ซาคาจาเวีย คือใคร?

ซาคาจาเวยี คอื ใคร? โดย Judith Bloom Fradin และ Dennis Brindell Fradin ภาพประกอบโดย Val Paul Taylor

ซาคาจาเวีย คือใคร ? แผนที่ การ ซาคาจาเวียคือใคร? ในปี 2000 เดินทาง สหรัฐอเมริกาได้ออกเหรียญดอลล่าร์ใหม่ ไป ด้านข้างบนพาดหัว แสดงให้เห็นหญิงสาว ชายฝง่ั ชาวอเมริกัน - อินเดยี น เธออมุ้ ลกู ของ 2347- 2348 เธออยู่ การเดินทางของ ลูอิส และ คลาร์ก ได้เปลี่ยนประวัติศาสตร์อเมริกา ช่วยให้ \"แม่สาวคนนี้คือใคร? เธอชื่อ ซาคาจาเวีย สหรัฐอเมริกาตั้งรกรากในภูมิภาคขนาดใหญ่ ในพื้นที่นี้รวมถึงสิ่งที่กลายเป็นรัฐ (Sacagawea) (Sa KA ga WE a) เมื่อ 200 ปีก่อน เธอไปกับคณะสำรวจ ลูอิส ไอดาโฮ วอชงิ ตันและโอเรกอน (Lewis) และ คลาร์ก (Clark) นักสำรวจเดินทางข้ามทวีปอเมริกาทางตะวันตก ซาคาจาเวีย อายุเพียง 16 ปี เมื่อเธอเดนิ ทางข้ามอเมริกาโดยมีลกู น้อยของเธออยู่ เฉยี งเหนอื เมื่อนักสำรวจหิวเธอก็หาอาหารให้ เมือ่ พวกเขาไดพ้ บกับชาวอนิ เดียเธอ บนหลงั น่ีคอื เรือ่ งจริงของเธอ ทำหน้าที่เป็นล่ามแปลภาษาให้ ต้องขอบคุณความช่วยเหลือของซาคาจาเวียที่ทำ ใหป้ ระสบการณ์น้นั ประสบความสำเรจ็

บทที่ 1 ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนกันยายน Shoshone ตั้งแคมป์ตามลำธาร พวกเขาตก เด็กหญงิ ชาวโชโชน (A Shoshone Girl) ปลาแซลมอนและปลาเทราท์ที่นั่น ในฤดู ใบไม้ร่วงพวกเขาเก็บทิปปี้ไว้บนม้า จากนั้นพวกเขา ซาคาจาเวีย เกดิ ในไอดาโฮ ในปี พ.ศ. 2332 หรอื พ.ศ. 2333 เธอเป็นชาวโช ก็มุ่งหน้าไปทางตะวันออกสู่ที่ราบของมอนทาน่า (Montana) ที่นั่นผู้ชายล่าควาย โชน (โชโชนี) ชาวอินเดีย เผ่าของเธออาศัยอยู่ตามเทือกเขา บิทเทอร์รูท ขมี่ า้ และใช้ลูกศรและยิงธนู (Bitterroot) ของเทือกเขาร็อกกี พวกเขามักจะตั้งแคมป์ใกล้แม่น้ำงู ดังนั้นพวก เขาจงึ ถกู เรยี กวา่ อนิ เดียนแดงงู (Snake Indians) อากาศมักจะหนาวมาก ดังนั้นชาวโชโชนทั้งผู้หญิง,ผู้ชายและเด็กๆ จึง ต้องการเสื้อผ้าที่อบอุ่นเป็นจำนวนมาก ซาคาจาเวียสวมชุดและเลกกิ้งที่ทำจาก เมื่อตอนเป็นเด็กเธอมีชื่อที่หลากหลาย มันคงเป็นเรื่องปกติสำหรับชาว หนงั กวาง เส้ือคลมุ ยาวคลุมเขา่ ทำจากหนังควาย เสือ้ คลุมกลายเป็นผ้าห่มของเธอ อินเดียที่อายุน้อย ในเวลาต่อมาเธอกลายเป็นที่รู้จักในนาม ซาคาจาเวีย Sacagawea (Sakaga แปลว่า \"นก\" และ wea แปลว่า \"ผู้หญิง”) ดังนั้นชื่อของ เธอจึงแปลว่า \" Bird Woman \" บางทีเธออาจถูกเรียกว่า Bird Woman เพราะ เธอตัวเลก็ และเคลื่อนไหวได้เร็วเหมือนนก ซาคาจาเวยี มพี ี่ชายช่ือ Cameahwait (Ka ME ah wait) เธอยังมีพี่ชายและนอ้ งสาวอีกคน ครอบครวั ของเธออาศัยอยู่ใน เตน็ ทท์ เี่ รยี กว่าทิปปี้ (Tipi) ชาวโชโชนเปน็ ผู้หลงในสถานที่ทสี่ งบสขุ

ในตอนกลางคืน รองเท้าฤดูหนาวที่อบอุ่นของเธอทำจากหนังควายที่มีขนด้านใน คนผิวขาว (Lawis and Clark) เริ่มตั้งถิ่นฐานบน Great Plains ไม่นาน เสื้อผา้ ของเธอตกแต่งดว้ ยลูกปดั และปากกาเมน่ หลังจากการสำรวจ รัฐบาลสหรัฐอเมริกาพยายามบังคับให้ชนเผ่าอินเดียนอาศัย อยู่บนทีด่ นิ ผนื เล็ก ๆ การล่าควาย ในช่วงปลายทศวรรษ 1800 นักล่าควายเผือกได้ฆ่าวัวกระทิงอเมริกัน ทั้งหมด 550 ตัว เมื่อสูญเสียอาหารและที่พักพิงชาวอินเดียจึงย้ายไปอยู่ในเขต กระทิงอเมรกิ นั เรียกอีกอย่างว่าควายอเมริกัน กระทิงเพศผู้ตัวใหญ่ขนาด สงวน ในช่วงกลางทศวรรษ 1900 ววั กระทงิ บางส่วนถกู ส่งกลับไปที่ทุ่งหญ้าแพรรี ประมาณรถมินิแวนคันเล็ก ๆ ในช่วงเวลาการเดินทางของ ลูอิสและคลาร์ก วัว วันนี้ วัวกระทิง 150,000 ตัวอาศัยอยู่ในฟาร์มปศุสัตว์และในอุทยานแห่งชาติใน กระทงิ มากกว่า 50,000,000 ตวั ท่องไปใน Great Plains สหรัฐอเมริกาและแคนาดา ชาวโชโชนและชาวอินเดียนแดงในที่ราบอื่น ๆ ใช้พวกมันสำหรับอาหาร เส้อื ผ้าท่อี บอุ่นและท่ีพักพงิ และทิปปี้ ที่ทำจากหนังควาย

ชนเผ่าโชโชนไม่มี โรงเรียน เธอถูกเตอื นเรื่องคนตวั เล็ก คนทยี่ ิงลูกธนู เพ่ือความสนกุ เธอวง่ิ แข่งและ ซาคาจาเวียเรียนรูจ้ ากการทางาน พลบั โคลนบอลกบั เพื่อน ๆ ร่วมกบั ผหู้ ญงิ ในชนเผา่ เธอรวบรวม ไม้เพื่อจุดไฟ เธอช่วยทารองเทา้ หนัง เหมือนผหู้ ญงิ ในเผา่ ทงั้ หมด ซาคาจาเวียสัญญากบั ชายชรา เธอจะกลับมา นมิ่ , เสอื้ ผา้ และ ทพี ิส เธอเกบ็ ผล หาภรรยาของเขาเม่ืออายุ 13 หรือ 14 ปี แตใ่ นปี พ.ศ. 2343 ชวี ิตของเธอ เบอร์ร่ีและขุดรากเพ่ือใหค้ รอบครัวได้ เปลยี่ นไปตลอดกาล กนิ เธอเรียนรกู้ ารทายาจากพืช ในเวลานนั้ ซาคาจาเวยี อายุ 10 หรือ 11 ปี ชนเผ่าของเธอตง้ั คา่ ยอยใู่ กล้ สมุนไพร ทรีฟอร์ก,รัฐมอนแทนา ผอู้ าวโุ สในหมู่บา้ นสอนซาคาจาเวียเรือ่ งความเชอ่ื ของคนใน หมู่บา้ น เธอเชอื่ ว่าผสู้ ร้างสร้างโลกขน้ึ มาและหมาโคโยตสี้ ร้างมนษุ ย์

ทนั ใดนน้ั มิน-เนติ เมื่อนักรบคนหนงึ่ จับเธอได้ เขาลากเธอไปยังม้าและขม่ี ันไป เพื่อนของเธอ นารีอนิ เดยี แดงเขา้ มาจโู่ จม กถ็ กู จับกมุ ดว้ ย ชนเผ่าศตั รูนม้ี ีปนื แต่ โช โชนมีเพียงแคค่ นั ธนูและลูก ซาคาจาเวยี และนักโทษคนอน่ื ๆ ถกู นาตวั ไปยงั หมู่บา้ นมินเนตเิ นรี ซงึ่ ธนู ปจั จุบนั คอื นอร์ทดาโกตา เพ่ือนของเธอหลบหนไี ปได้ แตซ่ าคาจาเวียไม่ยอมไป เดก็ ผหู้ ญงิ ของโชโชนถูกมอบใหก้ บั ครอบครัวมินเนตนิ ารี คนของซาคาจาเวีย 15 คน เสยี ชีวิตจากการถกู โจมตี สว่ นทเี่ หลอื หนีเข้าไปในปา่ เผ่ามินเนตนิ ารีไลจ่ ับพวกเขา จับผหู้ ญงิ และเดก็ เปน็ นักโทษ ซาคาจาเวยี วง่ิ ข้ามแม่น้าไป

