บทที่ 2 ธุรกิจและการเป็นผู้ประกอบการ

บทท่ี 2 ธุรกจิ และการเปน็ ผูป้ ระกอบการบทนา ธุรกจิ เป็นกิจกรรมต่าง ๆ ท่ีก่อให้เกดิ การผลติ ไม่ว่าจะเป็นการผลติ สินค้าหรือบริการ หรอื การจดั จาหน่ายซึ่งในการจัดการธุรกิจจะมีบุคคลหรือคณะบุคคลที่เรียกว่า ผู้ประกอบการ เป็นผู้ท่ีมีบทบาทสาคัญในการท่ีจะทาธรุ กิจอยู่รอดและยงั่ ยืนหรือไม่ ดังนน้ั ผูป้ ระกอบการจงึ จาเป็นต้องเป็นผู้ทมี่ ีความมุ่งมัน่ และยอมรับในความเสยี่ งในการเริ่มต้นเป็นเจ้าของกิจการจะเห็นได้ว่าธุรกิจและการเป็นผู้ประกอบการจะเป็นองค์ประกอบท่ีควบคู่กันดังเนื้อหารายละเอยี ด ตอ่ ไปน้ีสาระการเรยี นรู้1. ความรูท้ ่ัวไปเกีย่ วกับธุรกจิ2. ความรู้ทว่ั ไปเกี่ยวกับการประกอบการจดุ ประสงค์การเรียนรู้1. อธบิ ายความหมายของธุรกิจได้2. บอกความสาคญั ของธุรกจิ ได้3. อธบิ ายปัจจยั และประเภทขององค์การธุรกจิ ได้4. อธบิ ายส่ิงแวดลอ้ มทางธรุ กิจได้5. แจกแจงวัตถุประสงค์และประโยชนข์ องธุรกจิ ที่มีต่อสังคมได้6. อธิบายความหมายของผู้ประกอบการและการประกอบการได้7. บอกลักษณะและคณุ สมบัติของผู้ประกอบการที่ดไี ด้8. ระบุหน้าท่ีของผู้ประกอบการในการดาเนนิ ธุรกจิ ได้9. บอกข้อดแี ละข้อจากัดของการเปน็ ผู้ประกอบการได้ความรู้ทว่ั ไปเก่ียวกับธุรกิจ ธุรกิจ เป็นองค์ประกอบหนึ่งท่ีสาคัญของสังคม เพราะธุรกิจเป็นองค์กรที่ผลิตสินค้าบริการ และจัดจาหน่ายเพ่ือสนองความต้องการของสังคม เพื่อหวังผลตอบแทนในรูปแบบของกาไร ขณะเดียวกันก็ต้องยอมรับความเส่ียงจากกิจกรรมนั้น ๆ1. ความหมายของะธรุ กิจ - ธรุ กิจ หมายถึง กจิ กรรมต่าง ๆทก่ี ่อให้เกิดการผลติ สนิ คา้ และบริการโดยมีการซื้อขายแลกเปล่ียนกนั และมีวัตถุประสงค์เพื่อหวังผลกาไร ความพยายามท่ีเป็นแบบแผนในการผลิตและการขายสินค้า หรืบริการเพื่อสร้างความพงึ พอใจและตอบสนองความต้องการของสงั คม

2. ความสาคัญของธรุ กิจ 2.1 สร้างความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี เน่ืองจากการที่ผลิตสินค้าหรืบริการใหม่ ๆ เกิดข้ึนหมายความว่า สินค้าน้ันจะต้องจาหน่ายให้กับประชาชนทั้งในประเทศหรือต่างประภเท ทาให้ต้องมีการใช้เครอ่ื งจักร เครอื่ งมือที่ทันสมัยหรือใชเ้ ทคโนโลยีสูง 2.2 ทาให้เศรษฐกิจดีข้ึนจากผลการเกิดธุรกิจน้ัน