kKfposVhfXWed11223

ผชู ว ยศาสตราจารย ดร. องั สนา บณุ โยภาส แนวทางการปรบั ปรุงภูมิทัศนห าดทรายเพอ่ื กิจกรรมการทองเท่ยี วเมืองพทั ยา1 ผูชว ยศาสตราจารย ดร. อังสนา บณุ โยภาส ภาควิชาภูมสิ ถาปต ยกรรม คณะสถาปต ยกรรมศาสตร จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย [email protected] บทคัดยอ การศกึ ษาแนวทางการปรบั ปรงุ ภมู ทิ ศั นห าดทรายเพอ่ื กจิ กรรมการทอ งเทย่ี วเมอื งพทั ยา เปน สว นหนงึ่ ในโครงการศกึ ษา วางแผนแมบ ทและสาํ รวจออกแบบเพอื่ เสรมิ ทรายชายหาดพทั ยา จงั หวดั ชลบรุ ี ทก่ี รมเจา ทา ไดม อบหมายใหส ถาบนั วจิ ยั ทรัพยากรทางน้ํา จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ศึกษาหาวิธีในการบูรณะชายหาดพัทยาดวยวิธีการเสริมทราย (beach nourishment) โดยพนื้ ทศ่ี กึ ษาครอบคลมุ บรเิ วณพทั ยาเหนอื จรดทา เรอื แหลมบาลฮี าย ระยะทางประมาณ 27 กโิ ลเมตร พรอ มกบั หาแนวทางปรบั ปรงุ ภมู ทิ ศั นห าดทรายทง้ั ทมี่ อี ยเู ดมิ และทจ่ี ะเกดิ ขนึ้ ใหม เพอ่ื รองรบั กจิ กรรมการทอ งเทยี่ วเมอื ง พัทยา จึงไดมีการศึกษาลักษณะและปญหาของกิจกรรมตางๆ ที่เกิดข้ึนในปจจุบัน โดยเก็บขอมูลจาก เทศบาล การ สงั เกตการณ การวเิ คราะหกรณศี ึกษา การประชมุ ประชาชน รวมทั้งการสมั ภาษณนกั ทอ งเทีย่ ว ผปู ระกอบกจิ การ และ คนในทอ งถิ่น เพอ่ื ใชป ระกอบการกําหนดสวนประกอบโครงการและจัดทํารางแนวความคิดในการปรบั ปรุงภูมิทัศนข อง พื้นทีโ่ ครงการ เพ่ือนําไปในการรับฟงความคดิ เหน็ จากประชาชนและหนวยงานทเ่ี กีย่ วขอ ง แลวทําการแกไ ขปรับปรุงให เหมาะสมและเปนทย่ี อมรับของประชาชนตอ ไป ซงึ่ แนวทางในการปรับปรุงภูมิทัศนท่ีสรุปได คือ (1) การกาํ หนดและ ควบคมุ โซนในการประกอบกจิ กรรม (2) การปรบั ปรงุ เสน ทางการสญั จรเพอ่ื ลดความขดั แยง (3) การสรา งความเชอ่ื ม ตอระหวางพน้ื ท่รี มิ หาดกับพืน้ ทีช่ ายหาด (4) การเพิ่มรมเงา (5) การเพม่ิ สง่ิ อํานวยความสะดวกทจ่ี ําเปน (6) การ ลดปญหาการกัดเซาะชายหาดจากการระบายนาํ้ ผิวดิน และ (7) การลดทอนองคป ระกอบทบี่ ดบงั ทศั นยี ภาพของทะเล คาํ สาํ คญั : การเสริมทรายชายหาด การมีสว นรว มของประชาชน การปรบั ปรุงภมู ทิ ศั นชายหาด 1 เปนสวนหนง่ึ ในโครงการศึกษาวางแผนแมบ ทและสาํ รวจออกแบบเพ่ือเสริมทราย ชายหาดเมืองพัทยา จ.ชลบุรี 241

แนวทางการปรับปรงุ ภูมิทศั นห าดทรายเพ่อื กิจกรรมการทองเท่ียวเมอื งพัทยา Pattaya’s Beach Landscape Improvement for Tourism Activities1 Asst. Prof. Dr. Angsana Boonyobhas Department of Landscape Architecture, Faculty of Architecture, Chulalongkorn University [email protected] ABSTRACT The Aquatic Resources Research Institute, Chulalongkorn University was assigned by the Marine Department to conduct the Study on Pattaya’s Beach Landscape Improvement for Tourism Activities as a part of the Master Plan and Detailed Design Study for Beach Nourishment at Pattaya City, Chon Buri Provience. The objectives of the study were to seek appropriate approaches for beach nourishment to restore Pattaya’s beach and to improve existing and future beach for tourism activities in Pattaya City. The study area covered the beach along North Pattaya down to Bali Hai Pier, approximately 27 kilometers in length. The characteristics and problems of various activities were studied using data and information from various sources, such as, Pattaya Municipality, observations, analysis of case studies, public meetings, and interviews with tourists, entrepreneurs, and local people. The conceptual framework for improving landscape of Pattaya’s beach was designed, formulated, and presented to the public and concerned agencies. The proposal to improve Pattaya’s beach landscape was adjusted and modied so that it was suitable and acceptable according to the public. Finally, the recommendations for Pattaya’s beach landscape improvement were made, including: (1) the demarcation of zoning for various activities; (2) the improvement of circulation system to reduce conict; (3) the creation of linkage between the beach and the adjacent area; (4) the provision of more shading; (5) the increase of necessary facilities; (6) the reduction of erosion from surface water drainage; and (7) the reduction of components that disrupt the ocean vista. Key words: beach nourishment, public participation, landscape improvement of Pattaya’s beach. 1 As a part of the Master Plan and Detailed Design Study for Beach Nourishment at Pattaya City, Chon Buri Provience. 242

ผูช ว ยศาสตราจารย ดร. องั สนา บุณโยภาส บทนํา เปน การลดปรมิ าณตะกอนทจี่ ะตอ งถกู พดั พาเพอ่ื ไปรกั ษา พ้ืนที่ชายหาดในสวนอื่นๆ ทําใหการกัดเซาะชายฝงเกิด พื้นทชี่ ายทะเล (shore) หรอื หาด (beach) เปน พืน้ ที่ท่ี ขยายออกไปเปนวงกวางมากย่ิงขึ้น (ธนวัฒน จารุพงษ อยใู นชว งระหวา งแนวนาํ้ ทะเลลงตาํ่ สดุ ขน้ึ ไปจนถงึ สดุ เขต สกลุ , 2546) ท่มี ตี ะกอนจากคลน่ื ทะเลทับถมอยู ซึ่งประกอบดวยพื้นที่ ชายทะเลสว นในและชายทะเลสว นหนา รวมกัน (เนรมติ ปญหาการกัดเซาะพ้ืนท่ีชายฝงนับวันจะทวีความรุนแรง ศรจี ํานง, 2554) พน้ื ทห่ี าดทเี่ ปนทรายหรือหาดทราย มากขึ้น พื้นท่ีชายหาดทองเท่ียวท่ีสําคัญในประเทศไทย (sandy beach) เปนลักษณะหน่ึงของพ้ืนที่ชายทะเล ที่ ไมวาจะเปน หวั หนิ พทั ยา ระยอง สมยุ ภเู กต็ ลว นแลว ผคู นสามารถเขา ไปใชง านได ตา งจากหาดโคลน หรอื หาด แตมีปญหาเร่ืองการถูกกัดเซาะ เพียงแตความรุนแรงจะ หนิ ทจี่ ะเขา ไปใชง านไดย ากกวา เนอ่ื งจากหาดทรายเปน มาก-นอ ยแตกตา งกนั ไป ในการแกไขปญ หาท่ีผานมา พื้นท่ีรอยตอท่ีอยูระหวางพื้นดินกับทะเลจึงไดรับอิทธิพล นิยมใชโครงสรางทางวิศวกรรมรูปแบบตางๆ ในการ จากทั้งกระแสลมและคล่ืน สงผลใหพลวัตรของพื้นท่ี ปองกันตลิ่งหรือดักทราย เพราะหากกอสรางและดูแล ชายทะเลเกิดขึ้นตลอดเวลา ซึ่งเปนลักษณะปกติของ รักษากําแพงกันตล่ิงเปนอยางดีแลว จะสามารถรักษา กระบวนการชายฝงทะเล (costal processes) ชายฝง พ้ืนที่ชายฝงของตนไวได แตบอยครั้งกลับพบวาวิธีการ ทะเลจงึ มกี ารสะสมตวั และการพดั พาตะกอนอยเู สมอ และ ดังกลา วไมสามารถแกไ ขปญหาไดใ นระยะยาว (ธนวัฒน การงอกของพนื้ ทชี่ ายฝง จะเกดิ ขน้ึ เมอ่ื การสะสมมมี ากกวา จารุพงษส กลุ และคณะ, 2554) และยังเปนการทําลาย การพัดพา ในทางกลับกันหากการพัดพามีมากกวาการ ศกั ยภาพในการเปน พน้ื ทรี่ องรบั การพกั ผอ นหยอ นใจของ สะสมตวั การกดั เซาะหรอื การสญู เสยี พนื้ ทช่ี ายฝง กจ็ ะเกดิ นักทองเที่ยว เน่ืองจากเปนการทําใหพื้นท่ีบนฝงตัดขาด ขน้ึ (Marsh, 2005) จากชายทะเลและตดั ขาดจากทะเล ซ่ึงไมไ ดก อใหเ กิดผล ดีตอการใชงานพ้ืนที่ชายหาดที่พยายามจะรักษาไวแต นอกจากกระบวนการชายฝงทะเลแลว การเปลี่ยนแปลง อยางใด ดังนั้นการแกไขปญหาการกัดเซาะแบบไมใช สภาพพื้นที่และการกอสรางตางๆ ที่เกิดข้ึนบนชายหาด โครงสราง โดยเฉพาะอยางย่ิงดวยวิธีการเสริมทราย หรือลึกขึ้นไปบนฝง ก็มีสวนกระตุนใหเกิดการ (beach nourishment) จึงเปนวิธีในการบูรณะชายหาด เปลยี่ นแปลงชายฝง มากขน้ึ ดว ย เนอื่ งจากเปน การทาํ ให เสื่อมโทรมที่ไดรับความนิยมอยางกวางขวางมากข้ึน ถึง เกิดตะกอนไหลลงสูลํานํ้าแลวมาสะสมตัวบริเวณปาก แมจ ะตอ งมกี ารดแู ลรกั ษาทม่ี ากกวา วธิ กี ารอนื่ กต็ าม (The แมน าํ้ มากขนึ้ ตามปกตติ ะกอนเหลา นจี้ ะถกู กระบวนการ ทางทะเลพัดพาไปสะสมตามชายหาดตางๆ ซ่ึงเปนการ American Shore & Beach Preservation Association ชว ยรกั ษาสมดลุ ของชายหาดตามธรรมชาตทิ างหนงึ่ แต เมอื่ มตี ะกอนมาสะสมตวั บรเิ วณปากแมน า้ํ มากเกนิ กวา ที่ (asbpa): online) กระบวนการทางทะเลจะพัดพาออกไปไดหมด ตะกอน เหลานี้จะกีดขวางการไหลของนํ้าลงสูทะเลและทําใหเกิด โครงการศกึ ษาหาแนวทางการปรบั ปรงุ ภมู ทิ ศั นห าดทราย นา้ํ ทวมขงั ในแผนดิน การขุดลอกตะกอนปากแมน ้ําจึง เพื่อกิจกรรมการทองเที่ยวเมืองพัทยา เปนสวนหน่ึงใน เกิดขึ้นเพื่อนําตะกอนเหลาน้ันข้ึนมาไวบนบกหรือนําไป โครงการศึกษาวางแผนแมบทและสํารวจออกแบบเพ่ือ ทิ้งในทะเลท่ีลึกขึ้น การกระทําดังกลาวทําใหเกิดการ เสรมิ ทรายชายหาดเมอื งพัทยา จังหวัดชลบรุ ี ทเ่ี กดิ จาก ขาดแคลนตะกอนท่ีกระบวนการทางทะเลจะพัดพาไป การทก่ี รมเจา ทา มคี วามตอ งการทจ่ี ะบรู ณะชายหาดเมอื ง สะสมตามชายหาดตางๆ ทําใหเกิดการสูญเสียชายหาด พทั ยา ทม่ี คี วามเสอ่ื มโทรมเนอื่ งจากถกู กดั เซาะและมกี าร ขน้ึ นอกไปจากนกี้ ารสรา งโครงสรา งตา งๆ ยน่ื เขา ไปใน ใชงานที่หนาแนน ใหกลับมามีความสวยงาม สามารถ ทะเล เพอื่ ใชใ นการดกั ตะกอน หรอื แมแ ตก ารสรา งทา เรอื รองรับการทองเที่ยวได โดยพื้นท่ีศึกษาครอบคลุม กจ็ ะทาํ ใหเ กดิ การสะสมตะกอนตามโครงสรา งเหลา น้ี และ บรเิ วณพทั ยาเหนอื จนจรดทา เรอื แหลมบาลฮี าย ระยะทาง ประมาณ 27 กิโลเมตร กรมเจาทาไดมอบหมายให 243

