คำถวายสังฆทาน

แบบท่ี ๑ คาํ ถวายสงั ฆทาน (แบบมอี าหารดว ย) (ตัง้ นะโม ๓ หน) อมิ านิ มะยงั ภนั เต, ภตั ตาน,ิ สะปะรวิ ารานิ, ภกิ ขสุ งั ฆสั สะ, โอโณชะยามะ, สาธุ โน ภันเต, ภิกขุสงั โฆ, อิมาน,ิ ภตั ตาน,ิ สะปะรวิ าราน,ิ ปะฏคิ คณั หาตุ, อัมหากงั , ทฆี ะรตั ตงั , หติ ายะ, สขุ ายะ. ขาแตพ ระสงฆผูเจรญิ , ขาพเจา ท้ังหลาย, ขอนอมถวาย, ภตั ตาหาร, กบั ทั้ง บริวาร, ทัง้ หลายเหลาน,้ี แกพระภกิ ษสุ งฆ, ขอพระภิกษสุ งฆจ งรบั , ภัตตาหาร, กบั ทง้ั บรวิ าร, ท้งั หลายเหลา นี,้ ของขา พเจา ทัง้ หลาย, เพอ่ื ประโยชน, และความสุข, แกขา พเจา ท้ังหลาย, ตลอดกาลนาน เทอญ. ..................................... แบบที่ ๒ คาํ ถวายสงั ฆทาน เพอื่ อทุ ศิ กศุ ลใหผ ตู าย (แบบมอี าหารดว ย) (ตั้งนะโม ๓ หน) อิมานิ มะยัง ภนั เต, มะตะกะภัตตานิ, สะปะรวิ ารานิ, ภกิ ขุสงั ฆสั สะ, โอโณชะยามะ, สาธุ โน ภนั เต, ภกิ ขสุ ังโฆ, อิมาน,ิ มะตะกะภตั ตาน,ิ สะปะริวารานิ, ปะฏคิ คณั หาตุ, อมั หากญั เจวะ, มาตาปต ุ, อาทนี ญั จะ, ญาตะกานงั , กาละกะตานงั , ทฆี ะรตั ตงั , หิตายะ, สุขายะ. ขา แตพ ระสงฆผ ูเ จริญ, ขาพเจาท้ังหลาย, ขอนอมถวาย, มะตะกะภตั ตาหาร, กับ ท้ังบรวิ าร, ทัง้ หลายเหลา นี,้ แกพ ระภกิ ษุสงฆ, ขอพระภิกษสุ งฆจ งรบั , มะตะกะ ภตั ตาหาร, กับทั้งบรวิ าร, ทง้ั หลายเหลาน้,ี ของขาพเจา ทงั้ หลาย, เพ่อื ประโยชน, และความสุข, แกข าพเจา ท้งั หลาย, แกญ าตขิ องขาพเจา ทั้งหลาย, มีมารดาบิดาเปน ตน, แก. ......(ออกช่ือผลู วงลับ) ดวย, ตลอดกาลนาน เทอญ. ..................................... หมายเหตุ : การถวายสงั ฆทานแบบทม่ี ีอาหารดวย จะตองถวายกอนเที่ยงวนั