ประชาชนที่อยู่รอบบริเวณบริษัทหรือโรงงานอุตสาหกรรมก็จะมีงานทา ก่อให้เกิดรายได้ มีกระแสการเงินหมุนเวียน ส่งผลให้เศรษฐกิจดีขึ้นเม่ือมีการประกอบธรุ กิจเกิดขึ้นภายในประเทศมาก ๆ 2.3 ยกระดับค่าครองชีพของประชาชนดีข้ึน เม่ือธุรกิจเกิดข้ึนในเขตชุมชนหรือเขตพ้ืนท่ีใด จะทาให้เกิดรายไดห้ รอื เมด็ เงินตราตกไปสู่ในเขต 2.4 เพ่ือสร้างรายไดให้กับรัฐบาล เนือ่ งจากธุรกิจท่ีเกิดขน้ึ จะต้องมีการส่งสินค้าออกไปขายทุกภูมิภาคของประเทศหรือต่างประเทศ จึงทาให้ได้เงินตราของประเภทอื่นเข้ามาหมุนเวียนในประเทศ รัฐบาลมีรายไดเพ่ิมข้ึนจากการเกบ็ ภาษี 2.5 ชว่ ยเหลอื ด้านสวสั ดกิ ารต่าง ๆ ใหก้ ับสังคม การทีป่ ระชาชนมีงานทา ทาให้มรี ายได้มาเล้ยี งครอบครวั3. ปัจจยั และประเภทขององค์กรธุรกิจ 3.1 ปจั จัยในการประกอบธรุ กิจ- คน เป็นปจั จัยท่ีสาคัญท่สี ดุ เพราะธุรกจิ ต่าง ๆ ที่เกดิ ข้นึ ไดตอ้ งอาศยั ความคิดของคน- เงนิ เป็นปจั จยั ในการทาธรุ กิจเพื่อทีจ่ ะต้องนามาใชใ้ นการลงทุน- วสั ดหุ รือวตั ถดุ บิ ในการผลิตสินคา้ ต้องอาศัยวัตถดุ ิบค้อนขา้ งมากต้องรู้จกั บรหิ ารวัตถุดิบให้มาประสทิ ธภิ าพ- วิธีการปฏิบัติ เปน็ วธิ กี ารในแต่ละข้ันตอนของการดาเนนิ ธุรกิจ ซ่งึ ต้องมกี ารวางแผนและควบคุม 3.2 การแบ่งประเภทขององค์กรธุรกจิ- ธุรกจิ การผลติ เป็นการเปล่ียนรปู วตั ถดุ ิบใหเ้ ป็นผลติ ภัณฑ์สาเรจ็ รูปดว้ ยกระบวนการผลติ- ธกุ จิ เหมอื งแร่ เปน็ การหาและนาทรัพยากรธรรมชาติมาใช้- ธุรกจิ ค้าสง่ เปน็ ธุรกจิ ที่ทาหน้าทเี่ ป็นคนกลางที่ซ้ือสนิ คา้ มาแล้วขายต่อให้คนกลางอีกทอดหนึง่- ธรุ กจิ ค้าปลกี เป็นธุรกิจที่ซ้ือสนิ ค้ามาแลว้ ขายสนิ คา้ ต่อให้กับผบู้ ริโภคคนสดุ ทา้ ย 3.3 การแบ่งประเภทขององค์กรในรูปแบบของความเป็นเจ้าของ กิจการเจ้าของคนเดียว (Owner’s Managerment) คือ กิจการขนาดเล็กที่ดาเนินกิจการเพียงคนเดียวไดแ้ ก่ กจิ การทม่ี ีรา้ นเป็นตึกแถว หรอื บ้านพัก เปน็ ร้านคา้ รวมถงึ การขายเร่ แผงลอยต่างๆ