แนวทางการปรับปรงุ ภมู ิทศั นหาดทรายเพ่ือกิจกรรมการทองเที่ยวเมอื งพทั ยา ภาพท่ี 1: แสดงใหเ หน็ ถงึ สภาพของชายหาดหนา ทอน อาํ เภอเกาะสมยุ ชว งทมี่ กี ารสรา งกาํ แพงกนั ดนิ ทท่ี าํ ใหพ น้ื ทชี่ ายฝง ตดั ขาด จากพน้ื ท่ชี ายหาด เม่อื เทยี บกับชวงที่ไมไ ดมกี ารสรางกาํ แพงกันดนิ ทยี่ ังคงมีสภาพหาดธรรมชาตเิ ชอื่ มตอกบั ชายฝง สถาบันวิจัยทรัพยากรทางน้ํา จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย ทรายแบบมีแนวกันชนเปนวิธีที่ทุกฝายยอมรับไดมาก ศกึ ษาหาวธิ ใี นการบรู ณะชายหาดพทั ยาใหม คี วามเหมาะ ทส่ี ดุ โดยทแี่ นวกนั ชนในโครงการนจ้ี ะมลี กั ษณะเปน แนว สมมากทส่ี ดุ โดยไมก อ ใหเ กดิ ผลกระทบตอ สภาพแวดลอ ม ถุงทรายที่นํามาเรียงซอนกันอยูใตชายหาด ซึ่งนอกจาก หรอื เกดิ นอ ยทส่ี ดุ และเปน วธิ กี ารทป่ี ระชาชนยอมรบั ได ทาง จะทาํ ใหห าดทเ่ี หลอื อยมู คี วามมน่ั คงมากขนึ้ แลว ยงั ทาํ ให คณะผดู าํ เนนิ โครงการฯ โดยมี ศ.ดร. ธนวฒั น จารพุ งศส กลุ ทราบวา ถงึ เวลาทตี่ อ งมกี ารเสรมิ ทรายซาํ้ แลว หากเกดิ การ เปน หวั หนา ไดเ สนอวธิ กี ารเสรมิ ทรายหรอื การเตมิ ทราย กดั เซาะมาจนถงึ แนวกนั ชนนี้ ทงั้ นไ้ี ดเ สนอใหเ สรมิ ทราย ซึ่งเปนวิธีที่เห็นผลในเวลารวดเร็ว โดยยังคงรักษาสภาพ ใหชายหาดมีความกวางเพิ่มข้ึนเปน 35 เมตรโดย หาดทรายไวได และไมทําใหเกิดการกัดเซาะพื้นที่อ่ืนๆ ประมาณ ซึ่งจะเทียบเทากับระยะชายหาดพัทยาท่ีเคยมี ตามมา ซงึ่ เปน วธิ ที ป่ี จ จบุ นั นยิ มทาํ กนั อยา งแพรห ลายใน อยเู มอื่ 30 ปก อ น โดยแนวกนั ชนทอี่ ยใู ตช ายหาดจะถกู ตางประเทศ (ธนวฒั น จารพุ งษส กุล และคณะ, 2554) สรา งไวท ร่ี ะยะ 15 เมตรจากแนวกาํ แพงคอนกรตี กนั ตลง่ิ เดมิ ซงึ่ เปนระยะชายหาดท่ีเหลืออยูในปจ จบุ นั ดังแสดง เนื่องจากการเสริมทรายชายหาดเปนการเติมทรายกลับ เปน รูปตดั หาดทรายในภาพที่ 2 เขา สกู ระบวนการพดั พาของตะกอนชายฝง ตามธรรมชาติ จงึ ไมส ามารถหลกี เลย่ี งการกดั เซาะทจี่ ะเกดิ ขนึ้ อกี ได ดงั ผลจากการบรู ณะชายหาดในครงั้ นจ้ี ะทาํ ใหช ายหาดพทั ยา นั้นการดูแลรักษาดวยการเสริมทรายซํ้าจึงเปนส่ิงท่ีหลีก มคี วามกวา งและสวยงามมากขน้ึ ดงั นนั้ ภายใตโ ครงการ เลยี่ งไมไ ด รวมทง้ั อาจจาํ เปน ตอ งมกี ารใชโ ครงสรา งแบบ น้ีจึงไดมีการศึกษาหาแนวทางในการปรับปรุงภูมิทัศน ตา งๆ เขา มาชว ยรกั ษาใหพ น้ื ทที่ ม่ี กี ารเสรมิ ทรายใหค งอยู หาดทรายทัง้ ทีเ่ หลืออยแู ละคาดวาจะเกิดข้นึ ใหม เพอ่ื ให ไดน านขน้ึ ดว ย คณะผดู าํ เนนิ โครงการฯ ไดท าํ การศกึ ษา เกิดการใชงานชายหาดอยางมีความเหมาะสม สามารถ เปรยี บเทยี บขอ ด-ี ขอ เสยี ชว งระยะเวลาในการเสรมิ ทราย รองรับกิจกรรมการทองเท่ียวพักผอนในรูปแบบตางๆ ท่ี ซาํ้ คา ใชจ า ยในการดาํ เนนิ การ และความตอ งการในการ เกิดขึ้นในเมืองพัทยา และมีภาพลักษณที่สวยงามเปน ดูแลรกั ษา ของวิธกี ารเสรมิ ทราย 4 รปู แบบดวยกนั ท้ัง ธรรมชาติ ทเ่ี ปน การเสรมิ ทรายเพยี งอยา งเดยี ว การเสรมิ ทรายแบบ มีแนวกันชน การเสริมทรายแบบมีโครงสรางขนาดเล็ก วตั ถปุ ระสงคแ ละขอบเขตของการศกึ ษา (head land) เพอ่ื ชว ยเกบ็ ทราย ไปจนถงึ แบบมโี ครงสรา ง ขนาดใหญเพ่ือชวยทําใหเก็บรักษาทรายไดนานท่ีสุด เนอื่ งจากในปจ จบุ นั การใชง านของชายหาดพทั ยามคี วาม โดยไดน าํ เสนอแนวทางการเสรมิ ทรายทงั้ 4 รปู แบบ เพอื่ หนาแนนสูง ไมสามารถรองรับการใชงานที่เกิดขึ้นใน รับฟงความคิดเห็นของประชาชนและหนวยงานที่ เกยี่ วขอ ง จากการประชมุ 2 ครง้ั สรปุ ไดว า วธิ กี ารเสรมิ 244

