หน่วยที่ 3

ใบความรทู ้ ี่ 3 รหสั เทยี ม วทิ ยาลยั เกษตรและเทคโนโลยฉี ะเชงิ เทรา สงั กดั สานักงานคณะกรรมการการอาชวี ศกึ ษา

หนว่ ยท่ี 1 รหัสเทยี ม รหสั เทยี ม หรือ ซูโดโคด้ (Pseudo Code) เปน็ คำส่งั ที่จำลองควำมคิดเป็นลำดับข้นั ตอนโดยใช้สญั ลกั ษณ์เป็น ประโยคภำษำองั กฤษ ซง่ึ ซโู ดโคด้ ไมใ่ ช่ภำษำโปรแกรมทำงคอมพวิ เตอรจ์ ึงไม่ สำมำรถนำไปประมวลผลได้ คือ ไม่สำมำรถส่ังใหค้ อมพิวเตอร์ ทำงำนตำมคำสั่ง แต่เปน็ กำรเขียนจำลองคำสั่งจริงแบบย่อๆ ตำมอัลกอริทึมของโปรแกรมระบบ เพ่ือนำไป พัฒนำเปน็ กำรเขียนโปรแกรมภำษำคอมพวิ เตอร์ได้ รหัสเทียม (Pseudocode) คอื กำรเขียนโปรแกรมในรปู แบบภำษำอังกฤษทม่ี ีขั้นตอนและรปู แบบแนน่ อน กะทัดรัด และมองดูคล้ำยภำษำระดับสูงทใี่ ช้กับเครอื่ งคอมพิวเตอร์ซง่ึ ไมเ่ จำะจงภำษำใดภำษำหน่ึง ประโยชนข์ องซูโดโค้ด • เป็นเคร่อื งมือในกำรกำหนดโครงรำ่ งกระบวนกำรทำงำนของกำรเขยี นโปรแกรมแต่ละโปรแกรม • เปน็ ตน้ แบบในกำรทบทวน ปรับปรงุ แก้ไข และพฒั นำโปรแกรมของโปรแกรมเมอร์ และ นักวเิ ครำะห์ระบบ • เปน็ ตวั กำหนดงำนเขียนโปรแกรม เพ่ือให้โปรแกรมเมอร์นำไปพฒั นำเป็นโปรแกรมคอมพวิ เตอร์ เพ่ือส่ังให้คอมพิวเตอร์ทำงำนตำมกระบวนกำรที่ได้จำลองกระบวนกำรจริงไว้ในซโู ดโคด้ วธิ ีการเขยี นซูโดโคด้ • ประโยคคำสงั่ (Statement) จะอยูในรูปแบบของภำษำองั กฤษอย่ำงง่ำย • ในหนึง่ บรรทัด ใหเ้ ขยี นประโยคคำสั่งเพยี งคำสัง่ เดียว • ควรใชย้ อ่ หน้ำ เพ่ือแยกคำเฉพำะ (Keywords) ไดช้ ัดเจน รวมถึงจัดโครงสร้ำงกำรควบคุมให้เป็น สดั สว่ น ซ่ึงช่วยใหอ้ ่ำนโคด้ ไดง้ ่ำย • แตล่ ะประโยคคำสง่ั ใหเ้ ขยี นลำดบั จำกบนลงลำง โดยมีทำงเข้ำเพยี งทำงเดยี ว และมีทำงออกทำง เดยี วเทำ่ นน้ั • กล่มุ ของประโยคคำสงั่ ต่ำงๆ อำจจัดรวมกลุ่มเข้ำดว้ ยกันในรปู แบบของโมดูล แตต่ อ้ งมีกำรกำหนด ่ชอื่ ของโมดูลด้วย เพอื่ ใหส้ ำมำรถเรยี กใช้งำนโมดลู น้นั ได้ ตวั อยำ่ งกำรเขียนรหสั เทยี ม Pseudo Code Algorithm Problem_1 Variables : mLoop, Sum, testScore, average Begin Input mLoop Sum = 0

For I = 1 to mLoop Input testScore Sum = Sum + testScore Next average = Sum / mLoop Print average End Problem_1 รปู แบบกำรเขียน Pseudo Code 1. การกาหนดค่า และการคานวณ name = expression name คอื ช่ือตวั แปรท่ใี ช้สำหรับเกบ็ คำ่ expression คือ ค่ำข้อมลู หรือนพิ จน์ ตัวอยำ่ ง salary = 1000 overTime = 2500 tax = 125 Income = salary + overTime - tag 2. การอา่ น/รบั ขอ้ มูล กำรอ่ำนขอ้ มลู สำมำรถใชค้ ำสั่ง READ, INPUT หรือ GET ได้ โดย Read variables_1 ,variables_2, variables_3 Input variables_1 ,variables_2, variables_3 Get variables_1 ,variables_2, variables_3 READ ใช้สำหรบั กำรอำ่ นคำ่ ท่ีมอี ยูแ่ ลว้ มำเก็บไว้ในตัวแปร เชน่ กำรอำ่ นข้อมูลจำกไฟล์ โดยจะ ทำงำนรว่ มกบั OPEN (กำรเปิดไฟล์) INPUT และ GET ใช้ส่ำหรบั กำรรบั ค่ำขอ้ มูลผำ่ นทำงแปน้ พมิ พ์ Variable คือ ตวั แปรท่ีใชเ้ ก็บข้อมลู ที่อ่ำนหรือรบั เข้ำมำ ซงึ่ สำมำรถกำหนดได้ ตำมจำนวนตวั แปรท่ตี ้องกำร โดยใช้เครื่องหมำย “,” คน่ั ระหวำ่ งช่ือตวั แปร ตวั อยำ่ ง Input a, b, c Answer = a + b + c

