ประวัติศาสตร์ชาติไทยกอบกู้เสียกรุง_บรรยายพิเศษผอพิษณุ

สมเดจ็ พระมหาธรรมราชา พระวสิ ุทธิกษตั ริยต์ รี พระสุพรรณกลั ยา พระนเรศวร พระเอกกาทศรถ มาร่ามทดแทนคุณแก่บรู พกษตั ริย์ ของเรา ดว้ ยการนอ้ ม ลาลึกถึงพระองค์ และกระทาความดีเพื่อทดแทนพระคุณอนั ยง่ิ ใหญ่เราน้นั เพ่ือใหไ้ ทยดารงความเป็นชาติเอกราชสืบไป “ไทย”ไม่เคยแพใ้ คร เราแพเ้ พราะเรากนั เองท้งั สิน “แพ”้ เพราะเราแตกแยกชนะเพราะรู้รักสามคั คี

พระสุพรรณกลั ยาเสดจ็ ข้ึนกราบถวายบงั คมลา พระบิดา...กษตั ริยแ์ ห่งอยธุ ยา ธานินทร์ ลกู เอย...พอ่ รักเจา้ ยง่ิ สิ่งใด ลกู เอย...ชีวติ พอ่ ใหเ้ จา้ ไดด้ ว้ ยยนิ ดี ลูกเอย...ประดาสมบตั ิของโลกน้ีหาเทียบเจา้ ไม่ ลูกเอย...ยกไวเ้ วน้ แต่แผน่ ดิน

“บุเรงนอง หกั คงยาก หากชรา....มหาอุปราชานนั ทบุเรง เก่ง แต่ทีท่าเป็นไฟไหมป้ ่ า เจา้ จงหาวธิ ีใช้ ไฟโหมป่ าร้าย แต่ถา้ จะ เผาป่ ากต็ อ้ งใช้ ระวงั แต่ภยั จะมาถึงเจา้ ” “ไปเถอะลูก จาไว้ นเรศวร เอกาทศรถ เท่าเนตรซา้ ยขวา เจา้ มี ค่าเท่าหทยั พอ่ จะคอยตรับ...ลกู รัก”

ลกู เอย...เราท้งั หมดลว้ นขา้ แผน่ ดิน กษตั ริย.์ ..ดารงดว้ ยหนา้ ท่ี กษตั ริย.์ ..ไม่มีส่ิงใดเทียบเท่าแผน่ ดิน กษตั ริย.์ ..ยอมหมดสิ้นทุกอยา่ งได้ ธรรมรงไวแ้ ต่แผน่ ดิน อยธุ ยาไม่สิ้น วนั น้ีแหลกสลาย รอวนั พลิกฟ้ื น คืนใหม่ดว้ ยน้ามือไทย ดว้ ยกนั

กลบั ดว้ ยกนั ...แม่ ถอนพระหทยั สองพระหตั ถด์ ึงนอ้ งชายเขา้ มาแนบพระอุระ แลว้ ตรัสชดั เจนวา่ หากเจา้ ไม่มีไสศ้ ึก...แลว้ เจา้ จะชนะเขาไหม น้าพระเนตรของวีรกษตั ริยไ์ หลลง ราวทานบแตก โอ.้ .แม่ หากทาเช่นน้ีอะไรจะเกิดข้ึน เรารู้ต้งั แต่วนั ท่ีเรามาหงสา แต่สิ่งที่เราอยากไดม้ ากท่ีสุด คืออโยธยาเท่าน้นั เอากลบั คืนมาใหไ้ ดน้ ะองคด์ า เพราะประชาชนของฉนั ...ลาบากมากแลว้

คาสงั่ ลาของพระสุพรรณกลั ยาต่อคนไทยท้งั แผน่ ดิน รูปภาพ พระสุพรรณกลั ยา

นเรศวรนอ้ งรักคนดี จงฟังคาขอของพี่หน่อยทนู หวั ถา้ พ่ีน้นั เป็นชายเจา้ อยา่ กลวั ไม่มามวั แลกเจา้ คืน ถึงเป็นหญิงกร็ ู้จกั เจบ็ อาย อาจยอมตายเพ่ือลา้ งความขมชื่น ขอใหพ้ ่ีมีโอกาสแทนดาบปื น พอพาช่ืนหฤทยั บา้ งเถิดรา ความเป็นไทตอ้ งซ้ือดว้ ยชีวติ แพงสุดฤทธ์ิกต็ อ้ งซ้ือเพราะคุม้ คา่ เราซ้ือกนั ดว้ ยเลือดดว้ ยน้าตา ชีวติ ของกลั ยาเป็นเดิมพนั

