อักษรนำ

“อกั ษรนำ” คือ พยัญชนะ ๒ ตัวเรียงกันประสมสระเดียวกัน ตัวหน้าทาให้ พยัญชนะ ตัวทีต่ ามมาออกเสียงวรรณยุกต์เหมือนตัวนา ตัวหน้าจะเป็นอักษรสูงหรือ อักษรกลาง ตัวที่ตามมาเป็นอักษรต่าเดี่ยวเท่าน้ัน ออกเสียงได้ ๒ แบบ คือ ออกเสียง พยางค์เดียว และออกเสียง ๒ พยางค์

๑. ออกเสียงพยำงค์เดียว ๑.๑ ห นำ (อักษรต่าเดี่ยว) คือ คาที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัว ประสมสระตัวเดียวกัน พยัญชนะตัวหน้าเป็น ห พยญั ชนะตัวหลงั เปน็ อักษรต่าเดี่ยว ออกเสียงพยางค์เดียว ไม่ออกเสียง ห แต่เสียงวรรณยุกต์ของพยางค์หลัง เป็นไปตามเสียงตัว ห ที่นา ห นำ ง เช่น หงิก แหงน หงาย หงอก หงอยเหงา ญ เช่น หญิง ใหญ่ หญ้า น เช่น หนู หนา หนาม หนอง หน้า หนักหนา ม เช่น หมอ หมี หมา หมาย หมอง ย เช่น หยิก หยดุ หยกั หยอก หยาม หยี ร เช่น หรือ หรู หรา หรี่ หรอก ล เช่น หลาน หลอก หลบั หลุด หลงใหล ว เช่น หวาน แหวน แหวก ไหว้ หวี

๑.๒ อ นำ ย คอื คาทีม่ ีพยญั ชนะต้น ๒ ตวั ประสมสระตัวเดียวกันพยัญชนะตวั หน้าเปน็ อ พยัญชนะตวั หลงั เป็น ย ออกเสียงพยางค์เดียว ไม่ออกเสียง อ แตเ่ สียงวรรณยกุ ต์ของ พยางค์หลงั เป็นไปตามเสียงตวั อ ที่นา ซึง่ คาทมี่ ี อ นา ย มี ๔ คา คือ อย่ำ อยู่ อยำ่ ง อยำก

๒. ออกเสียงสองพยำงค์ คาที่มีพยญั ชนะต้น ๒ ตัว ประสมสระเดียวกัน ออกเสียงเป็น ๒ พยางค์ พยางค์หน้า ออกเสียงคล้ายประสมสระอะ (ออกเสียง อะ กึ่งเสียง) พยางค์หลังออกเสียงพยัญชนะ ตัวที่สองประสมกับสระและพยญั ชนะสะกดตามทีป่ รากฏ โดยออกเสียงวรรณยกุ ต์ตาม เสียงพยญั ชนะตัวหน้า เช่น

๒.๑ พยญั ชนะตัวหนำ้ เป็นอักษรสูงนำพยญั ชนะตัวหลงั ง น ม ย ร ล ว สงบ อ่านว่า สะ –หงบ ไมอ่ ่านว่า สะ –งบ ขยาย อ่านว่า ขะ –หยาย ไมอ่ ่านว่า ขะ –ยาย ฝร่งั อ่านว่า ฝะ –หร่งั ไมอ่ ่านว่า ฝะ –รัง่ ฉลาด อ่านว่า ฉะ –หลาด ไมอ่ ่านว่า ฉะ –ลาด ถวาย อ่านว่า ถะ –หวาย ไมอ่ ่านว่า ถะ –วาย

๒.๒ พยญั ชนะตวั หนำ้ เปน็ อักษรกลำงนำพยญั ชนะตวั หลงั ง น ม ร ล ว เชน่ องุ่น อ่านว่า อะ – หงุ่น ไมอ่ ่านว่า อะ –งุ่น กนก อ่านว่า กะ – หนก ไม่อ่านว่า กะ – นก จมูก อ่านว่า จะ –หมูก ไมอ่ ่านว่า จะ –มกู ตวาด อ่านว่า ตะ –หวาด ไมอ่ ่านว่า ตะ –วาด

ข้อควรสังเกต ๑) คำบำงคำพยญั ชนะตัวหนำ้ เป็นอักษรสงู พยัญชนะตวั หลังเป็น ม ไม่อ่ำนออกเสียงอย่ำงอักษรสงู นำ เชน่ สมาธิ อ่านว่า สะ – มา – ทิ สมาทาน อ่านว่า สะ –มา –ทาน สมาชิก อ่านว่า สะ –มา – ชิก ๒) คำบำงคำพยัญชนะตัวหน้ำเป็นอักษรสูง พยัญชนะตัวหลังเป็นอักษรกลำงหรืออักษรตำคู่ ไม่อ่ำนอย่ำง อักษรสูงนำ แต่อ่ำนเรียงพยำงค์ เชน่ แสดง อ่านว่า สะ – แดง ผกา อ่านว่า ผะ – กา ไผท อ่านว่า ผะ – ไท ๓) คำบำงคำไมม่ ีอกั ษรนำ แต่อ่ำนออกเสียงอยำ่ งอักษรนำ เชน่ ประโยชน์ อ่านว่า ประ – โหยด วาสนา อ่านว่า วาด – สะ – หนา ริษยา อ่านว่า ริด – สะ – หยา ศกั ราช อ่านว่า สกั –กะ –หราด

กิจกรรมที ๑ ต้องเติมเต็ม คำชีแ้ จง ให้นกั เรียนนำคำทีกำหนด เติมลงในชอ่ งวำ่ งให้ถกู ต้อง อยำ่ อยู่ อยำ่ ง อยำก ๑ ค คณุ แม่ทำอำหำร...........ในห้องครัว ๕ ค พ่อสอนให้ใชเ้ งิน...........ประหยดั ๒ ค ในหอ้ งสมดุ ...........ส่งเสียงดัง ๖ ค พระสอนวำ่ .........พูดจำโกหก ๓ ค ฉัน...........กินขนม ๗ค พีต้องเป็นแบบ...........ทีดีให้น้อง ๔ ค นำรำอำศยั .........ทบี ้ำนของคณุ ตำ ๘ ค นอ้ ง............ไดต้ กุ๊ ตำหมี

กิจกรรมที ๒ อำ่ นเขียนเรียนศัพท์ คำชี้แจง ให้นักเรียนอำ่ นออกเสียง แล้วเขียนคำศพั ท์ต่อไปนี้ให้ถูกต้อง กะ-เสม กะ-หนก ขะ-หนบ ฉะ-หลำด จะ-หรวด ตะ-หวดั เขียนว่ำ เขียนวำ่ เขียนวำ่ เขียนว่ำ เขียนวำ่ เขียนวำ่ เกษม ............... ............... ............... ............... ............... ถะ-หลำ ผะ-หลิด สะ-หรุบ อะ-หรอ่ ย อะ-หร่ำม เขียนว่ำ เขียนวำ่ เขียนวำ่ เขียนวำ่ เขียนว่ำ ............... ............... ............... ............... ...............