່ອງ “ສາມກົກ” ເຫ້ມັຼ 2 ຕອນທີ 2 ກຽດເປ໋ງ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ຊຶ່ືງທ່ານວ່າແນວນັຼີ້ກຄວນຢູ່ແຕ່ວ່າທາ່ ນກໄວູ້ໃຈຂ້າພະເຈຼົ້ັາມາແຕ່ດົນ, ບດນຼີັ້ທ່ານປ່ວຍ ຂ້າພະເຈົ້ຼັາປະກອບຢາມາໃຫູ້ກິນ ທ່ານຈະໃຫູ້ຂ້າພະເຈົັຼ້າຊຶື່ງບ່ືປ່ວຍກິນເສຍກ່ອນນ້ັຼນ ຢາກມີໜ້ອຍຈະເປອງຢາລ້າໆ, ພະຍາດຂອງທ່ານກຈະບື່ຫາຍ”. ໂຈໂສ ກບດິ ພວິຼັ້ ຢູ່ບ່ືກິນ ກຽດເປງ໋ ເຫນ ໂຈໂສ ລງກຽດຢູ່ບື່ກນິ ຢາເໝອນທກຸ ເທື່ອ ຈຶື່ງ ໝາຍໃຈວ່າ ໂຈໂສ ຮູ້ແຜນທງໝົດທ່ືີຄິດໄວູ້. ຈຶ່ືງໄດູ້ຈບຫູ ໂຈໂສ ໄວູ້ແລູ້ວເອົາຖ້ວຍຢາດຖອກໃສ່ ໂຈໂສ, ໂຈໂສ ປດ ຖ້ວຍຢາຫົກກະເດນໄປຖກອິດ. ຍ້ອນອານາດຂອງພິດຢາອິດນ້ັຼນກແຕກ ແລະ ຄົນໃຊູ້ທງຫາຍເຫນແນວນຼ້ັນ ກພາກນ ເຂັຼ້າົ ຈບຕົວ ກຽດເປງ໋ ໄວູ້, ໂຈໂສ ເຫນກບຕາວ່າ ກຽດເປງ໋ ໃສ່ຢາພດິ ຈ່ງືຶ ເວຼັົາ້ ວ່າ “ກບູ ໄື່ ດູ້ປ່ວຍດອກແຕ່ກູຈະລອງໃຈມຶງ ເບິ່ືງ, ບດນ້ັຼີກູເຫນວ່າມຶງຈະທາຮ້າຍກູແທູໆ້ ”. ຈຶ່ືງໄດູ້ສ່ືງໃຫູ້ທະຫານຊາວຄົນໃຫູ້ເອົາຕົວ ກຽດເປ໋ງ ໄປທ່ືີສວນດອກໄມູ້ ໃຫຕູ້ ີ ກຽດເປງ໋ ຢາ່ ງໜກແລູວ້ ເວົຼາ້ັ ວ່າ “ກຽດເປ໋ງ ເຈຼັາ້ົ ເປນພຽມແຕ່ໝ ເຊງ່ືິ ຄິດແຜນຂ້ຼຶັນແນວນີ້ັຼກູເຫນວ່າເກີນຄວາມຄິດ ຂອງມຶງ, ຖາ້ ຜໃູ້ ດສ່ືງສອນໃຫູ້ມຶງເຮດຈ່ົືງຮບີ ບອກມາຕາມຄວາມຈິງກູຈະຍົກໂທດໃຫມູ້ ຶງ”. ກຽດເປ໋ງ ຖກຕີຢ່າງເຈບປວດຢ່າງສາຫດ ແຕ່ບື່ໄດູ້ຢູ້ານຄວາມຕາຍຈຶື່ງຮ້ອງຕະວາດແລູ້ວຕອບວ່າ “ມຶງກ່ື ເຫດການທື່ີຫຍາບຊ້າເປນສດຕູລາດຊະສົມບດ ຊືຶ່ງກູຄດິ ເຮດແນວນີຼັ້ບ່ືມໃີ ຜສື່ງສອນກູ. ຍອ້ ນວາ່ ແຜ່ນດິນຮ້ອນທຸກເສຼ້ັນ ຫຍ້າ ກູຈຶ່ືງຄິດຈະຂ້າມຶງຖິມັຼ້ , ເຖິງຄົນທງໝົດກໝາຍໃຈຈະລ້າງຊີວິດມຶງຖິ້ຼັມໃຫູ້ໄດູ້ ແຕ່ຫາກວ່າຢູ້ານຢູ່ຍ້ອນຈະເຮດບື່ ສາເລດ, ຊວີ ດິ ກູຈະຕາຍມງຶ ຈະມາຖາມເຮດຫຍງ?”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຍນິ ແນວນ້ຼນັ ກຄຽດຈື່ງຶ ໃຫູ້ຕີ ກຽດເປ໋ງ ແຕ່ເຊຼົ້ັາຈົນຮອດ ທຽ່ ງຈນົ ຫງນນຼ້ັ ປອກໄປເລອດໄຫ. ກຽດເປງ໋ ກບື່ໄຂຄວາມລບ. ໂຈໂສ ຢ້າູ ນ ກຽດເປ໋ງ ຈະຕາຍແລູ້ວເລອ່ື ງກຈະເສຍໄປ ຈຶື່ງໃຫູ້ເອາົ ຕົວ ກຽດເປງ໋ ໄປຈາໄວໃູ້ ຫໝູ້ ນັຼ້ ຄງົ . ເມື່ອຮຸ່ງເຊົ້ຼັາຂຶຼ້ັນມາ ໂຈໂສ ຈຶື່ງໃຫູ້ແຕ່ງໂຕະແລູ້ວໃຫູ້ຂຸນນາງຜູ້ໃຫຍ່ຜູ້ນ້ອຍໃນເມອງຫວງມາກິນລ້ຽງ ແລະ ຈູ ຮົກ, ຈູລນ, ຕນອບິ ແລະ ໂງຫວ້ ນ ສ່ີືຄນົ ນຼັ້ີພອ້ ມໃຈກນວ່າຖາ້ ເຮົາຈະບ່ືໄປ ໂຈໂສ ຈະສົງໄສ. ຂນຸ ນາງສື່ີຄົນຈ່ືຶງໄປພ້ອມ ກນກບຂຸນນາງທງຫາຍແຕ່ ຕງສິນ ນ້ຼັນບອກວາ່ ປ່ວຍ. ຂະນະທ່ືຂີ ຸນນາງທງຫາຍກາລງກິນເຂັາົ້ຼ ຢູ່ ໂຈໂສ ຈຶງ່ື ເວ້ຼົັາວ່າ “ມັຼ້ນ້ຼີັພວກທ່ານທງຫາຍດື່ມເຫົຼາັ້ ບ່ືມ່ວນ, ເຮົາມີຄົນ ປະຫາດຢູ່ຄົນໜຶື່ງຈະເອົາມາໃຫູ້ພວກທ່ານເບິງ່ື ຫຼັ້ິນ. ແລູ້ວໃຫູ້ທະຫານຄຸມເອົາຕວົ ກຽດເປ໋ງອອກມາ ໂຈໂສ ຈຶ່ືງເວົັຼ້າໃຫູ້ ຂຸນນາງທງຫາຍວາ່ “ມີພວກສມົ ຮຮູ້ ່ວມຄິດກນກບອ້າຍຜຮູ້ າ້ ຍຄົນນັເ້ຼີ ພື່ອຈະເຮດອນຕະລາຍແກ່ພະເຈັ້າົຼ ຫຽ້ ນເຕູ້ແລູ້ວຈະ ເຮດຮ້າຍແກ່ເຮົາ, ບດນ້ັຼີເທວະດາບື່ໄດູ້ເຂາົັ້ຼ ຂ້າງຜູ້ຜິດ ຈຶ່ືງບງເອີນໃຫູ້ເຮົາຈບຕົວໄດູ້. ເຮາົ ຈະຖາມເລ່ືອງມນໃຫູ້ແຈູ້ງພວກ ທາ່ ນທງຫາຍຈົງື່ ພາກນຟງ. ໂຈໂສ ຈືງ່ຶ ໃຫຕູ້ ີ ກຽດເປ໋ງອີກຢາ່ ງໜກຈົນສະລົບໄປແລູ້ວໃຫແູ້ ກູ້ຟນັ້ຼ ຂຼນ້ັຶ . ກຽດເປ໋ງ ບື່ໄດູ້ຫຍ້ຼັ ທຼ້ັກດແຂວູ້ ຂຶງຕາດ່າ ໂຈໂສ ເປນຂຼັ້ຄວາມທ່ີືຫຍາບຊາ້ ແລວູ້ ເວ້າົຼັ ວາ່ “ເຫດໃດມຶງຈງ່ືຶ ບຂ່ື າ້ ກຖູ ມຼັ້ິ ຈະເອົາໄວູ້ເຮດຫຍງອີກ”. ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົຼ້ັາວ່າ “ທາອິດຄົນທ່ີືມຶງສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດກນນ້ັຼນມີຫົກຄົນ, ພາຍຫງມຶງໄປຮ່ວມຄິດນາຈຶື່ງເປນເຈດຄົນ, ຕ້ົຼັນ ເຫດນຼັ້ນຄຜໃູ້ ດມງຶ ຈື່ງຶ ບ່ືຊ້ີຼັຕົວໃຫູ້” ກຽດເປ໋ງ ກບື່ໄດູ້ເປດີ ເຜີຍ. ໂຈໂສ ກຄຽດໃຫຕູ້ ີທງຖາມ ກຽດເປ໋ງ ກບ່ືບອກວາ່ ຜໃູ້ ດ. ຝ່າຍ ຈູຮົກ, ຈູລນ, ຕນອິບ ກບ ໂງຫ້ວນ ກິນເຂົ້ຼັາຢູ່ເຫນ ໂຈໂສ ໃຫູ້ຕີຖາມ ກຽດເປ໋ງ ທງສີື່ຄົນນັ້ຼນບື່ໄດູ້ເປນ ສຸກປຽບດື່ງນ່ືງຢູ່ເທິງຂວາກໜາມ, ໃບໜ້າກຊີດໄປພິດເບິ່ືງໜ້າຕາກນບ່ືໄດູ້ຂາດ. ໂຈໂສ ເຫນກຽດເປ໋ງ ບ່ືບອກພວກ ເພອື່ ນແລູ້ວກສງ່ື ໃຫເູ້ ອາົ ຕວົ ໄປຈາໄວູ້ຄເກື່າົ . ຂຸນນາງທງຫາຍກິນເຂົຼ້ັາແລູ້ວຕ່າງຄົນຕາ່ ງກລາ ໂຈໂສ ໄປ. ໂຈໂສ ຈງ່ືຶ ເວາ້ັົຼ ວາ່ “ພວກທາ່ ນທງຫາຍຈະໄປກຕາມ ເຖີດແຕ່ ຈູຮົກ, ຈລູ ນ, ຕນອບິ , ກບ ໂງຫ້ວນ ສີື່ຄົນນັີ້ຼເຊນີ ຢູ່ກ່ອນເຮົາຈະປຶກສາວຽກນາ. ຂຸນນາງສື່ີຄົນໄດູ້ຍິນກຕົກໃຈ ຂວນບື່ຢູ່ກບຕົວ ແຕ່ກຈາໃຈນງື່ ຢູ່ຍ້ອນຢູ້ານອາຍາ ໂຈໂສ. ໂຈໂສ ຈຶື່ງຖາມຂຸນນາງສື່ີຄົນວ່າ “ພວກທ່ານໄດູ້ປຶກສາວຽກ ງານຫຍງຢ່ເູ ຮອນຂອງ ຕງສນິ ”. ຂຸນນາງສ່ືີຄນົ ຈືງ່ຶ ເວົຼັ້າວາ່ “ພວກຂ້າພະເຈັາົຼ້ ບໄື່ ດໄູ້ ປປກຶ ສາວຽກງານຫຍງຢູ່ເຮອນຂອງ ຕງ 13

ເລ່ືອງ “ສາມກກົ ” ເຫມັຼ້ 2 ຕອນທີ 2 ສິນ” ໂຈໂສ ຈຶ່ືງຊກຖາມວ່າ “ຊຶື່ງຕົວບ່ືໄດູ້ໄປປຶກສາກນກບຕງສິນ ແລູ້ວແພຂາວທີ່ືຂຽນໜງສນັຼນ້ ວ່າກນດ້ວຍຂັ້ຼຄວາມ ອນໃດ”. ຂຸນນາງສື່ີຄນົ ຈືຶ່ງເວຼັາ້ົ ວ່າ “ແພຂາວຈະຂຽນໜງສໄວູ້ແນວໃດນ້ັຼນພວກຂາ້ ພະເຈັ້າຼົ ກບືໄ່ ດູ້ຮູ້ເຫນ”. ໂຈໂສ ຈຶງ່ື ໃຫເູ້ ອົາຕົວເຄງຕ໋ອງ ຊືຶ່ງເປນບ່າວຂອງ ຕງສິນ ນຼ້ນັ ອອກມາສອບຖາມກນ. ເຄງຕ໋ອງຈ່ຶືງເວ້ຼົັາວ່າ “ຂຸນ ນາງທງສ່ືີຄົນນ້ີັຼໄດູ້ໄປວາງແຜນຢູ່ເຮອນຂອງ ຕງສິນ” ແຕ່ຂຸນນາງສີື່ຄົນນຼ້ັນບື່ຍອມຮບ. ເຄງຕ໋ອງ ຈຶ່ືງເວົັ້ຼາວ່າ “ທາອິດ ຈູ ຮົກ ໄປຫາ ຕງສິນ ກ່ອນເມື່ອ ຈູລນ, ຕນອບິ , ໂງຫວ້ ນ ແລະ ມ້າເທູ້ງມາ ຈູຮກົ ຢາູ້ ນຈ່ືຶງເຂາຼ້ັົ ໄປລ້ັີຼຢູ່ໃນຜາ້ ກ້ັຼງແຕ່ ຕງສິນ ເອົາໜງສໃນແພຂາວນຼ້ັນອອກມາໃຫູ້ເບິ່ືງ ແລູ້ວເວົັຼ້າຈາຍອມຮ່ວມຄິດກນວ່າຈະເຮດຮ້າຍມະຫາອຸປະຣາດ. ຈູຮົກ ຈ່ືຶງ ອອກມາເຂ້ົັຼາຄິດນາ, ຕງສິນ ກບຂຸນນາງຫ້າຄົນຈ່ຶືງຂຽນໜງສໃສ່ຊື່ໄວູ້ນາກນ ເຫດໃດທ່ານທງສືີ່ຄົນຈ່ຶືງບື່ຍອມຮບອກີ ”. ຈູຮົກ ຈງຶື່ ເວາົັຼ້ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ວາ່ “ເຄງຕອ໋ ງ ຄນົ ນັ້ີຼລກເປນຊູ້ນາເມຍນ້ອຍຂອງ ຕງສນິ ເມອ່ື ຕງສນິ ຈບໄດູ້ໃຫຕູ້ ໂີ ບຍແລູ້ວຈາ ໄວູ້ ເຄງຕອ໋ ງມໃີ ຈພະຍາບາດ ຕງສິນ ຈງຶື່ ໜມີ າເອາົ ຄວາມໃສ່ຮາ້ ຍນ້ັຼນຜູກພນໃສ່ໂທດ ຕງສິນ ວາ່ ຈະເຮດຮ້າຍແກ່ມະຫາ ອຸປະຣາດ, ຂທ່ານຢ່າເຊອື່ ຟງຄນົ ຜດິ ”. ໂຈໂສ ຈືງ່ຶ ເວາັົ້ຼ ວາ່ “ຊ່ືຶງເຈັ້າຼົ ວາ່ ບໄື່ ດູ້ຄົບຄິດກນກບ ຕງສິນ ນຼັນ້ ຍງບ່ືເຫນວ່າຄວາມຈິງເທື່ອ. ຂ້ຼັຊ່ືຶງຕງສິນ ວາງໃຫູ້ ກຽດເປງ໋ ເອາົ ຢາພດິ ມາໃຫູ້ເຮາົ ກິນພວກເຈົາ້ັຼ ທງສື່ີຄົນນຼັ້ີຮູ້ບ່ື?”. ຂນຸ ນາງທງສກີື່ ເວຼາັົ້ ວາ່ “ພວກຂ້າພະເຈ້ຼັົາບ່ືຮູ້” ໂຈໂສ ຈ່ືຶງ ເວາົ້ັຼ ວ່າ “ເລອື່ ງທງໝົ້ຼັດແນວນຼັີ້ພວກທ່ານບ່ືຍອມຮບ, ຖາ້ ເຮົາສບຕ່ືໄປໄດູ້ຄວາມຈງິ ອີກຄແນວໃດແມນ່ ເຮົາຈະໃຫູ້ຂ້າພວກ ເຈັົຼ້າທງສີື່ຄນົ ຖມັ້ຼິ ”. ແລູ້ວ ໂຈໂສ ຈ່ຶງື ສງ່ື ທະຫານວ່າ “ມ້ັຼນີັ້ຼຄື່າແລູວ້ ໃຫູ້ເອົາຂນຸ ນາງທງສີື່ຄົນໄປໃສ່ຄຸກໄວູ້ໃຫໝູ້ ້ຼັນຄົງ”. ເມອື່ ຮງຸ່ ເຊ້ຼາັົ ຂ້ັຶຼນມາ ໂຈໂສ ຈຶງ່ື ພາທະຫານໄປຍາມ ຕງສິນ ຢູ່ເຮອນ ຕງສນິ ກອອກມາຮບ ໂຈໂສເຂົຼ້າັ ໄປນ່ືງບ່ອນ ທື່ີສົມຄວນ. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງເວົ້ັຼາໃຫູ້ ຕງສິນ ວ່າ “ມຼ້ັວານນີັ້ຼເຮົາໃຫູ້ມາເຊີທ່ານໄປກິນເຂົ້ຼັາ ເຫດໃດທ່ານຈຶ່ືງບື່ໄປ” ຕງສິນ ຈຶື່ງ ຕອບວ່າ “ຂາ້ ພະເຈຼັົາ້ ປວ່ ຍຍງບ່ືທນຫາຍດີຖ້າຈະໄປຢູ້ານພະຍາດນ້ຼັນຈະໜກຂຼຶ້ັນ”. ໂຈໂສ ຈງືຶ່ ເວົັ້ຼາວ່າ “ຊ່ຶືງທ່ານປ່ວຍນຼ້ັນ ເຮົາຮູ້ຢູ່ບແື່ ມ່ນຈະປ່ວຍຍອ້ ນພະຍາດ ທ່ານເປນໄຂູ້ໃນໃຈຍ້ອນວາງແຜນຍງບື່ສາເລດ”. ຕງສນິ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກຕົກໃຈ ແຕບ່ ືໄ່ ດູ້ຕອບປະການໃດ. ໂຈໂສ ຈ່ງືຶ ຖາມຕງສິນ ວາ່ “ເລື່ອງທືີ່ ກຽດເປງ໋ ເຮດຮາ້ ຍເຮາົ ນຼັນ້ ທ່ານຮູ້ບ່ື” ຕງສນິ ເວຼົັ້າວາ່ “ບື່ ຮູ້”. ໂຈໂສ ຫົວເລາະແລູ້ວຈຶື່ງເວົຼັ້າວ່າ “ເຈົຼັ້າບ່ືຮູ້ກດີແລູ້ວ” ໂຈໂສ ຈຶ່ືງສ່ືງທະຫານໃຫູ້ໄປເອົາ ກຽດເປ໋ງ ມາ. ກຽດເປ໋ງ ເມ່ືອມາເຫນໂຈໂສກດ່າວາ່ “ອາ້ ຍສດຕູລາດຊະສົມບດ, ມງຶ ໃຫກູ້ ມູ າຈະເວັ້າຼົ ຫຍງອີກ”. ໂຈໂສ ຈ່ືງຶ ເວ້ັົາຼ ໃຫູ້ ຕງສິນ ວ່າ “ພວກຂອງເຈ້າຼັົ ຊ່ືຶງຮ່ວມຄິດຈະເຮດຮ້າຍເຮົານັຼ້ນຫາ້ ຄົນ ບດນີຼັ້ຈບໄດູ້ສ່ີືຄົນແລູ້ວ, ເຮາົ ຈາໄວູ້ທ່ືີຄກຸ ແຕ່ຄນົ ໜຶືງ່ ນັ້ຼນຍງບື່ທນໄດູ້ຕວົ ເທືອ່ ”. ຕງສິນ ຈ່ງຶື ເວຼັາ້ົ ວາ່ “ຂ້າພະເຈາົ້ັຼ ຈະໄປສມົ ຮຮູ້ ວ່ ມຄິດໄດ້ແູ ວໃດ” ໂຈ ໂສ ຈ່ຶືງຖາມ ກຽດເປງ໋ ວາ່ “ຜູ້ໃດໃຊູ້ມງຶ ເອົາຢາພິດມາໃສ່ໃຫກູ້ ູກິນ” ກຽດເປ໋ງ ຈ່ງືຶ ເວົາ້ັຼ ວ່າ “ບມ່ື ີຜູ້ໃດຈະໃຊູ້ສອຍກູ” ໂຈ ໂສ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກຄຽດຈຶ່ືງໃຫູ້ຕີ ກຽດເປ໋ງ ເປນຈານວນຫາຍບາດ. ຕງສິນ ເຫນ ໂຈໂສ ໃຫູ້ຕີ ກຽດເປ໋ງ ແນວນຼ້ັນກ ໃຫເູ້ ກີດຮອ້ ນໃຈເໝອນດື່ງທ່ີກື າລງນື່ງຢູ່ໃນກາງກອງໄຟ. ໂຈໂສ ຈງືຶ່ ຖາມ ກຽດເປງ໋ ວາ່ “ທາອິດນວ້ັິຼ ມຂອງມຶງນນັຼ້ ຄົບສິບ ນຼິັ້ວ ເຫດໃດຍງຢູ່ແຕ່ເກົຼັາ້ ນິວ້ຼັ ” ກຽດເປງ໋ ຈື່ງຶ ເວົຼາ້ັ ວາ່ “ກູຕດນວ້ຼິັ ມອອກສາບານວາ່ ຈະຂາ້ ມງຶ ໃຫູ້ໄດູ້”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນັຼນ້ ກຄຽດ ຈຶື່ງໃຫທູ້ ະຫານຕດນິຼວ້ັ ມ ກຽດເປງ໋ ອອກໝົດທງເກຼາ້ົັ ນິຼັວ້ ແລວູ້ ໂຈໂສຈ່ງືຶ ເວົາ້ຼັ ໃຫູ້ ກຽດເປ໋ງ ວ່າ “ມຶງຕດນ້ັຼິວອອກນ້ິຼັວດຽວຈ່ືຶງທາຮາ້ ຍກູບື່ໄດູ້ ດຽວນ້ັຼີກໃູ ຫູ້ຕດອອກອີກເກົ້ັຼານຼ້ິັວ ມງຶ ຮີຍວາງແຜນທາຮ້າຍກູ ໃຫສູ້ າເລດເຖີດ” ກຽດເປ໋ງ ຈຶ່ືງເວາັ້ົຼ ວ່າ “ປາກກຍູ ງມີ, ລີຼັ້ນກກູ ມີພຈະດາ່ ມງຶ ໄດຢູ້ ູ່ອີກ”. ໂຈໂສ ຈຶງ່ື ສ່ືງໃຫທູ້ ະຫານຕດົ ລິັ້ຼນ ກຽດເປ໋ງ ອອກ ກຽດເປ໋ງຈຶ່ງື ຮ້ອງວາ່ “ຢ່າທລະມານໃຫູ້ເຮົາເລີຍຈົືງ່ ແກູ້ມດເສຍເຖີດແລູວ້ ເຮົາຈະບອກຄວາມລບໃຫ”. ໂຈໂສ ໄດ້ຍູ ນິ ແນວນ້ນັຼ ກຫາ້ ມທະຫານໄວູ້ ແລູ້ວສງື່ ໃຫແູ້ ກູ້ມດອອກ. ກຽດເປງ໋ ຈຶງ່ື ລກຸ ຂຶ້ນັຼ ປ່ນິື ໜາ້ ໄປທາງທດິ ພະລາດຊະ ວງແລູ້ວກາບຖະຫວາຍບງຄົມພະມະຫາກະສດແລູ້ວຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ຂ້າພະເຈົັ້ຼາເປນຂ້າຣາຊະການໃນແຜ່ນດິນ, ດຽວນຼີັ້ມີ 14

ເລ່ອື ງ “ສາມກກົ ” ເຫຼັມ້ 2 ຕອນທີ 2 ສດຕູກື່ເຫດທືປີ່ ່າເຖື່ອນຕື່ລາດຊະສມົ ບດ ຂາ້ ພະເຈົັຼາ້ ຄດິ ຈະປົກປກຮກສາແຜ່ນດິນ ແຕ່ບດນັ້ຼີບ່ືສມົ ດື່ງຄວາມຄິດ” ກຽດ ເປ໋ງ ຈືຶງ່ ເອາົ ຫົວຕາກບເສົາຫນີ ເຮດໃຫ້ຫູ ວົ ແຕກຕາຍ. ໂຈໂສ ເຫນແນວນັນ້ຼ ຈງຶ່ື ໃຫູ້ທະຫານປາດຊັ້ນີຼ ຂອງ ກຽດເປ໋ງ ອອກ ເປຫນຊິັ້ຼນໆ ແລະ ໃຫູ້ຕດເອາົ ຫວົ ນນັຼ້ ໄປລາດຕະເວນແລູ້ວສຽບປະຈານໄວູ້. ໂຈໂສຈຶື່ງໃຫູ້ທະຫານໄປເອົາຕົວ ເຄງຕ໋ອງ ມາ ແລູ້ວຖາມ ຕງສິນ ວ່າ “ທ່ານຮູ້ຈກອ້າຍຄົນນຼັ້ີບ່ື” ຕງສິນ ເຫນ ເຄງຕ໋ອງ ກຄຽດຈຶື່ງເວົຼັາ້ ວ່າ “ອ້າຍນີັຼ້ເປນບ່າວຂອງຂ້າພະເຈ້ົຼັາ, ເປນຄົນທີື່ທລະຍົດຄິດຮ້າຍຕ່ືຂ້າພະເຈ້ັຼົາຈະໄວູ້ມນບື່ໄດູ້” ແລ້ວູ ຕງສິນ ກຖອດກະບື່ີອອກຈະຂາ້ ເຄງຕອ໋ ງ ໃຫູ້ຕາຍ. ໂຈໂສ ຈຶື່ງໃຫທູ້ ະຫານຍາດກະບີື່ໄວ້ແູ ລູ້ວເວຼ້ັາົ ໃຫູ້ ຕງສິນ ວ່າ “ເຄງຕ໋ອງ ຄົນນຼັ້ີເປນໂຈນໄປກ່າວໂທດວ່າ ເຈົຼັ້າກບຂຸນນາງມີຊື່ຫ້າຄົນທີ່ືສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດກນຈະເຮດຮ້າຍເຮົາ ແລະ ຂຸນ ນາງຊຶື່ງຢູ່ໃນເມອງຫວງສີື່ຄົນນັຼ້ນເຮົາຈບມາຖາມກຮບເປນສດແລູ້ວ ແລະ ເຈົຼັ້າຈະມາທາເປນຄຽດແຄູ້ນຈະມາຂ້າໂຈດ ຂອງເຈົຼັ້າຖິຼັ້ມນ້ັຼນ ເຈົຼັ້າຄິດຈະໃຫູ້ຄວາມລບຫາຍໄປແມ່ນບ” ຕງສິນ ຈຶ່ືງເວົັ້ຼາວ່າ “ຂ້າພະເຈົຼ້ັາຈະສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດນຼ້ັນແມນ່ ເປນໄປບື່ໄດູ້”. ໂຈໂສ ຈ່ືງຶ ສື່ງໃຫທູ້ ະຫານທງຫາຍເຂົຼັ້າຄຼ້ົນັ ເຮອນຂອງ ຕງສິນ ໄດູ້ຽໜງສທ່ືີຂຽນດວ້ ຍເລອດໃນແພຂາວ ກບໜງ ສຊຶງ່ື ລົງຊື່ສະກົດກນນັຼ້ນອອກມາໃຫູ້ ໂຈໂສ. ໂຈໂສ ຮບເອົາໜງສສອງສະບບນ້ຼນັ ມາອ່ານເບື່ິງ ຈ່ງືຶ ຮູ້ວ່າໜງສໃນແພຂາວ ນນຼັ້ ພະເຈຼົ້ັາຫ້ຽນເຕູ້ຄິດວາງແຜນໃຫເູ້ ຮດ ແລະ ໜງສທື່ີສາບານນ້ັຼນມຊີ ື່ ເລ່ົາື ປີື່ ນ າ ແລ້ວູ ໂຈໂສຈື່ງຶ ເວາ້ົຼັ ວາ່ “ອ້າຍພວກນ້ັຼີ ປຽບເໝອນສດເດຍລະສານ ຄວນບທຈີື່ ະຄດິ ເຮດຮ້າຍກ”ູ ຈື່ງຶ ໃຫທູ້ ະຫານຮິບເອາົ ຊບສິນສື່ງິ ຂອງ ຕງສິນ ແລູ້ວກໃຫູ້ຈບ ເອາົ ຕົວ ຕງສນິ ແລະ ລູກເມຍກບພກພວກມານບ້ານ. ໂຈໂສ ຈຶືງ່ ເອົາໜັຼງ້ ສສອງສະບບນ້ຼັນໃຫູ້ທ່ືປີ ຶກສາທງຫາຍເບິ່ືງແລູ້ວ ເວາ້ັຼົ ວ່າ “ພະເຈາົຼັ້ ຫ້ຽນເຕູ້ວາງແຜນໃຫເູ້ ຮດຮາ້ ຍແກ່ເຮາົ ຜມູ້ ຄີ ວາມຈືົງ່ ຮກພກດີ, ບດນຼີ້ັເຮາົ ຈະໃຫູ້ເນລະເທດເສຍຈາກລາດ ຊະສມົ ບດ ແລູ້ວຈະຈດເອົາເຊັຼ້ອພະວງົ ຊ່ືຶງມີສະຕິປນຍາແຕ່ງຕ້ຼງັ ຂ້ັຶຼນເປນເຈ້າຼັົ ແຜ່ນດິນແທນ. ພວກທ່ານທງຫາຍຈະເຫນ ໃດ”. ເທຍຫຍກົ ຈຶ່ືງເວ້ັຼາົ ວ່າ “ທກຸ ມນັຼ້ ີ້ຼັຣາຊະການໃນເມອງຫວງ ແລະ ຫວົ ເມອງທງຫາຍກເປນສິດຂຼນຶັ້ ກບທ່ານ ເພາະ ທ່ານເຮດສິ່ືງໃດນຼ້ັນຖເອົາຮບສື່ງຂອງພະເຈົັ້ຼາຫ້ຽນເຕູ້ເປນປະມານ, ຂຸນນາງ ແລະ ຫົວເມອງທງຫາຍຈຶື່ງຢາເກງຢູ່ໃນ ບງຄບບນຊາທ່ານ. ດຽວນັ້ີຼແຜ່ນດິນກຍງບ່ືທນຮາບຄາບ ຊຶື່ງທ່ານຈະໃຫູ້ເນລະເທດພະເຈົຼັ້າຫ້ຽນເຕູ້ອອກຈາກລາຊະ ສົມບດນັຼ້ນ ຖ້າວ່າຮູ້ໄປເຖງິ ຫວົ ເມອງໃຫຍ່ນ້ອຍທງຫາຍກຈະຍກົ ກອງທບເຂົຼັ້າບນຈົບກນມາເຮດອນຕະລາຍ, ຄິດວ່າຈະ ໄດູ້ຮບຄວາມຂດສົນ. ທ່ືີຂ້າພະເຈ້າັຼົ ຫ້າມແນວນຼັ້ີຂໃຫູ້ທ່ານພຈິ ລະນາເບິງື່ ໃຫູ້ສມົ ຄວນ”. ໂຈໂສ ເຫນດີນາ ຈຶ່ືງໄດູ້ສ່ືງໃຫູ້ທະຫານທງຫາຍໃຫູ້ໄປຈບລູກເມຍ ແລະ ພກພວກຂອງຂຸນນາງສີື່ຄົນນ້ັຼນມາ ແລູ້ວເອົາຕົວ ຕງສິນ ແລະ ຂຸນນາງສີື່ຄົນກບລູກເມຍພກພວກປະມານເຈດຮ້ອຍກວ່າຄົນ ໄປຂ້າໝົດຢູ່ນອກກາແພງ ເມອງຮູໂຕ໋. ຂຸນນາງທງຫາຍ ແລະ ອານາປະຊາລາຊະດອນເຫນດື່ງນຼ້ັນ ກເກີດມີຄວາມສົງສານຈົນນຼັ້າຕາຕົກໝົດທຸກ ຄນົ . ເມອ່ື ໂຈໂສ ຂ້າ ຕງສນິ ກບຄົນທງຫາຍຕາຍໝົດແລູ້ວ ກຍງບ່ືຫາຍຄວາມແຄູ້ນຈ່ຶືງເໜບກະບືີ່ເຂຼ້ັົາໄປໃນພະລາຊະ ວງ ເພ່ອື ຫວງຈະຂາ້ ນາງຕງກຸຍຫຍຸ ນ້ອງຂອງ ຕງສິນ ຊືຶ່ງເປນພະສະນົມຂອງພະເຈາ້ັົຼ ຫຽ້ ນເຕູ້. ຝາ່ ຍພະເຈັາຼ້ົ ຫ້ຽນເຕູ້ ໄດປູ້ ຶກສານານາງຮົກເຮົາຜເູ້ ປນພະມະເຫສີກບນາງຕງກຸຍຫຸຍວາ່ “ເຮາົ ໃຫໜູ້ ງສໄປກບ ຕງ ສິນ ກຫາຍເດອນແລວູ້ ແຕຍ່ ງບືໄ່ ດູ້ຂ່າວຫຍງ. ພດຫີ ຽວໄປເຫນ ໂຈໂສ ເໜບກະບ່ືີຍ່າງເຂັຼົ້າມາ ພະເຈຼັົ້າຫຽ້ ນເຕູ້ຕກົ ໃຈ ຍງ ບໄ່ື ດູ້ຕດຫຍງ ໂຈໂສ ກບໄື່ ດູ້ຖະຫວາຍບງຄົມຈ່ືງຶ ເວາຼັ້ົ ໃຫພູ້ ະເຈຼົັ້າຫຽ້ ນເຕູ້ວ່າ “ຕງສິນ ຄດິ ຮາ້ ຍຕ່ືຂາ້ ພະເຈາັົຼ້ ພະອົງຮູ້ບ່ື” ພະ ເຈ້ຼົັາຫ້ຽນເຕູ້ໄດູ້ຍິນ ໂຈໂສ ຖາມແນວນນຼັ້ ຈືງ່ຶ ແກູ້ງຕດວາ່ “ຕິ໋ງໂຕະໄດູ້ກື່ເຫດການທ່ືີຫຍາບຊາ້ ຕື່ແຜນ່ ດິນທາ່ ນກໄດູ້ພາກນ ຂາ້ ຕາຍແລູ້ວ. ຍອ້ ນເຫດໃດມະຫາອຸປະຣາດຈຶງ່ື ເວຼ້ົັາວ່າ ຕ໋ິງໂຕະ ຈະເຮດຮາ້ ຍອີກລະ”. ໂຈໂສ ຈ່ງືຶ ຮ້ອງດ້ວຍສຽງອນດງ 15

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫັ້ຼມ 2 ຕອນທີ 2 ວ່າ “ຕງສິນ ຄິດຮ້າຍຕື່ຂ້າພະເຈົຼັ້າ ເຫດໃດຈຶ່ືງເອົາເລື່ອງຕິ໋ງໂຕະທ່ືີຕາຍໄປແລວູ້ ມາຕດແນວນຼັ້ີ”. ພະເຈົ້ຼັາຫ້ຽນເຕູ້ໄດູ້ຍນິ ໂຈໂສ ຮ້ອງວ່າແນວນ້ຼັນກຕົກໃຈ ແລູ້ວຕດວ່າ “ຕງສິນຄິດຮ້າຍແນວໃດນ້ຼັນເຮົາບ່ືຮູ້” ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົັ້ຼາວ່າພະອົງຂຽນພະ ອກສອນດ້ວຍເລອດໃຫູ້ ຕງສິນ ໄປນ້ນັຼ ລມໝົດແລ້ວູ ບ” ພະເຈຼັ້າົ ຫຽ້ ນເຕູ້ບ່ືໄດູ້ຕອບປະການໃດ. ໂຈໂສ ຈງ່ືຶ ສ່ືງ ບູ໋ຊູ ໃຫູ້ຈບນາງຕງກຍຸ ຫຸຍ ຊືຶງ່ ເປນນອ້ ງຂອງ ຕງສນິ ມາຈະຂ້າຖມ້ຼັິ ແຕ່ພະເຈາ້ຼົັ ຫຽ້ ນເຕູ້ຈ່ງຶື ເວັຼ້ົາໃຫູ້ ໂຈໂສ ວາ່ “ນາງຕງກຍຸ ຫຍຸ ນ້ຼັນມີລູກໄດູ້ຫາ້ ເດອນແລູ້ວ, ມະຫາອຸປະຣາດຈ່ືົງເຫນແກ່ເຮົາຢາ່ ຂາ້ ຖຼ້ັິມເລີຍ” ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວ້ຼົັາ ວ່າ “ພະອົງໃຫູ້ ຕງສນິ ເຮດຮ້າຍຂາ້ ພະເຈັ້ົຼາແຕ່ວ່າເທວະດາຊວ່ ຍຂ້າພະເຈົັ້າຼ ຈືຶ່ງໄດູ້ຮູ້ແຜນທງໝົດ. ຖ້າບື່ດື່ງນ້ັຼນຂ້າພະເຈົັຼ້າ ກເຖິງແກ່ຄວາມຕາຍແລວູ້ , ຖາ້ ພະອົງຈະເອົາສາວຄນົ ນັ້ຼີໄວູ້ ຕໄື່ ປພາຍໜ້າກຈະມີອນຕະລາຍແກ່ຂ້າພະເຈາຼົັ້ ”. ນາງຮກົ ເຮາົ ຜເູ້ ປນມະເຫສຈີ ່ືຶງເວັົ້ຼາໃຫູ້ ໂຈໂສ ວາ່ “ມະຫາອປຸ ະຣາດສົງສານເຖີດ ຢາ່ ຟ້າູ ວຂາ້ ນາງຕງກຸຍຫຸຍກ່ອນເລີຍ, ຈົື່ງເອົາໄປຂງ ໄວູ້ໃນຕກຶ ເຢນ, ຖາ້ ເກີດລູກແລ້ວູ ຈງ່ືຶ ຂາ້ ນາງຖມຼັ້ິ ” ໂຈໂສ ຈງ່ຶື ຕອບວ່າ “ຈະເອາົ ພນມນໄວູ້ເຮດຫຍງ, ຖາ້ ລກູ ມນໃຫຍ່ຂຶ້ຼັນ ມນກຈະພະຍາບາດເຮດຮ້າຍແກ່ຂ້າພະເຈັ້ົາຼ ”. ນາງຕງກຸຍຫຸຍຈ່ຶືງອ້ອນວອນ ໂຈໂສ ວາ່ “ຖາ້ ມະຫາອຸປະຣາດບ່ືໄວູ້ຊີວິດ ແລວູ້ ຢ່າຂ້າດວ້ ຍອາວຸດໃຫທູ້ ລະມານລເີ ຍ, ຈືົ່ງເອາົ ແພຂາວມາຮດຄໃຫູ້ຕາຍໂດຍດເີ ຖດີ ”. ໂຈໂສ ຈຶື່ງໃຫູ້ເອົາແພຂາວມາຈະເຮດຕາມຄານາງວ່າ ພະເຈົັຼ້າຫ້ຽນເຕູ້ກຊົງພະກນແສງ ແລູ້ວຕດແກ່ນາງຕງກຍຸ ຫຍຸ ວາ່ “ເຈັົຼ້າຕາຍໄປແລູ້ວຢາ່ ໄດູ້ມຄີ ວາມແຄູນ້ ແກ່ເຮາົ ເລີຍ” ແລວູ້ ພະເຈຼັົ້າຫຽ້ ນເຕູ້ກບນາງຮົກເຮາົ ແລະ ນາງຕງກຸຍຫຸຍກ ຮອ້ ງໄຫຮູ້ ່ືາໄຮອາໄລຮກກນ. ໂຈໂສ ເຫນແນວນ້ນຼັ ຈ່ືຶງຮ້ອງຕະວາດວ່າ “ສມົ ຮຮູ້ ວ່ ມຄິດກນຈະເຮດຮາ້ ຍທ່ານ ເມ່ືອທ່ານ ຈບໄດູ້ແລວູ້ ມາຮອ້ ງໄຫຮູ້ ກກນເຮດຫຍງອກີ ” ແລວູ້ ໂຈໂສ ຈ່ງືຶ ໃຫູ້ ບູ໋ຊູ ຄມຸ ເອົານາງຕງກຍຸ ຫຍຸ ອອກໄປຮອດນອກປະຕູ ວງ ແລູວ້ ໃຫູ້ເອົາແພຂາວຮດຄນາງຈົນຂາດໃຈຕາຍ. ໂຈໂສ ຈຶື່ງສງື່ ຂນຸ ນາງຝ່າຍກົມມະວງກບຂນທີວ່າ “ຕັງ້ຼ ແຕ່ນັ້ີຼຕ່ືໄປຢ່າ ໃຫເູ້ ຊອັຼ້ ພະວງົ ເຂຼັ້ົາໄປທາງໃນ, ຖາ້ ຜໃູ້ ດຈະເຂຼັ້ົາໄປໃຫເູ້ ອົາເລື່ອງມາບອກເຮົາກອ່ ນ ເມອ່ື ເຮາົ ສ່ງື ແລູ້ວຈຶງ່ື ໃຫເູ້ ຂົຼັ້າໄປ, ຖ້າຜູ້ ໃດບ່ືຫ້າມປາມແມ່ນເຮົາຈະໃຫູ້ລົງໂທດເຖງິ ຊີວິດ” ແລູ້ວສື່ງ ໂຈຫອງ ໃຫູ້ຄຸມທະຫານສາມພນຄົນ ກາກບກວດຕາພະ ລາຊະວງ ແລະ ປະຕູຢ່າໃຫເູ້ ຊຼ້ອັ ພະວົງເຂຼາ້ັົ ໄປທາງໃນໄດູ.້ ຕອນທີ 22 ໂຈໂສ ໄດູ້ອອກຈາກພະລາຊະວງກບມາເຮອນແລູ້ວປກຶ ສາ ເທຍຫຍກົ ວ່າ “ຕງສນິ ກບພກພວກຫ້າຄົນຊຶ່ືງຄິດ ຮາ້ ຍເຮາົ ນ້ັນຼ ເຮົາກຂາ້ ໝດົ ແລູ້ວ, ຍງແຕ່ ເລ່ືົາປື່ີ ກບ ມາ້ ເທູ້ງ ເຮົາຈະເຮດແນວໃດຈຶື່ງຈະໄດູ້ຕົວມາຂ້າຖມັ້ຼິ ” ເທຍຫຍົກ ຈ່ຶືງ ເວົຼ້າັ ວາ່ “ມ້າເທ້ງູ ໄປຢູ່ເມອງເສຫຽງນຼັນ້ ມີທະຫານເປນຈານວນຫາຍ, ຖາ້ ທ່ານຈະຍົກກອງທບໄປຕີເອາົ ດຽວນັີ້ຼເມອງເຮົາ ກເປນກງວົນຢູ່, ຂໃຫທູ້ ່ານຮບີ ແຕ່ງຕຼ້ັງຜທູ້ ່ືີມີສະຕິປນຍາໄປລະດົມຫາຕົວ ມ້າເທງູ້ ກບເຂົາຼ້ັ ມາ, ຢາ່ ໃຫູ້ ມ້າເທູງ້ ຮູ້ທນວ່າ ທາ່ ນຈບ ຕງສິນ ກບພວກເພອ່ື ນຂາ້ ໝດົ . ຂາ້ ພະເຈົຼັາ້ ຄດິ ວາ່ ມາ້ ເທູ້ງບື່ຮູ້ເລ່ອື ງນັຼີ້ກຈະເຂັ້ົຼາມາ ແລູ້ວຈຶື່ງຈບຂ້າຖ້ຼິັມຈ່ືຶງຈະໄດູ້ ໂດຍງ່າຍ, ສ່ວນ ເລົ່ືາປີ່ື ນັ້ຼນໄປຢູ່ເມອງຊີຈິ໋ວລດສຸມທະຫານຈະຄອຮບກອງທບຂອງທ່ານ. ດຽວນຼ້ັີທະຫານຂອງ ອ້ວນ ສຽ້ ວ ກບທະຫານເຮາົ ກຍງຕງ້ັຼ ລກນຢູ່ຕາແສງກວົ ຕ່ື ຄິດວາ່ ເລາົື່ ປີື່ ຈະໃຫູ້ມີໜງສໄປຄດິ ກບ ອວ້ ນສຽ້ ວ ເປນອນດຽວກນ ຖ້າທ່ານຍົກກອງທບໄປຮົບກບ ເລື່ົາປີື່ ດີ ຫ ຮ້າຍ ອ້ວນສ້ຽວ ກຈະຍົກມາຕີເມອງຮູໂຕ໋ຢ່າງແນ່ນອນ. ຫາຜູ້ທື່ີຈະຕ້ານ ທານ ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ນັ້ຼນແມ່ນຂດສົນ”, ໂຈໂສ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ເລ່ືົາປ່ີື ນຼັ້ນເປນຄົນມີສະຕິປນຍາ ຖ້າປະໄວູ້ດົນກຈະມີກາ ລງຫາຍຂຶຼ້ັນ, ປຽບເໝອນລູກນົກທື່ີຂົນປີກຍງບ່ືຂຶຼັ້ນພ້ອມ ຖ້າເຮົາຈະນຼັ້ິງເສີຍໄວູ້ໃຫູ້ຢູ່ໃນຮງຄແນວນຼັ້ີ, ຖ້າຂົນມນຂ້ັຼຶນ ພ້ອມແລູ້ວກຈະບິນໄປທາງໄກໄດູ້ ຊືຶງ່ ຈະຈບຕົວນຼ້ນັ ເຫນຈະມີຄວາມຂດສົນ. ອວ້ ນສຽ້ ວ ນຼ້ັນມທີ ະຫານຫາຍກຈງິ ແຕ່ມີ ສະຕປິ ນຍາໜ້ອຍ, ເຖິງຈະຄດິ ເຮດແນວໃດເຮາົ ກບ່ືຢ້າູ ນ”. 16

ເລ່ອື ງ “ສາມກກົ ” ເຫຼມ້ັ 2 ຕອນທີ 2 ຂະນະນຼ້ັນພດີ ກຸຍແກ ເຂ້ຼາັົ ມາ. ໂຈໂສ ຈ່ຶືງປຶກສາວ່າ “ເຮາົ ຈະຍກົ ກອງທບໄປຮົບກບ ເລາົ່ື ປືີ່ ທ່ືີເມອງຊີຈິ໋ວຝ່າຍ ທິດຕາເວນອອກ ແຕ່ຄດິ ຢາູ້ ນຂ້າງຝາ່ ຍທດິ ເໜອ, ຖາ້ ອ້ວນສຽ້ ວ ຮູ້ກຈະຍກົ ກອງທບມາໂຈມຕເີ ອາົ ເມອງຮູໂຕ໋. ທາ່ ນຈະ ຄດິ ເຫນປະການໃດ” ກຸຍແກ ຈງືຶ່ ເວັຼ້າົ ວາ່ “ອນຄວາມຄດິ ຂອງ ອວ້ ນສຽ້ ວນນັ້ຼ ຖາ້ ຈະກ່ືການສິ່ງື ໃດກວອ່ ງໄວ, ຈະໃຊູ້ຜູ້ໃດ ອ້ວນສ້ຽວ ກມກຄິດສົງໄສບ່ືໄວູ້ວາງໃຈ, ອີກປະການໜຶື່ງທະຫານທງຫາຍກແກູ້ງແຍງູ້ ກນ ຈຶ່ືງຈະຍົກມາຕີເມອງຮູໂຕກ໋ ຈະບສື່ ົມດງ່ື ຄິດ. ອນ ເລົື່າປືີ່ ນນຼັ້ ຫາກໄດກູ້ ບໄປຢູ່ເມອງຊີຈິ໋ວ ແລູ້ວທະຫານຂອງເຮາົ ກຕິດໄປນາຊື່ຶງຈະຄິດກື່ເສິກໄປນ້ັຼນ ຄິດວ່າທະຫານທງຫາຍຍງບື່ທນພ້ອມເປນໃຈດຽວກນເທ່ືອ. ຖ້າຈະນິັຼ້ງໄວູ້ທະຫານກຈະເປນໃຈປະນອມກນເຂົຼັ້າ. ສະນັຼ້ນ, ຂໃຫທູ້ າ່ ນຮບີ ຍົກກອງທບໄປຕີເມອງຊີຈິ໋ວເສຍກອ່ ນ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກມີຄວາມດໃີ ຈຈຶງ່ື ຕອບ ກຸຍແກ ວ່າ “ຊ່ືງຶ ເຮາົ ຖາມນີັຼ້ແກູ້ງຈະເບິງ່ື ຄວາມຄິດຂອງທ່ານ, ທາ່ ນເວັ້ຼົາມາກກົງກບໃຈເຮົາຄິດ”. ແລູວ້ ໂຈໂສ ກເກນທະຫານໄດູ້ ປະມານຊາວໝື່ນຄນົ ແລວູ້ ຍົກອອກຈາກເມອງຮູໂຕ໋ໄປ. ຝາ່ ຍ ມາ້ ໃຊູ້ ເມ່ືອຮູ້ວາ່ ໂຈໂສ ຍົກມາຈືງຶ່ ຮີບໄປເມອງຊີຈິ໋ວບອກເລ່ືອງໃຫູ້ ຊນຸ ຂຽນ ວາ່ ດຽວນ້ັຼີກອງທບ ໂຈໂສ ໄດູ້ຍົກມາແລູ້ວ”, ເມ່ືອ ຊຸນຂຽນ ຮູ້ແນວນ້ັຼນກໄປບອກແກ່ ກວນອູນ ທື່ີເມອງແຫູ້ຝຕາມຄາ ມ້າໃຊູ້ ແລູ້ວເວົັ້ຼາວ່າ “ໃຫູ້ ຈດແຈງທະຫານໄວູ້ໃຫູ້ພ້ອມ ແລະ ຊຸນຂຽນ ກໄປເມອງສຽວພ່າຍເພ່ືອບອກເລື່ອງໃຫູ້ແກ່ເລ່ົືາປີື່, ເລົ່ືາປີື່ ຮູ້ແນວນ້ັຼນຈ່ຶືງ ເວາຼັ້ົ ວ່າ “ເຮົາຈະໃຫມູ້ ໜີ ງສໄປເຖງິ ອ້ວນສ້ຽວ ອີກໃຫູ້ຍກົ ກອງທບມາຊວ່ ຍຈງຶ່ື ຈະຕາ້ ນທານ ໂຈໂສ ໄດູ້”. ເລົື່າປີື່ ຈຶືງ່ ແຕງ່ ໜງສໄປໃຫູ້ ອ້ວນສ້ຽວ, ຊຸນຂຽນ ກຮບເອາົ ໜງສໄປເຖງິ ເມອງກຈິ ິ໋ວຈຶື່ງເຂັ້າຼົ ໄປຫາ ຕຽນຫ້ອງ ແລວູ້ ເລື່າົ ເລອື່ ງໃຫູ້ຟງທຸກ ປະການ ແລູ້ວເວົັຼ້າວ່າ “ທ່ານຈົື່ງຊ່ວຍພາເຂົ້ັຼາໄປຫາ ອ້ວນສ້ຽວ” ຕຽນຫ້ອງ ໄດູ້ຍິນແນວນຼັ້ນກພາ ຊຸນຂຽນ ເຂົຼັ້າໄປຫາ ອວ້ ນສ້ຽວ. ຊຸນຂຽນ ຄານບແລູ້ວສ່ືົງໜງສໃຫູ້ ອວ້ ນສຽ້ ວ ອ່ານຮູ້ແລວູ້ ບໄ່ື ດູ້ຕອບປະການໃດແລູ້ວແກງູ້ ທາເປນທກຸ ໃຈ. ຕຽນຫ້ອງ ເຫນໜ້າ ອວ້ ນສຽ້ ວ ນນ້ັຼ ເສັ້ຼົາໝອງຈຶງ່ື ຖາມວາ່ “ມັຼ້ນ້ີັຼຂາ້ ພະເຈັາ້ຼົ ເຫນທາ່ ນບ່ືສະບາຍນັ້ຼນຕົກສ່ິືງໃດບ”, ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶ່ືງບອກວ່າ “ເຮົານ້ັຼີໃກູ້ຈະຕາຍຢູ່ແລູ້ວຈຶື່ງບື່ມີຄວາມສະບາຍ”, ຕຽນຫ້ອງ ຈຶ່ືງເວົ້ຼັາວ່າ “ເຫດໃດທ່ານຈຶ່ືງເວຼົ້າັ ເປນຄວາມອນອບມົງຄົນແນວນຼີັ້” ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶື່ງເວົ້ັຼາວ່າ “ຊີວິດເຮົາຈະຕາຍມ້ຼັນຼັ້ີມັຼ້ອ່ືນກບື່ຮູ້, ເຮົາວິຕົກຫາລູກຫ້າຄົນ ເຫນວ່າລູກຄົນສຸດທ້ອງນ້ັຼນມີສະຕິປນຍາຢູ່ແຕ່ອາຍຸຍງນ້ອຍຫາຍ. ດຽວນ້ຼັີກປ່ວຍໜກຢູ່ເຮົາຈຶ່ືງບ່ືມີຄວາມສະບາຍ, ຈຶ່ືງ ຄດິ ວຽກງານສ່ິືງໃດບ່ໄື ດູ້”. ຕຽນຫອ້ ງ ຈ່ືງຶ ຕອບວ່າ “ຄນົ ທງຫາຍກລຊາປາກົດວາ່ ທາ່ ນເປນໃຫຍ່ຢູ່ໃນຫົວເມອງຝ່າຍເໜອ , ເຫດໃດທ່ານມາຄິດຫຍ້ັຼທຼັ້ແນວນ້ຼີັ, ຈະມາຕີຕົວຕາຍກ່ອນໄຂູ້ນັຼ້ນແມ່ນບື່ຄວນ. ດຽວນີັຼ້ ໂຈໂສ ກຍົກກອງທບໄປຕີ ເມອງຊີຈິ໋ວ, ສ່ວນເມອງຮູໂຕ໋ນ້ັຼນຫາຜູ້ທີ່ືຈະຮກສາກບ່ືມີ. ເລົື່າປືີ່ ຈຶື່ງໃຫູ້ໜງສມາຂກອງທບທ່ານໄປຊ່ວຍ ຖ້າທ່ານຍົກ ກອງທບໄປໂຈມຕີເມອງຮູໂຕ໋ຕອນນີັ້ຼເຫນຈະໄດູ້ໂດຍງ່າຍ”. ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ເຮົາກຮູ້ຢູ່ວ່າເທືອ່ ນີຼ້ັໄດູ້ໂອກາດກື່ ເສິກແລູ້ວ ແຕ່ໃຈເຮົານັ້ຼນເປນຫ່ວງຢູ່ເຖິງລູກ, ຖ້າລູກເປນອນຕະລາຍຂ້າງຫງຊີວິດເຮົາກຈະຕາຍນາ, ອີກປະການໜ່ຶືງ ຖ້າວາ່ ຈະຍົກໄປກຈະບ່ືມໄີ ຊຊະນະ ດ້ວຍເຫດຜົນທີ່ືບື່ສະບາຍ”. ແລວູ້ ສ່ືງໃຫູ້ ຊນຸ ຂຽນ ວາ່ “ເທອື່ ນັຼ້ີເຮົາບ່ືຍົກໄປແລູ້ວ, ຈົື່ງໄປບອກໃຫແູ້ ກ່ ເລາ່ົື ປີື່ ເຖດີ , ຖາ້ ອບຈນົ ເຂົາຼ້ັ ກໃຫູ້ມາຫາເຮາົ ເຮົາຈະຊ່ວຍຮກສາບື່ໃຫຂູ້ ດສນົ ”. ຕຽນຫ້ອງ ໄດ້ຍູ ນິ ອວ້ ນສຽ້ ວວາ່ ແນວນຼັ້ນກຄຽດຈ່ງຶື ເວັ້າຼົ ວາ່ “ເສຍດາຍເທື່ອນີັ້ຼໄດໂູ້ ອກາດຢູ່ແລວູ້ ສມົ ຄວນບທີື່ຈະ ມາຄິດເປນຫ່ວງນາລູກນ້ອຍ” ຕຽນຫ້ອງ ຖອນຫາຍໃຈໃຫຍ່ແລູ້ຍ່າງກະທບຕີນອອກໄປ. ຊຸນຂຽນ ກລາ ອ້ວນສ້ຽວ ກບໄປເມອງສຽວພາ່ ຍ ເພື່ອແຈງູ້ ເລື່ອງໃຫູ້ແກ່ ເລ່ືົາປີື່ ຕາມຄາ ອວ້ ນສຽ້ ວ ວາ່ ເລາົື່ ປີື່ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນກຕກົ ໃຈຈ່ຶືງປຶກສາ ຊຸນຂຽນ ວາ່ “ໂຈໂສ ຍົກກອງທບມາເທືອ່ ນ້ັຼເີ ຮາົ ຈະຄດິ ອ່ານຮບົ ພງຸ່ ປູ້ອງກນແນວໃດ”. ຕຽວຫຍຸ ຈຶື່ງເວັຼ້າົ ໃຫູ້ ເລົືາ່ ປ່ືີ ວ່າ “ອນທບຂອງ ໂຈໂສ ຍກົ ມາເທອ່ື ນີ້ັຼຖາ້ ຈະປະໃຫູ້ຕັຼ້ງລງົ ໄດູ້ກຈະມີກາລງກ່ືເສິກ ຄິດຮ້າຍແກ່ເຮົາ, ດຽວນຼີັ້ກອງທບ ໂຈໂສ ກຍົກມາໃກູ້ເມອງເຮົາແລູ້ວ. ຕອນຄ່ືາມັ້ຼນີ້ຼັຂ້າພະເຈົ້ັາຼ ຈະອາສາຄຸມທະຫານຍົກ 17