ผชู วยศาสตราจารย ดร. องั สนา บุณโยภาส ภาพที่ 2: รูปตัดแสดงใหเ หน็ ถึงลักษณะการเสริมทรายและตาํ แหนงแนวถงุ ทรายที่ใชเปนแนวกนั ชนทีเ่ สนอสาํ หรับหาดพทั ยา ที่มา: ธนวฒั น จารุพงษส กุล และคณะ, 2554 ปจจบุ ันไดอยา งเหมาะสม มีการทาํ กิจกรรมทปี่ ะปนและ ภูมิทศั นชายหาด ซ่งึ ประกอบไปดวยขั้นตอนตา งๆ ดังน้ี ขดั แยง กนั จนทาํ ใหก ารใชง านไมส ะดวก ดงั นนั้ การศกึ ษา หาแนวทางปรับปรุงภูมิทัศนชายหาดเมืองพัทยา จึงมี 1) สํารวจพ้ืนที่โครงการเพ่ือทําความเขาใจกับ วัตถุประสงคหลักในการหาแนวทางการพัฒนาที่จะชวย บรบิ ทของพนื้ ท่ี วเิ คราะหห าลกั ษณะภมู ทิ ศั น และประเมนิ แกปญหาการใชงานที่เกิดขึ้นในพื้นท่ีชายหาดพัทยา ความสัมพันธระหวางการใชท่ีดินในปจจุบันกับประเภท ทาํ ใหส ามารถรองรบั กจิ กรรมการทอ งเทย่ี วพกั ผอ นหยอ น ของกจิ กรรมริมชายหาดทเ่ี หมาะสมในพนื้ ท่ศี ึกษา ใจทม่ี อี ยหู ลากหลายไดเ หมาะสมขน้ึ เพอื่ ชว ยรกั ษาพนื้ ท่ี ชายหาดทเ่ี พม่ิ ขนึ้ ใหค งอยไู ดน านทส่ี ดุ และเปน แนวทาง 2) สํารวจปญหาทางกายภาพท่ีเกิดขึ้น และ ท่ีประชาชนยอมรับไดมากท่ีสุด โดยขอบเขตของการ วเิ คราะหห าศกั ยภาพในการพฒั นาเพอื่ ใหส ามารถกาํ หนด ศึกษาครอบคลุมการวิเคราะหพ้ืนที่โครงการ ท่ีมีความ แนวทางการใชประโยชนพื้นที่ในสวนตางๆ ไดอยาง กวา งจากถนนเลียบหาด ไปถงึ พนื้ ทร่ี มิ หาดทอ่ี ยหู ลงั แนว เหมาะสม กาํ แพงกนั ตลงิ่ ทปี่ จ จบุ นั ทมี่ กี ารพฒั นาเปน พน้ื ทด่ี าดแขง็ ใหนักทองเท่ียวไดใชงาน และพื้นที่หนาแนวกําแพงกัน 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาและใชงานพื้นที่ ตลิ่งซ่ึงเปนพ้ืนท่ีหาดทรายท่ีเหลือ ซึ่งใชเปนท่ีตั้งเตียง ชายหาดทมี่ กี ารเสรมิ ทราย จากกรณศี กึ ษาทม่ี บี รบิ ทใกล ผา ใบและรม โดยมคี วามยาวตง้ั แตพ ทั ยาเหนอื จรดทา เรอื เคียงกับชายหาดพัทยาเพ่ือประเมินหากิจกรรมท่ีมีความ แหลมบาลีฮาย ทั้งนไ้ี ดม ีการกําหนดใหเสนอแนะแนว เหมาะสม ที่จะสามารถนํามาปรับใชงานกับชายหาด ทางการปรับปรุงภูมิทัศนเฉพาะพื้นที่ในชวงที่สามารถ พทั ยาได เสริมทรายไดเ ปน หลัก 4) สํารวจและเก็บขอมูลความตองการในการใช วิธีการดําเนนิ โครงการ งานและกิจกรรมตางๆ ที่ตองการใหเกิดขึ้น โดยใชการ สอบถามความคดิ เหน็ ในชว งทมี่ กี ารจดั ประชมุ ประชาชน การดาํ เนนิ โครงการเปน การ ศกึ ษา สาํ รวจ และวเิ คราะห การสงั เกต และการสุมสัมภาษณผมู สี ว นเก่ยี วของที่พบ ขอมูลดานตางๆ ของพ้ืนท่ีชายหาดเดิม ผนวกเขากับ ในพนื้ ทศี่ กึ ษาเพม่ิ เตมิ อกี จาํ นวน 100 ตวั อยา ง แบง ออก ชายหาดท่ีเพิ่มข้ึนใหม เพ่ือจัดทําสวนประกอบโครงการ เปนนักทองเท่ียวชาวไทยและชาวตางชาติ ผูประกอบ ในการออกแบบ และเสนอแนะแนวทางในการปรับปรุง กิจการ และคนในทองถ่ินหรือผูอยูอาศัยในพื้นที่กลุมละ 25 ตวั อยา ง 245

แนวทางการปรับปรุงภูมทิ ัศนห าดทรายเพ่อื กิจกรรมการทอ งเทีย่ วเมอื งพทั ยา 5) วิเคราะหแบบสอบถามและสรุปความตองการ 2) พ้ืนที่ยา นพาณิชยกรรม คือ บรเิ วณตง้ั แตถ นน เพอื่ นาํ ไปกาํ หนดสว นประกอบโครงการ ทจี่ ะใชอ อกแบบ พัทยากลางมาจนถึงทางเขาถนนคนเดิน บริเวณน้ีมีการ ตอไป ใชง านทห่ี นาแนน มนี กั ทอ งเทยี่ วมาใชบ รกิ ารเปน จาํ นวน มากตลอดวนั มรี า นคา บารเ บยี ร รานอาหาร อาคาร 6) จดั ทาํ รา งแนวความคดิ ในการออกแบบปรบั ปรงุ พาณชิ ยข นาดใหญแ ละเลก็ และโรงแรมขนาดเลก็ กระจกุ ภูมทิ ศั นของพื้นทชี่ ายหาด อาทิ การกําหนดโซนพืน้ ท่ใี น ตัวอยูในพ้ืนที่น้ีเปนจํานวนมาก กิจกรรมท่ีเกิดข้ึนบน การใชง าน การปรบั ปรงุ เสน ทางการสญั จร สรา งการเชอื่ ม ชายหาดบริเวณนีจ้ ึงมีความหนาแนนตามไปดวย ตอระหวางพ้ืนท่ีริมหาดกับพ้ืนท่ีชายหาด และเสนอ แนะแนวทางการปรับปรุงองคประกอบถนน และสิ่ง 3) พื้นที่ยานถนนคนเดิน คือ บริเวณตลอดแนว อาํ นวยความสะดวกตางๆ เปน ตน ถนนคนเดนิ มลี ักษณะเปน พื้นทรี่ ิมแนวกําแพงกนั ตลิง่ ท่ี มีการปลูกสรางอาคารพาณิชยขนาดกลางทั้ง 2 ฝงทาง 7) นําขอเสนอแนะที่เกิดขึ้นจากการศึกษา มา เดิน และปลูกสรางรุกล้ําเขาไปในทะเล ปดบังมุมมองสู ประชุมหารือเพ่ือรับฟงความคิดเห็นจากประชาชน ทะเล มีการใชงานพื้นทเ่ี ปน สถานบันเทงิ รานอาหาร เทศบาลและหนว ยงานทเ่ี กยี่ วขอ ง และนาํ ความคดิ เหน็ ที่ รานขายของที่ระลึกอยางหนาแนนจนกลายเปนจุดเดน ไดม าทาํ การแกไ ขปรบั ปรงุ แนวทางในการพฒั นาภมู ทิ ศั น ของพนื้ ทีน่ ้ี การเสริมทรายในบรเิ วณนจ้ี งึ ทาํ ไดยากและ ชายหาดพัทยาใหเหมาะสมและเปนท่ียอมรับของ เปนประโยชนแกสาธารณะนอย คณะทาํ งานฯ จึงไมได ประชาชนตอไป เสนอใหม กี ารเสรมิ ทรายในชว งนี้ จนกวา จะมกี ารดาํ เนนิ การทางกฎหมายได อยางไรก็ตามในอนาคตหากจะมี การศึกษาสภาพโดยรอบพนื้ ท่ีโครงการ การเสริมทรายในบริเวณนี้ กิจกรรมที่ควรจะเกิดขึ้นควร จะเปน กิจกรรม ทีเ่ นนความบนั เทิง สนุกสนาน สาํ หรบั จากการสํารวจสภาพโดยรอบพ้ืนท่ีโครงการต้ังแตพัทยา นกั ทอ งเท่ยี ว เหนอื จรดทา เรอื แหลมบาลฮี าย สามารถแบง พน้ื ทศ่ี กึ ษา ตาม การใชป ระโยชนท ด่ี นิ และลกั ษณะทางภมู ทิ ศั น ออก ไดเปน 4 สว น ดังแสดงในภาพที่ 3 1) พน้ื ทย่ี า นโรงแรม คอื บรเิ วณตงั้ แตโ รงแรมดสุ ติ ภาพที่ 3: แผนท่ีแสดงโชนการใชประโยชนท ด่ี ินในปจ จบุ ัน ธานมี าจนถงึ ถนนพทั ยากลาง สว นใหญม กี ารใชป ระโยชน ที่มา: ธนวฒั น จารพุ งษส กลุ และคณะ, 2554 ทด่ี นิ ในลกั ษณะทเี่ ปน โรงแรม รสี อรท ขนาดใหญ และทพ่ี กั อาศยั พนื้ ทบี่ รเิ วณนม้ี คี วามสงบมากกวา สว นอน่ื ๆ เพราะ เปน ทพี่ กั และอยไู กลจากแหลง บนั เทงิ เนอื่ งจากเปน พน้ื ที่ ติดกับชายหาด ซึ่งมีทิวทัศนท่ีสวยงาม กิจกรรมการใช ชายหาดท่ีเกิดข้ึนในพื้นท่ีชวงนี้จึงเปนการพักผอนหยอน ใจแบบสงบ และมกั จะเกดิ ขน้ึ ในชว งสายไปจนถงึ กลางวนั และกลบั มามกี ารใชง านมากขนึ้ อกี ครงั้ ในชว งเยน็ สว นใน เวลากลางคนื จะมกี ารใชง านนอ ย ดงั นน้ั สภาพชายหาด และทะเลท่ีมีความสวยงามเปนธรรมชาติ จึงมีความ สําคัญเปนอยา งมาก 246