ซาคาจาเวยี เปน็ นกั โทษคนเดยี วอยทู่ า่ มกลางคนแปลกหน้า เธออยไู่ กล ชาร์บอนโนมีอายมุ ากกวา่ เดก็ สาวถงึ สามเทา่ แตเ่ มื่อเขาไดเ้ หน็ เธอ เขา จากบา้ น 1600 กโิ ลเมตร เธอคดิ ถงึ ครอบครัว เธอไม่ร้เู ลยวา่ พวกเขายงั มีชีวิตอยู่ ตอ้ งการเธอเปน็ ภรรยา ชนเผา่ มินเนตนิ ารีจึงขายเธอใหก้ บั เขา ซาคาจาเวยี ก็ อกี ไหม กลายเปน็ ภรรยาชาวอนิ เดยี ของเขา ตอนนเ้ี ธอเปน็ ของคนแปลกหน้าอกี คน ซาคา จาเวยี และสามีของเธอตงั้ ถน่ิ ฐานอยทู่ หี่ มู่บา้ นหนงึ่ ของ แมนแดน และ มินเนตนิ ารี พ่อคา้ เสอ้ื ผา้ ขนสัตว์จากแคนาดามักจะมาเยย่ี มหมู่บา้ นท่ี ซาคาจาเวีย ชาวอนิ เดยี เม่ืออายุ 15 ปี เธอคาดหวงั วา่ จะมีลกู ลูกของเธอยังไม่เกดิ เม่ือคน อาศยั อยใู่ นขณะน้ี ชอ่ื ของเขาคอื ทวิ แซนต์ ชาร์บอนโน ( TOO sant Shar buh แปลกหนา้ เขา้ มาในหมู่บา้ น ชีวติ ของเดก็ สาวกาลงั จะเปลย่ี นไปตลอดกาลอกี ครงั้ NO)

ทอมัส เจฟเฟอร์สัน (Thomas Jefferson) บทท่ี 2 ท อมัส เจฟเฟอร์สนั (ปี พ.ศ. 2286-2369) เกดิ ทอ่ี ลั เบมาร์ลของ ผเู้ ยย่ี มชม เวอร์จิเนีย ครอบครัวของเขาเปน็ เจ้าของสวน มีทาสประมาณ 20 คน ปี พ.ศ. 2219 เจฟเฟอร์สันเขยี นประกาศอสิ รภาพ หลงั จากนนั้ สองศตวรรษทแ่ี ลว้ สหรัฐอมริกามีขนาดเล็กกว่าในปจั จุบนั มาก รวม สหรัฐอเมริกากลายเปน็ ประเทศ เขาพยายามส่งการสารวจสองครง้ั เพื่อสารวจ เฉพาะดนิ แดงจากมหาสมุทรแอตแลนตกิ ไปจนถึงแม่นา้ มิสซสิ ซปิ ปี ในปี พ.ศ. อเมริกาตะวนั ตก ทง้ั สองความพยายามเกดิ ความล้มเหลว ในปี พ.ศ. 2344 เจฟ 2346 ประเทศมีขนาดใหญม่ ากขนึ้ ในปนี น้ั ฝร่ังเศสขายทดี่ นิ เลก็ ๆ ของประเทศ เฟอร์สนั กลายเปน็ ประธานาธบิ ดคี นทส่ี ามของประเทศ ในปี 2546 สภาคองเกรส ทางตะวนั ตกของแม่น้ามิสซสิ ซปิ ปี ประมาณ 828,000 ตารางไมล์ สง่ิ นเี้ รียกวา่ ไดม้ อบเงนิ ใหก้ บั เจฟเฟอร์สัน 2500 ดอลลาร์สหรัฐ เพื่อไปสารวจอเมริกาเหนือ หลยุ เซียนาเปอร์เชส มีขนาดใหญเ่ ปน็ สองเทา่ ของประเทศ ตอ่ มาภูมิภาคนถี้ กู เขาส่งลอู สิ และคลาร์กออกเดนิ ทางจากเซนตห์ ลุยสเ์ ม่ือปลายฤดรู ้อน แบง่ ออกเปน็ สบิ หา้ รัฐ ประธานาธบิ ดเี จฟ เฟอร์สนั ดารงตาแหน่งสอง ดนิ แดนใหม่สว่ นใหญย่ ังไม่ไดส้ ารวจ หนา้ ตาเปน็ อย่างไร ใครอาศยั อยทู่ ี่ วาระจาก ปี พ.ศ. 2344- นน่ั ? อาจพบพืชและสตั วช์ นดิ ใดบา้ ง? 2352 เขาสร้าง มหาวทิ ยาลัยของ ประธานาธบิ ดี ทอมัส เจฟเฟอร์สัน วางแผนการเดนิ ทางเพ่ือมุ่งหนา้ ไปทาง เวอร์จิเนียในภายหลัง ตะวันตกเฉยี งเหนอื สมู่ หาสมุทรแปซิฟิก นักสารวจจะเดนิ ทางโดยแม่นา้ เปน็ หลกั หอ้ งสมุดของเขาจานวน พวกเขาจะทาแผนทขี่ องทดี่ นิ พวกเขาจะคา้ ขายกบั ชาวอนิ เดยี ไปพร้อมกนั 6400 เลม่ กลายเปน็ คอลเลกชนั หลกั ของ หอสมุดแหง่ ชาติ โทมัส เจฟเฟอร์สนั เสยี ชีวิตใน วันที่ 4 กรกฎาคม 2369

ทหารสองคนจะนาการสารวจ คนหนง่ึ คอื เมอริเวเธอร์ ลูอสิ อายุ 29 ปี เขาเปน็ เพื่อน และเลขานุการส่วนตวั ของประธานเจฟเฟอร์สนั ลอู สิ เลอื กวิลเลียมคลาร์กเปน็ กปั ตนั ร่วมของเขา คลาร์กอายุ 33 ปเี ปน็ ชายร่างสูงทเ่ี ปน็ มิตรกบั ผมสีแดง ภารกจิ แรกของคลาร์กคอื การหาผชู้ าย สาหรับการเดนิ ทาง เขาและลอู สิ ตอ้ งการคนที่ ล่าสัตวแ์ ละสร้างเรือและปอ้ มได้ พวกเขาตอ้ งการคนทจ่ี ับม้าได้ ประธานาธิบดเี จฟ เฟอร์สันตอ้ งการบนั ทกึ การเดนิ ทาง ดงั นน้ั ผชู้ ายทสี่ ามารถเกบ็ วารสารไดก้ จ็ าเปน็ เช่นกนั สง่ิ ทเี่ ราร้สู ่วนใหญเ่ กย่ี วกบั ซาคาจาเวยี มาจากวารสารเหลา่ น้ี นักเดนิ ทางจะทามากกวา่ เยยี่ มชมอาณาเขตของ หลยุ เซียนาเปอร์เชส พวกเขาจะสารวจว่าตอนนคี้ อื อะไรในลดา,โฮวอชิงตนั และโอเรกอน บริเตนใหญก่ ็ จับตามองดนิ แดนนเ้ี ช่นกนั เจฟเฟอร์สันตอ้ งการใหน้ ักสารวจชาวอเมริกนั ไปทนี่ น่ั กอ่ น นนั่ จะทาใหก้ ารอา้ งสทิ ธข์ิ องสหรัฐฯในภูมิภาคนแี้ ข็งแกร่งขน้ึ ไม่มีใครหยดุ คดิ ว่าดนิ แดนนเ้ี ปน็ ของชาวอนิ เดยี แล้ว

สมาชิกคนหนงึ่ ในกลมุ่ มีสเี่ ทา้ : กปั ตนั ลูอสิ พานาวนิ สุนัขพันธนุ์ วิ ฟันดแ์ ลนด์ นา้ หนัก 140 ปอนดข์ องเขาไปดว้ ย กปั ตนั คลาร์กรวบรวมคน 43 คน พวกเขาเรียกตวั เองว่า “กองพลแหง่ การ เม่ือวันที่ 14 พฤษภาคม 2347 “กองพลแหง่ การคน้ พบ”ไดอ้ อกเดนิ ทาง คน้ พบ” หลายคนพูดภาษาฝร่งั เศส คนหนงึ่ รูภ้ าษามือของอนิ เดยี อกี คนเล่น จากเมืองเซนตห์ ลุยส์ พวกเขาเรม่ิ พายเรือในแม่น้ามิสซูรีในเรือและเรือลาเลก็ อกี ไวโอลิน เขาสามารถใหค้ วามบนั เทงิ กบั ผชู้ ายไดเ้ มื่อพวกเขาอยไู่ กลจากบา้ น ยอร์ก สองลา ช่วงปลายเดอื นตลุ าคมซงึ่ เปน็ เวลาทช่ี าวอนิ เดยี เรียกวา่ \"ดวงจันทร์แหง่ ทาสของคลาร์กกเ็ ดนิ ทางไปดว้ ย ใบไม้ร่วง\" นกั สารวจไดเ้ ดนิ ทางไปถึงตอนกลางของรัฐนอร์ทดาโคตา นค่ี อื จุดที่ ตอนน้ี ซาคาจาเวียอาศยั อยกู่ บั ชาร์บอนโน นักเดนิ ทางหยุดอยใู่ นพื้นทเ่ี พื่อตงั้ แคมปส์ าหรับฤดหู นาว