ເລືອ່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫ້ມັຼ 2 ຕອນທີ 2 ອອກໄປໂຈມຕກີ ອງທບ ໂຈໂສ ຢ່າໃຫຕູ້ ້ັຼງໝັນຼ້ ລງົ ໄດູ້, ຄິດວາ່ ໂຈໂສ ຈະເສຍທີຢ່າງແນ່ນອນ”. ເລາ່ືົ ປີື່ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນຈຶື່ງ ເວົັຼ້າວ່າ “ນ້ອງເຮົາແຕ່ກ່ອນມາເຫນວ່າບື່ມີຄວາມຄິດ ມີແຕ່ຝີມຮົບພຸ່ງທີ່ືກ້າຫານ, ເຮົາຫາກໄດູ້ເຫນຄວາມຄິດຂອງນ້ອງ ເຮົາວາງກົນອຸບາຍຈບ ເລືາົ່ ຕ້າຍ ໄດູ້ເທ່ືອໜງ່ືຶ , ມາເທອ່ື ນ້ີຼັຈະຍົກອອກໂຈມຕກີ ອງທບ ໂຈໂສ ບ່ືໃຫຕູ້ ້ັງຼ ໝຼ້ັນລົງໄດູ້ນຼັ້ນຖກ ໃຈເຮົາຫາຍ”. ແລູ້ວ ເລົື່າປີື່ ກໃຫູ້ເກນທະຫານຕຽມໄວູ້ສາລບ ເລົ່ືາປີື່ ກອງໜຶ່ືງ ແລະ ຈດທະຫານໄວູ້ສາລບ ຕຽວຫຸຍ ກອງໜືຶງ່ . ຝ່າຍ ໂຈໂສ ຍົກກອງທບມາໃກູ້ຈະເຖງິ ເມອງສຽວພາ່ ຍ ພດີເກີດລມົ ພາຍຸໃຫຍ່ພດໜກ ເຮດໃຫູ້ທຸງໄຊຊ່ືງຶ ປກ ມາເທິງກວຽນນ້ຼັນຫກທົບລົງ. ໂຈໂສ ເຫນວິບາດແນວນ້ຼັນຈຶ່ືງໃຫູ້ຢຸດທະຫານຕ້ັຼງຄ້າຍໝັ້ຼນໄວູ້ ແລູ້ວຖາມທ່ືີປຶກສາວ່າ “ຊຶ່ງື ລມົ ພາຢຸພດມາຖກທຸງໄຊເຮົາຫກລົງແນວນັ້ີຼ ຈະເຫນດີ ແລະ ຮ້າຍປະການໃດ”. ຊນຸ ຮົກ ຈື່ງຶ ເວ້າັົຼ ວ່າ “ຊ່ືຶງເກີດພາຍຸ ໃຫຍພ່ ດທງຸ ໄຊຫກທົບລົງມານຼ້ັນ ເປນລົມທິດຕາເວນອອກ, ຕອນຄ່າື ມ້ັຼນີັ້ຼດີຮ້າຍ ເລ່ືາົ ປີ່ື ຈະຍົກອອກມາປນູຸ້ ຄ້າຍເຮົາຢ່າງ ແນ່ນອນ”. ພດີ ມກາຍ ເຂັ້ົາຼ ມາເວາ້ົຼັ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ວາ່ “ລມົ ທິດຕາເວນອອກພດມາຖກທງຸ ໄຊຫກນ້ນຼັ ຂ້າພະເຈ້ັຼົາຄິດວ່າກາງ ຄນມຼ້ັນ້ັີຼຈະມີຜມູ້ າປຸູ້ນຄ້າຍ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງ ຊຸນຮົກ ກບ ມກາຍ ເວົ້ັຼາຖກຄາກນດ່ືງນັ້ຼນຈຶື່ງເວົ້ຼັາວ່າ “ຊຶ່ືງເກີດລົມມາແນວນັ້ຼີຫາກເທວະດາ ສະແດງເຫດໃຫູ້ຮູ້ເພາະບຸຍຂອງເຮົາ”. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງໃຫູ້ແບ່ງທະຫານເປນສິບເອດກອງ, ກອງໜືຶ່ງໃຫູ້ຢູ່ຮກສາຄາ້ ຍ, ແປດ ກອງນັຼນ້ ໃຫນູ້ າຍທະຫານເອກຄຸມທະຫານເລວຍກົ ແຍກອອກໄປລດຢູ່ນອກຄ້າຍທງແປດທດິ ຖາ້ ເຫນກອງທບຜູ້ໃດຍົກ ມາປຸູ້ນຄ້າຍ ກໃຫູ້ທະຫານທງແປດກອງຕີກະໜາບລ້ອມເຂົັຼ້າມາ, ສ່ວນສອງກອງນ້ັຼນໃຫູ້ແຍກກນໄປຕຼ້ັງສະກດຢູ່ປາກ ທາງເມອງຊີຈວິ໋ ກອງໜື່ງຶ ແລະ ເມອງແຫຝູ້ ກອງໜງ່ຶື . ເມອື່ ຮອດເວລາສອງໂມງ ເລາົ່ື ປື່ີ ກບ ຕຽວຫຍຸ ກຄມຸ ທະຫານອອກມາຈາກເມອງສຽວພ່າຍ. ຕຽວຫຍຸ ນຼ້ັນຄິດ ໃຈຮ້າຍວາ່ ເທ່ອື ກ່ອນວາງກົນອຸບາຍຈບ ເລົືາ່ ຕ້າຍ ໄດູ້, ເທື່ອນີ້ຼັ ເລົາ່ື ປື່ີ ກສນລະເສນີ ຄວາມຄິດເປນຈານວນຫາຍ. ຕຽວ ຫຍຸ ຈ່ງຶື ຂີື່ມາ້ ຄມຸ ທະຫານເປນກອງໜ້າແລູ້ວຍົກເຂັ້ົາຼ ໄປຕີປຸູ້ນຄາ້ ຍ ໂຈໂສ. ຕຽວຫຍຸ ເຫນຄົນໃນຄ້າຍນ້ັຼນໜ້ອຍແລູ້ວໄດູ້ ຍນິ ສຽງທະຫານພາຍນອກໂຫ່ຮ້ອງອັຼ້ອຶງ ທງຄບົ ໄຟກຮຸງ່ ຂຼນຶ້ັ ເປນຈານວນຫາຍ ຈຶງື່ ຄິດວາ່ ດີຮ້າຍ ໂຈໂສ ຈະຄດິ ກົນອຸບາຍ ແລວູ້ ກພາທະຫານກບບອອກມາຫາ ເລົ່າື ປືີ່. ພດີພົບ ຕຽວລ້ຽວ, ເຄົາທູ, ອິກິ໋ມ, ລິຕຽນ, ຊິຫົງ, ງັກຈິັ້ຼນ, ແຮຫວຕຸູ້ນ, ແຮຫວອ໋ຽນ ຄຸມທະຫານຕີກະໜາບ ລອ້ ມເຂາົ້ັຼ ມາທງແປດທດິ ໄດູ້ຮບົ ພຸ່ງຂ້າຟນກນຢ່າງດຸເດອດ ແລະ ທະຫານທ່ືີ ຕຽວຫຍຸ ຄຸມມານ້ັນຼ ເປນທະຫານເກົາື່ ຂອງ ໂຈໂສ ຈຶື່ງແຕກເຂົັຼ້າໄປຫານາຍທະຫານທງແປດກອງນ້ັຼນ ຍງເຫອແຕ່ທະຫານທີສ່ື ະໜິດຢູ່ປະມານສືີ່ສິບກວາ່ ຄົນ. ຕຽວ ຫຸຍ ຮົບພຸ່ງປູ້ອງກນສຸດຄວາມສາມາດແລູ້ວພາທະຫານສື່ີສບິ ກວ່ານຼນ້ັ ຮບົ ຝ່າອອກມາໄດູ້. ຈຶ່ືງຄິດໃນໃຈວ່າຖ້າຈະໄປຫາ ເລົ່ືາປ່ືີ ແລະ ໄປເມອງຊີຈິ໋ວ, ເມອງແຫູ້ຝດຽວນີຼັ້ກບື່ໄດູ້ເຫນທະຫານ ໂຈໂສ ຈະໄປຕ້ຼັງສະກດຢູ່ປາກທາງ. ຈຶື່ງໄດູ້ພາ ທະຫານທງໝົດໜຂີ ນຼຶັ້ ໄປຢູ່ເທິງເຂາົ ບອງອຽ໋ ງ. ຝ່າຍ ເລົ່ືາປື່ີ ນ້ຼັນໄດູ້ຂ່ືີມ້າຄຸມທະຫານຍົກໜຸນ ຕຽວຫຸຍ ເຂົຼັ້າໄປ ເມ່ືອໄດູ້ຍິນສຽງທະຫານໂຫ່ຮ້ອງອັ້ຼອຶງລ້ອມ ຄ້າຍ ໂຈໂສ ເຂົ້ັຼາມາ ເລົື່າປືີ່ ຈຶື່ງຄິດວ່າ ຕຽວຫຸຍ ເຂົ້ຼັາໄປປຸູ້ນຄ່ານນຼັ້ນດີຮ້າຍຈະເສຍໄຊໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ພດີຫຽວເຫນ ແຮ ຫວຕູຸ້ນ ຄຸມທະຫານເຂ້ົັາຼ ມາຕດເອາົ ທະຫານ ເລົື່າປີ່ື ໄປໄດູ້ປະມານເຄ່ືິງໜຶື່ງ. ເລ່ືົາປື່ີເຫນດງື່ ນຼັ້ນກຄຽດຈືຶ່ງຂ່ືີມາ້ ເຂົຼ້ັາຮົບນາ ແຮຫວຕນຸູ້ , ພດີ ແຮຫວອ໋ຽນ ຄມຸ ທະຫານຕີກະໜາບເຂັົຼາ້ ມາ, ເລ່ືົາປີື່ກຂີ່ືມ້າຮົບພຸງ່ ປອູ້ ງກນສຸດຄວາມສາມາດ. ທະຫານ ຂອງ ເລ່ົາື ປື່ີ ລມ້ຼົັ ຕາຍແດ່, ເຂຼ້າັົ ຫາ ໂຈໂສ ແດ່ ເຫອທະຫານທີືສ່ ະໜິດຢູ່ປະມານສາມສບິ ກວ່າຄນົ . ເລົາ່ື ປ່ີື ຈ່ຶືງພາທະຫານ ຮົບຝາ່ ອອກມາຈະກບໄປເມອງສຽວພ່າຍ ຫຽວເຫນແສງໄຟໃນເມອງຮຸ່ງຂຼັຶນ້ ເລາົ່ື ປີື່ ຈຶງື່ ຄດິ ວາ່ ທະຫານ ໂຈໂສ ເຂົຼັ້າຕີເອົາ 18

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫມຼັ້ 2 ຕອນທີ 2 ເມອງໄດູ້ແລູ້ວ ຈຶື່ງໄດູ້ຂືີ່ມ້າພາທະຫານໜີໄປເຖງິ ປາກທາງເມອງຊີຈິ໋ວ ແລະ ເມອງແຫູ້ຝ ເຫນທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ຕັຼ້ງ ສະກດຢູ່ທງສອງທາງເປນຈານວນຫາຍ. ຈ່ງຶື ຄິດວາ່ ເທ່ືອນັີຼ້ ໂຈໂສ ຍົກມາກກ່ື ານໃຫຍຫ່ ວງເຮົາກບ ຕຽວຫຸຍຕ່າງຄົນຕ່າງ ແຕກໄປ ແລະ ກວນອູຊຶ່ືງຢູ່ຮກສາຄອບຄົວໃນເມອງແຫູ້ຝນັຼ້ນ ກຍງບື່ໄດູ້ຮູ້ເຫດວ່າດີ ຫ ຮ້າຍ. ຊຶື່ງ ອ້ວນສ້ຽວ ສື່ງມາ ໃຫູ້ ຊນຸ ຂຽນ ວ່າຂດສົນປະການໃດກໃຫໄູ້ ປຫາເຖີດຈະຊ່ວຍເປນພາລະໃຫູ້ນ້ຼັນ ເທ່ືອນີັ້ຼຈາເປນຈະຕ້ອງໄປອາໄສ ອ້ວນ ສຽ້ ວ ຢູ່ກອ່ ນຈຶ່ືງຈະໄດູ້ຄິດວາງແຜນຕື່ໄປ. ແລູ້ວ ເລ່ົືາປ່ືີ ກພາທະຫານຮບີ ໜີຈະໄປທາງເມອງກິຈ໋ິວ ພດີພົບ ລຕິ ຽນ ຄຸມ ທະຫານສະກດທາງຢູ່ ເລົື່າປືີ່ ຕົກໃຈບ່ືໄດູ້ຄິດສູ້ຮົບປະການໃດ ຈຶື່ງຖິຼັ້ມທະຫານສາມສິບກວ່າໄວູ້ແລູ້ວຂີື່ມ້າໜີເອົາຕົວ ລອດ. ລິຕຽນ ນນ້ັຼ ຈບເອາົ ທະຫານ ເລ່າືົ ປີື່ ໄວູ້ໄດູ້ໝົດ. ຂະນະທ່ືີ ເລົາື່ ປີ່ື ຄວບມ້າໜໄີ ປນ້ຼັນທງກາງເວນ ແລະ ກາງຄນໄປໄດູ້ທາງປະມານພນເສ້ນັຼ . ເມ່ືອເຖິງເມອງຊຽງ ຈິ໋ວຈຶ່ືງບອກໃຫູ້ນາຍປະຕູວ່າ “ເຮົາຈະເຂົັ້ຼາໄປຫາ ອ້ວນຖາ ເຈົຼັ້າເມອງທ່ືີເປນລູກຂອງ ອ້ວນສ້ຽວ” ນາຍປະຕູກເອົາເນຼ້ອັ ຄວາມເຂົັຼ້າໄປບອກໃຫູ້ ອ້ວນຖາ, ອ້ວນຖາ ມີຄວາມຍິນດີຈຶື່ງອອກມາຄານບຮບເລົ່ືາປີ່ື ເຂົັຼ້າໄປ. ເລົື່າປ່ືີ ຈຶ່ືງເລົ່ືາເລື່ອງທືີ່ ເກີດຂຶຼັ້ນທງໝົດໃຫູ້ ອ້ວນຖາ ຟງທຸກຢ່າງແລູ້ວເວົຼັາ້ ວ່າ “ເຮົາຈະໄປອາໄສຢູ່ກບອວ້ ນສ້ຽວຜູ້ເປນພຂ່ື ອງທ່ານ ເພ່ືອຈະໄດູ້ ຄິດວາງແຜນກາຈດ ໂຈໂສ ຖມຼ້ັິ ”. ອ້ວນຖາ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກເກີດມີຄວາມສົງສານຫາຍຈືຶ່ງໃຫູ້ອາຫານຈດງານລ້ຽງ ແລູ້ວຈດແຈງທ່ືີຢູ່ໃຫູ້ ເລົ່ືາປີື່ ອາໄສ ແລວູ້ ຈ່ງຶື ແຕງ່ ໜງສບອກໄປເຖິງພຕ່ື າມທື່ີ ເລົື່າປີ່ື ວາ່ . ໃຫມູ້ າ້ ໃຊູ້ຖໄປກ່ອນແລ້ວູ ໃຫທູ້ ະຫານປູ້ອງກນຮກສາ ເລ່ືົາປືີ່ ໄປພາຍຫງ, ມ້າໃຊູ້ ມາເຖິງເມອງກິຈິ໋ວກເອົາໜງສນ້ຼັນເຂົ້ຼັາໄປໃຫູ້ແກ່ ອ້ວນສ້ຽວ, ອ້ວນສ້ຽວ ຮູ້ກມີໃຈຍິນດີ ຈຶື່ງພາ ທະຫານອອກມາຄອຍຖາ້ ຮບ ເລາົ່ື ປີື່ ຢນູ່ ອກເມອງ. ເມ່ອື ເຫນເລົື່າປ່ືີ ມາເຖງິ ອ້ວນສ້ຽວ ຈືງ່ຶ ໄປຈງູ ເອາົ ມ ເລົື່າປ່ີື ຖ້ອຍທີ ຖອ້ ຍຄານບກນແລວູ້ ພາ ເລືາ່ົ ປ່ືີ ເຂົ້າຼັ ມາໃນເມອງ ອວ້ ນສຽ້ ວ ຈງ່ືຶ ເວ້າຼົັ ໃຫູ້ ເລື່າົ ປ່ືີ ວ່າ “ທາ່ ນໃຫູ້ ຊຸນຂຽນ ມາຂກອງທບນຼັ້ນ ລກູ ເຮາົ ປວ່ ຍໜກຢຈູ່ ຶ່ງື ບືໄ່ ດູ້ຍົກໄປຊ່ວຍທາ່ ນ, ທາ່ ນຢາ່ ນອ້ ຍໃຈໃຫເູ້ ຮົາເລີຍ, ເຮາົ ມີຄວາມວຕິ ົກຢູ່ບໄື່ ດູ້ຂາດ. ດຽວນ້ີັຼທ່ານ ເສຍເມອງໄປໃຫແູ້ ກ່ໂຈໂສ ແຕ່ຕົວທ່ານໄດູ້ມາເຫນໜາ້ ກນນີຼັ້ເຮາົ ມີຄວາມດີໃຈຫາຍ”. ເລົ່ືາປີ່ື ຈຶ່ືງເວົັ້ຼາວ່າ “ຕອນນຼ້ີັຂ້າພະເຈົ້ຼັາເປນຄົນອານາຖາ ທ່ືີທ່ານນບຖນ້ີຼັບຸນຄູນຂອງເຈົຼັ້າກລົ້ຼັນເຫອ ແລູ້ວ. ແຕ່ ກ່ອນນນ້ັຼ ຂາ້ ພະເຈຼົັ້າກຮູ້ຢູ່ວ່າ ນ້າັຼ ໃຈທາ່ ນນັຼນ້ ກວາ້ ງຂວາງ, ໂອບເອອັ້ຼ ອາລີ, ລຽ້ ງທະຫານບ່ືໃຫູ້ມຄີ ວາມທຸກ, ຂາ້ ບເຈັຼົາ້ ກຄິດ ຢູ່ວ່າຈະມາອາໄສຢູ່ໃຫູ້ທ່ານໃຊູ້ ເພ່ືອຈະໄດູ້ຊ່ວຍກນກາຈດ ໂຈໂສ ຖິັ້ຼມ. ດຽວນີັ້ຼເສຍໄຊໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ມາແຕ່ຕົວ ແຕ່ ນ້ອງຂອງຂ້າພະເຈົັຼ້າທງສອງກບຄອບຄົວຍງບື່ຮູ້ວ່າເປນຕາຍຮ້າຍດີແນວໃດ. ທື່ີຂ້າພະເຈົັ້ຼາມາຫາທ່ານແຕ່ຜູ້ດຽວນ້ັີຼມີ ຄວາມອບອາຍໃຫູ້ຄົນທງຫາຍເປນຈານວນຫາຍ, ຄຼັ້ງງນຼັີ້ຂ້າພະເຈົັ້ຼາຈະຂກິນນ້ັຼາສົບຢູ່ເຮດວຽກນາທ່ານຈົນກວ່າຈະສາ ເລດ”. ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກມີຄວາມຍິນດີຈຶງື່ ໄດູ້ຈດແຈງເຄື່ອງອປຸ ະໂພກ ແລະ ເຄືອ່ ງບລໂິ ພກໃຫູ້ເປນຈານວນ ຫາຍ ແລູ້ວຮກສາ ເລົ່ືາປືີ່ໄວູ້ໃນເມອງກິຈ໋ິວ. ຝາ່ ຍ ໂຈໂສ ໃນເວລາກາງຄນນ້ຼັນໄດູ້ຄມຸ ທະຫານເຂາ້ົຼັ ຕີເອາົ ເມອງສຽວພ່າຍໄດູ້ ແລະ ຍົກກອງທບໄປຕີເມອງຊີ ຈິ໋ວ ແລະ ບິຕົ໊ກ, ບິຮອງ, ກນຫຍົງ ຊຶ່ືງ ເລົື່າປື່ີ ໃຫູ້ຮກສາເມອງຈຶື່ງຄິດກນວ່າທບຂອງ ໂຈໂສ ຍົກມາເທ່ືອນຼີ້ັໃຫຍ່ຫວງ ຫາຍ, ເຫນວ່າເຮາົ ຈະຕາ້ ນທານບື່ໄດູ້ຈ່ືຶງພາກນໜີອອກຈາກເມອງ ແຕ່ ຕນເຕ໋ງ ເຫນໃກູ້ຕົວຈ່ືຶງເປີດປະຕູເມອງອອກໄປ ຮບ ໂຈໂສ ໃຫເູ້ ປນຄວາມມກໄວູ້. ໂຈໂສ ເຫນແນວນຼນັ້ ກມີຄວາມດໃີ ຈຈຶງ່ື ຍົກທະຫານເຂຼາ້ັົ ໄປ. ໄດູ້ປະກາດໃຫູທ້ ະຫານ ບື່ໃຫູ້ເຮດອນຕະລາຍໃຫູ້ແກ່ຊາວເມອງ ແລູ້ວປຶກສາແກ່ທະຫານທງຫາຍວ່າ “ເຮົາຈະຍົກກອງທບໄປຕີເອົາເມອງແຫຝູ້ ທ່ານທງຫາຍຈະເຫນດແີ ນວໃດ”. 19

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫ້ມັຼ 2 ຕອນທີ 2 ຊຸນຮົກ ຈຶື່ງເວົັ້ຼາວ່າ “ຂ້າພະເຈົຼ້ັາຮູ້ຂ່າວວ່າ ເລົື່າປີ່ື ໃຫູ້ ກວນອູ ຮກສາຄອບຄົວຢູ່ເມອງແຫູ້ຝ ຊຶື່ງທ່ານຈະຍົກ ກອງທບໄປຕີນັ້ຼນສົມຄວນຫາຍ, ຖ້າປະໄວູ້ ອ້ວນສ້ຽວ ກຈະຍົກມາພາເອົາຄອບຄົວ ເລົື່າປື່ີ ໄປ”. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ອນ ກວນອູ ນັ້ນຼ ມຝີ ີມທີື່ກ້າຫາຍຊານານໃນວຽກສົງຄາມ, ເຮົາຈະຮກໄດູ້ຕົວມາລ້ຽງເປນທະຫານ, ເຮົາຈະແຕ່ງຄົນໃຫູ້ ໄປລະດົມ ກວນອູ ຈຶ່ືງຈະໄດູ້”. ກຸຍແກ ຈຶ່ືງເວົ້ັຼາວ່າ “ອນນັຼ້າໃຈຂອງ ກວນອູ ນັຼ້ນຊື່ສດຕ່ື ເລົື່າປີື່ ຫາຍຊຶ່ືງຈະໃຫູ້ຄົນໄປ ລະດມົ ນ້ນັຼ ຄດິ ວາ່ ກວນອູ ຈະບຕື່ ກົ ລົງປົງໃຈນາ ແລະ ຜໃູ້ ດທີືຈ່ ະໄປລະດມົ ນັຼ້ນ ກວນອູ ກຄງົ ຈະຂາ້ ຖມັຼ້ິ ”. ຕຽວລຽ້ ວ ຈຶງ່ື ເວົາ້ຼັ ວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້ຼາັ ກບ ກວນອູ ໄດູ້ຮູ້ຈກກນມາ ເທື່ອນ້ຼັີຂ້າພະເຈົາ້ັຼ ຈະຂອາສາໄປລະດົມ ກວນອູ ໃຫູ້ໄດູ້” ເທຍຫຍົກຈຶື່ງເວົັຼ້າວ່າ “ຊຶື່ງ ຕຽວລ້ຽວ ຈະຮບອາສາໄປລະດົມ ກວນອູ ນຼັ້ນຄິດວ່າ ກວນອູ ຈະບ່ືມາ, ຂ້າພເຈ້ັຼົາ ຈະຂອາສາຫອກລວງໃຫູ້ ກວນອູ ອອກຈາກເມອງແຫູ້ຝແລູວ້ , ຖ້າເຫນ ກວນອູໝົດຄວາມຄດິ ລົງເມ່ືອໃດຈຶ່ືງໃຫູ້ ຕຽວ ລຽ້ ວ ໄປລະດົມເຫນຈະໄດູ້ໂດຍງາ່ ຍ”. ໂຈໂສ ຈືຶ່ງຖາມເທຍຫຍກົ ວາ່ “ທາ່ ນຈະຄິດຫອກແນວໃດ”, ເທຍຫຍກົ ຈ່ຶືງເວຼາັ້ົ ວາ່ “ທາ່ ນຈບທະຫານເລົາື່ ປີ່ື ໄວູ້ ໄດູ້ເປນຈານວນຫາຍຈືົ່ງໃຫເູ້ ອາົ ລາງວນໃຫເູ້ ຖິງຂະໜາດ ແລວູ້ ສງ່ື ໃຫເູ້ ຮດຕາມຄາເຮົາຈ່ືງຶ ປ່ອຍເຂຼົາ້ັ ໄປໃນເມອງ, ໃຫບູ້ ອກ ວ່າໜີກບມາໄດູ້ຖ້າເຮົາຈະກື່ສົງຄາມກໃຫູ້ເປນໄສູ້ເສິກຢູ່ເມອງ ແລູ້ວໃຫູ້ແຕ່ງທະຫານໄປຮົບລ່ື. ຖ້າ ກວນອູ ໄລ່ອອກ ມານອກເມອງແລວູ້ ຈ່ຶືງໃຫູ້ທະຫານທື່ີລດຢູ່ທງສອງຂ້າງລ້ອມໄວູ້ ຈງຶື່ ແຕງ່ ໃຫຜູ້ ມູ້ ີສະຕິປນຍາໄປລະດົມ ກວນອູ ເຫນຈະ ໄດູ້ໂດຍງ່າຍ”. ໂຈໂສ ເຫນດີນາຈຶ່ືງໃຫູ້ເອົາທະຫານເລົື່າປີື່ ຊຶ່ືງຈບໄວູ້ໄດູ້ນ້ຼັນປະມານສືີ່ສິບຄົນ ແລູ້ວເອົາລາງວນໃຫູ້ເປນ ຈານວນຫາຍ. ຈຶ່ືງສ່ືງຄວາມຕາມຄາເທຍຫຍົກວ່າທຸກປະການ. ທະຫານທງຫາຍກເຂົຼ້ັາໄປຫາ ກວນອູ ໃນເມອງແຫູ້ຝ ແລູ້ວບອກວ່າພວກຂາ້ ພະເຈັຼາ້ົ ໜີ ໂຈໂສ ມາໄດ.ູ້ ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັນ້ຼ ກບໄື່ ດູ້ມຄີ ວາມສົງໄສຫຍງຈ່ືຶງເອົາໄວູ້ໃຊູ້ສອຍຢູ່. ຕອນເວລາສາມໂມງ ໂຈໂສ ຈື່ງຶ ໃຫູ້ ແຮຫົວຕຸນູ້ ຄຸມທະຫານຫາ້ ພນເປນກອງຊມຸ່ ແລວູ້ ສື່ງໃຫູ້ ຊຫິ ງົ ກບ ເຄົາທູ ວ່າ “ຖ້າ ກວນອູ ໄລ່ ແຮຫົວຕຸູ້ນ ອອກມາກໃຫູ້ຍົກທະຫານຕ້ຼັງສະກດໄວູ້ຄອຍຖ້າຮົບປູ້ອງກນຢ່າໃຫູ້ ກວນອູ ເປນ ອນຕະລາຍ”. ນາຍທະຫານທງສາມຄົນກຍົກໄປເມອງແຫຝູ້ ໂຈໂສ ກຄຸມທະຫານຍົກຕາມໄປຕຼ້ັງຢູ່ໄກໆ. ແຮຫົວຕຸູ້ນ ຄຸມທະຫານມາຕັຼ້ງຢູ່ໃກູ້ເຊີງກາແພງເມອງແຫູ້ຝ. ຝ່າຍ ກວນອູ ເຫນກອງທບມາຕັຼ້ງປະຊິດຢູ່ແນວນຼັ້ນກບືໄ່ ດູ້ຍົກອອກຮົບພຸ່ງ ໃຫູ້ທະຫານຂຶ້ັຼນຮກສາໜ້າທື່ີໄວູ້ໝັຼ້ ນຄົງ. ແຮຫວົ ຕູຸ້ນບ່ໄື ດູ້ເຫນ ກວນອູ ຍກົ ອອກມາຮບົ ຈຶືງ່ ໃຫູ້ທະຫານເລວຮ້ອງຕື່ລ້ຼັດ່າ ກວນອູ ເປນຂຄັ້ຼ ວາມທີ່ືຫຍາບຊ້າ. ກວນອູ ໄດູ້ຍນິ ແນວນ້ັຼນກຄຽດຈືຶ່ງຄຸມທະຫານສາມພນກວາ່ ເປີດປະຕູເມອງອອກມາຮບົ ນາ ແຮຫວົ ຕຸ້ນູ ໄດູ້ສບິ ເພງ ແຮ ຫວົ ຕຸູນ້ ແກູ້ງຄຸມມ້າໜີ, ກວນອູ ບໄື່ ດູ້ຮູ້ກນົ ອຸບາຍຈງ່ືຶ ຂ່ີືມາ້ ໄລ່ໄປທາງໄກເມອງປະມານສອງຮອ້ ຍເສ້ຼັນ ກວນອູ ຈງ່ືຶ ໄດູ້ຄິດ ຂນ້ຼັຶ ຢູ້ານວ່າທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ຈະຍົກເຂັາຼົ້ ເຮດຮາ້ ຍເມອງແຫູ້ຝຈືຶ່ງພາທະຫານກບມາ. ພດີໄດູ້ຍິນສຽງປະທດ ແລູ້ວຫຽວເຫນ ເຄົາທູ ກບ ຊິຫົງ ຄຸມທະຫານອອກມາສະກດໄວູ້ທງຊາ້ ຍ ແລະ ຂວາ. ກວນອູ ຈ່ງືຶ ຂີ່ືມ້າເຂັາຼ້ົ ຮົບພຸ່ງສຸດຄວາມສາມາດ, ຊຫິ ົງ ແລະ ເຄົາທູ ກຮບຮອງປູ້ອງກນຢູ່ ກວນອູ ຈະກບເຂ້ົຼັາໄປໃນເມອງ ພດພີ ົບ ແຮຫວົ ຕຸ້ນູ ຄຸມທະຫານມາຮົບອອ້ ມສະກດທາງໄວູ້ ຊິຫງົ ກບ ເຄາົ ທູ ກຮບົ ຕີກະໜາບເຂ້ັົຼາມາ. ກວນອູ ນນ້ັຼ ປູ້ອງ ກນລກູ ທະນູໄວູ້ສດຸ ຄວາມສາມາດ. ຈະກບເຂ້ັົຼາເມອງກບື່ໄດູ້, ຈະຫກີ ໄປທາງທາງຊ້າຍຂວາ ທະຫານກໜຸນໜາເຂ້ຼົັາມາ. ແຕ່ຮົບປູ້ອງກນຢູ່ນັ້ຼນຈົນໃກູ້ຄື່າ ກວນອູ ອິດເມື່ອຍກາລງກອ່ອນລົງ ຈຶ່ືງຄຸມທະຫານໜີໄປເຖິງໂນນພູແຫ່ງໜ່ຶືງກຂ້ຼຶັນຢຸດ ພກຢູ່ເທິງເຂົານ້ັນຼ , ແຮຫົວຕນຸູ້ , ຊິຫງົ ແລະ ເຄາົ ທູ ເຫນແນວນ້ນຼັ ກຄຸມທະຫານເຂ້າັຼົ ລອ້ ມເຊງີ ເຂົາໄວູ້. ຝ່າຍທະຫານ ເລົື່າປື່ີ ຊຶ່ືງເຂົັ້ຼາໄປຫາ ກວນອູ ນັຼ້ນເມ່ືອເວລາໃຫູ້ຈະຄ່ືາບ່ືໄດູ້ເຫນ ກວນອູ ກບເຂົັ້ຼາເມອງ ຈຶື່ງຊກ ຊວນກນເປີດປະຕູອອກມາຫວງຈະຮບ ໂຈໂສ, ມ້າໃຊູ້ ເຫນແນວນ້ຼັນກເອົາເລ່ືອງມາບອກແກ່ໂຈໂສ, ໂຈໂສ ມີຄວາມ 20

ເລອື່ ງ “ສາມກົກ” ເຫຼັມ້ 2 ຕອນທີ 2 ດີໃຈຈຶ່ືງຄຸມທະຫານເຂົຼ້ັາເມອງແຫູ້ຝ ແລູ້ວໃຫູ້ເອົາໄຟເຜົາເມອງຂຶ້ັຼນ ຫວງຈະໃຫູ້ກວນອູ ເສຍໃຈ. ຈຶື່ງສື່ງໃຫູ້ທະຫານ ຮກສາຄອບຄົວຂອງ ເລົ່ືາປ່ືີ ໄວູ້ໃຫູ້ດີແລູ້ວ ໂຈໂສ ກກບມາເກນທະຫານໜຸນເຂຼ້ັົາລ້ອມ ກວນອູ ໄວູ້. ກວນອູ ເຫນແສງ ໄຟໃນເມອງຮຸ່ງຂຶ້ັຼນກຕົກໃຈ ຄິດເຖິງຄອບຄົວຂອງ ເລົື່າປ່ືີ ຈຶ່ືງຄຸມທະຫານລົງມາເຖິງເຊີງເຂົາ. ທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ສະກດໄວູ້ລົງມາບື່ໄດູ້ແລູ້ວກບຂຶ້ຼັນເທິງເຂົາຈານວນຫາຍເທື່ອ ຈົນຮຸ່ງເຊົ້ັຼາຂຶັ້ຼນ ກວນອູ ຈຶື່ງຂ່ີືມ້າພາທະຫານລົງໄປໃກູ້ຈະ ເຖິງເຊີງເຂົາ. ພດີເຫນ ຕຽວລ້ຽວ ຂ່ືີມ້າຖງ້າວຂຶຼັ້ນມາ ກວນອູ ຈຶ່ືງຖາມວ່າ “ທ່ານຈະມາຮົບກບເຮົາບ” ຕຽວລ້ຽວ ຈ່ືຶງ ຕອບວ່າ “ຂ້າພະເຈົາັຼ້ ບ່ໄື ດູ້ມາຮົບກບທາ່ ນ, ທ່ືີຂ້າພະເຈຼາົ້ັ ຂ້ຼັນຶ ມານັ້ຼີຫວງຈະຕອບແທນບຸນຄູນທາ່ ນ” ແລູ້ວ ຕຽວລຽ້ ວ ກລົງ ຈາກມ້າເອົາງ້າວນ້ັຼນວາງໄວູ້ເຂົ້ັຼາໄປຄານບກວນອູ. ກວນອູ ເຫນດ່ືງແນວກລົງຈາກມ້າຮບຄານບ ຕຽວລ້ຽວ ແລູ້ວຖາມ ຕຽວລ້ຽວ ວ່າ “ໂຈໂສ ໃຊູ້ມາລະດົມເຮົາແມ່ນບ”, ຕຽວລ້ຽວ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ທ່ານໄດູ້ມີບຸນຄູນຊ່ວຍຊີວິດຂາ້ ພະເຈ້ັຼາົ ໄວູ້ ບດນທີຼ້ັ າ່ ນມີຄວາມທກຸ ຢາ່ ງໃຫຍ່ຫວງຂາ້ ພະເຈົັາ້ຼ ຈງ່ືຶ ອົດສາຂນຶຼ້ັ ມາຫວງຈະຕອບແທນບຸນຄູນທ່ານ”. ກວນອູ ຈຶື່ງຖາມວ່າ “ທາ່ ນຄດິ ເຖງິ ບຸນຄນູ ເຮົານັ້ນຼ ຈະຂ້ຶຼັນມາຊ່ວຍເປນກາລງເຮົາບ” ຕຽວລຽ້ ວ ກວ່າ “ບື່ແມ່ນ”, ກວນອູ ຈຶືງ່ ວາ່ “ທາ່ ນຈະມາລະດໄມ ແລະ ຊ່ວຍເຮົາກບື່ແມ່ນຊ່ຶືງທ່ານຂັນຶ້ຼ ມານຼັ້ີດ້ວຍເຫດຜົນອນໃດລະ”, ຕຽວລຽ້ ວ ຈືຶ່ງ ຕອບວາ່ “ທ່ານກບ ເລື່ົາປ່ືີ, ຕຽວຫຍຸ ມຄີ ວາມຮກກນຫາຍ ດຽວນຼັ້ີ ເລືາົ່ ປ່ືີ ກບ ຕຽວຫຍຸ ແຕກໄປທາ່ ນກຍງບ່ືຮູ້ເຫດວ່າ ເປນ ຫ ຕາຍ. ມັ້ຼຄນນີັ້ຼມະຫາອຸປະຣາດຍົກກອງທບເຂົັ້ຼາຕີເມອງແຫູ້ຝໄດູ້ ແລູ້ວສ່ືງໃຫູ້ແກ່ທະຫານທງຫາຍ ບື່ໃຫູ້ເຮດ ອນຕະລາຍແກ່ອານາປະຊາລາຊະດອນ. ອນຄອບຄວົ ຂອງ ເລືົ່າປືີ່ ນຼນັ້ ກແຕ່ງໃຫທູ້ ະຫານໄປພທິ ກຮກສາບ່ືໃຫູ້ຜູ້ໃດເຮດ ອນຕະລາຍໄດູ້. ຂາ້ ບເຈ້ັາຼົ ເຫນວາ່ ມະຫາອຸປະຣາດມີໃຈເມດຕາຜກູ ພນຄວາມຮກທ່ານເຖິງພຽງນີຼັ້ຈຶ່ືງເອົາເລອ່ື ງມາແຈູ້ງໃຫູ້ ແກ່ທ່ານຊາບ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກຄຽດຈືຶ່ງເວ້ັຼົາໃຫູ້ ຕຽວລຽ້ ວ ວາ່ “ທາອດິ ເຮົາຖາມເຈຼັ້າົ ວາ່ ຈະມາລະດມົ ແມ່ນບ, ເຈົຼັ້າວ່າ ບືແ່ ມ່ນ ແລະ ເຈາ້ົັຼ ມາວາ່ ກ່າວແນວນັ້ີຈຼ ະວ່າບ່ືໄດູ້ລະດົມນັຼ້ນເຈຼັາົ້ ຈະປະສົງສິ່ືງໃດລະ\" ແລູ້ວເວັາົ້ຼ ວ່າ “ເຮາົ ຢູ່ໃນທ່ືີນ້ັີຼກເປນທື່ີ ຄບຂນຢູ່ ຊຶື່ງເຮົາຈະເຂ້ົຼາັ ນາຜໃູ້ ດນອກຈາກ ເລືົ່າປີ່ື ນ້ນຼັ ຢ່າສົງໄສເລີຍ, ຕົວເຮາົ ກບື່ໄດູ້ຮກຊີວດິ ອນຄວາມຕາຍນັ້ຼນປຽບເໝ ອນນອນຫບ. ທ່ານຮີບກບໄປບອກໃຫແູ້ ກ່ ໂຈໂສໃຫກູ້ ະກຽມທະຫານໄວູ້ໃຫພູ້ ອ້ ມແລ້ວູ ເຮາົ ຈະຍກົ ລົງໄປຮົບ”. ຕຽວລ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນຈຶ່ືງຫົວເລາະແລູ້ວຕອບວ່າ “ທ່ືີທ່ານວ່າແນວນຼ້ີັໂທດຈະມຢີ ູ່ກບຕົວທ່ານເຖິງສາມປະ ການ, ຄົນທງຫາຍຈະພາກນນິນທາ “ກວນອູ ຈງ່ືຶ ເວັົຼ້າວາ່ “ເຮາົ ຖຄວາມສດຈະທາຢາ່ ງໝັ້ຼນຄົງ, ເຖງິ ຕົນເອງຈະຕາຍກບ່ື ໄດູ້ເຂັາຼົ້ ກບຜໃູ້ ດ. ຊຶື່ງທ່ານວາ່ ມີໂທດສາມປະການນນຼັ້ ຍ້ອນເຫດຜົນອນໃດ” ຕຽວລ້ຽວ ຈງຶື່ ຕອບວາ່ “ທາອດິ ມທາ່ ນກບ ເລື່າົ ປີື່ ແລະ ຕຽວຫຍຸ ໄດູ້ສາບານໄວຕູ້ ່ືກນວາ່ ຈະເປນອາ້ ຍນ້ອງຮ່ວມສກຸ ແລະ ທກຸ ເປນຊີວດິ ອນດຽວກນ, ຖາ້ ຜູ້ໃດຕາຍ ກຈະຕາຍນາ, ດຽວນຼ້ີັ ເລ່ືົາປື່ີ ກບ ຕຽວຫຍຸ ໄດູ້ແຕກໄປທ່ານກບື່ຮູ້ວ່າເປນ ຫ ຕາຍ ແລະ ບດນັຼີ້ທະຫານກມີໜ້ອຍຊືຶ່ງຈະ ຍົກລງົ ໄປຮບົ ນນ້ຼັ ຖາ້ ທ່ານເກີດເປນອນຕະລາຍເຖິງແກ່ຊີວິດ ສ່ວນຝ່າຍ ເລົື່າປີື່ ກບ ຕຽວຫຍຸ ຍງມີຊວີ ດິ ຢູ່ຈະເລາະຊອກ ຫາທາ່ ນ ເພືອ່ ຫວງຈະຊ່ວຍກນວາງແຜນຕ່ືໄປ, ເມືອ່ ທ່ານຕາຍແລູ້ວ ເລ່າົື ປ່ີື ກບ ຕຽວຫຍຸ ກຈະຕາຍນາ. ຊື່ຶງທ່ານໄດູ້ສາ ບານໄວູ້ຕ່ືກນກຈະບື່ເສຍຄວາມສດຈະທາໄປບ, ຄນທງຫາຍກຈະພາກນນິນທາວາ່ ຄວາມຄິດທ່ານນຼັ້ນມໜີ ້ອຍ. ອີກປະ ການໜຶງ່ື ເລາ່ືົ ປ່ືີ ກໄດູ້ມອບຄອບຄົວໄວູ້ໃຫທູ້ າ່ ນຮກສາ ຖາ້ ທ່ານຕາຍແລູ້ວພນລະຍາຂອງ ເລົື່າປີື່ ທງສອງນຼນ້ັ ຈະເພືິ່ງພາຜູ້ ໃດລະ. ໄພອນຕະລາຍຕ່າງໆກຈະເກີດຂັ້ຼຶນ, ວຽກງານທ່ືີເລາົື່ ປື່ີປົງໃຈໄວູ້ໃຫູ້ແກ່ທາ່ ນນ້ັຼນກຈະບ່ືເສຍໄປບ. ຂ້າພະເຈັຼົ້າຄິດ ວ່າບ່ືຖກເປນສອງປະການ. ອີກປະການໜຶື່ງນັຼ້ນທ່ານກເປນຄົນທີ່ືມຝີ ີມກາ້ ຫາຍ, ແລູ້ວຍງຮູ້ແຈູ້ງໃຈໃນຂະນົບທານຽມ ບູຮານມາເປນຈານວນຫາຍ. ເຫດໃດທ່ານຈຶ່ືງບື່ຮກສາຊີວິດໄວູ້ຄອຍຖ້າ ເລົື່າປື່ີ ເພື່ອຈະໄດູ້ຊ່ວຍກນວາງແຜນປົກປກ ຮກສາແຜ່ນດິນໃຫູ້ຢູ່ເຢນເປນສຸກ. ເຖິງວ່າທ່ານຈະໄດູ້ຮບຄວາມລາບາກ ກປຽບເໝອນການລຸຍໄຟທີື່ກາລງລຸກໄໝູ້ 21

