uygurs

กลุม่ ชาติพนั ธุ์อุยกูร์( U y g h u r s ) 维吾尔族 เรยี บเรยี งโดย คุณครกู สณิ า พ่มุ ไม้

คำนำ หนงั สอื เลม่ น้ีเป็นสว่ นหนึ่งของรำยวชิ ำคอมพิวเตอรแ์ ละเทคโนโลยีเพ่ือกำรสอนภำษำจนี โดยมีจดุ ประสงคเ์ พ่ือนำเสนอกลุม่ ชำตพิ นั ธใ์ นประเทศจนี ซงึ่ มีจำนวนมำกถึง 56 กลุม่ ชำตพิ นั ธุ์เชน่ ฮนั่ แมนจู จว้ ง หุย ฯลฯ ซง่ึ เน้ือหำภำยในหนงั สอื เลม่ น้ีจะเนน้ใหค้ วำมรูเ้ รอ่ื งกลุม่ ชำตพิ นั ธุอ์ ุยกูร์ (Uyghurs) 维吾尔族 เป็ นหลกั ขอขอบคณุ อำจำรยม์ ำ๊ เปียว ผใู้ หค้ วำมรูแ้ ละมอบหมำยงำนน้ีใหท้ ำ หวงั วำ่ หนงั สอื เลม่ น้ีจะใหค้ วำมรแู้ กผ่ ูอ้ ำ่ น และเป็นประโยชน์แกต่ วั ผจู้ ดั ในกำรไดค้ ะแนน กสณิ ำ 11/10/2561

สำรบญั ก ขคำนำ 1สำรบญั 2ควำมหมำย 3ภำษำ 4เส้อื ผำ้ เครอื่ งแตง่ กำย 5กำรทกั ทำยและลกั ษณะนิสยัอำชพี

1ควำมหมำย คำวำ่ “อุยกูร”์ มีควำมหมำยวำ่ สำมคั คกี นั และรว่ มกนัซงึ่ ชนชำตอิ ยุ กูรเ์ ป็ นชนเผำ่ เกำ่ แก่ของภำคเหนือของจนี ( แผนทป่ี ระเทศจนี ) ชำวอุยกูรใ์ ชช้ วี ติ อำศยั อยทู่ วั่ ซนิ เกยี ง สว่ นใหญอ่ ำศยั อยเู่ มอื งทำงใตภ้ เู ขำเทยี นซำน เชน่ เมอื งคำสอื เมืองเหอเถยี น และเมืองอำคซู เป็นตน้

2ภำษำ ชนชำตอิ ุยกูรม์ ีภำษำและอกั ษรของตนเองก็คอื “ภำษำอยุ กูร”์เป็นภำษำกลุม่ เตอรก์ ิก ( ภำษำอุยกรู ์ ) คำศพั ทพ์ ้ืนฐำนมำจำกภำษำกลุม่ เตอรก์ ิก มีคำยืมจำกภำษำเปอรเ์ ซยี มำกเชน่ เดยี วกบั ภำษำอุซเบก นอกจำกน้ีเป็ นคำยมื จำกภำษำจนี และภำษำรสั เซยี

3เส้อื ผำ้ เครอื่ งแตง่ กำย เส้อื ผำ้ ประจำชำตอิ ยุ กรู ค์ อื ไมว่ ำ่ ผชู้ ำยผหู้ ญงิ ผสู้ งู อำยุหรอื วำ่เด็กตำ่ งใสห่ มวกเล็กทม่ี ีลำยสเี่ หลี่ยม ผชู้ ำยนิยมใส่ “เชยี ผนั้ ”ซง่ึ เป้ นเส้อื คลุมยำว สว่ นขำ้ งในใส่เส้อื แขนสน้ั หรอื แขนยำวทมี่ ีลำย ผูห้ ญงิ นิยมใสก่ ระโปรงและขำ้ งนอกใสเ่ ส้อื กก๊ั สดี ำ และชอบใส่เครอื่ งแตง่ กำยตำ่ งๆเชน่ ตำ่ งหู กำไลมือ แหวนและสรอ้ ยคอ เป็นตน้ สำวๆนิยมถกั เปียหลำยเสน้ แตป่ ัจจบุ นั ชำวอยุ กูรใ์ นเมืองก็นิยมใสเ่ ส้อื ธรรมดำ

4กำรทกั ทำยและลกั ษณะนิสยั ชำวอุยกูรม์ ีมรรยำทมำก เวลำเจอผใู้ หญห่ รือเพ่ือนก็เอำมือขวำแนบทห่ี นำ้ อกตรงกลำง กม้ ตวั ลงและทกั ทำย เป็ นชนชำตทิ ม่ี ีอธั ยำศยั ชอบรบั แขก ชนชำตอิ ยุ กูรเ์ ป็นชนชำตทิ ม่ี ีควำมถนดั ในกำรรอ้ งเพลงและเตน้ รำ ระบำของชนชำตอิ ุยกูรม์ ที ว่ งทำนองงดงำมและหมุนเร็วซง่ึสะทอ้ นใหเ้ ห็นถึงนิสยั อนั รำ่ เรงิ ของชำวอุยกูร์

5อำชพี ชนชำตอิ ุยกูรท์ ำกำรผลิตและกำรเกษตรเป็นหลกั และทำกำรเล้ยี งสตั วด์ ว้ ย ชำวอยุ กูรท์ ำธุรกิจและหตั ถกรรมทสี่ บื ทอดกนั มำชำ้นำนเจรญิ รุง่ เรอื งมำกและมรี ะดบั ศลิ ปะคอ่ นขำ้ งสงู ผลติ ภณั ฑ์ตำ่ งๆ เชน่ พรม ผลติ ภณั ฑเ์ ยบ็ ปักถกั รอ้ ย ผำ้ ไหม กำทองแดงมีดและเครอื่ งดนตรชี นชำติอยุ กูรท์ ี่ชำวอุยกูรผ์ ลิตมเี อกลกั ษณ์พิเศษของชนชำติอุยกรู ์ ( ภำพทงุ่ หญำ้ และฝงู สตั วเ์ ล้ยี งของชำวอุยกูร์ )

แหลง่ อำ้ งองิ รูไ้ ปโมด้ หนำ้ เยำวรำช (นำมปำกกำ). (2559). มำรูจ้ กั ชำวอยุ กูร์ และทมี่ ำของมณฑลซนิ เกียงอุยกูร.์ ไดจ้ ำกhttps://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1436511309. [สบื คน้ เมื่อ 10 ตลุ ำคม 2561] วกิ ิพีเดยี สำรำนุกรมเสรี. (2559). ภำษำอุยกูร.์ ไดจ้ ำกhttps://th.wikipedia.org/wiki/. [สืบคน้ เม่ือ 10 ตุลำคม 2561]

กำรที่อยใู่ กลก้ บั ประเทศในเอเชยี กลำงหลำยประเทศ ทำใหป้ ระชำกรพ้ืนเมอื งของซนิ เกียงไมใ่ ชช่ ำวจนี แตเ่ ป็นคนเช้อื สำยเตริ ก์ ทเี่ รียก ตวั เองวำ่ ชำว \"อุยกูร\"์ หรอื ภำษำจนี เรยี ก เหวยอเู๋ ออ่ นบั ถือศำสนำอสิ ลำม