ทนี่ นั่ พวกเขาได้สรา้ งกระท่อมเปน็ กลุม่ ๆที่เรียกมนั ว่า “ป้อมแมนแดน” และในไมช่ า้ ชาร์บอนโนไดย้ ินข่าวทน่ี า่ สนใจ ลูอสิ และคลาร์กกำลงั หาคนสำหรบั การเดินทาง ในช่วงของการเดินทางพวกเขา พวกเขาหวังว่าจะได้รับพวกเขาจากอนิ เดยี นแดงโชโชน ที่มชี อ่ื เสียงในเร่อื งการ ต้องใชม้ า้ เพอ่ื ช่วยข้ามเทอื กเขาบทิ เทอรร์ ูท เพาะพนั ธม์ุ ้า นักสำรวจต้องการใครสกั คนที่สามารถพดู คุยกบั โชโชนได้

แมท่ พั ขอให้ ซาคาจาเวยี และชาร์บอนโน เข้าร่วมดว้ ย พวกเขาตกลงที่จะใหก้ บั เทรดเดอร์ 500 ดอลลาร์ ในช่วงต้นทศวรรษ 2343 นี่เปน็ โชคลาภของซาคา จาเวียและสามขี องเธอเป็นสว่ นหนงึ่ ของการคน้ พบ ท้งั คยู่ ้ายเขา้ ปอ้ มแมนแดน ในชว่ งฤดูหนาว พวกเขาใชห้ ้องร่วมกบั ลูอสิ , คลารก์ , และยอร์ก ชาร์บอนโนพา ภรรยาทตี่ ้ังครรภ์ของเขามาพบกับลอู ิสและคลารก์ เธอสามารถพูดภาษาโชโชน ชาร์โบโนไดบ้ อกพวกเขา เธอคอื ชนเผ่าโชโชน ชารบ์ อนโนต้องการไปด้วยเช่นกนั เขารภู้ าษาฝร่ังเศสและมินเนตรนารี นอกจากนเี้ ขาสามารถช่วยนกั สำรวจอกี ดว้ ย เมือ่ วนั ท่ี 11 กุมภาพนั ธ์ 2348 ซาคาจาเวยี กำลงั จะคลอดลูก เพ่ือเพม่ิ ความเร็วในการคลอดเธอไดร้ บั ผงพิเศษ มนั ทำมาจากต้นหางของงูหางกระดิง่ เธอ ดม่ื นำ้ สิบนาทีตอ่ มาเธอให้กำเนดิ ทารกชายท่แี ขง็ แรง

การตกแต่งภายในของแมนแดนเอิร์ ธลอดจ์ หลมุ ควนั ผคู้ นมักน่ังบนหลงั คาและ เด็ก ๆ เล่นกันบนน้นั พ้นื ท่เี ก็บของ ที่นอน เสาไมช้ ่วยยดึ หลังคาไว้

ชารบ์ อนโน ตั้งช่อื ลกู ว่า แบ็บทสิ ต์ (จาฮาน บา เทส) คลารก์ เรียกทารกว่า “ปอม” บทท่ี 3 เขาเรียกซาคาจาเวยี “แจนนยี ์” แมท่ ัพหวงั วา่ ซาคาจาเวยี จะได้รับความ เบริ ด์ วูแมนแหง่ แม่น้ำ ช่วยเหลอื ในการเดินทางไกล พวกเขาไมร่ วู้ ่าเธอจะมคี ่าแค่ไหน ฤดหู นาวปี 2347 -05 หนาวมาก เมื่อพระอาทิตย์ข้นึ ในวนั ที่ 9 มกราคม อุณหภมู ิ 21 องศาต่ำกว่าศูนย์ 21 องศา เช้าวันรุง่ ข้ึนต่ำกวา่ 40 ไม่นา่ แปลกใจที่ ชาวอินเดยี เรียกช่วงเวลาน้ีของปีว่า“นำ้ คา้ งแข็งใน ทีปี” ผูค้ นปอ้ มแมนดา เหน่ือย ทจ่ี ะอยอู่ ย่างอบอุ่นและหาอาหาร แตน่ ักล่ามีโชคเล็กน้อย โชคดีที่อนิ เดยี แมนดาน จากหม่บู า้ นใกล้เคยี งซื้อขายขา้ วโพดเพ่ือสํารวจ ขา้ วโพดกินไดด้ ิบ หรือแห้งและ เกบ็ ไว้สำหรับฟดหู นาว

แมนดา ยงั แสดงใหน้ ักเดนิ ทางเหน็ วา่ พวกเขาทำแก้วสนี ำ้ เงนิ ได้อยา่ งไร ต้นเดือนเมษายนลูอิสและคลาร์กสง่ คน ชาวอนิ เดยี เรยี กสง่ิ เหล่านี้วา่ “ ลูกปัดหวั หนา้ ” ชนเผ่าในภาคตะวันตกเฉยี งเหนือ และเรือกลับไปหาประธานาธิบดเี จฟ ใช้เป็นเงิน ลกู ปัดยงั สวมใส่เปน็ เครอ่ื งประดบั ผมตา่ งหูและสรอ้ ยคอ ซาคาจาเวีย มี เฟอรส์ ัน เรือบรรทกุ ของที่ระลึกสำหรับ เขม็ ขัดลูกปดั สนี ้ำเงนิ มนั เปน็ สมบัติล้ำคา่ ของเธอ ประธานาธิบดี ส่งิ เหล่านรี้ วมถงึ สนุ ขั ทุ่ง หญา้ นกกางเขนสี่ตวั พชื ทเี่ พงิ่ คน้ พบ ลูอสิ ไดค้ น้ พบสนุ ขั ทุ้งหญา้ จำนวนมากและเสอื้ คลุมอินเดยี

ในระหวา่ งน้นั คนที่ ปอ้ มแมนแดน กำลงั ย่งุ อยู่ พวกเขาสร้างเรอื ใหม่ จากทนี่ ่นั ฤดหู นาวในหมู่บ้านแมนแดนนกั สำรวจมุ่งหนา้ ไปทาง เพ่อื ใหพ้ วกเขาเดินทางตอ่ ไปยงั มหาสมุทรไดย้ าวนาน เรือบรรทกุ อาหารและ ทศิ ตะวันออกเฉียงเหนือไปยังดินแดนท่ไี ม่มใี ครสงั เกตเห็น เสบยี งอนื่ ๆ ขณะท่พี วกเขาพายเรือไปทางตะวนั ตกนักเดินทางทกุ คน แต่มีคนออกจาก ในวันท่ี 7 เมษายนนกั เดนิ ทางซงึ่ รวมถึง ซาคาจาเวยี และชาร์บอนโน และ บ้านไปขา้ งหลงั มีเพียงนกผ้หู ญิงเทา่ นัน้ ท่มี ่งุ หน้ากลับบา้ น เป็นเวลาห้าปีทเี่ ธอ ป้อม แมนแดนดา้ นซ้ายทเ่ี อิกเกริก พวกเขาพายเรือไปตามแมน่ ำ้ มสิ ซรู ีดว้ ยเรอื ไมไ่ ดเ้ ห็นครอบครวั หรอื เพื่อนของเธอ เธอถูกกดข่โี ดย Minnetaree ก่อนจากนัน้ แคนูขนาดเลก็ หกลำและเรือโจรสลดั สองลำ เรอื พิโรกมีเรือพายแคบและยาว โดย ชารบ์ อนโน พรอ้ มใบเรือ

ต้องขอบคณุ ลอู ิส และ คลารก์ ตอนน้ีเราจงึ ไดม้ งุ้ หน้ากลบั ไปยงั ดนิ แดน ในวนั ทส่ี ามพวกเขาไดอ้ อกจากปอ้ ม แมนดัล ซาคาจาเวีย พบอาร์ติโช้ค บ้านเกดิ ท่ีเธอจากมา เธอจึงเกดิ คาถามกับตวั เอง เธอจะพบคนของเธอทีน่ น่ั ไหม? ปา่ แสนอร่อยขณะอยูบ่ นฝ่ัง เธอจึงใชร้ ากเหล่าน้ันในการทาอาหารค่า เบริ ด์ วแู มน ครอบครวั และเพื่อนๆยงั มีชวี ติ อยู่ไหม? แลว้ พวกเขาจะคดิ อยา่ งไรกบั ลูกของเธอ ? ค้นพบพืชผลท่กี ินได้หลายอยา่ งในการเดินทางสารวจครง้ั นีจ้ าพวกลกู เกดและ ตระกูลเบอร่ี (มะเฟอื ง) บางครง้ั ซาคาจาเวีย จะเดินเรือบ้างเดนิ ตามชายฝัง่ ทะเลกับ คลาร์ก บ้าง ส่วน ปอม กจ็ ะขีห่ ลงั แมข่ องเขา ในตอนกลางคืน เบิร์ดวูแมน และครอบครวั ของ เขาร่วมกนั กางเตน้ กับกัปตนั และ ยอร์ก สว่ น คลารก์ มาจากครอบครวั ขนาดใหญ่ ที่อบอวลไปดว้ ยความรัก เขาช่ืนชอบ ซาคาจาเวีย และ ปอม มากขนึ้ ทกุ วนั ในไม่ ช้าเขากเ็ หน็ วา่ การปลอ่ ยให้ ซาคาจาเวีย เข้ามาเป็นการตดั สนิ ใจทฉี่ ลาดมาก

5 อาทติ ย์ต่อมา ซาคาจาเวีย ป้องกันจากโรคร้าย 14 พฤษภาคม ทนั ใดนัน้ ลมพัดกระทบเรือรุนแรงข้นึ เร่ือยๆ และนา้ ก็เรม่ิ ท่วมเรอื 2348 มหี มอกหนามาก ลูอิส และ คลาร์ก พดู คุยกันระหวา่ งทางไปแมน่ า้ มิซซูรี อยา่ งรวดเร็ว คาบอรน์ นิว รอ้ งไห้เพราะว่าเขาว่ายนา้ ไมเ่ ป็น ขณะท่ชี ายในเรือคน เบริ ์ดวแู มน เปน็ หนง่ึ ในโจรสลดั สามขี องเธอกาลังขับเขย่ี วเรอื และมีผชู้ ายอีก อน่ื ๆ พากนั หลุดออกจากเรอื แลว้ ซาคาจาเวยี กเ็ ห็นสมั ภาระสาคัญๆ ลอยออก หลายคนที่อยบู่ นเรือนน้ั ที่หา่ งจากฝั่งประมาณ 300 ฟตุ จากเรือ