ເລືອ່ ງ “ສາມກົກ” ເຫຼ້ມັ 2 ຕອນທີ 2 ແລະຂ້າມມະຫາທະເລອນກວ້າງໃຫຍ່ ຊ່ືສຽງຂອງທ່ານກຈະລຊາປາກົດໄປໃນພາຍໜ້າ ວ່າເປນຊາດທະຫານທ່ືີມີໃຈ ສດຊ່ືກະຕນຍູຕື່ແຜ່ນດິນ, ຊຶ່ືງທ່ານຈະອົດທົນລົງໄປຮົບພຸ່ງກບ ໂຈໂສ ຖ້າຊີວິດຂອງທ່ານມາຕາຍຕອນນີ້ຼັກຈະບື່ມີຊ່ື ປາກົດຕື່ໄປ, ຂາ້ ພະເຈັົ້ຼາເຫນວາ່ ໂທດມີສາມປຣະການແນວນັ້ຼີ ຂ້າບພະເຈົ້າຼັ ຈ່ຶງື ໄດວູ້ ່າ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ນຼ ກນ້ຼັິງ ແລະ ຕກຶ ຕອງຢູ່ດນົ ເຕີບ. ເມື່ອເຫນວາ່ ຖກຕ້ອງຈຶ່ືງເວັ້າົຼ ວ່າ “ທ່ານວ່າແນວນຼັ້ີກຄວນ ແລູວ້ ແລະ ໂທດທ່ືີມສີ າມປະການນັຼ້ນ ຈະໃຫູ້ເຮາົ ແນວໃດ” ຕຽວລຽ້ ວ ຈຶງື່ ເວາົຼ້ັ ວ່າ “ມະຫາອຸປະຣາດໃຫູ້ທະຫານລ້ອມ ທ່ານໄວູ້ເປນຈານວນຫາຍ, ຖ້າທ່ານມິດ ແລະ ເຂົັ້ຼານາຄິດວ່າຊີວິດຂອງທ່ານຈະບື່ເຖິງແກ່ຄວາມຕາຍໂດຍທີື່ບື່ເປນ ປະໂຫຍດ. ຂໃຫທູ້ າ່ ນຢູ່ກບມະຫາອຸປະຣາດກອ່ ນເຖດີ ເພ່ອື ຈະໄດູ້ມີປະໂຫຍດຕາມສາມປະການນຼ້ັນ. ອີກປະການໜຶື່ງ ຊຶ່ືງທ່ານສາບານໄວູ້ກບ ເລົື່າປ່ືີ ກບ ຕຽວຫຸຍ ວ່າຈະຊ່ວຍກນປົກປກຮກວາແຜ່ນດິນ ຄວາມສດຈະທາຂ້ຼັນ້ັຼີຈະໄດູ້ຄົງຢູ່ຕື່ ໄປ. ອກີ ປະການໜືງ່ຶ ທ່ານຈະໄດູ້ຢູ່ປະຕິບດຮກສາເອ້ັຼອຍໃພູ້ທງສອງບ່ືໃຫູ້ເປນອນຕະລາຍສິື່ງໃດໄດູ້ ເປນສອງປະການ”. “ອກີ ປະການໜຶ່ືງນຼັ້ນ ທາ່ ນກມີຝີມທ່ືເີ ກ່ືງກ້າ ແລະ ມສີ ະຕປິ ນຍາອນແຫມຄມົ ຈະໄດູ້ຄິດວາງແຜນປົກປູ້ອງພະ ເຈົັຼ້າຫ້ຽນເຕູ້ໃຫູ້ຄອງລາດຊະສົມບດສບຕ່ືໄປ. ຂ້າພະເຈົ້ັຼາເຫນວ່າມີປະໂຫຍດສາມປະການຄແນວນີຼ້ັຈຶ່ືງໄດູ້ເຕອນສະຕິ ທາ່ ນໃຫູ້ພຈິ າລະນາດໆີ ”. ກວນອູ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ຊຶື່ງທ່ານວ່າມີປະໂຫຍດແກ່ເຮົາສາມປະການນ້ັຼນກຈິງຢູ່ ແຕ່ເຮົາຈະຂສນຍາໄວູ້ສາມປະ ການນາ. ຖາ້ ມະຫາອປຸ ະຣາດຍອມແມນ່ ເຮົາຈ່ືຶງຈະຖອດເກາະອອກ ແລູ້ວຈະລົງໄປຫາມະຫາອປຸ ະຣາດ, ຖ້າຂາດແມູ້ແຕ່ ຂ້ຼັໜືຶງ່ ເຮາົ ກຈະສູ້ຕາຍ. ເຖງິ ວ່າຄນົ ທງຫາຍຈະພາກນນິນທາເຮົາກຕາມ”. ຕຽວລ້ຽວ ຈ່ງຶື ເວາັຼົ້ ວາ່ “ມະຫາອຸປະຣາດນັຼ້ນມີ ຈິດໃຈທື່ີກວ້າງຂວາງ ແລະ ໂອບເອັ້ຼອອາລີຫາຍ. ມກຄົບຄົນຜູ້ທື່ີມີສະຕິປນຍາ, ຖ້າທ່ານຈະວ່າປະການໃດມະຫາອຸ ປະຣາດກຄົງຈະຍອມ. ທ່ືີທ່ານຈະຂສນຍາສາມປະການນັຼນ້ ຄຂ້ຼັໃດແດ່”. ກວນອູ ຈຶື່ງເວົຼັ້າວ່າ “ທາອິດເຮົາໄດູ້ສາບານກນໄວູ້ກບ ເລົື່າປືີ່ ກບ ຕຽວຫຸຍ ວ່າ “ຈະຊ່ວຍກນປົກປູ້ອງພະເຈົຼັ້າ ຫ້ຽນເຕູ້ ແລະ ອານາປະຊາລາຊະດອນໃຫູ້ຢູ່ເຢນເປນສຸກ, ຊຶື່ງເຮົາຈະສະໝກເຂົຼ້ັາໄປຢູ່ນານັຼ້ນ ເຮົາຈະຂເປນຂ້າພະເຈົຼ້ັາ ຫ້ຽນເຕູ້ປະການໜືງຶ່ ເຮົາຈະຂບລົ ະບດເອຼ້ັອຍໃພູ້ເຮົາທງສອງ ແລະ ຢ່າໃຫຜູ້ ໃູ້ ດເຂົາັຼ້ ອອກກາ້ ວກ່າຍເຂັຼົ້າເຖິງປະຕູບ່ອນຢູ່ ໄດູ້, ຈະຂເອາົ ເງິນເດອນຂອງ ເລົາ່ື ປ່ືີ ທື່ີເຄີຍໄດູ້ຮບພະລາດຊະທານນຼ້ັນມາໃຫູ້ແກ່ເອອຼ້ັ ຍໃພູ້ເຮົາທງສອງ. ອີກປະການໜ່ືຶງ ຖ້າເຮົາຮູ້ວາ່ ເລົ່ືາປີ່ື ຢູ່ແຫ່ງໃດຕາແສງໃດເຖງິ ວາ່ ເຮົາບ່ໄື ດູ້ລາມະຫາອຸປະຣາດກຕາມ ເຮົາກຈະໄປຫາ ເລ່ົືາປີ່ື ຖ້າມະຫາອຸ ປະຣາດຈະຫ້າມເຮົາກບື່ຟງ ແລະ ຂຼ້ັສະເໜີສາມປະການນີຼັ້ທ່ານຈົື່ງເອົາໄປບອກໃຫູ້ແກມ່ ະຫາອຸປະຣາດເຖີດ. ຖ້າຍອມ ຕາມຄາສະເໜຂີ ອງເຮາົ ແມ່ນເຮົາຈະລົງໄປຫາ”. ຕຽວລ້ຽວ ຈຶ່ືງລາກວນອແູ ລວູ້ ຂຼ້ຶັນມາ້ ກບມາແຈູງ້ ຂສະເໜີ້ັຼໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ທກຸ ປະການ. ເມ່ືອ ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນກຫົວເລາະ ແລູ້ວເວົຼັ້າໃຫູ້ ຕຽວລ້ຽວ ວ່າ “ທີື່ ກວນອູ ບື່ຍອມນາເຮົານ້ຼັນຍ້ອນເຮົາ ເປນເຖິງມະຫາອຸປະຣາດ, ກວນອູ ຈະຍອມເປນຂ້າພະເຈົຼ້ັາຫ້ຽນເຕູ້ກເໝອນກບເປນບ່າວເຮົາ, ຖ້າເຮົາບງຄບບນຊາ ວຽກງານອນໃດ ກວນອູ ກຈະບ່ືຂດໄດກູ້ ບເຊື່ິງ ກວນອູ ວ່າຈະບວົ ລະບດຮກສາເອຼັ້ອຍໃພທູ້ ງສອງ ບື່ໃຫຜູ້ ໃູ້ ດແປກປອມ ເຂັຼົາ້ ໄປເຖິງປະຕູບ່ອນຢູ່ນັຼ້ນເຮົາກຈະຍອມ. ທກຸ ມັ້ຼນີັ້ຼຢ່າວ່າແຕ່ພນລະຍາຂອງ ເລ່ືົາປືີ່ ເລີຍ, ຕັ້ງຼ ແຕ່ພນລະຍາຜູ້ນ້ອຍລົງໄປ ເຮົາກບ່ືໄດູ້ໃຫູ້ເຮດສິື່ງທີື່ບ່ືດີ. ຊຶ່ືງ ກວນອູ ຈະຂເອົາເງິນອຸດໜູນຂອງ ເລົື່າປື່ີ ໃຫູ້ແກ່ເອັຼ້ອຍໃພູ້ນ້ັຼນເຮົາຈະໃຫູ້ຄູນຂຶ້ັຼນຕ່ືມ ອີກ. ແຕຂ່ ້ຼັທື່ີ ກວນອູ ຮູ້ວ່າ ເລົືາ່ ປ່ີື ຢແູ່ ຫ່ງໃດບໄື່ ດູ້ລາເຮາົ ກ່ອນຈະໄປຫາກນນັນ້ຼ ໂຈໂສ ສືນ່ ຫວົ ບ່ືຍອມ ແລູ້ວເວາົຼ້ັ ວ່າເມື່ອ ກວນອູ ເອາົ ສນຍາແນວນຼເີັ້ ຮົາຈະເອົາມາລ້ຽງໄວໃູ້ ຫູ້ມີກາລງຈະໄດູ້ປະໂຫຍດອນໃດລະ”. 22

ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫມ້ຼັ 2 ຕອນທີ 2 ຕຽວລ້ຽວ ຈຶືງ່ ເວົຼັາ້ ວ່າ “ມະຫາອປຸ ະຣາດບ່ືບໃນນິທານອິຢຽງຊືຶ່ງມີມາແຕ່ກ່ອນວ່າ ທາອດິ ອຢິ ຽງຢູ່ກບຕ໋ົິງຫາງຊຶື່ງ ເປນເຈົ້ຼັາເມອງ, ຕົິ໋ງຫາງລ້ຽງອິຢຽງເປນທະນາຍໃຊູ້ສອຍ. ເມື່ອຢູ່ຕ່ືມາຍງມີຄິເປູ໊ກເຈົຼັ້າເມອງໜຶື່ງນັຼ້ນ ໄດູ້ຍົກກອງທບມາ ຮົບຂ້າຕົິ໋ງຫາງຕາຍ, ຄິເປູ໊ກໄດູ້ອິຢຽງໄປໄວູ້ ຈຶື່ງໄດູ້ແຕ່ງຕຼັ້ງອິຢຽງເປນຂນຸ ນາງທື່ີປຶກສາ, ອິຢຽງມີຄວາມສຸກມາເປນເວລາ ດົນນານ ແລູ້ວຊຽງຈູເຈົຼັ້າເມອງຫ້ຼັນກົກກຍົກທບມາຮົບຂ້າຄິເປູ໊ກຕາຍ, ສ່ວນອິຢຽງນ້ຼັນມີໃຈເຈບແຄູ້ນທີື່ສຸດ ຈຶື່ງໄປຫາ ເມອງຫນຼັ້ ກົກແລູ້ວເຂັາົ້ຼ ລີ້ຼັຕວົ ຢູ່ໃນບ່ອນລບ ເພອື່ ຈະລອບເຮດຮາ້ ຍຊຽງຈູໃຫູ້ເຖງິ ແກ່ຄວາມຕາຍ. ຊຽງຈູຈບໄດູ້ເຖິງສອງ ເທອ່ື ແຕ່ກບື່ໄດູ້ເອາົ ໂທດ ແລະ ໃຫູ້ປລ່ອຍອຢິ ຽງໄປ. ຕື່ມາອຢິ ຽງລກເຂັຼ້າົ ໄປລັີຼ້ຢູ່ເຖິງທາງໃນ ເພື່ອຫວງຈະຂ້າຊຽງຈູຕາຍ, ຊຽງຈູກຈບໄດູ້ອີກຈືຶ່ງຖາມອິຢຽງວ່າ ຕົວຈະເຮດອນຕະລາຍເຮົາ, ເຮົາຈບໄດູ້ເຖິງສອງເທື່ອແລູ້ວກບ່ໄື ດູ້ເອົາໂທດ ເຮົາກ ໃຫູ້ປ່ອຍເຈົຼ້ັາໄປແຕ່ເຈົັຼ້າກຍງບ່ືໄດູ້ຫາບຈາ, ຍງຈະມາເຮດຮ້າຍເຮົາອີກເຮົາກຈບຕົວໄດູ້ ແລະ ເຈົ້ຼັາຜູກໃຈແຄູ້ນເຮົານັ້ຼນ ດວ້ ຍເຫດຜົນອນໃດ. ອິຢຽງຈື່ງຶ ບອກວາ່ ທາອກິ ຂາ້ ພະເຈ້ັຼົາຢູ່ກບຕົິ໋ງຫາງ, ຕ໊ົງຫາງລ້ຽງຂ້າພະເຈາຼັ້ົ ເປນທະນາຍຮບໃຊູ້, ເມອ່ື ຄິເປູ໊ກຍົກໄປຂ້າຕົິ໋ງຫາງຕາຍ, ເອົາຂ້າພະເຈົັ້ຼາໄປແຕ່ງຕັຼ້ງໃຫູ້ເປນຂຸນນາງທ່ືີປຶກສາ ໄດູ້ຮບຄວາມສຸກຫາຍທີ່ືສຸດ. ເທ່ືອນີຼ້ັ ທາ່ ນຍົກໄປຂ້າຄິເປູ໊ກ ຊຶງື່ ເປນນາຍທມີື່ ີບນຸ ຄູນຕ່ືຂ້າພະເຈົາຼ້ັ ນຼ້ັນ, ຂາ້ ພະເຈ້ຼັາົ ມໃີ ຈເຈບແຄູ້ນຢູ່ ຈືງ່ຶ ຄິດແຜນມາຫວງຈະເຮດ ອນຕະລາຍທ່ານ, ເພ່ືອຫວງຈະຕອບແທນບຸນຄູນຄິເປູ໊ກ ທີ່ືທ່ານຈບຂ້າພະເຈົ້ັຼາໄດູ້ເຖິງສອງເທ່ືອແລູ້ວປ່ອຍໄປນັ້ຼນ ຂ້າພະເຈຼັ້າົ ຍງບ່ືທນຫາຍແຄູ້ນເທ່ືອ, ຈຶື່ງລກເຂ້ຼັົາມາຈະເຮດຮ້າຍທ່ານອກີ ທ່ານກຈບໄດູ້ອີກ ແລະ ໂທດຂອງຂ້າພະເຈັົຼ້ານຼີ້ັກ ເຖງິ ຕາຍຕາມແຕ່ທາ່ ນຈະໂປດເຖີດ. ຊຽງຈຈູ ືຶງ່ ເວັາ້ຼົ ວ່າ ເຮົາຈະປ່ອຍຕວົ ເຈ້ັຼາົ ໄປແລູ້ວຍງຈະຄິດເຮດຮາ້ ຍເຮາົ ອີກ ຫ ບື່. ອິ ຢຽງຈຶື່ງເວົຼ້ັາວ່າ ທ່ານປ່ອຍຂ້າພະເຈົ້ຼັາໄປຂ້າພະເຈົ້ຼັາກຍງຈະຄິດຮ້າຍແກ່ທ່ານຈົນກວ່າຈະສາເລດ ຂ້າພະເຈົ້ັຼາຈຶື່ງຈະຫາຍ ແຄູ້ນ, ຖ້າທ່ານສົງສານຂ້າພະເຈົ້ັຼາ, ຂ້າພະເຈົ້ັຼາຈະຂເສຼັ້ອທ່ືີທ່ານໃສ່ຖາ້ ທ່ານໂປດໃຫູ້ ຂ້າພະເຈົຼ້ັາຈະໄດູ້ໝົດຄວາມພະຍາ ບາດທາ່ ນ. ຊຽງຈໄູ ດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກຄິດວ່າ ອິຢຽງນັ້ຼີມີນຼາ້ັ ໃຈກະຕນຍູຈະລຽ້ ງອິຢຽງໄວູ້ຈື່ງຶ ໄດ້ແູ ກູ້ເສ້ັອຼ ໃຫູ້ອິຢຽງ. ອິຢຽງກ ຄານບຮບເອົາເສ້ັຼອມາແລູ້ວຈຶງ່ື ຖອດກະບືີ່ອອກຟນເສັຼ້ອສາມບາດແລູ້ວເວົຼ້ັາວ່າໃຫູ້ ຊຽງຈູວ່າຂ້າພະເຈຼັ້ົາໄດູ້ຕອບແທນບນຸ ຄູນຄເິ ປູ໊ກແລູວ້ , ແລວູ້ ອິຢຽງກເອົາກະບືີ່ປາດຄຕນົ ເອງຕາຍ”. ອນນາ້ັຼ ໃຈຂອງ ກວນອູ ນນັ້ຼ ຖາ້ ຜໃູ້ ດມີບຸນຄູນຕື່ແລູ້ວເຫນຈະເປນຄອິຢຽງ, ສວ່ ນ ເລ່າືົ ປືີ່ ກບ ກວນອູ ນ້ັຼນບື່ໄດູ້ ເປນອ້າຍນ້ອງກນ ທີ່ືມີຄວາມຮກກນນຼັ້ນກຍ້ອນວ່າໄດູ້ສາບານຕ່ືກນ, ເລົ່ືາປ່ືີ ເປນພຽງຜູ້ນ້ອຍ ທ່ືີລ້ຽງ ກວນອູ ບື່ໄດູ້ດີທື່ີ ສດຸ , ກວນອູ ກຍງມີນາຼ້ັ ໃຈກະຕນຍູຕ່ື ເລາ່ົື ປີື່ ຈຶ່ືງຄິດຈະຕິດຕາມບ່ືໄດູ້ຖມ້ັຼິ ກນ. ສ່ວນມະຫາອຸປະຣາດເປນຄົນທີ່ືມີວາສະ ໜາກວ່າ ເລົື່າປ່ີື ເປນຫາຍເທົື່າ ຖ້າທ່ານໄດູ້ ກວນອູ ມາໄວູ້ຖະນຸຖະໜອມໃຫູ້ດທີ ີສ່ື ຸດແມນ່ ຄິດວ່າ ກວນອູ ຈະມີຄວາມ ກະຕນຍູຕ່ືທາ່ ນຫາຍຂນຶັ້ຼ ”. ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົັຼ້າໃຫູ້ ຕຽວລ້ຽວ ວ່າ “ທີ່ືທ່ານວ່າກ່າວແນວນ້ັຼີກຖກຫາຍ, ຈົ່ືງຮີບຂຶັ້ຼນໄປບອກໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າທີື່ ສນຍາສາມປະການນ້ຼັນເຮົາຍອມຮບແລູ້ວ. ແລູ້ວທ່ານຈົື່ງຮີບພາ ກວນອູ ລງົ ມາເຖີດ”. ຕຽວລ້ຽວ ຈຶ່ງື ລາ ໂຈໂສ ຂ້ຶຼັນໄປ ບອກໃຫູ້ແກ່ ກວນອ,ູ ກວນອູ ຈງື່ຶ ເວົຼ້ັາວາ່ “ຖາ້ ມະຫາອຸປະຣາດຍອມຮບແນວນັ້ຼນແລ້ວູ ທາ່ ນຈົງ່ື ລົງໄປບອກໃຫູ້ກອງທບ ຊ່ຶືງລ້ອມເຮົາໄວູ້ນ້ນັຼ ເລີກໄປ. ເຮົາຈະເຂ້າົັຼ ໄປຂ່າວໃຫູ້ແກ່ເອັ້ຼອຍໃພທູ້ ງສອງຄົນກອ່ ນ, ຖ້າບື່ເປນອນຕະລາຍແລູ້ວຈື່ຶງຈະໄປ ຫາມະຫາອຸປະຣາດ”. ຕຽວລ້ຽວ ກລງົ ໄປບອກໃຫູ້ແກ່ໂຈໂສ ຕາມຄາສງື່ ຂອງ ກວນອູ ວ່າ. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກໃຫູ້ ມ້າໃຊູ້ ໄປສ່ືງໃຫູ້ທະຫານຊຶ່ືງລ້ອມກວນອູໄວູ້ນ້ຼັນໃຫູ້ເລີກທບຖອຍມາ. ຊຸນຮົກ ຈຶື່ງເວົ້ັຼາໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ຊຶ່ືງ ກວນອູ ຍ ອມໃຫແູ້ ກ່ທາ່ ນເທື່ອນັ້ີຼຢາູ້ ນຈະເປນກນົ ອຸບາຍ”, ໂຈໂສ ຈືງ່ຶ ຕອບວ່າ “ກວນອູ ເປນຄນົ ທື່ີມີຄວາມສດຊື່, ຄດິ ວ່າຈະບ່ືຄິດ ແຜນຫອກລວງເຮົາ”. 23

ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫັຼ້ມ 2 ຕອນທີ 2 ຝາ່ ຍ ກວນອູ ເມອື່ ເຫນທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ຖອຍໄປຈງຶື່ ພາທະຫານເຂຼົັ້າໄປໃນເມອງແຫຝູ້ ເຫນລາດຊະດອນ ທງຫາຍປົກກະຕິຢູ່. ຈຶ່ືງເຂົຼ້ັາໄປຄານບເອຼ້ັອຍໃພູ້ທງສອງແລູ້ວເວົຼັ້າວ່າ “ຂ້າພະເຈົັຼ້າເສຍໄຊເຮດໃຫູ້ເອຼັ້ອຍຕົກໃຈໄດູ້ຮບ ຄວາມເດອດຮ້ອນນຼັ້ນ ໂທດຂອງຂາ້ ພະເຈົັ້າຼ ຜິດຫາຍ”. ເອອຼ້ັ ຍໃພທູ້ ງສອງຈຶ່ງື ຖາມວາ່ “ເຈັຼົາ້ ຍງຮູ້ວາ່ ເລື່ົາປ່ືີ ນ້ນຼັ ພດພາກໄປ ຢູ່ແຫງ່ ຫນົ ໃດ”, ກວນອູ ຈ່ຶືງບອກວາ່ “ຍງບ່ືຮູ້”, ເອ້ອັຼ ຍໃພຈູ້ ່ຶງື ເວຼັ້າົ ວ່າ “ໂຈໂສ ກໄດູ້ເມອງແຫູ້ຝແລູ້ວເຈ້ັາົຼ ຈະຄິດວາງແຜນ ແນວໃດ”, ກວນອູ ຈືຶ່ງບອກເລອ່ື ງໃຫຟູ້ ງທກຸ ປະການ ແລູວ້ ເວ້ົາັຼ ວ່າ “ດຽວນີັ້ຼຂ້າພະເຈັົຼາ້ ເຂັົຼາ້ ມາປກຶ ສານາເອັຼອ້ ຍທງສອງຈະ ເຫນດີແນວໃດ”. ນາງກາຮູຫຍິນຈງຶື່ ເວາ້ັຼົ ວ່າ “ມ້ຼັຄນນີັຼ້ ໂຈໂສ ເຂົຼັ້າໃນເມອງໄດູ້ ເອັອ້ຼ ຍນ້ີຼັຢາູ້ ນຢູ່ວາ່ ຈະເປນອນຕະລາຍຕ່າງ ໆ ເປນແຕ່ບຸນຂອງເຮົາ ໂຈໂສ ຫ້າມທະຫານບື່ໃຫູ້ແປກປອມເຂົັຼ້າມາເຖິງປະຕູໄດູ້, ດຽວນີ້ຼັເຈົັ້ຼາກບພວກເອ້ັຼອຍກຢູ່ໃນ ເງ້ັຼອມມຂອງ ໂຈໂສ ແລະ ເຈົ້ັຼາຈະຍອມເຂ້ັົຼາຢູ່ນາທ່ານນຼ້ັນ ຍ້ອນຄວາມຈາເປນກຕາມເຖີດ ແຕ່ພວກເອ້ັຼອຍຢູ້ານຢູ່ຂັ້ຼໜືງ່ຶ ວາ່ ຖ້າຮູ້ວ່າ ເລືາ່ົ ປື່ີ ຢູ່ໃສເຮົາກຈະພາກນໄປຫາຢາູ້ ນ ໂຈໂສ ຈະບື່ໃຫໄູ້ ປ”. ກວນອູ ຈງ່ຶື ຕອບວ່າ “ຂນຼ້ັ ້ີັຼເອັຼ້ອຍທງສອງຢ່າວິຕົກເລີຍ ເຖງິ ວາ່ ຮູ້ວາ່ ເລືົ່າປື່ີ ຢູ່ແຫງ່ ຫນົ ໃດເຮົາກຈະພາກນໄປຫາ. ເຖງິ ວ່າ ໂຈໂສ ຈະຂດຂວາງໄວູ້ຂາ້ ພະຈາ້ ຈະຄິດແຜນແກູ້ໄຂໄປໃຫູ້ໄດູ້’ ແລູວ້ ກວນອູ ກລາເອ້ຼອັ ຍໃພທູ້ ງສອງພາທະຫານ ປະມານສາມສບິ ຄນົ ອອກໄປເຖິງໜ້າຄາ້ ຍ ໂຈໂສ. ໂຈໂສ ເຫນ ກວນອູມາກມີຄວາມດີໃຈ ຈຶ່ືງອອກໄປຮບ ກວນອູເຂົັ້ຼາ ມາ. ກວນອູຈືງຶ່ ຄານບ ໂຈໂສ ແລູວ້ ເວາັ້ົຼ ວາ່ “ຂ້າພະເຈົຼ້າັ ເປນຊະເລີຍທ່ານທື່ີບ່ືໄດູ້ຂ້າຖມຼ້ັິ ແລູ້ວບອກໄປຮບຂ້າພະເຈົຼ້ັາເຖິງ ນອກຄາ້ ຍນຼ້ນັ ຂາ້ ພະເຈົັາ້ຼ ບ່ືສາມາດຕອບ ແທນບຸນຄູນຂອງເຈາ້ຼັົ ໄດູ້”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນຈຶ່ືງເວ້ຼົັາໃຫູ້ ກວນອູ ວາ່ “ເຮົາກຮູ້ຢູ່ວາ່ ທ່ານມຄີ ວາມສດຊ່ື ແລະ ກະຕນຍູ ດຽວນີຼັ້ເຮົາກບ ທ່ານໄດູ້ພົບກນເຮົາກມີຄວາມດີໃຈ”, ກວນອູ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ຕຽວລ້ຽວ ໄປບອກຂ້າພະເຈົ້ຼັາວ່າ ມະຫາອຸປະຣາດໄດູ້ຮບ ປະຕິຍານທງສາມຂສະເໜີແລູ້ວຂ້າພະເຈົ້ັຼາກມີຄວາມດີໃຈ, ຄິດວ່າເຖິງຈະດົນໄປເມື່ອໜ້າມະຫາອຸປະຣາດກຈະບື່ຄນ ຄາ”. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງເວົ້ຼັາວ່າ “ຊຶ່ືງປະຕິຍານຂອງທ່ານນຼັ້ນເຮົາໄດູ້ອອກປາກຮບແລູ້ວ ເຖິງຈະເປນແນວໃດເຮົາກບື່ໃຫູ້ເສຍ ສດຈະ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກມີຄວາມດີໃຈຈຶື່ງເວົຼາ້ັ ວ່າ “ຖ້າວ່າຂ້າພະເຈົ້ຼັາຮູ້ວ່າ ເລົ່ືາປື່ີ ຢູ່ບ່ອນໃດ, ເຖິງວ່າຈະເປນ ທາງກນດານຈະຕ້ອງຂ້າມມະຫາສະໝຸດ ແລະ ລຸຍໄຟກຢາ່ ແຕຂ່ ້າພະເຈຼາ້ັົ ກຈະໄປຫາ ເລ່າົື ປື່ີ ໃຫໄູ້ ດູ້, ເຖິງວ່າຂ້າພະເຈົັຼ້າ ຍງບ່ືທນລາມະຫາອຸປະຣາດກຢາ່ ຂທ່ານໃຫູ້ອະໄພໃຫູ້ແກ່ຂ້າພະເຈ້ົຼັາ, ຢາ່ ໄດູ້ໂກດເຄອງນາເລ່ືອງນັ້ີຼເລີຍ”. ໂຈໂສ ຈ່ຶືງເວ້ັຼົາ ວ່າ “ຊງື່ຶ ທ່ານຮູ້ຂ່າວເລາ່ົື ປືີ່ ແລວູ້ ຈະໄປຫາກຕາມເຖດີ ແຕ່ໃຫູ້ທ່ານຕຶກຕອງເບື່ງິ ໃຫເູ້ ຫນວ່າສມົ ຄວນກ່ອນ” ແລູ້ວ ໂຈໂສ ກເຊີນໃຫູ້ກວນອູ ກິນເຂ້ັຼົານາແລວູ້ ເວາ້ັຼົ ວາ່ “ມອັ້ຼ ື່ນເຊັຼ້ົາເຮາົ ຈະຍກົ ກບໄປເມອງຮູໂຕ໋”. ກວນອູ ເຂາົຼ້ັ ໄປບອກເອອັຼ້ ຍໃພແູ້ ລູ້ວກຈດແຈງສືງິ່ ຂອງທງຫາຍແລູ້ວອອກມາ. ເມືອ່ ຮອດຕອນເຊັົຼ້າໂຈໂສ ກຍົກ ທະຫານໄປ. ກວນອູ ຈຶື່ງໃຫູ້ເອັ້ຼອຍໃພູ້ທງສອງຂຶ້ັຼນຂີ່ືລົດຕາມກອງທບຂອງ ໂຈໂສ ໄປ. ຕອນຄ່ືາຮອດບ່ອນນອນຢູ່ ຕາແສງໃດ ໂຈໂສ ກໃຫູ້ ກວນອູ ກບພນລະຍາຂອງ ເລ່ົືາປ່ີື ທງສອງຄົນນ້ຼນັ ຢູ່ເຮອນດຽວກນ. ເພືອ່ ຫວງຈະໃຫູ້ ກວນອູ ຄດິ ເຮດຮາ້ ຍເອຼັ້ອຍໃພູ້ ແນວຄດິ ຈະໄດູ້ແຍກອອກຈາກ ເລາ່ືົ ປື່ີ ແລູ້ວຈະໄດູ້ເປນສິດແກ່ຕົນເອງ. ຝາ່ ຍ ກວນອູ ໃຫູ້ເອັຼ້ອຍ ໃພທູ້ ງສອງນອນຫ້ອງທາງໃນ ສ່ວນຕນົ ເອງນຼນ້ັ ກນງື່ ຈດູ ທຽນອ່ານໜງສ ເພື່ອກສາເອັ້ອຼ ຍໃພູ້ຢູ່ນອກປະຕຈູ ົນແຈູ້ງ ໂດຍທ່ືີ ບໄື່ ດ້ເູ ຜີຕວົ ແມູ້ແຕ່ວິນາທດີ ຽວຈົນໄປຮອດເມອງຮູໂຕ໋. ໂຈໂສ ຮູ້ດືງ່ ນ້ນັຼ ກຢູ້ານໃຈຂອງ ກວນອູ ວາ່ ມຄີ ວາມສດຊື່ ແລະ ກະຕນຍູຕື່ ເລ່ືົາປີື່. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງໃຫູ້ ກວນອູ ກບພນລະຍາຂອງ ເລົື່າປີື່ ໄປຢູ່ໃນຕຶກສອງຫງມີຂັຼ້ນກາງ. ກວນອູ ຈຶື່ງໃຫູ້ ເອອ້ັຼ ຍໃພູ້ທງສອງຄົນນຼ້ນັ ຢູ່ຕກຶ ໜື່ຶງ ແລູ້ວໃຫທູ້ ະຫານທື່ີແກ່ຊະລາຢູ່ຮກສາປະມານສບິ ຄົນ, ສວ່ ນຕນົ ເອງນນັ້ຼ ຢູ່ອກີ ຕຶກໜື່ຶງ ເພື່ອລະວງຮກສາເອຼ້ອັ ຍໃພທູ້ ງສອງ. 24

ເລື່ອງ “ສາມກົກ” ເຫ້ັມຼ 2 ຕອນທີ 2 ຢູ່ມາມັ້ຼໜຶື່ງ ໂຈໂສ ຈຶື່ງພາ ກວນອູ ເຂົ້ັຼາໄປເຝົັຼ້າພະເຈົຼັ້າຫ້ຽນເຕູ້ແລູ້ວທູວ່າ “ກວນອູ ຄົນນັຼີ້ມີຝີມພທີ່ືຈະເປນ ທະຫານໄດູ້” ພະເຈົັຼ້າຫ້ຽນເຕູ້ກມີຄວາມຍິນດີຈຶື່ງແຕ່ງຕັ້ງຼ ໃຫູ້ ກວນອູ ເປນນາຍທະຫານ. ໂຈໂສ ກບ ກວນອູ ກລາກບ ມາເຮອນ. ໂຈໂສ ຈຶງ່ື ເຊນີ ກວນອູ ກິນເຂ້ົາຼັ ນາແລ້ວູ ຈດແຈງໃຫູ້ ກວນອູ ນງ່ື ບອ່ ນສູງກວ່າຂຸນນາງທງຫາຍ ແລ້ວູ ໃຫູ້ເຄື່ອງ ເງິນເຄື່ອງຄາ ແລະ ແພອນດີໃຫູ້ແກ່ ກວນອູ ເປນຈານວນຫາຍ. ກວນອູ ຮບເອົາສິື່ງຂອງນນຼັ້ ແລ້ວູ ກລາ ໂຈໂສ ກບມາ ບອ່ ນຢູ່. ຈ່ຶງື ໄດູ້ບອກເລ່ືອງທໝົດໃຫູ້ແກ່ເອ້ັຼອຍໃພູ້ຮູ້ແລູ້ວເອົາສງ່ືິ ຂອງນ້ັຼນໃຫ.ູ້ ຝ່າຍ ໂຈໂສ ຖະນຸບາລຸງ ກວນອູ ບໄ່ື ດູ້ເວນັ້ຼ ສາມມັ້ຼແຕ່ງເຂາົຼ້ັ ໄປໃຫເູ້ ທອື່ ໜ່ງຶື , ຫາ້ ມ້ຼັເທືອ່ ໜືຶງ່ ແລູ້ວຈດຍິງສາວທ່ືີມີ ຮູບງາມສິບຄົນໃຫູ້ໄປຢູ່ປະຕິບດ ກວນອູ ເພື່ອຫວງຈະຜູກນັ້າຼ ໃຈໄວູ້ໃຫູ້ ກວນອູ ຫົງໄຫ ແຕ່ ກວນອູ ກໃຫູ້ຍິງສິບຄນົ ນຼ້ັນໄປຢູ່ບ່ອນເອັ້ຼອຍໃພູ້ ເພື່ອໃຫູຮ້ ບໃຊເູ້ ອັຼ້ອຍໃພູ້. ເມ່ືອຮອດສາມມຼັ້ ກວນອູ ຈ່ງຶື ໄປຢາມເອອັຼ້ ຍໃພເູ້ ທື່ອໜຶ່ືງ. ນື່ງຢູ່ແຕ່ນ ອກປະຕູແລູ້ວຖາມວ່າ “ເອຼັ້ອຍສະບາຍດີຢູ່ ຫ ເຈບປ່ວຍຫຍງບ”. ພວກເອ້ັຼອຍໃພູ້ຈຶື່ງຕອບວາ່ “ສະບາຍດີຢູ່ບ່ືໄດູ້ປ່ວຍ ໄຂູ້ປະການໃດ, ເຈາົັ້ຼ ຮູ້ຂ່າວ ເລາ່ືົ ປ່ີື ນ າບື່” ກວນອູ ເວຼົ້ັາວາ່ “ບ່ືຮູ້” ແລ້ວູ ຄານບເອຼອັ້ ຍໃພູ້ກບມາ. ໂຈໂສ ຮູ້ຂາ່ ວວ່າ ກວນ ອູ ບວົ ລະບດເອຼັ້ອຍໃພໂູ້ ດຍສຸຈະລິດແນວນນຼັ້ ກສນລະເສນີ ກວນອູ ວາ່ ມຄີ ວາມສດຊ່ືຫາຜູ້ຈະມາປຽບບື່ໄດູ້. ຢູ່ມາມັ້ຼໜງ່ຶື ໂຈໂສ ໃຫູ້ເຊນີ ກວນອູ ມາກນິ ເຂ້ັຼາົ ເຫນ ກວນອູ ນງຸ່ ເສັ້ອຼ ຂາດ ໂຈໂສ ຈ່ືງຶ ເອາົ ເສ້ັຼອອນດີໃຫູ້ກວນອູ, ກວນອູ ຮບເອົາເສຼັ້ອແລູວ້ ຈຶື່ງເອົາເສ້ັຼອໃໝນ່ ຼັ້ນນຸ່ງໃສ່ທາງໃນ, ເອົາເສ້ັຼອເກົ່ືານຼນັ້ ນຸ່ງໃສ່ທາງນອກ. ໂຈໂສ ເຫນແນວນຼັ້ນກ ຫົວເລາະແລູ້ວຖາມວ່າ “ເອົາເສ້ຼັອໃໝ່ນຸງ່ ໃສ່ທາງໃນນັນ້ຼ ຢູ້ານຈະເກົາື່ ໄປບ” ກວນອູ ຈຶື່ງເວົັຼ້າວ່າ “ເສຼ້ັອເກົ່ືານັ້ີຼຂອງ ເລົ່ືາປ່ືີ ໃຫູ້, ດຽວນີຼັ້ ເລົື່າປີ່ື ຈະໄປຢູ່ທື່ີໃດກບື່ຮູ້. ຂ້າພະເຈົ້ັຼາຈຶ່ືງເອົາເສັ້ຼອຜນນ້ຼີັນຸ່ງໃສ່ຊັຼ້ນນອກ ເພື່ອຫວງຈະເບິ່ືງຕາງໜ້າ ເລົ່ືາປ່ີື. ຖາ້ ຈະເອາົ ເສອຼັ້ ໃໝນ່ ້ັນຼ ນ່ງຸ ໃສ່ທາງນອກ ຄນົ ທງຫາຍກຈະພາກນນິນທາວ່າໄດູ້ໃໝແ່ ລູ້ວລມເກ່າືົ ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຍິນດ່ືງນັ້ຼນກ ສນລະເສີນ ກວນອູ ວາ່ “ມຄີ ວາມກະຕນຍຫູ າຍແຕ່ຄິດເສຍໃຈຢູ່” ກວນອູ ກລາ ໂຈໂສ ກບມາບອ່ ນຢູ່. ຢູ່ມາມັ້ຼໜຶ່ືງ ຍິງຄົນໃຊູ້ມາບອກໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າ “ດຽວນັ້ຼີເອັຼ້ອຍໃພູ້ທງສອງຮ້ອງໄຫູ້ອາໄລກນຢູ່ ຍ້ອນເຫດຜົນ ຫຍງກບືຮ່ ູ້” ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກຕກົ ໃຈຈ່ຶືງເຂ້ັຼາົ ໄປຮອດແຄມປະຕູແລວູ້ ຖາມວ່າ “ເອ້ອັຼ ຍທງສອງຮ້ອງໄຫູ້ຍ້ອນເຫດ ຜົນອນໃດ” ນາງກາຮູຫຍິນຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ມຼັ້ຄນນັ້ີຼພື່ີຝນເຫນ ເລົ່ືາປີ່ື ຕົກລົງຂຸມ, ເມື່ອຕ່ືນຂຶັ້ຼນມາກຕົກໃຈຈຶື່ງແກູ້ຝນໃຫູ້ ນາງບິຮູຫຍິນ ເຫນພ້ອມກນວ່າ ເລົື່າປີ່ື ຕາຍແລູ້ວພວກເອັຼ້ອຍຈຶື່ງຮ້ອງໄຫູ້ອາໄລຮກ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນຈື່ຶງ ພິຈາລະນາເບງິື່ ເຫນຝນນັຼ້ນຜິດປະຫາດ, ຢ້າູ ນວ່າ ເລົາ່ື ປີ່ື ຈະເປນອນຕະລາຍກຮ້ອງໄຫູ້ໄປນາ. ແລູ້ວ ກວນອູ ຈ່ຶືງວາງກົນ ອຸບາຍເວົ້ັຼາໃຫູ້ເອຼັ້ອຍໃພູ້ທງສອງຫວງຈະໃຫູ້ຄາຍຄວາມທຸກ ຈຶື່ງວ່າຝນນ້ັຼນຈະຖເອົາເປນແນ່ນອນບ່ືໄດູ້. ຍ້ອນວ່າເອຼັ້ອຍ ທງສອງມີໃຈຄິດເຖງິ ເລາືົ່ ປີ່ື ຢ່ຈູ ່ືງຶ ບງເອນີ ໃຫູ້ຝນແນວນີັຼ້, ບແ່ື ມ່ນວ່າ ເລ່າົື ປີ່ື ຈະເປນອນຕະລາຍຢ່າງນັນຼ້ ດອກ, ເອຼັ້ອຍທງ ສອງຢ່າໄດູ້ເສຼາ້ົັ ໂສກເສຍໃຈເລີຍ” ພດີຄົນໃຊູ້ຂອງ ໂຈໂສ ມາບອກ ກວນອູ ວ່າມະຫາອປຸ ະຣາດໃຫເູ້ ຊນີ ໄປ. ກວນອູ ຈຶື່ງ ລາເອ້ັຼອຍໃພໄູ້ ປຫາ ໂຈໂສ, ໂຈໂສ ເຫນໜ້າ ກວນອູ ນຼນັ້ ເສຼົັ້າໝອງຈຶງ່ື ຖາມວ່າ “ມຼັ້ນຼີັ້ເຮົາເຫນທາ່ ນບື່ສະບາຍມຄີ ວາມທຸກ ສງ່ືິ ໃດບ” ກວນອູ ຕອບວ່າ “ເອ້ັອຼ ຍໃພຂູ້ ້າພະເຈ້ົັຼາທງສອງຄິດເຖິງ ເລາື່ົ ປ່ີື ຍ້ອນບື່ຮວູ້ າ່ ເປນ ຫ ຕາຍແລູ້ວພາກນຮ້ອງໄຫູ້, ຂ້າພະເຈ້ັຼາົ ກກ້ັຼນນັຼາ້ ຕາບໄື່ ດູ້” ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນຈ່ຶືງປອບໂຍນ ກວນອູ ແລູ້ວກພາກນກິນເຂາ້ຼັົ ຫວງຈະໃຫ້ຄູ າຍຄວາມ ທກຸ . ກວນອູ ດ່ມື ເຫຼັົ້າເມາົ ແລູ້ວບືໄ່ ດູ້ເກງໃຈ ໂຈໂສ ເອາົ ມຈບໜວດຂອງຕົນເອງເຂັົຼາ້ ແລວູ້ ຈື່ງຶ ເວຼາັ້ົ ວ່າ “ເກດີ ມາເປນຊາຍບ່ື ໄດູ້ປກົ ປູ້ອງແຜ່ນດິນ, ທງ ເລືົາ່ ປ່ືີ ຜເູ້ ປນອາ້ ຍນ້ຼນັ ກມີບຸນຄູນມາ, ຖາ້ ເຮົາຈະເອາົ ໃຈອອກຈາກດຽວນັ້ຼີກຈະບ່ືມີຜູ້ໃດນບຖ ວ່າເປນຊາຍ” ໂຈໂສ ໄດູ້ແນວດ່ືງນຼ້ັນກຄິດວ່າ ກວນອູ ຍງມີໃຈສດຊ່ືຕ່ື ເລົື່າປ່ີື ຢູ່. ໂຈໂສ ຈຶື່ງທາເປນບື່ໄດູ້ຍິນຈຶື່ງແກູ້ງ ຖາມ ກວນອູ ວ່າ “ໜວດຂອງທ່ານມີປະມານສກຈກເສັ້ຼນ” ກວນອູ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ໜວດຂອງຂ້າພະເຈົຼັ້າປະມານຫາຍ 25

ເລອື່ ງ “ສາມກົກ” ເຫ້ັມຼ 2 ຕອນທີ 2 ຮ້ອຍເສັຼ້ນ, ເມ່ືອເຖິງລະດູໜາວກຫົື່ນໄປນາ, ຂ້າບເຈົັຼ້າຈຶ່ືງເຮດຖົງໃສ່ໄວູ້” ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນຈຶື່ງເອົາແພຂາວອນດີ ເຮດຖງົ ໃຫູ້ ກວນອູ ສາລບໃສ່ໜວດ, ກວນອູ ຮບເອາົ ຖງົ ນ້ຼັນແລວູ້ ຈ່ຶງື ລາກກບມາບ່ອນຢູ່. ເມື່ອຮອດຕອນເຊົ້ຼັາ ກວນອູ ເຂົ້ຼັາໄປເຝົ້ັຼາພະເຈົ້ຼັາຫ້ຽນເຕູ້ ເຫນ ກວນອູ ໃສ່ຖົງໜວດແນວນັຼ້ນຈຶ່ືງຖາມວ່າ “ຖົງ ໃສ່ຫຍງທື່ີແຂວນຢູ່ທື່ີຄນັຼ້ນ” ກວນອູ ຈງ່ືຶ ທູວາ່ “ຖງົ ນ້ຼີັມະຫາອຸປະຣາດໃຫູ້ຂາ້ ພະເຈົຼັາ້ ສາລບໃສ່ໜວດໄວູ້” ແລູ້ວ ກວນອູ ກຖອດຖະຫວາຍໃຫູ້ເບິງ່ື . ພະເຈົຼັ້າຫ້ຽນເຕູ້ເຫນໜວດຂອງ ກວນອູ ຍາວເຖິງເອິກເສັຼ້ນລະອຽດງາມສະເໝີກນແລູ້ວຈງ່ືຶ ຍອ້ ງວາ່ “ກວນອູ ນັຼ້ີໜວດງາມ” ຈງ່ືຶ ພະທານຊື່ວ່າ “ບີຢຽງກງົິ໋ ” (ເຈາຼົ້ັ ໜວດງາມ” ແລ້ວູ ກສະເດດຂນ້ັຼຶ . ໂຈໂສ ກບຂຸນນາງ ທງຫາຍເຫນ ກວນອູ ອອກຈາກທເ່ືີ ຝ້ັາຼົ ມາເຖິງປະຕູວງກວນອູ ກຂຶັ້ນຼ ມ້າຕາມ ໂຈໂສ ໄປ. ເມອື່ ໄປເຖິງໜາ້ ເຮອນ ກວນອູ ກລາ ໂຈໂສ ຈະມາບ່ອນຢູ່. ໂຈໂສ ເຫນມ້າ ກວນອູ ຈ່ອຍຈຶງື່ ຖາມວ່າ “ຍອ້ ນຫຍງມາ້ ຈງ່ຶື ຈ່ອຍບ່ືສົມກບທາ່ ນ” ກວນອູ ຈງ່ືຶ ຕອບວ່າ “ມາ້ ຕົວ ນັ້ຼີມີກາລງນ້ອຍຕ້ານທານກາລງຂ້າພະເຈົຼັ້າບ່ືໄດູ້ຈຶື່ງຈ່ອຍ” ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງດື່ງແນວຈຶື່ງໃຫູ້ທະຫານໄປເອົາມ້າເຊກເທົາມາ ແລູ້ວຖາມ ກວນອູ ວ່າ “ມາ້ ຕົວນ້ັຼີເປນຂອງຜູ້ໃດທ່ານຮູ້ຈກບື່” ກວນອູ ຈ່ຶືງເວຼົ້າັ ວາ່ “ມາ້ ຕວົ ນ້ີັຼຂອງ ລິໂປູ້ ຂ້າພະເຈັົຼ້າຮູ້ຈກ ຢູ່”. ໂຈໂສ ຈຶື່ງໃຫູ້ຈດແຈງເຄື່ອງມ້າພ້ອມແລູ້ວກໃຫູ້ ກວນອູ, ກວນອູ ມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງລົງຈາກມ້າຄຸກເຂົ່ືາລົງຄານບ ແລວູ້ ເວຼາ້ົັ ວ່າ “ຊື່ງຶ ມະຫາອປຸ ະຣາດໃຫມູ້ ້າຕົວນຼ້ັີແກ່ຂາ້ ພະເຈົ້ັາຼ ນນ້ັຼ ບຸນຄູນຂອງເຈ້າັົຼ ບື່ສາມາດຕອບແທນໄດູ້”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນກຄິດດີໃຈຈຶງ່ື ຖາມວາ່ “ເຮາົ ໃຫເູ້ ງນິ ທອງສິງ່ື ຂອງແກ່ທ່ານມາເປນຈານວນຫາຍກບື່ດີໃຈ, ທ່ານບື່ເວົຼ້ັາວ່າຖກໃຈ ແລະ ມີຄວາມດີໃຈຄກບເຮົາໃຫູ້ມ້າຕົວນຼີ້ັ. ເຫດໃດທ່ານຈຶື່ງຮກມ້າອນເປນສດເດຍລະສານຫາຍ ກວ່າຊບສິນສິື່ງຂອງລະ”. ກວນອູ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ຂ້າພະເຈົຼັ້າຮູ້ວ່າມ້າເຊກເທົາຕົວນ້ີັຼມີກາລງຫາຍ, ເດີນທາງໄດູ້ມັ້ຼລະໝື່ນ ເສັຼ້ນ ຖ້າຂ້າພະເຈົັ້ຼາຮູ້ຂ່າວວ່າ ເລົ່ືາປື່ີ ຢູ່ທື່ີໃດເຖິງວ່າໄກກຈະໄປຫາໄດູ້ໂດຍໄວ. ຍ້ອນເຫດນຼັີ້ຂ້າພະເຈົັຼ້າຈຶ່ືງມີຄວາມດີໃຈ ແລະ ຂອບໃຈມະຫາອຸປະຣາດຫາຍກວາ່ ໃຫສູ້ ງ່ິື ຂອງທງຫາຍ. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນຢິ່ືງມີຄວາມນ້ອຍໃຈ ແລູ້ວຄິດວ່າເຮົາເສຍໄຊທ່ືີເຮດຖະນຸບາລຸງກວນອູດ້ວຍຍົດຖາ ບນດາສກ ແລະ ບລວິ ານ ແຕ່ກວນອກູ ຍງຄດິ ຮກ ເລ່ືົາປ່ີື ຢູ່ບ່ືໄດູ້ຂາດ. ກວນອູ ກລາ ໂຈໂສ ໄປບ່ອນຢູ່. ໂຈໂສ ຈ່ືຶງຖາມ ຕຽວລຽ້ ວ ວາ່ “ເຮົາລ້ຽງ ກວນອູ ກດຂີ ະໜາດນຼີັ້ແລູວ້ ແຕ່ ກວນອູ ກຍງມີໃຈຜກູ ພນຮກ ເລື່ົາປືີ່ ຢູ່, ເຮົາຈະເຮດແນວໃດ ກວນອູ ຈ່ືງຶ ຈະເອາົ ໃຈອອກຈາກ ເລາືົ່ ປ”ີ່ື , ຕຽວລ້ຽງ ຈຶືງ່ ເວົາ້ັຼ ວ່າ “ຂໃຫງູ້ ົດຢູ່ສກໄລຍະໜງ່ືຶ ກອ່ ນ, ຂາ້ ພະເຈຼັາ້ົ ຈະໄປວ່າກ່າວ ລອງຄວາມຄິດຂອງ ກວນອູ ເບືິ່ງວ່າຈະມໃີ ຈສດຊື່ຕື່ ເລື່ົາປືີ່ ແມນ່ ແທບູ້ ຫ ຈະຄິດວາງແຜນຍກົ ຍ້າຍແນວໃດອກີ ”. ເວລາຮຸ່ງເຊົັ້ຼາຂຶັຼ້ນມາ ຕຽວລ້ຽງ ຈຶື່ງໄປຫາ ກວນອູ ຖ້ອຍທີຖ້ອຍຄານບກນ ຕຽວລ້ຽວ ຈຶ່ືງເວົ້ຼັາໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າ “ຕງ້ຼັ ແຕ່ມະຫາອຸປະຣາດໄດູ້ທ່ານມາໄວູ້ກມີຄວາມດີໃຈ, ໄດູ້ຖະນຸບາລຸງທາ່ ນເປນຈານວນຫາຍ . ຍອ້ ນມີຄວາມເມດຕາ ທ່ານ” ກວນອູ ຈ່ຶືງເວົຼ້ັາວ່າ “ທກຸ ມຼ້ັນີັມ້ຼ ະຫາອຸປະຣາດຊຸບລຽ້ ງເຮາົ ຈຶງື່ ໄດູ້ມຄີ ວາມສຸກ, ບນຸ ຄູນນ້ັນຼ ກມຫີ າຍ ແຕ່ຈະໄດູ້ຄາຍ ຄດິ ເຖິງ ເລົ່າື ປີື່ ນັນຼ້ ແມນ່ ເປນໄປບື່ໄດູ້” ຕຽວລຽ້ ວ ຈຶງ່ື ຕອບວ່າ “ທາມະດາເກດີ ມາເປນຊາຍໃຫຮູ້ ູ້ຈກທື່ໜີ ກທື່ເີ ບົາ, ຖ້າຜູ້ ໃດບ່ືໄດູ້ຮູ້ຈກທ່ືີໜກທ່ືີເບົາ ຄນົ ທງຫາຍກຈະພາກນຕິຕຽນວ່າຜູ້ນ້ັຼນເປນຄົນທ່ີືບືມ່ ີສະຕິປນຍາ. ອນມະຫາອຸປະຣາດນ້ຼີັມີ ຈິດໃຈເມດຕາທ່ານ, ຖະນບຸ າລງຸ ທາ່ ນຍື່ິງງກວາ່ ເລືົ່າປ່ືີ ອກີ ແຕ່ເຫດໃດທາ່ ນຈຶ່ງື ຍງມໃີ ຈຄດິ ເຖິງ ເລື່າົ ປື່ີ ຢູ່”. ກວນອູ ຈຶງ່ື ເວົັ້ຼາວ່າ “ຊງືຶ່ ມະຫາອຸປະຣາດມບີ ຸນຄູນແກ່ເຮາົ ກຈິງຢູ່ ແຕ່ຈະທຽບ ເລ່າົື ປ່ືີ ນ້ຼນັ ຍງບ່ໄື ດູ້ ຍ້ອນວ່າ ເລືົ່າປ່ືີ ນຼັ້ນມີ ພະຄູນແກ່ເຮົາກອ່ ນ. ອີກປະການໜງື່ຶ ກໄດູ້ສາບານໄວູ້ຕ່ືກນວ່າເປນອ້າຍນ້ອງກນ. ເຮົາຈງ່ຶື ໄດູ້ຕັຼ້ງໃຈຮກສາສດຈະຢູ່, ທຸກ ມ້ັຼນັຼ້ີເຮົາກຄິດເຖິງພະຄູນຂອງມະຫາອຸປະຣາດຢູ່ບ່ືໄດູ້ຂາດ ເຖິງວ່າເຮົາຈະຈາກໄປກຈະຂຕອບແທນພະຄູນເສຍກ່ອນ ເພື່ອໃຫູ້ມີຊື່ປາກົດໄວູ້ເຮົາຈຶ່ືງຈະໄປ”. ຕຽວລ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນຈຶ່ືງຖາມ ກວນອູ ວ່າ “ຖ້າ ເລົ່ືາປ່ີື ເຖິງແກ່ຄວາມຕາຍ 26