ผูชว ยศาสตราจารย ดร. องั สนา บณุ โยภาส 4) พื้นที่ยานทาเรือ คือ บริเวณตั้งแตชวงปลาย อยา งหนาแนน มีพ้นื ท่ีทาํ กิจกรรมกฬี าชายหาดและกีฬา ถนนคนเดินมาทางตอนใตจนถึงทาเรือแหลมบาลีฮาย ทางน้ําเพียงเล็กนอย ดังแสดงในภาพที่ 4 ซึ่งคณะผู ชายฝงบริเวณนี้มีความชันมากและเปนที่ต้ังของทาเรือ ศกึ ษาฯ ไดเ สนอใหม กี ารเสรมิ ทรายตง้ั แตบ รเิ วณหลงั แนว และตัดขาดจากทะเล จึงไมเหมาะกับการเสริมทราย กําแพงกันตลิ่งเดิมไปออกไป 30 เมตรโดยสรางแนว นอกไปจากน้บี ริเวณนี้ยงั มพี ืน้ ทีก่ วา ง มที วิ ทัศนท่เี ปด โลง กันชนไวท่ีระยะหาดทรายเดิมคือ 15 เมตร ดังนั้นจึงมี สวยงาม ปจจุบันมีการใชงานพ้ืนที่บางสวนเปนสวน หาดทรายใหมเ กิดเพมิ่ ข้นึ อกี 15 เมตร สาธารณะ และลานอเนกประสงคสําหรับการพักผอน หยอ นใจ และจัดงานสําคญั ตา งๆ จุดเดนทสี่ ําคญั ของ การศกึ ษา สาํ รวจ และวิเคราะหพ ้ืนที่ สถานท่ีนี้คือปายตัวอักษรขนาดใหญคําวา “PATTAYA CITY” ที่ติดตั้งสูงมองเห็นไดจากระยะไกล เปนจุด ไดม กี ารสาํ รวจลกั ษณะทางกายภาพของพนื้ ทโี่ ครงการใน หมายตาทีส่ าํ คญั ของหาดพัทยา ประเด็นตา งๆ ไดแ ก ระบบการสัญจร ความสัมพันธของ การใชง านถนนเลียบหาดและพ้ืนท่ชี ายหาด มุมมอง พชื ความกวา งของพน้ื ทศ่ี กึ ษาแบง 2 ออกเปน สว นดว ยกนั คอื พรรณเดิมในพื้นท่ีโครงการ ระบบสาธารณูปโภค พน้ื ทรี่ มิ หาดระยะตง้ั แตข อบถนนจนถงึ แนวกาํ แพงกนั ตลงิ่ สาธารณูปการ และส่ิงอํานวยความสะดวกและองค มคี วามกวา งอยใู นชว ง 7-22 เมตร แตกตา งกนั ไปตลอด ประกอบถนน รวมถึงกิจกรรมริมหาดเดิม จากนั้นได ความยาวของพ้ืนท่ีศึกษา ซึ่งปจจุบันเปนพื้นที่ดาดแข็งที่ วิเคราะหถึงปญหาท่ีพบรวมกับขอมูลท่ีไดจากเทศบาล รองรับกิจกรรมตา งๆ ทเ่ี กดิ อยางหนาแนน และพน้ื ทอ่ี กี และที่ประชุมประชาชน ซ่ึงสามารถสรุปเปนประเด็น สวนเปนหาดทรายซึ่งอยูหนากําแพงกันตลิ่งมีความกวาง หลักๆ ทีต่ องแกไ ขได ดังนี้ 15 เมตรโดยประมาณ ปจ จบุ นั เปน ทต่ี ง้ั เตยี งผา ใบและรม ภาพท่ี 4: ลักษณะของพน้ื ทีศ่ ึกษาที่เปน พื้นที่ดาดแขง็ ดา นหลังกําแพงกนั ตลิง่ ท่ีปจจบุ นั ใชใ นการประกอบกิจกรรมตางๆ และพ้ืนที่ หาดทรายดานหนากาํ แพงกันตลิง่ ท่ใี ชใ นการต้ังเตยี งผาใบและรม ที่มา: ธนวฒั น จารุพงษสกุล และคณะ, 2554 247

แนวทางการปรับปรงุ ภูมิทัศนห าดทรายเพอื่ กิจกรรมการทอ งเทย่ี วเมอื งพทั ยา ปญหาความไมสะดวกในเขาถึงและการเดินเทา หาดแลว ไหลลงสูท ะเล ซ่ึงเปน สาเหตหุ ลักประการหน่งึ ท่ี เนอื่ งจากการเดินเขา ถงึ พ้ืนท่ชี ายหาดตอ งขา มถนนเลยี บ ผปู ระกอบการบนชายหาดเหน็ วา เปน ตน เหตขุ องการกดั หาด ซง่ึ มกี ารจราจรคอ นขา งหนาแนน เกอื บตลอดวนั และ เซาะชายหาด หากไมท าํ การแกไ ขชายหาดใหมท เี่ กดิ จาก จดุ ทางขา มตา งๆ ไมไ ดม กี ารออกแบบไวใ หร องรบั การเขา การเสรมิ ทรายกจ็ ะถกู กัดเซาะออกไปดวยเชน กัน ถงึ ทาํ ใหเ มอื่ ขา มถนนมาแลว ในบางจดุ ไมส ามารถเขา มา ในพื้นทีร่ มิ หาดไดโดยตรง การเดินเลน ในพื้นที่ริมหาด กิจกรรมการใชชายหาดจากกรณีศกึ ษา จากชว งพทั ยาเหนอื ไปยงั บรเิ วณทา เรอื กไ็ มม คี วามสะดวก เน่ืองจากเสนทางเดินในแตละชวงไมตอเนื่องกันและใน ไดมีการศึกษากิจกรรมบนพ้ืนท่ีหาดทรายท่ีมีการบูรณา เสนทางเดียวกันมีท้ัง การเดิน ข่ีจักรยาน เลน สเกต็ และ การดวยการเสริมทรายจากกรณีศึกษาตางๆ เพื่อนํามา ว่ิงออกกําลังกาย ทําใหเกิดความขัดแยงกันของการทํา ประยุกตใชกับหาดพัทยา ซ่ึงพบวาการเสริมทราย กิจกรรม รวมทั้งพบวาพ้ืนผิวทางเดินอยูในสภาพทรุด ชายหาดมีท้ังแบบที่มีและไมมีโครงสรางในการดักทราย โทรม ขาดการดูแล และทางเช่ือมลงสหู าดถกู กดั เซาะจน กจิ กรรมจงึ มที งั้ แบบทเี่ กดิ ขน้ึ บนหาดทรายและเกดิ ขน้ึ บน เกิดการทรดุ และพงั ทลาย โครงสรา งในการดกั ทราย ซง่ึ กรณศี กึ ษามจี าํ นวน 6 แหง ดงั น้ี โครงการ Harbourfront Parks and Open Space ปญหาปริมาณและสภาพของสิ่งอํานวยความสะดวก เมอื งโทรอนโต ประเทศแคนาดา โครงการสวนสาธารณะ และองคป ระกอบถนน ทถ่ี งึ แมว า จะมปี รมิ าณทพี่ อเพยี ง East Coast Park ประเทศสิงคโปร โครงการทาเรือ แตข าดการดแู ลทด่ี ี ทาํ ใหม สี ภาพทชี่ าํ รดุ ทรดุ โทรม อกี ทงั้ Santa Monica Pier ชายหาดแคลฟิ อรเ นยี เมอื งลอสแอน ยังมีรูปแบบและขนาดทห่ี ลากหลาย ไมกลมกลนื กัน เจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา และอีก 3 โครงการใน ประเทศออสเตรเลีย คือ The Gold Coast Shoreline ปญ หาการบดบงั มมุ มองสทู ะเล เนอื่ งจากมอี งคป ระกอบ Management Plan เมืองโกลดโคสต โครงการ ถนนและส่ิงอํานวยความสะดวกหลายอยางที่มีขนาดที่ Maroochydore Sand Renourishment เมืองซันชายน ใหญเกินจําเปนและมีเปนจํานวนมาก และถูกจัดวางอยู โคสต และโครงการ St Kilda Beach เมอื งเมลเบริ น ผล ในตําแหนงที่ไมเหมาะสม ไมวาจะเปน ประติมากรรม การศกึ ษาพบวา กจิ กรรมการใชพ นื้ ทชี่ ายหาดสว นใหญม ี รม ผา ใบเสาไฟฟา ปาย และตน ไม ฯลฯ ทาํ ใหบดบงั มมุ ความคลายคลึงกัน ถึงแมจะมีรูปแบบในการออกแบบที่ มองออกสูทะเล ซึง่ เปนการทําลายการรบั รูถึงเอกลกั ษณ หลากหลาย ซง่ึ ไดแ ก การนั่งเลน การอาบแดด การเลน ของพน้ื ท่ี กองทราย การปกนิก การตกปลา การขายของ การขี่ จักรยาน การว่ิง/เดนิ เลน ลานกิจกรรม ลานออกกําลัง ปญ หาการมกี จิ กรรมบนชายหาดทไี่ มเ หมาะสม เชน มี กาย ลานกฬี าผาดโผน ลานแสดงกลางแจง การเลน กฬี า เตียงผาใบและรมจํานวนมาก มีการประกอบอาหารบน บนชายหาด การเลนกฬี าทางนํ้า ชงิ ชา สวรรค และการ ชายหาด การเรขายของใหแกนักทองเท่ียวท่ีบอยครั้งจน ชมทิวทศั นทะเล เปน ตน เปน การรบกวนการพกั ผอ น รวมถงึ การมกี จิ กรรมทคี่ กึ คกั (active) และสงบ (passive) เกดิ ขน้ึ ปะปนกันทาํ ใหเ กิด ความตอ งการในการใชง านและ ความขัดแยง และไมส ะดวกในการใชง านพืน้ ท่ี กิจกรรมตา งๆ ในพน้ื ท่ี ปญหาการระบายน้ําฝนผานพื้นท่ีชายหาด เน่ืองจาก เพื่อใหแนใจวากิจกรรมท่ีเสนอใหมีการออกแบบรองรับ ระบบระบายนํ้าของเมืองพัทยาไมมีประสิทธิภาพดีพอ ทาํ ใหเ มอ่ื เวลาฝนตกหนกั นา้ํ จะเออ ลน บรเิ วณทางเดนิ รมิ 248