Clark เขียนบทความในสมุดบนั ทึก ว่า \" ลมพายุพดั พาลาเรอื ไปทิศทางอื่น และเกอื บทาให้เรือลม่ … เอกสารสาคัญที่เกอื บลอยออกไป ไดถ้ กู รักษาไว้โดย ซาคาจาเวยี มที ้งั กระดาษบันทกึ , เครื่องมอื , หนังสือ, ยารกั ษาและบทความทง้ั หมดท่จี าเปน็ ในการบง่ บอกถึงความสาเร็จของเหตกุ ารณ์ที่เกดิ ขึน้ ทง้ั หมด \" ถ้าเธอไมร่ กั ษาสัมภาระสาคัญไว้ การเดนิ ทางสารวจอาจจะตอ้ งลม้ เลิก ฝนและหิมะทาให้การเดินทางยากยิ่งขึ้น แต่มกี วางและควายป่ามากมายให้ กปั ตันตอ้ งการยกยอ่ ง ซาคาจาเวยี โดยการตั้งชอื่ ลาห้อยนา้ ในมอนทานา่ ออกล่า เพื่อใหน้ ักสารวจตุนเน้อื สตั ว์ตา่ งๆไว้ในเรือแคนู ตอนกลางเพื่อเธอ \"โดยเรียกว่า แมน่ า้ เบิร์ดวแู มน ตีความมาจาก เสนก็ วแู มน\" ลอู สิ กล่าวไว้ บนแผนทีถ่ กู เรียกว่า แม่น้าซาคาจาเวีย แม่นา้ มิสซรู เี ห็นไดช้ ัดเจนขน้ึ เมอื่ พวกเขาใกล้ถึงภเู ขา จะมีฝ้ายและตน้ วิล โลว์ เรยี งรายอยูข่ า้ งแม่น้า ต้นสนต่างๆอยู่บนพน้ื ทีส่ ูง ซงึ่ ในพน้ื ท่ีสูงน้นั กบ็ ง่ บอกถึง อากาศทห่ี นาว ช่วงเวลากลางคืนน้าในกาต้มน้ากลายเป็นนา้ แขง็ ถงึ แมว้ า่ จะเปน็ ชว่ งปลายเดือนพฤษภาคมแล้วกต็ าม

ผ้ชู ายทีด่ ึงเรอื แคนู เกือบครึ่งวันผ่านไปโดยไม่มีปัญหา กัปตัน คลาร์ก และ เบิร์ดวูแมน เกือบ ตอ้ งลุยน้าเย็นถงึ รกั แร้ ถูกงูหางกระด่ิงกัด แล้วก็มียุงกัดทาให้ร่างเล็กๆ ของ ปอม กลายเป็นตุ่มแดง จานวนมาก สว่ นชายคนหนงึ่ ลงมาด้วยอาการไขห้ วดั และทอ้ งร่วง [ ในแม่น้าเจฟเฟอรส์ นั เมอ่ื น้าตื้นข้ึน คณะตอ้ งดงึ เรอื ของพวกเขาดว้ ยเชอื กทีท่ าจากหนังกวาง ] พ้นื ดนิ ก็สกปรกมาก ผู้ทอี่ ยู่บนฝั่งตอ้ งถอดรองแตะ แลว้ เดนิ เท้าเปลา่

ซาคาจาเวีย เริ่มมไี ข้ประมาณวนั ที่ 1 มิถุนายนในขณะท่อี าการเธอแย่ คลารก์ เขยี นบนั ทึกเมอ่ื วนั ที่ 16 มิถุนายน 2348 ลงเรือ่ ยๆ กปั ตันกก็ ลวั ว่าเธอจะตาย พวกเขากก็ ลัวเชน่ กนั ว่าการเดินทางนัน้ จะ ลม้ เหลวถา้ หากไม่มเี ธอ พวกเขาจะแลกเปลย่ี นม้าโดยไมม่ นี ักแปล โชโชน ได้ \" ผู้หญงิ อนิ เดยี เลวมาก อย่างไร ? หากไม่มมี า้ พวกเขาจะข้ามเทอื กเขาบทิ เทอรร์ ูทได้อยา่ งไร ? แล้วใครจะ ดแู ล ปอม ถ้าแมข่ องเขาตาย ? …… จากความรู้สกึ \" กัปตนั ผลดั กนั ดูแล ซาคาจาเวยี พวกเขาใหเ้ ธอดื่มชาท่ีทาจากเปลือกไม้ แล้วนาน้าทอ่ี ุดมด้วยธาตุเหล็กมาจากนา้ พุให้เธอดม่ื จนถงึ วนั ท่ี 24 มถิ ุนายน เธอ เรม่ิ รสู้ กึ ดขี น้ึ

พวกเขาวางเรอื บนล้อทที่ าจากลาต้นของต้นไม้ ชายเหล่าน้ันพยายามพ ลกั และดึงเรอื ข้ามพื้นแขง็ หนามของต้นกระบองเพชรหนั ของพวกเขาผ่านรองเทา้ หนงั นม่ิ สว่ นหมกี รซิ ลยี จ์ ะดมรอบๆแคมปใ์ นตอนกลางคนื แตจ่ ะมซี แี มนสนุ ขั ของ ลูอสิ ที่เหา่ ตลอดท้งั คนื เพ่ือใหห้ มีกลวั แล้วไล่มนั ออกไป จากนนั้ คณะเดนิ ทางก็มาถึงน้าตกขนาดใหญ่แห่งแม่น้ามสิ ซูรนี า้ ตกนีม้ ี ความสูง 400 ฟุต นกั เดนิ ทางไม่สามารถข้นึ ไปบนเรือของพวกเขาไดพ้ วกเขาจึง ตอ้ งลากเรือไปรอบๆ เรียกสง่ิ นว้ี ่า \"การเคลือ่ นยา้ ย\"

จากนั้นพายุเข้า เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พายุที่ร้ายแรงนั้นก็ได้หยุดลง เหมือนฝนเร่มิ ตก กลมุ่ ชนเลยซอ่ นตัวใต้ช้นั หิน ฝักบัวกลายเป็นฝนห่าใหญ่ ซาคาจาเวียกำลังแบกปอพ, เดินไปยงั เตียงหว้ ยแหง้ ชาบอนิวและคลารก์ อยู่ ทันใดนั้นน้ำท่วมฉับพลันคำรามลงมาในหุบเหว ในไม่กี่วินาทีน้ำพุ่งสูงระดับ กบั เขา เอว ผลักซาคาจาเวียและปอพไปข้างหน้าเขา คลาร์กได้ตะเกียกตะกายข้ึน หน้าผาสูง ชาบอนิวดึงซาคาจาเวียขึ้นด้วยมือของเขา พวกเขาได้หนีออก ก่อนหุบเขาจะเต็มไปด้วยน้ำสูงระดับ 15 ฟุต กระดานเปลของปอพ ได้ถูก กวาดออกไป แตซ่ าคาจาเวียไดแ้ ขวนไวก้ บั ลกู น้อยของเขา ในขณะเดยี วกนั ลกู เห็บยกั ษ์ไดท้ บุ ค่ายหลัก ผ้ชู ายหลายคนบาดเจบ็ ชาย ตนหนึ่งล้มลงกับพื้นสามครั้ง กัปตันลูอิส รายงานว่าลูกเห็บกว้างถึง 7 นิ้ว พวกเขาเดง้ 10 ฟุต หลังจากกระแทกพนื้

ในวันที่ 1 กรกฎาคม การขนข้ามเสร็จสมบูรณ์ ตอนนี้น้ำตกอยู่ข้างหลัง วนั ท่ีผา่ นไปยงั ไม่มีว่ีแววของผ้คู นของเธอ กปั ตนั ท้ังสองเรมิ่ หมดหวงั พวก พวกเขา นายคนนั้นสร้างเรือชะล่าแบบใหม่สองแบบของอินเดียน การเผา เขาหวังพึ่งการได้รับม้าและมัคคุเทศก์จากชนเผ่าโชโชน ถ้าหากไม่ พวกเขา ไหม้และการขูดออกด้านในของต้นฝ้าย นักเดินทางล่องไปตามแม่น้ำมิสซูรี จะข้ามภูเขาได้อย่างไร ทำให้สิ่งต่าง ๆแย่ลง ผู้ชายหมดแรง แล้วอาหารของ ดว้ ยเรอื ชะล่า 8 ลำ พวกเขาใกลห้ มด ภายในปลายเดือนกรกฎาคมดินแดนเริ่มดูคุ้นเคยกับซาคาจาเวีย ความ ตื่นเต้นของเธอเลยเพิ่มขึ้น หลักจาก 5 ปีเธอกำลังจะกลับไปบ้านเกิดของ เธอ! ในวันที่ 22 กรกฎาคมพวกเขาไปถึงลำห้วย ซาคาจาเวียจำได้ว่าผู้คน ของเธอมาตั้งแคมป์ในสถานท่ีแห่งนี้ ไม่นานหลังจากนั้นเธอแสดงให้ผู้ชาย เห็นจุดท่ีเธอถกู ลักพาตัวไป