ເລ່ອື ງ “ສາມກກົ ” ເຫຼັ້ມ 2 ຕອນທີ 2 ແລວູ້ ທາ່ ນຈະຢູ່ກບມະຫາອປຸ ະຣາດບ? ຫ ຈະຄິດແນວໃດ”, ກວນອູ ຈຶງື່ ຕອບວ່າ “ເຮົາເກດີ ມາເປນຊາຍຮກສາສດຈະບື່ ໃຫເູ້ ສຍຄາເວັ້ຼົາ, ເຖງິ ວາ່ ເລ່າືົ ປ່ືີ ຈະເຖິງແກ່ຄວາມຕາຍ ເຮາົ ກຈະຕາຍໄປຕາມຄວາມທື່ີໄດູ້ສາບານກນໄວູ້”. ຕຽວລ້ຽວ ເຫນ ກວນອູ ນ້ຼັນມີໃຈສດຊ່ືຕ່ື ເລົ່ືາປື່ີ ຢູ່ຢ່າງໝນຄົງ ຈຶ່ືງລາກບມາແລູ້ວເອົາເລື່ອງທງໝົັ້ຼດບອກໃຫູ້ ແກ່ ໂຈໂສ ທກຸ ປະການ, ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນຼັນ້ ກໄດູ້ຖອນຫາຍໃຈໃຫຍ່ ແລະ ມຄີ ວາມວິຕກົ ທື່ຈີ ະເອາົ ກວນອູ ໄວໃູ້ ຫູ້ ຂາດຈາກ ເລາ່ົື ປື່ີ ກບ່ືສມົ ຫວງແລວູ້ ສນລະເສີນ ກວນອູ ວ່າ “ມີຄວາມສດຊ່ືໝຼ້ນັ ຄງົ ຫາຍ” ຊນຸ ຮກົ ຈືງຶ່ ເວາັຼົ້ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ອນຄວາມຄິດຂອງ ກວນອູ ນັ້ຼນຈະຕອບແທນພະຄູນຂອງມະຫາອຸປະຣາດເສຍກ່ອນແລູ້ວຈຶ່ືງຈະໄປຈາກທີື່ນີັ້ຼ, ຖ້າມີ ເສກິ ມາກຢາ່ ໃຫູ້ ກວນອູ ອອກອາສາ, ຖາ້ ກວນອູ ຍງບ່ືມີຄວາມມກທ່ືີຈະຢູ່ນາມະຫາອປຸ ະຣາດ” ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນ ກເຫນດນີ າ. ຕອນທີ 23 ຝ່າຍ ເລ່ືາົ ປ່ືີ ທ່ືອີ າໄສຢ່ໃູ ນເມອງກຈິ ິ໋ວ ກຄດິ ເຖງິ ກວນອູ ກບ ຕຽວຫຍຸ ແລະ ຄອບຄວົ ທ່ີືໄດູພ້ ດພາກຈາກກນ, ບ່ືໄດູ້ຮູ້ວ່າຈະເປນ ຫ ຕາຍແນວໃດ. ຈຶ່ືງມີຄວາມທຸກຮ້ອນບື່ໄດູ້ຂາດ ອ້ວນສ້ຽວເຫນໜ້າ ເລົ່ືາປ່ີື ເສົັ້ຼາໝອງຈຶ່ືງຖາມວ່າ “ທ່ານມີຄວາມວິຕົກສິື່ງໃດ” ເລົ່ືາປ່ືີ ຈຶື່ງບອກວ່າ “ຂ້າພະເຈົັ້ຼາແຕກມາໄດູ້ເພືິ່ງພາທ່ານກພົ້ັຼນໄພອນຕະລາຍແລູ້ວ ແຕ່ຄິດ ເຖິງຄອບຄວົ ແລະ ນ້ອງທງສອງຊ່ືຶງໄດູ້ພາກໄປນ້ຼັນ ປານນັຼີ້ບ່ໄື ດູ້ຮູ້ວ່າຈະຕາຍ ຫ ເປນແນວໃດ. ອີກປະການໜື່ຶງໄດູ້ເກີດ ມາເປນຊາຍແລ້ວູ ຄດິ ຈະປກົ ປູອ້ ງແຜນ່ ດິນໃຫູ້ຢູ່ເຢນເປນສຸກ ແຕແ່ ຜນການທງຫາຍກບ່ືສາເລດ, ປ່ອຍວຽກເກດີ ມາເສຍ ລາ້ ໆ. ຂ້າພະເຈາຼົ້ັ ຈ່ຶືງບື່ສະບາຍເພາະເຫດນີັ້ຼ”. ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນຼນ້ັ ຈືງຶ່ ເວຼາ້ັົ ວ່າ “ໂຈໂສ ກື່ເຫດການທ່ືປີ າ່ ເຖ່ືອນຕື່ແຜນ່ ດິນ, ເຮົາຍກົ ກອງທບໄປຕາແສງລິ ຫຍົງ ເພື່ອຫວງຈະກາຈດ ໂຈໂສ ພດີເປນລະດູໜາວເຮົາຈຶ່ືງໃຫູ້ ງັນຫຽງ ຄຸມທະຫານຕັ້ຼງຄ້າຍຢູ່ປາຍຊາຍແດນເມອງຮູ ໂຕ໋, ສ່ວນເຮົາໄດູ້ຍົກກບມາ. ດຽວນີຼັ້ເປນລະດູຮ້ອນແລູ້ວທ່ານຢ່າວິຕກົ ເລີຍ ພວກເຮົາຈະຍົກທບໄປຕີເມອງຮູໂຕ໋, ອນ ຄອບຄວົ ແລະ ນອ້ ງທງສອງນຼັ້ນຖາ້ ຈະເປນ ຫ ຕາຍແນວໃດກຈະຮູ້ຂ່າວ”. ຕຽນຫ້ອງ ໄດູ້ຍິນ ອວ້ ນສ້ຽວ ເວາ້ຼັົ ແນວນຼັ້ນຈື່ຶງເວ້ົຼັາວ່າ “ຕອນ ໂຈໂສ ຍກົ ໄປຕີເມອງຊີຈິ໋ວນ້ັຼນ ຂ້າພະເຈ້ຼົັາໄດູ້ວ່າ ກ່າວໃຫູ້ທ່ານຍົກໄປຕີເມອງຮູໂຕ໋ເຫນຈະໄດູ້ໂດຍງ່າຍກບື່ຍົກໄປ. ດຽວນຼ້ັີ ໂຈໂສ ໄດູ້ເມອງຊີຈິ໋ວແລູ້ວ ຍົກກອງທບກບ ໄປຮກສາເມອງຮໂູ ຕ໋ຢູ່ ຊຶງ່ື ທ່ານຈະຍົກໄປກາຈດ ໂຈໂສ ຕອນນີັ້ຼຂາ້ ພະເຈັົຼາ້ ເຫນວາ່ ບື່ໄດູ້. ຍອ້ ນທະຫານທງຫາຍພ້ອມໝູ ນຢູ່, ຂໃຫູ້ທາ່ ນງດົ ໄວູ້ຟງຂາ່ ວເບ່ິງື ກອ່ ນ ຖາ້ ຮູ້ວາ່ ໂຈໂສ ຍກົ ກອງທບໄປກະທາຢ່ືາຢເີ ມອງໃດ ຈງືຶ່ ຄ່ອຍຍກົ ທບໄປຕີເມອງ ຮໂູ ຕ໋ເຫນຈະໄດູ້ໂດຍງາ່ ຍ”. ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນຈຶື່ງເວົ້ັຼາໃຫູ້ ເລົ່ືາປີື່ ວ່າ “ຄາເວົັ້ຼາຂອງ ຕຽນຫ້ອງ ຫກຫ້າມໄວູ້ທ່ານຈະເຫນດີແນວ ໃດ”, ເລົ່ືາປີື່ ຈງຶ່ື ເວົັ້າຼ ວາ່ “ໂຈໂສ ເຮດຫຍາບຊາ້ ບືໄ່ ດູ້ຢາເກງພະເຈາັຼົ້ ຫຽ້ ນເຕູ້, ເມອງຮໂູ ຕ໋ ແລະ ຫວົ ເມອງທງຫາຍກໄດູ້ຮບ ຄວາມເດອດຮ້ອນ. ທກຸ ມັຼ້ນັີຼ້ບນດາຄົນທງຫາຍກຮູ້ຢູ່ວ່າ ທາ່ ນມີໃຈສດຊື່ຕ່ືແຜ່ນດິນ ແລະ ທ່ານມານຼິ້ັງເສີຍຢູ່ ໂດຍບື່ຄິດ ກາຈດສດຕູລາດຊະສົມບດອອກນນັ້ຼ ແມນ່ ບື່ຄວນ. ອີກປະການໜຶື່ງ ໂຈໂສ ຈະມຄີ ວາມຄດິ ຫາຍຂຶນ້ັຼ , ພະເຈ້ົັຼາຫຽ້ ນເຕູ້ຈະ ໄດູ້ຮບຄວາມທລະມານໃຈໜກ. ຂໃຫູ້ທ່ານພິຈາລະນາເບິື່ງໃຫູ້ສົມຄວນ”. ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງນັ້ຼນກເຫນດີນາ ແລູ້ວຈ່ືຶງ ໃຫກູ້ ຽມທະຫານໄວູ້ໃຫູ້ພ້ອມກນ ໄດູ້ເລີກເມອື່ ໃດແມນ່ ຈະຍົກໄປ. ຕຽນຫອ້ ງ ຈງືຶ່ ຫາ້ ມອ້ວນສ້ຽວ ວາ່ “ດຽວນີຼັ້ທ່ານຢ່າ ຟາູ້ ວຍກົ ທບໄປ ຈືງ່ົ ຟງຄາຂ້າພະເຈ້ັຼົາກ່ອນ”. 27

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫຼັ້ມ 2 ຕອນທີ 2 ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກຄຽດຈຶື່ງເວົັ້ຼາໃຫູ້ ຕຽນຫ້ອງ ວ່າ “ເຮົາຄິດຈະປົກປູ້ອງແຜ່ນດິນ, ເຈົຼັ້າບງອາດຫ້າມ ເຮົາແນວນຼີັ້ຈະໃຫູ້ພະເຈົ້ັຼາຫ້ຽນເຕູ້ເປນອນຕະລາຍບ” ຕຽນຫ້ອງ ເຫນ ອ້ວນສ້ຽວ ຄຽດກຕົກໃຈ ຈຶື່ງຄຸກເຂົ່ືາລົງຄານບ ແລູ້ວເວົຼັ້າວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້ັຼາເວົັຼ້າແນວນັ້ຼີເປນຄວາມສຸຈະລິດ, ບ່ືແມ່ນຈະຄິດໃຫູ້ເປນອນຕະລາຍເຖິງພະເຈົັ້ຼາຫ້ຽນເຕູ້, ຖ້າ ທາ່ ນຈະຂນຍົກໄປຄິດວ່າຈະເສຍໄຊໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ແນ່ນອນ”. ອວ້ ນສ້ຽວ ໄດູ້ຍນິ ຕຽນຫ້ອງເວັ້ົຼາແນວນ້ຼັນກຍ່ິືງມີຄວາມ ຄຽດຫາຍ ຈງືຶ່ ດຶງກະບ່ີືອອກຫວງຈະຟນ ຕຽນຫ້ອງ ໃຫູ້ຕາຍ. ເລືາ່ົ ປີ່ື ຈຶືງ່ ຫ້າມ ອ້ວນສ້ຽວ ວ່າ “ທ່ານຈະຍົກກອງທບໄປ ກື່ການສງົ ຄາມແລູ້ວຈະມາເຮດອນຕະລາຍຊີວິດທື່ີປກຶ ຖມັ້ຼິ ນຼັ້ນແມ່ນບື່ຄວນ”, ອ້ວນສ້ຽວ ກຟງຄາ ເລ່ົາື ປ່ືີ ແລວູ້ ຈ່ງືຶ ໃຫູ້ເອົາ ຕຽນຫ້ອງ ໄປຂງຄກຸ ໄວູ້. ຈສິວ ເຫນ ອ້ວນສ້ຽວ ເອົາ ຕຽນຫອ້ ງ ໄປຂງຄກຸ ໄວູ້ແນວນັນຼ້ ກເສຍໃຈ ຈ່ງືຶ ເອົາຊບສິນສ່ືິງຂອງທງໝຼົ້ັດຂອງຕົນ ເອງນ້ຼັນ ໄປແຈກໃຫູ້ລູກເມຍ ແລະ ພີື່ນ້ອງແລູ້ວເວົ້ັຼາວ່າ “ອ້ວນສ້ຽວຈະຍົກທບໄປເທື່ອນີ້ັຼເຖິງວ່າມີໄຊມາ ອນຈະໃຫູ້ ຕອບແທນສິື່ງໃດແກ່ເຮົານັຼ້ນບື່ເອົາ, ຖ້າໄປກື່ການສົງຄາມປະລາໄຊໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ຄິດວ່າຊີວິດເຮົາຈະບື່ລອດມາແລູ້ວ. ພວກທ່ານທງຫາຍຈົ່ືງຢູ່ເປນເປນສຸກເຖີດ”. ພນລະຍາ ແລະ ຍາດພີື່ນ້ອງໄດູ້ຟງ ຈສິວ ວ່າແນວນຼ້ັນຈຶ່ືງມີຄວາມສົງສານ ແລູ້ວກຮ້ອງໄຫຮູ້ ກ ຈສວິ ໝົດທກຸ ຄນົ . ອ້ວນສ້ຽວ ຈງືຶ່ ໃຫໜູ້ ງສໄປເຖິງ ງັນຫຽງ ຊ່ງືຶ ຄຸມທະຫານຢູ່ຕາແສງລິຫຍົງນັ້ຼນ ໃຫູ້ເປນກອງໜ້າຍົກລ່ວງເຂ້ັົຼາໄປ ເຖິງເມອງຮູໂຕ໋. ຈສິວ ຈຶື່ງຫ້າມອ້ວນສ້ຽວວາ່ “ຊຶື່ງທ່ານຈະໃຊູ້ ງັນຫຽງ ຄຸມທະຫານເປນກອງໜາ້ ໄປແຕ່ຜດູ້ ຽວນຼັນ້ ຂ້າ ພະເຈົັຼ້າເຫນວ່າບື່ຄວນ. ຍ້ອນວ່າ ງັນຫຽງ ເປນຄົນດັ້ຼດຶງບ່ືໄດູ້ຮູ້ຈກທີ່ືເສຍທ່ືີໄດູ້” ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກຄຽດຈຶື່ງ ເວົ້ຼັາວ່າ “ງັນຫຽງ ເປນທະຫານເອກຂອງເຮົາ ເຫດໃດທ່ານຈຶ່ືງມາຕິຕຽນແນວນີ້ັຼ” ຈສິວ ກບ່ືໄດູ້ຕອບຫຍງ. ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶື່ງໃຫູ້ ມ້າໃຊູ້ ເອາົ ໜງສໄປໃຫູ້ແກ່ ງນັ ຫຽງ, ງນັ ຫຽງ ຮູ້ເນອັ້ຼ ໃນໜງສແລວູ້ ກຍົກກອງທບຕີລ່ວງເຂົຼັ້າໄປໃນແດນເມອງຮູ ໂຕ.໋ ເມື່ອເຖິງຕາແສງແປະແບູ໊ກໃຫຕູ້ ັງ້ຼ ຄາ້ ຍໝຼັນ້ ຢ,ູ່ ສ່ວນ ອ້ວນສ້ຽວ ນັຼ້ນກພາ ເລາ່ືົ ປ່ີື ຍກົ ກອງທບໜນຸ ໄປ. ຝາ່ ຍ ເລ່ືົາອຽນ ເຈ້ຼັາົ ເມອງຕອງກຸ໋ນ ຮູ້ວ່າກອງທບ ອວ້ ນສຽ້ ວ ຍກົ ມາເຖິງຕາແສງແປະແບູ໊ ຈ່ງຶື ແຕງ່ ໜງຼັ້ ສໃຫູ້ ມ້າ ໃຊູ້ ໄປແຈູ້ງຂ້ຼັຣາຊະການໃຫູ້ແກ່ໂຈໂສ, ໂຈໂສ ຮູ້ເນ້ຼັອໃນໜງສແນວນັ້ຼນຈຶ່ືງຈດແຈງທະຫານຍົກໄປ. ກວນອູ ຮູ້ຂ່າວ ແນວນັນຼ້ ຈຶື່ງເຂັ້າົຼ ໄປຫາ ໂຈໂສ ແລ້ວູ ເວັຼາ້ົ ວາ່ “ເທອ່ື ນີັຼ້ທາ່ ນຈະຍົກໄປຮບົ ກບ ອ້ວນສຽ້ ວ, ຂ້າພະເຈົຼັ້າຈະຂອາສາໄປເປນທບ ໜ້າ” ໂຈໂສ ຈຶ່ືງເວຼົັ້າວາ່ “ວຽກເສິກແຕ່ພຽງເທ່າົື ນຼ້ີັບື່ພຈະຮ້ອນເຖງິ ທ່ານກ່ອນ, ຖາ້ ເຮົາໄປເຮດສງົ ຄາມນາ ອວ້ ນສ້ຽວ ຂດ ສນົ ອນໃດ ຈື່ງຶ ຈະໃຫູ້ມາເຊີນທ່ານຕພ່ື າຍຫງ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກລາໂຈໂສກບມາບ່ອນຢູ່. ໂຈໂສ ຈ່ຶືງຈດທະຫານສິບຫາ້ ໝື່ນຄົນ ແຍກອອກເປນສາມກອງແລູ້ວຍົກອອກຈາກເມອງຮໂູ ຕ໋ໄປເຖິງກາງທາງ ພດີ ມ້າໃຊູ້ ເອົາຄວາມລບມາບອກວ່າ “ດຽວນັຼີ້ທບໜາ້ ຂອງ ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຍົກເຂຼັົ້າມາເຖິງຕາແສງແປະແບູ໊ແລູ້ວ” ໂຈໂສ ຮູ້ແນວນຼັ້ນຈຶື່ງສ່ືງໃຫູ້ທະຫານສອງກອງນັຼ້ນວ່າ “ໃຫູ້ຕດທາງຮີບລົງໄປຕ້ານທານທບ ອ້ວນສ້ຽວ ໄວູ້, ເຮົາຈະຍົກໄປ ຕາແສງແປະແບູ໊” ແລູ້ວ ໂຈໂສ ກຄຸມທະຫານຫ້າໝື່ນຄົນ ຮີບຍົກໄປເຖິງຕາແສງແປະແບູ໊ ຈຶ່ືງຕຼັ້ງຄ້າຍໂອບເຂົຼັ້າໄວູ້ໃກູ້ ກອງທບຂອງ ງນັ ຫຽງ ໄກກນປະມານຫາ້ ສິບເສ້ຼັນ. ໂຈໂສ ຈ່ງຶື ຂັນ້ຶຼ ເທິງໂນນພແູ ລ້ວູ ຫຽວລງົ ໄປເບິ່ືງເຫນທະຫານຂອງ ງນັ ຫຽງ ນ້ຼັນປະມານສິບໝ່ືນກວ່າຄົນ ໄດູ້ຕັ້ຼງຄ້າຍຢູ່ເປນໝ້ັຼນຄົງ, ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົຼ້ັາໃຫູ້ ຊົງຫຽນ ວ່າ “ຕອນທ່ານຢູ່ກບ ລິໂປູ້ ນ້ັນຼ ເຮາົ ໄດູ້ຍິນຂ່າວວາ່ ມຝີ ມີ ດີຢູ່ ທ່ານຈືົງ່ ຄຸມທະຫານໄປຮບົ ກບ ງນັ ຫຽງ”. ຊົງຫຽນ ກຮບຄາ ໂຈໂສ ແລູ້ວຂີື່ມ້າຖທວນຄຸມທະຫານໄປເຖິງໜ້າຄ້າຍຂອງ ງັນຫຽງ. ງັນຫຽງ ເຫນກຄຸມ ທະຫານອອກໄປຮົບກບ ຊົງຫຽນ ໄດູ້ສາມເພງ. ງນັ ຫຽງ ໄດູ້ເອາົ ງ້າວຟນ ຊົງຫຽນ ຕົກມາ້ ຕາຍ. ໂຈໂສ ເຫນແນວນຼັ້ນ ກຕົກໃຈແລູ້ວເວັຼົາ້ ວ່າ “ທະຫານຂອງ ອ້ວນສຽ້ ວ ຄນົ ນ້ຼີັມີຝີມເຂັມຼ້ ແຂງຫາຍ”, ງຸຍຊກົ ຈ່ງືຶ ເວຼ້ົາັ ວ່າ “ງນັ ຫຽງ ຂ້າເພ່ືອນຂອງ 28

ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫຼັມ້ 2 ຕອນທີ 2 ຂ້າພະເຈົຼັ້າຕາຍ, ຂ້າພະເຈົຼັ້າຈະຂອາສາໄປຂ້າ ງັນຫຽງ ຕາຍຈຶື່ງຈະຫາຍຄວາມແຄູ້ນ”. ໂຈໂສ ມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງເກນ ທະຫານໃຫູ້ ງຸຍຊົກ ຍົກອອກໄປຮົບກບ ງັນຫຽງ ໄດູ້ຍົກໜຶ່ືງ ງັນຫຽງ ເອົາງ້າວຟນ ງຸຍຊົກ ຕົວຂາດອອກໄປເປນສອງ ທ່ອນ. ທະຫານທງຫາຍກແຕກກບມາຄາ້ ຍ ໂຈໂສ ເຫນແນວນ້ັຼນຈ່ຶືງປຶກສາກບທະຫານທງຫາຍວາ່ “ງັນຫຽງ ຄົນນຼີ້ັມີຝີ ມເກື່ງກ້າຫາຍ, ໄດູ້ຂ້າ ຊົງຫຽນ ແລະ ງຸຍຊົກ ຕາຍ, ຜໃູ້ ດຈະອາສາໄປຈບ ງນັ ຫຽງ ມາໃຫໄູ້ ດູ້”. ຊິຫົງ ຈຶື່ງຮບວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້ັຼາຈະຂອາສາໄປຈບ ງັນຫຽງ ມາໃຫູ້ໄດູ້” ໂຈໂສ ຈຶື່ງເກນທະຫານໃຫູ້ ຊິຫົງ ຍົກໄປ ຮົບກບ ງນັ ຫຽງ ໄດູ້ຊາວເພງ ຊຫິ ງົ ຕາ້ ນທານຝມີ ງນັ ຫຽງ ບືໄ່ ດູ້ຈຶືງ່ ຖອຍກບມາຄ້າຍ. ທະຫານເຫນແນວນຼັ້ນກເສຍໃຈ. ພດີເວລາໃກູ້ຈະຄື່າແລູ້ວຕ່າງຄົນກຕ່າງຮກສາຄ້າຍໃຫູ້ໝັ້ຼນຢູ່. ໂຈໂສ ຈ່ງືຶ ປຶກສາທະຫານທງຫາຍວ່າ “ຜູ້ໃດຈະຕ້ານທານ ງັນຫຽງ ໄດູ້” ຊິຫົງ ຈຶ່ືງເວົ້ັຼາວ່າ “ຂ້າບເຈົຼ້ັາເຫນແຕ່ ກວນອູ ຜູ້ດຽວມີກາລງຈະຮົບພຸ່ງນາງັນຫຽງໄດູ້” ໂຈໂສ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ຖ້າເຮົາຈະໃຫູ້ໄປຫາ ກວນອູ ອອກມາດຽວນີ້ຼັ ຖ້າ ກວນອູ ໄດູ້ຮບໄຊຊະນະແລູ້ວກຈະໄປຈາກເຮົາ” ຊິຫົງ ຈຶ່ືງເວົ້ຼັາວ່າ “ຂ້າພະເຈົຼັ້າຄດິ ວ່າ ເລື່ົາປີ່ື ໄປອາໄສ ອວ້ ນສຽ້ ວ ຢູ່ຖາ້ ກວນອູ ຂ້າທະຫານຂອງ ອວ້ ນສ້ຽວຄົນນັຼີ້ຕາຍໄດູ້ ອ້ວນສ້ຽວ ຮູ້ຈຶື່ງ ຈະຂ້າ ເລົື່າປື່ີ ຖິັຼ້ມ. ເມ່ືອເລື່ົາປີື່ຕາຍແລູ້ວກວນອູກຈະເປນສິດຂຶ້ນຼັ ຢູ່ແກ່ທາ່ ນ”. ໂຈໂສ ເຫນດີນາຈຶື່ງໃຫູ້ທະຫານຮີບເຂາ້ັຼົ ໄປຫາ ກວນອູ ທະຫານໄດູ້ເອາົ ເລອ່ື ງໄປບອກໃຫູ້ກວນອູວ່າ “ດຽວນມີັ້ຼ ະຫາອຸປະຣາດໃຫູ້ມາເຊີນທ່ານອອກໄປ”. ກວນອູ ຮູ້ແນວນຼ້ັນຈຶື່ງເຂົັ້ຼາໄປເຖິງປະຕູແລູ້ວບອກກບເອັ້ຼອຍໃພູ້ທງສອງວ່າ “ດຽວນັີ້ຼ ໂຈໂສ ໃຫູ້ມາເອີັຼ້ນຂ້າພະ ເຈຼ້ັົາໄປຈະໃຫູ້ໄປກເື່ ສິກ” ເອ້ອັຼ ຍໃພທູ້ ງສອງຈືງ່ຶ ເວັຼາ້ົ ວາ່ “ເຈົາ້ຼັ ຈະໄປກຈົງື່ ໃຫູ້ມີໄຊແກ່ສດຕູເຖີດ ແຕ່ໃຫຟູ້ ງຂ່າວຂອງ ເລົື່າ ປ່ືີ ເບິື່ງແດ່” ກວນອູ ຮບຄາແລູ້ວກລາເອ້ອັຼ ຍໃພູ້ມາຂ້ຼຶັນມ້າເຊກເທົາງ້າວ ພາທະຫານປະມານເກ້ົັຼາຄົນສິບຄົນຮີບອອກໄປ ເຖິງຄ້າຍ. ໂຈໂສ ເຫນກວນອູມາກມີຄວາມດີໃຈແລູ້ວເວົ້ັຼາວ່າ “ງັນຫຽງ ທະຫານຂອງ ອ້ວນສ້ຽວ ມີຝີມຂ້າ ຊົງຫຽນ ແລະ ງຸຍຊົກ ຕາຍແລູວ້ , ເຮາົ ຈ່ຶືງໃຫໄູ້ ປເອີນ້ັຼ ທ່ານມາຫວງຈະໃຫູ້ຮົບນາ ງນັ ຫຽງ” ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນນ້ັຼ ຈື່ຶງເວ້ຼົາັ ວ່າ “ຂ້າ ພະເຈົັ້ຼາຈະຂອອກໄປເບິ່ືງທນທີກ່ອນ”. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງພາກວນອູຂຶັ້ຼນໄປເບິື່ງເທິງໂນນພູ ພດີເຫນ ງັນຫຽງ ຄຸມທະຫານມາ ຈະໃກູ້ເຖງິ ໜາ້ ຄ້າຍ ໂຈໂສຈ່ືງຶ ເວັາຼົ້ ໃຫູ້ ກວນອູ ວາ່ “ທາ່ ນເບ່ງືິ ເຖດີ ຊຶື່ງຄນົ ຂມີ່ື າ້ ກຼນ້ັ ຄນນ້ນັຼ ຊື່ວ່າ ງນັ ຫຽງ ເປນນາຍທະຫານ ທບໜ້າ” ກວນອູ ຈຶື່ງເວຼາັ້ົ ວາ່ “ງນັ ຫຽງ ຄນົ ນີັຼ້ບຂ້າພະເຈັ້ຼົາພຈະສູ້ໄດູ້ຢູ່, ທ່ານຢ່າວຕິ ົກເລີຍຂ້າພະເຈັຼົ້າຈະຕດຫົວ ງັນຫຽງ ມາໃຫູ້ທາ່ ນຈົືງ່ ໃຫໄູ້ ດູ້” ໂຈໂສ ຈງ່ືຶ ເວົ້ຼັາໃຫູ້ ກວນອູ ວາ່ “ທາ່ ນຢາ່ ຟູາ້ ວດໜູ ືນິ່ ປະໝາດ ງນັ ຫຽງ ເທ່ອື ” ກວນອູ ຈືຶ່ງເວົຼ້ັາວ່າ “ຂ້າພະເຈາັ້ົຼ ກມີຝີມຢູ່ ທເື່ີ ວັ້ຼົາວ່າຈະຂອາສາໄປຕດຫົວ ງັນຫຽງ ມາໃຫທູ້ ່ານເຫນວ່າຈະບ່ືຍາກຫາຍ, ປຽບເໝອນເອົາໄມູ້ຖູ່ ຄີບຂອງກນິ ໃນໂຕະ”. ຕຽວລ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນຈ່ງຶື ເວັຼົ້າໃຫູ້ ກວນອູ ວາ່ “ອນທາມະດາວຽກເສກິ ນຼ້ັນ ຖາ້ ຈະວ່າສິື່ງໃດກບແມ່ທບແມ່ ກອງ ຈົື່ງກະຕວງວຽກໃຫູ້ແນ່ນອນກອ່ ນຈຶື່ງວ່າ” ກວນອູ ຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ທ່ານຢ່າວິຕົກເລີຍ” ແລູ້ວກລາ ໂຈໂສ ຂຶັ້ຼນມ້າຄຸມ ຝ່າທະຫານ ງັນຫຽງ ອອກໄປ. ຝ່າຍທະຫານ ງັນຫຽງ ບ່ືທນຮູ້ຕົວເມອ່ື ເຫນ ກວນອູຄຸມມ້າອອກມາກຕົກໃຈຢູ້ານ ຕ່າງ ຄົນຕ່າງຫົບຫກີ ໄປເປນຈານວນຫາຍ. ສ່ວນ ກວນອູ ນັຼ້ນຂ່ີືມ້າຄຸມໄປດ້ວຍກາລງທີ່ືໄວຈະໃກູ້ເຖງິ ມ້າຂອງ ງັນຫຽງ, ງັນ ຫຽນ ເຫນກວນອູນນ້ັຼ ໜ້າແດງປົກກະຕິກວ່າທະຫານຜູ້ອ່ືນ ກແນ່ໃຈວ່າເປນນ້ອງຂອງ ເລາົ່ື ປີ່ື ຄິດຈະບອກຂາ່ ວຂອງ ເລື່ົາ ປ່ີື ກບ່ືທນແລູ້ວ. ພດີ ກວນອູ ໄດູ້ເອົາງ້າວຟນ ງັນຫຽງ ຄຂາດຕາຍ. ທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ເຫນແນວນຼ້ັນກພາກນໄລ່ຂ້າ ຟນທະຫານຂອງ ງັນຫຽງຕາຍເປນຈານວນຫາຍ ແລວູ້ ເກບເຄອື່ ງມອາວຸດ, ກວນອູ ໄດູ້ຕດເອາົ ຫົວຂອງ ງນັ ຫຽງ ເຂ້ຼັົາມາ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ຢູ່ຄ້າຍ ເມອ່ ໂຈໂສ ເຫນແນວນັ້ຼນກມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງໄດູ້ສນລະເສີນ ກວນອູ ວ່າ “ທ່ານບື່ແມ່ນທະຫານ ມະນຸດອນມຝີ ມີ ວອ່ ງໄວແນວນຼີ້ັສົມເປນທະຫານເທວະດາ”. 29

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫັຼ້ມ 2 ຕອນທີ 2 ກວນອູ ໄດູ້ຍິນ ໂຈໂສ ວາ່ ແນວນ້ັຼນຈຶື່ງແກູ້ງຖ່ອມຕົວວ່າ “ອນຝມີ ຂ້າພະເຈົັຼ້ານ້ັຼີທາມະດາ, ນອ້ ງຂາ້ ພະເຈັຼ້ົາ ຕຽວ ຫຍຸ ນັນ້ຼ ມກີ າລງຝີມທ່ີືເກ່ືງກາ້ ຍືິ່ງກວ່າຂ້າພະເຈ້ຼົາັ ອກີ , ເຖິງຈະມີທະຫານຈກຮອ້ ຍໝ່ນື ປ້ອູ ງກນນາຍທບຢູ່ກຕາມ ຕຽວຫຍຸ ກສາມາດຫກເຂົ້ັຼາໄປຕດຫົວມາໄດູ້ໂດຍໄວ ປຽບເໝອນດ່ືງຄີບເອົາສົັ້ຼມໃນຮງ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນກຄິດຢູ້ານຝີມ ຂອງ ຕຽວຫຍຸ . ຈຶື່ງສງ່ື ທະຫານໃຫຂູ້ ຽນໜງສໄວູ້ກບເສັຼ້ອທກຸ ຄົນວ່າ “ ຖາ້ ຜໃູ້ ດພົບ ຕຽວຫຍຸ ແມນ່ ຢາ່ ຟູ້າວສຮູ້ ົບເທື່ ໃຫູ້ ລຟງກາລງເບິືງ່ ກ່ອນ”. ຝ່າຍທະຫານຂອງ ງັນຫຽງ ໄດູ້ແຕກກະແຈກກະຈາຍໄປເຖິງກອງທບ ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶື່ງໄດູ້ເລົື່າເຫດການໃຫູ້ຟງ ທກຸ ປະການ. ອວ້ ນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກຕົກໃຈແລູ້ວຄດິ ສົງໄສວາ່ ຕຼ້ັງແຕ່ກ່ອນມາບ່ືໄດູ້ປາກົດວາ່ ທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ໜາ້ ແດງໜວດຍາວມີກາລງທເື່ີ ຂ້ຼມັ ແຂງແນວນີັຼ້. ຊີສິວ ຈ່ງືຶ ເວັ້ຼົາວ່າ “ຊື່ງຶ ທະຫານຄົນນີ້ັຼໜາ້ ແດງໜວດຍາວ ຂາ້ ພະເຈັົຼ້າຄິດວ່າ ຈະເປນ ກວນອູ ນອ້ ງຂອງ ເລົາື່ ປ່ືີ ແນ່ນອນ, ອນຜູ້ອນື່ ນັ້ນຼ ແມນ່ ເປນໄປບື່ໄດູ້” ອ້ວນສຽ້ ວ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກຄຽດຈືຶ່ງເວຼົັ້າ ໃຫູ້ ເລົື່າປີື່ ວ່າ “ນ້ອງຂອງທ່ານໄປເປນທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ແລູ້ວມາຂ້າທະຫານເອກຂອງເຮົາຕານແນວນີ້ັຼ ຄິດວ່າທ່ານ ຕ້ອງເປນພວກຂອງ ໂຈໂສ ທີື່ແກູ້ງເຂົ້ັຼາມາຢູ່ເປນໄສູ້ເສິກຈະລ້ຽງໄວູ້ບ່ືໄດູ້ແລູ້ວ”. ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶື່ງສື່ງທະຫານໃຫູ້ເອົາຕວົ ເລົື່າປືີ່ ໄປຂ້າຖມັຼ້ິ . ເລາ່ົື ປີື່ ໄດູ້ຟງແນວນຼນັ້ ກຕົກໃຈຈ່ືຶງເວົຼາ້ັ ໃຫູ້ ອວ້ ນສ້ຽວ ວາ່ “ເຫດໃດທ່ານມາຫເູ ບົາຟງຄວາມຂ້າງດຽວແນວນີຼ້ັ, ຂ ໃຫູ້ທ່ານພິຈາລະນາເບິ່ືງໃຫູ້ຄວນກ່ອນ ຂ້າພະເຈົັ້ຼາເສຍບ້ານເມອງ ແລະ ຄອບຄົວພ້ອມດ້ວຍພກພວກທງໝົດ ຈົນຍງ ເຫອແຕ່ຕົວຜູ້ດຽວມາເພິື່ງພາທ່ານ ກຍ້ອນ ໂຈໂສ ຍົກມາເຮດອນຕະລາຍ, ສ່ວນ ກວນອູ ແລະ ຕຽວຫຸຍ ນ້ອງຂອງ ຂາ້ ພະເຈ້າົັຼ ນັຼນ້ ຈະເປນ ຫ ຕາຍແນວໃດກຍງບ່ືຮູ້ ຊຶ່ືງທະຫານໜາ້ ແດງໜວດາວນຼ້ນັ ບື່ແມ່ນຈະມແີ ຕ່ ກວນອູ ຜດູ້ ຽວ, ອາດ ມເີ ປນຜູ້ອື່ນທື່ີໄປຢູ່ນາ. ທ່ານຈົືງ່ ວເິ ຄາະເບ່ິງື ໃຫແູ້ ນ່ກ່ອນ”. ອວ້ ນສ້ຽວ ເປນຄນົ ທ່ືີບມື່ ຫີ ກໝນັຼ້ ເມື່ອໄດູ້ຟງ ເລືົ່າປ່ີື ວ່າແນວ ນ້ຼັນກກບໄປຄຽດໃຫູ້ ຊີສິວ ວາ່ “ເຈັົຼາ້ ເປນຄນົ ທີື່ບ່ືມີປນຍາ ແກູ້ງມາເວ້ັົຼາຈະໃຫູ້ເຮົາຂ້າ ເລົາ່ື ປີື່ ຖມ້ັຼິ ”. ແລູ້ວ ອ້ວນສ້ຽວ ຈືຶ່ງ ຊວນ ເລາົື່ ປີື່ ກນິ ເຂາັ້ຼົ ຄດິ ວາງແຜນຈະຍົກໄປແກູ້ແຄ້ນູ ໂຈໂສ. ບຸນທິວ ຈຶື່ງເວົ້ັຼາໃຫູ້ ອ້ວນສ້ຽວ ວ່າ “ທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ທີ່ືຂ້າ ງັນຫຽງ ຕາຍນັ້ຼນຂ້າພະເຈົຼ້າັ ຈະຂອາສາໄປຮບົ ກບ ໂຈໂສ” ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນເຫນວ່າ ບຸນທິວ ມີກາລງຫາຍ, ມີຄວາມສູງຫົກສອກ, ໜ້າດາຮ້າຍກາດດ່ືງໝີ ແລູ້ວຍງມີຝມີ ທື່ເີ ກື່ງກາ້ ພຈະສູ້ຮົບກບທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ໄດູ້ຈຶ່ງື ເວ້າຼົັ ວ່າ “ຊ່ືຶງທ່ານຮບອາສາເທ່ືອນັີ້ຼເຮົາກມີຄວາມຍິນດີ ຫາຍ” ແລູ້ວ ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶ່ືງເກນທະຫານສິບໝືນ່ ຄົນ, ຈດແຈງເຮອຮົບຈະໃຫູ້ ບຸນທິວ ຍົກຂ້າມແມ່ນຼັ້າຮອງໂຫໄປຮບົ ກບ ໂຈໂສ. ຊີສວິ ຈຶງື່ ເວັົຼາ້ ໃຫູ້ ອວ້ ນສຽ້ ວ ວ່າ “ໂຈໂສ ເປນຄົນທ່ືມີ ຄີ ວາມຄິດ, ໄດູ້ຮບໄຊຊະນະຈືຶ່ງມຈີ ິດໃຈທີື່ໂຫດຮ້າຍ ຊງ່ືຶ ທ່ານເບ່ິງື ເບົາໃຫູ້ ບຸນທວິ ຍກົ ຂາ້ ມແມນ່ ້ັຼາໄປນຼນ້ັ ຖ້າ ໂຈໂສ ຈະເກນທະຫານມາຄອຍຖາ້ ສະກດຕຢີ ູ່ກາງທາງກຈະເສຍ ທີໄຊລ້າໆ”. ອວ້ ນສຽ້ ວ ໄດູ້ຟງດແນວນ້ຼັນກຄຽດຈຶື່ງດາ່ ຊີສວິ ວາ່ “ອາ້ ຍຄົນບືມ່ ີປນຍາມນຄດິ ແຕ່ຈະໃຫູ້ເຮົາເສຍວຽກ” ຊີສວິ ບໄ່ື ດູ້ຕອບຫຍງຈືງ່ຶ ລກຸ ອອກໄປຂ້າງນອກແລູ້ວຖຶນຫາຍໃຈໃຫຍ່ ຈຶ່ງື ໄດູ້ເວ້ຼັົາໃຫູ້ທະຫານທງຫາຍວ່າ “ຜຊູ້ ື່ງຶ ເປນນາຍ ທບນາຍກອງແມ່ນຄິດແຜນການໄດູ້ຕະຫອດທະຫານທງຫາຍກບ່ືເປນອນຕະລາຍ, ດຽວນັຼີ້ ອວ້ ນສຽ້ ວ ກື່ສົງຄາມປະໝ າດ ໂຈໂສ ເຮົາຄິດວ່າວຽກງານຈະບື່ລອດ, ຊ່ວຍວ່າກ່າວຕກເຕອນກບ່ືເຊ່ືອຟງ. ພວກທ່ານທງຫາຍຈະເອົາຊາກສົບມາ ຖມ້ຼັິ ໄວູ້ໃນຕາແສງນຼັ້ີຢ່າງແນ່ນອນ”. ແຕ່ມ້ັຼນນ້ຼັ ເປນຕ້ນັຼົ ມາ ຊີສິວ ກແກງູ້ ເຈບປວ່ ຍ ບືໄ່ ດູ້ຄດິ ຈະປຶກສານາ ອວ້ ນສ້ຽວ. ໃນ ຂະນະນັນຼ້ ອວ້ ນສ້ຽວ ກຮີບຈດແຈງໃຫູ້ ບນຸ ທວິ ຍກົ ໄປ. ເລົ່ືາປີ່ື ຈ່ືຶງເວ້ັົາຼ ໃຫູ້ ອວ້ ນສ້ຽວ ວ່າ “ຂາ້ ພະເຈາົຼ້ັ ມາຢູ່ກບທ່ານກໄດູ້ຮບຄວາມສຸກ, ທ່ານມີພະຕູນຕ່ືຂ້າພະເຈົຼັ້າເປນ ຈານວນຫາຍ, ຂ້າພະເຈົັຼ້າຈະຂອາສາໄປກບ ບຸນທິວ ຈະໄດູ້ຕອບແທນບຸນຄູນຂອງທ່ານ. ອີກປະການໜຶງື່ ຈະໄດູ້ໄປສບ 30

ເລືອ່ ງ “ສາມກົກ” ເຫັຼມ້ 2 ຕອນທີ 2 ເບງິ່ື ໃຫເູ້ ຫນວ່າ ທະຫານໜາ້ ແດງໜວດຍາວນ້ັຼນຈະເປນ ກວນອູ ບ”. ອ້ວນສ້ຽວໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກມີຄວາມຍິນດີຈ່ຶືງເວົ້ັຼາ ໃຫູ້ ບຸນທິວ ວ່າ “ເລ່ົືາປີ່ື ເປນຄົນທື່ີມີສະຕິປນຍາ ເຮົາຈະໃຫູ້ໄປກບທ່ານຈະໄດູ້ຊ່ວຍກນຄິດວາງແຜນເຮດສົງຄາມກບ ໂຈໂສ”, ບຸນທວິ ຈືຶ່ງຕອບວ່າ “ເລົ່າື ປື່ີ ເປນຄນົ ທີືມ່ ີສະຕິປນຍາກຈິງແຕ່ຢາູ້ ນຝມີ ຂອງ ໂຈໂສ, ຊຶືງ່ ທາ່ ນຈະໃຫູ້ ເລົ່ືາປີື່ ໄປ ກບຂ້າບເຈົ້ັາຼ ນັຼ້ນ ຂ້າພະເຈາ້ົຼັ ຈະແບງ່ ທະຫານສາມໝ່ືນຄົນໃຫູ້ ເລົາ່ື ປີ່ື ຍົກໄປກອງໜ່ືງຶ ຕ່າງຫາກ” ອ້ວນສ້ຽວ ເຫນດີນາຈ່ືຶງ ເກນທະຫານສາມໝນ່ື ຄົນໃຫູ້ ເລົ່ືາປີ່ື ຍົກໄປເປນກອງຫງ. ເມ່ືອໄດູ້ເລີກດີແລູ້ວ ບຸນທິວ ກລາ ອ້ວນສ້ຽວ ຍົກທະຫານ ເປນກອງໜ້າຂາ້ ມແມນ່ າ້ຼັ ຮອງໂຫໄປ, ສວ່ ນ ເລົື່າປື່ີ ແມ່ນອອກຈາກບອ່ ນທີ່ຍື ງບື່ໄດູ້ຂາ້ ມແມ່ນ້າັຼ . ຝ່າຍ ໂຈໂສ ເມື່ອໄດູ້ຮບໄຊຊະນະກມີຄວາມດີໃຈ ຈຶ່ືງແຕ່ງໜງສສະເໜີຄວາມຮກ ກວນອູ ໃຫູ້ທະຫານຖຂຼັນຶ້ ໄປກາບທູນພະເຈົ້ັຼາຫ້ຽນເຕູ້. ພະເຈົຼັ້າຫ້ຽນເຕູ້ຮູ້ແນວນ້ັຼນກດີໃຈຈຶ່ືງພະລາດຊະທານຕາສາລບຕາແໜ່ງໃຫູ້ ກວນອູ ເປນ ຫນັຼ້ ສແຕ່ງເຮາົ (ເປນຂນຸ ນາງຜູໃ້ ຫຍ່ໃນພະເຈັ້ົາຼ ຫຽ້ ນເຕູ້). ທະຫານຮບເອົາກາແລູ້ວໄດ້ຖູ ະຫວາຍບງຄມົ ລາກກບໄປຫາໂຈ ໂສ, ໂຈໂສ ຈ່ງຶື ເອາົ ກາານັນຼ້ ໃຫູ້ ກວນອູ. ພດີ ມ້າໃຊູ້ ເອົາເລອ່ື ງມາບອກໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ດຽວນີັ້ຼ ອວ້ ນສ້ຽວ ໃຫູ້ ບນຸ ທວິ ຄຸມທະຫານປະມານເກາົຼັ້ ໝືນ່ ສບິ ໝືນ່ ຄນົ ຍົກຂາ້ ມແມ່ນ້ັຼາຮອງໂຫມາ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກຈດແຈງເອົາທະຫານກອງຫງ ຍກົ ມາເປນກອງໜ້າ, ເອາົ ທະຫານກອງໜາ້ ມາເປນກອງ ໜາ້ ແລ້ວູ ໃຫູ້ຄຸມເອາົ ກວຽນຊ່ຶືງບນທກຸ ສະບຽງນຼັ້ນໄປໜ້າທະຫານທງຫາຍ. ລຍິ ອຍ ຈງືຶ່ ເວຼັົາ້ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ຍ້ອນຫຍງ ມະຫາອຸປະຣາດຈຶ່ງື ເອາົ ກວຽນສະບຽງອາຫານມາໄວູ້ໜ້າທະຫານທງຫາຍ”, ໂຈໂສຈງື່ຶ ຕອບວາ່ “ເຮົາຍົກໄປເຮດສົງຄາມ ທກຸ ເທອື່ ໄດູ້ເອາົ ສະບຽງອາຫານໄວູ້ທາງຫງມກເປນອນຕະລາຍ, ມາເທືອ່ ນຼີ້ັເຮົາຈ່ືງຶ ໃຫູ້ຄມຸ ສະບຽງໄປກ່ອນ”. ລຍິ ອຍ ຈ່ຶືງ ເວຼາ້ົັ ວາ່ “ຖ້າພບົ ບກອງທບຂອງ ອວ້ ນສ້ຽວ ຢກູ່ າງທາງ ທະຫານທື່ີຄຸມສະບຽງໄປນນ້ຼັ ກບື່ສະດວກໃນການຮບົ , ຈະບ່ືເຮດ ໃຫູ້ສະບຽງອາຫານເສຍບ”, ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົ້ຼັາວ່າ “ທ່ານຢ່າວຸູ້ນວາຍໄປເລີຍ ຊຶື່ງຈະໄດູ້ຈະເສຍແນວໃດ ດົນໄປຈຶື່ງຈະເຫນ ຄວາມຄດິ ຂອງເຮາົ ” ແລວູ້ ໂຈໂສ ກຮີບຍກົ ທບໄປເຖິງກາງທາງ. ທບໜ້າຂອງ ໂຈໂສ ພົບທບບຸນທວິ ໄດູ້ຮົບພຸ່ງກນຢ່າງ ດຸເດອດ. ກອງລາລຽງຂອງ ໂຈໂສ ຊຶື່ງຄຸມສະບຽງໄປນັ້ຼນບື່ຖະໜ້ັຼດໃນການສູ້ຮົບ ຈຶື່ງແຕກກະແຈກກະຈາຍໄປຖິັຼມ້ ສະ ບຽງອາຫານຖມຼ້ັິ . ທະຫານຂອງ ບຸນທວິ ໄດສູ້ ະບຽງ ແລະ ອາວດຸ ເປນຈານວນຫາຍ. ຝ່າຍກອງລາລຽງທ່ືີແຕກໄປນ້ັຼນ ຈຶື່ງເອົາເລ່ືອງມາບອກໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ທະຫານຂອງບຸນທິວຕີເອົາສະບຽງໄປ ໄດູ້, ຖາ້ ຈະຮີບມາບອກທ່ານກບ່ືທນແລູ້ວ, ດຽວນ້ີຼັທະຫານຂອງ ບຸນທວິ ກຕີຮກຸ ລງົ ມາ” ໂຈໂສໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນແຕ່ບ່ືໄດູ້ ຕອບຫຍງ. ພດີຫຽວເຫນໂນນພູຢູ່ແຄມທາງ ຈຶື່ງພາທະຫານທງໝົດເຂົ້ັຼາໄປລີັ້ຼຢູ່ໂນນພູຢູ່ ແລູ້ວໃຫູ້ທະຫານລົງຈາກມ້າ ຖອດເກາະອອກ, ແຕ່ທະຫານທ່ືີໃກູ້ຕວ ໂຈໂສ ນັຼ້ນໃຫູ້ຖອາວຸດໄວູ້ ແລະ ທະຫານທງຫາຍເຫນກອງທບຂອງ ບຸນທິວ ຍົກມາໃກູ້ກຕກົ ໃຈ ຈຶ່ງື ຊວນກນວຸ້ນູ ວາຍວ່າຈະຖອຍໄປຢູ່ໃນຄ້າຍແປະແບູ໊. ຊນຸ ຮິວ ນຼັ້ນຮູ້ນໄິ ສຂອງ ໂຈໂສ ເມ່ອື ເຫນທະຫານວູຸ້ນວາຍແນວນ້ັຼນ ຈງຶ່ື ຫ້າມທະຫານທງຫາຍວ່າ “ຢ່າວຸູ້ນວາຍ ໄປເລຍີ ດຽວນັຼີ້ເຮາົ ໄດູ້ໂອກາດຢູ່ແລູ້ວ” ໂຈໂສ ໄດູ້ຍິນຊຸນຮວິ ວ່າແນວນ້ຼັນກຖກໃຈ ຈງຶື່ ຫົວເລາະແລູ້ວພະຍກໜາ້ ໃຫູ້ ຊຸນ ຮິວ. ຝ່າຍທະຫານຂອງ ບຸນທິວ ເມື່ອຍົກມາເຫນກອງທບຂອງ ໂຈໂສ ຢູ່ໃນເງ້ຼັອມເຂົາບ່ືໄດູ້ຕັຼ້ງໝັຼ້ນ ແລະ ບຸນທິວກບ ທະຫານທງຫາຍເກີດໃຈຮ້າຍຂຶັ້ຼນ ຈຶ່ືງເຂົຼັ້າຕີຊິງມ້າອາວຸດຢ່າງບື່ເປນຂະບວນທບ. ຝ່າຍ ໂຈໂສ ໄດູ້ໂອກາດແລູ້ວກໃຫູ້ ທະຫານອອກຮົບພຸ່ງ ລອ້ ມ ບຸນທວິ ກບທະຫານເລວໄວູ້ ບນຸ ທວິ ນນຼັ້ ຮົບພງຸ່ ປູ້ອງກນສດຸ ຄວາມສາມາດ ເຫນວາ່ ຈະຕ້ານ ທານບື່ໄດູຈ້ ງືຶ່ ຂີ່ືມາ້ ຝ່າທະຫານໜີອອກຈາກທື່ີລ້ອມໄປແຕ່ຕົວຜູ້ດຽວ. ໂຈໂສ ຢູ່ເທງິ ພູເຫນແນວນຼັນ້ ຈ່ງືຶ ຮ້ອງວ່າ “ບຸນທິວ ເປນທະຫານເອກຂອງ ອວ້ ນສ້ຽວ ຄມຸ ມ້າໜີໄປພ້ນູຸ ແລູ້ວຜໃູ້ ດອາສາຈະຈບຕົວໃຫເູ້ ຮາົ ໄດູ້”. 31