แม่...ขา้ สญั ญาดว้ ยหวั ใจ จะเอาอโยธยามาถวายแลว้ จะมารับ แม่กลบั บา้ น อนิจจา เป็นการจากลาคร้ังสุดทา้ ย ของสองนกั รบผยู้ งิ่ ใหญ่ ใน หวั ใจของคนไทยท้งั ชาติ ทดแทนก่ีพบกี่ชาติกไ็ ม่หมด พงศาวดารพม่า จึงถวายพระนามอะเม้ียวโยง...คนท่ีรักเผา่ พนั ธุ์

กองทพั พระมหาอปุ ราชายกออกจากหงสาวดี การคราวน้ีเป็นการถึงฆาตของพระมหาอุปราชาจริงๆ เดิมพนั คร้ังน้ี ดว้ ยชีวติ คาอธิษฐานสมั ฤทธ์ิผล มหาอุปราชา “พระแสงงา้ วข่าวร้ายตอ้ ง มาถึงพระสุพรรณกลั ยาดว้ ยเช่นกนั ฉะน้นั เม่ือพระเจา้ หงสาวดีเสร็จออกไป รับศพพระสุพรรณกลั ยายอ่ ยทรงทราบ มรณกาลมาถึงองคแ์ ลว้

รูปภาพ พ่นี อ้ ง ๓ พระองค์

สมเดจ็ พระนเรศวรมหาราช สมเดจ็ พระนเรศวร น้นั ประสูติที่พระราชวงั จนั ทร์เกษมเมืองพิษณุโลก พระมหาธรรมราชาพระราชบิดาข้ึนครองเมืองพิษณุโลก

พระนเรศวรจึงถกู นาตวั ไปหงสาวดีเม่ือ พ.ศ. 2107 พระ ชนั ษาเพยี ง 9 ขวบ พระนเรศวรจะทรงเรียนรู้ยทุ ธศาสตร์ พระองค์ ไม่ยอมแพแ้ มแ้ ต่จะใหพ้ ม่ามาดูถกบา้ นเมือง พระองคถ์ ึงกบั ยอม ลงทุนศึกษาตารับตาราไสยศาสตร์เพ่อื การสงคราม และอาบน้าวา่ น ยาเพ่อื ใหพ้ ระวรกายอยยู่ งคงกระพนั ดว้ ยเหตุน้ีในหลกั ฐานของ ชาวตะวนั ตกจึงเรียกพระองคว์ า่ พระราชาไฟ คนไทยเรียก พระองค์ ดา

สมเพจ็ พระนเรศวร ทรงเล่นชนไก่กบั พระมหาอุป ราชา ไก่ของพระมหาอุปราชาแพ้ พระมหาอุปราชากาลงั โกรธ แกลง้ ตรัสเสียดสีวา่ “ไก่เฉลยตวั น้ีแก่งจริงหนา” “ไก่ตวั น้ีอยา่ วา่ แต่จะชนเอาเดิมพนั เลย ถึงจะชนเอาบา้ นเอา เมืองกช็ นได”้ พระยาเกียนและพระยารามบอกความลบั ใหก้ บั พระ มหาเถรคนั ฉ่อง ความคุน้ เคยกบั พระนเรศวรและใหค้ วามเคาระนบั ถือ อยเู่ ป็นอนั มาก พระมหาเถรคนั ฉ่อง

พระมหาเถระไดเ้ ตือนพระนเรศวรใหร้ ู้พระองค์ พร้อมกบั ไดเ้ กล้ีย กล่อมใหพ้ ระยาเกียน สองพระยามอญใหเ้ ขา้ สวามิภกั ด์ิและทูลความจริงให้ พระองคท์ ราบ เมื่อพระนเรศวร ทรงทราบความลบั จากพระยาเกียนและพระยาราม แลว้ กท็ รงพระดาริวา่ ถึงเวลาที่ กรุงศรีอยธุ ยาจะเป็นอริกบั กรุงหงสาวดีอยา่ ง เปิ ดเผยแลว้ พระองคท์ รงหลงั่ น้าลงเหนือพ้นื ดินดว้ ยพระเตา้ ทองคา พระองค์ ทรงประกาศแก่เทพยาดาฟ้ าดินในที่ประชุมน้นั วา่ ต้งั แต่วนั น้ีกรุงศรีอยธุ ยา ขาดทางไมตรีกบั กรุงหงสาวดี มิไดเ้ ป็นมิตรกนั ดงั แต่ก่อนสืบไป

