หนูน้อยหมวกเเดง

นิทาน เรือ่ ง หนูน้อยหมวกแดง

กาลครงั้ หนง่ึ ณ หมู่บา้ นทแี่ สนอบอุน่ มีเดก็ หญงิ หนา้ ตานา่ รกั นงั่ เลน่ ดคู ุณ แม่ทาอาหารอยู่ในครัว เพื่อนบ้านทุกคนต่างพากันเรียกเธอว่า \"หนูน้อยหมวก แดง\" ตามสีของหมวกที่เธอใส่เป็นประจา และวันนี้เธอก็ได้รับคาสั่งจากคุณแม่ ให้นาอาหารและขนมไปเยี่ยมคุณยายซึง่ อาศัยอยูใ่ นหมูบ่ า้ นขา้ ง ๆ

\"เอาตะกร้านี้ไปส่งให้ถึงมือคุณยายนะจ๊ะ แล้วก็รีบไปรีบกลับ อย่าไป เทีย่ วเลน่ เถลไถลทไี่ หนไกล อย่าพดู คยุ กับคนแปลกหนา้ ดว้ ยละ่ เขา้ ใจไหม ?\" คุณ แมค่ นสวยกาชับดว้ ยความเป็นหว่ ง ลูกสาวตัวน้อยก็ตอบรับและสัญญา แล้วออก จากบ้านไปอย่างรา่ เรงิ

ระหว่างทางไปบ้านคุณยาย บังเอิญมีหมาป่าเจ้าเล่ห์เดินมาพบกับหนู น้อยหมวกแดง จงึ เข้าไปทักทายหวังจับเด็กหญิงทาเป็นอาหารมื้อเย็น \"สวัสดีจ้ะ สาวน้อย มาทาอะไรในปา่ ตรงนีค้ นเดียวเหรอจ๊ะ ?\" \"หนูกาลังไปเยี่ยมคุณยายที่ หมู่บ้านใกล้ ๆ นี้เองค่ะ\" หนูน้อยหมวกแดงตอบอย่างเป็นมิตร แต่กลับทาให้เจ้า หมาป่าคดิ อุบายหลอกลอ่ หวังจับคุณยายของเธอมาเปน็ เหยื่อดว้ ยอีกคน

\"แตว่ ่าสาวน้อย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแคน่ ี้ คุณยายเสียใจแยเ่ ลย ฉันว่า เราไปเก็บดอกไมส้ วย ๆ มาเปน็ ของขวัญเพ่มิ กันเถอะ\" หมาป่าชักชวนให้หนูน้อย หมวกแดงออกนอกเส้นทาง มันจะได้รีบตรงไปจับคุณยายกินก่อน แล้วดักรอหนู นอ้ ยหมวกแดงที่บ้านนัน้ เลย

โชคไม่ดีที่หนูน้อยหมวกแดงหลงเชื่อคาชวน แล้วหันไปเก็บดอกไม้ และ เดินเล่นอย่างเพลิดเพลินจนลืมทั้งเวลา ทั้งคาตักเตือนของคุณแม่ไปหมดสิ้น กระทัง่ เจ้าหมาป่าเดินทางไปถึงหมู่บ้านข้าง ๆ แล้วจับตัวคุณยายซ่อนเอาไว้ในตู้ กอ่ นนาเสือ้ ผา้ มาใส่ เพือ่ ปลอมตวั เปน็ คุณยายนอนปว่ ยอยู่บนเตียง รอให้หนูน้อย หมวกแดงมาถงึ แลว้ จับกนิ ทั้งยายทั้งหลานพร้อมกันทีเดียว

เมื่อหนูน้อยหมวกแดงรู้ตัวว่าทาผิดคาสั่งคุณแม่ ก็รีบวิ่งไปหาคุณยายที่ บา้ นทนั ที แต่กลับพบวา่ คุณยายของเธอนัน้ มีท่าทางและหนา้ ตาแปลกประหลาด ไปจากเดิม

\"คุณยายคะ ทาไมคุณยายต้องนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ ?\" หนูน้อยถาม ด้วยความสงสัย \"ยายเป็นไข้ไม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาป่าดัดเสียง ตอบ \"คุณยายคะ ทาไมเสียงของคุณยายแปลกจังเลยคะ ?\" หนูน้อยถามอีกครั้ง \"ยายเจ็บคอ ไอหนักมาก เสียงเลยเพี้ยนไปหน่อยจ้ะหลาน\" หมาป่าตอบพร้อม แกล้งทาเป็นไอค่อกแค่ก ทาให้หนูน้อยหมวกแดงสังเกตเห็นเขี้ยวแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายถึงมีเขี้ยวยาวขนาดนั้นล่ะคะ ?\" หนูน้อยหมวกแดง ถาม แลว้ คอ่ ย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะเรมิ่ รูส้ ึกไม่ปลอดภัย

\"ก็เพราะยายมีเขี้ยวไว้จับหลานกินไงล่ะ เจ้าหนูน้อย !!\" คราวนี้หมาป่า ไม่แสร้งทาตัวใจดีอีกต่อไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตัวหนูน้อยหมวกแดงอย่าง เกรี้ยวกราด แต่โชคดีที่เสียงกรี๊ดของหนูน้อยดังไปถึงนายพรานหนุ่มสองคนที่ ผ่านมาพอดี ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดังขึ้นสามนัด พร้อมกับร่างของหมาป่าด้ินรน อย่างเจ็บปวด นายพรานหนุ่มบุกเข้ามาช่วยชีวิตหนูน้อยหมวกแดง และพาคุณ ยายออกจากตูเ้ สื้อผ้าไดอ้ ย่างปลอดภัย หนูนอ้ ยหมวกแดงสารภาพความผดิ และ ขอโทษคุณยายที่ตัวเองเถลไถลจนไดร้ ับอันตรายกันทั้งคู่

\"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจะ้ แค่หนูไมเ่ ป็นอะไรก็พอแล้ว แต่ต้องสัญญา กับยายก่อนนะว่าจะไม่เชื่อฟังคนแปลกหน้า ไม่เล่นซนจนลืมเวลาแบบคราวนี้ อีก\" หนูน้อยหมวกแดงพยักหน้ารับคา พอคุณยายเห็นดังนั้นก็ย้ิมรับ แล้วเลี้ยง อาหารมื้ออร่อยให้นายพรานแทนคาขอบคุณ ก่อนทั้งสองจะพาหนูน้อยหมวก แดงกลับสูอ่ อ้ มกอดของคุณแม่ที่บ้านโดยสวัสดภิ าพ..