มรณะมืด_meb_

ลลิ ล่สี ีเลอื ด : เขยี น 1

ลิลลส่ี ีเลอื ด : เขยี น คาํ นํา การฆาตกรรมต่อเน่ืองของคดีหญิงสาวท่ีมีผมสีน้าํ ตาลแดงสร้าง ความหนักใจให้กบั ร้อยตาํ รวจเอกเมธา อิทธิเกรียงไกร และกรมตาํ รวจ เป็นอยา่ งมาก ทว่าเร่ืองราวต่างๆ หาไดห้ ยุดเพียงแค่การฆาตกรรมหญิงสาว เท่าน้ัน แต่เรื่ องทุกอย่างกลับโยงใยไปถึงการตายอย่างปริศนาของ นักเรียนจากโรงเรียนสตรีชื่อดังแห่งหน่ึงเม่ือสามปี ที่ผ่านมา ปัจจุบนั เหตุการณ์เช่นเดิมกก็ ลบั มาเกิดข้ึนกบั เดก็ นกั เรียนในโรงเรียนน้ีอีกคร้ัง หลงั จากท่ีไดเ้ ขา้ ไปสืบคดีเก่ียวกบั นุชนารถเด็กสาวผมแดงที่ถูก ฆ่าปาดคอ เป็ นเหย่ือรายท่ี 4 ในคดีฆาตกรรมต่อเน่ือง เมธาตอ้ งพบหลาย สิ่งท่ีนํามาซ่ึงความซับซ้อน ท้ังกลุ่มเพ่ือนสนิทของนุชนารถ นาย ประกาศิตซ่ึงเป็ นภารโรงกบั ท่าทางไม่ชอบมาพากล อาจารยเ์ รืองเดชซ่ึง เป็ นอาจารย์ประจาํ ช้ันของนุชนารถท่ีมีเร่ืองปิ ดบังบางอย่าง รวมถึง อาจารยอ์ คั รพลซ่ึงเป็นอาจารยฝ์ ่ ายปกครอง 2

ลิลล่ีสีเลอื ด : เขยี น ในขณะที่เมธาพยายามหาเหตุผลเกี่ ยวกับเรื่ องการฆาตกรรม ต่อเนื่องน้นั เขากลบั ไดร้ ับเบาะแสบางอยา่ ง ไพค่ ิงโพธ์ิดาํ 1 ใบ พร้อมตวั เลขอยทู่ ีริมไพใ่ บน้นั กบั ไพใ่ บที่สองท่ีนาํ มาซ่ึงความดาํ มืด เร่ืองราวทุกอยา่ งยงั ดูซบั ซอ้ นมากยง่ิ ข้ึน เมธาจาํ ตอ้ งหาคนท่ีไวใ้ จ เพ่ือร่วมกระชากหนา้ กากของคนที่อยเู่ บ้ืองหลงั เร่ืองราวต่างๆ ท่ีเกิดข้ึนใน คร้ังน้ี ใคร? คือฆาตกร ร่วมลุน้ และเป็ นกาํ ลงั ใจให้เมธาไปดว้ ยกนั กบั เร่ืองน้ี ... มรณะมืด ลลิ ลส่ี ีเลอื ด 3

ลลิ ล่สี ีเลือด : เขียน เกร่ิน ท่ามกลางบรรยากาศท่ีเงียบสงบของยามเย็นหลงั พระอาทิตย์ลา ลบั ขอบฟ้ า ความมืดเริ่มคบื คลานเข้ามาทลี ะน้อย จนกระท่ังครอบคลุมไป ทว่ั ท้องฟ้ า ณ ห้องหน่ึงของโรงเรียนหญงิ ล้วน ห้องกาํ ลงั ถูกใชเ้ พื่อทาํ กิจกรรมบางอย่าง ซ่ึงทา้ ทายต่อค่าํ คืนท่ี แสนเงียบสงบ และหนาวเย็นจนสะท้านเข้าไปภายในจิตใจ ทว่า บรรยากาศภายในห้องเรี ยนแห่ งน้ ี กลับคุกรุ่ นด้วยกล่ิ นอายของความ สบั สน ความซบั ซอ้ น และเรื่องราวที่เหลือเชื่อเก่ียวกบั ศาสตร์อนั ลึกลบั ต๊ึก ตึ๊ก เสียงหวั ใจของแต่ละคนที่อยใู่ นน้นั เตน้ ระรัวจนแทบไดย้ นิ อยา่ ง ชดั เจน 4

ลลิ ลสี่ ีเลอื ด : เขยี น ท่ามกลางความเงียบและความหวาดกลวั พลนั เกิดสรรพเสียง บางอย่างดงั ข้ึนอย่างไม่มีใครคาดคิด ส่ิงน้นั สร้างความตกใจแก่กลุ่มคน ในห้องไม่น้อย เพราะสิ่งท่ีพวกเธอท้ังหมดกําลงั ทาํ อยู่น้ันหาใช่สิ่งที่ สมควรไม่ และการที่มีใครบางคนเขา้ มาขดั ขวางย่อมหมายถึงการเกิด ขอ้ ผดิ พลาดอะไรบางอยา่ ง “นี่พวกเธอทาํ อะไรกนั ตอนน้ีมนั ดึกมากแลว้ ทาํ ไมยงั ไม่กลบั บา้ นอีก” เสียงทุม้ ใหญ่ของชายหนุ่มดงั ข้ึน ท่ามกลางบรรยากาศอึมครึม ส่งผลใหเ้ ดก็ สาวซ่ึงอยภู่ ายในหอ้ งเรียนตกใจ และเริ่มเป็นกงั วล จากการเปิ ดประตูของชายหนุ่มทาํ ใหเ้ กิดแสงสว่างจากภายนอก ระเบียงสาดส่องเขา้ มาในห้องท่ีมืดมิด เน่ืองจากไฟทุกดวงและหน้าต่าง ทุกบานถูกปิ ดไว้ มีเพียงแสงไฟจากเทียนไขท่ีถูกจุดข้ึนเพื่อทําการ บางอยา่ งเท่าน้นั ท่ีทาํ ใหห้ อ้ งน้ีไม่มืดสนิทจนดูน่ากลวั เกินไป “โอย๊ ! ตกใจหมดเลยท่ีแทก้ น็ ายน่ีเอง นายทอม” เสียงของเดก็ สาว ซ่ึงตวั เลก็ ท่ีสุดในกลุ่มพดู ข้ึนมา เธอถอนหายใจดว้ ยความโล่งอกไปเปลาะ หน่ึง เมื่อเห็นแลว้ วา่ ที่มาของเสียงน้นั คือใคร เพราะเขาไม่ใช่อาจารย์ เธอ จึงไม่รู้สึกว่าตอ้ งกลวั เสียเท่าไร น้าํ เสียงของเธอดูจะคลายความกงั วลลง ไปไดบ้ า้ ง หากแต่แววตายงั ดูไม่มน่ั ใจเท่าท่ีควร “นี่พวกเธอออกไปได้แลว้ ไม่รู้หรือไงว่าตอนน้ีมนั ดึกมากแค่ ไหน ยิ่งช่วงน้ีมีข่าวไม่ค่อยจะดีอยู่ด้วย ทําไมพวกเธอยังไม่รู้จัก ระมดั ระวงั ตวั เองอีก เอาล่ะกลบั บา้ นไดแ้ ลว้ ” ชายหนุ่มพูดในเชิงเตือน หนา้ ตาของเขาดูค่อนขา้ งโกรธ และมีแววไม่พอใจอยา่ งมากในน้าํ เสียงที่ พดู ออกมา “แยช่ ะมดั เลย” 5

ลิลล่ีสีเลอื ด : เขยี น ทอม หรือ ประกาศิต อายปุ ระมาณ 26 - 28 ปี เป็นนกั การภารโรง ประจําโรงเรี ยนสตรี แห่งน้ี เขามีลักษณะท่าทางดูดีและมีหน้าตาท่ี ค่อนขา้ งหล่อเหลา ประกาศิตแต่งกายดูสะอาดสะอา้ นเหมือนกับเป็ น อาจารยม์ ากกวา่ ที่จะมาเป็นนกั การภารโรง ถึงแมว้ ่าการถูกขดั จงั หวะในคร้ังน้ีจะทาํ ใหเ้ ด็กสาวมีท่าท่ีไม่ค่อย จะพอใจ แต่ทว่าท้ังหมดก็ตัดสินใจท่ีจะยอมหยุดการกระทาํ บางส่ิง บางอยา่ งตามที่นายประกาศิตบอก ดว้ ยไม่อยากจะใหม้ ีเรื่องย่งุ ยากอะไร เกิดข้ึนมากไปกว่าน้ี หรืออาจจะเป็ นเพราะว่ากาํ ลงั นึกกลวั ในสิ่งท่ีพวก เธอกาํ ลงั ทาํ อยู่ “เชอะ ก็ได้ วนั น้ีฤกษไ์ ม่ดีแลว้ กลบั กนั เถอะพวกเรา ไวว้ นั หลงั พวกเราค่อยมาลองดูกนั ใหม่” ลลิลทิพยเ์ ด็กสาวผมส้ันท่าทางค่อนขา้ ง หา้ วเหมือนเดก็ ผชู้ ายพดู ดว้ ยน้าํ เสียงหงุดหงิด “มนั ควรตอ้ งเป็นแบบน้นั ” ประกาศิตพดู เสียงแขง็ “นายมนั ก็แค่ตวั ก่อกวน” ลลิลทิพยแ์ สดงความไม่พอใจออกมา ท้งั ทางสีหนา้ และแววตา เธอไม่มีทีท่าเกรงกลวั ต่อคาํ พดู ของประกาศิตแต่ อยา่ งใด “เอาอยา่ งน้นั ก็ไดน้ ะลิล” นุชนารถเด็กสาวซ่ึงมีผมสีน้าํ ตาลแดง ตอบรับ อนั ท่ีจริงเธอกร็ ู้สึกหววิ ๆ กบั ส่ิงท่ีทาํ อยไู่ ม่นอ้ ย เด็กสาวท้งั 5 คนจดั การเก็บอุปกรณ์การเล่นผีถว้ ยแกว้ เอาไวใ้ น กระเป๋ าของนุชนารถ จากน้ันท้ังหมดจึงเดินผ่านหน้าประกาศิต ออกไป เด็กสาว 4 ใน 5 คนมีสีหน้ายิ้มเยาะ พวกเธอแสดงท่าทาง ประมาณวา่ ‘พวกเราไม่กลวั นายหรอก’ 6

ลลิ ลี่สีเลอื ด : เขียน มีเพียงมินตราเด็กสาวผกู ผมเปี ยท่าทางเรียบร้อยคนเดียวท่ีแสดง สีหน้าในเชิงขอโทษ และรู้สึกผิดเกี่ยวกับท่าทางที่กลุ่มเพื่อนของเธอ แสดงต่อชายหนุ่ม “น่ีนาย! อยา่ นึกว่าพวกเราจะหยดุ เรื่องไวเ้ ท่าน้ีนะ ยงั ไงนายกท็ าํ อะไรพวกเราไม่ไดห้ รอก อยา่ งนอ้ ยก็ไม่มีวนั ที่จะมาจบั พวกเราเขา้ คุกได้ อยแู่ ลว้ เพราะไม่ไดท้ าํ ผดิ กฎหมาย” ลลิลทิพยซ์ ่ึงเป็ นหวั โจกของกลุ่มพูดข้ึน น้าํ เสียงของเธอแฝงการ เยาะเยย้ เอาไว้ พร้อมท้งั แสดงสีหนา้ และแววตาในเชิงดูถูกนายประกาศิต ออกมาอยา่ งเห็นไดช้ ดั “ใช่พวกเราไม่แคร์หรอกว่านายจะว่าอยา่ งไร นายทาํ อะไรพวก เราไม่ไดห้ รอก อยา่ ประมาณตนเองผดิ แบบน้ีสิ” ประกาศิตเงียบ และไม่ไดต้ อบโตอ้ ะไรกับท่าทางและคาํ พูดท่ี แสดงการดูถูก แต่สายตาที่เขาลอบมองตามเด็กสาวท้งั 5 คนที่กาํ ลงั เดิน จากไปน้นั กลบั ฉายแววอะไรบางอยา่ งออกมา มือกาํ แน่นดว้ ยความรู้สึกที่ ไม่อาจบอกไดว้ า่ เขากาํ ลงั คิดอะไรอยใู่ นขณะน้นั ไม่มีใครท่ีจะทราบได้เลยว่าภายใต้ความมืดมิด และการเดินจาก ไปของเด็กสาวทั้ง 5 คนกับท่าทางท่ีค่อนข้างแปลกของชายหนุ่มนั้น นํามาซ่ึงจดุ เริ่มต้นของเร่ืองราวอะไรบางอย่าง 7

ลลิ ลีส่ ีเลือด : เขียน ระหว่างทเี่ ดนิ จับกล่มุ กนั มาตามทางทเี่ งยี บสงดั น้ัน “น่าเสียดายนะอีกนิดเดียวเรากจ็ ะไดร้ ู้แลว้ วา่ อะไรท่ีเป็นสาเหตุท่ี ทาํ ให้ผหู้ ญิงคนน้นั เสียชีวิต” นุชนารถพูดเปิ ดฉากการสนทนาก่อนเป็ น คนแรก “ใช่ ใช่ น่ีถา้ ไม่เป็นเพราะอีตาบา้ ทอมนนั่ ป่ านน้ีเกดว่าพวกเราคง ไดร้ ู้เรื่องแลว้ นะ” การเกดเด็กสาวซ่ึงมีรูปร่างเล็กที่สุดในกลุ่มพูดเสริม ข้ึนมาบา้ ง “แต่เรื่องน้ีก็น่ากลวั อยนู่ ะ มินรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเกด นุช” น้าํ เสียง ของมินตราท่ีพูดแสดงถึงอาการกลวั ซ่ึงเกิดจากภายในจิตใจจริงๆ โดย ไม่ไดเ้ สแสร้งแต่อยา่ งใด เธอเป็นเดก็ สาวซ่ึงดูเรียบร้อยท่ีสุดในกลุ่ม “กลวั ไปไดน้ ่ามิน เร่ืองแบบน้ีนะมนั ข้ีปะต๋ิวมาก เด็กตวั เลก็ ๆ ยงั กลา้ เล่นมากกว่าเธออีก” ท้งั น้าํ เสียงและท่าทางของลลิลทิพยด์ ูราวกบั ว่า กาํ ลงั นึกเยย้ หยนั ในสิ่งท่ีมินตราพดู ออกมา สีหนา้ ของเธอแสดงชดั เจนว่า กาํ ลงั ดูถูกโดยไม่ไดป้ ิ ดบงั แต่อยา่ งไร “ใช่แลว้ มิน เธอน่ีกลวั อะไรกบั เรื่องแค่น้ี ดูสิมนั น่าสนุกดีออก ที่ สาํ คญั ถา้ หากว่าเราสามารถท่ีจะหาคาํ ตอบของเรื่องน้ีได้ คิดดูสิว่าพวกเรา จะมีชื่อเสียงโด่งดงั แค่ไหน” นุชนารถพดู พร้อมแสดงแววตาเพอ้ ฝัน “แต่ว่านุช...มินรู้สึกว่าคงไม่ค่อยมีใครยอมรับในเร่ืองที่พวกเรา กาํ ลงั ทาํ กนั อยู่หรอกนะ มินกลวั ว่าอาจจะเกิด เอ่อ...เรื่องไม่ดีบางอย่าง” มินตราพูดข้ึนดว้ ยความไม่สบายใจ แววตาของเธอฉายแววความกงั วล อยา่ งเห็นไดช้ ดั 8