แบบท่ี ๓ คาํ ถวายสงั ฆทาน (แบบไมม อี าหาร) (ตัง้ นะโม ๓ หน) อมิ านิ มะยัง ภนั เต, สงั ฆะทานาน,ิ สะปะรวิ าราน,ิ ภกิ ขุสังฆสั สะ, โอโณชะยามะ, สาธุ โน ภนั เต, ภกิ ขุสงั โฆ, อิมาน,ิ สังฆะทานาน,ิ สะปะริวารานิ, ปะฏคิ คณั หาต,ุ อัมหากัง, ทฆี ะรัตตัง, หติ ายะ, สขุ ายะ. ขาแตพระสงฆผเู จรญิ , ขาพเจา ทั้งหลาย, ขอนอมถวาย, สงั ฆทาน, กับท้ัง บริวาร, ท้ังหลายเหลาน,ี้ แกพระภิกษุสงฆ, ขอพระภิกษสุ งฆจ งรบั , สงั ฆทาน, กบั ท้ัง บริวาร, ท้ังหลายเหลา น้ี, ของขาพเจา ท้ังหลาย, เพอ่ื ประโยชน, และความสขุ , แกขา พเจา ทัง้ หลาย, ตลอดกาลนาน เทอญ. ..................................... แบบที่ ๔ คาํ ถวายสงั ฆทาน เพอ่ื อทุ ศิ กศุ ลใหผ ตู าย (แบบไมม อี าหาร) (ตงั้ นะโม ๓ หน) อมิ านิ มะยัง ภนั เต, สงั ฆะทานานิ, สะปะริวาราน,ิ ภิกขุสงั ฆสั สะ, โอโณชะยามะ, สาธุ โน ภนั เต, ภกิ ขสุ งั โฆ, อิมาน,ิ สงั ฆะทานาน,ิ สะปะริวารานิ, ปะฏคิ คณั หาตุ, อัมหากญั เจวะ, มาตาปต ,ุ อาทนี ญั จะ, ญาตะกานงั , กาละกะตานงั , ทีฆะรตั ตัง, หิตายะ, สขุ ายะ. ขาแตพ ระสงฆผูเ จริญ, ขาพเจา ทงั้ หลาย, ขอนอ มถวาย, สังฆทาน, กบั ทั้งบรวิ าร, ท้งั หลายเหลาน,ี้ แกพ ระภกิ ษุสงฆ, ขอพระภิกษสุ งฆจ งรับ, สังฆทาน, กับทั้งบรวิ าร, ทัง้ หลายเหลา น,ี้ ของขาพเจา ทงั้ หลาย, เพื่อประโยชน, และความสุข, แกขาพเจา ท้งั หลาย, แกญาตขิ องขาพเจาทงั้ หลาย, มมี ารดาบิดาเปนตน, แก....(ออกชือ่ ผูลวงลับ) ดวย, ตลอดกาลนาน เทอญ. .....................................

คาํ อปโลกนส ังฆทาน (เปนพิธกี รรมของพระสงฆ เพื่อแบงอาหาร) ยคั เฆ ภนั เต สงั โฆ ชานาตุ ขอพระสงฆท้งั ปวง จงฟง คําขาพเจา บัดนี้ ทายก-ทายกิ าผูมจี ิตศรทั ธา ไดนอ มนําซงึ่ ภัตตาหาร มาถวายเปน สงั ฆทาน แก พระภกิ ษุสงฆ อนั วาสังฆทานนี้ ยอ มมีอานิสงสอ ันย่งิ ใหญ สมเด็จพระพทุ ธองคจ ะไดจําเพาะเจาะจงวาเปน ของภิกษุรปู ใดรูปหนงึ่ ก็หามิได เพราะเปน ของไดแกสงฆท่ัวทงั้ สงั ฆมณฑล พระพทุ ธองคต รัส วา ใหแ จกกนั ตามบรรดาทม่ี าถงึ ฉะนั้นบัดนี้ ขา พเจาจะสมมติตนเปน ผูแจกของสงฆ พระสงฆท งั้ ปวงจะเห็นสมควรหรือไม เหน็ สมควร ถาเหน็ วา ไมเ ปนการสมควรแลว ไซร ขอจงไดท กั ทว งข้นึ ในทามกลางสงฆอ ยา ได เกรงใจ ถา เหน็ วา เปนการสมควรแลว ก็จงเปนผูนิ่งอยู (หยดุ นิดหน่งึ ) บัดน้ี พระสงฆท ั้งปวงนง่ิ อยู ขา พเจาจกั รไู ดวา เปนการสมควรแลว จะไดท าํ การแจกของสงฆ ตอ ไป ณ กาลบดั นี้ อะยงั ปะฐะมะ ภาโค มะหาเถรัสสะ ปาปณุ าติ สว นที่หน่ึง ยอ มถงึ แกพ ระเถระผใู หญผ ูอยูเหนือขาพเจา อะวะเสสา ภาคา อัมหากงั ปาปณุ นั ติ สว นทีเ่ หลอื จากพระเถระผใู หญแลว ยอมถงึ แกข าพเจา ท้ังหลาย ตามบรรดาท่ีมาถงึ พรอ ม กันทุกๆ รปู (ตลอดถึงสามเณร อบุ าสก-อุบาสกิ า และทกุ คนภายในวัดดวย) เทอญ. (พระทกุ รปู กลา วพรอมกันวา สาธุ) .............................................