อยา่ งไรกต็ ามซาคาจาเวยี ยังคงมีความหวัง เมือ่ พวกเขาไปถึงก้อนหินที่ บทท่ี 4 เรียกว่าหวั ของบีเวอร์ เธอแน่ใจว่าชนเผ่าโชโชนตอ้ งอยู่ใกล้ ๆ การกลับบ้าน ในวันที่ 1 สิงหาคม นักสำรวจแบ่งออกเป็นสองกลุ่มเพื่อค้นหาเผ่า ของซาคาจาเวีย ลูอิสนำกลุ่มเล็ก ๆทางบก ซาคาจาเวียและครอบครัวของ ในเช้าวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ 2348 ลูอิสและชายสามคนของเขาเห็น เธอพักอยูก่ บั คลาร์กและผู้ชายทีเ่ หลอื พวกเขาเดินทางต่อโดยเรอื ชะล่า ผู้หญิงชนเผ่าโชโชนสองคนและเด็กผู้หญิงชาวอินเดียก้มศีรษะ พวกเขาคาด ว่าจะถูกฆ่า แต่ลูอิสพูดกับพวกเขาด้วยความกรุณา เขาให้ลูกปัดและกระจก แก่พวกเขาเป็นสัญญาณแห่งสันติภาพ เขายังทำให้ชาวอินเดียแก้มแดงอีก ด้วย โชโชนทั้งสามตกลงที่จะพากัปตันและคนของเขาไปที่หมู่บ้านของพวก เขา พวกเขากำลังเดินทางเมื่อนักรบโชโชน 60 คน ปรากฏตัวบนหลังม้า พวกเขาฟ้าร้องไปยังลูอิสและคนของเขา หัวหน้าของพวกเขาลงจากหลังม้า และทักทายลูอิสด้วยการกอด จากนั้นเขาก็พาคนแปลกหน้าทั้งสี่คนไปท่ี หม่บู ้านของเขา ท่นี ้นั นักสำรวจและชาวอนิ เดยี สูบทอ่ สนั ตภิ าพร่วมกัน

ลูอิสขอให้หัวหน้ามาพบกับนักสำรวจที่เหลือ ผู้หญิงชนเผ่าโชโชนได้ อยู่กับพวกเขา ลูอิสว่าหัวหน้าตกลงที่จะไป แต่นักรบของเขากลัวว่าลูอิสนำ พวกเขาไปสู่กับดกั ในขณะเดียวกนั คลาร์กเดินเข้ามากับกลมุ่ หลกั ของซาคาจาเวยี เดินไปตามริมฝงั่ แม่นำ้ ทันใดนั้นเธอ เห็นชาวอนิ เดยี นหลายคนข่มี า้ อยู่ไกล ซาคาจาเวียจ้องมองพวกเขา จากนน้ั เธอก็เร่มิ เต้นรำดว้ ยความสุขและยังดูดนิว้ ของตวั เอง

น่คี อื สญั ลกั ษณข์ องอนิ เดยี นที่มีความหมายวา่ คนเหลา่ นี้คือคนของฉนั พวกเขาเริ่มพูดคุยกันอย่าง ตื่นเต้น ซาคาจาเวียได้พบเพื่อน นักรบโชโชนมีความสุขท่ไี ด้เห็นซาคาจาเวียเชน่ กนั ตอนนพ้ี วกเขารู้ว่า รักของเธอ เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ คนขาวไม่ได้เป็นคนอันตราย ชาวอินเดียนและนักสำรวจมุ่งหน้าไปยัง หลบหนีจากมินทารี ซาคาจาเวีย หมู่บา้ นโชโชนด้วยกนั เมื่อพวกเขาเกอื บจะถึงทน่ี ัน้ มีหญงิ สาวคนหน่ึงเดินฝ่า ไม่ได้เหน็ เธอมาหา้ ปีแล้ว ฝงู ชน เธอได้กอดซาคาจาเวีย ที่หมู่บ้านกัปตันเจอกับ หัวหน้า ซาคาจาเวียต้อง แปลภาษา เธอแทบไม่ได้นั่งลง เมื่อมองไปที่ห้องหัวหน้า เธอ ร้องไห้อย่างมีความสุข และรีบ วิ่งไปหาเขาและโยนผ้าห่มคลุม ตัวเขาเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่ง ความรัก หัวหน้าโชโชนเป็น พีช่ ายของเธอ มนั คอื คาเมเวต คาเมเวตมีความสุขที่ได้อยู่ กับพ่สี าวท่หี ายไปนาน

พี่ชายและน้องสาวคุยกันสักพัก ซาคาจาเวียนั่งลงเพื่อแปลภาษา เธอมี นั่นเป็นเพราะพวกเขาเปลี่ยนจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาฝั่งเศษ ความสขุ มากที่ได้เห็นพี่ชายของเธอจนน้ำตาไหล แต่ยังไงหวั หน้าก็ต้องทำตัว คำตอบของหัวหน้ามาจากเผา่ โชโชนถงึ มนิ ทรี จากภาษาฝรั่งเศสแล้วกลับไป ให้มเี กียรติ เป็นภาษาอังกฤษ มีการทำข้อตกลง นักสำรวจจะมอบขวานให้กับ อินเดียนแดง มีด และ เสื้อผ้า ในการแลกเปลี่ยน หัวหน้าจะจัดหาม้าและ ซาคาจาเวียอธิบายว่ากัปตันต้องการม้า การถามคำถามง่ายๆกลับ มคั คเุ ทศก์ ตอนน้กี ารเดนิ ทางมที างข้ามภูเขาบทิ รูทแลว้ กลายเป็นเรื่องยาก

ซาคาจาเวียและนักสารวจไดใ้ ชเ้ วลาหลายวนั ไปกบั โชโชน ลูอิสเผชิญหน้ากบั Cameahwait หัวหน้ารู้สึกอบั อายและ ซาคาจาเวียไดร้ ู้ข่าวท่ีน่าเศร้ามากท่ีสุด ก็คือ ครอบครัวของเธอส่วน ในท่ีสุดเข้าก็จะรักษาคาพูดของเขา อีกท้ัง Sacagawea ได้รักษา ใหญ่ไดเ้ สียชีวติ ลงแลว้ เหลอื เพียงแค่ Camaehwait ซ่ึงเป็นพช่ี ายและ ความปลอดภยั ของการเดินทางโดยท่ีไม่มีม้า และนักสารวจไม่ ลูกของพี่สาวของเธอที่ยงั มีชีวิตอยู่ Bird Woman(ซาคาจาเวีย) ถูก สามารถเดินทางตอ่ ไปทางตะวนั ตกได้ ล่อลวงใหอ้ ยกู่ บั คนของเธอ แต่อยา่ งไรก็ตาม เขาเลือกทจ่ี ะกา้ วตอ่ ไป กบั Corps ของ Discovery เราสามารถเดาได้ว่า ทาไมบางทีเขารู้สึก จงรักภกั ดีต่อนักสารวจดว้ ยจิตใจที่ดี เขาปฏิบัติต่อเธอและปอมป์ (Pomp) เธออาจไม่เคยรู้สึกว่าสาคญั มาก่อน โอกาสที่จะไดไ้ ปเย่ียม ชนเผ่าอินเดีย ได้เห็นมหาสมุทร ก็จะเป็ นเร่ืองท่ีน่าต่ืนเตน้ สาหรับ เดก็ สาว นกั สารวจยงั คงอยทู่ ่ามกลางโชโชน เม่ือ Bird Woman ได้ ยินเสียงที่น่าตกใจ พี่ชายของเขาก็ได้เปล่ียนใจ เขากาลงั จะผิด สัญญา เขาจะเล้ียงม้าไว้และพาคนที่หิ วโหยไปล่าควาย ซาคาจาเวียบอกกบั Charbonneau ถึงส่ิงท่ีเธอไดเ้ รียนรู้ เธอขอให้ เขาบอกกปั ตนั ลอู สิ .

ในช่วงปลายเดือนสิงหาคม the Moon When the Geese Shed Their Feathers ซาคาจาเวียกล่าว อาลากบั ครอบครวั และเพ่อื น ๆ ของเธอ ตอนน้ีเป็ น เวลาที่นกั สารวจจะเร่ิมปี นเขา Bitterroots.

บทที่ 5 มหาสมุทรแปซิฟิ ก การขา้ ม Bitterroots น้นั ยากและอนั ตราย เร่ิมมีหิมะตก พ้ืนลืน่ จนมา้ ลม้ ไปหลายตวั อาหารหายากมากจนคลาร์ก (Clark) ต้งั ช่ือแม่น้า ว่า Hungry Creek. ซาคาจาเวยี ยงั คงให้นมลูกของเขาและตอ้ งการอาหารที่ ไม่ดี ผชู้ ายก็เช่นกนั บางคนป่ วยหนกั จนเดินไมไ่ ด้ นกั เดินทางท่ีหิวโหยตอ้ งฆา่ มา้ ของพวกเขากิน สองสามตวั

การขา้ มภเู ขาใชเ้ วลาจนถงึ ปลายเดือนกนั ยายน ท่ที ุ่งหญา้ Nez Perce ตกลงจะดูแลสัตวจ์ นถึงตอนน้นั มนั ใกลก้ บั Orofino ดา้ นลา่ ง นกั สารวจไดพ้ บกบั ชาวอินเดีย Nez Perce จานวนมาก พวกเขา ใน Idaho ซ่ึงปัจจบุ นั นกั เดินทางไดพ้ ายเรือแคนูใหม่ 5 ลา ในตน้ เดือน แลกกบั อาหาร พวกเขายดั ไส้ดว้ ยผลเบอร์รี่ ปลาแซลมอนแห้ง และขนม ตุลาคมพวกเขาไดก้ ลบั มาเดินทางต่อ ปังทท่ี าจากรากคามาส กปั ตนั คลาร์กเป็นหน่ึงในคนทีก่ ินมากเกินไป “ วนั น้ีฉันป่ วยหนกั และอว้ กดว้ ย ซ่ึงทาใหฉ้ นั ผ่อนคลายมากข้ึน” เขาเขยี นไว้ ตอนน้ีพวกเขาขา้ ม ภูเขาไปแลว้ นกั สารวจไม่ ตอ้ งการมา้ ของพวกเขา จนกวา่ พวกเขาจะเดินทาง กลบั

พวกเขาพายเรือไปยงั มหาสมุทรแปซิฟิ ก อกี ท้งั อาหาร Pomp ก็ให้การตอ้ นรับนกั เดินทางอยา่ งดี “ไม่มีผูห้ ญิงคน ของพวกเขากห็ มด และพวกเขาซ้ือสุนขั จากชาวอนิ เดียแดง ไหนมางานปาร์ต้สี งคราม” Clark อธิบายในบนั ทกึ ประจาวนั ของ แลว้ ก็กินเน้ือมนั ไป เขา ใน Washington ตะวันออกตอนน้ี พวกเขาถึงท่ี แมน่ ้า Columbia แลว้ ตลอดแมน่ ้าสายใหญ่น้ี พวกเขาพบเจอชาว อินเดีย กลุ่มผูช้ ายจะทาให้ชนเผ่าต่างตื่นตระหนก แต่เม่ือชาว อนิ เดียเหน็ Bird Woman และ

เ มื่ อ พ ว ก เ ข า เ ข้ า ใ ก ล้ หมดั เขา้ ไปในสิ่งท่ีเหลือจากเส้ือผา้ ของนกั เดินทาง พวก มหาสมทุ รแปซิฟิ ก ฝนก็เริ่มตก ผูช้ ายรูส้ ึกคนั เน้ือคนั ตวั มากจนตอ้ งถอดผา้ ข้รี ิ้วและเปลอื ยเปล่า ลงมา มนั ตกลงมาทุกวนั ทาให้ แม่น้ า Columbia เติบโตอย่าง และก็มาถงึ ช่วงเวลาทพ่ี วกเขารอคอยมานาน พวกเขากถ็ ึง รวดเร็วจนนักเดินทางรู้สึกเมา มหาสมุทร ในวันท่ี 7 เดือนพฤศจิกายน 2348 พวกเขาเห็น เรือ คลื่นขนาดใหญ่พุ่งเข้าหา มหาสมุทร Sacagawea และลูกชายของเขา มามากกว่า 2200 ไมล์ ฝั่งเกือบจะบดขย้ีเรือแคนู ฝน สาหรับการเหน็ ภาพน้ี ตกหนักทาให้น้ าเต็มเรื อแ ล ะ เส้ือผา้ ของพวกเขาก็ผพุ งั พวกเขายงั เป็นหมดั

เย็นวันหน่ึงปลายเดือนพฤศจิกายน หัวหน้าชาวอินเดียแดงได้มา เยี่ยมแคมป์ เขาสวมเสื้อคลุมที่ทำมาจากหนังนาก เขาต้องการเสื้อคลุมน้ัน นักสำรวจจึงใช้ลูกปัดสีน้ำเงินทั้งหมดของพวกเขามี ลูอิสได้เสนอผ้าห่มสอง พื้นให้กับเชฟเพื่อแลกกับเสื้อคลุมตัวนั้น “ ฉันจะไม่แลกเสื้อโค้ดของฉันเพ่ือ หา้ อยา่ งนหี้ รอก ” หวั หนา้ ชาวอนิ เดียแดงตอบ จากน้ันหัวหน้าชาวอนิ เดยี แดงก็เห็นเข็มขัดลกู ปดั สนี ้ำเงินอันสวยงาม ของซาคาจาเวีย เขาต้องการเข็มขัดขึ้นนั้นมากเท่าที่กัปตันลูอิสอยากได้เส้ือ คลุมตัวนั้น เบิร์ดวูแมน ฝืนใจส่งเข็มขัดของเธอให้กับหัวหน้าอินเดียแดง ลู อิสได้รับเสื้อคลุมนากของเขา กัปตันให้เสื้อคลุมสีฟ้าแก่ซาคาจาเวียในการ แลกเปลี่ยน แต่สมบตั ิของเขาได้จากไปแลว้ เป็นเวลาเกือบหนึ่งเดือนที่นักสำรวจได้ตั้งแคมป์ที่ทางฝั่งเหนือของ แมน่ ้ำโคลมั เบียพวกเขากำลังมองหาสถานท่ที ่ีเหมาะสมท่ีจะใช้ชวี ิตในช่วงฤดู หนาวแต่ฝนไม่ตก พวกเขามีปัญหาในการหาไม้แห้งพอที่จะก่อไฟ เบิร์ดวู แมนไม่สามารถที่จะทำใหต้ วั เองและ ปอม อุ่นได้

ภายในปลายเดือนพฤศจกิ ายนนักสำรวจต้องเลือกสถานที่สำหรับฤดู ซาคาจาเวียตอ้ งการย้ายไปอกี ดา้ นหนึ่งของแม่นำ้ โคลมั เบีย มถี ่นิ ฐาน หนาว พวกเขาได้ลงคะแนนเสียงทุกคนรวมทั้ง เบิร์ดวูแมน และ ยอร์ก ซ่ึง อยู่ที่นั่น “ เจนนี่ ชอบสถานที่ที่มี วาปาโต้ มากมาย ” คลาร์กเขียน ผู้ชาย เป็นทาสของคล้าก โหวตว่าจะสร้างป้อมพวกเขาที่ไหน นี่เป็นหนึ่งใน ส่วนใหญ่ต้องการที่จะย้ายข้ามแม่น้ำ ซึ่งเป็นที่พวกเขาสามารถล่ากวางได้ ช่วงเวลาที่หายากในประวัติศาสตร์นี้ที่ผู้หญิงหรือทาสได้รับอนุญาตให้มี การเดินทางข้ามโคลมั เบยี พวกเขาเดนิ ทางจากวอชงิ ตนั ไปออริกอน คะแนนเสยี งเท่าเทียมกบั ชายผิวขาว

ขณะนี้ แอสโตเรยี ออริกอน นกั สำรวจเร่มิ สร้างบา้ นในฤดหู นาว พวกเขาเรียกมันว่า “ Fort Clatsop ” เพราะ Clatsop ของชาวอินเดียจะ อาศัยอยู่ใกล้ ๆ กัน

ส่วนใหญ่ของเดือนธันวาคม พ.ศ. 2348 จะใช้เวลาในการสร้าง Fort บทท่ี 6 Clatsop พวกเขามีจุดเลือกที่ดี มีไม้มากพอที่จะสร้างป้อม มี 6 ห้อง ในแต่ ฤดหู นาว 2348 – 2349 ละห้องจะมีเตาผิง พื้นที่ราบสูงพอที่จะทำให้น้ำท่วมได้เมื่อมีฝนตกตลอด มี กวางมากมาย สตั ว์เหลา่ นี้ ในจัดหาเน้ือสัตวแ์ ละหนังสำหรับเสอ้ื ผ้าใหม่ ในขณะทอ่ี ยู่ Fort Clatsop นกั สำรวจทำรองเทา้ หนงั นมิ่ กว่า 300 คู่ สำหรบั การเดนิ ทางกลับบา้ น รองเทา้ หนังน่ิมคู่หนง่ึ กนิ เวลาเพยี งไมก่ ว่ี นั นักสำรวจแลกเปลี่ยนกับชนเผ่า Clatsop เพื่อซื้อเค้กที่ทำจากผล เบอร์รี่และอาหารอื่น ๆ ใกล้มหาสมุทรมีของมีค่านั่นคือเกลือ เรา จำเป็นตอ้ งปรงุ รสอาหารและเก็บรักษาเนื้อสตั ว์สำหรับการเดินทางกลบั

ในรอบปีใหม่ของ ค.ศ.1806 กัปตันได้ยินว่าวาฬถูกคลื่นซัดมาที่ ชายฝั่ง คลาร์กจัดตั้งกลุ่มขึ้นเพื่อรับน้ำมันและไขมันของวาฬ ไขมันวาฬมี รสชาติเหมือนไขมันหมู นี่จะเป็นการรักษาสำหรับผู้ที่กินวาปาโต้และกวาง เป็นเวลาหลายสัปดาห์ ไม่มีใครคิดที่จะชวน เบิร์ดวูแมน ในการเดินทางไปดูวาฬ เธอเสียใจ เป็นอย่างมาก เธอเดินทางไปไกลมากภายใต้สภาพที่เลวร้ายกับผู้ชาย เธอ เก็บเสบียงของพวกเขาไว้ เธอช่วยหาม้าหาอาหารให้พวกมันและเสี่ยงชีวิต มาหลายครัง้ และเธอได้ทำทงั้ หมดนี้ในขณะทด่ี ูแลลูกน้อยของเธอ เธออยาก เหน็ ปลาวาฬ ผ่านเครือข่ายการแปลของเธอ ซาคาจาเวีย ได้พูดถึงคลาร์ก “ฉัน เดินทางมาไกลเพื่อชมผืนน้ำใหญ่” เธอบอกกับเขา “ตอนนี้คุณกำลังจะได้ เห็นปลาตัวมหึมาฉันคิดว่ามันยากมากที่ฉันจะไม่สามารถไปได้” กัปตัน คลารก์ ก็ไดพ้ าเบิรด์ วูแมนไปดวู าฬ ในการทำเกลือนั้น ผู้ชายได้ต้มน้ำทะเลในกาต้มน้ำขนาดใหญ่เพื่อทำ เกลือ เมื่อน้ำแหง้ (น้ำหมด)เกลอื กพ็ งุ่ ไปทดี่ ้านข้างของหมอ้ จากน้ันผชู้ ายกข็ ูด เกลอื ออกแล้วเกบ็ ไว้