ลิลล่ีสีเลอื ด : เขยี น ทว่าท่าทางท่ีดูหวาดกลวั ของมินตราน้ันกลบั ไม่ได้ทาํ ให้กลุ่ม เพื่อนของเธอเกิดความสงสารแต่อยา่ งใด หากกลบั เพิ่มความรู้สึกสมเพช เสียมากกวา่ มินตราก้มหน้า ไม่ยอมท่ีจะสบตากับเพ่ือนๆ เพราะรู้สึกว่าถา้ หากในตอนน้ีเธอไดส้ บตากบั ใครก็อาจจะทาํ ใหเ้ ธอรู้สึกแยล่ งไปกว่าน้ีก็ เป็ นได้ “อย่าโง่ไปหน่อยเลยมิน เอาอย่างน้ีถา้ เธอกลวั มากแบบน้ี พรุ่งน้ี เธอก็ไม่ตอ้ งมากบั พวกเราเลย ยุ่งยากเสียเวลา ที่สําคญั เธออย่ามาทาํ ให้ เรื่องเลก็ เป็ นเร่ืองใหญ่เลยนะ มนั น่ารําคาญรู้ไหม” กนกพรเด็กสาวซ่ึงมี รูปร่างค่อนขา้ งอว้ น และใหญ่โตจนเหมือนกบั เด็กผชู้ ายพดู ข้ึนดว้ ยเสียงท่ี ค่อนขา้ งจะใหญ่เหมือนกบั ร่างกาย “เอาเถอะอยา่ มาเถียงกนั ดว้ ยเร่ืองที่ไม่เป็นเร่ืองเลย ตอนน้ีพวกเรา คงตอ้ งรีบกลบั บา้ นก่อนท่ีจะมีใครสงสัยว่ามาทาํ อะไรกนั แลว้ ถา้ ยงั ไง พรุ่งน้ีค่อยเร่ิมกันใหม่อีกคร้ัง ใช่ไหมลิล” การเกดพูดพลางหันไปมอง ทางลลิลทิพย์ “ตกลง มนั ควรจะตอ้ งเป็ นอยา่ งน้นั ถา้ ไม่เพราะตอ้ งมายนื เถียง กนั ดว้ ยเรื่องปัญญาอ่อนแบบน้ี ตอนน้ีพวกเราคงจะจะกลบั บา้ นเรียบร้อย แล้ว เอาล่ะ ฟังให้ดีพรุ่งน้ีพวกเราจะเริ่มเล่นผีถ้วยแก้วกันอย่างเต็ม รูปแบบ ท่ีเดิม เวลาเดิม ถา้ ใครกลวั กไ็ ม่ตอ้ งมา เขา้ ใจไหม” ลลิลทิพยพ์ ดู เสียงเฉียบ 9

ลิลลี่สีเลอื ด : เขียน จากน้นั เธอกวาดสายตามองเพื่อนท้งั สี่ แลว้ มาหยุดลงท่ีมินตรา ซ่ึงมีท่าทางลังเลอย่างเห็นได้ชัด แต่แล้วลลิลทิพย์ก็ไม่ได้พูดอะไร นอกจากยมิ้ ท่ีมุมปากเลก็ นอ้ ยใหม้ ินตราอยา่ งมีเลศนยั มินตราพยายามที่จะหลบสายตาจากลลิลทิพย์ ซ่ึงมีความหมาย ประมาณว่า ‘กล้าหรือเปล่า’ บวกกบั รอยยิม้ ท่ีแสดงชดั ถึงการเยย้ หยนั ต่อ ความกลวั ของเธอที่กาํ ลงั เร่ิมก่อตวั ข้ึน ‘ทาํ ไมลลิ ยมิ้ แบบน้ันนะ รู้สึกไม่ดจี ังเลย’ มินตรารู้สึกหวนั่ ๆ กบั รอยยิ้มของลลิลทิพยท์ ี่เสียดแทงไปถึงกน้ บ้ึงของหวั ใจ เธอรู้สึกตวั สน่ั ก่อนท่ีจะพยกั หนา้ ตอบรับอยา่ งชา้ ๆ ลลิลทิพยไ์ ม่ไดพ้ ูดอะไรต่อหลงั จากท่ีเห็นว่ามินตราไดพ้ ยกั หนา้ ตอบรับแลว้ วา่ จะมาเล่นผถี ว้ ยแกว้ ในวนั พรุ่งน้ี มีเพียงการเกดเท่าน้นั ท่ีแสดงอาการตอบรับมินตราโดยการเอ้ือม มือไปจบั แขนของมินตราเอาไว้ และส่งยิม้ ให้ จากน้นั จึงหันกลบั ไปมอง หนา้ ของลลิลทิพยใ์ นเชิงที่รู้กนั วา่ สาํ เร็จแลว้ จากน้นั ท้งั หมดจึงแยกยา้ ยกนั ตรงทางแยก มินตรา การเกด และ นุชนารถ ไปทางเดียวกนั สาํ หรับกนกพรและลลิลทิพยน์ ้นั เดินแยกไปอีก ทางหน่ึง 10

ลลิ ลีส่ ีเลือด : เขยี น กล่มุ ของเดก็ สาวท้งั ห้าคนนีป้ ระกอบไปด้วย ลิล หรือ ลลิลทิพย์ เด็กสาวผมส้ันท่ีมีมาดคลา้ ยกบั เด็กผูช้ าย มี บุคลิกเป็ นหัวโจกของกลุ่ม เธอเป็ นเด็กหน้าตาค่อนขา้ งสวย นัยน์ตาท่ี กลมโตของเธอน้นั แฝงไปดว้ ยความเศร้า ดว้ ยบุคลิกท่ีไม่ค่อยจะสมเป็ น ผูห้ ญิงทาํ ให้เธอมกั จะพยายามปิ ดซ่อนความสวยเอาไว้ ภายใตห้ นา้ กาก ของความแกร่ง และไม่มีใครสามารถที่จะล่วงรู้ไดว้ ่าแทท้ ี่จริงแลว้ เธอเก็บ ซ่อนอะไรบางอยา่ งไวภ้ ายในจิตใจมาตลอด มิน หรือ มินตรา เด็กสาวผวิ ขาว หนา้ ตาน่ารัก เธอเรียบร้อยท่ีสุด ในกลุ่ม เอกลกั ษณ์ประจาํ ตวั ของมินตราคือสวมแว่นตาและผูกผมเปี ย สองขา้ งเหมือนกบั เด็กเรียนทวั่ ๆ ไป ถึงแมว้ ่าเธอเป็ นคนที่ดูจริงจงั แต่ก็ เป็ นคนที่ค่อนข้างจะข้ีกลัวในเรื่ องต่างๆ ภายใต้ความอ่อนแอและ อ่อนไหวของมินตราเธอเป็ นคนท่ีมีความเช่ือ และกลา้ ที่จะพิสูจน์ตวั เอง ดว้ ยการที่จะทาํ ในบางส่ิงบางอยา่ งที่ไม่มีใครเคยคาดคิดวา่ เธอจะทาํ ได้ นก หรือ กนกพร เด็กสาวท่ีมีรูปร่างอวบอว้ นและใหญ่โตจน เหมือนกบั เดก็ ผชู้ าย นกมีเสียงท่ีค่อนขา้ งใหญ่กวา่ เดก็ ผหู้ ญิงปกติ แต่เธอก็ ไม่ไดร้ ู้สึกนอ้ ยใจหรือเสียใจท่ีเป็นเช่นน้ี ดว้ ยเพราะวา่ เธอเป็นคนที่มีความ พอใจในส่ิงท่ีเป็ นและสามารถยอมรับได้ ถึงแมเ้ ธอจะมีรูปร่างที่ใหญ่โต เกินกวา่ เดก็ ผหู้ ญิงทว่ั ไปแต่เธอกม็ ีหนา้ ตาท่ีเรียกไดว้ า่ สวยมาทดแทน เกด หรือ การเกด เด็กสาวท่ีมีรูปร่างเลก็ ผวิ สีขาวผมดาํ มีใบหนา้ ท่ีคลา้ ยเด็กสาวชาวญี่ป่ ุน ดว้ ยหน้าตาที่น่ารัก คุยสนุก จึงทาํ ให้เกดเป็ นที่ สนใจท้งั รุนพี่ รุ่นนอ้ ง และรุ่นเดียวกนั ภายในโรงเรียนแห่งน้ี แต่ในบาง 11

ลิลล่ีสีเลือด : เขยี น เวลาภายใตร้ อยยิม้ ของเธอกลบั ดูแฝงไปดว้ ยอารมณ์บางอย่างท่ีไม่มีใคร คาดเดาได้ นุช หรือ นุชนารถ เด็กสาวผมสีน้าํ ตาลแดงมาต้งั แต่เกิด เป็ นเหตุ ทาํ ใหม้ ีคนมองวา่ เป็นเดก็ ท่ีไม่ค่อยดี เธออาศยั อยกู่ บั แม่สองคน และก็เป็น เพ่ือนสนิทกับการเกดมาต้งั แต่เด็ก ด้วยความที่เป็ นคนชอบพูดอะไร ตรงไปตรงมาและท่าทางท่ีไม่ค่อยอยากจะสุงสิงกบั ใคร นอกจากกลุ่ม เพ่ือนสาวของตนเอง จึงทาํ ให้ในสายตาของคนภายนอกมองดูเธอไม่ดี นัก แต่ในความเป็ นจริงแลว้ เธอเป็ นคนท่ีน่าสงสารเน่ืองมาจากปัญหา เกี่ยวกบั ครอบครัวของเธอ 12

ลิลลีส่ ีเลอื ด : เขยี น บทท่ี 1 เปิ ดม่าน อุบัติเหตุ ฆ่าตัวตาย หรือฆาตกรรม ด่ิงมรณะปริศนา นักเรียน จากโรงเรียนหญงิ ล้วนช่ือดงั ขอ้ ความพาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์ช่ือดังฉบบั หน่ึง และมี รายละเอียดเกี่ยวกบั พาดหวั ขา่ วน้นั มีดงั น้ี ช่ ว ง เ ช้า มื ด ข อ ง วัน ที่ 27 สิ ง ห า ค ม พ .ศ . 2555 เ ม่ื อ เ ว ล า ประมาณ 04.00 น. มีการเสียชีวิตอย่างปริศนาของเด็กสาวคนหน่ึง ซ่ึง ทราบรายละเอียดภายหลงั ว่าชื่อนางสาวนิตยา สรรสร้าง อายุ 18 ปี เป็ น นกั เรียนของโรงเรียนหญิงลว้ น ‘สตรีภูพงิ ค์วิทยา’ ซ่ึงเป็นโรงเรียนชื่อดงั แห่งหน่ึงในตวั จงั หวดั สาเหตุการเสียชีวิต เน่ืองจากนางสาวนิตยาไดต้ กลงมาจากดาดฟ้ า ของตึกหลงั หน่ึงในโรงเรียน ซ่ึงตึกเรียนหลงั ดงั กล่าวน้ีมี 5 ช้นั สภาพเก่า ซ่ึงไดถ้ ูกปิ ดเอาไว้ ไม่ไดใ้ ชง้ านเพ่ือทาํ การเรียนการสอนแต่อย่างใด จาก 13

ลิลล่สี ีเลือด : เขยี น การตรวจสอบเบ้ืองตน้ คาดว่าเด็กสาวรายน้ีเสียชีวิตทนั ที และจากบตั ร ประจาํ ตวั นกั เรียนจึงทาํ ใหท้ ราบวา่ เดก็ สาวรายน้ีคือใคร จากการสอบถามรายละเอียดนายสมศกั ด์ิ มน่ั คง ซ่ึงเป็นเจา้ หนา้ ที่ รักษาการณ์ในโรงเรียนหญิงลว้ นแห่งน้ี พบว่านายสมศกั ด์ิน้นั ไม่ทราบว่า เด็กสาวท่ีเสียชีวิตเขา้ มาในโรงเรียนในช่วงเวลาไหน หรือว่าความจริง แลว้ ผตู้ ายรายน้ีอาจจะยงั ไม่ไดอ้ อกไปจากโรงเรียนเลยต้งั แต่เมื่อคืนวานก็ เป็นไปได้ เจา้ หนา้ ที่รักษาการณ์ในโรงเรียนไดใ้ หก้ ารวา่ เขาน้นั เริ่มเขา้ เวร ในช่วงเวลา 20.00 - 08.00 น. และในช่วงเวลาที่อยู่เวรเขาไม่พบว่ามีใคร กลับเข้าในโรงเรี ยน แต่จะมีคนออกจากโรงเรี ยนในช่วงเวลา ประมาณ 20.00 - 22.30 น. อยู่บ้าง ซ่ึงมีเพียงแค่ประปรายเท่าน้ัน โดย ส่วนมากเป็ นพวกเด็กที่ทาํ กิจกรรม หรืออาจารยท์ ี่ตรวจเช็คงาน หลงั จาก น้นั กไ็ ม่พบวา่ มีใครเขา้ ออกผา่ นทางดา้ นหนา้ ประตูท่ีเฝ้ าอยเู่ ลย จากการสอบถามนายประกาศิต อนนั ตเ์ มฆ และนายจกั รพนั ธ์ สุข ใจยิ่ง นกั การภารโรงที่คอยตรวจสอบความเป็ นระเบียบเรียบร้อยภายใน บริเวณโรงเรียนหญิงลว้ นแห่งน้ีในคืนวนั ที่ 26 สิงหาคม ซ่ึงเป็นวนั ก่อนท่ี เด็กสาวรายน้ีจะเสียชีวิต ท้งั สองคนให้การยนื ยนั เช่นเดียวกนั ว่าไม่ไดพ้ บ เห็นเด็กสาวท่ีเสียชีวิตในบริเวณห้องเรียนและตามตึกต่างๆ เลย อีกท้งั นายประกาศิตยงั ยืนยนั ว่าตอนท่ีเขาไปตรวจดูตึกเก่าหลังน้ันในเวลา ประมาณ 23.00 น. พบว่าประตูท่ีจะเปิ ดไปสู่ช้นั ดาดฟ้ าของตึกยงั คงถูก ลอ็ คอยู่ และหลงั จากที่พบศพของเดก็ สาวที่เสียชีวิต ประตูบานน้นั กย็ งั คง ลอ็ คอยู่ 14

