เรื่องราวชีวิตผ่านบทกวี (อาวีตา022)

อาวตี า ตมิ อ

คานา หนงั สอื อิเล็กทรอนกิ ส์ เร่ือง เรอื่ งราวชีวติ ผา่ นบทกวี เป็นส่วนหนึง่ ของ รายวชิ า การอา่ นและการเขยี นรอ้ ยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ ๖๐๔-๒๐๕ ของนักศึกษาคณะศกึ ษาศาสตรแ์ ละศลิ ปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ จัดทาข้นึ เพื่อเรยี บเรียงบทประพนั ธป์ ระเภทโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และรา่ ย ซ่ึงผูป้ ระพันธ์ได้รวบรวมบทประพนั ธ์ไวท้ ้ังหมด จานวน ๑๒ เร่ือง โดยมีการ ประพนั ธ์ทัง้ งานเด่ยี วและงานกลมุ่ ซงึ่ งานทีป่ ระพันธ์รว่ มกันนน้ั ผู้ประพันธ์ได้ ระบุชอ่ื ผู้แต่งไวด้ า้ นลา่ งของบทประพนั ธ์ ผูป้ ระพนั ธ์หวังเปน็ อย่างยิ่งว่าหนงั สอื อิเลก็ ทรอนิกส์ เรอื่ ง เรื่องราวชีวติ ผ่านบทกวี จะเป็นประโยชน์แกผ่ ูอ้ า่ นอย่างยง่ิ หากมีขอ้ แนะนาหรือขอ้ เสนอแนะ ประการใด ผเู้ ขยี นขอน้อมรบั คาตชิ มอย่างเต็มใจเปน็ อยา่ งย่ิง อาวีตา ติมอ ผจู้ ดั ทา

สารบัญ หนา้ เร่ือง ๑ ๒ กาพยย์ านี ๑๑ เรื่อง ทะเลที่รัก ๓ กาพยย์ านี ๑๑ เรอ่ื ง ฉนั ชอบฉันรกั ๔ กาพยฉ์ บงั ๑๖ เรอ่ื ง ฉนั เกลยี ดฉนั กลัว ๕ กาพยส์ ุรางคนางค์ ๒๘ เรื่อง วนั นีว้ ันหนา้ ๖ กลอนคละ เรื่อง สตั ว์ ๗ กลอนสกั วา เรอื่ ง เวลาช่วงโควดิ ๘ โคลงสสี่ ภุ าพ เรื่อง พอ่ เปน็ แรงใจ ๙ รา่ ยโบราณ เร่ือง อ่ึงอ่างกับววั ๑๐ โคลงสามสุภาพ เรือ่ ง เรียนร้รู อบตัว ๑๑ อินทรวเิ ชียรฉนั ท์ ๑๑ ฉันเองอาวตี า ๑๒ กลอนเปลา่ เร่ือง บ้านของฉนั วรรณรปู เรอ่ื ง บา้ นของฉัน

การอา่ นและการเขียนรอ้ ยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ ๑ ทะเลที่รัก (กาพย์ยานี๑๑) บทร้อยแก้วฉนั ไปเทยี่ วทะเลกบั ครอบครัวที่จังหวดั กระบ่ี เกาะพีพี ทุกคร้งั ฉนั ไปเทยี่ วกับครอบครวั ฉนั โครตมีความสุข ไม่ทกุ ข์ ทะเล เป็นสถานทที่ ีฉ่ นั ชอบมาก นา้ ทะเลใสเป็นสีฟา้ เหมือนเราได้ไป ปลดปล่อย ไดไ้ ปปลดปล่อย ได้ไปพักผอ่ นร่างกายและจติ ใจ หนาวเยน็ เปน็ สุขใจ เสริมอุ่นไอไฟอาทติ ย์ ได้หยดุ สุดรื่นจติ รวมญาตมิ ติ รยิ่งอนุ่ ใจ ไดเ้ ท่ียวทวั รท์ ี่ใกล้ไกล พกั ผ่อนกบั ครอบครวั ปลดปลอ่ ยไปให้หมดเอย ทั้งเกิดทุกขอ์ ันใด

