นิทานชาวนากับงูเห่า

นทิ าน ชาวนากบั งูเหา่

กาลครัง้ หนงึ่ นานมาแลว้ ในฤดหู นาว ณ กระทอ่ มเล็กกลางป่ากวา้ ง ชาวนาวัยชรา คนหนึง่ กาลงั จะเข้าเมอื งเพื่อซื้อเสบียงอาหาร แตก่ อ่ นเดินทางเขากลับเจองเู หา่ ตวั หนง่ึ นอนแน่น่งิ อยหู่ นา้ บ้านเสยี ก่อน

\"นค่ี ืองเู หา่ ทมี่ ีพิษร้ายแรงนะ่ รึ ? ทาไมถงึ นอนไมข่ ยบั อยา่ งนี้ล่ะ\" ชาวนาพดู พมึ พา กับตัวเอง ก่อนสังเกตเห็นว่า ตามตวั ของเจา้ งูเห่านัน้ มีหยดนา้ แข็งเล็ก ๆ เกาะไปท่วั \"อ๋อ.. ปกติงไู ม่ถกู กบั อากาศหนาว ๆ สินะ ช่างน่าสงสารเสียจริง\" แต่ถงึ แมช้ าวนาเฒ่า จะร้สู ึกเวทนาแค่ไหน กย็ ังลงั เลวา่ จะช่วยงเู หา่ ตัวนไ้ี ว้ดหี รือไม่ เพราะกลวั จะเป็นอนั ตราย ต่อตัวเอง

\"แตฉ่ ันคงปลอ่ ยใหเ้ จา้ งตู วั น้ีตายไปต่อหนา้ ต่อตาไม่ได.้ .\" เมือ่ คดิ ไดด้ งั นัน้ ชาวนาเฒ่าจงึ ถอดเส้ือคลมุ ของตวั เอง เอาไปห่อตวั ของงเู หา่ อยา่ งแน่นหนา แลว้ อมุ้ ขนึ้ มาไวแ้ นบอกหวัง ให้เจา้ งรู ูส้ กึ อบอุ่นมากข้นึ

เมอ่ื งูเหา่ รู้สกึ ดีข้นึ จากความอบอ่นุ ทไ่ี ด้รบั พละกาลงั ก็กลับคืนมาในท่ีสดุ แต่ทนั ทที ่ีเห็น ชาวนามันกเ็ กดิ อาการตกใจ แล้วฉกไปยงั แขนทนั ทีตามสัญชาตญาณก่อนเล้ือยหนเี ข้าปา่ ไป ชาวนาเฒ่าพยายามหา้ มเลอื ดตัวเองใหห้ ยดุ ไหล ทวา่ พิษร้ายแรงกลบั ซมึ เข้าไปในรา่ งกาย เสียแลว้ หลงั จากน้ันไมน่ าน ชาวนาเฒ่าก็สิน้ ใจลงอย่างน่าเวทนา..