ยทุ ธวิธีของพระนเรศวร พระนเรศวรใหน้ าพระแสงปื นยาว 9 คืบมาประทบั ยงิ ขา้ มแม่น้าสะ โตง ดว้ ยความแขง็ แรงของปื นยาวทาใหก้ ระสุนไปถูก สุรกรรมาถึงแก่ ความตายบนคอชา้ ง ยทุ ธวธิ ีการรบของพระนเรศวรจะเห็นวา่ พระองคท์ รงเสดจ็ นาทพั ดว้ ยพระองคเ์ องทุกคร้ัง และมีความเดด็ ขาดในการรบ แมว้ า่ บางคร้ังพระองค์ จะกลา้ หาญไม่หวน่ั เกรงอนั ตรายกต็ าม แต่ดว้ ยความเชื่อมน่ั ในการรบและ การใชอ้ าวธุ สูร้ บทุกประเภท ไม่วา่ จะเป็นพระแสงปื นตน้ พระแสงดาบ พระ แสงทวน และพระแสงของา้ ว ยทุ ธศาสตร์ใหม่ของกองพลอาสารบกค็ ือ หวั ใจคนไทยท่ีรวมพลงั กนั ต่อสูก้ ชู้ าติและปฏิบตั ิการรบแบบกองโจรที่ พระองคจ์ ดั ต้งั ข้ึนเป็นคร้ังแรกในประวตั ิศาสตร์การทหารไทยน้นั เอง

ในคาใหก้ ารของชาวกรุงเก่าไดก้ ล่าววา่ พระนเรศวรน้นั ก็ โปรดปรานแหมือนพระราชบตุ รในอทุ รของพระเจา้ หงสาวดีบุเรง นอง และในคาใหก้ ารขนุ หลวงหาวดั กก็ ล่าววา่ อนั พระนเรศร์น้นั พระเจา้ หงสาวดีประทานที่ดินและตาหนกั ใหอ้ ยตู่ ามท่ี อนั องคพ์ ระ เจา้ หงสาวดีน้นั รักใคร่ในพระนเรศร์เหมือนหน่ึงในระราชโอรส เล้ียงไวจ้ นจาเริญวยั ใหญ่มา น่าจะเป็นเหตุสาคญั ท่ีทาใหพ้ ระนเรศวร ยงั รักษาน้าพระทยั กษตั ริยเ์ มืองหงสาวดี เพือ่ จะไดป้ กป้ องดูแลพระ พี่นางของพระองค์

เรื่องของสมเดจ็ พระนเรศวร พระเจา้ หงสาวดีน่าจะรู้ดีกวา่ วา่ เป็นผมู้ ี บุญมาเกิด ดงั ปรากฏในคาใหก้ ารกรุงเก่าเล่าวา่ พระเจา้ หงสาวดีไดต้ รัสแก่ พระมหาอุปราชาไวว้ า่ “บิดาจะเล่าใหฟ้ ัง วนั หน่ึงบิดาเรียกพระนเรศวรเขา้ เฝ้ า พอพระ นเรศวรยา่ งเขามาถึงอฒั จนั ทร์พระราชมณเทียร ท่ีบิดานงั่ อยกู่ ห็ วนั่ ไหว บิดา จึงเห็นวา่ พระนเรศวรน้ีมีบุญมาก” “เอกาทศรถ เจา้ เคียงขา้ งพีม่ าตลอด ไดเ้ ห็นเหตุการณ์ทุกอยา่ ง เหมือนที่พ่ีเห็น เจบ็ เหมือนพีเ่ จบ็ แคน้ เหมือนพีแ่ คน้ ศึกขา้ งหนา้ พี่จะสอนเจา้ ทุกกระบวนศึก เจา้ จงดูใหด้ ี เจา้ เรียนรู้จากพระบิดามากกวา่ พี่ เอาของพ่ีบวก กบั พระบิดาและตวั เจา้ เองในวนั ขา้ งหนา้ เจา้ จะเป็นกษตั ริยท์ ี่ยง่ิ ใหญ่และเก่ง ที่สุดในชมพทู วปี ” (เอเชียปัจจุบนั )

วนั ท่ี ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๑๓๕ ตอนเชา้ สมเดจ็ พระ นเรศวรและสมเดจ็ พระเอกาทศรถ ทรงแต่งเคร่ืองพิชยั ยทุ ธิ ประทบั นง่ั บนหลงั ชา้ ง โดยสมเดจ็ พระนเรศวร ประทบั บน คอชา้ งเจา้ พระยาไชยานุภาพ (พลายทองคา) เจา้ รามราฆพ เป็นกลางชา้ งและนายมหานุภาพเป็นควาญชา้ งอยทู่ า้ ยพระ คชาธาร ส่วนสมเดจ็ พระเอกาทศรถน้นั ประทบั บนคอชา้ ง เจา้ พระยาปราบไตรจกั ร (พลายบุญเรือง) แม่ทพั ทบั มีกองร้อยที่เรียกวา่ กองร้อยนกั รบดา “ไอท้ พั ”