ลลิ ลีส่ ีเลอื ด : เขียน สําหรับรายละเอียดอ่ืนๆ ในข่าวก็มีเพียงการบอกลกั ษณะนิสัย ของเด็กสาวท่ีเสียชีวิตเท่าน้นั ซ่ึงเป็ นลกั ษณะธรรมดาที่คนเขียนข่าวจะ นาํ มาลงเป็นข่าวยอ่ มตอ้ งเสนอแต่สิ่งที่ดีๆ ต่อผตู้ ายเท่าน้นั จนเหมือนเป็น การโกหกมากกวา่ ความจริง “เป็ นเรื่องที่ค่อนขา้ งแปลก ดูผิวเผินอาจจะเป็ นการฆ่าตวั ตาย แต่ ไม่แน่อาจจะเป็ นการฆาตกรรมในห้องที่ปิ ดตายก็เป็ นได”้ เมธาน่ังคิด พลางบ่นพมึ พาํ โดยไม่รู้ตวั วา่ มีใครบางคนมาอยดู่ า้ นหลงั “หมวดนงั่ เหม่อแบบน้ี กาํ ลงั คิดถึงสาวคนไหนอยนู่ ะครับ” เสียง ของจ่าอนุชิตลูกนอ้ งคนสนิทของเมธาพดู แซวข้ึน เขาแสดงท่าทางหยอก ลอ้ เลก็ นอ้ ย “ใช่ ผมกาํ ลงั คิดถึงหญิงสาวคนหน่ึงอย”ู่ เมธาตอบดว้ ยใบหนา้ ท่ี เรียบเฉย “โอโ้ ฮ! น่ารักหรือเปล่าครับหมวด” “อนั น้ีผมก็ไม่รู้หรอกว่าน่ารักหรือเปล่า เพราะจากสภาพของเธอ ที่ผมเห็นในตอนน้ี ก็เป็ นแบบน้ีแลว้ ล่ะ” เมธาช้ีรูปท่ีอยใู่ นหนงั สือพิมพ์ ใหอ้ นุชิตดู “อา้ ว…หมวดคิดเร่ืองงานอยกู่ ไ็ ม่บอก ปล่อยใหผ้ มหลงนึกดีใจวา่ จะไดก้ ินเล้ียงงานแต่งงานเสียอีก” อนุชิตแกลง้ ทาํ ท่าผดิ หวงั “น่ีสิกินเล้ียงงานแต่งงาน กินกาํ ป้ันน่ีก่อนก็แลว้ กนั ” เมธายก กาํ ป้ันเขกหวั อนุชิตไปเสียทีหน่ึง 15

ลลิ ล่สี ีเลือด : เขียน “โอย้ ! หมวดเมธาประทุษร้ายตาํ รวจช้นั ผูน้ ้อย อย่างน้ีตอ้ งฟ้ อง เบ้ืองบน” “เขา้ เร่ืองกนั ดีกว่านะจ่าชิต ตอนน้ีคงเขา้ ใจนะว่าผมเรียกคุณมา ทาํ ไม” เม่ือเห็นวา่ สมควรท่ีจะเขา้ เรื่องงานไดส้ กั ที เมธาจึงเปลี่ยนท่าทาง จากเป็ นกนั เองมาเป็นสุขมุ ข้ึน แต่ก็ไม่ไดด้ ูมากจนถึงกบั ทาํ ใหบ้ รรยากาศ ดูเคร่งเครียดจนเกินไป เขามองหนา้ จ่าอนุชิตนายตาํ รวจลูกนอ้ งคนสนิท เลก็ นอ้ ย ก่อนจะหนั กลบั มามองข่าวในหนงั สือพมิ พ์ “ครับ” อนุชิตตอบรับดว้ ยน้าํ เสียงที่ค่อนขา้ งหนกั แน่น เมธาก้มหน้าลงไปมองขอ้ ความในหนังสือพิมพ์ ก่อนท่ีจะยก ขอ้ ความในน้นั มาใหจ้ ่าอนุชิตดู และพดู ข้ึนดว้ ยท่าทางจริงจงั “ผมอยากให้จ่าช่วยสืบเรื่องเกี่ยวกบั เด็กสาวรายน้ีดู เธอมีช่ือว่า นิตยา สรรสร้าง สืบเก่ียวกบั ประวตั ิส่วนตวั ครอบครัวและเพื่อน เอาแต่ ความจริง และเน้ือๆ เท่าน้นั ” เมธากาํ ชบั ลูกนอ้ งคนสนิทอยา่ งหนกั แน่น เกี่ยวกับขอ้ เท็จจริงต่างๆ ที่ไม่ใช่เพียงเรื่องเล่าปากต่อปากเท่าน้ันตาม ประสาชาวบา้ น สาเหตุท่ีทาํ ใหเ้ มธาไวใ้ จในตวั จ่าอนุชิตเพราะลูกนอ้ งคนน้ีไม่เคย ทาํ ให้เขาตอ้ งผิดหวงั ในเรื่องการทาํ งาน และดว้ ยความที่ท้งั สองสนิทกนั จนเหมือนเป็นพน่ี อ้ ง จึงทาํ ใหง้ านในแต่ละคร้ังราบรื่น “รับทราบครับหมวด” อนุชิตรับคาํ สงั่ และเดินออกจากหอ้ งไป 16

ลิลลส่ี ีเลอื ด : เขยี น ร้อยตาํ รวจเอกเมธา อิทธิเกรียงไกร มีรูปร่างสูงโปร่ง และมีผวิ ที่ ขาวจนเกือบเรียกไดว้ า่ ซีด ร่างกายผอมบางจนไม่น่าเช่ือวา่ จะสามารถผา่ น การฝึกฝนในหลกั สูตรของตาํ รวจมาได้ แต่สิ่งที่ทาํ ใหเ้ ขาดูน่าเกรงขามนนั่ คือสายตาคมกริบราวกบั เหยยี่ ว หากมองภาพลกั ษณ์ในตวั ของเขาโดยรวมแลว้ เรียกไดว้ ่าเป็นคน ที่ดูเรียบเฉยและไม่ไดม้ ีอะไรเด่นมากนกั คงเพราะสีผวิ ที่ซีด ทาํ ใหด้ ูเป็ น คนอ่อนแอมากกวา่ ที่จะเป็นนายตาํ รวจที่มุ่งมน่ั ต่อหนา้ ท่ีอยา่ งแขง็ ขนั ขอ้ ดีของเมธาคือ ขยนั มีความรับผดิ ชอบ และตรง แต่ขอ้ เสียคือ ใจอ่อน เห็นใจคนอื่นมากจนเกินไป บางคร้ังสิ่งเหล่าน้ีก็ยอ้ นกลบั มาเป็ น อนั ตรายต่อเขาจนเกือบทาํ ให้ตอ้ งถูกทาํ ร้ายปางตายมาแลว้ เมธารักอาชีพ ตาํ รวจแมว้ ่าจะทาํ ให้มีเวลาเป็ นส่วนตวั นอ้ ย และตอ้ งเส่ียงกบั อนั ตรายท่ี คาดไม่ถึงอยตู่ ลอดเวลากต็ าม หลงั จากที่มอบหมายงานให้อนุชิตไปสืบดูแลว้ เมธายงั มีงานอีก อย่างหน่ึงที่ตอ้ งรีบทาํ โดยเร็วท่ีสุด น่ันคือคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่กาํ ลงั เป็ นท่ีกล่าวขานกันในเวลาน้ี ซ่ึงจากรูปคดีพบว่าเป็ นเรื่องท่ีค่อนขา้ ง ประหลาด น่าสยดสยอง และสร้างความหวาดกลวั ใหก้ บั ผคู้ นไม่นอ้ ย การฆาตกรรมหญิงสาวที่มีผมสีน้าํ ตาลแดง จาํ นวน 3 รายที่ผา่ น มาน้นั ไดส้ ร้างความหนกั ใจให้แก่กรมตาํ รวจแผนกอาชญากรรมในเขต 17

ลลิ ล่สี ีเลอื ด : เขยี น ทอ้ งท่ีเล็กๆ ซ่ึงเขารับผิดชอบอยู่เป็ นอย่างมาก เหตุเพราะการฆาตกรรม ต่อเนื่องน้นั เป็นคดีที่ค่อนขา้ งสะเทือนขวญั ต่อความรู้สึกของประชาชน เมธาหยบิ แฟ้ มรายงานเก่ียวกบั การตาย และประวตั ิของหญิงสาว ท่ีเสียชีวิตท้ังสามรายมาดูอีกรอบ หลังจากที่ได้อ่านและพิจารณา รายละเอียดทุกอยา่ งไปแลว้ หญิงสาวแต่ละรายท่ีเสียชีวิตน้นั ไม่พบว่ามีความเกี่ยวขอ้ งกนั แต่ อยา่ งใด นอกจากมีผมสีน้าํ ตาลแดงอยา่ งเดียว จากการสนั นิษฐานเบ้ืองตน้ ซ่ึงอาจจะเป็ นไปไดว้ ่าฆาตกรน้นั มีความแคน้ บางอย่างกบั หญิงสาวท่ีมี ผมสีน้าํ ตาลแดงกเ็ ป็นไปได้ การเสียชีวิตของหญิงสาวท้งั สามร้ายคลา้ ยคลึงและเหมือนกนั มาก ต่างกนั เพียงสถานที่เกิดเหตุเท่าน้นั ซ่ึงยากที่จะคาดเดาหรือสืบเสาะ ไดว้ ่าฆาตกรเป็นใคร เพราะไม่มีหลกั ฐาน ร่องรอยใดๆ ทิ้งเอาไวใ้ นที่เกิด เหตุ แต่จากการสนั นิษฐานเบ้ืองตน้ ของเมธา เมธาพบว่าฆาตกรไม่น่าจะเป็ นคนที่มีความพิการในเรื่องที่ เกี่ยวกบั ส่วนล่างของร่างกาย เช่นไม่ไดม้ ีความพิการที่ขา เพราะจากการ ตรวจสอบในสถานที่เกิดเหตุน้นั ไม่ไดม้ ีร่องรอยจากการเดินที่ใชไ้ มเ้ ทา้ หรืออุปกรณ์อยา่ งแต่อยา่ งใด แต่สิ่งน้ีอาจจะเป็นเพียงกลลวงจากฆาตกรที่ ทาํ ให้ใครต่อใครคาดไม่ถึงได้ว่าแท้ท่ีจริงแลว้ ฆาตกรอาจจะมีบางสิ่ง บางอยา่ งที่ผดิ ปกติ หลกั ฐานที่พบในที่เกิดเหตุการณ์ฆาตกรรมในแต่ละคร้ังน้นั ดูจะ นอ้ ยนิด จนเรียกไดว้ ่าแทบจะนาํ ใชม้ าประกอบเป็นหลกั ฐานในการท่ีจะ 18

ลิลลสี่ ีเลือด : เขียน เอาผดิ ใครไม่ได้ ไม่สามารถท่ีจะทราบไดเ้ ลยว่าฆาตกรเป็ นเพศไหน อายุ เท่าไร มีลกั ษณะหรือวา่ ตาํ หนิท่ีตรงส่วนใด สิ่งต่างๆ เหล่าน้ีไม่สามารถที่จะหาขอ้ สรุปของเรื่องราวท้งั หมด ได้เลย เรียกได้ว่าการฆาตกรรมต่อเน่ืองในคร้ังน้ีเป็ นการกระทาํ ของ ฆาตกรที่มาเหนือเมฆ เทียช้นั เซียนเลยทีเดียว หญิงสาวท้งั สามรายที่เสียชีวิตถูกฆ่าโดยการใชข้ องท่ีมีลกั ษณะ แหลมคม และบางคร้ังก็คลา้ ยกบั ถูกมีดคมกริบปาดไปที่คอเป็ นรอยยาว คร้ังเดียวแต่ค่อนขา้ งลึก น้ําหนักของการกรีดที่มากและมัน่ คง ทาํ ให้ สามารถตัดผ่านเส้นเลือดใหญ่ให้ขาดได้ภายในคร้ังเดียว เลือดที่พุ่ง ออกมาจะไหลนองเต็มพ้ืน ซ่ึงเป็ นสาเหตุของการเสียชีวิตของเหย่ือสาว ในแต่ละราย ไม่มีร่ องรอยท่ีแสดงว่าผู้สาวทั้งสามรายนั้นถูกข่มขืน ไม่มี ร่องรอยการต่อสู้ คาดว่าผ้ตู ายอาจจะไม่ทนั ได้รู้สึกตัวเลยกไ็ ด้ตอนทถี่ ูกฆ่า รายละเอียดของหญิงสาวท้งั สามรายท่ีเสียชีวิต ซ่ึงเมธากาํ ลงั อ่าน อยนู่ ้ีบอกเอาไวว้ า่ รายแรกชื่อ นางสาวเรไร สอนสง่ั อายุ 26 ปี อาชีพ พนกั งานบริษทั เอกชนแห่งหน่ึง เวลาที่เสียชีวิต อยู่ในช่วงระหว่างเวลา 20.00 - 22.00 น. (จาก สภาพการแขง็ ตวั ของศพ) 19