ผชู ว ยศาสตราจารย ดร. อังสนา บณุ โยภาส เปนท่ีตองการของผูใชชายหาดอยางแทจริง จึงไดมีการ วาเหมาะสมกับชายหาดพัทยาเรียงลําดับจากมากไปหา หารือและแจกแบบสอบถามผูเขารวมการประชุม นอย โดยแสดงผลเปนรอยละของจํานวนผูตอบ ประชาชน ซงึ่ สว นใหญเหน็ วาหาดทรายทเี่ กิดใหมค วร แบบสอบถามท้ังหมด ไดดังน้ี นั่งเลนรอยละ 93 รกั ษาใหเ ปน หาดธรรมชาติ เพอ่ื รองรบั การทอ งเทย่ี ว การ อาบแดดรอยละ 81 ศนู ยขอ มูลนักทอ งเทย่ี วรอ ยละ 79 นนั ทนาการ และกฬี าทางนา้ํ ควรมกี ารปรบั ปรงุ ชายหาด ปอ มรกั ษาความปลอดภยั รอ ยละ 78 วงิ่ /เดนิ เลน รอ ยละ เดมิ ใหส อดคลอ งกบั การใชท ด่ี นิ ขา งเคยี ง จดั การสญั จรให 73 ทจี่ อดรถรอยละ 72 กฬี าทางนาํ้ รอยละ 65 ลาน เปนระเบียบ จัดท่ีจอดรถ จัดระบบระบายน้ํา ควบคุม ออกกําลังกายรอยละ 64 ปกนิกรอยละ 62 หอชม จาํ นวนเตยี งผา ใบและรม และจดั การกบั มลภาวะตา งๆ ที่ ทวิ ทศั นร อ ยละ 61 ขจี่ กั รยานรอ ยละ 59 เลน กองทราย เกดิ ขน้ึ นอกไปจากนไ้ี ดม กี ารจดั ทาํ แบบสอบถามแจกผู 56 ลานกจิ กรรม 54 กฬี าบนชายหาดรอ ยละ 54 ขาย ที่พบในพ้นื ทอ่ี ีกจํานวน 100 ชดุ เพื่อใชส อบถามความ ของรอ ยละ 50 ตกปลารอยละ 46 ลานแสดงกลางแจง คดิ เหน็ ของผทู เี่ กยี่ วกบั การใชช ายหาด โดยแบง กลมุ เปา รอยละ 33 ลานกีฬาผาดโผนรอยละ 31 และชิงชา หมายออกเปน 4 กลุมไดแ ก นักทองเท่ียวชาวไทย นกั สวรรคร อ ยละ 24 ตามลาํ ดบั ดงั แสดงในกราฟภาพท่ี 5 ทองเท่ียวชาวตางชาติ คนทองถิ่น และผูประกอบการ ซ่ึงขอมูลนี้มีความสอดคลองกับผลที่ไดจาการสอบถามผู บรเิ วณชายหาด โดยแบบสอบถามนแ้ี บง ออกเปน 3 สว น เขา รว มประชมุ ประชาชน ทส่ี ว นใหญเ หน็ วา กจิ กรรมทค่ี วร ดังนี้ เกดิ ขนึ้ หลงั มกี ารเสรมิ ทรายแลว ควรเปน กจิ กรรมการพกั ผอนหยอ นใจที่ใหค วามสาํ คัญกบั ชายหาดอยางเชน การ สว นท่ี 1 เปน การสอบถามความคดิ เหน็ ตอ กจิ กรรม ทไ่ี ด นง่ั เลน เดนิ เลน นอนอาบแดด การเลน กฬี าชายหาดและ มาจากกรณศี กึ ษา และจากการวเิ คราะหก จิ กรรมทจ่ี าํ เปน กีฬาทางนา้ํ เปน ตน เพมิ่ เตมิ โดยใหผ ตู อบแบบสอบถามประเมนิ ความเหมาะ สมของกจิ กรรม พรอ มทง้ั ใหล าํ ดบั ความสาํ คญั ของกจิ กรรม หากวิเคราะหถึงความคิดเห็นของคนในแตละกลุมพบวา นั้นๆ และเสนอแนะตําแหนงท่ีเหมาะสมสําหรับการทํา สวนใหญมีความคิดเห็นไปในทิศทางเดียวกัน มีบาง กจิ กรรมตางๆ ใน 4 พ้ืนท่ตี ามภาพที่ 3 กิจกรรมท่มี คี วามคดิ เห็นแตกตางบางเล็กนอ ย ขนึ้ อยกู ับ จดุ ประสงคใ นการใชง านพน้ื ทท่ี แ่ี ตกตา งกนั โดยในกลมุ สวนท่ี 2 เปนคาํ ถามปลายเปด ที่สอบถามถงึ กจิ กรรมท่ี นักทองเที่ยวใหความสําคัญกับกิจกรรมเกี่ยวของกับการ กลมุ เปา หมายทาํ ในพน้ื ทต่ี า งๆ ปญ หาของชายหาดพทั ยา พกั ผอ นหยอนใจและการใชห าดทราย แตกตา งจากกลมุ ที่พบในปจจุบันน้ี และกิจกรรมท่ีตองการใหเกิดบน ผปู ระกอบการและคนทอ งถนิ่ ทใี่ หค วามสาํ คญั เรอ่ื งความ ชายหาดพทั ยาหลงั การบรู ณะชายหาด รวมทง้ั ยงั ใหเ สนอ สะดวกในการใหบริการ และกิจกรรมท่ีเอื้อตอการ แนะการปรบั ปรงุ ภมู ทิ ศั นช ายหาดทเ่ี หน็ วา เหมาะสมเพมิ่ ประกอบอาชพี เตมิ ดวย เมอื่ พจิ ารณาผลของคา เฉลยี่ การใหล าํ ดบั ความสาํ คญั ของ สวนท่ี 3 เปนการสอบถามขอมูลสวนตัวของผูตอบ กจิ กรรมตางๆ พบวา มคี วามสอดคลองกับการจดั ลาํ ดบั แบบสอบถามในประเดน็ เรอื่ ง เพศ อายุ การศกึ ษา อาชพี กิจกรรมท่ีมีความเหมาะสมกับชายหาดพัทยา โดย และภูมิลําเนา เพื่อใชเปนพื้นฐานของผูใหความคิดเห็น กจิ กรรมทมี่ คี วามเหมาะสมมากผตู อบแบบสอบถามจะจดั ประกอบการวเิ คราะห ใหอยูในอันดับความสําคัญแรกๆ ท้ังน้ีคาเฉล่ียอันดับ ความสาํ คัญแสดงในกราฟภาพท่ี 6 โดยแกนนอนแสดง เมื่อนําผลจากแบบสอบถามมาประมวลผลทางสถิติดวย กจิ กรรมตา งๆ สว นแกนตงั้ แสดงคา เฉลย่ี การจดั อนั ดบั ซงึ่ โปรแกรม SPSS ไดผ ลสรปุ ของกจิ กรรมทคี่ นสว นใหญค ดิ กิจกรรมที่มีคานอยแสดงวามีความสําคัญมากกวา 249

แนวทางการปรับปรุงภมู ทิ ัศนห าดทรายเพ่อื กจิ กรรมการทอ งเที่ยวเมอื งพัทยา ภาพท่ี 5: กราฟแสดงระดับความเหมาะสมของกิจกรรมตางๆ ท่มี า: ธนวฒั น จารพุ งษส กุล และคณะ, 2554 ภาพท่ี 6: กราฟแสดงคาเฉลี่ยลําดบั ความสาํ คญั ของกจิ กรรมตางๆ ท่มี า: ธนวัฒน จารพุ งษสกุล และคณะ, 2554 กจิ กรรมทม่ี คี า มาก โดยสามารถเรยี งตามลาํ ดบั กจิ กรรม ตางกันข้ึนอยูกับลักษณะการใชงาน และบรรยากาศของ ที่มีความสําคัญจากมากไปหานอยไดดังน้ี คือ นั่งเลน บรบิ ทโดยรอบ โดยสรปุ เปนประเด็นหลักๆ ไดดังน้ี อาบแดด ศูนยขอมูลทองเท่ียว ปอมรักษาความ ปลอดภัย ที่จอดรถ การว่ิงและเดินเลน ปก นิก เลน – กิจกรรมท่ีสัมพันธกับชายหาด เชน น่ังเลน กองทราย ลานกจิ กรรม ลานออกกาํ ลงั กาย บริการ นอนอาบแดด เลน กองทราย กีฬาบนชายหาด และกีฬา ขายของ ขี่จักรยาน กฬี าทางน้ํา หอชมทวิ ทัศน กฬี า ทางนาํ้ มีความเหมาะสมกบั พน้ื ทท่ี ี่ 1 และ 2 (ในภาพท่ี บนชายหาด ตกปลา ลานแสดงกลางแจง ลานกฬี า 3) นอกจากน้ีตามคําแนะนําของผูตอบแบบสอบถาม เอก็ ซต รมี และชงิ ชา สวรรค เปน ลาํ ดบั สดุ ทา ย กจิ กรรม พนื้ ทท่ี ง้ั สองยงั ตอ งการพนื้ ทจ่ี อดรถมากกวา พนื้ ทอี่ นื่ ๆ อกี ทั้งหลายเหลาน้ีมีความเหมาะสมกับพื้นท่ีรองรับที่แตก ดวย 250

