ห่านป่า

นทิ านเรื่อง หา่ นปา่ กบั หม่เู มฆ

ณ ทอ้ งฟา้ สีครามกวา้ งใหญ่ หม่เู มฆกอ้ นขาวล่องลอยไปกบั สายลมอย่างมีความสุข ขณะทห่ี มเู่ มฆกาลงั ลอยละลอ่ งอย่นู ้ัน เมฆกอ้ นหน่งึ ก็พดู ขึ้นวา่ \"วันนพ้ี วกเราจะลอยไปไหนกันดี แต่วันนี้สายลมกาลังดี ฉนั อยากจะลอยไปกบั สายลมเรอื่ ยๆ\" \"ฉนั เห็นด้วย\" หลายเสียงจากกอ้ นเมฆขาวตา่ งตอบไปในทางเดยี วกัน

เวลาน้ันยังมีห่านป่ากาลงั บนิ ดว้ ยความพยายามอยู่บนทอ้ งฟ้าสคี รามเพ่อื ท่จี ะหาอาหาร ขณะทีบ่ นิ อยนู่ นั้ ก็พบกบั กลมุ่ ก้อนเมฆสขี าวที่กาลงั ลอยละล่องกบั สายลมไปในทางตรงกันขา้ ม หมู่เมฆก้อนขาวเม่ือเห็นหา่ นปา่ เมฆขาวก้อนหนงึ่ จึงพดู ทกั กบั ห่านปา่ \"สวสั ดีจะ้ หา่ นปา่ เธอกาลงั จะไปทไ่ี หนจ้ะ\" \"ฉันกาลงั จะไปหาอาหาร\" \"วา่ ไปแลว้ นะหา่ นป่า เธอเหน็ ไหม พวกเราเนี่ยเหมอื นกนั เลยนะ ไดโ้ บยบินอย่บู นทอ้ งฟ้าสีครามเหมือนกนั \" หา่ นปา่ ไดย้ นิ เช่นน้นั จงึ ตอบกลับไปว่า \"ไม่เหมือนกนั หรอกนะเมฆขาว ท่จี รงิ แลว้ เวลาทฉ่ี ันบนิ ทกุ ครั้งฉันจะต้องตอ่ ส้กู บั สายลมเสมอ แตกต่างจากพวกเธอทเี่ ป็นอนั หนงึ่ อันเดียวกนั กบั สายลม\"

:: นทิ านเรอื่ งนีส้ อนใหร้ วู้ ่า :: ผ้ทู ี่กาลงั พยายามนน้ั ยอ่ มเหนอื่ ยกวา่ ผทู้ ่สี าเร็จแลว้