ลลิ ลสี่ ีเลอื ด : เขยี น สาเหตุการเสียชีวิต ถูกของท่ีมีลกั ษณะแหลมคมคลา้ ยมีดปาดที่ คอและตดั ไปที่เส้นเลือดใหญ่ จนเลือดไหลนองเตม็ พ้ืนตรงที่ผตู้ ายนอน อยู่ บนตัวของผูต้ ายมีผมท่ีถูกตัดออกมาโรยอยู่ต้งั แต่บริเวณคอลงไป จนกระทงั่ ถึงหนา้ ทอ้ ง สถานท่ีเกิดเหตุ สวนสาธารณะ A ซ่ึงอย่ใู กลก้ บั บริเวณทางเดิน กลบั บา้ นของผตู้ าย ห่างจากบา้ นของผตู้ ายประมาณ 300 เมตร ผู้พบศพ คนทาํ ความสะอาดสวนสาธารณะช่ือนาย X พบศพ เวลา 05.30 น. ของวนั ท่ี 2 สิงหาคม รายทส่ี องช่ือ นางสาวเนตรชนก เลิศอนนั ต์ อายุ 20 ปี อาชีพ นกั ศึกษาของมหาวิทยาลยั ช่ือดงั แห่งหน่ึง เวลาที่เสียชีวิต อยู่ในช่วงระหว่างเวลา 01.30 - 03.00 น. (จาก สภาพการแขง็ ตวั ของศพ) สาเหตุการเสียชีวิต ถูกของท่ีมีลกั ษณะแหลมคมคลา้ ยมีดปาดที่ คอและตดั ไปท่ีเส้นเลือดใหญ่ เลือดออกมามากจนทาํ ให้พ้ืนที่ผตู้ ายนอน อย่เู ต็มไปดว้ ยกองคราบเลือดเป็ นจาํ นวนมาก บนตวั ของผตู้ ายมีผมที่ถูก ตดั ออกมาโรยอยตู่ ้งั แต่บริเวณคอลงไปจนกระทงั่ ถึงหนา้ ทอ้ ง สถานทเ่ี กดิ เหตุ สวนสาธารณะ B ซ่ึงอยใู่ กลก้ บั สถานท่ีท่องเท่ียว ตอนกลางคืนชื่อดงั แห่งหน่ึงที่ผตู้ ายไปเท่ียวกบั กลุ่มเพื่อน (ผตู้ ายแยกยา้ ย กบั เพอ่ื นหลงั ออกจากสถานที่ท่องเที่ยวแห่งน้นั ทนั ที ) ผู้พบศพ ไม่ปรากฏวา่ เป็นใครมีเพียงโทรศพั ทจ์ ากผหู้ ญิงคนหน่ึง ท่ีแจง้ เขา้ มาที่กรมตาํ รวจ 20

ลิลล่ีสีเลือด : เขียน รายทส่ี ามช่ือ สิรินภา รักดี อายุ 18 ปี อาชีพพนกั งานแคชเชียร์ในร้านคา้ สะดวกซ้ือท่ีเปิ ดตลอด 24 ชม. เวลาที่เสียชีวิต อยู่ในช่วงระหว่างเวลา 06.00 - 08.00 น. (จาก สภาพการแขง็ ตวั ของศพ) สาเหตุการเสียชีวิต ถูกของท่ีมีลกั ษณะแหลมคมคลา้ ยมีด ปาดท่ี คอและตดั ไปท่ีเส้นเลือดใหญ่ กองคราบเลือดเป็ นจาํ นวนมากอยนู่ องเตม็ พ้ืน บนตวั ของผตู้ ายมีผมท่ีถกู ตดั ออกมาโรยเหมือนกนั สถานที่เกดิ เหตุ ระหวา่ งทางกลบั บา้ นตรงซอยซ่ึงค่อนขา้ งเปลี่ยว อยู่ห่างจากสถานท่ีทาํ งานอยู่ประมาณ 500 เมตร และห่างจากบา้ นของ ผตู้ ายประมาณ 400 เมตร (อยตู่ รงกลางระหวา่ งร้านท่ีทาํ งานกบั บา้ นที่พกั อาศยั ) ผู้พบศพ นาย Y พนกั งานบริษทั เอกชนแห่งหน่ึงที่ใชเ้ ส้นทางน้ี ผา่ นไปยงั ที่ทาํ งาน หลังจากท่ีได้ศึกษาข้อมูลท่ีปรากฏในแฟ้ มรายงานอย่าง คร่าวๆ อีกคร้ังหน่ึง เมธาก็พบเพียงแต่เร่ืองราวท่ีค่อนขา้ งซับซ้อนและ สับสน คนร้ายที่ก่อคดีในคร้ังน้ีช่างเห้ียมโหด ไร้มนุษยธรรมและดว้ ย จิตใจท่ีไม่ปกติ ซ่ึงอาจจะเป็นสาเหตุทาํ ใหฆ้ ่าใครกไ็ ดท้ ี่พบวา่ เธอคนน้นั มี เพียงผมสีน้าํ ตาลแดง โดยไม่จาํ เป็นที่จะตอ้ งรู้จกั กนั “เป็ นการฆ่าท่ีโหดร้ายมาก ฆาตกรมีความแคน้ กบั หญิงสาวที่มี ผมสีน้าํ ตาลแดง หรือเพียงแค่ความบงั เอิญ” เมธาลองคาดการดูว่าคนร้าย 21

ลลิ ลส่ี ีเลอื ด : เขียน อาจจะไม่ไดเ้ ฉพาะเจาะจงเพียงหญิงสาวท่ีมีผมสีน้าํ ตาลแดงเท่าน้นั แต่ เป็นความบงั เอิญมากกวา่ ท่ีหญิงสาวท่ีเสียชีวิตทุกคนมีผมสีน้าํ ตาลแดง ทว่าการท่ีฆาตกรตัดผมของผู้ตายทุกคนแล้วนํามาโรยที่ศพเพ่ือ อะไรกนั คนร้ายต้องการบอกอะไรบางอย่างหรือทาํ เพยี งแค่ต้องการทีจ่ ะ ท้าทายต่อเจ้าหน้าทตี่ ํารวจ หรือเพยี งแค่ความสนุกกนั แน่ 22

ลลิ ล่สี ีเลอื ด : เขยี น บทท่ี 2 คาํ บอกเล่าจากวญิ ญาณ “เร็วๆ สิมิน เธอนี่ชกั ชา้ จริงๆ เลยนะ” การเกดเด็กสาวท่ีตวั เลก็ ที่สุดในกลุ่มพูดข้ึนมาหลงั จากท่ีเป็ นคนจดั วางกระดาษและอุปกรณ์การ เล่นผถี ว้ ยแกว้ ทุกอยา่ งลงบนพ้ืนหอ้ งเสร็จเรียบร้อยแลว้ “ขอโทษทีจะ้ พอดีมินติดเวรประจาํ ห้องสมุดอยนู่ ะ” มินตราพูด ดว้ ยน้าํ เสียงท่ีเหนื่อยหอบ เพราะเธอตอ้ งวิ่งมาจากหอ้ งสมุดที่อยคู่ นละฝ่ัง กบั ตึกเรียนหลงั น้ี เพอ่ื ใหท้ นั เวลาท่ีพวกเพอ่ื นในกลุ่มนดั กนั เอาไว้ “อยา่ มวั พดู เลย เรามาเร่ิมเล่นกนั ไดแ้ ลว้ เสียเวลามามากพอแลว้ ” นุชนารถพดู ตดั บทข้ึนมา เดก็ สาวท้งั หา้ คนเร่ิมนง่ั ลอ้ มวงกนั โดยมีกระดาษอยตู่ รงกลางและ มีแกว้ วางอย่บู นกระดาษ 1 ใบ พร้อมกบั อุปกรณ์อื่นๆ ที่เก่ียวขอ้ งกบั การ เล่นผถี ว้ ยแกว้ ท้งั หมด ในกิจกรรมคร้ังน้ี ลลิลทิพยท์ ี่ทาํ ตวั เป็ นหัวโจกประจาํ กลุ่มได้ ตระเตรียมทุกอยา่ งเหมือนการทาํ พิธีกรรมที่อญั เชิญวิญญาณจริงๆ ท้งั จุด 23

ลิลลส่ี ีเลอื ด : เขียน ธูปเทียน และวางดอกไม้ กล่าวคาํ อญั เชิญวิญญาณที่คน้ หามาไดจ้ ากใน หนงั สือที่เก่ียวกบั ศาสตร์ลึกลบั เพือ่ จะทาํ ใหพ้ ิธีในวนั น้ีศกั ด์ิสิทธ์ิท่ีสุด บรรยากาศยามที่มืดสลวั หนาํ ซ้าํ ยงั เป็ นคืนเดือนแรมอีกดว้ ย ทาํ ใหพ้ ธิ ีกรรมดูน่ากลวั มากข้ึนเป็นอีกหลายเท่าจากปกติที่เคยเล่นกนั มาก่อน หนา้ น้ี ภายในหอ้ งที่ปราศจากแสงจากไฟฟ้ าและแสงจนั ทร์ มีเพียงเทียน ไขเท่าน้ันท่ีให้แสงสลัวพอให้เห็นส่ิงต่างๆ ที่อยู่ตรงหน้าของแต่ละ คน ห้องท้งั ห้องจึงดูเยอื กเยน็ ราวกบั ว่าอยใู่ นโลกท่ีล้ีลบั และอยทู่ ่ามกลาง สรรพสิ่งต่างๆ ที่ไม่รู้วา่ มีตวั ตนจริงหรือไม่ “น่ะ...น่ากลวั จงั เลย” มินตราพูดข้ึนมาเพื่อทาํ ลายบรรยากาศที่ เงียบเชียบ น้าํ เสียงร้อนรน แสดงถึงอาการหวาดกลวั ท่ีไม่อาจเก็บซ่อน เอาไวไ้ ดม้ ิดชิด “เงียบ! เธอจะทาํ ใหเ้ สียเรื่องนะมิน” เสียงของกนกพรเอด็ ข้ึน “เอาล่ะ เรามาท่องคาถาบทน้ีเพ่ือเชิญดวงวิญญาณมาสิงสถิตใน ถว้ ยแกว้ กนั ไดแ้ ลว้ ทุกคนตอ้ งต้งั สติให้ดีนะ โดยเฉพาะเธอ รู้ไหม มิน” ลลิลทิพยพ์ ดู ดว้ ยหนา้ จริงจงั และน้าํ เสียงขม่ ขู่ “โอม...” เด็กสาวท้ัง 5 ช่วยกันท่องคาถากันอย่างพร้อม เพรียง จากน้ันทุกคนก็วางนิ้วของตนเองลงบนถ้วยแก้วที่คว่าํ อยู่บน กระดาษมีตวั อกั ษรและพยญั ชนะเตม็ พรืดไปหมด เวลาผ่านไปช่ัวอึดใจไม่มีการขยับเขย้ือนจากถ้วยแก้วแต่ อย่างไร ไม่มีแม้แต่การเคล่ือนไหวของสรรพสิ่งอื่นใดท่ีอยู่ในห้อง 24

ลิลล่ีสีเลอื ด : เขียน นอกจากลมหายใจของเด็กสาวแต่ละคนที่ดงั แผว่ เบา จิตใจของท้งั ห้าจด จ่อเฝ้ ารอคอยบางส่ิงบางอย่าง ส่ิงน้นั ก็คือความล้ีลบั ที่ต่างคาดหวงั ว่าจะ เกิดหรือปรากฏอะไรข้ึน “เอาอีกรอบก็แลว้ กนั ทุกคนต้งั สติกนั ให้ดีๆ นะ” ลลิลทิพยพ์ ูด ข้ึนมาหลงั จากที่พบวา่ การกระทาํ คร้ังแรกไม่มีอะไรเกิดข้ึนมาเลย” “โอม...” ทุกส่ิงทุกอยา่ งยงั น่ิงสนิทเหมือนเดิม แมจ้ ะผา่ นไปอีกครู่ใหญ่ ทาํ เอาเด็กสาวท้งั หมดเริ่มรู้สึกหมดหวงั ที่จะไม่ไดพ้ บในส่ิงที่ตอ้ งการ แต่ แลว้ จู่ๆ สิ่งที่พวกเขาเฝ้ ารอกเ็ ริ่มจะแสดงผล ถว้ ยแกว้ ใบน้นั มีปฏิกิริยาดว้ ย การสั่นน้อยๆ เริ่มที่จะขยบั และเคล่ือนท่ีเป็ นวงกลมเล็กๆ ตรงบริเวณท่ี วางอยู่ “เฮย้ ! ถว้ ยแกว้ เริ่มเคล่ือนท่ีแลว้ พวกเรา สําเร็จแลว้ ” นุชนารถ เสียงดงั ดว้ ยความตื่นเตน้ “น่ากลวั จงั เลย” มินตราเสียงส่ันนิดๆ เมื่อเห็นว่าถว้ ยน้นั มีการ เคลื่อนท่ีจริงๆ “เงียบนะมิน” การเกดดุมินตรา ก่อนจะบอกกบั เพื่อนคนอื่นๆ ที่ เหลือ “เอาล่ะ พวกเรามาถามคาํ ถามกนั ดีกวา่ ” “เราจะขอถามคาํ ถามท่านไดห้ รือไม่” ลลิลทิพยเ์ ป็นคนต้งั คาํ ถาม ข้ึนมาก่อนเป็ นคนแรก 25