ผูช ว ยศาสตราจารย ดร. อังสนา บุณโยภาส – กจิ กรรมทเี่ กยี่ วขอ งกับการออกกาํ ลังกาย เชน หลัก และประเดน็ สดุ ทา ย เปนขอ เสนอแนะเพ่ิมเตมิ ใน ลานออกกําลังกาย ลานกีฬาเอก็ ซต รมี น้ันเหมาะสมกับ การปรับปรุงภูมิทัศน เชน การดูแลรักษาความสะอาด ทั้งพ้ืนทท่ี ่ี 1 พ้นื ที่ที่ 2 และพืน้ ทท่ี ี่ 4 การจดั ระเบยี บ การขยายพื้นทชี่ ายหาดใหก วา งข้นึ การ เพ่ิมรมเงา ปรับปรุงสิ่งอํานวยความสะดวกและองค – กิจกรรมที่เนนการรวมตัวของกลุมคนมากๆ ประกอบถนนใหใชงานได และการเปดมุมมองใหเห็น เชน ลานกจิ กรรม ลานแสดงกลางแจง และปกนกิ พื้นที่ ชายหาด เปน ตน ท่ี 2 มคี วามเหมาะสมมากทส่ี ุด และเหมาะกบั การเปน จุดต้ังศูนยบ รกิ ารขอมูลใหแ กนักทอ งเท่ยี วอกี ดว ย เกณฑในการออกแบบ – ในพนื้ ทท่ี ี่ 2 และ 3 เปน ยา นทมี่ คี วามหนาแนน ผลจากแบบสอบถามสรุปไดวา กิจกรรมบนชายหาด มากจงึ เหมาะกับกจิ กรรมการขายของมากท่ีสดุ พัทยาควรเปนกิจกรรมการพักผอนท้ังแบบสงบและแบบ คกึ คกั เชน นงั่ เลน อาบแดด วงิ่ และเดนิ เลน และกจิ กรรม – สวนพื้นที่ที่ 4 นั้นเปนพื้นที่ท่ีมองเห็นไดจาก เสรมิ ทีด่ งึ ดูดความสนใจ เชน กฬี าชายหาดและกีฬาทาง ตลอดแนวชายหาดอยางชัดเจน คนสวนใหญจึงเห็นวา นาํ้ และการแสดงกลางแจง ตามเทศกาล รวมถงึ ตอ งมสี ง่ิ พน้ื ทนี่ ค้ี วรเปน ทตี่ งั้ ของหอชมทวิ ทศั น อกี ทง้ั ยงั เหมาะกบั อาํ นวยความสะดวกบริการนักทองเที่ยว เชน ศนู ยขอมูล กจิ กรรมตกปลาดว ย เพราะมลี กั ษณะชายหาดทชี่ นั และมี ทอ งเที่ยว ปอมรักษาความปลอดภยั หอ งนา้ํ และที่จอด ทา เรอื ทส่ี ามารถเดนิ ทางออกไปตกปลาในทะเลไดส ะดวก รถ ใหเพยี งพอ จากการวเิ คราะหศักยภาพและขอจํากัด นอกไปจากน้ีคนสวนใหญเห็นวาหากจะมีการสรางชิงชา ของพนื้ ทโ่ี ครงการในดา นตา งๆ และการวเิ คราะหก จิ กรรม สวรรค พ้ืนทน่ี ี้จะมีความเหมาะสมมากท่ีสดุ ท่ีมีความเหมาะสมกับชายหาดพัทยาจากการประชุม ประชาชนและจากแบบสอบถาม สามารถนํามาสรปุ เปน – สําหรับกิจกรรมที่มีความเหมาะสมและจําเปน เกณฑใ นการออกแบบชายหาดพทั ยาได ดังนค้ี อื กับทุกพ้ืนที่ คือ ทางเดิน หรือวิ่ง และทางขี่จักรยานท่ี จาํ เปน จะตอ งเชอ่ื มตอ กบั ทกุ สว นในพนื้ ทโ่ี ครงการ และสง่ิ - จดั สรรพน้ื ทที่ าํ กจิ กรรมใหม คี วามสอดคลอ งกนั ท่สี ําคัญท่ีสุด คอื ปอมรกั ษาความปลอดภัย ซึง่ จาํ เปนจะ ลดความขัดแยง ของการทาํ กจิ กรรมตา งๆ ใหน อยลงจาก ตอ งมใี นทกุ พนื้ ทเี่ พอื่ ดแู ลความปลอดภยั ใหไ ดอ ยา งทวั่ ถงึ เดมิ นอกจากนก้ี จิ กรรมทเี่ กดิ ขนึ้ บนพน้ื ทชี่ ายหาดนนั้ ควร สอดคลองกับการใชประโยชนที่ดินฝงตรงขามถนนดวย คําถามในสวนที่ 2 แบง ออกเปน 4 ประเด็นคือ ประเด็น เนนการใชประโยชนพ้ืนท่ีหนึ่งๆ ใหมีความหลากหลาย แรก กิจกรรมที่คนสวนใหญทําในพ้ืนท่ีตางๆ ซ่ึงมักเปน และยืดหยุน สามารถปรบั เปลีย่ นไดต ามความจําเปน กิจกรรมที่เกี่ยวของกับการพักผอนหยอนใจ ประเด็นท่ี สอง เกี่ยวกับปญหาของชายหาดพัทยาในปจจุบัน ซึ่งมี - ออกแบบเสนทางสัญจรใหเกิดการเชื่อมตอ ปญ หาหลกั ในเรอ่ื งความสกปรก ไมเ ปน ระเบยี บ ขาดพนื้ ท่ี พ้ืนที่ตางๆ ตลอดแนวชายหาด และสรางจุดเขาถึงจาก ในการทํากิจกรรมบนหาด และท่ีจอดรถไมเพียงพอ พื้นที่ฝงตรงขามถนน เพื่อใหเกิดความสะดวกและ ประเดน็ ถัดไป คือ กจิ กรรมทคี่ วรเกิดข้ึนหลังการพัฒนา ปลอดภยั รวมทั้งแยกเสน ทางสัญจรชายหาดจากพ้ืนที่ ชายหาด ซ่ึงโดยสวนใหญเห็นวาควรเปนกิจกรรมที่สง กิจกรรม และการพักผอนอยางชัดเจน เพื่อไมใหการ เสรมิ หรอื บริการการทองเท่ยี ว ท่เี นนความตอเนือ่ ง เปน สญั จรรบกวนกิจกรรมการพักผอ น ระเบียบเรียบรอย และความสวยงามของชายหาดเปน 251

แนวทางการปรับปรุงภูมิทศั นหาดทรายเพ่ือกจิ กรรมการทองเที่ยวเมืองพัทยา - เนนความรมรื่นจากรม เงาตนไมใหญ และเปด ซ่ึงในการเสนอแนะแนวทางในการออกแบบภูมิทัศน มี มมุ มองใหเ หน็ ทะเลจากถนนและทางเดนิ ทเ่ี ขา มาในพนื้ ท่ี ปจ จยั ทางกายภาพทมี่ ผี ลตอ การออกแบบ คอื พนื้ ทร่ี มิ หาด ที่ความกวางที่ไมเทากนั คอื มรี ะยะต้งั แต 7-22 เมตร - เพ่ิมระบบรักษาความปลอดภัย และเพิ่มจุด สงผลตอความสามารถในการรองรับกิจกรรมที่แตกตาง บรกิ ารนักทองเที่ยวใหท ัว่ ถึงทั้งชายหาด กนั ไปแตอ ยา งไรกต็ ามจะมพี นื้ ทนี่ ง่ั พกั ผอ นทมี่ คี วามรม รนื่ ไวรองรับคนท่ีมาใชงานพ้ืนที่กระจายอยูตลอดแนว - จัดการระบบระบายและกักเก็บนํ้าฝน โดยไม ชายหาดนอกจากน้ีจะตองมีจุดจอดเรืออยูใกลกับพ้ืนที่ ปลอ ยใหไ หลผา นหาดทรายเพอื่ เปน การลดปญ หาการกดั สาํ หรบั เลน กีฬาทางนา้ํ มีที่จอดรถอยูบรเิ วณจุดเชอื่ มตอ เซาะชายหาด และจัดการกับน้ําท่ีฝนเกิดข้ึนใหมี กับถนนพัทยาเหนือและถนนพัทยาใตซ่ึงเช่ือมตอกับชวง ประสิทธภิ าพ โดยการเกบ็ ไวใชรดนา้ํ ตนไมแ ละทําความ ถนนคนเดิน และมีจุดชมทิวทัศนในรูปแบบตางๆ ซึ่ง สะอาดพนื้ ที่ สามารถมองเหน็ ทวิ ทศั นข องตวั เมอื งพทั ยาไดใ นบรเิ วณที่ มีมุมมองสวยงามจึงกําหนดใหและแผนผังการกําหนด แนวความคดิ ในการออกแบบภูมิทศั น ตาํ แหนง ของกจิ กรรมตา งๆ แสดงในภาพที่ 8 ซง่ึ จะเหน็ ชายหาดพทั ยา ไดวาบางพ้ืนที่สามารถรองรับกิจกรรมไดมากกวา 1 ประเภท จงึ มีแถบสขี องกจิ กรรมซอ นกนั อยูห ลายสี จากการศกึ ษาพบวา สามารถทาํ การเสรมิ ทรายพนื้ ทหี่ าด กจิ กรรมตา งๆ ทปี่ รากฏในภาพท่ี 8 ตอ งการพน้ื ทรี่ องรบั พทั ยาไดแ คช ว งตง้ั แตโ คง โรงแรมดสุ ติ ธานถี งึ ทางเขา ถนน ทีแ่ ตกตางกนั เชน บนชายหาด หรอื พ้นื ทด่ี าดแข็ง หรือ คนเดนิ เทาน้นั เน่อื งจากในชว งถนนคนเดนิ ซึง่ สรา งรุก บางกิจกรรมตองมีสิ่งปลูกสรางที่ตองยึดอยูบนพ้ืนที่มี ลา้ํ เขา ไปในทะเล มปี ระเดน็ สาํ คญั ทางดา นกฎหมายทคี่ วร ตองดําเนินการกอนการวางแผนในเร่ืองอ่ืนๆ และพ้ืนที่ ในสวนที่ 4 เปน ทา เรอื ทยี่ งั ไมมีนโยบายท่ชี ดั เจนในการ เปล่ียนแปลง จึง ทําใหขอบเขตพ้ืนที่เสนอแนะปรับปรุง ภูมิทัศนใ นเบ้อื งตน ลดลงเหลอื เพยี งพ้ืนท่ีสวนที่ 1และ 2 ตามภาพที่ 7 สว นที่ 1 เนนการใชงานแบบสงบ โดยกจิ กรรมทีเ่ หมาะ สมกบั พนื้ ที่ ไดแ ก อาบแดด นง่ั เลน นอนเลน วา ยนา้ํ โดย สามารถมีพ้ืนท่ีเพื่อรองรับกิจกรรมท่ีไมขัดยังกัน เชน สถานีออกกําลังกาย พื้นท่ีสอนกีฬาทางน้ําใหแกเด็ก และผูสนใจ เพื่อดึงดูดใหนักทองเท่ียวเขามาใชงานพ้ืนท่ี มากข้นึ สวนท่ี 2 เนนการใชงานแบบคึกคัก มากกวาสวนที่ 1 ภาพท่ี 7: แสดงขอบเขตพืน้ ทเ่ี สนอแนะปรับปรุงภูมทิ ศั น โดยมกี ิจกรรมที่หลากหลาย เนนความสนกุ สนาน ใหกบั ทีม่ า: ธนวฒั น จารุพงษสกลุ และคณะ, 2554 นกั ทอ งเทย่ี ว รวมทง้ั มพี นื้ ทร่ี องรบั การเลน หรอื การแขง ขนั กีฬาทางน้ํา พื้นท่ีสําหรับเลนกีฬาบนชายหาด พ้ืนท่ี รองรับแสดงกลางแจง ทจ่ี ะเกิดขึ้นในโอกาสพเิ ศษตางๆ 252