การอ่านและการเขียนรอ้ ยกรองเชงิ สร้างสรรค์ ๒ ฉันชอบฉนั รัก (กาพยย์ านี๑๑) ฉนั ชอบเท่ียวทะเล ฉนั ชอบเซไปหาเขา ฉนั ชอบของมนึ เมา ฉนั ชอบเล่าเรือ่ งเพอ่ื นเรา ฉันรกั การเทยี่ วภูเขา ฉันรักทา้ อาหาร ฉนั รกั เงาของตวั เอง ฉนั รักการคาดเดา อาวีตา ติมอ, สนุ ิสา ยามา, นาเดีย อุเซง็ ลานง

การอ่านและการเขยี นรอ้ ยกรองเชงิ สร้างสรรค์ ๓ ฉันเกลียดฉนั กลัว(กาพยฉ์ บงั ๑๖) ฉนั เกลียดคนพดู โกหก ดแู ล้งซกมก คิดจะห่างคนพวกน้ี กลัวพลาดชีวี ฉนั กลัวพวกคนไม่ดี ถึงต้องดูคนใหถ้ ูก อาวีตา ติมอ, สนุ ิสา ยามา, นาเดยี อุเซ็งลานง

การอา่ นและการเขยี นร้อยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ ๔ วนั นี้วนั หน้า (กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘) มีดารากร วนั นี้จนั ทร เห็นส้ินดนิ ฟ้า เป็นบริวาร มาลคี ลบี่ าน ในปา่ ท่าธาร ใบก้านอรชร ฉันรอฟ้าร่งุ วันหน้าวนั พรงุ่ ถงึ วันฉันไป เพราะอยากไปเทีย่ ว กค็ ดิ ไมเ่ ก่ียว ทั้งไกลใกล้เดีย่ ว เพราะใจอยากไป อาวีตา ติมอ, สนุ สิ า ยามา, นาเดีย อุเซ็งลานง

การอ่านและการเขยี นรอ้ ยกรองเชงิ สร้างสรรค์ ๕ สตั ว์ (กลอนคละ) นกแกว้ แวว่ เสยี ง สา้ เนยี งเพราะพริ้ง ขนเขยี วสวยจริง งามยง่ิ เพลินใจ จากถน่ิ ทอี่ ยอู่ าศัย ผเี ส้ือแสนสวยบินไป ช่นื ชมดอกไมร้ ายทาง พลิว้ ปีกรา่ ยรา่ เรงิ ใจ คนงงสวยสมี ศี ลิ ป์ขาย ปลู ายในทะเลดดู ี ปมู ีขาตาไม่มีสี ทพ่ี ักพงิ อาศยั เหมอื นชะนี ปดู ้าปแู ดงแพงมากมาย พากนั จงู จากทส่ี งู บ้างลงเดิน แคน่ ั่งมองเบ้าตาก็ยังเคอะเขนิ กลา่ วถงึ สตั วซ์ ุกซนไมพ่ น้ ลิง ชอบทา้ เมนิ เสียทกุ ครัง้ ทเี่ ข้าใกล้ ค่างหา้ สีกว็ งิ่ ไล่กันเปน็ ฝูง สนุ ขั แสนนา่ รักเป็นนักหนา แตบ่ างคร้ังเจา้ ก็ยังดหู ่างเหิน

การอ่านและการเขยี นร้อยกรองเชงิ สรา้ งสรรค์ ๖ เวลาช่วงโควิด (ดอกสรอ้ ยสกั วา) สกั วาการศึกษาชว่ งโควดิ ดา้ นที่ การศึกษาต้องไม่นิง่ ดดู าย ท่านผ้นู า้ ท่าคิดถึงเป้าหม1าย สงั่ ครูเร่งสา้ รวจตรวจความพรอ้ ม ไมม่ คี อมไม่มีเน็ตอกี ที่วี ลา้ บากยายต้องพาหลานซ้อื ทวี ี ถงึ ต้องซอ้ มส้ารวจในพื้นที่ โทรศัพท์ดดี ไี มม่ ีเอย