ลลิ ล่ีสีเลอื ด : เขยี น ถ้วยแก้วใบน้ันเริ่มที่จะเคลื่อนที่ และเพ่ิมความเร็วข้ึน โดย เคล่ือนที่เป็ นวงกลมวนอยู่กับท่ีนานพอสมควร จากน้ันจึงเริ่ มที่จะ เคล่ือนท่ีออกจากตรงตาํ แหน่งเดิมไปท่ี คาํ วา่ ได้ “ท่าน คือ ดวงวิญญาณของนิตยา ใช่หรือไม่” ลลิลทิพยถ์ าม คาํ ถามอีกขอ้ หน่ึง ความประหลาดใจจู่โจมเข้ามา เพราะเด็กสาวท้ังหมดพบว่า ถว้ ย แกว้ ไม่ไดเ้ คล่ือนท่ีไป ท่ีคาํ วา่ ใช่ หรือ ไม่ใช่ แต่ทวา่ ถว้ ยแกว้ ใบน้นั กลบั ค่อยๆ เคล่ือนไปที่อกั ษรแต่ละตวั บนกระดาษอยา่ งชา้ ๆ อกั ษรตวั แรกท่ีถว้ ยแกว้ ใบน้นั เคลื่อนที่ไปหยดุ คือสระ เ ตามมาดว้ ยอกั ษร น และค่อยๆ เคล่ือนมาท่ีอกั ษร ต อีกตวั หน่ึง หลงั จากน้นั ถว้ ยแกว้ กห็ ยดุ การเคลื่อนไหวอยชู่ ว่ั ขณะหน่ึง ก่อนท่ี จะเร่ิมเคลื่อนที่เร็วข้ึนมากกวา่ การเคล่ือนที่ในคร้ังแรก อกั ษรตวั ต่อมาที่ถว้ ยแกว้ ไปหยดุ อยคู่ ือ ร และตามมาดว้ ยอกั ษรตวั น จากน้นั จึงค่อยๆ เคลื่อนที่ชา้ ลงและมาหยดุ ตรงท่ี ภ และเคล่ือนท่ีต่ออย่างช้าๆ จนกระทั่งมานิ่งสนิทท่ีอกั ษร สระ อา เป็นตวั สุดทา้ ย “เนตรนภา ท่านช่ือเนตรนภา หรือคะ” มินตราถามข้ึนมา บา้ ง หลงั จากที่ทวนตวั อกั ษรทุกตวั แลว้ หลงั จากเคลื่อนที่มาถึงตรงน้ีแลว้ ถว้ ยแกว้ ใบน้ันก็น่ิงสนิทอีก คร้ัง ก่อนที่จะเร่ิมเคลื่อนท่ีเร็วและแรงมากข้ึน จนเกือบจะถลาออกมานอก 26

ลิลลสี่ ีเลือด : เขียน แผ่นกระดาษ ลกั ษณะของการเคล่ือนท่ีเร็วราวกบั พายุหมุน บ่งช้ีไดว้ ่า โกรธเกร้ียวอยา่ งหนกั หรือเกลียดอะไรบางอยา่ งอยู่ สภาพของเด็กสาวท้งั หา้ คนในตอนน้ีแทบจะไม่ต่างกนั สีหนา้ ท่ี แสดงออกถึงความหวาดกลวั รวมท้งั เหงื่อท่ีไหลซึมออกมาจากมือของแต่ ละคนบนถว้ ยแกว้ แสดงให้เห็นว่าพวกเธอรู้สึกอย่างไรกบั เหตุการณ์ที่ กาํ ลงั เกิดข้ึนน้ี ความกลวั ท่ีออกมาจากจิตใจของแต่ละคนลว้ นแต่มีสาเหตุ มากจากเรื่องเดียวกนั นน่ั คือการเคล่ือนที่อยา่ งบา้ คลง่ั ของถว้ ยแกว้ ที่มีดวง วิญญาณของคนชื่อ เนตรนภาสิ งสถิตอยู่ ถึงแม้พวกเธอจะพากัน หวาดกลวั มากแค่ไหน ก็ไม่อาจที่จะหยุดเล่นเกมที่ช่วยกันก่อข้ึนมาก ได้ เพราะพวกเธอไม่สามารถที่จะดึงมือออกมาจากถ้วยแก้วน้ี ได้ เนื่องมาจากกฎแห่งการเล่นผถี ว้ ยแกว้ นน่ั เอง ‘หากเกมยังไม่จบ ถ้ามีใครคนใดคนหน่ึงดึงมืออกจากถ้วย คน น้ันจะถูกวิญาณเข้าสิงและยดึ ร่างเอาไว้ ซ่ึงอาจเป็ นอันตรายถงึ ชีวติ ได้’ เวลาแห่งการบา้ คลงั่ ผา่ นไป ความเร็วของถว้ ยแกว้ ใบน้นั กเ็ ริ่มชา้ ลง และเคลื่อนที่มาหยดุ อยู่ ตรงคาํ วา่ ใช่ “ท่านเป็ นใครหรือคะ” กนกพรต้ังสติได้เป็ นคนแรกเอ่ยถาม ออกไป เงียบ ไม่มีการเคลื่อนไหวจากถว้ ยแกว้ ใบน้นั “ขอโทษนะคะ เราเพียงอยากรู้ว่าท่านคือใคร” ลลิลทิพยถ์ ามย้าํ ข้ึนมาอีกคร้ัง 27

ลิลลี่สีเลอื ด : เขยี น ถว้ ยแกว้ ใบน้ันยงั คงนิ่งสงบอยู่เหมือนเดิม คลา้ ยกบั ไม่อยากจะ ตอบคาํ ถามใดๆ อีกแลว้ “เอ่อ...เราเพียงตอ้ งการทราบวา่ ท่านเป็นใครนะคะ” การเกดถาม ข้ึนมาอีกคร้ัง ถว้ ยแก้วใบน้ันเริ่มเคลื่อนท่ีอย่างช้าๆ ไปยงั อกั ษรแต่ละตวั ใน แผน่ กระดาษอีกคร้ังหน่ึง อกั ษรตวั แรกที่ถว้ ยแกว้ ใบน้นั เคล่ือนที่ไปหยดุ อยู่ คือ อกั ษร ฆ และตามมาดว้ ย สระอา จากน้นั ถว้ ยแกว้ ก็เริ่มท่ีจะเคลื่อนที่เป็ นวงกลมอีกรอบหน่ึง โดย เริ่มเคลื่อนท่ีจากชา้ ๆ และคอ่ ยๆ เร็วข้ึน เร็วข้ึน จนเกือบทาํ ใหห้ ลุดออกมา จากแผน่ กระดาษอีกรอบหน่ึง ถว้ ยแกว้ ใบน้นั เคลื่อนที่มายงั อกั ษร ต และหยดุ นิ่งอีกคร้ัง เป็ นเวลานานพอสมควร ถว้ ยแก้วใบน้ันจึงเร่ิมเคลื่อนท่ีต่อไป แลว้ กม็ าหยดุ ท่ีอกั ษร ก ตามมาดว้ ยอกั ษรตวั ร และกเ็ คล่ือนท่ีวนกลบั มาท่ีอกั ษรตวั ร อีกคร้ัง จากน้นั จึงเคล่ือนที่มาหยดุ น่ิงท่ีอกั ษร ม “ฆาตกรรม” มินตราอ่านคาํ ที่ผสมไดจ้ ากการเดินทางของถว้ ย แกว้ ใหท้ ุกคนฟัง “ท่านจะบอกเราว่าท่านถูกฆาตกรรมใช่หรือไม่คะ” การเกดพดู ข้ึนมาดว้ ยน้าํ เสียงตระหนกตกใจ ถว้ ยแกว้ เลื่อนไปท่ีคาํ วา่ ใช่ อีกคร้ังหน่ึง 28

ลิลลส่ี ีเลอื ด : เขยี น “ท่านถูกฆ่าท่ีไหนคะ” น้าํ เสียงของลลิลทิพยเ์ ตม็ ไปดว้ ยความ อยากรู้ ทนั ทีที่สิ้นคาํ ถาม การเคลื่อนไหวของถว้ ยแกว้ กเ็ ริ่มตน้ อีกคร้ังไป ที่ตวั อกั ษรต่างๆ อยา่ งรวดเร็ว โดยเริ่มจากอกั ษรตวั แรก คือ โ จากน้นั จึงเคลื่อนที่ไปยงั อกั ษรตวั ร และตามมาดว้ ยอกั ษรตวั ง จ า ก น้ ั น ถ้ว ย แ ก้ว จึ ง เ ค ล่ื อ น ท่ี ไ ป ย ัง ตัว อัก ษ ร อี ก ห้ า ตัว อ ย่ า ง รวดเร็ว ซ่ึงรวมแลว้ ไดค้ าํ วา่ โรงเรียน “ท่านจะบอกว่าท่านถูกฆ่าท่ีโรงเรียนน้ีใช่หรือไม่คะ” นุชนารถ สรุปจากความเขา้ ใจของตนเอง และถามข้ึนมาดว้ ยน้าํ เสียงที่บ่งบอกถึง ความต่ืนเตน้ แววตาท่ีเปล่งประกายของความอยากรู้ ถ้วยแก้วทาํ ท่าคล้ายจะเคลื่อนท่ีอีกคร้ัง แต่กลับหยุดอยู่กับที่ เฉยๆ ขณะเดียวกนั ใบหนา้ ของเด็กสาวท้งั 5 ค่อนขา้ งซีดเผือด ซ่ึงไม่รู้ว่า สาเหตุที่แทจ้ ริงเกิดจากแสงเทียนหรือมาจากความกลวั กนั แน่ เหงื่อที่ไหลออกมาจากมือท่ีวางบนถว้ ยแกว้ และที่ผดุ แพรวพราว อยู่บนใบหน้าของเด็กสาวแต่ละคน ท้งั ๆ ที่บรรยากาศภายนอกเย็นยะ เยอื ก แสดงใหเ้ ห็นถึงความกลวั ที่ไม่ยากจะบรรยายออกมาเป็นคาํ พดู ได้ มี เพียงสี หน้าและแววตาที่บ่งบอกได้ถึงความต่ืนตระหนกแกม หวาดหวนั่ ฉายออกมาใหเ้ ห็นไดอ้ ยา่ งชดั เจนแมม้ องเพยี งแวบเดียว ถว้ ยแกว้ เริ่มเคล่ือนท่ีต่อไปและหยดุ อยทู่ ่ี คาํ วา่ ใช่ 29

ลิลลีส่ ีเลอื ด : เขยี น “แลว้ ท่านรู้หรือเปล่าว่าใครเป็ นคนฆ่าท่าน”ลลิลทิพยท์ าํ หน้าท่ี ซกั ถาม ถว้ ยแกว้ ใบน้นั ยงั คงเคล่ือนที่ไปเร่ือยๆ อย่างชา้ ๆ และมาหยดุ อยู่ ท่ี คาํ วา่ รู้ “ท่านสามารถบอกเราไดไ้ ม่ วา่ ฆาตกรน้นั เป็นใคร” กนกพรถาม เสียงสน่ั แววตาเตน้ ระริกดว้ ยความอยากรู้ ถ้วยแก้วใบน้ันเคลื่อนที่ไปอยู่ตรงก่ึ งกลางระหว่างคํา วา่ ผู้หญิง กบั ผู้ชาย แลว้ ก็หยดุ ไปโดยฉบั พลนั เหมือนดงั รับรู้หรือสัมผสั อะไรบางอยา่ งข้ึนมาได้ เด็กสาวท้งั หา้ ต่างพากนั ลุน้ จนตวั โก่งว่าถว้ ยแกว้ จะเคลื่อนที่ไปหยดุ ตรงไหนระหวา่ งสองคาํ น้นั ครืด “วา้ ย! กร๊ีด!” เสียงร้องแสดงถึงอาการตกใจกบั เสียงเปิ ดประตูห้องเพื่อเขา้ มา ขดั จงั หวะและทาํ ลายความเงียบภายในหอ้ งแห่งน้ี 30

ลลิ ล่สี ีเลอื ด : เขียน บทท่ี 3 เหยอ่ื “น่ี พวกเธอทาํ อะไรอยนู่ ะ บอกแลว้ ไงวา่ อยา่ มาเล่นอะไรกนั ดึกๆ ดื่นๆ ท่ีน้ี รู้ไหมว่ามนั อันตรายมากแค่ไหน เล่นอะไรไร้สาระกันจริง เชียว” ประตูหอ้ งถกู เปิ ดเขา้ มา พร้อมกบั เสียงของชายหนุ่ม เขาเอด็ ตะโร เสียงดงั หลงั จากเห็นแลว้ วา่ เดก็ ๆ กาํ ลงั ทาํ อะไรกนั อยู่ “มานี่ ฉนั จะเกบ็ อุปกรณ์เดก็ เล่นของพวกเธอเอาไวเ้ อง คราวหนา้ จะไดไ้ ม่มาเล่นเกเรกนั อีก” เดก็ สาวท้งั หา้ คนมีอาการตกใจ ตาเบิกโพลงกบั เสียงท่ีไดย้ นิ อยา่ ง เห็นไดช้ ดั ไม่ใช่เพราะวา่ กลวั ชายคนน้นั แต่เป็นการกลวั ที่ไม่คาดคิดวา่ จะ ไดย้ ินเสียงหรือโดนขดั จงั หวะ ในตอนที่กาํ ลงั วา้ วุ่นและหวาดกลวั กัน อยา่ งหนกั เช่นน้ี ชายคนน้นั เดินเขา้ มาในหอ้ งพร้อมท้งั ยดึ อุปกรณ์ทุกอยา่ ง ไปถือเอาไว้ “เฮย้ !นายไม่มีสิทธ์ิท่ีจะทาํ อยา่ งน้ีนะทอม นายนะเป็นแค่ภารโรง เท่าน้นั ไม่มีสิทธ์ิท่ีจะมาทาํ อะไรกบั ของของพวกเรา” 31

