รวมกลอนทั้งหมด

สู่ ความ คดิ สู่บทกวี สาขาวชิ าภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่ รหัสวชิ า ๖๐๔- ๒๐๕

คาํ นํา หนังสือเรียนอิเล็กทรอนิกส์(E-book) เร2ือง สู่ความคิดสู่บทกวี เป็ นส่วนหน2ึง ของรายวชิ า การอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ 604-204 ของนกั ศึกษาคณะ ศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่ จดั ทาํ ขJึนเพื2อเรียบเรียบเรียงบท ประพนั ธ์ประเภทโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่าย ซ2ึงผูป้ ระพนั ธ์ได้รวบรวมบท ประพนั ธ์ไวท้ Jงั หมด จาํ นวน 12 เรื2อง โดยมีการประพนั ธ์ทJงั งานเด2ียวและงานกลุ่มซ2ึง งานท2ีประพนั ธ์ร่วมกนั นJนั ผปู้ ระพนั ธ์ไดร้ ะบุชื2อผแู้ ต่งไวด้ า้ นล่างของบทประพนั ธ์ ผูป้ ระพนั ธ์หวงั เป็ นอย่างย2ิงว่าหนงั สืออิเล็กทรอนิกส์ เร2ือง สู่ความคิดสู่บทกวี จะเป็ นประโยชน์แก่ผอู้ ่านอยา่ งยงิ2 หากมีขอ้ แนะนาํ หรือขอ้ สอบเสนอแนะประการใด ผเู้ ขียนขอนอ้ มรับคาํ ติชมอยา่ งเตม็ ใจเป็นอยา่ งยงิ2 นาเดีย อุเซ็งลานง ผจู้ ดั ทาํ

สารบญั เร2ือง หนา้ กาพยย์ านี ๑๑ ๑ กาพยย์ านี ๑๑ ๒ กาพยฉ์ บงั ๑๖ ๓ กาพยส์ ุรางคนางค์ ๔ กลอนคละ ๕ กลอนสกั วา ๖ โคลงสี2สุภาพ ๗ ร่ายโบราณ ๘ โคลงสามสุภาพ ๙ สาลินีฉนั ท์ ๑๐ กลอนเปล่า ๑๑ วรรณรูป ๑๒

กาพยย์ านี ๑๑ เทย-ี วทะเล ฉบั กบั ครอบครัวชอบไปเท/ียวทะเลเป็นอยา่ งมาก เม/ือครอบครัวฉนั ไดไ้ ปเที/ยวดว้ ยกนั กจ็ ะไป สถานที/ต่าง ๆ ที/สวยงาม ฉบั ชอบไปเดินเล่นริมหาดทรายและพานอ้ ง ๆ ไปเล่นนFาํ ทะเลเป็น สถานท/ีอุดมไปดว้ ยธรรมชาติ มีหาดทรายสีขาวที/สวยงาม นFาํ ทะเลสีฟ้าครามสบายตา ชวนให้ รู้สึกผอ่ นคลายอยา่ งแทจ้ ริง รู้สึกไดป้ ลดปล่อยไปกบั มนั ทาํ ใหเ้ รารู้สึกมีกาํ ลงั ใจมากยง/ิ ขFึน ลมพดั แรงไปมา มองนกบินอยเู่ นินนาน เสียงคล/ืนค่อยประสาน ค่อยดามใจคนอกหกั

กาพย์ยานี ๑๑ ฉันชอบ ฉนั ชอบทาํ อาหาร ฉนั ชอบทานนFาํ ชาเขียว ฉนั ชอบการท่องเท/ียว ฉนั ชอบเที/ยวเม/ือไดต้ งั ค์ ฉนั รักเราสงั สรรคก์ นั ฉนั รักเที/ยวภูเขา ฉนั รักจนั ทร์ตอนกลางคืน ฉนั รักเที/ยวขา้ มวนั

กาพย์ฉบัง ๑๖ ฉนั เกลียดคนผดิ สญั ญา ขอไปไม่ลา ขอออกห่างคนพวกนFี จะมาราวี ฉนั กลวั พวกคนไม่ดี ตอ้ งดูใหด้ ีเพ/ือนเอย

กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ นงั/ มองดูกนั คืนนFีมีจนั ทร์ ลอ้ มรอบดว้ ยดาว ทอแสงสวยงาม ฝากใจฝากความ พร่างพราวเหลืองคราม ฝากไปบนฟ้า ช่างดูอา้ งวา้ ง วนั นFีฟ้าสาง ระลึกถึงเขา เงียบเหงาถามหา จากไปไม่มา คนที/จากลา ช่างร้ายเหลือเกิน (ประพนั ธ์โดย สมาชิกในกลุ่ม)