การอ่านและการเขยี นรอ้ ยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ ๗ พอ่ เปน็ แรงใจ (โคลงสี่สุภาพ) ทรงงานเพอื่ พ่ีนอ้ ง...ชาวไทย ถึงเหนื่อยยากเพียงไร...พอ่ สู้ หวังเห็นแคโ่ ลกใหม.่ ...ปรับเปล่ยี นเจริญ หยาดเหง่ือหยดต่างรู้...ท่านไท้อดทน หลายหม่นื พนั เจรญิ ....งามต่อหล้า หมดยากจนท่วั แคว้น...ภาคสยาม นอ้ มมิง่ ขวัญพ่อฟา้ ....คพู่ นื้ ไทยเลนด์ พระองค์พอ่ เฝ้าถาม...มองอยชู่ ว่ ยเอย

การอา่ นและการเขียนร้อยกรองเชงิ สรา้ งสรรค์ ๘ อึง่ อ่างกับววั (ร่ายโบราณ) มคี รอบครัวอึ่งอา่ ง ตา่ งพากนั เล่นฝน จนเห็นวัวตวั หนึง่ ซงึ่ ก้าลงั เดนิ มา ขาวัวเหยียบอ่ึงอ่าง ต่างพากันตกใจ เลยไปฟอ้ งแม่มนั วา่ ตัวมนั ใหญม่ าก ใหญ่มากขนาดไหน ตวั ใหญเ่ ทา่ นีไ้ หม ไหนแมจ่ ะพองตัว พองตวั ให้โตข้นึ ใหโ้ ตขึน้ กว่าเดิม จงึ เตมิ ลมจนพอง ลกู มองแม่อึ่งอา่ ง ลูกลกู ตา่ งกนั เตือน แตเ่ หมือนจะไม่ฟัง เพราะก้าลังโมโห ท่ีมโนไมถ่ ึง มนั จึงพองเต็มตวั จนตวั มนั ระเบิด จึงเกิดโทษจนได้ ทา้ ให้รู้ไดว้ ่า อย่าทา้ เกนิ ก้าลงั อาวตี า ติมอ, นรู ฮายาตี ยโู ซ๊ะ

การอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ ๙ เรียนรรู้ อบตัว (โคลงสาม) การศกึ ษาส้าคญั ไมม่ วี ันเสอ่ื มสน้ิ ใจไขว่คว้าทนดิน้ เพื่อรรู้ อบตัว (ท่ัวไป) เกง่ กาจในแผ่นหล้า ตัวเพยี รเรยี นฉลาด ท่ไี ดศ้ ึกษา (เลา่ เรยี น) โอนถา่ ยวชิ ากล้า

การอ่านและการเขียนรอ้ ยกรองเชงิ สร้างสรรค์ ๑๐ ฉนั เองอาวีตา (อินทรวิเชยี รฉันท์๑๑) ฉันชือ่ อาวีตา วันน้ที ม่ี าโรงเรียน ตั้งใจอ่านและเขียน บา้ เพ็ญเพยี รเรียนวชิ า ประพฤติตนดนี กั หนา ฉนั นัน้ ไมเ่ คยบน่ ขอให้ได้เกรดเอ โปรดเถดิ อาจารยข์ า

การอ่านและการเขยี นรอ้ ยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ ๑๑ บ้านของฉัน (กลอนเปล่า) บา้ นฉนั มีเงนิ บา้ นฉนั มีทอง บา้ นฉนั มขี องมีค่ามากมาย บ้านฉันมีรกั บ้านฉนั มีคา่ ใชจ้ า่ ย บา้ นฉันมีสุข บ้านฉนั มีความอบอุ่น ทนี่ แี่ หละ คือบ้านของฉนั

การอา่ นและการเขยี นรอ้ ยกรองเชิงสร้างสรรค์ ๑๒ บ้านของฉัน (วรรณรปู ) กลอนเปลา่

การอา่ นและการเขียนรอ้ ยกรองเชิงสร้างสรรค์ ผแู้ ต่ง ๒๑๔ หมู่๕ ตำบลไทรทอง อำเภอไม้ แกน่ จังหวดั ปตั ตำนี ๙๔๒๒๐ กำลงั ศึกษำอยู่ สำขำภำษำไทย ชัน้ ปีที่ ๓ คณะศกึ ษำศำสตรแ์ ละศิลปศำสตร์ มหำวิทยำลยั หำดใหญ่

การอ่านและการเขยี นรอ้ ยกรองเชงิ สร้างสรรค์ ผศ.พิชญา สวุ รรณโน อาจารย์ผสู้ อน