เรื่อง หนูน้อยหมวกแดง

เร่อื ง หนูน้อยหมวกแดง

หนูน้อยหมวกแดง กาลคร้งั หนง่ึ ณ หมบู่ า้ นทแี่ สนอบอุ่น มีเด็กหญิงหน้าตาน่ารักน่งั เล่นดคู ุณแม่ทาอาหารอย่ใู นครัว เพ่ือนบา้ นทุก คนต่างพากนั เรียกเธอวา่ \"หนูนอ้ ยหมวกแดง\" ตามสขี องหมวกทเ่ี ธอใสเ่ ป็นประจา และวนั นเ้ี ธอกไ็ ดร้ ับคาสง่ั จากคุณแม่ ใหน้ าอาหารและขนมไปเยยี่ มคณุ ยายซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านขา้ ง ๆ \"เอาตะกรา้ นีไ้ ปส่งให้ถงึ มอื คณุ ยายนะจะ๊ แล้วกร็ บี ไปรีบกลับ อย่าไปเท่ียวเล่น เถลไถลทไ่ี หนไกล อยา่ พูดคยุ กับคนแปลกหนา้ ดว้ ยล่ะ เข้าใจไหม ?\" คุณแม่คนสวยกาชบั ด้วยความเป็นหว่ ง ลูกสาวตวั นอ้ ยกต็ อบรับและ สญั ญา แล้วออกจากบ้านไปอยา่ งร่าเรงิ

ระหว่างทางไปบ้านคุณยาย บังเอญิ มีหมาปา่ เจ้าเลห่ ์เดินมาพบกบั หนนู ้อยหมวกแดง จึงเขา้ ไปทกั ทายหวังจบั เดก็ หญงิ ทาเป็นอาหารมื้อเยน็ \"สวัสดีจ้ะสาวนอ้ ย มาทาอะไรในป่าตรงนี้คนเดยี วเหรอจ๊ะ ?\" \"หนกู าลงั ไปเย่ียมคุณยายทีห่ ม่บู ้านใกล้ ๆ นเี้ องค่ะ\" หนนู ้อยหมวกแดงตอบอยา่ งเป็นมติ ร แตก่ ลบั ทาใหเ้ จา้ หมา ป่าคิดอบุ ายหลอกล่อ หวังจบั คณุ ยายของเธอมาเป็นเหย่ือด้วยอกี คน \"แตว่ า่ สาวนอ้ ย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแคน่ ้ี คณุ ยายเสยี ใจแยเ่ ลย ฉันว่าเราไปเก็บดอกไม้สวย ๆ มาเปน็ ของขวัญ เพิ่มกนั เถอะ\" หมาปา่ ชักชวนใหห้ นูน้อยหมวกแดงออกนอกเส้นทาง มนั จะได้รีบตรงไปจับคณุ ยายกินกอ่ น แล้ว ดักรอหนูน้อยหมวกแดงทบ่ี ้านนัน้ เลย โชคไมด่ ีทหี่ นนู อ้ ยหมวกแดงหลงเช่อื คาชวน แลว้ หนั ไปเกบ็ ดอกไม้ และเดินเล่นอย่างเพลิดเพลนิ จนลืมทั้งเวลา ท้งั คาตักเตือนของคุณแมไ่ ปหมดสน้ิ กระทงั่ เจา้ หมาป่าเดินทางไปถงึ หมู่บา้ นข้าง ๆ แลว้ จับตวั คุณยายซอ่ น