ต้นฤดูใบไมผ้ ลิสร้างความตื่นเตน้ ให้กบั Fort Clatsop มากข้ึนกอง พลใช้เวลาสามเดือนครึ่งในช่วงฤดูหนาวของพวกเขา ตอนนี้ถึงเวลาแล้วท่ี จะกลับบา้ น เมื่อวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2349 ลูอิสและคลาร์กให้ป้อมของพวก เขาแกห่ ัวหน้ากองทหารอินเดีย . บ่ายวนั รุ่งข้ึนพวกเขาเรม่ิ เดนิ ทางกลับไปทเ่ี ซนต์หลุยส์ วันเกิดของปอมตรงกับวันท่ี 11 กมุ ภาพนั ธ์ พ.ศ.2349 จากน้ันเขา ก็เริ่มพดู สองสามคำและเรมิ่ เดินได้คลาร์กเรมิ่ รักเด็กคนน้ี เขาเรียกเด็กคนนี้ ว่า เด็กชายตัวน้อยของฉัน ก่อนท่ีปอมจะเข้านอนในตอนกลางคืนคลาร์ กอมุ้ เขาและรอ้ งเพลงใหเ้ ขาฟงั

ตอนที่ 7 การเดนิ ทางกลบั การเดินทางกลบั ไมไ่ ดห้ นักหนาสาหสั เทา่ กับการเดนิ ทางสูท่ ะเล แตน่ กั เดินทางมักจะหิวและป่วย ทกั ษะของซาคาจาเวยี ในการหาอาหารจาก พชื เป็นส่ิงทต่ี อ้ งการมากขน้ึ กว่าเดมิ เธอรวบรวมหัว หอมป่าและรากสำหรับนักเดินทางหน่ึงในนน้ั คือคา มาสพืชชนดิ นมี้ ีดอกเป็นสีฟ้าจนท่งุ คามาสดูเหมือน ทะเลสาบ เธอยังพบพชื ทเี่ ธอใชเ้ ป็นยาอีกด้วย \"วันนคี้ นป่วยของเราดีขน้ึ มาก\" ลูอิสเขยี นเมื่อวันท่ี 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2349 ซาคาจาเวยี รวบรวมราก ของยีห่ ร่าชนดิ หนง่ึ ซ่ึงเราพบว่านา่ พอใจมาก .....”

ในช่วงดวงจันทร์เมอ่ื ม้าผลดั ขนหรอื ที่รู้จกั กนั ในช่ือพฤษภาคมนัก สำหรับส่วนหน่ึงของการเดินทางกัปตนั ทัง้ สองแยกกนั ซาคาจาเวยี สำรวจกลบั ไปทีอ่ ินเดียนแดง Nez Perce พวกเขาเอามา้ ท่ีทิง้ ไวท้ ีน่ ั่นคืน เดนิ ทางไปกับคลาร์กเธอไม่ได้พบกบั ชนเผ่าของเธอระหวา่ งทางกลบั บา้ น พวกเขาต้องการสำหรบั การเดินทางกลับไปทีภ่ เู ขา แต่ Bird Woman ก็รูจ้ ักดนิ แดนท่ีพวกเขาผ่านเธอแสดงเส้นทางทดี่ ที สี่ ุดให้ คลาร์กผ่านภูเขาไป \"ผูห้ ญงิ อินเดยี .. ให้บรกิ ารฉันอยา่ งดเี ยย่ี ม ในฐานะ นอกจากนี้ในเดือนพฤษภาคมปอมก็ปว่ ย ตอนเขาอายุ 15 เดอื นมี ผู้นำทางผา่ นประเทศน้ี \" ไขส้ งู และลำคอของเขาบวม เบิร์ดวแู มนและแมท่ ัพลบู คอของเขาดว้ ยตน้ หวั หอมและข้ผี ้ึงไม่นานปอมก็อาการดขี ้นึ

กลุ่มของลูอิสเข้าร่วมกับคลารก์ ในวันที่ 12 สิงหาคมพวกเขาพบ กันใกลช้ ายแดนมอนทาน่าทางเหนือของดาโคร่าจากนน้ั นกั เดินทางก็ ล่องเรือแคนูลงแม่นำ้ มิสซูรีในไม่ชา้ พวกเขาก็มาถึงหมูบ่ ้านท่ีนกั สำรวจเคย พบกบั Sacagaweaเมื่อสองฤดหู นาวท่ผี า่ นมา แมท่ ัพจ่ายเงนิ ให้ชาบอนโน 15,790.41 บาท ซ่ึงเท่ากบั ค่าจ้าง คนงานสองปีในเวลานนั้ ถงึ เวลาแลว้ ท่ีซาคาจาเวีย,ชาร์บอนโน และปอม ตัวนอ้ ยจะบอกลา นกั สำรวจทุกคน เ ม่อื วนั ท่ี 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2349 กล่มุ ของคลาร์กได้เห็นกอ้ นหนิ ขนาดใหญ่ใกลก้ บั ที่ปจั จุบันคือ Billings รฐั มอนแทนา มันสูง 200 ฟตุ สูง เทา่ กบั ตึก 20 ชน้ั กปั ตนั คลารก์ ตั้งชือ่ หอคอยPompeyใหก้ ับเด็กทป่ี ่วยหนัก คลาร์กปีนข้นึ ไปบนหนิ แล้วสลกั ชอ่ื และวนั ที่ไว้ ปจั จบุ ันหนิ น้มี ีชอื่ ว่า \"Pompeys Pillar\" นอกจากนีค้ ลาร์กยงั ต้ังช่ือลำธารใกล้ ๆ วา่ \"เดก็ ชาย น้อย\" สายนำ้ นเ้ี รยี กว่า \"Pompeys Pillar Creek”

จากนนั้ คณะของการคน้ พบก็รอ่ นลงจากจดุ เรม่ิ ต้นท่ีเซนตห์ ลุยส์ เมอื่ พวกเขาใกล้ถงึ เซนต์หลยุ ส์ผชู้ ายก็เริ่มเฉลมิ ฉลองการเดินทาง พวกเขาครอบคลมุ แปดพันไมลแ์ ละห่างออกไปเป็นเวลายส่ี ิบแปดเดอื น อันยาวนานของพวกเขาใกล้จะจบลงในไม่ชา้ พวกเขาจะได้พบครอบครวั อีก ไม่ได้ยินขา่ วพวกเขามานานจนชาวอเมริกันส่วนใหญค่ ิดวา่ พวกเขาตายไป คร้ัง แล้ว

การเดนิ ทางของลูอิสและคลาร์กมาถึงเซนตห์ ลุยสใ์ นชว่ งปลาย เดอื นกันยายน ทกุ คนตา่ งก็สง่ เสยี งเชยี รท์ ักทายผ้ชู าย พวกเขาเปน็ ฮโี รพ่ วกเขาไดส้ ำรวจดนิ แดนอนั กว้างใหญแ่ ละ หา่ งไกลลูอสิ และคลาร์กไดป้ ูทางไปสู่การตั้งถิน่ ฐานของอเมริกาทาง ตะวันตก

วลิ เลยี ม คลาร์ก เมอรเิ วเธอร์ ลูอสิ วลิ เลียม คลารก์ พ.ศ. 2313-2381 เมอริเวเธอร์ ลูอสิ พ.ศ. 2317-2352 เกิดในสวนเวอรจ์ ิเนยี ใกล้กบั ฟารม์ มอนติเซลโล ของโธมสั เจฟเฟอร์สนั พ่อของเขาและเจฟเฟอร์สันเปน็ เพ่ือน เกิดในเมืองแครอไลน์ รัฐเวอรจ์ เิ นยี ท่ดี ีเหมอื นกับเป็นเพอ่ื นบ้านกัน ครอบครวั ของเขา เช่น เจฟเฟอร์สัน ในปี พ.ศ. 2337 ลอู สิ อาสาเป็นทหาร ปีถดั ไปเขาเข้าร่วมบรษิ ัทนกั แมน่ ปนื นำโดยกปั ตนั วลิ เลียม คลาร์ก และลูอสิ มาจากเมอื งอันเบอมาล เม่ือโธมัส เจฟเฟอร์สนั ขน้ึ ดำรงตำแหนง่ ประธานาธิบดใี นปี พ.ศ. ในปี พ.ศ. 2326 พ่ชี ายของเขา จอร์จ รอเจอรส์ 2344 ลูอิสไดย้ า้ ยเข้ามาในทำเนียบขาวในฐานะผู้ชว่ ยส่วนตวั ของเขา สองปีตอ่ มา คลารก์ ปฏิเสธ โธมัส เจฟเฟอร์สนั ทเ่ี ป็นตวั เลอื กในการสำรวจข้ามประเทศ 20 ประทานาดิบดเี จฟเฟอร์สัน ได้แต่งต้งั ใหเ้ ขาเปน็ ผนู้ ำคณะเดนิ ทางสำรวจอเมริกา ปตี อ่ มา วลิ เลียมร่วมรนุ่ กัปกันของการเดินทางของลูอสิ และคลาร์ก ตะวันตก ลอู ิสขอให้อดีตผบู้ ัญชาการของเขากัปตัน คลารก์ รว่ มกับเขาดว้ ย กปั ตนั วิลเลียม คลาร์กใชเ้ วลา 4 ปใี นกองทพั เขาเป็นนักเดนิ เรอื ทมี่ ฝี มี อื ดี หลงั จากการเดนิ ทาง ลูอิส ไดร้ บั เลอื ก เป็นผสู้ ร้างแผน่ ทแ่ี ละเป็นผู้บรหิ ารชายแดน วารสารท่มี ีชอ่ื เสยี งของเขาจากการ ใหเ้ ปน็ ผวู้ ่าการรัฐหลุยเซยี นา เดินทางของลอู ิสและคลารก์ บอกเลา่ เหตกุ ารณ์ในแตล่ ะวันของการเดนิ ทาง เทอรร์ ทิ อรี ลูอสิ ทำงานไดแ้ ย่มาก เขาเป็นคนดม่ื หลังจากการเดินทางท่มี ีชอ่ื เสยี ง คลารก์ ได้กลบั บ้านในเซนต์หลุยส์ เขา แอลกอฮอล์หนัก ผู้หญงิ ที่เขารกั แตง่ งานกบั คนอืน่ กลายเปน็ ผู้ เขาเป็นหนเ้ี พ่ือนหลายคน ประกอบกิจการอนิ เดยี ในประเทศ เขาแตง่ งานและตั้งช่ือลูกชายคนแรกของเขาวา่ เมอรเิ วเธอร์ ลอู ิส คลาร์ก วลิ เลียม คลารก์ ยงั เลี้ยงดูและให้การศกึ ษาแก่ เมอ่ื วนั ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2352 เมอริเวเธอร์ ลูอิส ยิงตัวเองเสียชวี ิต ณอณ แบ็บตสิ ต์ (Pomp) และลิเซ็ตตท์ ี่เปน็ ลกู ๆ ของซาคาจาเวยี

