พระบรมราโชบายด้านการศึกษารัชกาลที่10

• ข้อนีม้ ีคำขยำยวำ่ ต้องมีควำมรู้ควำมเข้ำใจท่ีมีตอ่ ชำตบิ ้ำนเมือง ยดึ มนั่ ในศำสนำ มน่ั คง ในสถำบนั พระมหำกษัตริย์ และมีควำมเอือ้ อำทรตอ่ ครอบครัวและชมุ ชนของตน

• มีคณุ ธรรม ข้อนีม้ ีคำขยำยวำ่ ให้รู้จกั แยกแยะสงิ่ ที่ผิด-ท่ีถกู สิ่งชวั่ -สิ่งดี เพ่ือปฏิบตั ิแตส่ งิ่ ที่ชอบท่ีดงี ำม ปฏิเสธสิง่ ที่ผิดท่ีชว่ั เพื่อสร้ ำงคนดีให้ แก่บ้ ำนเมือง

• ข้อนีม้ ีคำขยำยว่ำ ต้องให้เดก็ รักงำน ส้งู ำน ทำงำนจนสำเร็จ อบรมให้เรียนรู้กำรทำงำน ให้สำมำรถเลีย้ งตวั และเลยี ้ ง ครอบครัวได้

• ข้อนีม้ ีคำขยำยวำ่ กำรเป็นพลเมืองดเี ป็นหน้ำท่ีของทกุ คน สถำนศกึ ษำและสถำนประกอบกำรต้องสง่ เสริมให้ทกุ คนมีโอกำส ทำหน้ำท่ีพลเมืองดี กำรเป็นพลเมืองดีหมำยถึงกำรมีนำ้ ใจ มีควำมเอือ้ อำทร ต้องทำงำนอำสำสมคั ร งำนบำเพ็ญประโยชน์ “เหน็ อะไรที่จะทำเพื่อบ้ำนเมืองได้ก็ต้องทำ”

• พระบรมรำโชบำยทงั้ หมดนี ้ ไมใ่ ชส่ งิ่ ท่ียำกเกินกวำ่ ครูจะทำและสงั่ สอนศิษย์ให้ทำได้ หำกครูตงั้ ใจสร้ำง ศษิ ย์ให้ได้ผลตำมพระบรมรำโชบำยทงั้ ๔ ข้อนีก้ จ็ ะทำให้ชำติบ้ำนเมืองเจริญ ไมม่ ีคนที่นิ่งดดู ำยปลอ่ ยให้ เกิดควำมชว่ั ควำมไมด่ ีในบ้ำนเมือง ที่สำคญั ประกำรหนง่ึ คือ กำรรู้จกั แยกแยะสงิ่ ท่ีถกู ที่ผิด สง่ิ ที่ดีท่ีชว่ั และเลือกรับเลอื กทำแตท่ ำงทถ่ี กู ท่ีดี เด็กไทยควรรู้จกั ใช้วิจำรณญำณของตน ไมต่ ำมแฟชนั่ ตำมสงั คมโดย ไร้สต.ิ อีกประกำรหนงึ่ ทค่ี วรน้อมนำมำใสเ่ กล้ำฯ คือ พระบรมรำโชบำยที่วำ่ เหน็ อะไรท่ีควรทำเพ่ือ บ้ำนเมืองก็ต้องทำ คนไทยเหน็ อะไรท่ีควรทำเพื่อบ้ำนเมืองกต็ ้องลงมือทำ ไมป่ ลอ่ ยให้ผำ่ นไปด้วยควำมคดิ วำ่ “ธรุ ะไมใ่ ช่”