ผชู ว ยศาสตราจารย ดร. อังสนา บณุ โยภาส ภาพท่ี 8: แผนผงั และแสดงการกาํ หนดตาํ แหนง กจิ กรรมตา งๆ แนวคิดและรูปแบบตางๆ ในการพัฒนาหาดทรายไดถูก ในพน้ื ทศี่ ึกษา นําเสนอใหประชาชนและผูเกี่ยวของไดพิจารณาใหความ ท่มี า: ธนวัฒน จารุพงษสกุล และคณะ, 2554 คิดเห็น เพื่อนําขอเสนอแนะที่ไดมาปรับปรุงแนวทางใน การพัฒนาใหเหมาะสม โดยในภาพรวมไดกําหนดใหมี ทางเดนิ ทางจกั รยาน และทางวงิ่ เชอื่ มตอ กนั ในทกุ บรเิ วณ ในบางชวงอาจผนวกทางเดนิ เขาไปกบั ลานกจิ กรรม จัด ใหมีท่นี ง่ั พักรูปแบบตางๆ ตลอดแนวทางเดิน เนน การ ปลูกตนไมใหมีบรรยากาศท่ีรมร่ืน โดยใชพรรณไมที่ไม ผลดั ใบ สามารถข้ึนดีในดินทราย ทนไอเคม็ ทนลมแรง มีทรงพุมแผกวาง และไมมีดอกหรือผลท่ีรวงหลนจนกอ ใหเ กดิ ปญ หา มกี ารออกแบบเพ่ือควบคมุ พ้นื ทใี่ นการตัง้ เตยี งผา ใบและรม ไมใ หข ยายรกุ เขา ไปในชายหาดใหมห รอื กระจายออกไปตลอดแนวชายหาด มกี ารจดั กลมุ กจิ กรรม รมิ หาดกบั บนหาดทรายทม่ี คี วามสอดคลอ งตอ เนอ่ื งกนั ไว ในชวงเดียวกัน สวนชายหาดใหมใหใชสําหรับ การ อาบแดด ปก นคิ เลน กฬี าชายหาดหรือกีฬาทางน้าํ ซ่ึง สามารถสรปุ ตวั อยา งรปู แบบตา งๆ ในการพฒั นาได ดงั น้ี คอื ความมน่ั คงแขง็ แรงมารองรบั จงึ ไดก าํ หนดใหพ น้ื ทรี่ องรบั รปู แบบที่ 1 เปน รปู แบบทเี่ หมาะกบั พนื้ ทร่ี มิ หาดทมี่ รี ะยะ กิจกรรมท่ีตองการมีส่ิงปลูกสรางและองคประกอบถาวร หลงั แนวกาํ แพงกนั ตลง่ิ อยใู นชว ง 7- 9 เมตร ซง่ึ เปน ชว ง ตางๆ อยูบนพ้ืนท่ีริมหาดหลังแนวกําแพงกันตลิ่งเดิม ท่แี คบทส่ี ดุ ของชายหาด จึงสามารถใชไดเปนเพียงแค ท่ี (ชว ง 7-22 เมตร) เนือ่ งจากเปน บริเวณท่ีความเสถยี ร นงั่ พกั ผอ น ทางเดนิ และทางจกั รยานเทา นน้ั สว นพนื้ ที่ และไมม กี ารกดั เซาะ สาํ หรบั พนื้ ทช่ี ายหาดเดมิ ดา นหนา ชายหาดเดมิ กาํ หนดใหเ ปน พน้ื ทนี่ งั่ เลน เลน กฬี าชายหาด แนวกําแพงกันตลิ่ง (กวางประมาณ 15 เมตร) เปน หรอื ตง้ั เตยี งผา ใบไดแ ตใ หใ ชต น ไมแ ทนรม เพอ่ื ทาํ ใหร สู กึ บรเิ วณทรี่ องรบั กจิ กรรมทต่ี อ เนอ่ื งจากพน้ื ทรี่ มิ หาดลงมา วา พน้ื ทร่ี มิ หาดมคี วามกวา งมากขน้ึ โดยตน ไมท เ่ี ลอื กใช จึงควรใชรองรับกิจกรรมที่ไมตองการส่ิงปลูกสรางหรือ นนั้ นอกจากจะตองสามารถทนสภาพแวดลอมไดแ ลว ยงั องคป ระกอบถาวร สว นพน้ื ทหี่ าดทรายใหมท เี่ กดิ จากการ ควรมลี กั ษณะโปรง พอใหแ สงสามารถสอ งลงมาพนื้ ลา งได เสริมทราย กําหนดใหใชรองรับกิจกรรมประเภทที่ไม เพื่อใหเขากับบรรยากาศของชายทะเลที่ยังตองการ ตองการสง่ิ อํานวยความสะดวกใดๆ เพื่อเปนการปกปอง แสงแดดบาง ชายหาดจากการเปล่ยี นแปลงท่ีไมจ ําเปน จากเกณฑด งั กลาวไดนํามาพัฒนาเปนแนวความคิดในการใชงานรูป รปู แบบที่ 2 จะเหมาะกบั พนื้ ทร่ี มิ หาดทกี่ วา งขนึ้ เลก็ นอ ย แบบตางๆ ท่ีสอดคลองกบั ความกวา งของชายหาด และ คือ 10- 12 เมตร ซงึ่ มคี วามกวา งมากพอท่จี ะแบงทาง เนื่องจากในชวงความกวางหน่ึงๆ พื้นท่ีอาจมีความสั้น- เดนิ และทางจักรยานออกจากกนั ได สว นพ้นื ทชี่ ายหาด ยาวแตกตา งกนั ไป จงึ อาจมรี ปู แบบการพฒั นาไดม ากกวา เดมิ ใหต งั้ เตยี งผา ใบและรม ได โดยสามารถทาํ เปน พนื้ ยก 1 รปู แบบทมี่ คี วามแตกตางกนั ไปไดบา งเล็กนอย ภาพ ลอยคลายแครเพ่ือใชตง้ั เตยี งผา ใบและรม ซึง่ พ้ืนน้จี ะย่นื ท่ี 9 แสดงตัวอยางรูปแบบในการพัฒนาพ้ืนท่ีตามชวง ออกจากแนวกาํ แพงกนั ตล่งิ เดิมประมาณ 10 เมตร และ ความกวางของชายหาด ยกใหอยใู นระดบั เดียวกับทางเดินริมหาด ซึ่งนอกจาก 253

แนวทางการปรับปรงุ ภูมิทศั นหาดทรายเพอ่ื กจิ กรรมการทอ งเท่ยี วเมอื งพทั ยา รปู แบบที่ 1 กรณพี น้ื ทร่ี ิมหาดกวาง 7-9 เมตรสามารถใชใ นการเดนิ เลน และใชพื้นที่หาดทรายเดิมในการตัง้ เตยี งผาใบและรม รูปแบบท่ี 2 กรณพี น้ื ที่รมิ หาดกวาง 10-12 เมตรสามารถใชในการเดินเลน ขีจ่ ักรยาน และต้งั เตียงผา ใบและรมบนพ้นื ทีห่ าดทรายเดมิ รปู แบบที่ 3 กรณีพืน้ ทร่ี ิมหาดกวาง 13-17 เมตรสามารถใชท ําทางเดิน ทางจักรยาน ตั้งซมุ ขายของ ศูนยข อ มลู หรอื ปอมยาม 254

ผชู ว ยศาสตราจารย ดร. อังสนา บณุ โยภาส รูปแบบท่ี 4 กรณีพืน้ ทีร่ ิมหาดกวา ง 18-22 เมตรสามารถใชท ําทางเดิน ทางจักรยาน ลานและเวทแี สดงกลางแจง และเลน กฬี าชายหาด รูปแบบที่ 5 กรณพี นื้ ท่กี วา ง 18-22 เมตรและเปนตําแหนง ทีม่ ีมุมมองสทู ะเล สามารถใช เดนิ เลน ขี่จกั รยาน ลานกิจกรรม และจดุ ชมววิ รปู แบบที่ 6 กรณพี นื้ ท่รี มิ หาดกวา ง 15-17 เมตรและอยูในตําแหนงที่ตองมที ีจ่ อดรถ สามารถใชเ ดนิ เลน ขจ่ี กั รยาน และจอดรถยนต แนวกนั ชนระหวา งหาดทรายเดมิ ทเี่ หลืออยแู ละหาดท่ีมีการเสรมิ ทรายเขา ไปใหม แนวกาํ แพงกันตลิง่ ทม่ี อี ยูในปจ จบุ นั ภาพที่ 9: ภาพตัดแสดงแนวความคดิ เบือ้ งตน ในการจัดพ้นื ทีใ่ ชสอยใหเ หมาะกบั ความกวางของพน้ื ท่ชี ายหาด ทม่ี า: ธนวัฒน จารพุ งษส กลุ และคณะ, 2554 255