ເລອື່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫມ້ັຼ 2 ຕອນທີ 2 ຕຽວລຽ້ ວ ກບ ຊຫິ ງົ ໄດູ້ຍິນ ໂຈໂສ ວາ່ ແນວນັຼນ້ ກຮບອາສາ ແລ້ວູ ຂີື່ມ້າໄລ່ຕາມ ບນຸ ທວິ ຫຽວມາເຫນທະຫານ ທງສອງຂື່ີມ້າຕາມມາ. ບຸນທິວ ຈຶ່ືງຍິງທະນູໄປຖກພູ່ໝວກຕຽວລ້ຽວຂາດ, ຕຽວລ້ຽວ ເຫນແນວນ້ຼັນກໃຈຮ້າຍຈ່ືຶງຂ່ີືມາ້ ໄລ່ເຂົຼັ້າໄປກ່ອນມ້າ ຊິຫົງ ຫວງຈະຈບບຸນທິວໃຫູ້ໄດູ້ ບຸນທິວ ຊຼັ້າຍິງທະນູມາອີກຖກໜ້າຜາກ ຕຽວລ້ຽວ ລົ້ັຼມລົງ, ບຸນ ທວິ ຈ່ຶືງຄຸມມາ້ ກບມາຫວງຈະເອົາງາ້ ວຟນ ຕຽວລ້ຽວ ພດີ ຊິຫງົ ຂືີ່ມາ້ ມາທນເອົາງາ້ ວຮບງາ້ ວ ບນຸ ທວິ ໄວູ້ໄດູ້, ຊິຫົງ ກບ ບຸນ ທວິ ຮົບກນຢູ່ໄດູ້ສາມສິບເພງ ພດີທະຫານຂອງ ບຸນທວິ ຢູ່ຂ້າງຫງໜຸນມາເປນຈານວນຫາຍ ຊິຫົງ ເຫນຈະເສຍໄຊ ຈ່ງຶື ພາ ຕຽວລຽ້ ວ ຖອຍກບມາຫາ ໂຈໂສ. ບນຸ ທວິ ກຄຸມທະຫານໄລ່ຕາມໄປ. ຝ່າຍ ກວນອູ ເຫນແນວນ້ັຼນກຖງາ້ ວພາທະຫານສິບເອດສິບສອງຄົນອອກສະກດໜາ້ ບຸນທວິ ໄວູ້ ແລວູ້ ຮ້ອງວ່າ “ອ້າຍພວກສດຕູຂື່ີມາ້ ໜີຈະໄປແຫ່ງໃດ” ບນຸ ທວິ ໄດູຍ້ ນິ ແນວນັຼ້ນກຄຽດຈືຶ່ງຂີື່ມາ້ ເຂຼົາ້ັ ຮົບໄດູ້ສາມເພງ, ບຸນທິວ ເຫນຈະ ຕ້ານທານບ່ືໄດູ້ກຄຸມມ້າຖອຍໜີຈະກບໄປຫາກອງທບຂອງ ເລົ່ືາປ່ີື. ກວນອູ ໄດູ້ຂ່ືີມ້າເຊກເທົາໄລ່ໄປດວ້ຍຝີຕີນອນໄວ ເຖິງຝື່ງແມ່ນັ້ຼາຮອງໂຫທນມາ້ ບຸນທິວ ເຂົັຼ້າ, ກວນອູ ຈຶື່ງເອົາງ້າວຟນ ບຸນທິວ ຕົກມ້າຕາຍ. ໂຈໂສທີື່ ຢູ່ເທິງໂນນພູເຫນ ແນວນ້ນຼັ ກໃຫທູ້ ະຫານໄລ່ຂ້າຟນທະຫານຂອງ ບຸນທວິ ລັ້ຼມົ ຕາຍເປນຈານວນຫາຍ. ທະຫານຊື່ຶງເຫອນຼ້ັນກແຕກກະແຈກ ກະຈາຍ, ສະບຽງ ແລະ ອາວຸດທ່ືີເສຍໄປນນຼ້ັ ກໄດູ້ຄນມາໝົດ. ຝ່າຍ ເລົື່າປີື່ ຍົກທະຫານສາມໝ່ືນໜຸນມາຍງບ່ືທນຂ້າມແມ່ນັ້ຼາໄປກພົບທະຫານຊຶື່ງແຕກມານຼັ້ນບອກໃຫູ້ຮູ້ວ່າ “ດຽວນຼັີ້ມີທະຫານໜ້າແດງໜວດຍາວຄົນນຼັ້ນມາຂາ້ ບຸນທິວ ຕາຍອີກ”. ເລົ່ືາປີື່ ຮູ້ແນວນ້ັຼນກຕົກໃຈຈຶື່ງຂ່ືີມ້າຮີບໄປເຖງິ ຊາຍປ່າ ຫຽວໄປຟາກຂ້າງນ້ັຼນເຫນທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ເປນຈານວນຫາຍ ແຕ່ບື່ເຫນ ກວນອູ ເຫນແຕ່ທຸງແດງຂຽນ ອກສອນຊ່ືວ່າ “ກວນອູ”. ເລົ່ືາປີື່ ເຫນກມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງຄິດໃນໃຈວ່າ ກວນອູ ນ້ອງເຮົາຍງມີຊີວິດຢູ່. ຄິດວ່າຈະຄອຍ ຖາ້ ໃຫເູ້ ຫນ ກວນອູ ກ່ອນ ພດີທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ລງົ ເຮອຂ້າມມາ ເລືົ່າປ່ີື ກຕົກໃຈຈ່ງຶື ພາທະຫານຖອຍກບມາ. ຝ່າຍທະຫານຂອງ ບຸນທວິ ຊງືຶ່ ແຕກມານັນຼ້ ໄດູ້ເອາົ ເລື່ອງມາບອກໃຫູ້ ກົວເຕົາິ໋ ກບ ສິມໂພຍ ວ່າ “ທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ທ່ືີໜ້າແດງໜວດຍາວຊື່ ກວນອູ ມາຂ້າ ບຸນທວິ ຕາຍອກີ ”. ກົວເຕົ໋ິາ ກບ ສິມໂພຍໄດູ້ຟງແນວນນ້ັຼ ກເອົາເລື່ອງໄປ ບອກໃຫູ້ ອວ້ ນສ້ຽວ ທກຸ ປະການ. ອ້ວນສຽ້ ວ ໄດູ້ຍນິ ແນວນ້ັຼນກຄຽດແລູ້ວຈືງຶ່ ເວົ້ຼັາວາ່ “ອາ້ ຍ ເລາ່ົື ປືີ່ ຫູຍາວມນແກູ້ງໃຫູ້ ນອ້ ງມນມາຂາ້ ທະຫານເອກຂອງກຕູ າຍເຖງິ ສອງຄົນ ພດເີ ຫນ ເລາົ່ື ປື່ີ ຍ່າງເຂ້າົຼັ ມາ ອວ້ ນສຽ້ ວ ຈຶືງ່ ສ່ືງໃຫເູ້ ອົາຕົວ ເລາົື່ ປືີ່ ໄປ ຂາ້ ຖມັຼ້ິ . ເລົື່າປື່ີ ຈືຶ່ງຖາມວ່າ “ໂທດຂອງຂາ້ ພະເຈ້າຼົັ ຜິດສື່ິງໃດ ທາ່ ນຈຶງ່ື ຈະເອົາຂ້າພະເຈັຼ້າົ ໄປຂາ້ ຖຼັ້ິມແນວນຼີັ້”. ອ້ວນສ້ຽວ ຈງ່ືຶ ຕອບວ່າ “ເທື່ອກ່ອນເຮາົ ກຍກົ ໂທດໃຫູເ້ ທື່ອໜງ່ືຶ ແລູ້ວ ບດນ້ຼັີເຈົຼັ້າແກູ້ງໃຫນູ້ ອ້ ງຂອງເຈາົຼ້ັ ມາຂ້າທະຫານເອກຂອງເຮົາອີກ . ເຫດໃດເຈົຼັ້າຈຶ່ງື ວ່າບ່ືມໂີ ທດ”. ເລົ່ືາປ່ີື ຈຶື່ງເວົຼ້ັາວາ່ “ເຖິງປານນັຼນ້ ກຕາມຂໃຫຂູ້ ້າພະເຈົ້າັຼ ໄດູ້ບອກເລ່ືອງໃຫູ້ທ່ານຈກຂຼ້ັໜືງ່ຶ ກ່ອນ ເຖິງຈະຂາ້ ເຮາົ ຖັຼິມ້ ກຕາມເຖີດ” ແລູ້ວເວົ້າັຼ ວ່າ “ແຕ່ກ່ອນນັ້ນຼ ໂຈໂສ ມໃີ ຈລງກຽດຂ້າພະເຈັາ້ຼົ ຫາຍ, ຄິດຈະຂ້າຂ້າພະ ເຈົັຼ້າຖິັ້ຼມ, ບດນຼັ້ີຮູ້ວ່າຂ້າພະເຈົຼ້ັາມາອາໄສຢູ່ກບທ່ານ ຈະເປນກາລງຄິດວາງແຜນຕ່ືໄປ ຈຶ່ືງແກູ້ງໃຊູ້ ກວນອູ ມາໃຫູ້ຂ້າ ທະຫານຂອງທ່ານຕາຍ. ຖ້າທ່ານຮູ້ກຈະຄຽດຂ້າພະເຈົັຼ້າປຽບເໝອນ ໂຈໂສ ຢມມຂອງທ່ານໃຫູ້ຂ້າຂ້າພະເຈົ້ັຼາ, ຄິດວ່າ ກວນອູ ຈະບື່ຮູ້ວ່າຂ້າພະເຈ້ັົຼາມາຢກູ່ ບທ່ານຈຶືງ່ ອາສາ ໂຈໂສ ມາຂາ້ ທະຫານຂອງທ່ານຕາຍ ແລູ້ວຖ້າຂາ້ ພະເຈ້ົັຼາມີໜງສໄປ ເຖິງ ກວນອູ ຮູ້ແລູ້ວກຈະມາຫາຂ້າພະເຈົ້ຼັາ ເພື່ອຈະໄດູ້ເປນກາລງໃຫູ້ທ່ານສບຕ່ືໄປ. ຊຶື່ງທ່ານເສຍທະຫານສອງຄົນນັ້ຼນ ປຽບເໝອນກບເສຍຊ້ນີຼັ ສອງຕ່ອນ, ຖາ້ ທາ່ ນໄດູ້ ກວນອູ ມາໄວູ້ເໝອນກບເສອ ຄດິ ວາ່ ຈະດີກວ່າຊນ້ັຼີ ສອງຕອ່ ນນ້ຼັນອີກ”. ອ້ວນສ້ຽວ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກມີຄວາມດີໃຈ ຈຶື່ງເວົຼ້ັາໃຫູ້ ສິມໂພຍ ກບ ກົວເຕົິ໋າ ວ່າພວກເຈົ້ັຼາທງສອງນຼີ້ັຄິດຍຸຍົງ ຈະໃຫູ້ເຮົາຂ້າ ເລົື່າປີ່ື ຊຶື່ງມີສະຕິປນຍາສດຊື່ຕື່ແຜ່ນດິນຖິັ້ຼມ, ຖ້າຄົນທງຫາຍຮູ້ຂ່າວໄປກຈະພາກນນນິ ທາເຮົາ. ແລູ້ວຈຶື່ງ 32

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫຼມັ້ 2 ຕອນທີ 2 ໄລ່ ສິມໂພຍ ກບ ກົວເຕົິ໋າ ອອກໄປ ແລູ້ວເຊີຍ ເລົ່ືາປ່ືີ ມານ່ືງແລູ້ວເວົັ້ຼາວ່າ “ຖ້າເຮົາໄດູ້ ກວນອູ ມາໄວູ້ກຈະດີກວ່າ ງັນ ຫຽງ ກບ ບນຸ ທວິ ສບິ ເທົື່າອີກ”. ເລ່ືົາປືີ່ ຈື່ຶງແຕ່ງໜງສຊງ່ືຶ ຈະໃຫ້ໄູ ປເຖິງກວນອູ ແລູ້ວສງືົ່ ໃຫູ້ ອ້ວນສຽ້ ວ ເບງ່ິື , ອວ້ ນສ້ຽວ ກຮບໜງສມາອ່ານເບິື່ງ ແລູ້ວຈດຜູ້ທີື່ຈະຖໜງສໄປໃຫູ້ກວນອູ ນຼ້ັນບ່ືງບ່ືມີຜູ້ໃດຈະຮບອາສາກ່ອນ. ອ້ວນສ້ຽວ ຈຶື່ງໃຫູ້ ຖອຍກບລົງມາຕງຼ້ັ ຢູ່ຕາແສງບູອ໋ຽງ, ນາຍກອງທະຫານຕັ້ຼງຄ້າຍລຽງກນລົງໄປຕາມທາງປະມານຫ້າຮ້ອຍເສັ້ນຼ ໃຫູ້ຮກສາ ຄ້າຍໝຼ້ນັ ຢູ່ບືໄ່ ດູ້ຍກົ ໄປຮບົ ພງຸ່ ໂຈໂສ. ຝ່າຍ ໂຈໂສ ກໃຫູ້ຕຼັ້ງຄ້າຍຢູ່ຕາແສງກົວຕ່ື ເມື່ອ ອ້ວນສ້ຽວ ບ່ືຍົກມາຮົບພຸ່ງກໃຫູ້ ແຮຫົວຕຸູ້ນ ຄຸມທະຫານຢູ່ ຮກສາຄ້າຍ ແລູ້ວ ໂຈໂສ ກພາ ກວນອູ ຍົກກອງທບກບມາເມອງຮູໂຕ໋ ແລູ້ວໃຫູ້ແຕ່ງອາຫານລ້ຽງ ກວນອູ ແລະ ທະຫານທງຫາຍ. ໂຈໂສ ຈື່ຶງເວຼ້ົັາໃຫູ້ ລິຍອຍ ວາ່ “ຊຶື່ງເຮາົ ໃຫກູ້ ອງລາລຽງຂຼ້ຶັນໄປເປນກອງໜ້ານ້ັຼນ ທ່ານບ່ືໄດູ້ລ່ວງຮູ້ເຮົາ ຄິດກົນເສິກ ຈຶ່ືງວ່າກ່າວທດທານເຮົາແຕ່ ຊຸນຮິວ ນຼ້ັນຮູ້ຄວາມຄິດຂອງເຮົາຜູ້ດຽວ, ທະຫານທງຫາຍທີ່ືກິນເຂົັຼ້າຢູ່ໄດູ້ຍນິ ແນວນນັຼ້ ກສນລະເສນີ ໂຈໂສ ວາ່ ມີສະຕປິ ນຍາໃນການຄິດກນົ ສກຶ ຫາຜໃູ້ ດປຽບບື່ໄດູ້”. ຂະນະນຼັ້ນພດີ ມ້າໃຊູ້ ຖໜຣງສບອກມາແຈູ້ງວຽກໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ໂຈຫອງ ທ່ືີໃຫູ້ຮກສາເມອງຢີຫາບອກມາ ວາ່ ມີນາຍໂຈນສອງຄນົ ຊ່ື ເລາ່ົື ເພກໜຶງື່ ກບ ກິ໋ງົ ເຕ໋າິົ ໜຶງື່ ໄດ້ຄູ ຸມພວກເພ່ືອນມາເປນຈານວນຫາຍ ເພ່ືອທຽວເຮດຮ້າຍແກ່ ລາຊະດອນໃນຫົວເມອງຢີຫາ, ໂຈຫອງ ຄຸມທະຫານໄປຮົບຫາຍເທືອ່ ເຫນເຫອກາລງຫາຍຈື່ຶງບອກຂກອງທບເຂົ້ັຼາມາ ໃຫູ້ຍົກໄປຊ່ວຍ”. ກວນອູ ຮູ້ເຫດແນວນັ້ຼນຈຶງື່ ເວົຼາັ້ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ຊຶ່ືງພວກໂຈນເຮດຫຍາບຊ້າແນວນີຼັ້ ຂ້າພະເຈົ້ຼັາຈະຂ ອາສາໄປປາບປາມໃຫູ້ຮາບຄາບໃຫູ້ໄດູ້”, ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວົັ້ຼາວ່າ “ທ່ານໄປເຮດສົງຄາມມີຄວາມຖກເມ່ືອຍມາຍງບື່ໄດູ້ຕອບ ແທນເທອ່ື . ຊ່ືຶງທ່ານຈະອາສາໄປປາບໂຈນນຼ້ັນຍງບື່ສົມຄວນເທ່ືອ”. ກວນອູ ຈ່ືຶງຕອບວາ່ “ຂ້າພະເຈ້ຼັາົ ນັຼ້ີຖາ້ ຢູ່ລ້າໆໂດຍທີື່ບ່ື ໄດູ້ກ່ືເສິກແມ່ນມກປ່ວຍເຈບ, ມະຫາອຸປະຣາດຈົື່ງເມດຕາປ່ອຍໃຫູ້ຂ້າພະເຈົຼັ້າໄປກ່ືເສິກເຖີດຈຶື່ງຈະມີຄວາມສະບາຍ ໃຈ”. ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນຼັນ້ ຈ່ງຶື ເວາ້ົັຼ ວ່າ “ທ່ານຈະໄປກ່ເື ສກິ ກຕາມໃຈ ທເື່ີ ຮົາວ່າແນວນີ້ັຼຍອ້ ນວາ່ ມີຄວາມປານທີ າ່ ນ” ແລ້ວູ ໂຈໂສ ກເກນທະຫານຫ້າໝ່ືນຄົນໃຫູ້ ອິກິ໋ມ ກບ ງັກຈິັ້ຼນ ໄປນາ. ກວນອູ, ອິກິ໋ມ ແລະ ງັກຈິ້ັຼນ ກລາ ໂຈໂສ ແລູ້ວຄຸມ ທະຫານຍົກອອກຈາກເມອງຮູໂຕ.໋ ຊຸນຮົກ ຈຶ່ືງເຂົັ້ຼາໄປເວັຼົ້າໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ຊຶ່ືງທ່ານໃຊູ້ໃຫູ້ ກວນອູ ໄປທບເທື່ອນັ້ີຼຂ້າພະເຈົາ້ຼັ ຄິດວ່າກວນອູ ຈະສບ ເສາະຟງຂ່າວຂອງ ເລື່າົ ປີ່ື, ຖ້າຮູ້ວາ່ ເລາ່ືົ ປີ່ື ຢແູ່ ຫງ່ ໃດ ກວນອູ ກຈະໄປຫາ”, ໂຈໂສ ຈງ່ືຶ ຕອບວ່າ “ເມືອ່ ເຮົາໄດູ້ໃຫູ້ໄປແລູ້ວ ຖາ້ ຈະຄນຄາໃຫກູ້ ບມາກບື່ສົມຄວນ, ຕ່ືໄປເຮົາຈະບ່ືໃຫູ້ ກວນອູ ໄປທບອີກ”. ຝ່າຍ ກວນອູ ຍົກກອງທບໄປເຖງິ ແດນເມອງຢີຫາກໃຫູ້ຕ້ັຼງຄາ້ ຍໝັ້ຼນຢູ່. ເມື່ອຕອນກາງຄນກອງຕະເວນຈບໄດູ້ ຊະເລີຍສອງຄນົ ຄຸມເອາົ ຕວົ ມາໃຫູ້ ກວນອ.ູ ກວນອູ ເຫນຊນຸ ຂຽນຈງ່ືຶ ຄດິ ໃນໃຈວາ່ ຊນຸ ຂຽນ ຢູ່ບ່ອນໃດທ່ານຈຶ່ືງຈບຕົວ ມາໄດູ້. ກວນອູ ຈຶື່ງໄລ່ຄົນທງຫາຍໃຫູ້ອອກໄປຢູ່ທາງນອກແລູ້ວຖາມ ຊຸນຂຽນ ວ່າ “ຕັຼ້ງແຕ່ເຮົາແຕກ ໂຈໂສ ເທື່ອນັ້ຼນ ຕາ່ ງຄນົ ຕາ່ ງພດພາກກນໄປ, ດຽວນີັຼ້ທາ່ ນມາຢູ່ບອ່ ນໃດທາ່ ນຈື່ຶງຈບມາໄດູ້”, ຊນຸ ຂຽນ ຈຶືງ່ ບອກວາ່ “ຕອນຂາ້ ພະເຈ້ົັຼາແຕກ ມານ້ັຼນໄດູ້ຈາກກບ ເລົ່ືາປີ່ື ຂ້າພະເຈົຼັ້າຈຶ່ືງມາອາໄສຢູ່ນາເລົ່ືາເພກ ທື່ີເມອງຢີຫາ” ແລູ້ວ ຊຸນຂຽນ ໄດູ້ຖາມ ກວນອູ ວ່າ “ຍອ້ ນຫຍງທ່ານຈ່ງືຶ ໄປຢູ່ກບ ໂຈໂສ ແລະ ເອ້ອັຼ ຍໃພູ້ຂອງທ່ານທງສອງນ້ຼນັ ຍົງສະບາຍດຢີ ູ່ບ”, ກວນອູ ໄດູ້ເອົາເລື່ອງທງໝ້ົຼັ ດເລົ່ືາໃຫູ້ ຊຸນຂຽນ ຟງທຸກປະການ. ຊຸນຂຽນ ຈຶື່ງບອກໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້ຼັາໄດູ້ຍິນຂ່າວວ່າ “ເລົ່ືາປ່ືີ ໄປຢູ່ນາ ອ້ວນສຽ້ ວ ເຈັ້າຼົ ເມອງກິຈິ໋ວ, ຊືຶ່ງຂາ້ ພະເຈັົາ້ຼ ມາຢູ່ກບ ເລ່ືາົ ເພກ ນີັ້ຂຼ ້າພະເຈ້ັຼາົ ກໄດູ້ວ່າກາ່ ວລະດມົ ເລ່ົາື ເພງ, ກິົ໋ງເຕິົ໋າ ກຍອມ ຈະເຂົຼ້ັາຢູ່ກບ ເລົ່ືາປີ່ື ເພ່ືອຈະຊ່ວຍວາງແຜນກາຈດ ໂຈໂສ ຈົ່ືງໃຫູ້ໄດູ້, ດຽວນຼັີ້ ເລົື່າເພກ ຮູ້ຂ່າວວ່າທ່ານໄດູ້ຍກົ ທບມາຈງື່ຶ ໃຫູ້ທະຫານຄົນນີ້ັຼນາທາງມາຫວງຈະໃຫູ້ຂ້າພະເຈົັຼ້າແຈູ້ງເລ່ືອງໃຫູ້ທ່ານວ່າ ມຼັ້ອື່ນນີັ້ຼ ເລົ່ືາເພກກບ ກົ໋ິງເຕົິ໋າ ຈະຍົກມາຮົບ 33

ເລອື່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫ້ັຼມ 2 ຕອນທີ 2 ແລູ້ວຈະເຮດທາທ່າເສຍໄຊຖອຍໄປ, ໃຫູ້ທ່ານມີຄວາມສະແດງຄວາມຮກໃຫູ້ແກ່ໂຈໂສ ແລູ້ວຈະໃຫູ້ພາເອ້ັຼອຍໃພູ້ທງ ສອງໄປຫາ ເລ່ືົາປີ່ືນ ຢູ່ເມອງກິຈິ໋ວ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນກມີຄວາມດໃີ ຈ ຈຶ່ືງເວຼົາ້ັ ວ່າ “ບດນັີ້ຼເຮົາຮູ້ຂາ່ ວ ເລ່ືາົ ປື່ີ ແລ້ວູ ກຈະພາເອັອ້ຼ ຍໃພູ້ທງສອງໄປ ຫາ ເລົາ່ື ປືີ່. ເຖງິ ວ່າອວ້ ນສຽ້ ວຮູ້ວ່າເຮາົ ຂາ້ ທະຫານທງສອງຕາຍແລູ້ວຈະຂ້າເຮົາຖມັ້ຼິ ກຕາມເຖີດ ຂແຕ່ໃຫເູ້ ຫນໜາ້ ອາ້ ຍເຮົາ ກອ່ ນ, ເມ່ອື ເຮົາມີໄຊຊະນະໃຫູ້ແກ່ ເລືາົ່ ເພກ ແລວູ້ ເຮາົ ຈະກບເຂົາຼັ້ ໄປເມອງຮູໂຕ໋ ເພືອ່ ຈະລາ ໂຈໂສ ແລູ້ວຈືງ່ຶ ຈະພາເອຼັ້ອຍ ໃພູ້ເຮົາໄປຫາ ເລົື່າປ່ືີ” ຊຸນຂຽນ ຈຶ່ືງເວົ້ັຼາວ່າ “ຂ້າພະເຈົຼັ້າຈະໄປຫາເລົື່າປີ່ືກ່ອນ ເພື່ອຟງຂ່າວເບິື່ງວ່າ ອ້ວນສ້ຽວ ຈະຄຽດ ທ່ານ ຫ ບ, ຖ້າໄດູ້ຂ່າວດີ ຫ ຮ້າຍແນວໃດແລູ້ວ ຂ້າພະເຈົັ້ຼາຈະຮີບກບມາບອກທ່ານ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງກມີຄວາມດີໃຈ ຫາຍ. ເວລາປະມານສາມໂມງຈງ່ືຶ ໃຫູ້ທະຫານທ່ືີສະໜິດນ້ຼັນ ລກສົງ່ື ຊຸນຂຽນ ກບທະຫານຄົນໜງືຶ່ ນນັຼ້ ອອກໄປຈາກຄ້າຍ. ເມອ່ື ຮຸ່ງເຊາຼັ້ົ ຂັ້ຶຼນມາ ກວນອູ ຈືຶ່ງຈດແຈງທະຫານຍົກໄປຈະຮົບກບພວກໂຈນ; ຝ່າຍ ກົິ໋ງເຕົ໋ິາ ເມ່ືອຮູ້ວ່າ ກວນອູ ຍົກມາກຄຸມທະຫານຍົກອອກໄປ. ກວນອູ ເຫນແນວນັ້ຼນກຂ່ືີມ້າຂຶຼ້ັນໄປໜ້າ ທະຫານທງຫາຍ ແລູ້ວແກງູ້ ຮ້ອງວ່າໃຫູ້ ກົ໋ງິ ເຕາົ໋ິ ວ່າ “ຍ້ອນຫຍງເຈຼາົັ້ ຈືງ່ຶ ຄບົ ສມົ ຮຮູ້ ່ວມຄິດກບພວກໂຈນເພອ່ື ຄິດກະບົດຕ່ື ແຜ່ນດິນ” ກົິ໋ງເຕົ໋ິາ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ເຮົາຈະກະບົດຕ່ືແຜ່ນດິນນຼັ້ນເປນໄປບ່ືໄດູ້, ເຈົ້ັຼາຕ່າງຫາກທີ່ືເປນຄົນບ່ືຮູ້ຈກເຈົ້ັຼານາຍ, ດຽວນ້ຼີັ ເລົາື່ ປື່ີ ນາຍຂອງເຈຼົ້າັ ໄປຢູ່ກບ ອວ້ ນສຽ້ ວ ຍອ້ ນຫຍງເຈຼາ້ັົ ຈ່ງຶື ມາເຮດວຽກເຂາຼ້ົັ ນາ ໂຈໂສ. ເຈາັົຼ້ ຈະເປນກະບດົ ຕ່ື ເລືົາ່ ປ່ືີ ແມນ່ ບ”. ກວນອູ ບືໄ່ ດູ້ຕອບຫຍງຈືຶ່ງຂມ່ືີ ້າເຂຼ້າັົ ຮົບກບ ກ໋ງົິ ເຕາ໋ົິ ໄດຫູ້ າ້ ເພງ, ກົງ໋ິ ເຕາົິ໋ ທາທ່າຄມຸ ມ້າໜີ ກວນອູ ຈ່ືຶງຂ່ີືມ້າໄລ່ ໄປ, ກງົິ໋ ເຕິົາ໋ ເຫນ ກວນອູ ໄລ່ເກນີ ທະຫານທງຫາຍເຂັາຼົ້ ມາຈືຶ່ງເອາົ ມ້າໄວູ້ ແລູ້ວຫຽວມາເວາັຼ້ົ ໃຫູ້ ກວນອູ ວາ່ “ເມອງຢີຫາ ທື່ຢີ ໃູ່ ນເງັອຼ້ ມມເຮາົ ນັ້ຼີເຮົາຈະຍກົ ໃຫທູ້ ່ານແລວູ້ ແຕ່ທາ່ ນຢາ່ ລມບນຸ ຄນູ ຂອງ ເລ່ືາົ ປ”ືີ່ . ກວນອູ ໄດູ້ຍິນ ກົ໋ິງເຕົິ໋າ ເວົັຼ້າຖກຕ້ອງກບຄາຂອງ ຊຸນຂຽນ ຈຶ່ືງແກູ້ງຄຸມມ້າໄລ່ເຂົ້ຼັາໄປໃນໝູ່ທະຫານຂອງ ກົິ໋ງ ເຕາິົ໋ . ກົ໊ງເຕົາິ໋ ຈືຶງ່ ພາ ເລາືົ່ ເພກ ແລະ ທະຫານທງຫາຍໜີໄປ ແລະ ຫົວເມອງທງຫາຍທືີ່ຂ້ຶຼັນກບເມອງຢຫີ າ ຊ່ຶືງ ເລ່ົືາເພກ ກບ ກົິ໋ງເຕົ໋ິາ ຕີໄດູ້ນ້ຼັນ ກວນອູ ກປາບປາມໃຫູ້ຮາບຄາບເໝອນແຕ່ກ່ອນ. ແລູ້ວ ກວນອູ ຍົກກບໄປແຈູ້ງເລ່ືອງໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ວ່າ “ປາບປາມໂຈນແລູ້ວ” ໂຈໂສ ມີຄວາມດີໃຈແລູ້ວຈຶື່ງຊວນໃຫູ້ ກວນອູ ກິນເຂົຼ້ັາແລູ້ວກຕອບແທນທະຫານ ຕາມຄວາມເໝາະສົມ. ກວນອູ ຈື່ງຶ ລາ ໂຈໂສ ມາບອ່ ນຢູ່ ຈື່ງຶ ເຂ້າັົຼ ໄປຄານບເອອ້ັຼ ຍໃພູ້ຮອດແຄມປະຕູ ແລູວ້ ບອກຂ່າວທກຸ ປະການ. ນາງ ກາຮູຫຍິນຈຶ່ືງຖາມວ່າ “ເຈົັ້ຼາໄປເຮດເສິກເຖິງສອງເທ່ອື ຍງບື່ຮູ້ຂ່າວ ເລົື່າປື່ີ ເທ່ືອບ”. ກວນອູ ໄດູ້ຍິນເອ້ຼັອຍໃພູ້ຖາມແນວ ນຼ້ນັ ຖາ້ ຈະບອກຄວາມຈິງກຢູ້ານຄວາມລບຈະແຕກ. ຈງືຶ່ ຕອບວາ່ “ຂາ້ ພະເຈັ້າົຼ ໄດູ້ເອົາໃຈໃສ່ຟງຂາ່ ວຢູ່ ແຕ່ຍງບ່ືຮູ້ວາ່ ເລ່ົືາ ປີ່ື ຢູ່ໃສ” ແລູ້ວ ກວນອູ ກລາເອ້ັຼອຍໃພູ້ກບມາ. ນາງກາຮູຫຍິນກບ ນາງບີຮູຫຍິນ ໄດູ້ຟງ ກວນອູ ວ່າແນວນ້ຼັນກຄິດສົງ ໄສຈງຶື່ ປກຶ ສາກນວ່າ “ຢູ້ານ ເລ່ົືາປີ່ື ຕາຍແລ້ວູ ກວນອູ ຢູ້ານເຮົາຈະເສ້າົັຼ ໂສກຈ່ືຶງບໄື່ ດູ້ບອກຄວາມຈິງ” ແລູ້ວທງສອງຄົນກ ກອດຄກນຮອ້ ງໄຫ.ູ້ ຂະນະນນັ້ຼ ທະຫານເກົ່າື ຂອງ ເລົ່າື ປື່ີ ຊງ່ືຶ ໄປທບກບ ກວນອູ ໄດຍູ້ ິນພນລະຍາຂອງ ເລົ່ືາປ່ີື ຮອ້ ງໄຫດູ້ ືງ່ ນ້ັຼນ ຈື່ຶງເຂຼົັ້າ ໄປແຄມປະຕູແລູ້ວບອກວ່າ “ທ່ານທງສອງຢ່າທຸກຮ້ອນເລີຍ ເລົື່າປື່ີ ນາຍຂອງຂ້າພະເຈົ້ັຼານັ້ຼນບື່ໄດູ້ຮບອນຕະລາຍຫຍງ, ດຽວນີັ້ຼໄດູ້ໄປຢູ່ກບ ອ້ວນສ້ຽວ ເຈົຼ້ັາເມອງກຈິ ິວ໋ ”. ນາງກາຮູຫຍິນ ກບ ນາງບີຮູຫຍິນໄດູ້ຍິນແນວນັ້ຼນກຄ່ອຍສະບາຍໃຈ ແລູ້ວຈື່ຶງຖາມວ່າ “ຍອ້ ນຫຍງເຈ້ັຼົາຈງ່ຶື ຮູ້ຂາ່ ວແນວນີັ້ຼ” ທະຫານຄນົ ນັຼ້ນຈື່ຶງບອກວ່າ “ຂ້າພະເຈັ້າຼົ ໄດູ້ໄປທບກບ ກວນອູ ມີຜູ້ ມາບອກວາ່ ເລົ່ືາປ່ີື ໄປຢູ່ກບ ອວ້ ນສ້ຽວ”. 34

ເລ່ອື ງ “ສາມກກົ ” ເຫັຼ້ມ 2 ຕອນທີ 2 ນາງກາຮູຫຍິນ ຈຶ່ືງໃຫູ້ເອີ້ັຼນ ກວນອູ ມາແລູ້ວເວົຼາ້ັ ວາ່ “ທ່ານຢູ່ກບ ເລົ່ືາປ່ືີ, ເລົື່າປືີ່ ກບື່ໄດູ້ເຮດສື່ິງໃດໃຫູ້ທ່ານຂດ ເຄອງ, ດຽວນຼີ້ັທ່ານມາຢູ່ກບ ໂຈໂສ, ໂຈໂສ ລ້ຽງດູທ່ານໄດູ້ດີ ທ່ານມີຄວາມສຸກແລູ້ວບຈຶ່ືງລມເລົື່າປື່ີ ຈຶື່ງບ່ືເອົາຂ່າວຈິງ ມາບອກໃຫພູ້ ວກເຮົາຮູ້”. ກວນອູ ຕກົ ໃຈຈືຶ່ງຄກຸ ເຂ່ືາົ ລົງຄານບແລູ້ວຕອບວາ່ “ຂ້າພະເຈົຼັ້າຈະຄິດຮາ້ ຍຕື່ ເລ່າົື ປີ່ື ນນ້ຼັ ເປນໄປ ບື່ໄດູ້, ຖາ້ ຂ້າພະເຈຼ້າົັ ຈະບອກຄວາມຈງິ ກຢູ້ານວ່າຄົນທງຫາຍຈະຮູ້ ແລ້ວູ ຈະຮູ້ໄປເຖິງ ໂຈໂສ, ໂຈໂສ ກຈະວາງແຜນປູ້ອງ ກນໄວູ້ບື່ໃຫໄູ້ ປຫາ ເລາ່ືົ ປີ່ື ໂດຍສະດວກ. ຂ້າພະເຈຼົັ້າຈຶື່ງຍງບ່ືທນໄດູ້ບອກຄວາມຈິງໃຫູ້”. ນາງກາຮຫູ ຍນິ ຈຶ່ືງເວັ້ຼາົ ວາ່ “ຖ້າ ເຈາ້ັຼົ ຄດິ ເຖງິ ເລ່ືົາປືີ່ ຢູ່ກຂໃຫເູ້ ຈ້ົາຼັ ມໄີ ຊຊະນະກບສດຕູທກຸ ທິດເຖດີ . ບດນ້ຼີັຮູ້ຂ່າວແລູ້ວຈື່ົງຮີບວາງແຜນທືີ່ຈະໄປຫາ ເລົື່າປື່ີ ໃຫໄູ້ ວ”. ກວນອູ ກລາເອຼັ້ອຍໃພມູ້ າ ແລູ້ວໄດຄູ້ ດິ ແຜນຈົນບ່ເື ປນອນກິນອນນອນ. ຕອນທີ 24 ຝ່າຍ ອິກິ໋ມ ຕອນໄປທບກບ ກວນອູ ນ້ຼັນຮູ້ຂ່າວວ່າ ເລົ່ືາປ່ືີ ໄປຢູ່ກບ ອ້ວນສ້ຽວ. ອິກິ໋ມ ຈຶ່ືງເອົາເລື່ອງໄປບອກ ໃຫແູ້ ກ່ ໂຈໂສ ທກຸ ປະການ ໂຈໂສ ໄດູ້ຟງແນວນຼັນ້ ກບື່ມີຄວາມສະບາຍໃຈຈຶງື່ ສືງ່ ໃຫູ້ ຕຽວລ້ຽວ ໄປຟງຂາ່ ວເບິງ່ື ວ່າ ກວນ ອູ ຮູ້ຂ່າວ ເລົື່າປ່ີື ແລູ້ວຈະວາງແຜນເຮດແນວໃດ. ຕຽວລ້ຽວ ກລາ ໂຈໂສໄປຫາ ກວນອູ ທກທາຍຖາມຂ່າວກນແລູ້ວ ເຫນກິຣິຍາຂອງ ກວນອູ ບື່ສະບາຍຈືງ່ຶ ເວົັາ້ຼ ວ່າ “ຂ້າພະເຈາົຼັ້ ຮູ້ເຫດວ່າທາ່ ນໄປເທືອ່ ນ້ຼີັໄດູ້ຂ່າວຂອງ ເລ່າົື ປື່ີ ຢູ່ເມອງຝາ່ ຍເໜອ , ຂາ້ ພະເຈາັ້ົຼ ພອຍມຄີ ວາມຍິນດີນາທາ່ ນ”. ກວນອູ ຈ່ຶືງຕອບວາ່ “ເຮົາຮູ້ຂາ່ ວວ່າ ເລາົ່ື ປີ່ື ຍງມີຊີວິດຢູ່ ແຕ່ດຽວນ້ີັຼເຮົາກຍງ ມຄີ ວາມວຕິ ົກນາຍອ້ ນວ່າຍງບືໄ່ ດູ້ເຫນໜາ້ ເລາົື່ ປື່ີ ເທື່ອຊ່ືງຶ ທ່ານຈະມາດີໃຈນາເຮົານນຼັ້ ຍງບ່ືໄດູ້ເທື່ອ”. ຕຽວລ້ຽວ ຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ທ່ານກບ ເລົ່ືາປີື່ ເປນເພື່ອນສະໜິດກນ, ຂ້າພະເຈົ້ັຼາກເປນເພ່ືອນຂອງທ່ານ, ທ່ານຮກ ເລ່ືາົ ປ່ືີ ຂາ້ ພະເຈົ້າຼັ ນັ້ີຼທ່ານກຈະຮກຄກນບ”, ກວນອູ ຈຶືງ່ ຕອບວາ່ “ທາ່ ນກບເຮາົ ເປນເພ່ອື ນຮກກນກຈິງ ແຕ່ເຮົາບື່ໄດູ້ມີໃຈ ຮກທາ່ ນເໝອນກບຮກ ເລາືົ່ ປື່ີ. ອນ ເລົາື່ ປື່ີ ນຼ້ັນເຮົາຄົບກນມາແຕ່ດົນນານແລວູ້ ແລະ ເຮົາກນບຖວາ່ ເປນນາຍແລູ້ວກຍງ ໄດູ້ສາບານໄວູ້ຕື່ກນ. ເຮາົ ຈ່ືງຶ ຮກ ເລ່າືົ ປ່ີື ຫາຍກວ່າທ່ານ”. ຕຽວລ້ຽວ ຈ່ືຶງເວຼາົ້ັ ວາ່ “ດຽວນຼັ້ີທ່ານຮູ້ຂ່າວ ເລາືົ່ ປືີ່ ແລູ້ວທ່ານຈະ ໄປຫາບ ຫ ຈະເຮດແນວໃດ”. ກວນອູ ຈ່ືງຶ ຕອບວ່າ “ທາອິດເຮາົ ໄດູ້ເວຼາ້ັົ ໄວູ້ໃຫມູ້ ະຫາອປຸ ະຣາດແລ້ວູ ເຮົາກຈະລາໄປຕາມຄາສນຍາ, ທາ່ ນຈ່ງົື ອາ ນຸເຄາະເຮົາຊ່ວຍເອາົ ວຽກຂອງເຮົານີັ້ຼໄປແຈງູ້ ໃຫູ້ແກ່ມະຫາອຸປະຣາດໂດຍດີ ຢ່າໃຫູ້ມີຄວາມເຄອງໃຈແກ່ເຮົາໄດູ້”. ຕຽວ ລ້ຽວ ຈື່ຶງເອາົ ເລ່ືອງທ່ືີ ກວນອູ ຕອບມານຼນ້ັ ໄປເລົື່າໃຫູ້ ໂຈໂສ ຟງທກຸ ປະການ ໂຈໂສ ຈືຶ່ງເວຼົາັ້ ວ່າ “ເຮົາຈະວາງແຜນໜ່ວງ ໜຽວເອາົ ກວນອໄູ ວູ້ໃຫໄູ້ ດູ້”. ສ່ວນ ກວນອູ ນັ້ນຼ ຍງຄິດກງວນົ ເລອ່ື ງທີື່ຈະໄປຫາ ເລ່ືາົ ປີື່”. ພດີຄົນໃຊູ້ມາບອກວ່າມີຜູ້ມາຫາທ່ານ. ກວນອູ ຈຶື່ງໃຫູ້ໄປເອີຼັ້ນເຂົັ້ຼາມາແລູ້ວຖາມວ່ “າທ່ານນັີຼ້ຊ່ືຫຍງ? ຢູ່ເມອງ ໃດ? ມີທຸລະະສິ່ງື ໃດຈງຶື່ ມາຫາເຮົາ?” ຕນຈນິ໋ ຈຶງ່ື ບອກວາ່ “ຂາ້ ພະເຈຼາ້ັົ ຊື່ ຕນຈນິ໋ ເປນທະຫານຂອງ ອວ້ ນສຽ້ ວ. ດຽວນັຼີ້ ອ້ວນສ້ຽວ ໃຫູ້ຂ້າພະເຈົຼ້ັາຖໜງສຂອງ ເລົື່າປີື່ ມາໃຫູ້ທ່ານ” ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນກມຄີ ວາມດີໃຈຈຶ່ືງຮບເອົາໜງສມາ ອ່ານເບິ່ືງມີໃຈຄວາມວ່າ “ໜງສຂອງ ເລົື່າປີ່ື ໃຫູ້ມາເຖິງ ກວນອູ ທາອິດເຮົາໄດູ້ສາບານໄວູ້ຕື່ກນທງສາມຄົນຢູ່ໃນສວນ ດອກໄມູ້ນັຼ້ນ ວ່າຈະຮ່ວມສຸກຮ່ວມທຸກນາກນ, ຖ້າຜູ້ໃດຕາຍກຈະຕາຍໄປນາ, ດຽວນີຼັ້ເຮົາທງສາມຄົນໄດູ້ພດພາກຈາກ ກນ ແຕ່ເຮາົ ໄດູ້ມາອາໄສຢູ່ນາ ອ້ວນສ້ຽວ ເຈັຼາ້ົ ເມອງກຈິ ິວ໋ ຢູ່ ແລະ ກວນອູ ນັຼນ້ ໄປອາໄສຢູ່ນາ ໂຈໂສ ໄດູ້ກ່ືການສົງຄາມມີ ຄວາມຮກ, ໄດູ້ແຕ່ງຕັ້ຼງຍົດຖາບນດາສກມີຄວາມສກຸ ຢູ່, ບ່ືໄດູ້ຄດິ ເຖິງຄາທ່ືີສາບານໄວູ້ໃຫເູ້ ຮົາ, ຖ້າ ກວນອູ ຈະຄິດໃຫູ້ມີ ຄວາມຮກ ໂຈໂສ ໃຫຫູ້ າຍຂນັຶຼ້ ໄປກວ່ານ້ັຼີ ກໃຫຮູ້ ບີ ມາຕດຫວົ ເຮົາໄປໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ເຖີດ”. 35

ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫ້ຼມັ 2 ຕອນທີ 2 ເມື່ອ ກວນອູ ຮເູ້ ນອ້ຼັ ໃນໜງສແລູ້ວກຮ້ອງໄຫູ້ ຈ່ງືຶ ເວ້ົຼາັ ໃຫູ້ ຕນຈນິ໋ ວ່າ “ທ່ືີເຮາົ ມາຢູ່ກບ ໂຈໂສ ນ້ຼັີຍ້ອນຄວາມຈາ ໃຈ, ຈະໃຫລູ້ ມອາ້ ຍນຼ້ັນແມ່ນເປນໄປບ່ືໄດູ້, ເຖງິ ຈະອາສາ ໂຈໂສ ໄປທບເທ່ືອໃດກສບຂ່າວຢູ່ບ່ືໄດູ້ຂາດ, ເມອ່ື ຮູ້ວ່າ ເລືົ່າ ປີື່ ຢູ່ກບ ອ້ວນສ້ຽວ ກຄິດຢູ່ວ່າຈະໄປຫາແຕ່ຍງບໄ່ື ດູ້ໂອກາດເທື່ອ”. ຕນຈິ໋ນ ຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ທ່ານຮກສາສດຈະຢູ່ແນວນ້ນຼັ ຈົງື່ ຮີບວາງແຜນໄປຫາ ເລ່າົື ປີ່ື ໃຫຈູ້ ົືງ່ ໄດູ້”, ກວນອູ ຈຶ່ງື ຕອບວ່າ “ຕອນຈະເຂຼາັ້ົ ໄປຢູ່ກບ ໂຈໂສ ນຼນັ້ ເຮົາກໄດູ້ວ່າກ່າວໄວູ້ ເຖິງສາມປະການ, ເມອ່ື ຮູ້ຂ່າວດຽວແລູ້ວນຼ້ັີຈະຮີບໄປຕາມສນຍາຄົນທງຫາຍກຈະພາກນນິນທາເອາົ , ຈາເປນເຮົາຈະຄິດ ຜນຜ່ອນລາ ໂຈໂສ ໃຫູ້ເປນໂອກາດກ່ອນ. ເຖິງວ່າ ໂຈໂສ ບື່ໃຫູ້ໄປເຮົາກຈະໄປໃຫູ້ໄດູ້” ແລູ້ວ ກວນອູ ຈຶ່ືງແຕ່ງໜງສ ຕອບ ເລືາ່ົ ປືີ່ ຕາມເລອື່ ງທື່ີຜ່ານມາທກຸ ປະການແລວູ້ ກສງ່ືົ ໃຫູ້ຕນຈິນ໋ , ຕນຈນິ໋ ກຮບໜງສແລູ້ວລາ ກວນອູ ກບໄປ. ກວນ ອູ ຈຶື່ງເອົາໜງສທ່ືີຕອບນ້ັຼນໄປບອກໃຫູ້ເອ້ັຼອຍໃພູ້ທຸກປະການ, ເອຼັ້ອຍໃພູ້ທງສອງກມີຄວາມດີໃຈ ກວນອູ ຈຶື່ງລາເອ້ັຼອຍ ໃພໄູ້ ປຫາ ໂຈໂສ ຫວງຈະລາໄປຫາ ເລາື່ົ ປ່ືີ. ຂະນະນຼ້ັນມີຄົນເອົາຂ່າວໄປບອກໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ ກວນອູ ນຼັ້ນວາງແຜນຈະລາໄປຫາ ເລົື່າປ່ືີ. ໂຈໂສ ຈຶ່ືງໃຫູ້ປິດ ປະຕູຕຶກໄວູ້ແລູ້ວຂຽນໜງສມາຕິດໄວູ້ຢູ່ປະຕູວ່າ “ມະຫາອຸປະຣາດບ່ືສະບາຍ, ຢ່າໃຫູ້ຜູ້ໃດເຂົຼັ້າມາປຶກສາວຽກ”. ເມອ່ື ກວນອູ ມາເຖິງປະຕູເຫນໜງສຕິດໄວູ້ແນວນັຼ້ນກກບມາບ່ອນຢູ່ ແລູ້ວຈຶ່ືງໃຫູ້ທະຫານຂອງຕົນເອງປະມານສິບເອດສິບ ສອງຄົນ ຈດແຈງລົດສາລບເອັ້ອຼ ຍໃພກູ້ ບຊບສິນສື່ິງຂອງກຽມໄວູ້. ບນດາເງນິ ຄາ, ເສັຼອ້ ຜ້າ ແລະ ສື່ິງຂອງກບສາວຄົນໃຊູ້ ທື່ີ ໂຈໂສ ໃຫນູ້ ນັຼ້ ຢາ່ ໃຫຜູ້ ໃູ້ ດເອົາໄປ. ເມ່ືອຮ່ງຸ ເຊັ້ົາຼ ຂຶ້ຼັນມາ ກວນອູ ກໄປລາອກີ ເຫນປະຕຕູ ຶກຢງປິດຢູ່ຈຶ່ືງໄປທເີື່ ຮອນຂອງ ຕຽວລຽ້ ວ ນາຍປະຕູນນັ້ຼ ບ່ືໃຫູ້ເຂັ້າຼົ ໄປບອກວ່າ ຕຽວລ້ຽວ ຍງເຈບຢູ່. ກວນອູ ຈ່ືຶງຄດິ ວ່າ ໂຈໂສ ເຮດແນວນແຼ້ັີ ກ້ງູ ຈະບື່ໃຫເູ້ ຮາົ ໄປຫາ ເລົື່າປ່ີື ຕວົ ເຮົາກມີຄວາມວຕິ ກົ ຈະຊາ້ ຢູ່ນ້ຼັນບື່ໄດູ້. ຈ່ງຶື ກບມາບ່ອນຢູ່ແລູ້ວຂຽນໜງສວ່າ “ຂ້າພະເຈາ້ັົຼ ກວນອູ ຂແຈູ້ງເລອ່ື ງໄວູ້ໃຫແູ້ ກ່ມະຫາອຸປະຣາດ ຍ້ອນຂ້າບເຈຼາ້ັົ ກບ ເລືາ່ົ ປ່ືີ ນຼ້ັນໄດູ້ສາບານໄວູ້ຕ່ືກນວ່າ ຈະຮ່ວມທຸກຮ່ວມສຸກກນ, ຖ້າຜູ້ໃດຕາຍກຈະຕາຍນາກນ, ຄົນທງຫາຍກຮູ້ໝົດ ແລະ ຕອນທ່ານຍົກກອງທບໄປຮົບເມອງແຫູ້ຝນຼ້ັນ ຂ້າພະເຈົັ້ຼາກໄດູ້ສນຍາໄວູ້ແກ່ທາ່ ນ, ທ່ານກໄດູ້ຮບປະຕິຍານຂ້າພະເຈົາຼັ້ ຈງ່ຶື ມາຢູ່ນາທ່ານ. ດຽວນັ້ີຼຂ້າພະເຈົຼັ້າຮູ້ຂ່າວ ເລົື່າປີື່ແລູ້ວຂາ້ ພະເຈຼົ້ັາຈະລາທ່ານໄປຫາ ເລົື່າປ່ືີ ຕາມຄາທື່ີໄດູ້ສນຍາໄວູ້. ຊຶື່ງທ່ານ ໄດູ້ມີບຸນຄູນຖະນຸບາລຸງຂ້າພະເຈົ້ຼັາໄວູ້ນ້ຼັນ ຂ້າພະເຈົຼັ້າກຄິດເຖິງບຸນຄູນຢູ່ ແຕ່ຈະລມບຸນຄູນຂອງ ເລົື່າປ່ີື ນຼ້ັນແມ່ນບ່ືໄດູ້, ຖາ້ ຕໄື່ ປຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈາັຼົ້ ຍງບ່ືຕາຍກຈະຂຕອບແທນບຸນຄູນຂອງທ່ານອີກ”. ເມືອ່ ຂຽນໜງສແລູ້ວຈຶ່ືງໃຫູ້ຄົນໃຊູ້ເອົາ ໄປໃຫູ້ນາຍປະຕູເຮອນຂອງ ໂຈໂສ. ກວນອູ ຈງືຶ່ ເອົາກາຕາແໜງ່ ກບຊບສງືິ່ ຂອງທ່ືໂີ ຈໂສໃຫູ້ນຼນັ້ ໃສ່ຫບີ ໃສ່ກະແຈແລູ້ວມອບສາວຄົນໃຊູ້ໄວູ້ແລູ້ວ ຈ່ຶືງ ເຊີນເອອັຼ້ ຍໃພູ້ທງສອງຂຶຼ້ັນລົດ, ສ່ວນ ກວນອູ ຖງ້າວຂື່ີມາ້ ເຊກເທາົ ພາທະຫານສິບເອດສິບສອງຄົນອອກປະຕູເມອງທາງ ທິດເໜອ. ນາຍປະຕູຫ້າມໄວູ້ ກວນອູ ຄຽດຈຶ່ືງຮ້ອງດ້ວຍສຽງອນດງນາຍປະຕູຕົກໃຈຢູ້ານຈຶ່ືງຫີກໄປ. ກວນອູ ຈຶື່ງໃຫູ້ ທະຫານສິບເອດສິບສອງຄົນນ້ັຼນຮກສາເອຼັອ້ ຍໃພໄູ້ ປທາງໜ້າ, ສວ່ ນ ກວນອູ ແມນ່ ປ້ອູ ງກນໄປຂ້າງຫງ, ທະຫານທງໝົດ ນນ້ັຼ ກຂບລົດຕາມທາງຫວງໄປ. ຝາ່ ຍ ໂຈໂສ ໄດູ້ປຶກສາກນກບທະຫານທງຫາຍຢູ່ ຊງຶ່ື ຈະຄດິ ແຜນໜ່ວງໜຽ່ ວ ກວນອໄູ ວູ້ ແລະ ເລ່ືອງລາວຍງ ບ່ືຕົກລົງກນ ກມີນາຍປະຕູເອົາໜງສຂອງ ກວນອູ ໄປໃຫູ້ໂຈໂສ, ໂຈໂສ ຮບເອົາໜງສມາອ່ານເບິ່ືງ ເມ່ືອຮູ້ເນຼ້ັອໃນນ້ັຼນ ແລູ້ວກຕົກໃຈຈງືຶ່ ເວາຼັ້ົ ວາ່ “ກວນອູ ບໄື່ ປແລວູ້ ບ”. ພດີສຊາວຄນົ ໃຊູ້ສິບຄົນນຼັນ້ ເອົາກາ ແລະ ຊບສິງ່ື ຂອງທ່ືີ ກວນອູ ມອບ ໄວູ້ນັ້ຼນມາໃຫູ້ແກ່ ໂຈໂສ ແລູ້ວບອກວ່າ “ດຽວນ້ຼີັ ກວນອູ ໄດູ້ພາເອຼ້ັອຍໃພູ້ທງສອງໄປແລູ້ວ” ໂຈໂສ ຢງບ່ືທນໄດູ້ຕອບ ຫຍງເທອ່ື ນາຍປະຕເູ ມອງຝາ່ ຍເໜອກເອົາຂາ່ ວມາບອກແກ່ ໂຈໂສ ວາ່ “ກວນອູ ພາເອັຼອ້ ຍໃພອູ້ ອກໄປແລູ້ວ, ຂ້າພະເຈົຼັ້າ 36

ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫ້ມັຼ 2 ຕອນທີ 2 ຫາ້ ມໄວູ້ກບ່ືຟງ, ຖາ້ ຈະຈບກມຸ ໄວູ້ກຢາູ້ ນ ກວນອູ ຈະຂ້າ”. ໂຈໂສ ກບທ່ືີປຶກສາຍງບໄ່ື ດູ້ວ່າຫຍງ ຊົວຫຍງົ ນາຍທະຫານ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນຈື່ຶງເວັົຼາ້ ໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ຊຶງື່ ກວນອູ ໜໄີ ປນຼັນ້ ຂ້າບເຈ້ັຼົາຈະຂທະຫານສາມພນຄົນອາສາໄປຈບເອົາຕົວມາ ໃຫແູ້ ກ່ທາ່ ນ”. ໂຈໂສ ຈງ່ືຶ ຮ້ອງດງໆໃສ່ ຊົວຫຍງົ ແລວູ້ ເວຼົາ້ັ ວາ່ “ຊື່ຶງ ກວນອູ ໄປເທອ່ື ນີຼັ້ຍອ້ ນມີໃຈກະຕນຍູຕື່ ເລືົ່າປື່ີ ຜເູ້ ປນນາຍ, ອີກປະການໜງ່ຶື ເຮົາກໄດູຮ້ ບສນຍາ ກວນອູ ໄວແູ້ ລູ້ວທາ່ ນກໃຫໜູ້ ງສບອກເຮາົ ເຫດໃດຈະວາ່ ທ່ານໜີ. ທ່ານທງຫາຍຈົ່ືງ ມີໃຈຮກນາຍໃຫູ້ເໝອນ ກວນອູ ເຖີດ”. ເທຍຫຍົກ ຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ມະຫາອຸປະຣາດໄດູ້ຊຸບລ້ຽງ ກວນອູ ກດີທີື່ສຸດ ແຕ່ ກວນອູ ກດູໜິື່ນບ່ືໄດູ້ນົບນ້ອມລາແລູ້ວຍງບງອາດຂຽນໜງສມາໃຫູ້ແນວນຼັ້ີບ່ືສົມຄວນ. ຖ້າຈະປ່ອຍ ກວນອູ ໄປເຖິງ ອວ້ ນສຽ້ ວ ເຂ້າຼົັ ນາ ອວ້ ນສ້ຽວ ກຈະມີໃຈຄຽດແຄູ້ນຂ້ຼັຶນ ປຽບດງ່ື ເສອທື່ີມກີ າລງ. ຂໃຫທູ້ ່ານກະເກນທະຫານໄປຈບເອົາ ຕົວ ກວນອູ ມາຂ້າຖມຼັ້ິ ດນົ ໄປຈງຶ່ື ຈະບື່ມີສຽ້ ນໜາມ”. ໂຈໂສ ຈງື່ຶ ຕອບວ່າ “ເຮົາໄດ້ຮູ ບສນຍາທາ່ ນໄວູ້ແລູ້ວຖາ້ ຈະໃຫູ້ໄປຕິດຕາມເອົາຕົວມາແດຽວນ້ັຼີກຈະເສຍສດຈະ ໄປ, ອກີ ປະການໜງື່ຶ ນ້ັຼາໃຈຂອງ ກວນອູ ກຮກສາຄວາມສດຊ່ືຢູ່, ຖາ້ ພາຍໜາ້ ໄປຄິດວາ່ ຈະບື່ເຮດຮ້າຍໃຫເູ້ ຮາົ ” ແລວູ້ ໂຈ ໂສ ຈງ່ຶື ເວັາົຼ້ ໃຫູ້ ຕຽວລ້ຽວ ວ່າ “ເຮາົ ຖະນບຸ າລຸງ ກວນອູ ພຽງນຼັ້ີ ກວນອູ ກບື່ເຫນແກ່ຍົກຖາບນດາສກ ແລະ ຊບສິນສ່ິືງ ຂອງ, ຍງຕຼັງ້ ໃຈຮກສາສດຈະຫາຜູ້ໃດຈະປຽບບືໄ່ ດູ້, ເຮົາກຄິດເກງໃຈ ກວນອູ ຢ.ູ່ ທ່ານຈງ່ືົ ຮບີ ຕາມໄປຫ້າມ ກວນອູ ໄວູ້ ວ່າເຮົາຈະຂໄປສ່ງົື ເຮອດກາງທາງ ແລວູ້ ຈະໃຫເູ້ ງິນຄາເສັຼ້ອຜ້າແກ່ ກວນອູ ໃຫເູ້ ປນບນຸ ຄນູ ໄວູ້ໃຫູ້ດີດົນໄປ ກວນອູ ຈະໄດູ້ ຄິດເຖິງບຸນຄູນຂອງເຮົາ”. ຕຽວລ້ຽວ ກລາ ໂຈໂສ ແລູ້ວຂຶັຼ້ນມ້າຂື່ີຕາມໄປ ໂຈໂສ ຈຶ່ືງຈດແຈງເງິນຄາແລູ້ວຂຶຼ້ັນມ້າພາ ທະຫານປະມານສາມສບິ ໂດຍບື່ໄດູ້ຖອາວຸດຮບີ ຕາມໄປ. ຝ່າຍ ກວນອູ ໄດູ້ຍິນສຽງຮ້ອງຮຽກມາທາງຂ້າງຫງວ່າໃຫູ້ຢຸດຢູ່ກ່ອນ. ກວນອູ ຈຶື່ງເວົຼັ້າໃຫູ້ທະຫານທງຫາຍວ່າ “ໃຫູ້ຄຸມລົດຮິບໄປກ່ອນ, ເຮົາຈະຄອຍຖ້າປູ້ອງກນທະຫານ ໂຈໂສ ທີື່ເອີຼັ້ນນຼ້ັນ, ບື່ຮູ້ວ່າຈະມາດີ ຫ ມາຮ້າຍ”. ແລູ້ວ ກວນອູ ກຄຸມມາ້ ຢດຸ ໄວູ້ຫຽວໄປເຫນ ຕຽວລ້ຽວ. ກວນອູ ຈຶື່ງຖາມວາ່ “ທ່ານຕາມມາຈະຈບເຮົາແມນ່ ບ”, ຕຽວລຽ້ ວ ຈງ່ືຶ ຕອບວາ່ “ບື່ແມ່ນ, ດຽວນັມີຼ້ ະຫາອປຸ ະຣາດຮູ້ວ່າທ່ານຈະໄປທາງທື່ີກນດານຈຶ່ືງມີໃຈຄິດເຖິງທາ່ ນ ແລູ້ວໃຫູ້ຂ້າພະເຈົຼັ້າຮີບ ຕາມມາຫາ້ ມທ່ານໃຫຢູ້ ຸດຢູ່ກອ່ ນ, ມະຫາອປຸ ະຣາດຈະມາສືົ່ງທາ່ ນ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັນ້ຼ ກມຄີ ວາມສົງໄສຢູ່ຈື່ຶງຖອຍ ມ້າຂຶຼັ້ນມາຢນຢູ່ເທິງຂົວຫນີ ແລູ້ວຫຽວໄປເຫນ ໂຈໂສ ຄຸມທະຫານເອກຂ່ີືມາ້ ມາປະມານສາມສິບ. ເມ່ືອ ໂຈໂສ ເຂົຼ້ັາໄປ ໃກູ້ຈືຶ່ງໃຫູ້ທະຫານຢນຢູ່ເປນໜາ້ ກະດານ ກວນອູ ເຫນທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ບ່ໄື ດູ້ຖອາວຸດຈື່ຶງຄ່ອຍຄາຍຄວາມສົງໄສ. ໂຈໂສ ຈຶື່ງຖາມ ກວນອູ ວ່າ “ຍອ້ ນຫຍງທາ່ ນຈຶື່ງຮບີ ມາບ່ືໃຫູ້ເຮາົ ຮູ້”. ກວນອູ ຍອບຕົວລງົ ຄານບແລູ້ວຕອບວ່າ “ທາອິດຂ້າພະເຈົຼ້ັາໄດູ້ສນຍາໄວູ້ຕ່ືທ່ານ ທ່ານກຮບປະຕິຍານໄວູ້, ເມ່ືອຂ້າພະເຈົັ້ຼາຮູ້ຂ່າວ ເລົ່ືາປ່ີື ແລູ້ວເຂົຼັ້າຈະໄປລາທ່ານ ເຖງິ ສອງສາມເທ່ືອກບື່ເຖິງທ່ານ. ຂາ້ ພະເຈຼາົ້ັ ກເປນຫ່ວງຫາ ເລາືົ່ ປ່ືີ ຈື່ງຶ ຂຽນໜງສຄານບລາທ່ານໄວູ້ໃຫແູ້ ກ່ນາຍປະຕູ ແລະ ສິງື່ ຂອງທ່ືີທາ່ ນໃຫູ້ຂາ້ ພະເຈາຼັົ້ ນຼັ້ນ ຂາ້ ພະເຈົຼັ້າມອບໃຫູ້ແກ່ສາວຄນົ ໃຊູ້ໄວູ້ໝົດ. ຂາ້ ພະເຈັົຼາ້ ຈືຶ່ງຮີບມາຫວງຈະໄປຫາ ເລືົ່າປີື່. ມະຫາອຸປະຣາດຈງົື່ ຄດິ ເຖິງຄາທຮື່ີ ບສນຍາໄວູ້ນ້ຼັນ ແລະ ຈື່ງົ ເມດຕາໃຫູ້ຂາ້ ພະເຈ້ົາັຼ ໄປເຖດີ ”. ໂຈໂສ ຈຶ່ງື ເວ້ັົຼາວ່າ “ເຮົາເຮດວຽກທກຸ ມັ້ຼນ້ັີຼກຕຼ້ງັ ໃຈປາຖະໜາຫາຜຮູ້ ກສາສດຈະ, ທ່ານມີຄວາມກະຕນຍູຕ່ື ເລືົ່າປ່ືີ ເຮາົ ກມຄີ ວາມຍິນດີນາ. ຊງ່ືຶ ເຮົາຮບສນຍາທາ່ ນໄວູ້ເຮາົ ກຮກສາວາຈາຢູ່ບ່ືໃຫຄູ້ ານັ້ນຼ ເປນສອງໄດູ້, ທາ່ ນຈະໄປເຮົາກບື່ຫ້າມ ແຕ່ຢາູ້ ນຢູ່ວາ່ ເປນທາງກນດານ, ຢາູ້ ນຈະຂາດສະບຽງອາຫານເຮາົ ຈືງຶ່ ຕາມມາສ່ງືົ ຫວງຈະໃຫູ້ຊບສິນໄວູ້ເປນສະບຽງໄປ”. ແລ້ວູ ໂຈໂສ ກໃຫທູ້ ະຫານເອົາຄາແທ່ງຖາດໜຶງື່ ໃຫູ້ກວນອູ, ກວນດູ ກບຮ່ື ບເອາົ ຄານ້ັຼນ ແລູວ້ ຈືຶງ່ ເວັ້າຼົ ວ່າ “ເງິນເດອນທ່ືີຂ້າ ພະເຈົຼ້ັາໄດູ້ຮບພະລາດຊະທານນັຼ້ນກຍງມີພໃຊູ້ສອຍຢູ່, ຄານີັ້ຼມະຫາອຸປະຣາດຈົື່ງເອົາໄວູ້ເຖີດ ເພື່ອຈະໄດູ້ແຈກໃຫູ້ 37

ເລືອ່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫມ້ັຼ 2 ຕອນທີ 2 ທະຫານຊ່ຶງື ມຜີ ົນງານສບຕ່ືໄປ”, ໂຈໂສ ຈືງຶ່ ເວົ້າຼັ ວ່າ “ທາ່ ນມາຢູ່ກບເຮາົ ກມີຄວາມດີຫາຍຢາ່ ງ ຊືຶງ່ ເຮົາໃຫຄູ້ າແທ່ງຖາດໜືຶ່ງ ນີັ້ຼກບສື່ ົມກບຄວາມດຂີ ອງທາ່ ນທີືສ່ າ້ ງໄວ.ູ້ ເຫດໃດທາ່ ນຈ່ຶືງບື່ຮບເອົາ”. ກວນອູ ຕອບວ່າ “ຂ້າພະເຈົັ້ຼາມາຢູ່ນາມະຫາອຸປະຣາດກບ່ືໄດູ້ເຮດຄວາມດີສິື່ງໃດ, ໄດູ້ອາສາແຕ່ເທື່ອໜຶ່ືງສອງ ເທືອ່ ເທືົ່ານ້ຼນັ ບ່ືສົມຄວນທ່ືີຈະນບວາ່ ມຄີ ວາມດີໄດ”ູ້ . ໂຈໂສ ໄດຍູ້ ນິ ກວນອູ ວາ່ ແນວນັຼ້ນຈຶື່ງເວາົຼ້ັ ວາ່ “ທ່ານເປນທະຫານທື່ີ ມຝີ ມີ ຢາ່ ງເກງື່ ກ້າແລູ້ວກມີຄວາມສດຊື່ ແລະ ກະຕນຍູຫາຜູ້ໃດປຽບບໄື່ ດູ້ ແຕ່ເຮົາເປນຄົນບຸນນ້ອຍຈຶ່ືງບື່ໄດູ້ທ່ານໄວູ້ສົມ ດ່ືງຄວາມປາຖະໜາ. ຊຶື່ງທອງນ້ຼັີທ່ານບື່ຮບກຢ່າແຕ່ຈົື່ງຮບເອົາເສຼ້ັອນີັຼ້ໄວູ້ພຽງແຕ່ຢ່າໃຫູ້ເສຍເວລາທີື່ຕາມມາສົື່ງທ່ານ”. ແລູ້ວ ໂຈໂສ ກໃຫູ້ທະຫານເອາົ ເສອຼ້ັ ລາຍທອງໄປໃຫູ້ກວນອູ. ຖ້າ ກວນອູ ຈະລົງຈາກມ້າຮບເອົາເສ້ັຼອກບື່ໄວູ້ໃຈ ໂຈໂສ ຈງ່ືຶ ຍອບຕົວລົງແລູ້ວຢ່ືນງ້າວໄປຮບເອົາເສຼ້ັອມາຄຸມຕົວລົງແລູ້ວຈ່ຶືງເວຼາ້ົັ ວ່າ “ບນຸ ຄນູ ຂອງມະຫາອຸປະຣາດກມີຢູ່ໃຫູ້ຂ້າພະ ເຈຼັ້ົາເປນຈານວນຫາຍແລູ້ວຍງເອາົ ເສ້ັຼອມາໃຫອູ້ ກີ . ຖາ້ ຂ້າພະເຈ້ຼັາົ ມີຊີວິດຢູ່ກຈະຕອບແທນບຸນຄນູ ຂອງມະຫາອປຸ ະຣາດ”. ກວນອູ ກຄານບແລວູ້ ລາ ໂຈໂສ ຂືີ່ມ້າໄປ. ເຄົາທູ ຈຶ່ືງເວົັ້ຼາໃຫູ້ ໂຈໂສ ວ່າ “ກວນອູ ນ້ັຼີຫຍາບຊ້າຫາຍ, ທ່ານໃຫູ້ເອົາເສັຼ້ອໄປໃຫູ້ກຍ່ືນງ້າວມາຮບເອົາ, ເຮດ ແນວນຼ້ີັເປນການດໜູ ິ່ນື ທາ່ ນ. ເຫດໃດທາ່ ນຈຶື່ງບ່ືເອາົ ໂທດ”. ໂຈໂສ ຈຶື່ງເວັ້ົຼາວ່າ “ຊືຶ່ງຈະຖໂທດກວນອູ ນັນຼ້ ບ່ືໄດູ້ຍອ້ ນທ່ານ ຕວົ ຜດູ້ ຽວ, ພວກເຮົາຫາຍກວາ່ ທ່ານຈືຶ່ງບ່ືໄວູ້ໃຈ, ເຮົາໄດູ້ອອກປາກໃຫູ້ທາ່ ນໄປແລູ້ວ ຢາ່ ເອາົ ໂທດທ່ານເລີຍ”. ແລວູ້ ໂຈ ໂສ ກພາທະຫານທງຫາຍກບມາເມອງຮໂູ ຕ໋ ສນລະເສນີ ກວນອວູ າ່ ມຄີ ວາມສດຊ່ືຫາຍ. ກວນອູ ຈ່ຶືງໄດຂູ້ ່ີືມ້າໄປໄດູ້ສາມຮ້ອຍເສຼ້ັນກເລີຍບ່ືເຫນລົດຂອງເອ້ັຼອຍໃພູ້ ກວນອູ ຕກົ ໃຈຊອກຫາກບ່ືພົບ. ພດີ ໄດູ້ຍິນສຽງຮ້ອງມາແຕ່ໂນນພູວ່າ “ກວນອູ ຢຸດກ່ອນ” ກວນອູ ຫຽວມາເຫນໜຸ່ມນ້ອຍປົກຜ້າເຫອງ, ໃສ່ເສັ້ຼອລາຍທອງ ຂີ່ືມາ້ ຖທວນເອາົ ຫວົ ຄນົ ມດໃສ່ຄມາ້ ໄດູ້ຄມຸ ພກພວກປະມານຮ້ອຍກວາ່ ຄົນ ລົງມາຮອດຕື່ໜາ້ ກວນອູ. ກວນອູ ຈືຶ່ງຖາມ ວ່າ “ທ່ານນ້ີຼັຊື່ຫຍງມາແຕ່ໃສ” ນາຍໂຈນນຼັ້ນລົງຈາກມ້າວາງທວນປະໄວູ້ແລູ້ວຄຸກເຂົ່ືາລົງຄານບບອກວ່າ “ຂ້າພະເຈົຼ້ັາຊື່ ລຽວຮວົ ຊາວເມອງຊງົ ຫຍົງ. ຕອນທ່ືີເກີດມີໂຈນປົກຜາ້ ເຫອງນັ້ຼນຂ້າພະເຈຼ້ັາົ ໄດູ້ແຕກຕື່ນມາຢູ່ພູນຼີັ້ ເພື່ອລດສຸມພກພວກ ໄດູ້ປະມານຫາ້ ຮ້ອຍກວາ່ ຄົນ ແລ້ວູ ທ່ຽວຕຊີ ິງເຂົຼັ້າປາອາຫານເພ່ືອລ້ຽງຊວີ ິດ. ເຕົາມອງ ນາຍໂຈນເພ່ອື ນຂ້າພະເຈ້ັົຼາໄດູ້ຄຸມ ພກພວກລົງມາຕີຊິງໄດູ້ຜູ້ຍິງໄປສອງຄົນ, ຂ້າພະເຈົັ້ຼາສບຖາມຄນົ ທື່ີມານານຼັ້ນບອກວ່າເປນພນລະຍາຂອງ ເລົື່າປືີ່ ມາກບ ທ່ານ, ຂ້າພະເຈົຼ້ັາວ່າຈະເອາົ ມາສົ່ືງໃຫູ້ທ່ານແຕ່ ເຕົາມອງ ບ່ືຍອມ, ຂ້າພະເຈົ້ັຼາຈຶ່ງື ໄດູ້ຂ້າຖຼັ້ິມແລູ້ວຕດເອົາຫົວມາໃຫທູ້ ່ານ. ສວ່ ນພນລະຍາຂອງ ເລ່ືົາປືີ່ ທງສອງນນັຼ້ ຄົນຂາ້ ພະເຈົຼາ້ັ ໃຫູ້ທະຫານຄຸມມາທາງຫງ. ພດີພວກໂຈນຄຸມລົດມາເຖິງ ກວນອູ ຈງ່ືຶ ລົງຈາກມາ້ ມາຄານບເອຼ້ັອຍໃພທູ້ ງສອງແລູ້ວເວ້ຼາັົ ວ່າ “ຊ່ືຶງທາ່ ນໄດູ້ຕົກໃຈນ້ຼັນໂທດຂອງຂ້າພະເຈາຼ້ົັ ຜິດຢູ່ແລູ້ວ” ເອັ້ອຼ ຍໃພູ້ ທງສອງຈງ່ືຶ ເວາັົຼ້ ວາ່ “ຕອນໂຈນມນພາເອັຼອ້ ຍຂັຼຶ້ນໄປເທິງເຂາົ ນຼັ້ນ ຖ້າ ລຽວຮົວ ມິຊ່ວຍເອອັຼ້ ຍກຈະເປນອນຕະລາຍແລູ້ວ”, ກວນອູ ຈຶ່ືງຖາມທະຫານທື່ີມາດວ້ ຍວ່າ “ຕອນໂຈນພາຂຼຶັນ້ ໄປນຼ້ັນຍ້ອນຫຍງ ລຽວຮວົ ຈືຶ່ງມາຊ່ວຍ” ທະຫານຈງ່ືຶ ບອກວ່າ “ຕອນຂາ້ ພະເຈັ້ົຼາຄມຸ ລດົ ມານ້ັຼນ ເຕົາມອງ ໄດຄູ້ ມຸ ພວກໂຈນລງົ ມານາເອາົ ລົດຂ້ນຼັຶ ໄປຫາເທງິ ເຂາົ ແລູວ້ ບອກໃຫູ້ ລຽວຮົວ ວ່າ “ໄດູ້ຜູຍ້ ິງມາສອງຄົນຈະແບ່ງໃຫເູ້ ປນພນລະຍາຂອງ ລຽວຮວົ ຄນົ ໜືງ່ຶ ”, ລຽວຮົວ ຈ່ຶືງຖາມຂາ້ ພະເຈົ້ຼັາວາ່ “ຜູ້ຍິງສອງ ຄນົ ນເັີຼ້ ປນພນລະຍາຂອງຜູ້ໃດ”, ຂາ້ ພະເຈາ້ັຼົ ບອກວ່າ “ເປນພນລະຍາຂອງ ເລາົ່ື ປ່ືີ, ກວນອູ ຜເູ້ ປນນ້ອງໄດູ້ຄຸມມາເພ່ືອຈະ ໄປຫາເລາ່ົື ປື່ີ ຢູ່ເມອງກຈິ ວິ໋ ”. ລຽວຮົວ ຈື່ຶງເວຼັ້າົ ໃຫູ້ ເຕົາມອງ ໃຫພູ້ າເອັຼອ້ ຍໃພລູ້ ງົ ມາໃຫູ້ທາ່ ນ ແຕ່ ເຕາົ ມອງ ບື່ເຮດຕາມ, ລຽວຮວົ ຄຽດຈືຶ່ງຂ້າ ເຕົາມອງ ຖມ້ຼັິ ແລ້ວູ ໃຫພູ້ ກພວກຄຸມລດົ ລົງມາໃຫູ້ທາ່ ນ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼນ້ັ ກດີໃຈຈຶືງ່ ໄດູ້ຄານບ ລຽວຮວົ ແລູ້ວເວັ້າົຼ ວ່າ “ຊືຶງ່ ທາ່ ນມຍີ ນຸ ຄນູ ແກ່ເຮາົ ເທືອ່ ນ້ັຼີເຮົາຂຂອບ ໃຈຫາຍ, ຖ້າຊີວິດເຮົາຍງບື່ຕາຍເທ່ືອຕື່ໄປພາຍໜ້າເຮາົ ຈະຕອບແທນບຸນຄນູ ຂອງທ່ານ”, ລຽວຮົວ ຈຶື່ງເວົັຼ້າໃຫູ້ ກວນອູ 38

ເລືອ່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫມັຼ້ 2 ຕອນທີ 2 ວ່າ “ເສຼັນ້ ທາງທື່ີທ່ານຈະໄປນັຼ້ນເປນທາງທກ່ືີ ນດານ, ຂ້າພະເຈັ້າຼົ ຈະຄຸມພກພວກໄປສືົ່ງຈົນກວາ່ ຈະພນັ້ົຼ ແດນເມອງຮູໂຕ໋”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນນຼັ້ ຈ່ືຶງຄິດໃນໃຈວາ່ ລຽວຮົວ ນ້ຼີັເປນໂຈນປົກຜ້າເຫອງ ຖາ້ ຈະໃຫູຄ້ ມຸ ພກພວກໄປສ່ືງົ ເຮາົ ຄົນທງຫາຍ ກຈະນນິ ທາເຮາົ ວ່າຄົບກບບພວກໂຈນ ແລູ້ວໄດເູ້ ວ້ັາົຼ ໃຫູ້ ລຽວຮວົ ວ່າ “ຊງືຶ່ ທາ່ ນຈະຕາມໄປສງ່ົື ນັຼ້ນເຮົາຂອບໃຈແລູ້ວ ແຕ່ ຢ່າໄປໃຫູ້ລາບາກເລີຍ”. ລຽວຮົວ ຈຶ່ືງເອົາເງິນຄາໃຫູ້ ກວນອູ ແຕ່ ກວນອູ ບື່ເອົາຈຶື່ງເວົຼັ້າວ່າ “ເຄື່ອງຂອງນັີຼ້ທ່ານເອົາໄວູ້ ເຖີດ” ລຽວຮົວ ກລາ ກວນອູ ຄມຸ ພວກໂຈນກບໄປຫາພບູ ອ່ ນຢູ່ຫນ້ຼັ . ກວນອູ ຈຶື່ງເອົາເລ່ືອງທີື່ ໂຈໂສ ຕາມມາສົື່ງນຼັ້ນເລົື່າໃຫູ້ເອຼ້ັອຍໃພູ້ຟງທຸກປະການແລູ້ວໃຫູ້ຂບລົດໄປຕາມທາງ. ຕອນແລງເຫນບ້ານຕາແສງໜຶ່ືງ ກວນອູ ຈຶື່ງພາເອຼ້ອັ ຍໃພູ້ເຂົັ້າຼ ໄປອາໄສນອນ. ໂຮຫົວ ທີ່ືເປນນາຍບ້ານນ້ັຼນອາຍຸແກ່, ຜມົ ແລະ ໜວດກຫງອກໝົັຼ້ດແລູ້ວ. ເມື່ອເຫນ ກວນອູ ມາກອອກໄປຮບແລູ້ວຈຶື່ງຖາມວ່າ “ທ່ານນ້ຼີັຊ່ືຫຍງມານີຼ້ັເພ່ືອຈະໄປ ທາງໃດ”, ກວນອູ ຈງ່ືຶ ຕອບວາ່ “ຂ້າພະເຈົາ້ັຼ ຊ່ື ກວນອູ ເປນນອ້ ງຂອງ ເລື່າົ ປ່ືີ, ຂາ້ ພະເຈຼົັ້າຈະໄປຫາອ້າຍທເີື່ ມອງກຈິ ໋ວິ ”. ໂຮຫົວ ຈງຶ່ື ຖາມວ່າ “ທາ່ ນນບີັຼ້ ທຂີ່ື ້າ ງັນຫຽງ ກບ ບນຸ ທວິ ທະຫານຂອງ ອວ້ ນສ້ຽວ”. ກວນອູ ກຮບຄາ, ງຫົວ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງເວົ້ຼັາວ່າ “ເຊີນທ່ານເຂົຼັ້າໄປໃນຕຶກເຖີດ” ກວນອູ ຈຶື່ງເວົຼັ້າໃຫູ້ເອັ້ຼອຍໃພູ້ທງສອງຢູ່ຂ້າງ ນອກຖາ້ ໂຮຫວົ ຈ່ງຶື ເອນຼີ້ັ ພນລະຍາກບລກູ ສາວໃຫູ້ອອກໄປຮບເອ້ັຼອຍໃພກູ້ ວນອູ ເຂຼາົ້ັ ມາ ແລູວ້ ກພາຂ້ຼັນຶ ໄປເທິງຕຶກ. ໂຮ ຮົວ ຈຶ່ືງເຊີນໃຫູ້ ກວນອູ ແລ ນາງທງສອງກິນເຂົາັ້ຼ . ກວນອູຈຶ່ືງເວົ້ັຼາວ່າ “ຂ້າພະເຈົັ້ຼາຈະນື່ງຄຽງອ້າຍນ້ັຼນແມ່ນບ່ືສົມຄວນ” ໂຮຫົວ ຈຶ່ືງໃຫພູ້ ນລະຍາເຊນີ ນາງທງສອງເຂົຼ້າັ ໄປຂາ້ ງໃນແລູ້ວໃຫແູ້ ຕ່ງເຂັຼົ້າລຽ້ ງ, ສວ່ ນ ກວນອູ ນ້ັນຼ ນງ່ື ກນິ ເຂົາ້ັຼ ກບ ໂຮຫົວ ຢູ່ນອກ ແລູ້ວໄດູ້ຈຶື່ງຖາມ ໂຮຫົວ ວ່າ “ຍ້ອນຫຍງທ່ານຈຶື່ງມາຢູ່ບ່ອນນ້ຼັີ”, ໂຮຫົວ ຈຶ່ືງບອກວ່າ “ແຕ່ກ່ອນນ້ຼັນເຮົາກໄດູ້ ເປນຂຸນນາງຢູ່ໃນເມອງຫວງ ເມື່ອແກ່ຊະລາແລູ້ວກລາອອກຈາກຣາຊະການມາທາມາຫາກິນຢູ່ໃນຕາແສງບ້ານນັ້ີຼ ແລະ ລູກເຮົາຊື່ ໂຮປ້ນຼັ ເປນທະຫານຂອງ ອອງເຊກ ເຈັຼ້າົ ເມອງອຽ໋ ງຫຍງົ ທາງທື່ີທາ່ ນຈະໄປເມອງກິຈ໋ິວ. ເຮົາຈະຝາກໜງສນາ ທ່ານໄປໃຫູ້ ໂຮປ້ນັຼ ແດ່”. ກວນອູ ກຮບຄາ ເມ່ອື ຮງຸ່ ເຊັຼົ້າຂຼຶັ້ນມາ ໂຮຫວົ ລຽ້ ງສ່ືົງ ກວນອູ ແລູ້ວກເອົາໜງສສົື່ງໃຫູ້ ກວນອູ ຮບເອົາໜງສແລວູ້ ຄານບລາພາເອຼ້ອັ ຍໃພູ້ທງສອງນນຼັ້ ຂຶ້ຼັນລົດໄປຕາມທາງທດິ ເໜອ. ຝາ່ ຍ ຂງົ ສ້ັວຼິ ເປນນາຍຄຸມທະຫານຫ້າຮ້ອຍຢູ່ຮກສາດ່ານຕງເຫງກ໋ວນ ໄດູ້ແຕ່ງໃຫູ້ທະຫານທງຫາຍອອກທ່ຽວ ລາດຕາເວນດ່ານ. ມ້າໃຊູ້ ຈຶື່ງເອົາຂ່າວມາບອກໃຫູ້ ຂົງສິັຼ້ວ ວ່າ “ດຽວນ້ີັຼ ກວນອູ ໄດູ້ພາຄອບຄົວຂອງ ເລົື່າປື່ີ ມາໃກູ້ຈະ ເຖິງດ່ານແລູ້ວ”. ຂົງສ້ິັວຼ ຮູ້ແນວນັຼນ້ ກພາທະຫານອອກໄປຮບ ກວນອູ, ກວນອູ ຈຶືງ່ ລງົ ຈາກມາ້ ຄານບນາຍດ່ານ ຂົງສັຼິ້ວ ຈຶ່ືງຖາມວ່າ “ທ່ານມານີຼັ້ເພື່ອຈະໄປທາງໃດ” ກວນອູ ຈຶ່ືງບອກວ່າ “ເຮົາລາມະຫາອຸປະຣາດຈະໄປຫາ ເລົື່າປື່ີ ທ່ືີເມອງກິ ຈວ໋ິ ” ຂງົ ສຼັ້ວິ ຈງ່ຶື ຕອບວາ່ “ອວ້ ນສຽ້ ວ ເຈຼ້າັົ ເມອງກິຈ໋ວິ ນຼ້ັນເປນສດຕູຂອງມະຫາອຸປະຣາດ ແລະ ທາ່ ນຈະໄປເມອງກິຈ໋ິວ ຖາ້ ມີໜງສຂອງມະຫາອປຸ ະຣາດເບີກດ່ານມາເຮົາຈ່ຶືງຈະໃຫູ້ໄປ”. ກວນອູ ຈງຶື່ ເວຼົັາ້ ວ່າ “ຕອນເຮາົ ຈະມານ້ນຼັ ເປນວຽກດ່ວນ , ບ່ືໄດູ້ເອົາໜງສເບີກດ່ານມາ”, ຂົງສິ້ັຼວ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ທ່ານບ່ືມີໜງສເບີກດ່ານມາຄົງໄດູ້ຢູ່ບ່ອນນຼີັ້ກ່ອນ, ເຮົາຈະໃຫູ້ ທະຫານຂ້ນຼຶັ ໄປແຈູ້ງຂ່າວໃຫູ້ມະຫາອຸປະຣາດ, ຖາ້ ມໜີ ງສເບີກດ່ານລງົ ມາເຮາົ ຈືຶ່ງຈະໃຫູ້ໄປ”, ກວນອູ ຈືຶ່ງເວ້ົຼັາວ່າເຮົາຈະ ໄປວຽກດ່ວນ ທ່ານຈະໃຫູ້ຄອຍຖ້າຢູ່ນ້ຼັນຈະບ່ືເຮດໃຫ້ວູ ຽກງານຊາ້ ໄປບ”. ຂົງສິັຼ້ວ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ກົດໝາຍສາລບດ່ານນີຼ້ັ ຊຶື່ງເຮົາຈະປ່ອຍໃຫູ້ທ່ານໄປນ້ັຼນບ່ືໄດູ້” ກວນອູຈຶື່ງເວົຼ້ັາວ່າ “ຊຶື່ງທ່ານວ່າແນວນຼີ້ັທ່ານຈະຂດເຮົາໄວູ້ບ” ຂົງສິ້ຼັວ ຈຶື່ງເວົ້ຼັາວ່າ “ທ່ານຈະໄປວຽກດ່ວນຈງ່ືົ ເອົາຄອບຄວົ ນັ້ຼີຈານາໄວູ້, ສວ່ ນທາ່ ນຈະໄປກຕາມເຖີດ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນກຄຽດ ຈຶື່ງສວຍເອົາງ້າວຈະຟນ ຂົງສິຼ້ັວ ໃຫູ້ຕາຍແລູ້ວເວົຼ້ັາວ່າ “ຖ້າບ່ືໃຫູ້ເຮົາໄປເຮາົ ຈະ ຫກໄປໃຫູ້ໄດູ້” ຂງົ ສວ້ຼັິ ຫບົ ທນຈງຶ່ື ພາທະຫານໜເີ ຂຼ້າັົ ໄປໃນດາ່ ນແລູວ້ ເກນທະຫານທງຫາຍໃສ່ເກາະຖອາວຸດຂີື່ມ້າອອກ ມາເປນຈານວນຫາຍ. ຂົງສິ້ັຼວ ຮ້ອງໃສ່ ກວນອູ ວ່າ “ເຈົ້ຼັາກ້າຫານຈະບງອາດຫກດ່ານໄປກໃຫູ້ຮີບໄປ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງ 39

ເລືອ່ ງ “ສາມກົກ” ເຫ້ຼມັ 2 ຕອນທີ 2 ແນວນຼ້ນັ ກຄຽດຈ່ືງຶ ໃຫູ້ທະຫານຄມຸ ລົດຂອງເອຼັ້ອຍໃພຖູ້ ອຍຫກີ ອອກໄປຢູແ່ ຄມທາງ ແລວູ້ ກວນອູ ກຂືີ່ມາ້ ລາງ້າວເຂົັຼ້າຮົບ ນາ ຂົງສັຼິ້ວ ໄດ້ຍູ ກົ ໜືຶ່ງ ກວນອູ ເອົາງາ້ ວຟນ ຂງົ ສວັິຼ້ ຕກົ ມາ້ ຕາຍ. ທະຫານທງຫາຍເຫນ ຂງົ ສວິຼັ້ ຕາຍກຕກົ ໃຈຢາູ້ ນຕ່າງຄົນ ຕ່າງກແຕກຕືນ່ ໜີໄປ. ກວນອູ ຈຶື່ງຮ້ອງປະກາດໃຫູ້ທະຫານທງຫາຍວ່າ “ຢ່າຕົກໃຈເລີຍ, ເຮົາບ່ືໄດູ້ເຮດອນຕະລາຍໃຫູ້ ພວກທາ່ ນ, ຊງື່ຶ ເຮາົ ຂ້າຂົງສ້ັິຼວ ຕາຍນັຼ້ນຍອ້ ນວ່າ ຂົງສຼັວ້ິ ຂດເຮາົ ໄວູ້ແລ້ວູ ກ່ກື ານຫຍາບຊ້າຕ່ືເຮົາ, ພວກທ່ານທງຫາຍເລື່ອງ ນັີ້ໄຼ ປແຈູ້ງໃຫູ້ແກມ່ ະຫາອປຸ ະຣາດຕາມຄວາມເປນຈງິ ”. ທະຫານທງຫາຍໄດູ້ຍິນແນວນ້ຼັນກພາກນເຂຼັ້ົາມາຄານບກວນອູ. ກວນອູ ຈຶືງ່ ໃຫຂູ້ ບລດົ ອອກຈາກດ່ານກງົ ໄປຕາມທາງເມອງລົກອ໋ຽງ. ຝ່າຍ ມາ້ ໃຊູ້ ເຫນດງ່ື ນ້ັນຼ ກເອາົ ຂາ່ ວນັຼີ້ຮີບໄປແຈູ້ງໃຫແູ້ ກ່ຮນຮກົ ເຈົາ້ັຼ ເມອງລົກອຽ໋ ງ. ຮນຮກົ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນຈຶື່ງ ປຶກສາທະຫານທງຫາຍວ່າ “ກວນອບູ ືໄ່ ດູ້ມໜີ ງສຂອງມະຫາອຸປະຣາດເບີກດາ່ ນມາ, ເມ່ອື ຂົງສ້ວິັຼ ຂດໄວູ້ ກວນອູ ຈຶື່ງຂ້າ ຖິັ້ຼມ. ພວກທ່ານທງຫາຍຈະເຮດແນວໃດ” ເບງທນ ຈຶ່ືງເວົຼັ້າວ່າ “ທີ່ື ກວນອູ ມານັ້ຼີບື່ມີໜ້ັຼງສເບີກດ່ານ, ຂ້າພະເຈົາ້ັຼ ຄດິ ວາ່ ຈະໜີມະຫາອຸປະລາດມາ, ຖາ້ ຈະປ່ອຍໄປໂທດກຈະເກີດແກ່ພວກເຮາົ ”. ຮນຮົກ ຈຶື່ງເວາົ້ັຼ ວ່າ “ອນ ກວນອູ ນັ້ຼນມີຝີມທ່ືີ ເກງ່ື ກ້າ. ງນັ ຫຽງ ກບ ບຸນທວິ ຊຶືງ່ ເປນທະຫານຂອງ ອວ້ ນສ້ຽວ ທ່ືີລຊືວ່ າ່ ມີຝມີ ເກ່ືງກາ້ ນນັ້ຼ ກວນອູ ກສາມາດຂ້າໄດູ້, ຖ້າ ພວກເຮາົ ຈະຮບົ ພຸງ່ ຈບເອົາຕົວໄວູ້ດຽວນຼັີ້ ເຫນຈະທານກາລງ ກວນອູ ບ່ືໄດ.ູ້ ຈ າເປນຈະຕອ້ ງວາງກົນອຸບາຍຈງື່ຶ ຈະຈບ ກວນອູ ໄດູ້”. ເບງທນ ຈງ່ຶື ເວາ້ັຼົ ວ່າ “ທ່ານຄດິ ແນວນີຼັ້ກຖກຢູ່ ຂ້າພະເຈັ້າົຼ ຈະຂອາສາຄຸມທະຫານໄປຮບົ ນາກວນອູແລູ້ວຈະ ທາທ່າຖອຍໜີ ຝ່າຍທ່ານນ້ຼນັ ຄມຸ ທະຫານລດຢູ່ ຖາ້ ເຫນ ກວນອູ ໄລ່ຂາ້ ພະເຈາຼົ້ັ ມາທ່ານຈົືງ່ ເອາົ ທະນູຍງິ ໃຫຖູ້ ກ, ຖາ້ ກວນ ອູຕົກຈາກມ້າລົງມາຈຶື່ງໃຫູ້ທະຫານເຂົຼັ້າຈບຕົວສົ່ືງຂຶ້ຼັນໄປເມອງຫວງ, ຜົນງານກຈະມີແກ່ທ່ານ”. ຮນຮົກ ເຫນດີນາຈຶື່ງ ເກນທະຫານກະກຽມໄວູ້. ພດີ ມ້າໃຊູ້ ມາບອກ ຮນຮົກ ວ່າ “ດຽວນ້ີຼັກວນອູມາຈະໃກູ້ເຖິງເມອງລົກອ໋ຽງແລູ້ວ” ຮນຮົກ ຈຶື່ງໃສ່ເກາະຖ ທະນຂູ ່ີືມາ້ ພົບ ເບງທນ ກບທະຫານພນໜືງ່ຶ ຍົກອອກໄປເຖງິ ປະຕເູ ມອງ ພດຫີ ຽວເຫນ ກວນອູ, ຮນຮົກ ຈືງ່ຶ ຄມຸ ທະຫານ ຫ້າຮ້ອຍລກຊຸ່ມປະຕູຢູ່ ເບງທນ ຈຶື່ງຂ່ີືມ້າພາທະຫານຫ້າຮ້ອຍອອກໄປທາເປນບື່ຮູ້ຈກ ຈຶ່ືງຖາມ ກວນອູ ວ່າ “ທ່ານນຼີ້ັຊື່ ຫຍງມານ້ຼັີເພື່ອຈະໄປທາງໃດ” ກວນອູ ຈຶ່ືງບອກວ່າ “ເຮົານັີຼ້ຊ່ື ກວນອູ ເປນຂຸນນາງທື່ີຫຼັ້ນສແຕ່ງເຮົາ ທີ່ືມານຼີັ້ຈະຂຜ່ານ ເມອງລກົ ອຽ໋ ງໄປທາງທດິ ເໜອ” ເບງທນ ຈຶື່ງເວົ້າຼັ ວາ່ “ທ່ານເປນຂຸນນາງມາແຕ່ເມອງຫວງ ຊຶື່ງມທີ ຸຣະຈະໄປທິດເໜອນຼັ້ນ ໄດ້ມູ ີໜງສຂອງມະຫາອຸປະຣາດມາບ່ື”, ກວນອູ ຈ່ຶງື ເວັາົຼ້ ວາ່ “ເຮົາມານີ້ັຼເປນການດວ່ ນບໄ່ື ດມູ້ ີໜງມາ”, ເບງທນ ຈ່ືງຶ ເວັຼ້ົາວ່າ “ອນເມອງລກົ ອຽ໋ ງເປນທາງຝ່າຍເໜອ ມະຫາອປຸ ະຣາດໃຊູ້ຮນຮົກມາຢູ່ຮກສາເມອງ ແລະ ທ່ານເປນຂຸນນາງມາແນວນຼ້ັີບື່ ມໜີ ງສເບກີ ດ່ານນຼັ້ນ ເຮົາຄິດວາ່ ທາ່ ນໜີມາແນ່ນອນ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກຄຽດ ຈ່ງືຶ ເວຼັາ້ົ ວ່າ “ຂງົ ສ້ິຼວັ ນາຍດາ່ ນຕງເຫງກ໋ວນຂດໄວູ້ດ່ືງນ້ັີຼເຮົາກຂ້າຕາຍແລູ້ວ ແລະ ເຈຼາົ້ັ ມາຂດໄວູ້ຍ້ອນເຈຼ້ັົາບ່ືຮກຊີວິດບ”. ເບງທນ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກຄຽດຈຶ່ືງຄມຸ ມ້າລາງ້າວເຂ້າົຼັ ຮົບນາ ກວນອູ, ກວນອູ ຈຶ່ືງ ໃຫທູ້ ະຫານຄມຸ ລດົ ຖອຍຫກີ ອອກໄປ ແລ້ວູ ຂ່ືີມ້າເຂັ້ຼາົ ຮບົ ກບ ເບງທນ ໄດສູ້ າມເພງກ ເບງທນ ທາທ່າຖອຍໜີ ກວນອູ ຂ່ືີ ມ້າໄລ່ໄປດ້ວຍຝີຕີນອນໄວໃກູ້ຈະເຖິງປະຕູເມອງ ກວນອູເອົາງ້າວຟນ ເບງທນ ຕົວຂາດອອກເປນສອງທ່ອນ ແລູ້ວຄຸມ ມາ້ ຈະກບອອກມາເອ້ອັຼ ຍໃພ.ູ້ ຮນຮກົ ທີ່ືລັີ້ຼຢູ່ໃນຊູ້ມຸ ປະຕູ ຈ່ງຶື ຂຼັຶ້ນທະນູຍງິ ດ້ວຍກາລງໄປຖກບ່າຊາ້ ຍຂອງ ກວນອູ, ກວນ ອູ ຕົກໃຈເອາົ ມດງຶ ລກູ ທະນູຖມ້ັຼິ ເລອດໄຫອາບຕວົ ໄດູ້ຮບຄວາມເຈບປວດຢາ່ ສງສາຫດ ແລູ້ວຫຽວໄປເຫນ ຮນຮົກ ຢນ ມ້າລ້ຢັຼີ ູ່ປະຕູ. ກວນອູຄຽດບ່ືໄດູ້ຄິດເຫນຄວາມເຈບ ຈງື່ຶ ຄຸມມາ້ ກົງເຂຼັ້າົ ໄປເອາົ ງາ້ ວແຂູ້ວຜາ່ ຕວົ ຮນຮກົ ອອກເປນສອງປ່ຽງ ແລູ້ວກໄລ່ຂ້າທະຫານຂອງ ຮນຮກ ລົ້ຼັມຕາຍເປນຈານວນຫາຍ. ກວນອູ ຈຶ່ືງຄຸມມ້າກບມາຫາເອັຼ້ອຍໃພູ້ ຖ້າຈະພກຢູ່ທື່ີ ເມອງລົກອ໋ຽງກບ່ືໄວູ້ໃຈ ຈຶ່ງື ເອົາແພພນບາດແຜໄວູ້ແລວູ້ ກຂ່ືີມ້າພາເອອຼັ້ ຍໃພູ້ທງສອງຮີບໄປທາງດ່ານກສິ ຸຍກວ໋ ນ. 40