บทท่ี 8 เขาต้องการให้ ชาร์บอนโน ย้ายครอบครวั ไปท่ีน้นั ดว้ ย เกดิ อะไรข้นึ กับ Bird Woman (ซาคาจาเวยี ) ชาร์บอนโนต้องการทดี่ นิ เพอ่ื ทำฟาร์มใกล้เซนต์หลุยส์หรือไม?่ เขาต้องการเริม่ ตน้ ธรุ กิจขนาดเลก็ หรอื ไม?่ คลารก์ จะช่วยเขา แต่สงิ่ ท่คี ลาร์ก ตอ้ งการจริง ๆ คอื รับ แลว้ หญงิ สาวโชโชนกลายเปน็ อะไร? ซาคาจาเวียได้สร้างการเดนิ ทางทน่ี า่ ท่ึงท่ีสุด เลี้ยงปอมป์ (Pomp) กปั ตันคลารก์ เขยี นจดหมายถึงท้ังคู่: คร้ังหนงึ่ ในประวตั ศิ าสตร์อเมริกา เธอเดินทางไปแลว้ 4,500 ไมล์ โดยแบกลกู นอ้ ยของเธอไวบ้ นหลังเธอ หากไม่มเี ธอการสำรวจอาจล้มเหลว แตเ่ ธอไม่ได้รับเงิน สำหรับลกู ชายตัวนอ้ ยของเขา (เด็กชายปอมป์ Pomp ของฉัน) คุณร้ดู ีถงึ ความรกั ของฉนั ที่มตี อ่ เขา….. ฉนั บอกอีกคร้ังว่า ถา้ คุณจะพาลูกชายของคุณ….. มาให้ฉนั แมแ้ ต่บาทเดยี ว ฉนั จะให้ความการศึกษาและปฏบิ ตั ติ ่อเขาเหมือนลกู ของฉันเอง….. สักพักซาคาจาเวยี ปอมป์ (Pomp) และชาร์บอนโน พกั ท่ีหมบู่ ้าน อนิ เดยี ท่ีนน้ั ชาร์บอนโนได้รับจดหมายจากคลารก์ คลาร์กคิดถงึ พวกเขา คลาร์ก ซาคาจาเวยี สามีของเธอและปอมป์ (Pomp) ก็ไปเซนต์หลุยส์ในทส่ี ดุ คดิ ถงึ ปอมป์ (Pomp) มากทีส่ ุด คลาร์ก วางแผนที่จะตง้ั รกรากในเซนต์หลยุ ส์ ในฤดูใบไม้ร่วง ปี พ.ศ. 2353 ชารบ์ อนโนไดซ้ ่ือฟาร์มเลก็ ๆ จากคลารก์ เป็นเวลา 5 เดือน ซาคา จาเวีย และปอมป์ (Pomp) อาศัยอยู่ที่น้นั แตช่ าร์บอนโนรสู้ กึ กระสบั กระส่าย ใน ฤดูใบไมผ้ ลปิ ีหนา้ เขาพาซาคาจาเวยี ไปค้าขาย ขนของขึน้ ท่ีแม่น้ำมิสซรู ี เขาได้รับ การดูแลจากวลิ เลียม คลาร์กและจูเลยี ภรรยาของวิลเลยี ม คลาร์ก

ในช่วงปลายปี พ.ศ. 2355 ซาคาจาเวยี และชาร์บอนโน อยู่ทโี่ พสตซ์ อื้ ขายในทาง ใตข้ องดาโกตา้ ซาคาจาเวีย เสียชวี ติ ทน่ี ้นั เมื่อวันท่ี 20 ธนั วาคม พ.ศ. 2355 เธอ เพง่ิ กำเนดิ ลกู สาวชือ่ ลิเซ็ตต์ เสมียนท่ีป้อมบนั ทึกขา่ วเศร้า: เยน็ วนั น้ภี รรยาของชารบ์ อนโน Snake (woman) เสยี ชีวติ ดว้ ยการ เปน็ ไข่เนา่ เธอเปน็ ผู้หญิงทดี่ แี ละเกง่ ทส่ี ุดในป้อม อายุประมาณ 25 ปี เธอท้งิ เด็ก ทารกทีด่ ี คลารก์ พาเด็กผู้หญิงลเิ ซ็ตต์ไปด้วย เขาเล้ียงดลู กู ๆ ท้งั สองของซาคาจา เวยี ปอมป์ (Pomp) กลายเปน็ ไกดแ์ ละพอ่ ค้า ชาวตะวันตกทร่ี ูจ้ ักกันดี ต่อมาเขา เปน็ นายกเทศมนตรขี องเมอื งสเปนในแคลฟิ อร์เนยี ส่ิงท่ปี อมป์ (Pomp) เป็นลิ เซตต์ไมท่ ราบ

บทที่ 9 ช่อื เสยี งของซาคาจาเวีย เป็นเวลาเกือบหนง่ึ ศตวรรษหลงั จากการเดนิ ทางของลอู ิสและคลารก์ ซาคาจาเวยี ถูกลืมไปมาก ในช่วงปี พ.ศ. 2343 ชาวอินเดียและคนผิวขาวไดต้ ่อสู้ กบั สงครามมากมาย คนผิวขาวไมต่ อ้ งการให้เกียรติคนอเมริกนั โดยกำหนด ภายในปี พ.ศ. 2443 การต่อส้สู ิน้ สดุ ลง ประเทศกำงลังเตรยี มพร้อม ทจี่ ะเฉลมิ ฉลองครบรอบ 100 ปีของการเดนิ ทาง นน้ั คือตอนทอ่ี เมริกาพบซาคาจา เวยี ทันใดนัน้ เธอก็กลายเปน็ ทร่ี ู้จกั อย่างมาก ซาคาจาเวียมีสถานทสี่ ำคญั ท่ตี ้งั ชอื่ ใหเ้ ธอและอนุสรณส์ ถาน ท่สี รา้ งขน้ึ เพอื่ เปน็ เกียรติแก่เธอมากกว่าผหู้ ญิงอเมรกิ นั คนอ่ิน ๆ ไอดาโฮ มอนทานา่ Oregon และWyoming มีภเู ขาทต่ี ั้งชื่อตามซาคา จาเวยี เมืองวอชงิ ตันและดาโกต้าเหนือ มีทะเลสาบท่ีตงั้ ช่อื เธอ

เธอยงั กลายเปน็ เร่ืองโปรดของศลิ ปนิ เหรียญทองวาคาจาเวียออกมาในปี พ.ศ. 2543 แสดงใหเ้ หน็ หญิงสาว อินเดยี อ้มุ ลูกน้อยของเธอ เหรียญดงั กลา่ วเรม่ิ ตน้ ในช่วงเฉลมิ ฉลองของลูอิสและ และนักเขยี น ไมม่ ีใครรู้วา่ เธอหน้าตาเป็น คลารก์ ปี พ.ศ. 2547-2549 จะครบรอบ 200 ปี ของการเดนิ ทาง ชาวอเมรกิ นั จะ อย่างไร ใหเ้ กียรตินักสำรวจทางทะเลเปน็ ประวตั ศิ าสตรแ์ ละพวกเขาจะจดจำหญงิ ชาวโช โชนท่ีชว่ ยพวกเขาไปที่นนั้ ซาคาจาเวยี ศลิ ปินจงึ ตอ้ งใชจ้ ินตนาการ รปู ปัน้ ของเธอ ตง้ั อยทู่ ศ่ี าลาวา่ การรัฐในบิสมาร์ก รัฐดา โกต้าเหนอื รฐั สภาของ ยู.เอส. ในวอชิงตัน ดี.ซ.ี เม่ือศตวรรษที่ 21 ใกล้เข้ามา โรงกษาปณ์ของสหรัฐได้วางแผนที่จะ ออกเหรียญดอลลา่ ใหม่ ซาคาจาเวียจะปรากฎทดี่ ้านหวั ของเหรียญ ศิลปินยส่ี ิบ กวา่ คนสง่ ผลงานออกแบบเพ่ือแลกกับเงนิ ดอลล่าทอง โรงกษาปณ์แสดงตวั เลือกสุดทา้ ยบน เว็บไซต์ ชาวอเมริกนั มากกว่า 120,000 คน โหวตใหพ้ วกเขาชื่นชอบทางอีเมล หลายคนเปน็ เด็กนกั เรียน