ลิลลีส่ ีเลือด : เขยี น การเกดหน้าตาค่อนข้างบ้ึงตึง น้ําเสียงแสดงออกถึงความไม่ พอใจ ขณะท่ีจบั จอ้ งสายตาไปยงั ชายตรงหนา้ “แต่ผมมีสิทธ์ิที่จะนาํ เร่ืองน้ีไปรายงานต่ออาจารยฝ์ ่ ายปกครอง ได้ และพวกเธอนั่นแหละท่ีจะตอ้ งถูกลงโทษ” ประกาศิตพูดข้ึนดว้ ย น้าํ เสียงคอ่ นขา้ งจริงจงั “อยา่ มายงุ่ น่า นายมนั กแ็ ค่ไอก้ ระจอกคนหน่ึงเท่าน้นั แหละ เอาสิ แน่จริงนายนุ่งกระโปรงแลว้ นาํ เร่ืองน้ีไปฟ้ องอาจารยฝ์ ่ ายปกครองได้ เลย เราไม่กลวั หรอกแต่ระวงั ใหด้ ีนะคนท่ีจะโดนไล่ออกอาจจะเป็นนายก็ ได”้ ลลิลทิพยเ์ ยาะเยย้ แกมทา้ ทาย ดว้ ยถือตนวา่ เป็นลูกของคณะกรรมการ ที่มีความสาํ คญั ต่อโรงเรียนแห่งน้ี “โธ่เอย๊ ! พวกเธอกด็ ีแต่อาศยั บารมีของพอ่ แม่เท่าน้นั แหละ คอยดู เถอะ สกั วนั พวกเธอจะ...” ประกาศิตพดู ทิ้งไวเ้ พียงเท่าน้นั แววตาของเขากลบั แฝงไวด้ ว้ ยความปวดร้าว เน้ือตวั สั่นเทาซ่ึงไม่ รู้วา่ เป็นการสน่ั เพราะความโกรธ หรือวา่ มีเรื่องอะไรบางอยา่ งที่มากระทบ ใจของเขาอยู่ ประกาศิตจดั การฉีกแผน่ กระดาษท่ีใชเ้ ล่นผีถว้ ยแกว้ และเผามนั ทิ้งดว้ ยเปลวไฟจากเทียนไขที่จุดให้แสงสว่างภายในห้อง เด็กสาวส่ีคน รู้สึกโกรธและไม่พอใจมากในการกระทาํ น้นั มีเพียงมินตราเท่าน้นั ท่ีรู้สึก โล่งอกว่าต่อจากน้ีไปคงจะไม่มีการเล่นผีถว้ ยแกว้ อีกแลว้ เพราะเธอรู้สึก กลวั กบั การเล่นแบบน้ีจริงๆ เธอไม่มน่ั ใจว่าถา้ หากมีการเล่นมากไปกว่า น้ี เธอกบั เพ่ือนๆ จะตอ้ งพบเจออะไรท่ีน่ากลวั และเป็ นอนั ตรายอีกหรือ เปล่า 32

ลิลล่ีสีเลอื ด : เขยี น “เอาล่ะ กลบั ไปกนั ไดแ้ ลว้ เหล่าสตรีผกู้ ลา้ ท้งั หลาย ระวงั ตวั ให้ดี เถอะนะ ถา้ อวดตนวา่ เก่งมากนกั สักวนั พวกเธอจะตอ้ งพบกบั เร่ืองร้ายๆ” น้าํ เสียงเยอื กเยน็ ท่าทางที่แสดงออกมาดูราวกบั ว่ากาํ ลงั เยย้ หยนั ต่อทุกสิ่ง ทุกอยา่ ง “จาํ ไวน้ ะอย่าพยายามท้าทายต่อส่ิงท่ีพวกเธอก็ไม่รู้ว่ามันคือ อะไร” “นายเองกจ็ าํ ไวด้ ว้ ย แลว้ เราจะไดเ้ ห็นดีกนั อยา่ นึกวา่ นายแน่นะที่ สามารถทาํ กบั พวกเราไดใ้ นวนั น้ี” ลลิลทิพยพ์ ดู ทิ้งทา้ ยขปู่ ระกาศิตไว้ เธอเดินผ่านตวั เขาออกมาจากห้อง โดยมีนุชนารถ การเกด กบั กนกพรเดินตามไปติดๆ มินตราซ่ึงยงั อยู่ในห้อง เธอมองประกาศิตดว้ ยแววตาสํานึกผิด ก่อนจะกม้ หวั เป็นเชิงขอโทษแทนคาํ พดู ซ่ึงดูเหมือนเขาจะเขา้ ใจเพราะได้ พยกั หนา้ ตอบกลบั การส่ือสารของเธอ ในระหว่างที่กลุ่มเด็กหญิงท้ังห้าพากันเดิ นออกมาจาก โรงเรียน ท้งั ลลิลทิพย์ การเกด นุชนารถ และกนกพร ยงั คงบ่นถึงเรื่องที่ ประกาศิตเขา้ มาขดั จงั หวะตอนสาํ คญั กาํ ลงั ซ่ึงเขา้ ดา้ ยเขา้ เขม็ พอดี “แยม่ าก แยจ่ ริงๆ อีกนิดเดียวพวกเรากจ็ ะรู้แลว้ ว่าใครเป็นคนร้าย กนั แน่ นายนน่ั แยม่ ากๆ น่ารังเกียจชะมดั ที่มาทาํ กบั พวกเราแบบน้ีนะ” นุชนารถพดู ดว้ ยน้าํ เสียงที่คอ่ นขา้ งหงุดหงิด 33

ลลิ ลี่สีเลอื ด : เขยี น “ใช่ ตอนสาํ คญั เสียดว้ ย” กนกพรสนบั สนุน ท่าทีเสียดายอยไู่ ม่ นอ้ ย “มินว่าพวกเราไม่จาํ เป็ นตอ้ งเล่นแลว้ ก็ได้ มินไม่เห็นจะสนุก ตรงไหนเลย น่ากลวั ออก” มินตราค่อนขา้ งหวาดกลวั กบั เร่ืองที่เพิ่งผา่ นมา สดๆ ร้อนๆ “อย่าโง่น่ามิน เธอนี่มนั ไม่ไดเ้ รื่องเลยจริง ถา้ ไม่เพราะเธอมาชา้ พวกเราอาจจะไดร้ ู้อะไรมากกว่าน้ีก็ได”้ การเกดโมโหและพาลต่อว่า มินตราถึงเรื่องที่เธอมาชา้ กวา่ ใครๆ “นัน่ สิ เพราะเธอนั่นแหละมิน ชอบทาํ ให้เสียเรื่องอยู่เร่ือย และ ชอบทาํ ใหเ้ รื่องเลก็ เป็นเรื่องใหญ่ทุกทีเลย” กนกพรต่อวา่ มินตราอีกคน “น่ี . . . อ ย่า บ อ ก น ะ ว่ า ค น ที่ บ อ ก ใ ห้ น า ย ท อ ม ม า จับ พ ว ก เ ร า คื อ เธอ” การเกดกล่าวหาและหันมามองมินตราดว้ ยสายตาเหมือนจะจบั ผิด อยใู่ นที “ป่ ะ...เปล่า มินไม่ไดท้ าํ อย่างน้นั นะ มินไม่ไดบ้ อกนายทอม มิน จะทาํ แบบน้นั ทาํ ไมล่ะ” มินตราละล่าํ ละลกั ปฏิเสธคาํ พดู ของการเกดดว้ ย ท่าทางตกใจ เมื่อถูกกล่าวหาวา่ เป็นคนบอกใหป้ ระกาศิตมาจบั ผดิ พวกตน ในคืนน้ี “พอเถอะจะทะเลาะกันให้มนั ได้อะไรข้ึนมา ตอนน้ีมนั แก้ไข อะไรไม่ไดแ้ ลว้ ค่อยคิดหาทางกนั ใหม่อีกคร้ังดีกวา่ ที่จะมาทะเลาะกนั ดว้ ย เร่ืองง่ีเง่าพวกน้ีนะ” ลลิลทิพยต์ ะโกนเสียงดงั เพ่ือจะหยดุ การทะเลาะของ เพอื่ นในกลุ่มซ่ึงตอนน้ีดูเหมือนจะเร่ิมหนกั ข้ึนเรื่อยๆ “แลว้ พวกเราจะตอ้ งทาํ อยา่ งไรล่ะ” นุชนารถถามข้ึนมา 34

ลลิ ลีส่ ีเลือด : เขียน “ก่อนอื่นก็แยกยา้ ยกนั กลบั บา้ นใครบา้ นมนั เพราะตอนน้ีดึกมาก แลว้ และก็เลิกทาํ ตวั ง่ีเง่ากนั ไดแ้ ลว้ เขา้ ใจไหม” ลลิลทิพยแ์ สดงท่าทาง เยน็ ชา เธอดูเหนื่อยลา้ จนเห็นไดช้ ดั “ดีเหมือนกนั นะ จากน้นั ทุกคนจึงแยกยา้ ยกนั กลบั บา้ น โดยแบ่งเป็นสองกลุ่ม กลุ่ม แรกนุชนารถ มินตรา และการเกด แยกไปทางเดียวกนั ส่วนลลิลทิพยก์ บั กนกพรน้นั แยกไปอีกทาง การเกดถึงบา้ นก่อนเพราะอยู่ใกลก้ ว่าใครๆ นุชนารถเดินต่อไป กบั มินตราใชเ้ วลาประมาณ 10 นาที กม็ าถึงบา้ นของมินตรา “หนูนุช วนั น้ีกลบั เสียดึกเลยนะ มีกิจกรรมท่ีโรงเรียนหรือจะ้ ” นางสุวพรแม่ของมินตรากล่าวทกั ทายนุชนารถ ตอนที่มาเปิ ดประตูบา้ น ใหม้ ินตรา “สวสั ดีคะคุณนา้ คือพอดีวนั น้ีที่หอ้ งของพวกเรามีธุระตอ้ งทาํ กนั เลก็ นอ้ ย นุชตอ้ งขอโทษที่ทาํ ใหม้ ิน กลบั บา้ นดึกไปดว้ ยนะคะ” นุชนารถ รู้สึกไม่ดีเท่าไหร่นกั ท่ีตอ้ งพดู โกหกออกไป “ไม่เป็ นไรหรอกจะ้ นา้ ไม่ไดว้ ่าอะไร นา้ เพียงแต่เป็ นห่วงเพราะ ดึกแลว้ มนั อนั ตราย เอาเป็นวา่ หนูนุชอยทู่ ี่บา้ นนา้ รอใหน้ า้ เดชกลบั มาก่อน ดีไหม แลว้ ค่อยขบั รถไปส่งหนูท่ีบา้ นนะจะ้ ” นางสุวพรเอ้ือเฟ้ื อดว้ ยความ เป็ นห่วง “ไม่เป็ นไรหรอกคะ เดี๋ยวหนูเดินลดั สวนสาธารณะน้ีไปสิบนาที ก็ถึงบา้ นแลว้ หนูคงตอ้ งกลบั ก่อนที่คุณแม่จะเป็ นห่วง” นุชนารถพูด พร้อมยกมือไหวล้ านางสุวพรแม่ของมินตรา 35

ลลิ ลี่สีเลอื ด : เขียน “ถา้ อยา่ งน้นั กร็ ะวงั ตวั ดว้ ยนะจะ้ ” นางสุวพรเตือนดว้ ยความเป็ น ห่วง หลงั จากนุชนารถยนื กรานที่จะกลบั บา้ นเอง “บา๊ ย บาย จะ้ นุช พรุ่งน้ีเจอกนั นะ” “บายจะ้ มิน แลว้ เจอกนั นะ” นุชนารถยมิ้ ตอบแต่แววตาแฝงไป ดว้ ยความเศร้าอย่างบอกไม่ถูก เธอโบกมือลามินตราก่อนที่จะออกเดิน ต่อไป นุชนารถเดินไปตามถนนเพียงลาํ พงั ท่ามกลางความเงียบสงดั ใน ตอนกลางคืน แสงสลวั ๆ ของไฟท่ีส่องมาจากเสาขา้ งทาง สักพกั ก็ไปถึง สวนสาธารณะที่ในตอนกลางวนั ดูสวยงาม และร่มร่ืนชวนให้มาน่ัง พกั ผอ่ นหยอ่ นใจ แต่ทวา่ ในขณะน้ีดูช่างวงั เวงเสียน่ีกระไร บรรยากาศยาม ไร้ซ่ึงแสงแห่งจนั ทรา และแสงของดวงดาว ส่งผลทาํ ใหห้ ญิงสาวเร่ิมรู้สึก กลวั อยา่ งบอกไม่ถูก จนแทบทาํ ให้เธออยากหนั หลงั กลบั ไปยงั บา้ นของ มินตราเสียเหลือเกิน ทําไมบรรยากาศช่างน่ากลัวอย่างน้ี คงไม่เป็ นไรหรอกก็เราเดิน ผ่านทางน้ีมาตั้งแต่เดก็ แล้ว จะมามวั กลวั อะไรอีกล่ะยยั นุช นุชนารถคิดพลางยกมือข้ึนมากอดอกโดยไม่รู้ว่าที่ทาํ เช่นน้ี เพราะอากาศหนาวหรือเพยี งเพราะวา่ ความเงียบของบรรยากาศ 36

ลลิ ล่ีสีเลอื ด : เขียน “เอาล่ะ รีบ รีบ เดินเถอะยยั นุชไม่มีอะไรหรอก อีกไม่กี่นาทีเธอก็ จะไดน้ อนแช่น้าํ อุ่นแลว้ นา้ ” นุชนารถพูดข้ึนมาเพื่อปลุกปลอบใจตวั เอง จากน้นั จึงรีบเดินเขา้ ไปในสวนสาธารณะที่มีเพียงแสงสว่างจากหลอดไฟเพียงไม่ก่ีดวง เท่าน้นั กา้ วเทา้ เร็วกวา่ ปกติ ดว้ ยหวงั ท่ีจะเดินใหพ้ น้ สวนสาธารณะแห่งน้ี โดยเร็วท่ีสุด เดินมาได้สักพกั นุชนารถพลนั เกิดความรู้สึกบางอย่างข้ึนมา ภายใน มนั ก่อตวั ข้ึนมาอยา่ งชา้ ๆ แลว้ เขา้ มาครอบงาํ ความคิดของเธอ มนั คือความกลวั ท่ีเริ่มลุกล้าํ เขา้ มาข้ึนเร่ือยๆ หญิงสาวเร่ิมมีอาการสน่ั แต่เธอก็ พยายามควบคุมมนั เอาไว้ ก่อนที่จะกา้ วขาออกเดินไปตามปกติ “มีบางสิ่งกาํ ลงั ตามเรามา” นุชนารถครางเบาๆ พลางกล้นั ใจหัน กลบั ไปดูดา้ นหลงั อยา่ งชา้ ๆ หากแต่เบ้ืองหลงั ของเธอเป็นเพียงแค่ความวา่ งเปล่าและความมืด ของทางท่ีเดินผา่ นมา แต่ทว่าสิ่งที่เกิดข้ึนไม่ไดช้ ่วยทาํ เธอรู้สึกดีข้ึนกว่าเดิม หากกลบั ทาํ ใหเ้ ธอรู้สึกแยม่ ากยง่ิ ข้ึนเสียอีก ความมืดมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ทงั้ ความมืดจากภายนอกและความ มืดภายในจิตใจของเธอเอง 37