Get current_date expire_date = current_date + 120 Open student_file Read Id, Name, Address, Sex 3. การแสดงผลขอ้ มลู กำรแสดงผลข้อมูลสำมำรถใชค้ ำสงั่ Print , Prompt, Write print variables_1 ,variables_2, variables_3 prompt variables_1 ,variables_2, variables_3 write variables_1 ,variables_2, variables_3 PRINT และ PROMPT ใช้สำหรับกำรพิมพค์ ำ่ ข้อมูล หรอื ข้อควำม WRITE ใชส้ ำหรบั กำรบันทึกข้อมลู ลงในแฟ้มข้อมูล ตัวอยำ่ ง Prompt \" Enter 3 Value ==> \" Input Value1 , Value2 , Value3 Sum = Value1 + Value2 + Value3 Print Sum Open Student _file Input Id, Name, Address, Sex Write Id, Name, Address, Sex 4. การกาหนดเงอื่ นไข If < condition > Then Activity 1 Else Activity 2 Endif <condition> คอื เง่ือนไขท่ีกำหนด ซง่ึ หำกเง่ือนไขเป็นจรงิ จะทำกจิ กรรมหลงั THEN (activity1) แตถ่ ำ้ เงอ่ื นไขเป็นเท็จ กจ็ ะทำกิจกรรมหลงั ELSE (activity2) ตวั อยำ่ ง IF sex = “M” THEN

male = male + 1 ELSE female = female + 1 ENDIF IF score >= 80 grade = “A” ELSEIF score >= 70 grade = “B” ELSEIF score >= 60 grade = “C” ELSEIF score >= 50 grade = “D” ELSE grade = “F” ENDIF 5. ในกรณีท่มี ีหลายเงอื่ นไข กำรใช้ IF อำจทำให้ตรวจสอบโปรแกรมได้ยำก สำมำรถใช้คำส่ัง CASE …. END CASE แทน ได้ ตัวอยำ่ ง CASE score OF >= 80 : grade = “A” >= 70 : grade = “B” >= 60 : grade = “C” < 60 : grade = “F” ENDCASE 6. การทางานเป็นรอบ (Loop) กำรทำงำนเปน็ รอบดว้ ยลปู WHILE … ENDWHILE WHILE<condition> activity1 activity2 activity3 ENDWHILE

กำรทำงำนของลูป WHILE จะมกี ำรตรวจสอบเง่ือนไขก่อน โดยหำกเง่ือนไขเป็นจริง จะทำกิจกรรม ภำยในลปู ซ้ำไปเรื่อยๆ จนกระท่ังเงื่อนไขเปน็ เทจ็ กจ็ ะออกจำกลปู แตห่ ำกเงือ่ นไขท่ีตรวจสอบครัง้ แรกเปน็ เทจ็ ก็จะไมม่ ีกำรทำกจิ กรรมภำยในลูปเลย ตัวอย่ำง num = 1 WHILE num <= 20 PRINT num num = num + 1 ENDWHILE PRINT “STOP RUN” 7. การทางานเปน็ รอบ (Loop) กำรทำงำนเปน็ รอบด้วยลปู DO … UNTIL DO activity1 activity2 activity3 UNTIL <condition> กำรทำงำนของลูป DO … UNTIL จะทำกิจกรรมภำยในลปู ก่อนหนง่ึ รอบ จำกนน้ั จะทำกำรตรวจ เงื่อนไข โดยจะวนซำ้ ไปเร่ือยๆ จนกว่ำเง่อื นไขจะเปน็ จริง จงึ หลดุ ออกจำกลปู และถึงแม้เงอื่ นไขที่ตรวจสอบ เป็นจริงตง้ั แตแ่ รก แต่ลูป DO…UNTIL ก็จะมีกำรทำกิจกรรมภำยในลูปอย่ำงน้อยหนึง่ รอบเสมอ ตัวอย่ำง num = 0 DO PRINT “HELLO…” num = num + 1 UNTIL num > 20 8. การทางานเป็นรอบ (Loop) กำรทำงำนเปน็ รอบด้วยลปู FOR … NEXT

FOR i=1 to n activity1 activity2 activity3 Next