ເລອື່ ງ “ສາມກົກ” ເຫຼັມ້ 2 ຕອນທີ 2 ຝ່າຍ ມ້າໃຊູ້ ຈຶື່ງເອົາເລື່ອງທງຫາຍທີື່ ກວນອູ ຂ້າເຈົ້ຼັາເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານຕາຍນຼັ້ນຮີບໄປບອກໃຫູ້ ປ໋ຽນຮີ ນາຍດ່ານກິສຸຍກວ໋ ນ. ປ໋ຽນຮີ ນຼ້ັນມີຊານານໃນການຖມຼ້ັິ ລກູ ຂະລບຸ ເມອ່ື ຮູ້ຂາ່ ວແລ້ວູ ກຕກຶ ຕອງຢູ່ວ່າ ເຮດແນວໃດເຮົາຈະ ຈບ ກວນອູ ໄດູ້. ຈຶື່ງຄິດຂຶ້ັຼນມາໄດູ້ວ່າ ວດຕີນກົກຊຊ່ືຶງຢູ່ໜ້າດ່ານນນຼ້ັ ເປນບອ່ ນມກກນົ , ເຮົາຈະແຕ່ງທະຫານໄປລດໄວູ້ ປະມານສອງຮ້ອຍກວ່າຄົນ ຈ່ຶງື ຈະເຊີນ ກວນອູ ກນິ ເຂ້າັົຼ ແລວູ້ ຈະຖມ້ຼັິ ຈອກເຫົັຼ້າ ແລ້ວູ ໃຫູ້ທະຫານທງຫາຍລຸມກນເຂົັ້ຼາຈບ ກວນອູ ຄດິ ວາ່ ຈະໄດູ້ໂດຍງາ່ ຍ. ເມ່ອື ຮຸງ່ ເຊາັົ້ຼ ຂຼ້ນຶັ ມາ ປ໋ຽນຮີ ກເອົາທະຫານໄປລດໄວໃູ້ ນວດ ຈືຶ່ງສື່ງຕາມທ່ືີຄດິ ໄວູ້ນ້ັຼນແລູ້ວ ປຽ໋ ນຮີ ກອອກໄປຮບ ກວນອ,ູ ກວນອູ ເຫນ ປ໋ຽນຮີ ນາຍດາ່ ນກບທະຫານທງຫາຍບື່ໄດູ້ຖອາວຸດອອກມາຮບໂດຍດີກ ໝົດຄວາມສົງໄສ ຈຶື່ງໄດູ້ລົງຈາກມ້າຄານບ ປ໋ຽນຮີ. ປ໋ຽນຮີ ຈຶ່ືງເວົັຼ້າວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້ັຼາເປນນາຍດ່ານຢູ່ບ່ອນນ້ີັຼ, ບນດາຄົນ ທງຫາຍກເລືອ່ ງລຢູ່ວາ່ ທ່ານມີຝີມທືີເ່ ກງ່ື ກ້າທງມີຄວາມສດຊ່ືອີກ, ດຽວນ້ັີຼຂ້າພະເຈຼ້ັົາຮູ້ວ່າທ່ານຈະໄປຫາ ເລ່ືາົ ປ່ີື ຜູ້ເປນອາ້ ຍ ຂ້າພະເຈຼັ້ົາມຄີ ວາມດໃີ ຈຈືງຶ່ ພາໄພຊ່ າວດາ່ ນມາຮບທ່ານ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນຈຶື່ງເອົາເລື່ອງທີ່ື ຂົງສິ້ັຼວ, ເບງທນ ກບ ຮນຮົກ ຂດຂວາງໄວູ້ເລົ່ືາໃຫູ້ ປ໋ຽນຮີຟງທຸກປະ ການ. ປ໋ຽນຮີ ຈຶ່ືງແກ້ງູ ເວັ້ົຼາວາ່ “ຊ່ຶງື ທ່ານຂ້າທງສາມຄນົ ຕາຍນັຼ້ນກສມົ ຄວນຕາມໂທດແລວູ້ , ຖາ້ ຂາ້ ພະເຈ້າົັຼ ໄປເຖງິ ມະຫາອຸ ປະຣາດກຈະຊ່ວຍວ່າກ່າວບ່ຽງບ່າຍໃຫູ້” ແລູ້ວເວົຼັ້າວ່າ “ເຊີນທ່ານຂຶຼັນ້ ມ້າໄປສູ່ທື່ີສານກດ່ານຂາ້ ພະເຈົັ້າຼ ເຖດີ ” ກວນອູ ມີ ຄວາມຍນິ ດຈີ ່ງືຶ ຂີ່ືມ້າພາທະຫານຄຸມລົດຕາມ ປຽ໋ ນຮີ ໄປເຖງິ ໜ້າວດ. ປ໋ຽນຮີ ຈືງຶ່ ຊວນ ກວນອູ ເຂ້ັາຼົ ໄປໃນວດຕີນກົກຊ ແລະ ວດນັ້ຼນເປນຂອງພະເຈົ້ຼັາເບງເຕູ້ສ້າງໄວູ້ແຕ່ກ່ອນ ເຄີຍສະເດດມານະມດສະການພະຕະຫອດ. ຫວງຈີນທງຫາຍ ເຫນ ກວນອູ ມາກຕີກອງ ແລະ ລະຄງຮບ ແລະ ຫວງຈີນເພົາເຈ໋ງເຈົຼັ້າວດເປນຄົນບ້ານດຽວກນກບ ກວນອູ ຮູ້ຈກກນ ມາແຕກ່ ອ່ ນ, ຮູ້ຂ່າວວ່າ ປ໋ຽນຮີ ຈະຄິດຮ້າຍກວນອ,ູ ຫວງຈີນເພົາເຈ໋ງ ກອອກມາຮບຫວງຈະບອກຄວມລບໃຫູ້ ກວນອູ ຮູ້ ແລ້ວູ ຖາມ ກວນອູ ວ່າ “ທາ່ ນຈາເຮາົ ໄດູ້ບ”ື່ ກວນອູ ກບອກວາ່ “ເຮົາຈາບື່ໄດູ້” ຫວງຈີນເພາົ ເຈງ໋ ຈງື່ຶ ຖາມວ່າ “ທ່ານມາ ຈາກບາ້ ນໄດູ້ສກຈກປີ”, ກວນອູ ຈຶ່ງື ບອກວາ່ “ຂ້າພະເຈາົ້ັຼ ມາຈາກບ້ານໄດູ້ຊາວປີແລູ້ວ”, ຫວງຈີນເພົາເຈ໋ງ ຈຶ່ືງເວຼັ້ົາວ່າ “ ບາ້ ນທ່ານກບບາ້ ນເຮາົ ຢູ່ກົງຟາກແມ່ນັຼ້າກນ”. ປຽ໋ ນຮີ ເຫນຫວງຈນີ ເພົາເຈ໋ງ ທກທາຍວາ່ ເປນເພື່ອນບ້ານກບ ກວນອູ ມາແຕກ່ ່ອນ. ປ໋ຽນຮີ ຢູ້ານຄວາມລບທື່ີ ຄິດໄວູ້ນ້ນຼັ ຈະຖກເປີດເຜີຍ ຈ່ືງຶ ຮອ້ ງຕະວາດຫວງຈີນເພາົ ເຈ໋ງ ວ່າ “ເຮາົ ເຊນີ ກວນອູມາອາໄສກິນເຂາົ້ັຼ ໃນວດນັ້ີຼ. ຍ້ອນຫຍງ ຈຶື່ງມາເວົຼ້ັາຈາເຊັ້ຼົາຊີ້ັຼຢູ່ໃຫູ້ເສຍເວລາ”. ກວນອູ ຈຶ່ືງເວົັ້ຼາວ່າ “ຫວງຈີນເພົາເຈ໋ງນຼີັ້ເປນເພ່ືອນບ້ານກນມາກບເຮົາຈາກກນມາ ດົນແລວູ້ , ເມອ່ື ມາພົບກນດຽວນີ້ັຼກຈາເປນຕອ້ ງທກທາຍກນ”. ຫວງຈນີ ເພົາເຈ໋ງ ຈຶງ່ື ຈດແຈງບອ່ ນໃຫກູ້ ວນອນູ ່ືງແລູ້ວເອົາ ນ້ັຼາຊາມາຈະໃຫູ້ ກວນອູ ກິນ, ກວນອູ ຈຶື່ງເວົຼັ້າວ່າ “ເອຼ້ັອຍໃພູ້ຂ້າພະເຈົ້ຼັາທງສອງຢູ່ເທິງລົດໜ້າວດຍງບື່ໄດູ້ກິນເຂົ້ຼັາເທອື່ , ຂ້າພະເຈາົຼັ້ ຈະກິນກອ່ ນຢແູ່ ນວໃດ”. ຫວງຈີນເພາົ ເຈ໋ງ ຈງື່ຶ ພາ ກວນອູ ເອາົ ນັາຼ້ ຊາອອກໄປໃຫູ້ເອ້ຼັອຍໃພູ້ທງສອງກິນ ແລະ ລະຫວ່າງໄປຕາມທາງໃກູ້ກນນ້ຼັນ ຖ້າຈະເວົ້ຼັາຫຍງກຢູ້ານ ປ໋ຽນຮີ ຈະໄດູ້ຍິນແລູ້ວບ່າວໄພ່ຂອງ ປ໋ຽນຮີ ກຍ່າງໄປມາຢູ່. ຫວງຈີນເພົາເຈ໋ງ ຈຶ່ືງເອົາມຊ້ັຼີໃສ່ທ່ືີກະບືີ່ ກວນອູ ເໜບແລູ້ວກຂຶງຕາໃຫູ້, ກວນອູ ຈຶື່ງຮູ້ວ່າ ປ໋ຽນຮີ ຈະເຮດຮ້າຍ ຈຶື່ງສ່ືງ ທະຫານໃຫຖູ້ ອາວດຸ ຕາມເຂົາຼັ້ ໄປ. ຫວງຈນີ ເພົາເຈງ໋ ກບ ກວນອູ ກບເຂຼັົາ້ ມາ ປ໋ຽນຮີ ຈງຶື່ ເວາົ ໃຫູ້ ກວນອູ ວາ່ “ຂ້າພະເຈ້ົຼັາ ໄດູ້ແຕ່ງອາຫານໄວູ້ສາເລດແລູວ້ , ເຊີນທາ່ ນເຂົຼ້ັາໄປຂ້າງໃນເຖີດ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນບືໄ່ ດູ້ຄິດສົງໄສຫນງຈື່ຶງເຂົັຼ້າໄປນ່ືງກບ ປຽ໋ ນຮີ ແລວູ້ ເຫນພກພວກຂອງຂອງ ປ໋ຽນຮີ ຊຶື່ງ ຢນຢນູ່ ັຼນ້ ເໜບກະບືີ່ເຊ່ືອງໄວູ້ໃນເສັຼ້ອ ແຕດ່ າ້ ມນນຼັ້ ຢື່ນອອກມາ. ກວນອູ ຈືຶ່ງຖາມ ປ໋ຽນຮີ ວ່າ “ຊງຶື່ ຊວນເຮົາມາກິນເຂ້ຼົັານຼີັ້ ດີ ຫ ຮ້າຍ” ປ໋ຽນຮີ ຕົກໃຈຢູ້ານຈົນຕົວສື່ນແຕ່ບ່ືໄດູ້ຕອບຫຍງ. ກວນອູ ເຫນ ປ໋ຽນຮີ ມີພິລຸດແນວນຼ້ັນກຮ້ອງຕະວາດ ແລູ້ວເວົັ້ຼາວ່າ “ກູຄິດວ່າມຶງເປນຄົນດີກູຈຶື່ງຖຊ່ືເຂົັາ້ຼ ມານາ, ຄວນບທ່ືີມຶງຈະຄິດຮ້າຍຕ່ືກູ” ປ໋ຽນອີ ເຫນ ກວນອູ ຮູ້ຄວາມ 41

ເລອື່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫັມ້ຼ 2 ຕອນທີ 2 ລບແລູວ້ ກເອັຼີນ້ ທະຫານທງຫາຍວ່າ “ພວກເຮາົ ຮບີ ລງົ ມເຖີດ” ທະຫານຊງ່ືຶ ຢນຢູ່ນ້ັຼນຍງບ່ືທນໄດູ້ເຮດຫຍງ ກວນອູ ກດຶງ ກະບື່ີອອກຟນຕາຍຫາຍຄນົ ແລູ້ວ. ປ໋ຽນຮີ ເຫນແນວນ້ັຼນກຕົກໃຈຈື່ຶງແລນ່ ໜີເຂົັຼ້າໄປໃນເກ໋ງ. ກວນອູ ກຖິຼ້ັມກະບ່ືີແລູ້ວ ສວຍເອາົ ງ້າວໄລ່ຕາມເຂຼັ້າົ ໄປ. ປ໋ຽນຮີ ເຫນກວນອູໄລ່ເຂົາ້ຼັ ມາຈຶືງ່ ເອົາລູກຂະລຸບຖິຼ້ັມໃສ່. ກວນອູ ກເອົາງ້າວປດລູກຂະລຸບອອກ ແລູ້ວຟນຖກ ປ໋ຽນຮີ ຕົວຂາດອອກເປນສອງທ່ອນ ແລູ້ວກບມາເບິ່ືງເອັຼ້ອຍໃພູ້ເຫນທະຫານຂອງ ປ໋ຽນຮີ ລ້ອມຢູ່ເປນຈານວນຫາຍ, ກວນອູ ກໄລ່ຂ້າຟນທະຫານທງນນຼັ້ ແຕກໄປແດ່ຕາຍແດ່. ແລູວ້ ກວນອູ ເຂຼັ້າົ ໄປເວັ້ຼາົ ໃຫູ້ ຫວງຈີນເພາົ ເຈງ໋ ວາ່ “ເທ່ືອນ້ີຼັຖ້າ ທາ່ ນຫາກບື່ບອກເຫດໃຫູ້ແມ່ນຂາ້ ພະເຈ້ຼັົາກຄົງຕາຍແລູ້ວ”, ຫວງຈີນເພົາເຈ໋ງຈຶື່ງ ເວົາັ້ຼ ວ່າ “ຖາ້ ເຮົາຈະຢູ່ໃນວດນຼັ້ີສບຕ່ືໄປ ພກພວກຂອງ ປຽ໋ ນຮີ ກຈະເຮດຮາ້ ຍແກ່ເຮາົ , ເຮາົ ຈະໄປຢູ່ວດອນື່ ແລູ້ວ ຊຶື່ງທ່ານຈະໄປນນຼ້ັ ໃຫ້ປູ ູ້ອງກນຕວົ ດໆີ , ພາຍໜ້ າຈະໄດູ້ພບົ ກນອກີ ”. ກວນອູ ກລາຫວງຈີນເພົາເຈ໋ງ ພາເອຼ້ອັ ຍໃພູ້ ແລະ ທະຫານໄປທາງເມອງອ໋ຽງຫຍງົ . ຝ່າຍ ອອງເຊກ ເຈົັ້ຼາເມອງອຽ໋ ງຫຍງົ ຊ່ຶືງເປນກ່ຽວດອງກນກບ ຮນຮົກ ນັຼນ້ ເມື່ອຮູ້ຂ່າວວາ່ ກວນອູ ຂ້າ ຮນຮົກ ກບນາຍດ່ານຕາຍນັຼ້ນຈືຶ່ງຄິດໃນໃຈວ່າ ກວນອູມີຝີມທີ່ືເກ່ືງກ້າຈະຈບເອົາຕົວຊຶງ່ື ໜາ້ ນຼນັ້ ບື່ໄດູ້, ຈາເປນຈະວາງກນົ ອຸບາຍ ໃຫູ້ ກວນອູ ໄວູ້ໃຈແລວູ້ ຈ່ຶືງຈະຈບຂາ້ ຖມັ້ຼິ ໄດູ້ໂດຍງ່າຍ. ແລວູ້ ເກນທະຫານໃຫູ້ໄປສະກດດ່ານ ແລະ ທາງໄວູ້ຫາຍຕາແສງ ຢ່າໃຫູ້ ກວນອູ ໜອີ ອກໄປໄດູ້ ເມື່ອ ອອງເຊກ ຮູ້ວ່າ ກວນອູ ມາໃກູ້ເມອງກຂນຼຶັ້ ມ້າພາທະຫານອອກໄປຮບ ກວນອູ ໂດຍ ປົກກະຕແິ ລູ້ວຖາມວາ່ “ທາ່ ນມານ້ັີຼຈະໄປທາງໃດ” ກວນອູ ຈງຶື່ ບອກວາ່ “ເຮາົ ລາມະຫາອຸປະຣາດເພື່ອຈະພາເອຼັອ້ ຍໃພູ້ໄປ ຫາ ເລາື່ົ ປືີ່ ທ່ືີເມອງກິຈິ໋ວ”. ອອງເຊກຈຶ່ືງເວາ້ັົຼ ວາ່ “ທາ່ ນມາເປນທາງກນດານ, ເວລາກໃກູ້ຈະຄາື່ ແລູ້ວ ເຊີນທ່ານກບເອຼັ້ອຍ ໃພເູ້ ຂາຼັ້ົ ໄປສານກຢູ່ໃນເມອງກ່ອນ, ຮງຸ່ ເຊຼົາ້ັ ຂຼັຶນ້ ມາຈງ່ືຶ ຄ່ອຍໄປ” ກວນອູ ໄດູ້ຟງ ອອງເຊກ ກບ່ືມຄີ ວາມສົງໄສ ຈືງຶ່ ເວ້ົຼັາວ່າ “ ທ່ານສົງສານແລູ້ວເຮົາຈະຂອາໄສຈກຄນໜຶື່ງ” ອອງເຊກ ຈຶ່ືງພາ ກວນອູ ກບເອ້ຼັອຍໃພູ້ເຂົັ້ຼາໄປໃນເມອງແລູ້ວຈດແຈງ ບ່ອນໃຫູ້ຢູ່. ອອງເຊກ ກກບມາໃຫູ້ແຕ່ງເຂົຼັ້າແລູ້ວໃຫູ້ຄົນໃຊູ້ໄປເຊີນ ກວນອູ ມາກິນເຂົັ້ຼາ, ຄົນໃຊູ້ກໄປບອກ ກວນອູ ຕາມຄາຂອງ ອອງເຊກ ສ່ືກງ ກວນອູ ຈ່ງືຶ ຄດິ ໃນໃຈວາ່ ປ໋ຽນຮີ ເຊນີ ໄປກນິ ເຂາຼັົ້ ແລວູ້ ກຄິດຮ້າຍແກ່ເຮົາ, ບດນັີຼ້ ອອງເຊກ ໃຫມູ້ າເອນີຼ້ັ ກິນເຂົັາຼ້ ຢາູ້ ນຈະເຮດກົນອຸບາຍຄກນກບ ປຽ໋ ນຮີ ອກີ . ກວນອູ ຄິດຂຶຼນ້ັ ໄດູ້ໃນຂະນະນ້ັຼນກສົງໄສຈື່ຶງເວັ້ົຼາໃຫູ້ຄົນ ໃຊູ້ວາ່ “ທ່ືີ ອອງເຊກ ໃຫເູ້ ອີຼັນ້ ໄປກິນເຂາັ້ົຼ ນ້ັຼນເຮົາຂອບໃຈແລູ້ວ ແຕເ່ ອັ້ອຼ ຍໃພເູ້ ຮົາເປນຜູ້ຍິງຫາຜທູ້ ີື່ຈະຢູ່ຮກສາບ່ືມີ” ຄົນ ໃຊູ້ກກບໄປບອກ ອອງເຊກ, ອອງເຊກ ກໃຫເູ້ ອົາເຂາົຼ້ັ ໄປໃຫູ້ ກວນອູ ກິນຮອດບອ່ ນຢູ່. ກວນອູ ຈືຶງ່ ເອົາເຂັາ້ຼົ ນັຼ້ນໃຫູ້ເອ້ັຼອຍ ໃພກູ້ ນິ ອມືິ່ ແລ້ວູ ຕອນຄ່ືາ ກວນອູ ໃຫທູ້ ະຫານຢດຸ ພກຫບນອນແລູ້ວ ກວນອູ ຖອດເກາະນື່ງເບ່ງືິ ໜງສຮກສາເອ້ັອຼ ຍໃພູ້ຢູ່ ນອກຫ້ອງ. ຝ່າຍ ອອງເຊກ ຈ່ຶືງສືງ່ ໃຫູ້ ໂຮປ້ັຼນ ວ່າ “ດຽວນ້ຼັີ ກວນອູ ໄດູ້ໜມີ ະຫາອຸປະຣາດມາຂ້າ ຮນຮກົ ເຈົຼ້າັ ເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານທງສອງຕາຍ, ຖ້າເຮົາຈະຈບຕົວສົງື່ ຂຶັ້ຼນໄປ ກວນອູ ກມີຝີມທີ່ເື ກ່ືງກາ້ ເຖງິ ຈະຈບຕົວໄດູ້ທະຫານກຈະຕາຍນາ. ຈາເປນເຮາົ ຈະຄິດຂ້າ ກວນອູ ຖມັຼ້ິ . ຕອນສາມໂມງມ້ັຼນຼີັ້ທາ່ ນຈື່ົງຄຸມທະຫານພນໜືຶ່ງ ໃຫຖູ້ ຟນ ແລະ ເຟອງຄົນລະມດໄປ ລອ້ ມບອ່ ນຢູ່ຂອງ ກວນອູ ແລວູ້ ເອາົ ໄຟຈູດເຜາົ ກວນອູ ແລະ ພກພວກຖັ້ມຼິ ແລວູ້ ໃຫູ້ຈູດປະທດສນຍາຂັ້ຼຶນເຮົາຈ່ງືຶ ຈະຄຸມ ທະຫານໄປຊ່ວຍ”. ໂຮປຼນ້ັ ຈ່ງືຶ ຄຸມທະຫານພນໜ່ືຶງຖຟນ ແລະ ເຟອງໄປວາງໄວູ້ອ້ອມທ່ືີຢູ່ຂອງ ກວນອູ ແຕ່ຍງບ່ືໄດູ້ຈຸດ ໄຟ. ໂຮປ້ັຼນ ຈຶື່ງຄິດໃນໃຈວ່າ ຄົນທງຫາຍລຊາປາກົດວ່າ ກວນອູ ນຼີັ້ມີຝີມຮົບພຸ່ງທີື່ເກ່ືງກ້າຫາຍເຮົາຍງບື່ຮູ້ຈກຕົວ, ຮູບຮ່າງຈະເປນແນວໃດນັຼ້ນເຮົາຈະໄປເບິື່ງໃຫູ້ຮູ້ຈກກ່ອນ. ຄິດແລູ້ວ ໂຮປຼ້ັນ ກເຂົ້ຼັາໄປຖາມນາຍປະຕູວ່າ “ກວນອູ ຢູ່ ບອ່ ນໃດ” ນາຍປະຕູບອກວ່າ “ກວນອູ ນງື່ ເບ່ງືິ ໜງສຢູ່ຫອ້ ງຂ້າງນອກ” ໂຮປຼັ້ນ ຈ່ຶງື ຄອ່ ຍເດນີ ເຂັຼາ້ົ ໄປຢູ້ຽມເບິ່ືງເຫນ ກວນ 42

ເລື່ອງ “ສາມກກົ ” ເຫມຼັ້ 2 ຕອນທີ 2 ອູ ນືງ່ ເບືິ່ງໜງັ້ຼ ສຢູ່ເທິງເກ້າົຼັ ອ້ັີຼ, ມໜ່ງຶື ລູບໜວດຢ.ູ່ ໂຮປຼ້ນັ ສງເກດເບງື່ິ ຄຸມສະຕິໄປຈຶ່ືງຮ້ອງສນລະເສີນວ່າ “ຮບູ ກວນອູ ນີັ້ຼ ງາມເໝອນເທວະດາ”. ກວນອູ ໄດູ້ຍນິ ແນວນ້ຼນັ ກຕົກໃຈຈງຶ່ື ຮ້ອງຖາມວ່າ “ຜໃູ້ ດເຂຼົັາ້ ມາ” ໂຮປຼ້ນັ ຈ່ງຶື ເຂຼາັ້ົ ໄປຄຸກເຂົື່າລົງຄານບແລູ້ວບອກ ວາ່ “ຂ້າພະເຈຼ້າົັ ຊື່ ໂຮປຼນ້ັ ເປນນາຍທະຫານຂອງ ອອງເຊກ” ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນຈ່ືຶງຄິດຂຶ້ນັຼ ໄດູ້ແລວູ້ ຖາມວ່າ “ທ່ານນ້ັີຼ ເປນລກູ ຂອງ ໂຮຫົວ ບ”. ໂຮປ້ຼັນ ກຮບຄາ ກວນອູ ຈຶງື່ ເອາົ ໜງສທືີ່ ໂຮຫວົ ຝາກມານຼ້ນັ ໃຫູ້ ໂຮປ້ັຼນ, ໂຮປຼ້ັນ ຮບເອົາໜງ ສມາອ່ານເບິື່ງມີໃຈຄວາມວ່າ “ໂຮຫົວ ຜູ້ເປນພ່ືໃຫູ້ມາເຖິງ ໂຮປັ້ຼນ ວ່າ ກວນອູ ມີຝີມທີ່ືເກ່ືງກ້າທງມີນຼ້ັາໃຈສດຊື່ຕ່ື ແຜ່ນດິນ, ຖ້າ ກວນອູ ມາເຖິງແຫ່ງໃດຕາແສງໃດຖາ້ ໂຮປ້ຼັນ ພົບພານເຂົຼ້ັາກຢາ່ ໃຫູ້ຄິດເຮດຮ້າຍ, ຈົື່ງປູ້ອງປູ້ອງ ກວນອູ ໃຫໄູ້ ປໂດຍສະດວກ, ຕໄື່ ປພາຍໜ້າຈະໄດູ້ເປນທ່ືີເພິື່ງພາອາໄສຕື່ໄປ” ໂຮປນຼັ້ ຮເູ້ ນອ້ັຼ ໃນໜງສແລູ້ວກຕົກໃຈຈື່ຶງຄ່ອຍເວັ້ຼົາ ກບກວນອູວາ່ “ຂ້າພະເຈັາ້ຼົ ບ່ືຮູ້ເລີຍວ່າທາ່ ນເປນຄົນດີ ຫາບື່ຊີວດິ ທາ່ ນຈະຕາຍຢູ່ບອ່ ນນ້ີຼັ” ແລູວ້ ບອກຄວາມລບທງໝດົ ທີື່ ອອງເຊກ ໃຫູ້ຄຸມທະຫານມາຈະຈູດໄຟເຜົາທ່ານຕາຍ “ດຽວນຼີ້ັທ່ານຈົ່ືງກຽມຕົວເຖີດ ຂ້າພະເຈົ້ຼັາຈະໄປວາງແຜນຫ້າມ ທະຫານທງຫາຍແລູ້ວຈຶ່ືງຈະໄປເປີດປະຕູເມອງໄວູ້ໃຫູ້ທ່ານ ເພື່ອຈະໄດູ້ອອກໄປໃຫູ້ພົ້ັຼນໂດຍໄວ” ແລູ້ວກລາອອກໄປ ເປີດປະຕູເມອງໄວູ້. ກວນອູ ໄດູ້ຟງ ໂຮປັຼ້ນ ວາ່ ແນວນັນ້ຼ ກຕກົ ໃຈທງມີຄວາມດີໃຈ ຈງຶື່ ໃສ່ເກາະຖງ້າວແລູ້ວເຊີນເອ້ັຼອຍໃພູ້ຂັຶ້ຼນລົດໃຫູ້ ທະຫານຄຸມໄປໜ້າ, ສ່ວນ ກວນອູ ຂີ່ືມ້າປູ້ອງກນໄປທາງຫງ. ເມື່ອເຫນປະຕູເມອງເປີດຢູ່ຈຶ່ືງໃຫູ້ທະຫານຂບລົດອອກ ຈາກປະຕູເມອງ. ໂຮປນັຼ້ ເຫນກວນອອູ ອກໄປແລູ້ວກຮີບກບມາໃຫູ້ທະຫານທງຫາຍຈູດໄຟຂຶັ້ນຼ . ກວນອູ ໄປໄລຍະທາງ ໄປປະມານສາມສິບເສ້ຼັນ ຫຽວເຂົັຼ້າໄປໃນເມອງເຫນໄຟຮຸ່ງຂຶ້ຼັນກເຂົັຼ້າໃຈວ່າ ໂຮປຼ້ັນ ຕັຼ້ງເຮດເພື່ອລົບຄວາມຜິດ. ຝ່າຍ ອອງເຊກ ໄດູ້ຍິນສຽງປະທດ ແລະ ເຫນແສງໄຟຈຶ່ງື ຄຸມທະຫານຮີບມາເຖິງບ່ອນຢູ່ຂອງ ກວນອູ ທະຫານທງຫາຍຮ້ອງ ບອກວ່າ “ກວນອູ ໜີໄຟອອກໄປໄດ”ູ້ ອອງເຊກ ໄດູ້ຟງແນວນນຼ້ັ ກຂ່ີືມາ້ ພາທະຫານຮີບຕາມໄປເຖງິ ນອກເມອງແລູ້ວຮ້ອງ ວ່າ “ກວນອູ ມີຝີມຍ້ອນຫຍງຈຶື່ງໜີໄປລະ” ກວນອູ ຈຶື່ງຮ້ອງຕອບວ່າ “ກູບ່ືໄດູ້ເຮດຜິດສິື່ງໃດກບມຶງ ຍ້ອນຫຍງມຶງມາ ຄິດຮ້າຍກູ” ອອງເຊກ ຄຽດບ່ືໄດູ້ຕອບຫຍງຈອ່ງຂ່ືີມ້າລາທວນຕາມຮົບກບກວນອູ, ກວນອູ ຂ່ືີມ້າເຂົ້ຼັາຮົບເອົາງ້າວປດ ທວນຖິ້ຼັມ ແລູ້ວຟນຖກ ອອງເຊກ ຕົວຂາດອອກເປນສອງທ່ອນ; ທະຫານທງປວງກແຕກຕື່ນໜີໄປ ກວນອູ ຈຶື່ງຂືີ່ມ້າ ຕາມເອຼັ້ອຍໃພໄູ້ ປ ແລວູ້ ຄດິ ເຖງິ ບນຸ ຄູນຂອງ ໂຮປັນຼ້ ບ່ືໄດູ້ຂາດ. ຝ່າຍ ເລົື່າອ໋ຽນ ເຈົຼ້ັາເມອງຕອງກຸ໋ນ ຮູ້ຂ່າວວ່າ ກວນອູ ໜີມະຫາອຸປະຣາດຫກດ່ານມດາ ຂ້າເຈົັ້ຼາເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານຕາຍເປນຫາຍຕາແສງ. ຈຶ່ືງຄຸມທະຫານອອກມາປະມານສາມສິບສະກດປາກທາງໄວູ້ ກວນອູ ເຫນ ເລົ່ືາອ໋ຽນ ຈຶື່ງຖາມວ່າ “ທຸກມັ້ຼນີຼ້ັທ່ານຮກສາເມອງມຄີ ວາມສຸກຢູ່ບ” ເລົ່ືາປ໋ຽນ ບອກວ່າ “ມີຄວາມສຸກຢູ່. ຊຶື່ງທ່ານມານີັຼ້ຈະໄປທາງ ໃດ”. ກວນອູ ບອກວ່າ “ເຮົາລາມະຫາອຸປະຣາດເພື່ອຈະໄປຫາເລົ່ືາປ່ືີ ຜູ້ເປນອ້າຍເຮົາ”. ເລ່າອ໋ຽນ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ເລົ່ືາປ່ືີ ໄປອາໄສຢູ່ກບ ອ້ວນສ້ຽວ ດຽວນ້ັຼີ ອ້ວນສ້ຽວ ກບມະຫາອຸປະຣາດກເຮດເສິກຂບຄ່ຽວກນຢູ່, ຄິດວ່າມະຫາອຸປະຣາດ ຈະບ່ືຍອມໃຫູ້ທ່ານໄປ. ເຖິງທ່ານໜີມາບດນັ້ີຼກເຫນຈະບ່ືພົັຼ້ນ ຍ້ອນ ແຮຫົວຕຸູ້ນ ກບ ຈິນກີິ໋ ຕ້ຼັງທບຢູ່ຕາແສງຝ່ືງແມ່ນ້ັຼາ ຮອງໂຫ”. ກວນອູ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ທາອິດມະຫາອຸປະຣາດໃຫູ້ສນຍາເຮົາໄວູ້ ດຽວນ້ຼີັເຮົາຮູ້ຂ່າວຂອງອ້າຍເຮົາແລູ້ວເຮົາກຈະໄປຕາມ ສນຍາ. ທ່ານຈົ່ືງສົງສານຈດເຮອຂ້າມສ່ົືງເຮົາຂາ້ ງທ່າເໜອ ຫ ທ່າໃຕູ້ແຕ່ພໃຫູ້ພົ້ຼັນກອງທບຂອງ ແຮຫົວຕຸູ້ນ”. ເລົື່າອ໋ຽນ ຈ່ຶືງເວ້າົັຼ ວ່າ “ເຮອເຮາົ ກມີຢູ່ ແຕ່ທ່ືີຈະຂາ້ ມສົ່ງື ນ້ັຼນໂທດກຈະມແີ ກ່ເຮົາ” ກວນອູ ຈ່ືງຶ ຕອບວາ່ “ເມອງທື່ີທາ່ ນຮກສາຢູ່ກເປນ ເມອງໜ້າດາ່ ນ, ເຮົາກໄດູ້ອາສາຂ້າ ງນັ ຫຽງ ກບ ບຸນທວິ ຊຶືງ່ ເປນທະຫານຂອງ ອວ້ ນສຽ້ ວ ຕາຍ. ທາ່ ນຈຶ່ືງຄ່ອຍມີຄວາມ 43

ເລືອ່ ງ “ສາມກົກ” ເຫ້ມັຼ 2 ຕອນທີ 2 ສະບາຍແລູ້ວບື່ໄດູ້ຄິດເຖິງບຸນຄູນເຮົາ, ຈະຂ້າມສົ່ືງເທົື່ານັີ້ຼກບ່ືໄດູ້” ແລູ້ວ ກວນອູ ບ່ືໄດູ້ຄິດຫຍ້ຼັທ້ັຼຈຶ່ືງໃຫູ້ທະຫານຂບລົດ ຜາ່ ນໄປເຖງິ ເມອງຮອງໂຫ. ຝາ່ ຍ ຈິນກ໋ີິ ຊື່ງຶ ແຮຫົວຕ້ນຸູ ໃຫຄູ້ ມຸ ທະຫານມາຕັ້ງຼ ຄ້າຍຢູ່ຕາແສງໜຶງື່ ເມອ່ື ຮຂູ້ ່າວວ່າ ກວນອູ ພາເອຼັ້ອຍໃພມູ້ າ ກ ຂຶ້ັຼນມ້າຄຸມທະຫານອອກໄປຈາກຄ້າຍແລູ້ວແກູ້ງຮ້ອງຖາມວ່າ “ຜູ້ໃດຜ່ານໜ້າທບເຮົາມານ້ຼັນຈະໄປທາງໃດ”. ກວນອູ ຮອ້ ງບອກວ່າ “ເຮາົ ຊື່ ກວນອູ, ຈະຂຂ້າມຟາກໄປຫາ ເລົາື່ ປີ່ື ຜເູ້ ປນອ້າຍເຮົາທເື່ີ ມອງຝາ່ ຍເໜອ” ຈິນກີິ໋ ຈ່ຶືງຖາມວ່າ “ມໜີ ງສຂອງມະຫາອຸປະຣາດເບີກດ່ານມາບ່ື”. ກວນອູ ບອກວ່າ “ເຮົາບື່ໄດູ້ເປນຂ້າກນິ ເງິນເດອນຂອງມະຫາອຸປະຣາດ, ເຮົາ ຈະຂໜງສຂອງ ໂຈໂສ ມາເຮດຫຍງ” ຈນິ ກິ໋ີ ຈ່ງຶື ເວົຼັ້າວ່າ “ເຮາົ ເປນທະຫານຮອງ, ແຮຫົວຕນູຸ້ ແມທ່ ບໃຫເູ້ ຮົາມາຢູ່ຮກສາ ບື່ໃຫຜູ້ ໃູ້ ດລກໄປມາໄດູ້. ຊື່ຶງບ່ືມີໜງຼັ້ ສເບກີ ດ່ານມານ້ັຼນຢ່າວາ່ ແຕ່ມະນຸດເດີນດິນເໝອນທ່ານເລຍ. ເຖິງວ່າຈະເປນນົກມີ ປກີ ບນິ ໃນອາກາດກເຫນຈະບ່ືພ້ົຼັນມເຮົາ” ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນນັ້ຼ ກຄຽດຈ່ືຶງເວ້ຼົັາວ່າ “ຊ່ຶືງເຮາົ ມານີັຼ້ເຈ້ັົຼາບ່ືໄດູ້ຍິນຂ່າວເລ່ືອງ ລແດບ່ , ຖ້າຜໃູ້ ດຂດຂວາງໄວູ້ເຮົາກຂາ້ ເສຍເປນຫາຍຄົນ ຈນິ ກ໋ິີ ຈື່ງຶ ເວົຼັ້າວ່າ “ຄົນທ່ີືເຈົຼັາ້ ຂ້າໄດູ້ນັຼ້ນເປນພຽງແຕ່ທະຫານທ່ືີ ບມ່ື ີຝມີ , ອນຄົນເໝອນເຮົານັ້ຼີກມີຝີມ ປາກດົ ເຫນຈະເຮດເຮາົ ເຊ່ືນນ້ັຼນບື່ໄດູ້”. ກວນອູ ຈຶງ່ື ເວຼາົັ້ ວາ່ “ຊງຶື່ ເຈັຼ້ົາອວດວ່າເກ່ືງ ກ້ານ້ຼັນຍງຈະປຽບຝີມ ງັນຫຽງ ກບ ບຸນທິວໄດູ້ບ. ຈິນກ໋ີິ ໄດູ້ຟງແນວນກຄຽດ ຈຶື່ງຂື່ີມ້າລາງ້າວເຂົ້ຼັາຮົບກບ ກວນອູ ໄດູ້ ເພງໜ່ງຶື ກວນອູ ເອົາງາ້ ວຟນຖກ ຈິນກີ໋ິ ຄຂາດຕກົ ມ້າຕາຍ. ທະຫານທງຫາຍກແຕກໄປ. ກວນອູ ຈືຶງ່ ຮອ້ ງຫ້າມທະຫານ ທ່ືີໜີນັ້ຼນວ່າ “ພວກທ່ານທງຫາຍບ່ືໄດູ້ເຮດຜິດຢ່າໜີເຮົາເລີຍ, ເຮົາບື່ໄດູ້ເຮດອນຕະລາຍ, ຈົື່ງຊ່ວຍຫາເຮອຂ້າມສົ່ືງເຮົາ ເຖີດ” ທະຫານທງຫາຍໄດູ້ຟງກວນອຮູ ້ອງວ່າແນວນນັ້ຼ ກພາກນຈດແຈງເຮອຂາ້ ມສົືງ່ ໃຫູ້ເຖິງຟາກ. ເມ່ືອ ກວນອູ ພາອຼ້ັອຍໃພູ້ມາເຖິງຟາກນນ້ັຼ ເປນແດນຂອງເມອງ ອ້ວນສ້ຽວ. ກວນອູ ໄດູ້ຂື່ີມ້າຕາມລົດໄປດ້ວຍ ຄວາມວິຕົກກງວົນຈຶງ່ື ໄດູ້ຫາຍໃຫຍ່ ຄິດວ່າມາເທື່ອນີຼັ້ໄດູ້ຫກດ່ານຈານວນຫາຍຕາແສງ ແລະ ໄດູ້ຂ້ານາຍທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ຕາຍເຖງິ ຫກົ ຄນົ ຍ້ອນຄວາມຈາເປນ. ຖາ້ ໂຈໂສ ບື່ພິຈາລະນາໃຫຖູ້ ່ອງແທູ້ກຈະຄິດວາ່ ວ່າເປນຄົນທືີ່ໂຫດຮ້າຍບື່ ມີຄວາມກະຕນຍູ. ພດີເຫນ ຊຸນຂຽນ ຂີື່ມ້າມາ ກວນອູ ມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງຖາມວ່າ “ຕອນທ່ານພົບກບເຮົາທ່ືເີ ມອງຍີຫາ ນ້ນັຼ ທາ່ ນວາ່ ຈະໄປສບຂາ່ ວມາໃຫເູ້ ຮົາ, ດຽວນ້ັຼີທາ່ ນຮູ້ຂາ່ ວຍຫງແດແ່ ລູວ້ ”, ຊນຸ ຂຽນ ຈງ່ຶື ບອກວາ່ “ຕອນທ່ານຍກົ ທບກບ ໄປນນ້ຼັ ເລ່າືົ ເພກ ກບ ກົິງ໋ ເຕິົ໋າ ໄດຮູ້ ັຼ້ຍກົ ຄນມາຕເີ ອົາເມອງຍີຫາໄດູ້, ຈງ່ືຶ ໃຫຂູ້ າ້ ພະເຈ້ັົຼາຖໜງສໄປເຖິງ ອວ້ ນສ້ຽວ ວ່າຈະຂ ເຂົັຼ້າລະດົມເຮດວຽກນາ, ອ້ວນສ້ຽວ ກຍອມແລູ້ວຄິດປຶກສາກບທະຫານທງຫາຍຈະຍົກມາຕີເອົາເມອງຮູໂຕ໋ ແລະ ທີື່ ປຶກສາທງຫາຍມຄີ ວາມແກ້ງູ ແຍ້ງູ ບຕື່ ກົ ລງົ ກນ, ຂາ້ ພະເຈາ້ົັຼ ວາງແຜນກບ ເລົື່າປ່ີື ໃຫູ້ລາ ອ້ວນສຽ້ ວ ມາຢູ່ເມອງຍຫີ າເພືອ່ ຈະ ໄດູ້ວາງແຜນກາຈດ ໂຈໂສ. ອວ້ ນສ້ຽວ ກຍອມໃຫູ້ ເລື່າົ ປີື່ ມາ, ດຽວນຼັີ້ ເລົື່າປື່ີ ຢູ້ານວາ່ ທ່ານຈະກົງໄປເມອງອວ້ ນສ້ຽວ ຈ່ງືຶ ໃຫຂູ້ າ້ ພະເຈັາົ້ຼ ມາສະກດຢູ່ຕັ້ນຼົ ທາງຄອຍຖາ້ ແຈງູ້ ເຫດວາ່ ເລາົ່ື ປ່ີື ມາຢູ່ເມອງຍຫີ າແລູ້ວ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນກມີຄວາມດີໃຈຈຶື່ງພາ ຊຸນຂຽນ ມາຫາລົດເອຼັ້ອຍໃພູ້. ຊຸນຂຽນ ຈຶ່ືງເລົື່າເລືອ່ ງທືີ່ ເລົ່ືາປືີ່ ໄປອາໄສຢູ່ກບອ້ວນສ້ຽວ ແລູ້ວ ອ້ວນສ້ຽວ ຄຽດວ່າ ກວນອູ ຂ້າ ງັນຫຽງ ກບ ບຸນທິວທະຫານເອກຕາຍນັ້ຼນ ແລູ້ວຈະ ໃຫູ້ຂ້າ ເລົື່າປ່ີື ເຖິງສອງເທ່ືອ. ເລົື່າປີ່ື ວາງແຜນວ່າກາ່ ວແກູ້ໄຂໄດູ້ຈຶ່ືງບື່ໄດູ້ເປນອນຕະລາຍຈົນຮອດໄດູ້ມາຢູ່ເມອງຍຫີ າ”. ນາງທງສອງກບ ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນນ້ັຼ ກມີຄວາມສົງສານຈ່ຶືງພາກນຮ້ອງໄຫູ້ຮກ ເລົາ່ື ປ່ືີ ແລວູ້ ກວນອູ ໃຫູ້ ຊນຸ ຂຽນ ນາ ທາງໄປເມອງຍຫີ າ. ຂະນະທ່ືີເດນີ ທາງມານຼັ້ນພດີໄດູ້ຍິນສຽງຂອງທະຫານທີ່ືຢູ່ທາງຫງນຼັ້ນອຼັ້ອຶງມາ ກວນອູ ຫຽວໄປເຫນ ແຮຫົວຕນຸູ້ ຄມຸ ທະຫານຂາ້ ມແມ່ນຼ້ັາຕາມມາເປນຈານວນຫາຍ. ຝາ່ ຍ ແຮຫວົ ຕຸ້ນູ ຂີ່ືມາ້ ຂ້ນັຶຼ ໄປໜ້າທະຫານແລູ້ວຮ້ອງວ່າ “ອ້າຍ ກວນອຢູ ຸດກ່ອນ”. ກວນອູ ໄດ້ຍູ ິນແນວນ້ັຼນຈຶ່ືງເວົາ້ຼັ ໃຫູ້ ຊຸນຂຽນ ໃຫູ້ຄມຸ ລດົ ໄປກ່ອນ, ເຮາົ ຈະຢູ່ປູ້ອງກນທາງຫງ ແລວູ້ ກວນອູ ກຄມຸ ມ້າກບໜ້າມາຢນຢູ່ ເມ່ືອເຫນ ແຮຫົວຕຸູນ້ ເຂາ້ັົຼ ມາໃກູ້ ກວນອູ ຈ່ງຶື ຮ້ອງຖາມວາ່ “ທື່ີທ່ານຄຸມທະຫານ 44

ເລອື່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫຼັມ້ 2 ຕອນທີ 2 ມານ້ັຼີເຮົາເຫນວ່າຈະລ່ວງຄາສ່ືງຂອງມະຫາອຸປະຣາດ” ແຮຫົວຕຸູ້ນ ຈຶ່ືງຕອບວ່າ “ເຈົຼັ້າບື່ໄດູ້ມີໜງສຂອງມະຫາອຸປະຣາດ ເບກີ ດ່ານມາ ແລະ ເຈົາຼັ້ ອງົ ອາດຫກຫານລ່ວງດ່ານຜ່ານເມອງມາຈານວນຫາຍຕາແສງ, ຂາ້ ເຈັາ້ົຼ ເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານຕາຍ ຊັ້ຼາບ່ືໜາຍງຂ້າທະຫານຮອງຂອງເຮົາຊຶື່ງມາຕຼ້ັງຄ້າຍຂດທບຢູ່ນ້ຼັີຖຼ້ັິມອີກ, ເຮົາຈະຈບເຈົ້ັຼາສົ່ືງເຂົັ້ຼາໄປໃຫູ້ມະຫາອຸປະຣາດ ລົງໂທດໃຫູ້ສາຫດ”. ແລູ້ວກຂີື່ມ້າລາທວນເຂົຼັ້າໄປຈະຈບຕົວ ກວນອູ ພດີ ມ້າໃຊູ້ ຄຸມມ້າຮ້ອງຫ້າມ ແຮຫົວຕຸູ້ນ ມາວ່າ “ຢ່າໃຫູ້ເຮດອນຕະລາຍແກ່ ກວນອູເລີຍ” ຈົ່ືງໄດູ້ເອົາໜງສນນ້ຼັ ສົື່ງໃຫູ້ ແຮຫົວຕຸູ້ນ ແລູ້ວເວົຼ້ັາວ່າ “ມະຫາອຸປະຣາດມີໃຈ ເມດຕາວ່າ ກວນອູ ນັຼ້ີເປນຄົນມຄີ ວາມສດຊື່, ດຽວນີ້ັຼຈະໄປຫາ ເລາື່ົ ປ່ືີ ຢູ້ານວາ່ ເຈັ້ຼົາເມອງ ແລະ ນາຍດາ່ ນທງຫາຍຈະຂດ ໄວູ້ ຈືງ່ຶ ໃຫູ້ຂາ້ ພະເຈຼາ້ັົ ຖໜງສເບີກດ່ານມາໃຫທູ້ ່ານທງຫາຍຮູ”້ . ແຮຫົວຕຸນູ້ ຈຶ່ງື ຖາມມາ້ ໃຊວູ້ ່າ “ກວນອູ ບງອາດຫກຫານຂ້າເຈ້ັາົຼ ເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານຕາຍຈານວນຫາຍຕາແສງ ນນຼັ້ ມະຫາອຸປະຣາດຮູ້ແລູ້ວບື່”. ມາ້ ໃຊູ້ ຈ່ືງຶ ບອກວາ່ “ກວນອູ ເຮດແນວນັ້ມີຼ ະຫາອຸປະຣາດຍງບື່ຮູ້”. ແຮຫວົ ຕູຸ້ນ ຈື່ຶງເວ້ຼັົາ ວາ່ “ກວນອູ ເຮດຜດິ ຫາຍຢູ່ມະຫາອຸປະຣາດຍງບື່ຮູ້, ເຮາົ ຈະຈບຕົວສື່ົງເຂ້ຼາົັ ໄປໃຫູ້ໄດູ້”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນກຄຽດ ຈຶ່ືງເວົຼັ້າໃຫູ້ແຮຫົວຕຸູ້ນວ່າ “ຍ້ອນຫຍງເຈົ້ຼັາຈຶື່ງມາເວົຼ້ັາຈາແນວນ້ີັຼ, ຄິດວ່າເຮົາຢູ້ານບ” ແລູ້ວກວນ ອູກຂີ່ືມ້າເຂົັ້ຼາຮົບນາ ແຮ ຫົວຕຸນູ້ ໄດູ້ສິບເພງພດເີ ຫນ ມ້າໃຊູ້ ຄນົ ໜື່ຶງຖທຸສາລບທບຂອງໂຈໂສແກວ່ງຫາ້ ມມາແລູ້ວຮອ້ ງວາ່ “ທ່ານທງສອງຢ່າຟູ້າວ ຮບົ ກນເທ່ືອ” ແຮຫົວຕູຸ້ນ ຈຶື່ງຢດຸ ແລູ້ວຖາມ ມາ້ ໃຊູ້ ວ່າ “ມໜີ ງສຂອງມະຫາອປຸ ະຣາດມາໃຫູ້ເຮົາຈບ ກວນອູ ສ່ົືງຂຼຶ້ັນໄປ ບ” ມາ້ ໃຊູ້ ຈື່ຶງບອກວ່າ \"ບື່ແມນ່ , ມະຫາອຸປະຣາດຢ້າູ ນວ່າດ່ານທາງຈະກກຂງ ກວນອູ ໄວູ້ຈຶງ່ື ໃຫຂູ້ າ້ ພະເຈ້າັົຼ ເອົາທງຸ ສາລບ ທບມາຫາ້ ມເປນຫກ້ຼັ ຖານ” ແຮຫົວຕນູຸ້ ຈງຶ່ື ຖາມ ມາ້ ໃຊູ້ ວາ່ “ມະຫາອຸປະຣາດຮູ້ບື່ຕອນ ກວນອູ ກາຍທາງມານ້ຼັນໄດູ້ຂ້າ ຜູ້ຄົນຕານຈານວນຫາຍ” ມ້າໃຊູ້ ຈຶ່ືງບອກວ່າ “ມະຫາອຸປະຣາດບ່ືຮູ້” ແຮຫົວຕຸູ້ນ ຈຶື່ງເວົ້ັຼາວ່າ “ກວນອູ ເຮດລ່ວງອາຍາ ແຕ່ມະຫາອປຸ ະຣາດກຍງບື່ຮູ້ໂທດ, ຈະປອ່ ຍໃຫໄູ້ ປນັຼ້ນຍງບ່ືໄດູ້”. ແລູ້ວກສ່ືງທະຫານທງປວງໃຫູ້ລ້ອມ ກວນອູ, ກວນອູ ເຫນແນວນັ້ນຼ ກຄຽດຈຶື່ງຂ່ືີມາ້ ລາງ້າວເຂຼ້ັົາສູ້ກນກບແຮຫົວຕຸູ້ນ ພດເີ ຫນ ຕຽວລຽ້ ວ ຄມຸ ມາ້ ຮ້ອງຫາ້ ມມາວ່າ “ທ່ານທງສອງ ຢ່າຮບົ ພຸ່ງກນ” ແຮຫົວຕນຸູ້ ກບ ກວນອູ ກຢຸດຢູ່ ຕຽວລ້ຽວ ຈືງຶ່ ເວຼົາ້ັ ໃຫູ້ ແຮຫວົ ຕຸູ້ນ ວາ່ “ມະຫາອຸປະຣາດຮູ້ຢູ່ວາ່ ກວນອູ ຫກດ່ານອອກມາ ແລູ້ວຂ້າເຈົັຼ້າເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານຕາຍນ້ັຼນ, ມະຫາອຸປະຣາດຄິດຢູ້ານຢູ່ວາ່ ທະຫານທງຫາຍຈະມີໃຈ ຜກູ ແຄ້ນູ ແລູ້ວຈະຊ່ວຍກນມາຮົບພງຸ່ ບື່ໃຫູ້ ກວນອູ ໄປໂດຍສະດວກ, ຈືງ່ຶ ໃຫເູ້ ຮົາຮບີ ມາຫາ້ ມ”. ແຮຫວົ ຕຸູນ້ ຈື່ຶງເວັຼົາ້ ໃຫູ້ ຕຽວລຽ້ ວ ວ່າ “ຈນິ ກ໋ິີ ນັຼ້ນເປນຫານຂອງຊົວຫຍງົ , ຊວົ ຫຍົງ ໃຫມູ້ າຢູ່ເຮດວຽກນາເຮົາ. ດຽວນັີ້ຼ ກວນອູ ຂ້າ ຈິນກ໋ິີ ແລເວ , ຊົວຫຍົງ ຮູ້ກຈະຕິໂທດເຮົາໄດູ້”. ຕຽວລ້ຽວ ຈຶືງ່ ຕອບວ່າ “ເລ່ອື ງຂຼັ້ນ້ີຼັທ່ານຢາ່ ວິຕກົ ເລີຍ, ໄວູ້ເຮົາຈະໄປວ່າກ່າວໃຫູ້ ຊົວ ຫຍງົ ເອງ ແຕ່ທ່ືີ ກວນອູ ນ້ຼັນມະຫາອຸປະຣາດມຄີ ວາມເມດຕາຫາຍ ຈຶື່ງໄດູ້ປ່ອຍໃຫູ້ໄປຫາ ເລາ່ືົ ປີື່ ຕາມສນຍາຊ່ຶືງທ່ານຈະ ບື່ໃຫູ້ ກວນອູ ໄປນ້ັຼນເຫນຈະລະເມີດຄາສ່ືງຂອງມະຫາອຸປະຣາດ”. ແຮຫົວຕນູຸ້ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກພາທະຫານຊື່ຶງລ້ອມ ໄວູ້ນ້ຼນັ ຖອຍກບມາ. ເລື່ອງແນວນັຼີ້ເປນຄາກາງວ່າ ຕອນ ກວນອູ ໄປນຼັ້ນ ໂຈໂສ ກຄິດວ່າ ກວນອູ ຈະໄປບື່ລອດຍ້ອນມີດ່ານທາງຢູ່ ຫາຍຊັຼ້ນ. ເມ່ອື ກວນອູ ຂ້າ ຂົງສຼິັວ້ ຜູເ້ ປນນາຍດ່ານຊັຼນ້ ໃນຕາຍນັ້ຼນ ມ້າໃຊູ້ ກເອົາຂາ່ ວມາແຈູ້ງໃຫແູ້ ກ່ ໂຈໂສ ວ່າ ກວນອູ ໄດູ້ຂ້າເຈັຼົ້າເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານເປນລາດບກນອອກໄປ. ໂຈໂສ ຄິດຈະໃຫູ້ຍກົ ກອງທບໄປຕາມຈບ ກວນອູ ກຢູ້ານຄົນ ທງຫາຍຈະພາກນນິນທາວາ່ ຄາເວ້ົຼັາບມ່ື ີສດຈະ, ອີກປະການໜ່ືງຶ ເຈຼົ້ັາເມອງ ແລະ ນາຍດ່ານກຕາຍໝົດແລູ້ວ, ເຖິງຈະຢົກ ໄປຕາມຈບ ກວນອູ ມາໄດູ້ກບແື່ ມນ່ ວາ່ ທະຫານທງຫາຍຈະຄນມາໄດູ້. ດຽວນີຼ້ັ ກວນອູ ກລ່ວງອອກໄປພນົຼັ້ ແດນເມອງຮູ ໂຕ໋ແລູ້ວ ຈາເປນຈະຈົື່ງບຸນຄູນໄວູ້ໃຫູ້ຕະຫອດດີກວ່າ, ຕື່ໄປພາຍໜ້າ ກວນອູ ຈະໄດູ້ຄິດເຖິງບຸນຄູນ ແລູ້ວຈຶ່ືງແກູ້ງໃຫູ້ 45