ลิลลสี่ ีเลอื ด : เขยี น นุชนารถรีบเดินต่อไป เพ่ิมความเร็วข้ึนอีก เหง่ือที่ตอนแรกไหล ซึมออกมาทีละนอ้ ย ตอนน้ีรู้สึกไดถ้ ึงความชุ่มโชกจาํ นวนมากท่ีพร่ังพรู ออกมา เธอใชห้ ลงั มือปาดเหงื่อที่ไหลมาเขา้ ตา หรือบางทีมนั อาจจะเป็ น น้าํ ตาแห่งความหวาดกลวั ท่ีไหลออกมาโดยท่ีเธอไม่รู้ตวั เ ธ อ รู้ ก ลัว จ น หู แ ว่ว ไ ด้ยิน เ สี ย ง อ ะ ไ ร บ า ง อ ย่า ง ไ ล่ ต า ม ม า ที ล ะ นอ้ ย อะไรบางอยา่ งที่ทาํ ให้ไม่กลา้ หนั กลบั ไปมอง ย่งิ เธอพยายามเดินให้ เร็วมากข้ึนเท่าไร เจา้ สิ่งน้นั ก็เหมือนคืบคลานเขา้ มาใกล้ ความกลวั จู่โจม เขา้ มาจนหญิงสาวแทบสิ้นสติ เธอเร่งฝี เทา้ จากเดิมจนกลายเป็ นวิ่งในท่ีสุด แต่ดูเหมือนว่าเจา้ ส่ิง น้นั ยงั ไล่ตามเธอมาติดๆ ราวกบั เงาดาํ ของมจั จุราช เธอโหมฝีเทา้ ใหเ้ ร็วข้ึน กว่าเดิม หวงั ใหม้ นั พน้ ไปจากสวนสาธารณะแห่งน้ี ระยะทางที่ปกติใกล้ นิดเดียว แต่ความรู้สึกของเธอในเวลาน้ี ถนนกลบั ดูทอดยาวมากกว่าทุก วนั เหมือนกบั ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่วา่ จะเร่งฝีเทา้ มากเท่าไหร่กเ็ หมือนกบั ยา่ํ อยู่ กบั ท่ี เสียงหายใจหอบกระช้นั จากการเหน่ือย ดงั กอ้ งอยใู่ นหูในเวลาน้ี ขา ของเธออ่อนแรงลงเรื่อยๆ ร่ างของนุ ชนารถเซถลาไปข้างหน้าและล้มไปกองอยู่กับพ้ืน เพราะสะดุดขาตนเอง ใจเธอหล่นวบู ก่อนต้งั สติและรวบรวมพละกาํ ลงั ที่ เหลืออยู่พยายามยนั ตวั เองลุกข้ึนมา เธอเกิดอาการหนาวเยือกข้ึนมาทาง ดา้ นหลงั เงาดาํ ท่ีตามเธอมากาํ ลงั หยดุ อยนู่ ่ิงไม่ไกลไปจากที่เธอยนื อยู่ จน สามารถรับรู้ไดถ้ ึงลมหายใจอนั ร้อนรุ่มของมนั ลมหายใจแผว่ เบา แต่ได้ ยนิ อยา่ งชดั เจนจนเหมือนคมมีดกรีดแทงเขา้ ไปในความรู้สึก 38

ลิลล่ีสีเลอื ด : เขยี น ความรู้สึกหนาวเหน็บพุ่งเข้าไปถึงส่วนลึกหัวใจ หญิงสาว อยากจะกรีดร้องอะไรบางอยา่ งออกมา เพอ่ื ผอ่ นคลายความกลวั สิ่งสาํ คญั ในตอนน้ีมีเพียงความพยายามที่จะกา้ วขาออกไปจากท่ีตรงน้ีเท่าน้นั แต่ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถท่ีจะสั่งให้สองขาของเธอขยบั เขย้ือนได้เลย ความสิ้นหวงั แสดงออกมาทางสีหน้าและแววตาอย่าง ชดั เจน หญิงสาวไม่กลา้ แมแ้ ต่จะรวบรวมความกลา้ ท้งั หมดที่มีอยเู่ พื่อหนั กลบั ไปดูส่ิงท่ีอยดู่ า้ นหลงั จึงไดแ้ ต่หลบั ตาลงพร้อมกบั หยาดน้าํ ตาท่ีริน ไหลออกมา เสียงสะอ้ืนแผว่ เบาท่ีแฝงดว้ ยความเศร้าและหวาดกลวั สุดขีด ดงั แทรกข้ึนมาท่ามกลางความเงียบ บดั น้ีตรงลาํ คออนั ขาวนวลของเธอมี บางสิ่งท่ีบางและคมจ่ออยู่ แสงจากหลอดไฟสะทอ้ นไปยงั วตั ถุแหลมคม สีเงิน ที่มีประกายของความคมเด่นชดั แล้ ว เ ลือ ดสี แ ด ง จํ า นว น ม า ก ก็พุ่ ง ท ะ ลัก ออ ก ม า จ า กต ร ง ท่ีวั ต ถุ แหลมคมสีเงินเคลอ่ื นผ่านด้วยความเร็ว เสียงหวั เราะดงั ข้ึนมาแทนท่ีเสียงสะอ้ืนไหข้ องหญิงสาว ซ่ึงเหลือ เพียงร่างท่ีไร้วิญญาณ ไม่อาจเปล่งเสียงร้องใดๆ ออกมาไดอ้ ีก ไม่มีแมแ้ ต่ โอกาสท่ีจะออ้ นวอนขอชีวิต เลือดสีแดงจาํ นวนมากไหลออกมาจาก ลาํ คอ ไหลผ่านมือของใครคนน้นั ซ่ึงไดย้ กวตั ถุแหลมคมข้ึนมาเลียอย่าง ชา้ ๆ ดว้ ยสีหนา้ เรียบเฉย ก่อนจะกม้ ลงมองไปท่ีร่างของเหยื่อสาวท่ีบดั น้ี ไร้ซ่ึงความรู้สึกใดๆ ไม่ว่าจะเป็ นความรู้สึกเจ็บปวด ผิดหวัง หรื อ 39

ลลิ ล่ีสีเลอื ด : เขยี น เสียใจ เธอจากไปโดยที่ไม่ทนั ไดเ้ ห็นหรือรับรู้เลยว่าใครเป็ นคนทาํ ร้าย เธอ คมมีดท่ีปาดเขา้ ไปท่ีคอตรงเสน้ เลือดใหญ่น้นั ปลิดชีพในทนั ทีทนั ใด ส่ิงท่ีหลงเหลืออยู่มีเพียงความกลัวท่ีฉายออกมาทางดวงตาเบิก โพลงของหญงิ สาวเท่าน้ัน ความกลวั ในส่ิงทไี่ ม่เคยรู้เลยว่าคอื อะไร แลว้ สภาพศพของนุชนารถไดถ้ ูกจดั การให้เหมือนกบั ศพของ หญิงสาวที่มีผมสีน้าํ ตาลแดงที่ผ่านมา เจา้ ฆาตกรใจโหดจดั การพลิกร่าง ของหญิงสาวให้นอนหงายข้ึนมา หลงั จากน้นั ก็ทาํ การตดั ผมของเธอและ นาํ มาโรยไวท้ ่ีลาํ ตวั ก่อนที่จะเดินจากไปอยา่ งชา้ ๆ และหายไปท่ามกลาง ความมืดในยามราตรี บัดนี้ร่างกายของนุชนารถ กําลังถูกล้อมรอบไปด้วยสีแดงของ เลอื ดทไี่ หลรินไม่หยดุ จนอาบไปทว่ั ร่างและตรงพน้ื บริเวณใกล้เคยี ง 40

ลิลลี่สีเลอื ด : เขยี น บทที่ 4 ศพรายทส่ี ่ี “สวสั ดีครับกรมตาํ รวจแผนกอาชญากรรม ผมร้อยตาํ รวจเอก เมธาพดู ” ‘มีคนพบศพผ้หู ญงิ ถูกฆาตกรรมท่ีบริเวณสวนสาธารณะ C ครับ หมวด’ “โอเค.ผมจะรีบไปเด๋ียวน้ี อยา่ ให้ใครเขา้ ไปวุ่นวายกบั ที่เกิดเหตุ ไดล้ ่ะ” เมธากาํ ชบั ออกไป หลงั จากไดร้ ับรายงานจากตาํ รวจคนหน่ึงซ่ึง เป็นลกู นอ้ งในสายงานของเขาแลว้ จากเหตุการณ์ฆาตกรรมต่อเนื่องท่ีเกิดข้ึนในขณะน้ี ทาํ ใหเ้ จา้ ของ คดีเพ่ิมการตรวจตรามากย่ิงข้ึน ซ่ึงแต่เดิมจะมีนายตํารวจท่ีได้รับ มอบหมายใหม้ ีหนา้ ท่ี ไปตรวจตราความสงบเรียบร้อยตามสวนสาธารณะ ต่างๆ และสถานท่ีอ่ืนที่อยู่ในเขตการรับผิดชอบของกรมตาํ รวจแผนก 41

ลลิ ลี่สีเลือด : เขยี น อาชญากรรมเป็ นประจาํ อยู่แลว้ แต่คร้ังน้ีเมธาไดจ้ ดั ให้มีการออกตรวจ ตราทุกพ้นื ที่อยา่ งเคร่งครัด “เกิดเร่ืองอีกจนได”้ เขาพดู ข้ึนมาเบาๆ รู้สึกอ่อนลา้ แทบหมดแรง เมธามกั จะรู้สึกไม่สบายใจทุกคร้ังท่ีมีการฆาตกรรม โดยเฉพาะ การฆ่าอยา่ งไร้ซ่ึงเหตุผล ดว้ ยคิดวา่ มนั ไม่ยตุ ิธรรมเลยท่ีจะมีใครบางคนมา สามารถตดั สินชีวิตของใครอีกคนหน่ึงอย่างพละการ ตามความคิดและ ความรู้สึกท่ีเขาเห็นว่าถูกตอ้ งหรือสมควรแลว้ แทนที่จะปล่อยใหเ้ ป็ นไป ตามกฎหมายบา้ นเมือง หลงั จากใชเ้ วลาประมาณ 15 นาที เมธาจึงขบั รถมาถึงจุดท่ีเกิด เหตุตามที่ไดฟ้ ังจากการรายงานของลูกน้อง สถานท่ีเกิดเหตุน้ันอยู่ห่าง จากถนนใหญ่เขา้ ไปประมาณ 100 เมตร บดั น้ีส่วนหน่ึงของสวนสาธารณะถูกกนั ไม่ให้มีคนจากภายนอก เขา้ มาโดยการขึงดว้ ยแถบเชือกของตาํ รวจเป็ นแนวกวา้ งพอสมควรเพื่อ ป้ องกันไม่ให้หลักฐานท้ังหมดหายไปจากบริเวณที่เกิดเหตุ อาจเป็ น เพราะวา่ เวลาน้ียงั เชา้ อยจู่ ึงทาํ ใหไ้ ม่ค่อยมีคนมามุงดูท่ีเกิดเหตุมากนกั “สวสั ดีครับหมวดเมธา” นายตาํ รวจคนหน่ึงกล่าวทกั หลงั จากที่ เมธาเดินลงมาจากรถแลว้ “เป็นไงบา้ งจ่าอานสั ” “สภาพศพเหมือนรายท่ีผ่านมา ผมคาดว่าน่าจะเป็ นฝี มือคน เดียวกนั ครับหมวด” เมธาเดินเขา้ ไปดูสภาพศพท่ีเสียชีวิต ซ่ึงก็พบว่ารูปการทุกอย่าง เหมือนกบั คดีท่ีผ่านมา ท้งั ลกั ษณะการตายโดยการถูกปาดคอดว้ ยของมี 42

ลลิ ลส่ี ีเลือด : เขยี น คม การตดั เส้นผมมาโรยท่ีตรงลาํ ตวั และที่เด่นชดั ที่สุดกค็ ือศพที่เสียชีวิต มีผมสีน้าํ ตาลแดง “ผตู้ ายเป็ นใคร?” เขาถามนายตาํ รวจคนที่กาํ ลงั ถ่ายรูปเพ่ือเก็บ รายละเอียดอยู่ “ช่ือนางสาวนุชนารถ กิจธรรมรงค์ อายุ 17 ปี เป็ นนักเรี ยน โรงเรี ยนหญิงล้วนสตรี ภูพิงค์วิทยาอาศัยอยู่บ้านซ่ึงห่ างจากท่ีน่ี ประมาณ 100 เมตรเท่าน้นั ครับหมวด” “เสียชีวิตเมื่อเวลาเท่าไรครับ คุณหมอเอนก” เมธาถามต่อไปที่ หมอชนั สูตรซ่ึงเป็นผทู้ าํ การตรวจเช็คสภาพศพอยใู่ นขณะน้นั “ค า ด ว่ า เ สี ย ชี วิ ต ไ ด้ ร า ว 6 -8 ช่ั ว โ ม ง ห รื อ ป ร ะ ม า ณ ช่วง 3 ทุ่ม ถึง 5 ทุ่ม” เมธาหยิบสมุดเล่มเลก็ ท่ีมกั พกติดตวั อยเู่ ป็ นประจาํ ข้ึนมา เพื่อจด รายละเอียดทุกอยา่ งที่เกี่ยวขอ้ งกบั การทาํ งานในแต่ละคร้ัง เขาจดชื่อของ ผูต้ ายรายน้ีต่อจากชื่อของสิรินภาหญิงสาวที่มีผมสีน้ําตาลแดงซ่ึงถูก ฆาตกรรมก่อนหนา้ น้ีเป็นรายที่สาม รายทสี่ ี่ช่ือ นางสาวนุชนารถ กิจธรรมรงค์ อายุ 18 ปี อาชีพ นกั เรียนโรงเรียนหญิงลว้ น เวลาที่เสียชีวิต อยู่ในช่วงระหว่างเวลา 21.00 - 23.00 น. (จาก สภาพการแขง็ ตวั ของศพ) สาเหตุการเสียชีวิต ถูกของที่มีลกั ษณะแหลมคมคลา้ ยมีด ปาดที่ คอและตดั ไปท่ีเส้นเลือดใหญ่ เลือดออกมามากจนทาํ ให้พ้ืนตรงที่ผตู้ าย 43

