การแสดงพื้นเมือง

การแสดง พื้ นเมือง รำกลองยาว

ประวัติรำกลองยาว รำกลองยาว ประเพณีการเล่นเทิงบ้องกลองยาว หรือ เถิดเทิง มีผู้เล่าให้ฟัง เป็นเชิงสันนิษฐานว่าเป็นของพม่า นิยมเล่นกันมาก่อนเมื่อครั้งที่พม่ามาทำ สงครามกับไทยในสมัยกรุงธนบุรี หรือสมัยต้นแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เวลา พักรบพวกทหารพม่าก็จะเล่นสนุกสนานกันด้วยการเล่นต่างๆ ซึ่งทหารพม่า บางพวกก็เล่น “กลองยาว” พวกไทยเราได้เห็นก็จำมาเล่นกันบ้าง เมื่อชาวไทยเห็นว่ารำกลองยาวเป็นการเล่นที่สนุกสนาน และเล่นได้ง่ายก็นิยม เล่นกันไปแทบ ทุกบ้านทุกเมืองมาจนทุกวันนี้

รูปแบบการแสดง ลักษณะของการแสดง ก่อนเล่นมีการทำพิธีไหว้ครู มีดอกไม้ธูปเทียน เหล้าขาว บุหรี่ และเงินค่ายกครู 12 บาท การไหว้ครูใช้การขับเสภา เมื่อไหว้ครู แล้วจะโห่ขึ้น 3 ลา แล้วเริ่มแสดง โดยนักดนตรีประกอบเริ่ม บรรเลง ผู้ร่ายรำก็จะเดินและร่ายรำไปตามจังหวะกลอง มีท่า ร่ายรำทั้งหมด 33 ท่า ท่าที่หวาดเสียวและตื่นเต้นมากที่สุดก็ เห็นจะเป็นท่าที่ 30-31 คือท่าที่มีการต่อกลองขึ้นไป 3 ใบ ให้ผู้ แสดงคนหนึ่งขึ้นไปยืนบนกลองใบที่ 3 แล้วควงกลอง และ คาบกลอง ซึ่งผู้แสดงต้องใช้ความสามารถพิเศษ

รูปแบบการแสดง วิธีการแสดง ในตอนแรกผู้ร่ายรำใช้ทั้งชายและหญิง ต่อมาเปลี่ยนเป็นใช้ผู้ หญิงเป็นผู้ร่ายรำเท่านั้น ส่วนผู้ชายทำหน้าที่ตีกลองยาว และ เครื่องดนตรีประกอบ ในตอนแรกมีผู้เล่นทั้งหมด 16 คน โดยมี ผู้ตีกลองยืน 3 คน และผู้ตีเครื่องดนตรี อีก 5 คน สำหรับผู้รำ มี 4 คู่ 8 คน มีผู้รำคนหนึ่งเป็นหัวหน้า คล้องนกหวีดไว้ที่คอ สำหรับเป่าเป็นสัญญาณในการเปลี่ยนท่ารำ ในตอนหลังมีการ เพิ่มเครื่องดนตรี เช่น กลองอเมริกันและปี่ ชวาขึ้น และเพิ่ม ความครึกครื้น ก็เพิ่มผู้ร่ายรำเข้าไปอีก



รูปแบบการแสดง การแต่งกาย 1.ชาย นุ่งกางเกงขายาวครึ่งแข้ง สวม เสื้อคอกลม แขนสั้น เหนือศอก มีผ้า โพกศีรษะและผ้าคาดเอว 2.หญิง นุ่งผ้าซิ่นมีเชิงยาวกรอมเท้า สวมเสื้อแขนกระบอกคอปิด ผ่าอกหน้า ห่มสไบทับเสื้อ สวมสร้อยตัวคาด เข็มขัดทับนอกเสื้อ สร้อยคอ และต่างหู ปล่อยผมทัดดอกไม้ด้านซ้าย

ดนตรีที่ใช้ประกอบ เนื้อเพลง การแสดง กลองยาวที่ใช้ตีเป็นกลองยืน 3 ใบ กลองใหญ่ (กลองอเมริกัน) ฉาบเล็ก 1 คู่ ฉาบใหญ่ 1 คู่ ฉิ่ง 1 คู่ ปี่ ชวา 1 เลา ฆ้อง 1 ใบ กรับ 1 คู่และกลอง ยาวที่ผู้รำใช้ประกอบการร่ายรำอีกคนละ 1 ใบ

โอกาสที่ใช้การแสดง ประเพณีเล่น “เถิดเทิง”หรือ “เทิงบ้องกลองยาว” ในเมือง ไทยนั้น มักนิยมเล่นกันในงานตรุษ งานสงกรานต์ หรือในงาน แห่งแหน ซึ่งต้องเดินเคลื่อนขบวน เช่น ในงานแห่นาค แห่พระ และแห่กฐิน เป็นต้น

แนวทางการอนุรักษ์ โดยการนำภูมิปัญญาที่ผ่านมาเลือกสรรกลั่นกรองด้วยเหตุและผลอย่างรอบคอบ และรอบด้าน แล้วไปถ่ายทอดให้คนในสังคมได้รับรู้ เกิดความเข้าใจ ตระหนักใน คุณค่า คุณประโยชน์และปฏิบัติได้อย่างเหมาะสม โดยผ่านสถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา และการจัดกิจกรรมทางวัฒนธรรมต่างๆหรือการส่งเสริมและ สนับสนุนให้เกิดการเผยแพร่และแลกเปลี่ยนภูมิปัญญาและวัฒนธรรมอย่างกว้าง ขวาง โดยให้มีการเผยแพร่ภูมิปัญญาท้องถิ่นต่างๆ ด้วยสื่อและวิธีการต่างๆ อย่าง กว้างขวาง รวมทั้งกับประเทศอื่นๆ ทั่วโลก เช่น การถ่ายทอดการแสดงพื้นเมือง ผ่านโซเชียลมีเดียต่างๆหรือสื่อออนไลน์

ขอบคุณค่ะ