ເລ່ອື ງ “ສາມກົກ” ເຫຼ້ມັ 2 ຕອນທີ 2 ມ້າໃຊູ້ ຖໜງສ ແລະ ທຸງກບ ຕຽວລ້ຽວ ໄປຫ້າມເພື່ອຈະໃຫູ້ເຫນວ່າ ໂຈໂສ ຍງມີໃຈຮກ ກວນອູ ຢູ່, ເຖິງຈະໄດູ້ເຮດ ຜິດສິງ່ື ໃດກບືໄ່ ດູ້ເອົາໂທດ. ຕຽວລ້ຽວ ຈຶ່ືງຖາມ ກວນອູ ວາ່ “ຊຶງ່ື ທ່ານມານັ້ຼີຈະໄປຫາ ເລາື່ົ ປ່ືີ ຢູ່ບ່ອນໃດ”, ກວນອູ ຈງືຶ່ ບອກວ່າ “ທາອິດເຮົາ ຮູ້ວາ່ ອາ້ ຍເຮົາຢູ່ກບ ອວ້ ນສ້ຽວ ເຮົາຈຶື່ງຈະໄປຫາ ແຕ່ດຽວນຼີັ້ມຜີ ມູ້ າບອກວ່າອ້າຍເຮາົ ອອກຈາກອ້ວນສຽ້ ວ ແລວູ້ . ເຮົາຈະ ທຽວສບເສາະໄປຫາຈນົ ກວ່າຈະພບົ ”. ຕຽວລ້ຽວ ຈຶື່ງເວົັ້ຼາວ່າ “ຕອນຍງບື່ຮູ້ແນ່ວ່າເລ່ົືາປື່ີ ຢູ່ແຫ່ງໃດທ່ານຈົື່ງກບໄປຢູ່ກບ ມະຫາອຸປະຣາດກ່ອນ, ຖາ້ ຮູ້ຂາ່ ວວ່າ ເລົາື່ ປ່ີື ຢູ່ບອ່ ນໃດແນ່ນອນແລູ້ວຈ່ືຶງຄ່ອຍໄປ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນກຫົວເລາະ ແລ້ວູ ເວຼັ້າົ ວ່າ “ທາ່ ນວ່າແນວນີັ້ຼບ່ືຄວນ, ຊຶື່ງທາ່ ນຈະກບເຂົ້ັາຼ ໄປຈງ່ົື ຊ່ວຍວາ່ ກ່າວໃຫແູ້ ກ່ມະຫາອຸປະຣາດວາ່ ຢາ່ ຂດເຄອງເຮົາ ເລີຍ, ໄດູ້ມີບຸນຄູນແລູ້ວຈົ່ືງເຮດໃຫູ້ຕະຫອດໄປເຖີດ, ຕື່ໄປພາຍໜ້າເຮົາຈະຕອບແທນບຸນຄູນຂອງມະຫາອຸປະຣາດ” ຕຽວລຽ້ ວ ກລາ ກວນອູ ກບໄປ. ຕອນທີ 25 ຝ່າຍ ກວນອູ ຈືງ່ຶ ຂືີ່ມາ້ ມາຫາລົດຂອງເອ້ອຼັ ຍໃພູ້ ແລູ້ວບອກຂາ່ ວທີື່ໄດູ້ຮບົ ພຸ່ງກບ ແຮຫົວຕນຸູ້ ແລະ ໂຕຕູ້ ອບກບ ຕຽວລ້ຽວ ນັ້ຼນໃຫູ້ເອັ້ຼອຍໃພູ້ກບ ຊຸນຂຽນ ຟງແລູ້ວກພາກນເດີນທາງໄປໄດູ້ຫ້າມຼັ້. ພດີຝົນຕົກໜກຫາທີື່ພກບ່ືໄດູ້ ຈຶື່ງ ຫຽວຂຶັ້ຼນໄປເຫນບ້ານຢູ່ເທິງໂນນພູຈງ່ຶື ພາກນເຂາັຼົ້ ໄປຈະຂອາໄສ. ກົວສຽງ ນາຍບ້ານນຼັນ້ ເປນຄົນຊະລາຈືຶ່ງຖາມວ່າ “ທ່ານ ຊື່ຫຍງມາແຕ່ໃສ”. ກວນອູ ບອກວ່າ “ຂ້າພະເຈ້ົຼາັ ຊ່ື ກວນອ”ູ ແລ້ວູ ໄດູ້ເລາ່ົື ເລ່ືອງທີ່ເື ກີດຂຼ້ັນຶ ໃຫູ້ ກົວສຽງ ຟງທກຸ ປະການ. ກົວສຽງ ຈຶ່ືງເວົ້ັຼາວ່າ “ຕອນນັ້ຼນ ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ ແລະ ແມ່ເຖົາຼັ້ ຂອງຂ້າພະເຈົຼ້ັາກໄດູ້ອາໄສທາມາຫາກິນຢູ່ຕາແສງບ້ານນັ້ຼີ, ຂ້າ ພະເຈ້າຼົັ ກໄດູ້ຍນິ ເລື່ອງລຢູ່ວ່າທ່ານມີຝີມທ່ີເື ກ່ືງກາ້ ແຕ່ຫາກື່ໄດູ້ຮູ້ຈກທ່ານມ້ັຼນ້ີັຼ”. ກວົ ສຽງ ຈງຶື່ ເຊີນ ກວນອູ ແລະ ເອອ້ັຼ ຍໃພູ້ ຂັຼ້ນຶ ໄປເທິງເຮອນແລ້ວູ ຕກົ ແຕງ່ ເຂາັົ້ຼ ປາອາຫານລຽ້ ງ. ເມື່ອເວລາໃກ້ຈູ ະຄ່ືາ ລູກຂອງກົວສຽງ ພາພວກເພ່ືອນເຈດຄົນເຂົ້ັຼາມາໃນເຮອນ. ກົວສຽງ ເຫນຈຶື່ງເອີ້ນັຼ ລູກໃຫູ້ ຂຶຼັ້ນມາຄານບຝາກເນ້ັອຼ ຝາກຕວົ ກບ ກວນອູ ໄວູ້. ລູກກໄດູ້ຂ້ຶນຼັ ໄປເຫນ ກວນອູ ແລວູ້ ບື່ໄດູ້ຄານບ ກວນອູ ຕາມຄາສືງ່ ຂອງ ພ.່ື ຈຶງື່ ກບລງົ ໄປພາພວກເພື່ອນອອກໄປນອກບ້ານ. ກວນອູ ຈງ່ືຶ ຖາມ ກວົ ສຽງ ວາ່ “ຜໃູ້ ດທີ່ມື າເປນຫຍງກບທາ່ ນ” ກົວ ສຽງ ຮ້ອງໄຫແູ້ ລູ້ວຈຶ່ືງບອກວ່າ “ຂາ້ ພະເຈົາ້ັຼ ມລີ ູກແຕ່ຜູ້ດຽວນຼ້ີັ ແລະ ບື່ເປນໃຈໃນການທາມາຫາກິນ, ຄົບແຕ່ໝູ່ທ່ຽວລ່າ ເນັອ້ຼ , ຈະເອົາການສິ່ງື ໃດກບື່ໄດູ້. ທີື່ຂາ້ ພະເຈັຼົາ້ ມລີ ູກເຊນື່ ນ້ີັຼກເປນກາຂອງຂ້າພະເຈຼ້ັົາເອງ”. ກວນອູ ຈຶື່ງຕອບວາ່ “ແຜນ່ ດິນ ໃນເວລານຼີັ້ກມີຄວາມວູຸນ້ ວາຍ ຊງຶື່ ໄປທຽ່ ວລາ່ ເນອັ້ຼ ຫຼິັ້ນແນວນັຼນ້ ຖາ້ ຖກລູກຫງົ ທະນທູ ແື່ີ ມນ່ ຢາດີແມນເອົາຕວົ ລອດ, ເຫດ ໃດທາ່ ນຈືຶ່ງວາ່ ມກີ າລະ”. ກວົ ສຽງ ຈືງຶ່ ເວັົ້ຼາວ່າ “ມນເຫນແຕ່ຄວາມສະນກຸ ຄົບເພື່ອນໄປເຮດຫຍາບຊ້າຂ້າສດເບື່ອປາ, ເຖິງ ທະນູຈະດີແຕ່ບື່ມີຄູຈະຖວ່າດີໄດູ້ແນວໃດ, ຂ້າພະເຈົັ້ຼາເຫນຈະເອົາຕົວລອດບື່ໄດູ້ ຈຶ່ືງມີຄວາມທຸກນາມນຍ້ອນເຫດນີຼ້ັ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼ້ັນຈ່ືງຶ ຖອນໃຈໃຫຍ່ແລູ້ວເວົຼາັ້ ວາ່ “ເປນປະເພນີຢູ່ແລູ້ວ, ຖາ້ ລູກດແີ ມພ່ ່ືກເປນສຸກ, ຖ້າລູກຊ່ືົວແມ່ພື່ ກພອຍທກຸ ໄປນາ”. ກວົ ສຽງ ຈື່ຶງໄດູ້ຈດແຈງບອ່ ນນອນໃຫແູ້ ລູ້ວກລາ ກວນອູ ອອກໄປນອນຢູ່ທາງນອກ. ກວນອູ ກບ ຊຸນຂຽນ ກນອນຫບໄປ. ພດີໄດູ້ຍິນສຽງມ້າ ແລະ ຄົນຮ້ອງກຕົກໃຈຈຶື່ງຕື່ນຂຶັຼ້ນ ກວນອູ ຈຶ່ືງຮ້ອງ ຮຽກທະຫານຊຶ່ງື ຮກສາມ້າ, ທະຫານທງຫາຍນັຼນ້ ເມ່ືອຍກເລີຍຫບໄປບ່ືຮູ້ສຶກຕົວ. ກວນອູ ກບ ຊຸນຂຽນ ຈຶື່ງຖກະບື່ີລົງ ໄປ ເຫນພກພວກພນື່ີ ້ອງ ແລະ ຊາວບ້ານມາດ່າລູກຂອງ ກົວສຽງ ທ່ືີລຼມັ້ົ ຢູ່. ກວນອູຈືຶງ່ ຖາມຄົນທງຫາຍວ່າ “ຍ້ອນຫຍງ ລູກຂອງ ກົວສຽງ ຈງ່ືຶ ມາລົັຼມ້ ຢູ່ນັ້ຼີ” ຊາວບາ້ ນຈຶງື່ ບອກວ່າ “ອ້າຍຄົນນຼີັ້ເປນຄົນທືີ່ຫຍາບຊ້າຫາຍ, ເຫນມ້າຂອງທ່ານງາມກ 46

ເລອ່ື ງ “ສາມກກົ ” ເຫັມ້ຼ 2 ຕອນທີ 2 ເລີຍລກເຂົັຼ້າມາຈະລກເອົາໄປ, ມ້າໄດູ້ດີດເອົາມນຈຶື່ງລົັ້ຼມຢູ່, ພວກຂ້າພະເຈົຼ້ັາໄດູ້ຍິນສຽງຮ້ອງຂຶຼ້ັນຈຶ່ືງຊວນກນມາເບິ່ືງ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນກຄຽດຈງ່ືຶ ເວ້ຼົັາວາ່ “ມນເປນຄນົ ຊ່ົືວ ປະໄວູ້ໃຫຟູ້ ັ້ນຼ ຕົວຂັ້ຶຼນຈຶືງ່ ຈະລງົ ໂທດໃຫໜູ້ ກ”. ກົວສຽງ ໄດູຍ້ ນິ ສຽງອ້ັຼອຶງກຕກົ ໃຈຈ່ືຶງຕື່ນຂຶັຼ້ນ ແລວູ້ ລົງໄປເຫນລູກລມ້ົຼັ ຢູ່, ພນື່ີ ້ອງ ແລະ ຊາວບ້ານຈ່ຶືງບອກເລື່ອງ ທງໝດົ ໃຫູ້ຟງ ກົວສຽງ ຈງຶ່ື ຄານບ ກວນອູ ແລູ້ວອອ້ ນວອນວ່າ “ລກູ ຂ້າພະເຈາ້ັຼົ ເປນຄນົ ຊົື່ວ, ຂ້າພະເຈ້າັົຼ ກໄດູ້ປບທຸກໃຫູ້ ແກ່ທ່ານແລູວ້ . ຊືງຶ່ ມນເຮດຜດິ ຄັຼ້ງນັຼີ້ຂາ້ ພະເຈົັາ້ຼ ຈະບື່ເຫນພ້ອມມນ , ສວ່ ນແມມ່ ນນ້ັນຼ ມີຄວາມຮກຍ້ອນວ່າມີລູກຜູ້ດຽວ. ທ່ານຈົືງ່ ສງົ ສານຂ້າພະເຈຼ້ັົາ, ໂທດທ່ືມີ ນເຮດຜິດນຼນ້ັ ຂເຖີດ”. ກວນອູ ຈືຶງ່ ເວ້ຼົັາວ່າ “ຊຶື່ງທ່ານປບທກຸ ກບເຮາົ ນ້ຼັນກເໝອນຄາ ເວົັຼ້າຂອງທ່ານ, ຊື່ຶງຄວາມຜິດຂອງມນເຮາົ ກຈະຍົກໂທດໃຫ້ທູ າ່ ນ” ແລວູ້ ໄດ້ສູ ື່ງທະຫານໃຫູ້ຮກສາມາ້ ໄວູ້ໃຫູ້ດີ ແລູ້ວກພາ ຊຸນຂຽນ ກບມານອນ. ເມ່ອື ຮຸ່ງເຊາ້ົຼັ ຂນັ້ຼຶ ມາ ກົວສຽງ ກບພນລະຍາອອກມາຄານບ ກວນອູ ແລວູ້ ເວັ້ົຼາວ່າ “ລກູ ຂອງພວກຂ້າພະເຈົຼ້ັາເຮດ ຜິດຕ່ືທ່ານ ແລູ້ວທ່ານໄດູ້ຍົກໂທດໃຫູ້ນຼ້ັນບຸນຄູນຂອງທ່ານມີຢ່າງລົຼ້ັນເຫອ”. ກວນອູ ຈຶ່ືງເວົັ້ຼາວ່າ “ທ່ານຈົື່ງເອີັຼ້ນລູກຂອງ ທ່ານອອກມາ, ເຮົາຈະຊວ່ ຍສ່ງື ສອນໄວູ້” ກົວສຽງ ຈຶງື່ ບອກວ່າ “ຕ້ງັຼ ແຕ່ຕອນດຶກນ້ັຼນຟຼ້ັນຕວົ ຂຶັ້ຼນໄດູ້ ແລູ້ວພາພວກເພ່ືອນ ໄປໃສນັຼນ້ ກບື່ຮູ້”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກລາ ກົວສຽງ ແລ້ວູ ພາເອັຼ້ອຍໃພູ້ ກບ ຊຸນຂຽນ ອອກຈາກບ້ານນຼ້ັນໄປໄດູ້ປະ ມານສາມຮອ້ ຍເສັຼ້ນ ພດີເຫນລກູ ຂອງ ກົວສຽງ ຂື່ີມາ້ ພານາຍໂຈນຄົນໜືຶ່ງປກົ ຜ້າເຫອງ ຂື່ີມາ້ ຖທວນຄຸມພວກເພື່ອນປະ ມານຮ້ອຍກວ່າຄົນລົງຈາກໂນນພູຢນສະກດທາງໄວູ້. ນາຢໂຈນນຼັ້ນຈຶ່ືງຮ້ອງເວ້ົຼັາໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າ “ເຮົາຊ່ື ຫຸຍງ່ວນສຽວ ເປນທະຫານຂອງ ຕຽວກົກ ເຈົ້ຼັາຈະໄປທາງໃດຈຶງື່ ບງອາດພາກນຂ້າມແດນເຮົາມາ, ຖ້າເຈົຼັ້າຍງຮກຊີວດິ ຢູ່ຈົງື່ ເອົາມາ້ ທ່ືີຂ່ີື ນຼ້ນັ ມາໃຫູ້ເຮົາຈ່ືງຶ ຈະປອ່ ຍໄປ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັນຼ ກຫວົ ເລາະແລວູ້ ເວັົາຼ້ ວ່າ “ເຈາ້ົຼັ ເປນທະຫານຂອງ ຕຽວກົກ ທື່ີເປນ ໂຈນນັ້ຼນ ຍງຮູ້ຈກ ເລື່ົາປືີ່, ກວນອູ ກບ ຕຽວຫຍຸ ບ່ື”. ຫຍຸ ງວ່ ນສຽວ ຈຶ່ງື ເວັາຼົ້ ວາ່ “ເຮາົ ບ່ືຮຈູ້ ກໄດຍູ້ ິນແຕ່ຊ່ືແຕ່ ກວນອູ ທື່ີທາ່ ນວ່ານນຼ້ັ ໜ້າແດງໜວດຍາວ, ມີຝີມທ່ືີເກ່ືງ ກ້າ. ເຈົຼ້ັາມານີຼັ້ຊື່ຫຍງ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນຈອ່ງໄດູ້ແກູ້ຖົງທ່ືີໃສ່ໜວດນ້ັຼນອອກໃຫູ້ ຫຸຍງ່ວນສຽວ ເບິື່ງ ຫຸຍງ່ວນ ສຽວ ເຫນຫກຖານແນວນ້ັຼນກຮູ້ວ່າແມ່ນ ກວນອູ ຈຶ່ືງລົງຈາກມ້າວາງທວນແລູ້ວພາລູກຂອງ ກົວສຽງ ເຂົຼ້ັາໄປຄກຸ ເຂົ່າື ຄາ ນບ ກວນອູ ແລູ້ວເວັົາຼ້ ວາ່ “ຂ້າພະເຈາັຼ້ົ ບ່ືຮຈູ້ ກທື່ີໄດູ້ວາ່ ກ່າວຫຍາບຊາ້ ແກ່ທາ່ ນຂອະໄພ ແລະ ຂ້າພະເຈັຼົາ້ ນຼີັ້ພແຕ່ ຕຽວກົກ ຕາຍກໄດູ້ພາພວກເພື່ອນມາເປນໂຈນຢູ່ໃນເຂົາຕາ ແສງນ້ຼີັ. ຊືຶ່ງຂາ້ ພະເຈົາຼັ້ ວາງແຜນຈະມາເຮດຮ້າຍທາ່ ນເທື່ອນຼີັ້ ຍ້ອນລູກ ຂອງ ກົວສຽງ ໄດູ້ຊກຊວນມາ”. ແລູ້ວໄດູ້ເລົື່າເລ່ືອງທີ່ືລູກຂອງ ກົວສຽງ ມາບອກນັ້ຼນໃຫູ້ກວນອູຟງທຸກປະການ ແລະ ລກູ ຂອງ ກົວສຽງ ນນ້ັຼ ອ້ອນວອນວາ່ “ຂ້າພະເຈ້າັົຼ ຂອະໄພຍະໂທດນາເຖີດ”. ກວນອູ ຈຶື່ງບອກວ່າ “ໂທດຂອງເຈົັຼ້າທີ່ເື ຮດຜິດເທື່ອໜຶື່ງເຮົາກຍົກໂທດໃຫູ້ແລູ້ວ ເຈົ້ຼັາກຍງຄົບຄິດກນເຮດອກີ , ຖ້າຈະຂ້າຖິມ້ັຼ ດຽວນ້ັຼີກຄດິ ເຖິງໄມຕຣີຂອງ ກວົ ສຽງ ແລະ ໂທດຂອງເຈົາ້ຼັ ທງສອງເທື່ອນຼ້ັນ ເຮາົ ກຍົກໃຫູ້ ກວົ ສຽງ ຜູ້ເປນ ພື່”. ແລູ້ວລູກ ກົວສຽງ ກມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງລາກວນອູໄປ. ຫຸຍງ່ວນສຽວ ຈຶື່ງບອກໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າ “ເພື່ອນຂອງ ຂ້າພະເຈົ້ຼັາມຄີ ົນໜຶ່ືງເປນຊາວເມອງທິດຕາເວນຕົກ, ເປນທະຫານຂອງ ຕຽວໂປູ້, ຊື່ຈິວສອງ ມີຮູບຮ່າງສູງໃຫຍ່ມີກາລງ ແບກເຄອ່ື ງໄດູ້ໜກສບິ ຫາບ, ເມືອ່ ຕຽວໂປູ້ ຕາຍແລູວ້ ຈິວສອງ ໄດູ້ຄມຸ ພວກເພອື່ ນມາເປນໂຈນຢູທ່ ີືເ່ ຂາົ ໂງຈວິ ສນ, ທາງ ແຕ່ນໄ້ີຼັ ປປະມານສາມຮອ້ ຍເສ້ຼັນ ຂາ້ ພະເຈົັາຼ້ ໄປມາຫາສູ່ຈິວສອງ, ຈິວສອງ ກເວາັ້ົຼ ຮອດຊື່ທ່ານຢູ່ເລັຼ້ອຍໆ ແລູ້ວຊກຊວນຂ້າ ພະເຈຼັ້ົາວ່າຖາ້ ພົບທາ່ ນກຈະພາຂາ້ ພະເຈັົ້ຼາມາຢູ່ກບທ່ານ. ບດນີຼັ້ເປນບນຸ ທ່ືີໄດູ້ມາພບົ ທ່ານກ່ອນ” ກວນອູ ຈງື່ຶ ຕອບວາ່ “ໄດູ້ ເກີດມາເປນຊາຍແລູ້ວຄົບກນມາເປນໂຈນຢູ່ໃນປາ່ ແນວນັີ້ຼຜູ້ໃດຈະນບຖວາ່ ດີ, ຈງ່ົື ຖມ້ັຼິ ຄວາມຊົວ່ື ເສຍເຖີດແລວູ້ ພາກນໄປ ທາມາຫາກິນຢ່ໃູ ນບ້ານເມອງໂດຍປກົ ກະຕິດກີ ວ່າ”. 47

ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫຼ້ັມ 2 ຕອນທີ 2 ຂະນະທີ່ືລົມກນຢູ່ນ້ັຼນ ກວນອູ ຫຽວເຫນນາຍໂຈນຄົນໜຶື່ງຂີ່ືມ້າຄຸມທະຫານມາປະມານຮ້ອຍກວ່າຄົນ. ຫຸຍ ງວ່ ນສຽວ ຈືງ່ຶ ບອກໃຫູ້ ກວນອວູ ່າ “ຈິວສອງມາພຸູ້ນແລູ້ວ” ກວນອູ ເຫນຮູບຮ່າງ ຈວິ ສອງ ສງູ ໃຫຍ່ຈືຶ່ງສນລະເສີນວ່າ “ ສົມເປນທະຫານ” ຈິວສອງ ມາໃກູ້ຫຽວເຫນ ກວນອູ ກມີຄວາມດີໃຈຈຶ່ືງລົງຈາກມ້າວາງອາວຸດແລູ້ວເຂົັ້ຼາມາຄຸກເຂ່ືົາຄາ ນບ ກວນອູ, ກວນອູ ຈື່ງຶ ຖາມວ່າ “ຍ້ອນຫຍງທ່ານຈ່ືຶງຮູ້ຈກນບຖເຮາົ ” ຈິວສອງ ຈຶື່ງເວາົຼັ້ ວາ່ “ຕອນຂ້າພະເຈາັ້ົຼ ຢູ່ນາ ຕຽວ ໂປູ້ ນາຍໂຈນນັ້ຼນກຮູ້ຈກຢູ່ວ່າທາ່ ນມສີ ະຕປິ ນຍາຄດິ ວ່າຈະມາຢູ່ກບທາ່ ນ ແຕ່ກມີຄວາມຈົນໃຈຍອ້ ນຢູ່ໃນອານາດຂອງ ຕຽວໂປ.ູ້ ເມອ່ື ຕຽວໂປູ້ ຕາຍຂາ້ ພະເຈົຼັ້າມາເປນໂຈນຢູ່ໃນເຂົາໂງຈິວສນ ກໄດູ້ລົມກບ ຫຍຸ ງ່ວນສຽວ ວ່າຄດິ ເຖິງທ່ານຢູ່ບ່ື ໄດູ້ຂາດ, ບດນ້ີັຼໄດູ້ມາພບົ ທ່ານເຂັາ້ຼົ ກເປນບຸນຫາຍແລູ້ວ, ຈະຂຢູ່ເປນທະຫານຖແຊມ່ ້າຕາມທາ່ ນ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກໄດູ້ວເິ ຄາະເບ່ືງິ ຄາເວຼົັ້າຂອງ ຈິວສອງ ວາ່ ກ່າວນ້ັຼນເຫນວາ່ ສຸຈະລິດຢູ່, ມໃີ ຈຮກໃຄ່ຫາຍ ຈ່ຶືງຖາມວ່າ “ທ່ານຈະໄປກບເຮາົ ພວກເພ່ືອນຈະເຮດແນວໃດລະ” ພວກເພອ່ື ນຂອງ ຈິວສອງໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນກຊວນກນ ເຂົັ້ຼາມາຄານບ ກວນອູ ແລູ້ວເວົັຼ້າວ່າ “ພວກຂ້າພະເຈົ້ຼັາທງໝົັດ້ຼ ນີ້ຼັຈະຂໄປນາທ່ານ”. ກວນອູ ຮູ້ແນວນຼ້ັນກລົງຈາກມ້າໄປ ບອກໃຫູ້ເອ້ັອຼ ຍໃພູທ້ ງສອງ ນາງກາຮູຫຍນິ ຈືຶ່ງຕອບວ່າ “ແຕ່ເຮົາອອກຈາກເມອງຮູໂຕ໋ນ້ັຼນ ກໄດູ້ຄວາມລາບາກຍາກແຄູ້ນ ມາເປນຈານວນຫາຍ, ເຈົຼັ້າກບ່ືຄິດວ່າຈະຫາຜູ້ຄົນເປນເພື່ອນ, ບດນ້ັີຼມາພຼັ້ົນທ່ືີລາບາກແລູ້ວຈະຫາຜູ້ຄົນໄປນ້ຼັນຈະເປນ ປະໂຫຍດອນໃດ. ແຕ່ ລຽວຮົວ ນາຍໂຈນນັ້ຼນມີພະຄູນຕື່ອາ້ ຍ ແລູ້ວອ້ອນວອນວ່າຈະຂມາສ່ົືງເຈົັ້ຼາກວ່າເປນໂຈນຖ້າຈະ ໃຫມູ້ າສືົ່ງນ້ັຼນຄນົ ທງຫາຍຈະນິນທາວາ່ ຄົບກບພວກໂຈນ. ຊງຶື່ ເຈາຼ້ັົ ຈະຮບເອາົ ພວກ ຈິວສອງ ໄປນນຼ້ັ ຈ່ືງົ ພິຈາລະນາເບືິ່ງແຕ່ ຄວາມເໝາະສມົ ເຖີດ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກໄດູ້ຄິດ ຈຶື່ງກບມາບອກໃຫູ້ ຈິວສອງ ວ່າ “ເອັຼ້ອຍໃພູ້ເຮົາທງສອງນ້ຼັນເປນຜູ້ໃຫຍ່ ບ່ື ຍອມໃຫູ້ທາ່ ນໄປ, ທ່ານຈງົ່ື ປົກປູອ້ ງກນຢູ່ບ່ອນນຼ້ີັກ່ອນເຖດີ , ຖາ້ ເຮາົ ໄປພົບ ເລາົ່ື ປີື່ ຜເູ້ ປນອາ້ ຍເຮົາແລວູ້ ຈຶ່ງື ຈະກບມາຮບ ທ່ານໄປຢູ່ນາກນ” ຈິວສອງ ໄດູ້ຟງແນວນັ້ຼນກຄຸກເຂົື່າລົງຄານບແລູ້ວເວົ້ັຼາວ່າ “ຂ້າພະເຈົັ້ຼາເກດີ ມາເປນຊາຍຊາດທະຫານ ໄດູ້ເຮດຊືົ່ວປຽ່ ນໄປເປນພວກໂຈນປຽບເໝອນເຂັ້າຼົ ໄປບ່ອນມດ, ບດນີ້ັຼມາພົບທາ່ ນເໝອນກບໄດູ້ອອກໄປຢູ່ບອ່ ນທື່ີແຈູ້ງ ສະຫວ່າງ ຫ ວ່າເອັຼ້ອຍໃພູ້ຂອງທ່ານເຫນວ່າເປນພວກໂຈນຢູ່ບື່ຄວນທື່ີຈະເອົາໄປ ແລະ ພວກເພ່ືອນທງໝົດນ້ັຼນຂ້າພະ ເຈົ້ັາຼ ຈະໃຫູ້ຢູ່ນາ ຫຍຸ ງວ່ ນສຽວ ແຕ່ຂ້າພະເຈຼັົ້າຈະຂຖແຊ່ມ້າຕາມທ່ານໄປຈົນກວ່າຂ້າພະເຈົຼັ້າຈະສ້ິຼັນຊີວິດ”. ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນກມີຄວາມສົງສານ ຈຶ່ືງເອົາເລ່ືອງນັຼ້ນໄປເລົື່າໃຫູ້ເອັຼ້ອຍໃພູ້ຟງ ນາງກາຮູຫຍິນຈຶ່ືງເວົາວ່າ “ທ່ານຈະໄປນາແຕ່ສອງຄົນກຕາມເຖີດ” ກວນອູ ຈຶ່ືງກບມາບອກໃຫູ້ ຈິວສອງ ຕາມຄາຂຊອງເອຼັ້ອຍໃພູ້ວ່າ. ຫຸຍງ່ວຍ ສຽວ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນຈຶື່ງເວົຼາ້ັ ວ່າ “ຂ້າພະເຈົັຼ້າຈະໄປນາເປນສອງຄົນກບ ຈິວສອງ, ຈິວສອງ ຈຶື່ງວ່າ “ທ່ານຈະໄປນາແລູ້ວ ພວກເພ່ືອນຂອງເຮົາບ່ືມີໃຜຄວບຄຸມ ຈະບື່ກະແຈກກະຈາຍໄປບ, ທ່ານຈົື່ງຢູ່ປົກປູ້ອງພວກເພື່ອນເຫົື່ານີຼັ້ໄວູ້ກອ່ ນ, ເຮົາ ໄປກບ ກວນອູ ໄດູ້ທື່ີຢູ່ອາໄສແລູວ້ ຈືຶ່ງຈະກບມາຮບທາ່ ນກບພວກເພື່ອນທງໝົດໄປ”. ຫຍຸ ງວ່ ນສຽວ ກເຫນດນີ າແລູ້ວກ ລາ ກວນອູ ພາພວກເພື່ອນກບໄປຫາເຂົາບອ່ ນຢູ່. ກວນອູ ຈຶງ່ື ພາເອັອຼ້ ຍໃພູ້ ກບ ຊນຸ ຂຽນ ແລະ ຈິວສອງ ເດນີ ທາງໄປໄດູ້ສາມມຼັ້ ຈືຶ່ງຫບວເຫນກາແພງຢູ່ເທິງໂນນ ພູໃຫຍ່ ກວນອູ ຈຶ່ືງຖາມຊາວບ້ານວ່າ “ເມອງນ້ັີຼຊ່ືຫຍງ, ຜູ້ໃດປົກຄອງ”, ຊາວບ້ານຈຶ່ືງບອກວ່າ “ຊ່ືເມອງເກົິ໋າເຊຍ, ມີ ທະຫານຄົນໜຶື່ງຊື່ ຕຽວຫຸຍ ມີຝີມທີ່ືເກ່ືງກ້າຄຸມພວກເພື່ອນປະມານຫ້າສິບກວ່າຄົນມາໄລ່ເຈົຼ້ັາເມອງອອກ ແລູ້ວ ຕຽວ ຫຸຍ ເຂົຼັ້າຢູ່ປົກຄອງເມອງ, ໄດູ້ລະດົມຊ່ອງສຸມຜຄູ້ ົນໄວູ້ເປນກາລງໄດູ້ປະມາຍຫ້າພນກວ່າຄນົ , ເຂົ້ຼັາປາອາຫານກບລບິ ູນ, ບນດາຫົວເມອງນ້ອຍໃຫຍ່ທງຫາຍກຢູ້ານຝີງ ມຂອຕຽວຫຸຍ, ບື່ມີຜູ້ໃດມາຢ່ືາຢີໄດູ້, ແຕ່ ຕຽວຫຸຍ ປົກຄອງເມອງມານຼ້ັີ ໄດູ້ຫາ້ ເດອນກວາ່ ແລູ້ວ”. 48

ເລ່ືອງ “ສາມກົກ” ເຫຼມັ້ 2 ຕອນທີ 2 ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນຼັ້ນກມີຄວາມດີໃຈຫາຍ ຈຶ່ງື ເວົຼັາ້ ໃຫູ້ ຊນຸ ຂຽນ ວ່າ “ຕງ້ັຼ ແຕ່ເສຍເມອງຊີຈ໋ວິ ມາພວກເຮົາອ້າຍ ນອ້ ງສາມຄົນໄດພູ້ ດພາກຈາກກນ ເລື່າົ ປືີ່ ນັຼ້ນກຮູ້ຂ່າວແລູ້ວແຕ່ ຕຽວຫຍຸ ນ້ນຼັ ຫາກື່ໄດຂູ້ າ່ ວມ້ຼັນຼີ້ັ. ທ່ານຈງ່ືົ ຮີບເຂົັ້ຼາໄປບອກ ໃຫູ້ ຕຽວຫຍຸ ໃຫອູ້ ອກມາຮບເອັ້ຼອຍໃພທູ້ ງສອງ” ຊຸນຂຽນ ຮບຄາ ກວນອູ ແລູ້ວກລາໄປ. ຝ່າຍ ຕຽວຫຸຍ ຂະນະທີື່ກາລງແຕກ ໂຈໂສ ມານຼັ້ນໄດູ້ອາໄສຢູ່ເທິງເຂົາບອງອ໋ຽງສນໄດູ້ປະມານເດອນກວ່າ. ເມອື່ ຮູ້ຂ່າວວາ່ ເລາົື່ ປື່ີ ແຕກໄປ ຕຽວຫຍຸ ກຄມຸ ທະຫານຊຶື່ງເຫອມານ້ຼັນທຽ່ ວສບຫາ ເລົືາ່ ປື່ີ ເມືອ່ ມາເຖິງເມອງເກາ໋ິົ ເຊຍພດີ ຂາດສະບຽງອາຫານ ຈງຶື່ ໄດູ້ເຂ້ຼົາັ ໄປຂອາຫານນາເຈົຼັາ້ ເມອງ ແຕ່ເຈົັ້າຼ ມອງບື່ໃຫູ້ ຕຽວຫຍຸ ຄຽດຈ່ງືຶ ໄດູ້ເຂ້ັາຼົ ຕີຊງິ ເອົາກາສາລບ ຕາແໜ່ງໄດູ້ແລູ້ວຂາ້ ເຈ້ັົາຼ ເມອງຖມຼ້ັິ . ໄດູພ້ ະຍາຍາມຊອ່ ງສຸມຜູ້ຄົນໄວູ້ຫວງຈະຄອຍຖາ້ ຟງຂາ່ ວ ເລື່າົ ປືີ່ ຖາ້ ຮູ້ວ່າຢູ່ແຫ່ງໃດກ ຈະໄປຫາ ແລະ ຕຽວຫຍຸ ນຼັ້ນທກຸ ຮ້ອນຢູ່ບ່ືເວ້ນັຼ ມັ້ຼ. ພດີນາຍປະຕູເອົາຂ່າວມາບອກແກ່ ຕຽວຫຍຸ ວ່າ “ມທີ ະຫານຄົນໜືຶ່ງ ຊ່ື ຊນຸ ຂຽນ ຈະເຂຼົາັ້ ມາຫາທາ່ ນ” ຕຽວຫຍຸ ໄດູ້ຟງແນວນນ້ຼັ ກມຄີ ວາມຍິນດີ ຈຶືງ່ ອອກໄປຮບ ຊນຸ ຂຽນ ເຂາັຼົ້ ມາ. ຊນຸ ຂຽນ ຈື່ຶງບອກໃຫູ້ ຕຽວຫຍຸ ວາ່ “ພວກທື່ີແຕກໄປອາໄສ ອ້ວນສຽ້ ວ ຢູ່ທເືີ່ ມອງກິຈິວ໋ , ຂ້າພະເຈາຼັ້ົ ຕາມໄປວາງແຜນກບ ເລືົ່າປືີ່ ກໄດູ້ມາຢູ່ເມອງຢີຫາແລູ້ວດ ດຽວນຼັ້ີ ກວນອູ ໄດູ້ພາເອ້ັຼອຍໃພູ້ທງສອງມາຢູ່ນອກເມອງ ຈຶື່ງໄດູ້ໃຫູ້ຂ້າພະເຈົ້ັຼາເຂົຼັ້າມາແຈູ້ງ ຂ່າວໃຫທູ້ າ່ ນໃຫຮູ້ ີບອອກໄປຮບ”. ຕຽວຫຸຍ ໄດູ້ຟງແນວນ້ຼັນກມຄີ ວາມດໃີ ຈຍ້ອນຮູ້ຂ່າວ ເລົື່າປ່ືີ ແຕ່ຄິດແຄູ້ນ ກວນອູ ວ່າໄປເຂົຼັ້ານາ ໂຈໂສ. ຕຽວ ຫຍຸ ຈຶ່ງື ໃສ່ເກາະຖທວນແລູວ້ ພາ ຊຸນຂຽນ ແລະ ທະຫານທງໝົດພນໜືຶ່ງອອກຈາກປະຕູເມອງ. ກວນອູ ເຫນ ຕຽວຫຸຍ ອອກມາກມີຄວາມດີໃຈຈືງ່ຶ ເອົາງາ້ ວສ່ົງື ໃຫູ້ ຈິວສອງ ແລູວ້ ຂີື່ມ້າເຂາຼັ້ົ ໄປຫວງຈະຮບ ຕຽວຫຍຸ , ຕຽວຫຍຸ ເຫນ ກວນອູ ຂີ່ື ມ້າເຂົ້ຼັາມາກຄຽດຮ້ອງຕະວາດດ້ວຍສຽງອນດງແລູ້ວເອົາທວນໄລ່ແທງ ກວນອູ. ກວນອູ ຕົກໃຈຄຸມມ້າຖອຍຫົບມາຢູ່ ແຄມເອຼັ້ອຍໃພູ້ແລູ້ວຮ້ອງວ່າ “ຍ້ອນຫຍງ ຕຽວຫຸຍ ມາເຮດແນວນຼັ້ີ, ເຈົັ້ຼາຈະບ່ືເສຍສດຈະໄປບ” ຕຽວຫຸຍ ຈຶື່ງຕອບວ່າ “ເຈາົຼັ້ ເສຍສດຈະກ່ອນແລູ້ວຈະທາເປນແກູ້ໜາ້ ມາຫາເຮາົ ນຼັນ້ ເຮົາບື່ເຊ່ືອ” ກວນອູ ຈືງ່ຶ ຕອບວ່າ “ຍອ້ ນຫຍງຈືຶ່ງວ່າເຮົາເສຍ ສດຈະ”, ຕຽວຫຍຸ ຈ່ືຶງຕອບວ່າ “ເຈ້າຼັົ ຖມຼ້ັິ ຄວາມສດຈະແລູ້ວໄປເຂາຼ້ັົ ນາ ໂຈໂສ ເອາົ ຄວາມດີ ໂຈໂສ ລ້ຽງດູໄດູ້ດີແລູ້ວໃຫູ້ ຊ່ືສຽງມີຍົກຖາບນດາສກ, ບດນ້ຼັີເຈົຼັ້າແກູ້ງແຕ່ງກົນອຸບາຍມາຈະເຮດຮ້າຍເຮາົ , ເຮົາກຮູ້ເທົາ່ື ທນຢູ່. ຖາ້ ເຮົາຕາຍທ່ານກຄົງ ຈະມຊີ ີວິດຢູ່, ຖາ້ ທາ່ ນຕາຍເຮົາກຈະລອດຢູ່ເປນຄົນ”, ກວນອູ ຈ່ງຶື ຕອບວາ່ “ເຈັາົ້ຼ ຄຽດອາ້ ຍຍ້ອນເຫດນັ້ີຼບ. ຖ້າຈະບອກ ຕາມຄວາມຈິງເຈາັຼົ້ ກບື່ເຊ່ືອ. ຊງື່ຶ ດີ ຫ ຮາ້ ຍນຼັ້ເຈົຼັາ້ ຈງື່ົ ໄປຖາມເອ້ັຼອຍໃພທູ້ ງສອງທພ່ືີ ື່ີພາມາຢູ່ເທິງລົດນ້ຼັນ, ເຈູ້າຈື່ຶງຈະຮູ້ຄວາມ ສດຊື່ຂອງອາ້ ຍ”. ຝ່າຍນາງທງສອງໄດຍູ້ ິນສຽງ ກວນອູ ກບ ຕຽວຫຍຸ ໂຕຕູ້ ອບກນດ່ືງນັນ້ຼ ກຕກົ ໃຈ ຈືຶ່ງເປດີ ມລຸ ືີ່ຂຼຶນັ້ ແລູ້ວໃຫູ້ ຕຽວ ຫຸຍ ວ່າ “ຍ້ອນຫຍງຈຶ່ືງມາເຮດຫຍາບຊ້າແກ່ ກວນອູ ຜູ້ເປນອ້າຍ”. ຕຽວຫຸຍ ຈຶ່ືງເວົັຼ້າວ່າ “ເອ້ັຼອຍທງສອງຍງບື່ຮູ້ຢ່າມາ ຫ້າມເລີຍ, ຈ່ືົງເບງ່ິື ຂາ້ ພະເຈົຼ້ັາຈະຂາ້ ຄົນທ່ືີເສຍສດຈະແລູ້ວຈະເຊີນເອຼັ້ອຍທງສອງເຂັຼົາ້ ໄປໃນເມອງ” ນາງທງສອງຈ່ືຶງຕອບ ວ່າ “ຕອນ ເລົື່າປື່ີ ກບເຈຼັາ້ົ ແຕກໄປນັ້ຼນ ໂຈໂສ ໄດູ້ຄມຸ ທະຫານມາລ້ອມ ກວນອູ ໄວູ້, ກວນອູ ຈົນຕາແຈຍອ້ ນເຫອກາລງ ຊ່ງຶື ຈະຮົບພຸ່ງຕ້ານທານໜອ້ ຍ ຈື່ງຶ ຈາໃຈເຂັຼາ້ົ ຢູ່ນາ ໂຈໂສ, ຄວາມສດຊື່ຂອງ ກວນອູ ນ້ນຼັ ບໄື່ ດູ້ລະເສຍ, ໄດູອ້ ົດທົນຜ່ານຜ່າ ອຸປະສກເພອື່ ຮກສາພວກເຮົາມາ. ແລວູ້ ໄດອູ້ າສາ ໂຈໂສ ໄປເຮດສົງຄາມຫວງຈະຟງຂ່າວ ເລືາົ່ ປື່ີ ເມ່ືອຮູ້ແລູ້ວກພາພວກ ເຮົາມາເຖິງກາງທາງ ກພົບ ຊຸນຂຽນ ໄດູ້ບອກວ່າ ເລົ່ືາປີື່ ອອກຈາກ ອ້ວນສ້ຽວ ແລູ້ວມາຢູ່ເມອງຍີຫາ. ກວນອູ ຈຶ່ືງພາ ພວກເຮົາມາ ຊຶື່ງເຈົຼ້ັາບື່ຟງເຫດການໃຫູ້ແນນ່ ອນຈະຄິດຫູເບົາເຮດຮ້າຍ ກວນອູ ຜູ້ເປນອ້າຍຊຶື່ງມີບນຸ ຄູນແກ່ພວກເຮົາມາ ນັ້ນຼ ແມ່ນບ່ືຄວນ”. 49

ເລອື່ ງ “ສາມກກົ ” ເຫ້ັມຼ 2 ຕອນທີ 2 ຕຽວຫຍຸ ຈ່ຶງື ຕອບວ່າ “ຊງຶື່ ກວນອູ ທາເປນກນົ ອບຸ າຍເອ້ອຼັ ຍທງສອງຍງບ່ືຮູ້ກເຫນວ່າ ກວນອູ ຄງົ ສດຊ່ືຢູ່. ທ າ ມະດາເກດີ ມາເປນຊາຍຊາດທະຫານ ໄດບູ້ ອກວາຈາສາບານໄວູ້ແລູ້ວເຖິງຈະຕາຍກບເ່ື ສຍດາຍຊີວິດ. ອນນາຼ້ັ ໃຈ ກວນອູ ຖມ້ັຼິ ສດຈະເປນຂາ້ ສອງເຈົ້າັຼ ບາ່ ວສອງນາຍຢແູ່ ບບນຼ້ັີ ຈະເຊ່ືອຖໄດແູ້ ນວໃດ”. ຊນຸ ຂຽນ ຈ່ຶງື ເວ້ັາົຼ ໃຫູ້ ຕຽວຫຍຸ ວ່າ “ອນນຼ້ັາໃຈຂອງ ກວນອູ ຮກສາສດຈະນນັຼ້ ຫາຜູ້ຈະມາປຽບບໄື່ ດູ້, ອດົ ສາທົນ ທຸກທລະມານກາຍບື່ຮກຊີວິດ ແລ້ວູ ພາເອຼ້ອັ ຍໃພທູ້ ງສອງມາຫາ ເລ່ົາື ປ່ີື ເມື່ອຮູ້ຂາ່ ວວ່າທ່ານຢູ່ເມອງນຼັ້ີຈ່ຶືງໃຫູ້ຂ້າພະເຈັຼົ້າໄປ ເຊີນອອກມາ. ເຫດໃດທ່ານຈຶື່ງສົງໄສ ກວນອູ ດື່ງນີຼັ້ອີກ”. ຕຽວຫຸຍ ໄດູ້ຟງ ຊຸນຂຽນ ວ່າແນວນັຼ້ນກຮ້ອງຕະວາດໃສ່ ແລູວ້ ເວຼົັ້າວ່າ “ກວນອູ ຄິດກົນອບຸ າຍມາຈະຈບເຮາົ ໄປໃຫູ້ ໂຈໂສ ຍອ້ ນຫຍງເຈ້ົຼາັ ຈຶງື່ ຍກົ ຍອ້ ງ ກວນອູ ວາ່ ມີຄວາມສດຊ່ື”. ກວນອູ ຈຶ່ືງເວັົາຼ້ ວາ່ “ຖາ້ ເຮາົ ຈະເຮດຮາ້ ຍເຈາັົຼ້ ແລູ້ວຈະພາເອັຼ້ອຍໃພມູ້ ານາເຮດຫຍງ. ທະຫານຂອງ ໂຈໂສ ກຈະ ມານາເຮົາ” ຂະນະນ້ຼັນພດີ ຕຽວຫຸຍ ຫຽວໄປເຫນທະຫານຕາມມາເປນຈານວນຫາຍ ຈຶ່ືງເວົຼັ້າໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າ “ນຼັ້ນບື່ ແມ່ນທະຫານ ໂຈໂສ ມາກບເຈົັຼ້າ. ເຈົັຼ້າຫາກແກູ້ງແຕ່ງກົນພາເອອັຼ້ ຍໃພູ້ມາກ່ອນ ແລູ້ວໃຫູ້ກອງທບຕາມມາພາຍຫງຫວງ ຈະຈບເຮາົ ”. ແລວູ້ ຕຽວຫຍຸ ຂບົ ແຂູ້ວຄາລາມເອົາທວນໄລ່ແທງກວນອູ, ກວນອູ ປ້ອູ ງກນຫບົ ຫກີ ໄດູ້ຈ່ືຶງເວ້ັົຼາໃຫູ້ ຕຽວ ຫຸຍ ວ່າ “ຢ່າຟູ້າວເຮດອນຕະລາຍເຮົາກ່ອນ ຊຶື່ງທະຫານຍົກມານຼ້ັນບ່ືແມນ່ ພວກຂອງອ້າຍ, ອ້າຍຈະໄປຕດເອົາຫົວຂອງ ນາຍທບມາໃຫເູ້ ຈ້າົຼັ ເຫນກບຕາໃຫູ້ໄດ”ູ້ , ຕຽວຫຍຸ ຈື່ງຶ ຕອບວາ່ “ຖາ້ ເຈົັາ້ຼ ເຮດໄດ້ແູ ນວນຼນັ້ ຈຶ່ງື ຈຶ່ງື ຈະເຫນຄວາມຈິງ, ເຮາົ ຈະ ຊວ່ ຍຕີກອງເສິກໃຫຮູ້ ບົ ”. ຝ່າຍ ຊວົ ຫຍງົ ຄມຸ ທະຫານເຂຼາົັ້ ມາໃກູ້ເຫນ ກວນອູ ກຄຽດຈ່ງືຶ ຮ້ອງວ່າ “ມງຶ ໜີມະຫາອປຸ ະຣາດອອກມາຂ້າເຈຼັົ້າ ເມອງ ແລະ ນາຍດາ່ ນຕາຍຈານວນນຫາຍຕາແສງ, ຊ້ຼັາບືໜ່ າຍອງຂ້າ ຈິນກິີ໋ ຜເູ້ ປນຫານກູອີກ. ບດນີ້ັຼມະຫາອຸປະຣາດໃຫູ້ ກູຍກົ ກອງທບມາຈບເອົາຕົວມງຶ ເຂົຼັາ້ ໄປ” ກວນອູ ໄດູ້ຟງແນວນັຼ້ນກຄຽດຈຶືງ່ ຂື່ມີ າ້ ລາງາ້ ວເຂົັ້າຼ ຮົບກບ ຊວົ ຫຍງົ . ຕຽວຫຸຍ ຈຶື່ງເອີັຼ້ນເອົາກອງເສິກມາຕີໄດູ້ເພງໜຶ່ືງ ເຫນ ກວນອູ ຟນ ຊົວຫຍົງຄຂາດຕາຍ, ຝ່າຍ ກວນອູ ເມື່ອໄດູ້ໂອກາດແລ້ວູ ຈຶື່ງຂີ່ື ມາ້ ໄລ່ຂາ້ ຟນທະຫານຂອງ ຊົວຫຍງົ ລຼມ້ົັ ຕາຍເປນຈານວນຫາຍ ແລູ້ວຈບໄດູ້ທະຫານທຖ່ືີ ທຸງແມທ່ ບຄນົ ໜ່ຶືງກບຫົວຂອງ ຊົວຫຍົງ ເອົາມາໃຫູ້ ຕຽວຫຸຍ, ຕຽວຫຸຍ ເຫນແນວນ້ັຼນກສົ່ືງທວນໃຫູ້ທະຫານ ແລູ້ວລົງຈາກມ້າແລ່ນໄປຄານບກວນອູ ຈ່ງືຶ ພາກນເຂາົ້ັຼ ໄປຫາຕື່ໜ້າລົດຂອງເອຼັອ້ ຍໃພ.ູ້ ແລວູ້ ຕຽວຫຍຸ ຈືຶ່ງເວາັົຼ້ ໃຫູ້ ກວນອູ ວ່າ “ທ່ືີຂາ້ ພະເຈ້ັົຼາຫຍາບຊ້າຕ່ືອ້າຍນຼັ້ນ ຍອ້ ນຫເູ ບົາ ບ່ໄື ດູ້ຟງຄວາມໃຫູ້ແນ່ນອນ, ໂທດຂອງຂາ້ ພະເຈຼັາ້ົ ຜິດຫາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າຼັ ຂອະໄພເຖດີ ”. ຝ່າຍ ກວນອູ ກຍອມອະໄພໂທດໃຫູ້ ແລູ້ວຖາມທະຫານຊຶ່ືງຈບໄດູ້ນ້ຼັນວ່າ “ຍ້ອນຫຍງ ຊົວຫຍົງ ຈຶື່ງຍົກ ກອງທບມາ” ທະຫານນ້ຼັນຈຶື່ງບອກວ່າ “ຊົວຫຍົງ ຮູ້ຂ່າວວ່າທ່ານຂ້າ ຈິນກ໋ິີ ຜູ້ເປນຫານຕາຍຈຶ່ືງຂອາສາມະຫາອຸປະຣາ ດວ່າຈະຍົກມາຈບທ່ານ, ມະຫາອຸປະຣາດຈ່ຶງື ວ່າໄດູ້ຮບສນຍາທາ່ ນແລູ້ວຈະໄປຈບມານັ້ຼນບ່ືໄດູ້, ພດຮີ ູ້ຂາ່ ວວ່າ ເລົ່ືາເພກ ກບ ກິົ໋ງເຕິ໋າົ ຊຶ່ືງເປນນາຍໂຈນນນັຼ້ ຄມຸ ພກພວກກບມາຕເີ ມອງຍີຫາ ມະຫາອປຸ ະຣາດຈືງ່ຶ ໃຫູ້ ຊວົ ຫຍງົ ຍົກກອງທບມາຈບ ເລົ່ືາເພກ ກບ ກົິ໋ງເຕົ໋ິາ ແລະ ຊົວຫຍົງ ນຼັ້ນມີໃຈພະຍາບາດທ່ານວ່າຂ້າ ຈິນກີິ໋ ຜູ້ເປນຫານຕາຍ. ເມ່ືອມາພົບທ່ານຈຶ່ືງບງ ອາດເຂາົ້ຼັ ຮບົ ພຸ່ງຈນົ ເຖງິ ແກ່ຄວາມຕາຍ”. ຕຽວຫຍຸ ໄດູ້ຟງແນວນຼນ້ັ ກມີຄວາມດີໃຈຈຶງື່ ເຊີນເອຼອ້ັ ຍໃພທູ້ ງສອງກບ ກວນອູ ເຂາົຼ້ັ ໄປໃນເມອງ. ພດີນາຍປະຕູທິດໃຕູ້ມາບອກໃຫູ້ ຕຽວຫຸຍ ວ່າ “ດຽວນີຼັ້ ບິຕົ໊ກ ກບ ບິຮອງ ນ້ອງຂອງພນລະຍາເລົ່ືາປີື່ ພາ ທະຫານຂ່ີືມາ້ ປະມານສິບສື່ີສິບຫ້າຄົນ ບອກວາ່ ຈະເຂົຼ້ັາມາຫາທ່ານ” ຕຽວຫຍຸ ໄດູ້ຟງແນວນ້ັຼນກອອກໄປຫາ ບຕິ ກົ໊ ກບ ບິຮອງ ທກທາຍກນແລູ້ວ ບຕິ ົກ໊ ກບ ບິຮອງ ຈືງ່ຶ ເວາັຼົ້ ວ່າ “ຕອນ ເລົ່າື ປີ່ື ໃຫຂູ້ ້າພະເຈາຼັ້ົ ຢູ່ປົກຄອງເມອງຊຈີ ໋ິວນຼ້ັນ ຂ້າພະເຈາ້ັຼົ ເຫນຈະຕ້ານທານ ໂຈໂສ ບ່ືໄດູ້ຈຶ່ືງພາກນໜີໄປຢູ່ບ້ານເກົ່ືາ. ຂ້າພະເຈົຼັ້າຮູ້ຂ່າວວ່າ ເລົ່ືາປີື່ ໄປຢູ່ນາອ້ວນສ້ຽວ. ກນຫຍົງ ຮູ້ 50