ลลิ ล่ีสีเลือด : เขยี น นอนอยเู่ ตม็ ไปดว้ ยกองคราบเลือดเป็นจาํ นวนมาก บนตวั ของผตู้ ายมีผมที่ ถูกตดั ออกมาโรยอยตู่ ้งั แต่บริเวณคอลงไปจนกระทง่ั ถึงหนา้ ทอ้ ง สถานท่ีเกิดเหตุ สวนสาธารณะ C ซ่ึงอยใู่ กลก้ บั บริเวณทางกลบั บา้ นของผตู้ าย ห่างจากบา้ นของผตู้ ายประมาณ 100 เมตร ผู้พบศพ จ่าอานสั นายตาํ รวจซ่ึงมีหนา้ ที่ตรวจตราความเรียบร้อย บริเวณน้ี หลงั จากที่เขาจดรายละเอียดเกี่ยวกบั ผูเ้ สียชีวิตเสร็จเรียบร้อย แล้ว จึงออกเดินสํารวจบริ เวณพ้ืนที่ เมธารู้สึกสะเทือนใจกับภาพ เหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึนพลางโกรธเกลียดฆาตกรอยา่ ง อยา่ งจบั จิต “แจง้ เร่ืองที่เกิดน้ีต่อผปู้ กครองของผตู้ ายแลว้ หรือยงั ” เขาถามไป ท่ีจ่าอานัสนายตาํ รวจท่ีเป็ นลูกน้องและผูพ้ บศพ เมื่อเห็นว่าศพไม่มี ผปู้ กครองมาดูเลย “ผมไปที่บา้ นของผูต้ ายแลว้ แต่พบว่าไม่มีใครอยู่เลย สอบถาม จากขา้ งบา้ น ผตู้ ายอยกู่ บั แม่เพยี ง 2 คนเท่าน้นั ครับ” จ่าอานสั ตอบ “ติดต่อผูป้ กครองของเธอให้ไดน้ ะจ่า” เขาพูดเป็ นเชิงออก คาํ ส่ัง เพราะเห็นว่าเป็ นเรื่องสาํ คญั และจาํ เป็ นที่จะตอ้ งแจง้ ให้ผปู้ กครอง หรือญาติของผตู้ ายทราบเร่ืองที่เกิดโดยด่วนท่ีสุด “ครับหมวดเมธา” เมธาใช้เวลาในการตรวจสอบบริเวณรอบๆ ที่เกิดเหตุอยู่นาน พอสมควร แต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า ไม่มีหลกั ฐานหรืออะไรบางอยา่ ง ท่ีพอจะใหใ้ ชอ้ า้ งอิงไปถึงตวั ของฆาตกรรายน้ีไดเ้ ลย 44

ลลิ ลสี่ ีเลอื ด : เขียน “แกเป็ นใครกนั แน่ ถึงไดก้ ลา้ ทาํ เร่ืองท่ีสยดสยองไดถ้ ึงเพียง น้ี ทาํ ไมหวั ใจแกถึงไดเ้ ลือดเยน็ แบบน้ีวะ” เมื่อเห็นว่าไม่ไดอ้ ะไรเพ่ิมเติมมากไปกว่าน้ีแลว้ เขาจึงกลบั โดย ก่อนจะไปได้กาํ ชับบอกให้ลูกน้องของเพิ่มการตรวจตราตามบริเวณ อ่ืนๆ ให้มากข้ึนอีกเท่าตัว และให้ตรวจสอบบริ เวณที่เคยเกิดการ ฆาตกรรมมาก่อนด้วย เพราะไม่แน่ฆาตกรอาจจะยอ้ นกลับไปลงมือ บริเวณเดิมอีกกเ็ ป็นได้ ถา้ เห็นวา่ การตรวจตราหละหลวม เมธาขบั รถออกจากที่เกิดเหตุดว้ ยสมองท่ีอดั แน่นไปดว้ ยความ สับสน เพราะเร่ืองราวทุกอย่างที่เกิดข้ึนลว้ นแต่หาจุดเช่ือมโยงกนั ไม่ได้ เลย ขอ้ มูลที่มีอยกู่ ็ไม่ไดท้ าํ ให้เร่ืองกระจ่างชดั ข้ึนมาไดเ้ ลย ฆาตกรมี ความแค้นกับหญิงสาวที่มีผมสีน้ําตาลแดงจริงหรือไม่ หรือเพียงแค่ ตอ้ งการอาํ พรางอะไรบางอยา่ งเท่าน้นั “จะเป็ นไปไดไ้ หมที่คนร้ายมีจุดประสงคท์ ่ีตอ้ งการจะฆ่าใครคน ใดคนหน่ึง ส่วนท่ีเหลือเป็ นเพียงการตบตาตาํ รวจเท่าน้นั ” เมธาพยายาม ต้งั สมมติฐานให้กับตนเอง พอคิดได้เช่นน้ันจึงมีความรู้สึกว่าฆาตกร ตอ้ งการที่จะทาํ ให้รูปคดีน้ีซบั ซอ้ นมากยง่ิ ข้ึน โดยเลือกท่ีจะสังหารเหย่ือ หลายรายที่มีลกั ษณะบางอย่างคลา้ ยคลึงกนั น่ันก็คือ มีผมสีน้าํ ตาลแดง 45

ลลิ ลีส่ ีเลอื ด : เขยี น เหมือนกนั เพ่ือเป็ นการอาํ พรางเป้ าหมายท่ีแทจ้ ริงซ่ึงอาจเป็ นใครคนใด คนหน่ึงในเหยอ่ื ท้งั หมด ดงั น้นั เขาจึงเริ่มที่จะเปลี่ยนแนวความคิดเกี่ยวกบั การฆาตกรรมในคร้ังน้ี ไม่นานเท่าไหร่ เมธาจึงขบั รถกลบั มาถึงที่ทาํ งาน และตรงดิ่งไป ท่ีห้อง เขาหยิบแฟ้ มข้อมูลของผู้ที่เสียชีวิตท้ังหมดข้ึนมา พิจารณา รายละเอียดทุกอย่างท่ีเกี่ยวขอ้ งกบั หญิงสาวที่เสียชีวิต ประวตั ิของแต่ละ คน ผทู้ ่ีเก่ียวขอ้ ง ไม่วา่ จะเป็น ครอบครัว เพื่อน หรือวา่ คนรัก จากน้นั จึงหยิบสมุดบนั ทึกเล่มเลก็ ท่ีมกั พกติดตวั อยเู่ สมอออกมา จากกระเป๋ า เมธาเปิ ดไปที่ขอ้ มูลที่เก่ียวขอ้ งกบั หญิงสาวผมสีน้าํ ตาลแดงที่ เสียชีวติ ท้งั หมดที่จดบนั ทึกไวอ้ ยา่ งคร่าวๆ หลงั จากท่ีทาํ การวิเคราะห์ขอ้ มูลอีกคร้ังหน่ึงแลว้ เขาจึงจดขอ้ มูล ที่วิเคราะห์ใหม่ล่าสุดลงในสมุดบนั ทึกประจาํ ตวั ร า ย แ ร ก คื อ น า ง ส า ว เ ร ไ ร ส อ น สั่ ง อ า ยุ 26 ปี พ นั ก ง า น บริษัทเอกชนแห่งหน่ึง 1.นางสาวเรไรมีเพ่ือนสนิท ช่ือว่าเอมวลี ซ่ึงเป็ นพนักงานท่ี ทาํ งานท่ีเดียวกนั 2.เป็นเดก็ กาํ พร้า ดงั น้นั จึงไม่มีญาติพี่นอ้ งที่เกี่ยวขอ้ งเลย 3.มีคนรักหนุ่มอยคู่ นหน่ึง ชื่อว่านายนภดล (จากคาํ บอกเล่าของ เอมวลีเอมวลี ซ่ึงบอกว่า นายนภดลเป็นคนที่ไม่ค่อยไดเ้ ร่ืองเพราะว่าไม่มี งานทาํ เป็ นหลักแหล่ง) และนายนภดลรักและหลงแฟนสาวมากมาก เพราะผตู้ ายเป็นคนท่ีหนา้ ตาดี 46

ลิลลสี่ ีเลือด : เขียน 4.นายนภดล ไม่มีอาชีพแต่พ้ืนฐานทางบา้ นเป็ นคนมีฐานะและ คาดวา่ มีอิทธิพล แต่จากการตรวจสอบยงั ไม่พบวา่ มีส่วนเก่ียวขอ้ งในการ เสียชีวิตของนางสาวเรไร เพราะวนั ที่เกิดเหตุน้ัน นายนภดล มีพยานท่ี อยู่ (อาจจะมีการใชอ้ ิทธิพลเขา้ จา้ งวานพยาน หรืออาจจะเป็นเร่ืองจริง) 5.ไม่พบว่ามีการทะเลาะกับเพ่ือนร่ วมงานเพราะเป็ นคนท่ี ค่อนข้างเงียบ และมีนิ สัยเรี ยบร้อย (มีคนมาชอบค่อนข้างเยอะ พอสมควร เพราะหนา้ ตาดี) 6.ไม่พบปัญหาเกี่ยวกบั เร่ืองเงิน หมายเหตุ ไม่สามารถตดั นายนภดลออกจากผทู้ ่ีน่าสงสยั ได้ เพราะ 1.นายนภดลอาจจะตอ้ งการเลิกกบั ผูต้ ายแต่ผตู้ ายไม่ยอมจึงตอ้ ง กาํ จดั ผูต้ ายโดยการฆาตกรรมและมีการจดั ฉากต่างๆ ข้ึนมา (นายนภดล อาจจะจา้ งวานใหผ้ อู้ ่ืนเป็นคนทาํ ได้ ถา้ หากวา่ นายนภดลมีพยานที่อยทู่ ี่แน่ ชดั ) 2. อีกสาเหตุเพราะนางสาวเรไรตอ้ งการตีตวั ออกห่าง แต่นาย นภดลไม่ยอมจึงเกิดการหึงหวงข้ึนและทาํ ร้ายจนถึงข้นั เสียชีวิต (นาย นภดลตอ้ งการอาํ พรางคดีจึงไดท้ าํ การฆ่าผอู้ ่ืนเพ่ือให้คลา้ ยกบั ว่าเป็ นการ ฆาตกรรมต่อเนื่อง ซ่ึงอาจจะเป็นไปได้ ) รายที่สองคือนางสาวเนตรชนก เลิศอนันต์ อายุ 20 ปี นักศึกษา ของมหาวทิ ยาลยั ช่ือดังแห่งหนึ่ง 47

ลลิ ลีส่ ีเลือด : เขยี น 1.นางสาวเนตรชนกเป็ นคนหน้าตาดี และมีฐานะท่ีถือได้ว่า ร่ํารวย 2.มีเพ่ือนสนิทในกลุ่มอยู่ท้ังหมด 3 คนแต่ละคนล้วนแต่เป็ น ลกู หลานคนที่มีชื่อเสียงในวงสงั คม 3.หน่ึงในกลุ่มเพื่อนสนิทน้นั มีคนรักของเธอที่ชื่อว่านายพงศกร อายุ 20 ปี และเรียนท่ีเดียวกนั 4.นายพงศกร (คนรัก) ไดช้ ่ือวา่ เป็นหนุ่มเจา้ สาํ อาง เจา้ ชู้ และเป็น ลกู นกั ธุรกิจช่ือดงั ติดอนั ดบั แนวหนา้ ของประเทศ 5.นางสาวเนตรชนกและนายพงศกรมักทะเลาะกันอยู่เป็ น ประจาํ เพราะเกิดจากการหึงหวง (จากการบอกเล่าของเพอ่ื น) 6.ไม่มีปัญหาการทะเลาะกันกับเพ่ือนอีกสองคนในกลุ่ม (มี พยานหลกั ฐานวา่ ในขณะท่ีนางสาวเนตรชนกเสียชีวิต ท้งั สองอยบู่ า้ นของ ลลนา พร้อมกบั คนในครอบครัวของเธอ) หมายเหตุ ไม่สามารถตดั นายพงศกรออกจากผตู้ อ้ งสงสยั ได้ เพราะ 1.อาจจะเกิดจากการหึงหวงกนั เพราะหนา้ ตาดีท้งั คู่ นายพงศกร อาจจะตอ้ งการตีตวั ออกห่างแต่นางสาวเนตรชนกไม่ยอม จึงตอ้ งกาํ จดั ทิ้ง และเกิดกลวั ความผิดจึงมีการอาํ พรางคดีข้ึน หรือนางสาวเนตรชนก ตอ้ งการตีตวั ออกจากนายพงศกรแต่นายพงศกรไม่ยอมจึงเกิดการฆ่ากนั ข้ึน 2.วนั ที่นางสาวเนตรชนกเสียชีวิตคือหลังจากที่แยกออกจาก เพ่ือนแลว้ นายพงศกรไม่มีหลกั ฐานท่ีอย่ทู ี่แน่ชดั เขาอา้ งว่าขบั รถอย่คู น 48

ลิลลสี่ ีเลือด : เขยี น เดียวบนถนนหลงั กลบั จากเท่ียวและดื่มเหลา้ เขา้ ไปบา้ งเลก็ นอ้ ย (ไม่มีใคร ทราบวา่ เขากลบั มาถึงบา้ นเวลาเท่าไร) รายที่สามคือนางสาวสิรินภา รักดี อายุ 18 ปี พนักงานแคชเชียร์ ในร้านค้าสะดวกซื้อทเี่ ปิ ดตลอด 24 ชม. 1.หน้าตาค่อนข้างดี ขยัน และนิสัยดี (จากคําบอกเล่าของ พนกั งานที่ทาํ อยทู่ ่ีเดียวกนั ) 2.ยงั ไม่มีคนรักหรือวา่ ไม่ไดเ้ ปิ ดเผย 3.ฐานะความเป็นอยไู่ ม่คอ่ ยดี ตอ้ งทาํ งานและเรียนไปดว้ ย 4.อาศยั อยคู่ นเดียวในหอพกั หญิง หมายเหตุ ไม่มีอะไรที่น่าสงสัยเกี่ยวกบั บุคคลที่อยรู่ อบขา้ งเธอ พนกั งานใน ร้านมีการเปล่ียนกะอยตู่ ลอดเวลา ดงั น้นั ไม่สามารถที่จะสรุปไดว้ ่ามีใครที่ ตอ้ งการทาํ ร้าย (อาจจะเป็ นคนท่ีถูกฆาตกรรมเพ่ือใชใ้ นการอาํ พรางคดี ของเหยอ่ื รายอื่นกเ็ ป็นได)้ 49