เอาไวใ้ นตู้ ก่อนนาเสอื้ ผ้ามาใส่ เพือ่ ปลอมตัวเป็นคณุ ยายนอนป่วยอยบู่ นเตยี ง รอให้หนนู ้อยหมวกแดงมาถงึ แลว้ จับกินท้ังยายท้งั หลานพรอ้ มกันทีเดียว เม่ือหนนู ้อยหมวกแดงร้ตู ัวว่าทาผิดคาสงั่ คุณแม่ กร็ บี ว่งิ ไปหาคณุ ยายทบ่ี า้ นทันที แตก่ ลับพบวา่ คณุ ยายของเธอ นนั้ มที ่าทางและหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดิม \"คณุ ยายคะ ทาไมคณุ ยายต้องนอนคลมุ โปงดว้ ยละ่ คะ ?\" หนูนอ้ ยถามดว้ ยความสงสยั \"ยายเปน็ ไข้ไมส่ บาย ยายเลยหนาวจะ้ หลาน\" หมาป่าดัดเสยี งตอบ \"ยายเจบ็ คอ ไอหนักมาก เสยี งเลยเพ้ยี นไปหน่อยจะ้ หลาน\" หมาป่าตอบพร้อมแกล้งทาเปน็ ไอคอ่ กแค่ก ทาให้ หนนู อ้ ยหมวกแดงสังเกตเห็นเขยี้ วแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายถงึ มเี ขย้ี วยาวขนาดนน้ั ล่ะคะ ?\" หนูน้อยหมวกแดงถาม แลว้ คอ่ ย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะเรมิ่ รู้สึกไม่ปลอดภยั \"กเ็ พราะยายมเี ข้ียวไวจ้ ับหลานกนิ ไงละ่ เจ้าหนนู อ้ ย !! \" คราวนีห้ มาปา่ ไม่แสรง้ ทาตัวใจดอี ีกต่อไป พร้อมกระโจนมาตะครบุ ตัวหนูน้อยหมวกแดงอย่างเกรี้ยวกราด แต่ โชคดที ่เี สยี งกรีด๊ ของหนูนอ้ ยดงั ไปถึงนายพรานหนุม่ สองคนท่ผี า่ นมาพอดี ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดงั ข้นึ สามนัด พรอ้ มกบั รา่ งของหมาปา่ ด้ินรนอย่างเจบ็ ปวด นายพรานหนุ่มบกุ เข้ามาชว่ ยชีวติ หนูน้อยหมวกแดง และพาคุณ ยายออกจากตเู้ สือ้ ผ้าไดอ้ ย่างปลอดภยั หนูน้อยหมวกแดงสารภาพความผิดและขอโทษคณุ ยายท่ตี วั เองเถลไถล จนได้รับอนั ตรายกันท้ังคู่

\"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจะ้ แคห่ นไู ม่เป็นอะไรก็พอแล้ว แต่ตอ้ งสญั ญากับยายก่อนนะว่าจะไมเ่ ชื่อฟงั คนแปลก หนา้ ไม่เล่นซนจนลมื เวลาแบบคราวน้ีอีก\" หนูนอ้ ยหมวกแดงพยักหนา้ รับคา พอคณุ ยายเหน็ ดงั นั้นกย็ ม้ิ รบั แลว้ เล้ยี งอาหารม้อื อร่อยใหน้ ายพรานแทนคาขอบคณุ กอ่ นทั้งสองจะพาหนนู ้อยหมวกแดงกลบั สูอ่ อ้ มกอดของคณุ แม่ที่บา้ นโดยสวัสดิภาพ นิทานเร่ืองนส้ี อนใหร้ ูว้ า่ เด็กๆ ควรมีวินยั ในตนเอง และเช่อื ฟังคาสั่งสอน รวมถงึ คาแนะนาของคณุ พ่อคุณแม่ ถ้าได้รับอนุญาตให้ออกไป ขา้ งนอกแลว้ กไ็ มค่ วรเถลไถลไปไหนไกลจนมดื คา่ และควรกลับบ้านให้ตรงเวลาท่ีกาหนด ท่ีสาคัญตอ้ งพยายาม หลกี เลีย่ ง ไมพ่ ดู คุย หรอื รับของจากคนแปลกหน้าโดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขาอาจเปน็ คนไมด่ ที ่หี วงั ขโมย ทรัพย์สนิ เงินทอง หรือทารา้ ยร่างกายแลว้ เปน็ อันตรายต่อชีวิต เหมอื นกับหมาปา่ จอมเจา้ เลห่ ์ ที่คดิ วางแผนกนิ หนูนอ้ ยหมวกแดงเป็นอาหาร แต่ถ้าเผลอทาตวั ผดิ ไป กต็ อ้ งรจู้ กั ขอโทษขอโพย เอาความผดิ พลาดมาเปน็ บทเรียน แลว้ อย่ากลับไปทาผิดซ้าสองอีกนะคะ