แนวทางการปรับปรงุ ภมู ิทศั นห าดทรายเพื่อกิจกรรมการทอ งเท่ียวเมอื งพัทยา ภาพที่ 10: แสดงแนวทางในการจดั ระบบระบายนาํ้ ผวิ ดนิ โดยการกกั เกบ็ ไวใ ตพ น้ื ทโี่ ครงการ ทง้ั รปู แบบทใี่ ชพ น้ื ผวิ ทใี่ หน าํ้ สามารถ ซึมผา นไดและรูปแบบท่ใี ชรางระบายนาํ้ ที่มา: ธนวฒั น จารพุ งษสกุล และคณะ, 2554 จะเปน การขยายพืน้ ทีร่ มิ หาดใหไ มอดึ อัดแลว ยงั เปนการ มายังชายหาด ดังน้ันการออกแบบจงึ เนน เปน ลานเปด จาํ กดั พนื้ ทต่ี งั้ เตยี งผา ใบและรม และไมท าํ ใหร ม บงั มมุ มอง โลงท่ีสามารถประกอบกิจกรรมตางๆ และสามารถมอง ออกไปยังทะเลอกี ดวย ผานพื้นท่อี อกไปเหน็ ทะเลไดอ ยางชัดเจน ควรเลอื กใช พืชพันธุท่ีมีทรงพุมโปรง มีลําตนสูง และไมใหมีองค รูปแบบท่ี 3 เปนรูปแบบท่ีเสนอสําหรับพื้นที่ริมหาด ประกอบทางภมู ิทศั นใดๆ ขวางมุมมอง บรเิ วณรอยตอ 13-17 เมตร ซงึ่ สามาถทาํ ทางเดนิ และทางจกั รยานแยก ระหวางลานกับหาดทรายนั้นสามารถออกแบบใหเปนท่ี กันได และยังมีพ้ืนที่สําหรับตั้งซุมขายของ ปอมรักษา น่ังขั้นบันได เพ่ือสรางใหเกิดการเชื่อมตอกันระหวางทั้ง ความปลอดภัย ศูนยขอมูลนักทองเท่ียว หรือหองนํ้าได 2 พ้นื ท่ี ดว ย โดยกาํ หนดใหว างซมุ ไวบ รเิ วณรอยตอ ระหวา งพนื้ ที่ ริมหาดและพื้นที่หาดทราย เพ่ือใหสามารถใชงานได รูปแบบที่ 6 เปน รปู แบบที่เสนอในชวงที่ตองการทีจ่ อด สะดวก มีลานโลงเปดกวางที่สามารถนั่งเลนและทํา รถยนต โดยบรเิ วณทสี่ ามารถพฒั นาตามรปู แบบนไี้ ดค วร กจิ กรรมตางๆ ได สวนชายหาดเดมิ ใหตัง้ เตียงผา ใบและ จะมคี วามกวา งอยรู ะหวาง 15-17 เมตร ซึ่งจะสามารถ รมได ทาํ ทางเดนิ และทางจกั รยานแยกจากกนั ได พน้ื ทชี่ ายหาด เดมิ กาํ หนดใหเ ปน พน้ื ทนี่ งั่ เลน ตง้ั เตยี งผา ใบ โดยใชต น ไม รูปแบบที่ 4 เปน รูปแบบที่เหมาะสมกบั พื้นที่กวาง 18- ใหรม เงาแทนรม 22 เมตร ซง่ึ จะใกลเ คยี งกบั รปู แบบท่ี 3 คอื มี ซมุ ขายของ รกั ษาความปลอดภัย หรือศูนยขอ มลู และอาจมีลานโลง แนวคิดในการจัดการระบบระบายนาํ้ ใน และเวทีสําหรับจัดกิจกรรมตางๆ ในรูปแบบนี้ไดรวม พน้ื ท่ีโครงการ ทางเดนิ เขา ไปกบั พน้ื ทลี่ าน และไดม กี ารยกระดบั พน้ื บาง สว นเพอื่ ใชท นี่ งั่ พกั ผอ นและเปน เวทใี นการจดั งานหรอื การ ตามที่ไดรับทราบจากท่ีประชุมประชาชนวา ปญหานํ้า แสดงตางๆ บรเิ วณรอยตอระหวา งลานรมิ หาดกับหาด ทว มเปน อกี สาเหตหุ ลกั ทาํ ใหเ กดิ การกดั เซาะชายหาด จงึ ทรายไดอ อกแบบใหเ ปน บนั ไดทางลง ทส่ี ามารถใชน ง่ั ชม จําเปนตองจัดการระบายฝนนํ้าที่ไหลลนลงมายังพ้ืนท่ี กีฬาและการแสดงตางๆ ทเ่ี กิดข้ึนบนชายหาดได ชายหาด ซงึ่ ไดเ สนอแนวคดิ ในการกกั เกบ็ นา้ํ ฝนไวใ ตพ น้ื ที่ ริมหาด แลวควบคุมจุดระบายน้ําใหออกในตําแหนงท่ี รูปแบบท่ี 5 เปน รูปแบบที่เหมาะกบั พื้นท่รี ะยะ 18-22 เหมาะสมเพอื่ ใหด แู ลรกั ษาไดง า ย และไมส รา งปญ หาการ เมตรคลา ยรูปแบบท่ี 4 แตเปนบริเวณท่ตี อ งการเปด มุม กดั เซาะชายหาดทบ่ี รู ณะขน้ึ มาใหม นาํ้ ทเี่ กบ็ ไวส ามารถ มองออกสูทะเล ซ่ึงสวนใหญจะเปนชวงจุดตัดถนนที่ตรง 256

ผชู วยศาสตราจารย ดร. องั สนา บณุ โยภาส นํามาใชรดน้ําตนไมและทําความสะอาดพื้นผิวตางๆ ใน หาดทอ งเทย่ี วทเ่ี ปน ธรรมชาตทิ สี่ วยงามกเ็ ปน สงิ่ ทจี่ าํ เปน โครงการไดอ กี ดว ย โดยโครงสรา งทใ่ี ชเ กบ็ นา้ํ ใตด นิ ควร อยางยิง่ เชนกนั เปน โครงสรา งเบาทเี่ รยี กวา ตะแกรงระบายนาํ้ (drainage cell) ซง่ึ มลี กั ษณะเปน โครงพลาสตกิ แขง็ ทรงลกู บาศกว าง สําหรับแนวทางในการปรับปรุงภูมิทัศนหาดทรายเพื่อ ตอ กันในพ้นื ทท่ี ่จี ะทาํ การเกบ็ นาํ้ แลว หอ ตะแกรงระบาย การทองเที่ยวท่ีมีการใชงานหนาแนนเชน หาดพัทยานี้ นาํ้ ทง้ั หมดดว ยแผน ใยสงั เคราะห (geotextile) โดยพน้ื ท่ี ควรเนนการออกแบบเพื่อรองรับกิจกรรมการพักผอนใน เก็บนํ้าน้ีจะตองเช่ือมกับแนวทอระบายน้ําฝนของถนน รปู แบบทห่ี ลากหลายเปน หลกั โดยมกี ารจดั โซนกจิ กรรม เลยี บหาด เมอ่ื เกบ็ นา้ํ ไดถ งึ ระดบั สงู สดุ จะสามารถระบาย ตา งๆ ใหเ หมาะสมกบั สภาพแวดลอ มและการใชป ระโยชน ออกจากทางทอ นา้ํ ลน หรือนําไปใชง านได สว นพืน้ ที่อยู ที่ดินท่ีเปนอยู ควบคุมกิจกรรมการใชงานดวยการ ดานบนของโครงสรางเก็บน้ําน้ันหากสามารถทําใหเปน ออกแบบเพื่อลดปญหาท่ีจะเกิดขึ้นจากการแยงใชพ้ืนที่ พน้ื ผวิ ทน่ี าํ้ ซมึ ผา นไดจ ะทาํ ใหส ามารถจดั เกบ็ ไดไ ดอ ยา งมี และทําใหยังรักษาความสงบของพื้นท่ีบางบริเวณไวได ประสิทธิภาพ แตหากพน้ื ดานบนเปนพ้ืนท่ดี าดแข็งทนี่ ้าํ ในกระบวนการออกแบบตองใหความสําคัญกับผูใชพ้ืนท่ี ไมสามารถซึมผานได จําเปนจะตองมีรางนํ้าเพื่อรับน้ํา และผปู ระกอบการ เสรมิ สรา งการมสี ว นรว มของทกุ ภาค ทง้ั หมดบนพนื้ แลว ตอ ทอ สง นา้ํ มาเกบ็ ในพนื้ ทเี่ กบ็ นา้ํ ดา น สวน ใหเขา ใจถงึ ปญหาและขอจํากดั ของแตล ะฝาย อันจะ ลาง ดงั แสดงระบบการระบายในภาพที่ 10 นาํ มาซงึ่ การยอมรบั การเปลยี่ นแปลงและเงอื่ นไขตา งๆ ที่ จะเกดิ ขนึ้ เพอ่ื ใหส ามารถใชง านและรว มมอื รว มใจกนั ดแู ล บทสรปุ รกั ษาและอนรุ ักษพ ืน้ ทีห่ าดทรายไวใ หคงอยูตลอดไปได หาดทรายทกี่ วา งขนึ้ จากการเสรมิ ทรายจะสามารถรองรบั บรรณานุกรม นกั ทอ งเทยี่ วไดม ากขน้ึ และเปด โอกาสใหน กั ทอ งเทยี่ วได สัมผัสทองทะเลและหาดทรายท่ีสวยงาม ทําใหการทอง ธนวฒั น จารุพงษส กลุ . 2546. กระบวนการชายฝงและ เท่ียวพัทยามีความสอดคลองกับบริบทที่ควรจะเปน พนื้ ทอ งทะเล สาระวทิ ยาศาสตรท างทะเล โครงการ มากกวา ท่เี กิดข้ึนในปจ จบุ นั การศึกษานเี้ ปน เพียงการ นําทะเลมาสูหองเรียน. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะ เสนอแนวคิดในการพัฒนาในข้ันตน โดยไดกําหนด กรรมการวิจยั แหงชาต.ิ แนวทางการใชป ระโยชนท พี่ น้ื ที่ กจิ กรรมทเ่ี หมาะสม และ รปู แบบแนวทางการปรับปรงุ ภมู ทิ ศั นใ นภาพรวมไว เพอื่ ธนวฒั น จารพุ งษสกุล และคณะ. 2554. โครงการศกึ ษา ใหห นว ยงานทเี่ กย่ี วขอ งจดั สามารถกาํ หนดทศิ ทางในการ วางแผนแมบ ทและสาํ รวจออกแบบเพอื่ การเสรมิ ทราย พฒั นาพน้ื ทไ่ี ดอ ยา งเหมาะสม จดั เตรยี มแผนและนโยบาย ชายหาดพทั ยา จังหวัดชลบรุ .ี กรงุ เทพฯ: กรมเจา ทา . ในการบริหารจัดการและจัดระเบียบพื้นท่ี รวมไปถึงจัด เตรียมงบประมาณท่ีตองใชในการพัฒนาและดูแลรักษา เนรมติ ร ศรจี าํ นง. 2554. ศพั ทส ง่ิ แวดลอ มเชงิ ภมู ศิ าสตร. พื้นท่ีใหมีความสะอาด เปนระเบียบเรียบรอย และ กรุงเทพฯ: ดวงกมล. สวยงามอยเู สมอ มกี ารควบคมุ ดแู ลใหผ เู ขา มาใชพ น้ื ทที่ งั้ ที่มาเที่ยวและผูใหบริการใหอยูในกฎเกณฑทางสังคมท่ี Marsh, W.M. 2005. Landscape Planning : Environmental เหมาะสม เพอ่ื เตรยี มความพรอมและลดปญหาความขดั Applications. 4th ed. Hoboken, NJ.: John Wiley & แยง ทีอ่ าจเกิดขนึ้ ตามมา รวมทัง้ การขอความรวมมือให Sons. ทกุ สว นรว มมอื รว มใจกนั ดแู ลรกั ษาชายหาดพทั ยาใหเ ปน 257

แนวทางการปรับปรงุ ภูมิทัศนห าดทรายเพื่อกิจกรรมการทองเทีย่ วเมอื งพัทยา “How Beach Nourishment Project Works?” 2007. Available: http://www.asbpa.org/publications/ factsheets Retrieved December 7, 2010. “HTO Urban Beach”. (n.d.). Available: http://www. claudecormier.com/project Retrieved December 7, 2010. “East Coast Park”. 2010. Available: http://www.nparks. gov.sg Retrieved December 7, 2010. “Gold Coast Shoreline Management Plan”. (n.d.). Available: http://www.goldcoast.qld.gov.au/ documents Retrieved December 7, 2010. “Visit Sunshine Coast”. (n.d.). Available: http://www. visitsunshinecoast.com.au/see-and-do Retrieved December 7, 2010. “Visit St Kilda”. (n.d). Available: http://www. stkildamelbourne.com.au/things-to-do/parks- gardens-and-seaside Retrieved December 7, 2010. 258