นิทานเรื่องกระต่ายกับเต่า

นทิ านอสี ป กระตา่ ยกับเตา่

ณ ป่าใหญ่แหง่ หนงึ่ มีกระต่ายตวั หนง่ึ มนั่ ใจในความเร็วของฝีเท้าตวั เองมาก และมกั พดู โม้โอ้อวดวา่ ไมม่ ีใครเทียบเทียมได้ จนวนั หนง่ึ เจ้ากระตา่ ยได้พบกบั เตา่ ท่ีกาลงั เดินต้วมเตีย้ มผา่ นมา เม่ือเหน็ ดงั นนั้ เจ้ากระต่ายก็หวั เราะเยาะและ พดู ล้อเลียนวา่ \"น่ีเจ้าเตา่ มวั แตเ่ ดนิ อืดอาดอยา่ งนี ้แล้วเม่ือไรจะถงึ บ้านกนั ละ่ เน่ีย ตอ่ ให้เจ้าเดนิ นาหน้าไปก่อนครึ่งวนั ข้ายงั ตามเจ้าทนั เลย\"

เจ้าเตา่ ได้ยนิ ดงั นนั้ ก็เกิดอาการไมพ่ อใจ เลยพดู ตอบกลบั ไปวา่ \"ถงึ ข้าจะเดนิ ช้า แตข่ ้ากก็ ลบั ถงึ บ้านทกุ วนั ถ้าอย่างงนั้ เรามาลอง ว่งิ แข่งกนั มยั้ ละ่ แล้วข้าจะเอาชนะเจ้าให้ด\"ู กระตา่ ยเหน็ วา่ เจ้าเตา่ ท้าแขง่ อยา่ งนนั้ ก็ตอบตกลง พร้อมกบั พดู ไปอยา่ งขา ๆ วา่ \"ฮา่ ฮ่า ฮา่ โถ... เจ้าเตา่ เช่ืองช้าอยา่ งเจ้าน่ะเหรอ จะมาชนะกระต่ายท่ี รวดเร็วอยา่ งข้าได้ ไมม่ ีทางหรอก\"

เม่ือถงึ วนั แข่งขนั เจ้ากระตา่ ยได้วิง่ ออกจากจดุ เร่ิมต้นไปด้วยความเร็ว เตม็ ฝีเท้า แซงหน้าเจ้าเตา่ ไปไกล และเมื่อหนั หลงั กลบั ไปดกู ็ไมเ่ หน็ แม้แต่ เงาของเจ้าเตา่ เลยคดิ วา่ คงอีกนานกวา่ เจ้าเตา่ จะเดินมาถงึ จึงนกึ ในใจ วา่ \"งนั้ ข้าของีบเอาแรงสกั หน่อยดีกวา่ ยงั ไงก็ชนะอยแู่ ล้ว\" แล้วไมน่ าน เจ้ากระตา่ ยก็เผลอหลบั ไป

สว่ นเจ้าเตา่ กย็ งั คงเดินต้วมเตีย้ ม ๆ อยา่ งไมเ่ หน็ดเหนื่อยยอ่ ท้อ เดินมาเรื่อย ๆ จนเกือบจะถงึ เส้นชยั ด้านกระตา่ ยที่นอน อยแู่ ถวนนั้ กส็ ะด้งุ ต่ืนขนึ ้ เหน็ รอยเท้าเตา่ ที่พืน้ กร็ ีบวงิ่ ตามไป แตก่ ็ไมท่ นั เสียแล้ว เพราะเม่ือเจ้ากระตา่ ยว่งิ มาถึงเส้นชยั ก็ พบวา่ เจ้าเตา่ ที่ตวั เองเคยสบประมาทไว้นนั้ ได้เดนิ เข้าเส้นชยั เป็นผ้ชู นะในการแขง่ ขนั ครััง้ นี ้ เหตกุ ารณ์นีท้ าให้เจ้ากระตา่ ยรู้สกึ เสียใจมากท่ีต้องมาพา่ ยแพ้ ให้กบั เจ้าเตา่ เพียงเพราะความประมาทของตวั

นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่าา : หากเราใช้ชีวติ อย่างประมาทก็อาจเป็นหนทางท่ีนามาสคู่ วามพา่ ยแพ้ได้ ดงั เชน่ เจ้า กระตา่ ยตวั นีท้ ี่ประมาทเลนิ เลอ่ คิดวา่ ตวั เองว่งิ ได้เร็วกวา่ จงึ ชะล่าใจ ไมค่ ดิ ที่จะ พยายามหรือวงิ่ แข่งให้สาเร็จ จนสดุ ท้ายก็โดนเจ้าเตา่ วง่ิ แซงเข้าเส้นชยั ไปในทส่ี ดุ เชน่ เดียวกนั กบั การเรียน หากเดก็ ๆ หลงคิดวา่ ตวั เองเกง่ แล้ว จงึ ไมข่ ยนั ตงั้ ใจอา่ น หนงั สอื เพอ่ื นท่ีเขามีความขยนั และมคี วามพยายามมากกวา่ ก็อาจมีผลการเรียนที่ ดีกวา่ เราได้