7A40Alisa-2

สขุ สนั ต์ วนั เกดิ นะ มงั กรรอนน่ี ผู้แตง่ อลษิ า อัครบุตร

วนั น้ีเป็นวนั เกดิ ของมงั กรรอนน่ี “พวกเราทาขนมเคก้ ใหร้ อนน่ีกนั เถอะ” ฮปิ โปโป้ เสนอ “เอาส!่ิ ทาเคก้ กอ้ นใหญ่ๆ เลยนะ” ยรี าฟฟี ฟ่ีตอบ

วา่ แตพ่ วกเราทาขนมเคก้ ไม่เป็นนะ “แต่ไม่เป็นไรหรอก เรามตี าราทาอาหารเราเปิดตาราทาเคก้ กนั กไ็ ด”้ ฮปิ โปโป้ บอก

“กอ่ นอน่ื ตอ้ งมแี ป้ งกบั ไข่” ฮปิ โปโป้ บอก “เราไม่มแี ป้ งกบั ไข่เลย” สนุ ขั ป็อกก้ตี อบ “เอะ๊ !แตเ่ รามนี มกบั มะเขือเทศน่ี” จรี าฟฟีฟ่ีบอก

แลว้ ทง้ั หมดกช็ ่วยกนั ทาเคก้ เรม่ิ จาก ผสมเนยแข็งกบั เกลอื เตมิ นมและมะเขือเทศลงไปดว้ ย

จากน้นั กน็ าสว่ นผสมท่ไี ด้ เขา้ เตาอบ

ในทส่ี ุดกไ็ ดเ้ คก้ แต่เป็นเคก้ ท่หี นา้ ตาประหลาดไปสกั หน่อย “พวกเรารบี นาไปใหม้ งั กรรอนน่ีกนั เถอะ” ฮปิ โปโป้ เสนอ พวกเขาช่วยกนั จดั เคก้ ลงตะกรา้

พวกเขาพากนั เดนิ ไปบา้ นของมงั กรรอนน่ี

“สุขสนั ตว์ นั เกดิ จา้ มงั กรรอนน่ี น่ีจะ๊ เคก้ แสนอรอ่ ยของเธอ” “โอย๊ !”สนุ ขั ป็อกก้สี ะดดุ กอ้ นหนิ ทาเคก้ กระเดน็ ออกจากตะกรา้ ลงน้า

“โธ!่ เคก้ แสนอรอ่ ย ของพวกเรา” “ไม่เป็นไรหรอกจะ๊ เพอ่ื นๆ” มงั กรรอนน่ีปลอบ “คุณแม่กท็ าเคก้ ใหฉ้ นั เหมือนกนั น่ีไงจะ๊ มากนิ กนั เถอะ”

“โอโ้ หอ้ รอ่ ยจงั เลย”สนุ ขั ป็อกก้บี อก “อรอ่ ยสุดๆ”ฮปิ โปโป้ บอก “ฉนั วา่ อรอ่ ยและ กอ้ นใหญ่เกอื บเท่าเคก้ ทเ่ี ราทามาใหม้ งั กรรอนน่ีเลยละ่ เธอวา่ จรงิ รปึ ่าวจะ๊ เดก็ ๆ”

ในภาพเด็กๆเหน็ สนุ ขั กต่ี วั 3 57

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ 3

ถกู ตอ้ งนะคะ เกง่ มากเลยคะ่ 5

ยงั ไม่ถกู นะคะ ลองนบั สนุ ขั ดูใหม่นะคะ 7

คลกิ เลอื กภาพสว่ นผสมท่หี ายไปลงในช่องว่าง ?

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ พยายามอกี นิดนะคะ

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ ลองใหม่นะคะ

ถกู ตอ้ งนะคะ เกง่ มากเลยจา้

เดก็ ๆคดิ วา่ ฮปิ โปตวั ไหนขนาดเท่าฮปิ โปตวั สมี ่วง

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ ลองใหม่อกี ทนี ะคะ

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ ลองใหม่อกี ครง้ั

ถกู ตอ้ งนะคะ เกง่ มากเลยคะ่

สว่ นไหนของขนมเคก้ ท่หี ายไป ?

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ

ถกู ตอ้ งนะคะ เกง่ มากเลยคะ่

ภาพใดสูงเทา่ ยรี าฟ

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ พยายามอกี นิดนะคะ

ยงั ไม่ถกู ตอ้ งนะคะ

ถกู ตอ้ งนะคะ หนงั สอื สูงเทา่ ยรี าฟเกง่ มากเลยคะ่

เกง่ มากเลยจา้