กลอนคละ สตั วท์ 2ีน่ารัก กลอนส'ี ไม่มีเหมือนใคร รูปร่างสูงดี กินใบยอดอ่อน คอยาวตวั ใหญ่ กลอนหก อยใู่ นทอ้ งนามาก่อน มีคอยาวกวา่ ใครใคร ทุกตอนเห็นไดช้ ดั ดี มองตวั เขาอยา่ ใจร้อน อยา่ ปราบเพราะวา่ ใจดียง/ิ กลอนเจด็ ไม่นิ/งชอบเล่นสราญ นามเขามีชื/อวา่ ยรี าฟ ไม่ล่าสตั วอ์ /ืนอื/นเป็นอาหาร ตวั เหลืองลวดลายเหมือนหินจริง กลอนแปด ตวั เขาอยใู่ นสวนสตั วแ์ ละป่ า ตวั น่ารักกินใบไมใ้ นทุกกาล ใครเดินผา่ นกส็ ุดประทบั ใจ กลอนเก้า เดก็ นอ้ ยพากนั ไปเพ/ือใหอ้ าหาร จากวนั วานไดม้ าเจอกส็ ดใส เป็นสตั วเ์ ลFียงลูกดว้ ยนมมิวา่ ใคร กอ็ ยากใกลช้ ิดมนั เพราะน่ารักจริง

กลอนสักวา การศึกษาช่วงโควดิ -19 สกั วาการศึกษาช่วงโควดิ ครูและผนู้ าํ ท่านคิดถึงเป้าหมาย การศึกษาตอ้ งไม่น/ิงดูดาย ลาํ บากยายตอ้ งพาหลานซFือทีวี ครูสงั/ เร่งสาํ รวจเตรียมความพร้อม ครูเท/ียวท่องสาํ รวจในพFืนที/ ไม่เห็นคอม ไม่มีเน็ต อีกทีวที ีวี โทรศพั ทย์ หี/ อ้ ดีไม่มีเลย

โคลงสี-สุภาพ พระองคท์ รงนง/ั ยมิF เปรมปรี ดW ิ เพราะวา่ ประชามี สุขลน้ มิแบ่ง แยกนา เคียงไทยอยทู่ ุกที เพื/อใกลช้ ิดคน ทรงนงั/ มิเดินพน้

ร่ายโบราณ เร2ือง ลากบั เงา นกั เดินทางเขา้ มา จา้ งเจา้ ลาแบกเขา เอาไวใ้ ชเ้ ดินทาง เดินกลางถนนนFนั มิสนั ทอดนFนั ยาวไป ไกลถึงชนบท ทางคดไร้ตน้ ไม้ แดดไดส้ ่องจดั จา้ อ่อนลา้ ถึงหยดุ พกั เ หนื/อย นกั นกั เดินทาง วา่ พลางหาท/ีหลบ ไปจบที/เงาลา คนจูงมากเ็ หนื/อย เม/ือยขาเพราะเดินเทา้ เจา้ ของจึงเร/ิมเถียง เพียงเพราะค่าจา้ งลา เพราะจา้ งมาแค่ตวั ไม่พวั พนั กบั เงา แลว้ เขาทะเลาะกนั มวั มนั แลกหมดั ต่อย ปล่อยลาอยตู่ วั เดียว ไม่เหลียวแลหนั มามอง ทFงั สองตอ้ งเสียใจ ลาหนีไป ไม่กลบั จงรับรู้ไวว้ า่ ส/ิงมีค่าหายไป แสนไกลเป็นเพราะเพียง ถกเถียงเร/ืองลา นิทานเรื'องนีส6 อนให้รู้ว่า การถกเถียงเร/ืองเงา กม็ กั สูญเสียสิ/งที/จบั ตอ้ งไดไ้ ปไกลในท/ีสุด

โคลงสามสุภาพ นกั เรียนเรียนหนงั สือ การเรียนคือส/ิงลFาํ แถมเพิ/มสงั คมยFาํ ชื/นลน้ ชีวี จบวชิ ามุ่งหนา้ มีอุปกรณ์ครบ ชาติกา้ วทนั ใด ประยกุ ตเ์ ลยมิชา้

สาลนิ ีฉันท์ ฉนั เอง นามนาเดียใชม้ า อุเซ็งลาและนงนFี ต่อทา้ ยมาหลายปี เพราะคือนามสกลุ ฉนั สราญใจจะสานฝัน อยากสร้างร้านเอาไว้ นิสยั ดีและใจเยน็ มีหวั ใจมุ่งมน/ั

กลอนเปล่า ความรัก ความรักคือนFาํ ชโลมใจที/เจบ็ ชFาํ ใหห้ ายดี เพราะไดม้ ีรักแทม้ าอยเู่ คียง ยนิ เสียงกนั นอกจากเสียงทีวี เพียงมีความรัก เราประจกั ษว์ า่ ความรักดีเพียงไหน ประหน/ึงลมท/ีพดั พาเราช/ืนใจ มิวา่ ใครกต็ ่างอยากรับลม มิ ระทมหากดูแลรักใหน้ ิรันดWิ

วรรณรูป

ประวตั ผิ ู้แต่ง นางสาวนาเดีย อุเซ็งลานง รหสั นกั ศึกษา 6206510141 คณะศึกษาศาตร์และศิลปศาสตร์ สาขาภาษาไทย