นกั รบทบั ดีใจ ปล้ืมใจท่ีพระองคไ์ วว้ างใจจึงนาพระราชสาส์ นรีบกลบั ไปบา้ น เมียของทบั กาลงั จะใหก้ าเนิดลูกของเขา แม่ของ ทบั นง่ั เฝ้ าสะใภอ้ ยา่ งใกลช้ ิด เมียของทบั ใหส้ ามีอา่ นสาส์นใหฟ้ ัง เมื่อฟังจบจึงไดบ้ อกกบั สามีวา่ “ไปเถอะพ่ี แลว้ ฉนั จะบอกลูกที่เกิด มาวา่ คร้ังหน่ึงในชีวติ พอ่ ของมนั ไดอ้ อกรบเคียงบ่าเคียงไหล่กบั พระองคด์ า” แม่ของทบั กบ็ อกวา่ “การไดร้ ับใชพ้ ระเจา้ อยหู่ วั ใกลช้ ิดขนาดน้ีไม่มีอีกแลว้ ลูก เอ๋ย เป็นบุญของตระกลู เราเหลือเกิน ไปเถอะลูกเมียเจา้ และลูกเจา้ แม่ จะดูใหเ้ อง”

ขณะน้นั ต่างฝ่ ายต่างต่อสูต้ ะลุมบอนจนฝ่ นุ ตลบอบอวลไป หมด กระแสลมแห่งทอ้ งทุ่งรบน้นั ฟ้ งุ กระจายจนไม่อาจมองเห็นได้ ชดั วา่ ทพั น้นั กาลงั ของฝ่ ายใด เมื่อสงบและฝ่ นุ จางลง สมเดจ็ พระ นเรศวรและสมเดจ็ พระเอกาทศรถกร็ ู้พระองคว์ า่ ขา้ งพระท่ีนง่ั ไดน้ า พระองคม์ าอยกู่ ลางขา้ ศึก กเ็ ห็นพระมหาอุปราชายนื ขา้ งเรียงรายอยู่ ในร่มไม้ “เจา้ พ่ี จะยนื ชา้ งอยใู่ ตร้ ่มไมท้ าไม เชิญออกมาทายทุ ธหตั ถีกบั ใหเ้ ป็น เกียรติยศเถิด กษตั ริยภ์ ายหนา้ ท่ีจะชนชา้ งไดอ้ ยา่ งเราจะไม่มีอีกแลว้ ”

ตรงกบั วนั ท่ี ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๑๓๕ จึงถือเป็นวนั “กองทพั ไทย” จนถึงทุกวนั น้ี

ประวตั ศิ าสตร์การเสียดนิ แดนของไทย ๑๔ คร้ัง

เดก็ รุ่นใหม่ควรศึกษาไว้เป็ นบทเรียน แผ่นดนิ ไทย รักษาไว้ให้ลูกหลาย





อาณาจกั รไทยในอดตี และปัจจุบนั





คร้ังท่ี ๑ เกาะหมาก ใหก้ บั ประเทศองั กฤษ

คร้ังที่ ๒ มะริด,ทวาย,ตะนาวศรี สูญเสียใหก้ บั พม่า

คร้ังท่ี ๓ บนั ทายมาศ สูญเสียใหก้ บั ฝร่ังเศส

คร้ังท่ี ๔ แสนหว,ี เมืองพง,เชียงตุง สูญเสียใหก้ บั พม่า

คร้ังท่ี ๕ รัฐเปรัค สูญเสียใหก้ บั องั กฤษ

คร้ังที่ ๖ สิบสองปันนา สูญเสียใหก้ บั จีน

คร้ังท่ี ๗ เขมรและเกาะอีก ๖ เกาะ สูญเสียใหก้ บั ฝรั่งเศส

คร้ังที่ ๘ สิบสองจุไท สูญเสียใหก้ บั ฝร่ังเศส

คร้ังท่ี ๙ ฝั่งซา้ ยแม่น้าสาละวนิ สูญเสียใหก้ บั องั กฤษ

คร้ังที่ ๑๐ ประเทศลาว สูญเสียใหก้ บั ฝร่ังเศส

คร้ังที่ ๑๑ ฝั่งขวาแม่น้าโขง สูญเสียใหก้ บั ฝรั่งเศส

คร้ังท่ี ๑๒ พระตะบอง,เสียมราฐ,ศรีโสภณ สูญเสียใหก้ บั ฝรั่งเศส

คร้ังท่ี ๑๓ รัฐกลนั ตนั ,ตรังกานู,ไทรบุรี,ปริส สูญเสียใหก้ บั องั กฤษ

คร้ังท่ี ๑๔ เขาพระวิหาร สูญเสียใหก้ บั เขมร



รวม ๑๔ คร้ังทส่ี ูญเสีย



รัชกาล ท่ี ๑๐ สมเดจ็ พระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดนิ ทรเทพยวรางกรู