ข้อดแี ละข้อเสยี ของกิจการเจ้าของคนเดียว ข้อดี1. งา่ ยและสะดวกในการจดั ต้ัง เพยี งแต่จดทะเบยี นพาณิชย์2. ผลกาไรทั้งหมดจะเป็นของเจา้ ของแต่ผู้เดยี ว3. มีความคลอ่ งตัวในการดาเนนิ งาน ไมต่ ้องปรึกษาคนอน่ื สามารถตดั สนิ ใจไดท้ ันที4. มขี ้อบังคบั ทางกฎหมายน้อย5. ลม้ เลิกกิจการได้งา่ ย ถ้ากจิ การดาเนินงานไมด่ ีเทา่ ที่ควร ข้อเสยี1. ขยายกิจการให้ใหญ่ขึน้ ยากเพราะมที ุนจากัด2. เจ้าของกจิ การจะตอ้ งรบั ผิดชอบต่อหนส้ี นิ ท่ีได้เกิดขึน้ ท้ังหมดไม่จากัดจานวน3. ใช้ความคิดในการตดั สินปัญหาธรุ กจิ คนเดียว อาจมีขอ้ ผิดพลาดได้ง่าย4. ขาดความต่อเนื่องในการดาเนินงาน เชน่ เจ้าของสขุ ภาพไม่ดี ปัญหาเก่ียวกับเงินทุน5. ความสามารถในการคิดและบรหิ ารงานจากัด เน่อื งจากบริหารงานเพยี งคนเดียว ห้างหุ้นส่วน ( Partership ) หมายถึง กิจการที่มีบุคคลตั้งแต่ 2 คนข้ึนไป รับผิดชอบร่วมกันในการดาเนินกจิ การ ลงทนุ ตามอัตราส่วนท่ีตกลงกัน และแบง่ ความรับผดิ ชอบในผลกาไร-ขาดทนุ ตามสว่ นของเงินลงทุน ลักษณะของห้างหนุ้ ส่วน1. บุคคลต้ังแต่ 2 คนขึ้นไป ตกลงทาสัญญากันเปน็ หนุ้ ส่วนกนั2. ทุนอาจเปน็ เงนิ สด ทรัพยส์ ิน หรอื แรงงานแล้วแตต่ กลง3. มหี น้าทีร่ ่วมกันตามทต่ี กลงกนั ไว้4. มคี วามประสงคแ์ บ่งผลกาไร หรือเฉลี่ยแบ่งผลขาดทุนร่วมกัน ประเภทของห้างหนุ้ สว่ น มี 3 ประเภท1. ห้างหุ้นส่วนสามัญ คือ ห้างหุ้นส่วนซ่ึงผู้เป็นหุ้นส่วนทุกคนต้องรับผิดชอบในหนี้สินท้ังหมดโดยไม่จากัดจานวนหา้ งหุ้นสว่ นสามัญจะจดทะเบยี นหรือไม่ก็ได้ ถ้าจดทะเบียนจะมสี ภาพเปน็ “นติ บิ คุ คล” มสี ทิ ธิตามกฎหมายมากข้นึ2. ห้างหุ้นส่วนจากัด คือ ห้างหุ้นส่วนสามญั จดทะเบียนเป็นนิตบิ ุคคล ซ่ึงมีลักษณะการดาเนินงานเช่นเดียวกับห้างหนุ้ ส่วนสามญั เพยี งแต่หา้ งหนุ้ สว่ นสามัญจะมีหุ้นสว่ น 2 ประเภท คือ ก. หุ้นสว่ นที่จากัดความรับผิดชอบ จะเป็นคนเดียวหรือหลายคนก็ได้ที่จากัดความรับผิดชอบ เพียงไม่เกินวงเงินท่ีตกลงจะนามาลงหุ้นในห้างหุ้นส่วนเท่าน้ัน เม่ือห้างหุ้นส่วนเกิดการขาดทุนมีหน้ีสิน ผู้ถือหุ้นประเภทข้ีไม่มีอานาจในด้านการจัดการโดยตรง แต่สามารถออกความคิดเห็นได้ในกรณีผลตอบแทนท่ีได้รับไม่มากนักเพราะรบั ผิดชอบน้อย

ข. หุ้นส่วนทีไ่ ม่จากัดความรบั ผิดชอบ เปน็ หุ้นสว่ นท่ีรับผิดชอบในหนี้สินของหา้ งโดยไม่จากัดจานวน ซ่งึ ถือเสมือนเปน็ หนุ้ สว่ นสามัญ ดังนัน้ หุ้นสว่ นประเภทนี้จึงมสี ทิ ธิเปน็ เจ้าของผู้จัดการของห้างหุ้นส่วนในการดาเนนิ ธุรกิจบริษัทจากดั (Corporation or Limited Company) คือ กิจการที่ก่อตั้งด้วยการแบ่งทุนออกเปน็ หุ้น แตล่ ะห้นุ มีมูลคา่ เท่าๆกัน โดยผูถ้ อื หนุ้ ต่างรับผิดจากดั ไม่เกินจานวนเงินที่ตนยังสง่ ใช้ไมค่ รบมลู ค่าของหุน้ ท่ีตนถือ ลกั ษณะและวธิ กี ารดาเนนิ งาน1. มีผู้ถือหุ้นไม่น้อยกว่า 7 คน แต่ไม่เกิน 100 คน เข้าชื่อกันทาหนังสือบริคณห์สนธิ แล้วนาไปจดทะเบียนต่อนายทะเบียนบริษัท2. มลู คา่ หุน้ ไม่ตา่ กว่าหนุ้ ละ 5 บาท3. มีคาวา่ \"บริษัท\" นาหนา้ ชอ่ื และต่อทา้ ยด้วยคาว่า \"จากดั \"4. การบรหิ ารกิจการเป็นหนา้ ทีของกรรมการบริษัท ซง่ึ มจี านวนไม่นอ้ ยกว่า 3 คน5. ทป่ี ระชุมผ้ถู อื หนุ้ เปน็ เพียงผแู้ ตง่ ต้งั หรอื ถอดถอนกรรมการบริษัท ตลอดจนกาหนดนโยบายและเงนิ ปันผล6. บรษิ ัทจะออกเอกสารใหผ้ ู้ถือหนุ้ คือใบหุ้น4.สงิ แวดล้อมทางธุรกจิ 4.1 ส่งิ แวดล้อมภาใน เป็นส่วนที่มีผลกระทบต่อการดาเนินงานของธุรกิจภายในองค์กรแต่เมื่อเกิดข้ึนแล้วสามารถปรับเปลยี่ นได้ 4.2 ส่ิงแวดล้อมภายนอก มีอิทธิพลและมีผลกระทบต่อองค์กรท่ีเกิดจากภาวการณ์ต่าง ๆที่อยู่รอบนอกองคก์ รไม่สามารถปรบั เปลี่ยนได้5. วตั ถุประสงค์และประโยชนข์ องธุรกิจที่มีตอ่ สังคม 5.1 ความอยู่รอด ธุรกิจย่อมต้องการให้องค์กรของตนสมารถดารงอยู่และดาเนินงานได้อย่างต่อต่อเนื่องระยะยาว 5.2 การเจริญเติบโต เจ้าของหรือนักธุรกิจต่างต้องการที่จะเห็นองค์กรธุรกิจของตนประสบผลสาเร็จก้าวหน้าเจริญเติบโตอย่างตอ่ เน่อื ง 5.3 ผลกาไร ถือเป็นวัตถุประสงค์เบื้องต้นของการประกอบธุรกิจและเป็นผลตอบแทนท่ีเจ้าของและนักลงทุนต้องการ 5.4 ความรบั ผิดชอบต่อสงั คม ธุรกิจและสังคมต่างมีอทิ ธพิ ลซง่ึ กันและกนั

ความรู้ทัว่ ไปเกี่ยวกับการเป็นผู้ประกอบการ1.หมายของผปู้ ระกอบการ บุคคลหรือคณะบุคคลท่ีมารวมตัวกันในลักษณะต่าง ๆเพ่ือกะทากิจกรรมในการผลิต การจัดจาหน่ายการให้บริการอย่างใดอย่างหน่ึงหรือหลายอย่าง มีการวางแผน การดาเนินงาน เพื่อตอบสนองความต้องการของสังคมให้เกดิ ความพึงพอใจและไดผ้ ลตอบแทนในรปู ของกาไร2. ความหมายของคาว่า การประกอบการ เป็นกระบวนการที่จะนาเอาปัจจัยการผลิตชนิดต่าง ๆมาแปรสภาสินค้าและบริการให้มีประสิทธภิ าพมากทส่ี ุดโดยม่งุ หวังผลกาไร ผู้ประกอบการ เป็นบุคคลท่ีมองเห็นโอกาสทางธุรกิจ และสามารถหาช่องทางท่ีจะสร้างธุรกิจของตนเองและพร้อมที่จะรับความเส่ียงต่าง ๆ ที่จะเกิดข้ึน ต้ังแต่ตัดสินใจที่จะเร่ิมดาเนินธุรกิจ ในการประกอบธุรกิจขนาดย่อม ต้องการผู้ประกอบการที่มีความสามารถหลาย ๆ ด้านซ่ึงอาจพิจารณาลักษณะผู้ปะกอบการจากพฤติกรร มต่าง ๆ ดังน้ี3. ลกั ษณะและคุณสมบตั ิของผ้ปู ระกอบการที่ดี 3.1 ลักษณะของผู้ประกอบการทีด่ ี3.1.1 มีรา่ งกายทแี่ ขง็ แรงสมบูรณ์3.1.2 มีความร้เู ชย่ี วชาญพเิ ศษในเรอ่ื งทีต่ นรับผิดชอบ3.1.3 มีความสามารถรบั รู้เร่ืองราวตา่ ง ๆไดด้ ี เรยี นรู้ไดเร็ว3.1.4 มีความจาที่ดี3.1.5 มจี ินตนาการและมีความคดิ สรา้ งสรรค์3.1.6 มคี วามสามารถในการตัดสินใจได้ดี3.1.7 มคี วามอดทน กล้าหาญ และความรบั ผิดชอบ 3.2 คณุ สมบัติของผู้ประกอบการที่ดี3.2.1 มีความคิดสร้างสรรค์ (Creative) ในการเร่ิมต้นธรุ กิจ กล่าวคือ เป็นคนท่ีมองเห็นโอกาสและช่องทางในการสรา้ งธรุ กจิ ข้ึนมาภายใต้สภาพแวดล้อมต่าง ๆ3.2.2 เรียนรู้หรือสร้างนวัตกรรม (Innovation) ของการดาเนินธุรกิจ อันจะก่อให้เกิดผลิตภัณฑ์ หรือบริการรปู แบบใหม่ ๆ รวมถึงกระบวนการผลิต การตลาด และการจัดการทรพั ยากร เป็นต้น3.2.3 ยอมรับความเส่ียง (Risk) อันอาจจะเกิดข้ึนจากการขาดทุนหรือล้มเหลวในการดาเนินธุรกิจ ซึ่งผู้ประกอบการจาเป็นต้องมีความเป็นนักเสี่ยงอย่างมีหลักการ คือตัดสินใจอย่างฉับไว และรอบคอบด้วยข้อมูลที่เชอื่ ถือได้

3.2.4 มีความสามารถในการจัดการท่ัวไป (General management) ท้ังด้านการกาหนดแนวทางของธุรกิจและการจดั สรรทรพั ยากร3.2.5 มีความมุ่งมั่นในการดาเนินงาน (Performance intention) เพื่อสร้างความเจริญเติบโต และกาไรจากการดาเนนิ ธรุ กจิ4.หน้าทีข่ องผู้ประกอบการในการดาเนนิ ธุรกจิ 4.1 หนา้ ท่ีด้านการผลิต การผลิต เปน็ กจิ กรรมหลักของธุรกิจการผลิตและธุรกิจอตุ สาหกรรม ซ่ึงทาให้เกิดสินค้าและบริการ เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค นอกจากนี้ยังรวบถึงการเลือกทาเลท่ีตั้งโรงงาน การติดต้ังเคร่ืองจักร การซ้ือวัตถุดิบ การดาเนินการผลิต การเก็บรักษาสินค้า ตลอดจนหน้าท่ีในการให้บริการและอานวยความสะดวกตา่ งๆ ให้แก่ผบู้ รโิ ภค 4.2 หน้าท่ีด้านการตลาด การตลาด เป็นกจิ กรรมต่างๆ ที่ทาให้สนิ ค้าหรือบริการเคลือ่ นย้ายจากผผู้ ลิตไปสู่ผูบ้ ริโภค ซ่งึ ไดร้ ับความพึงพอใจด้วยการจาหน่ายจ่ายแจกและกระจายสินคา้ ได้อย่างรวดเร็วเพื่อให้สามารถแข่งขันในตลาดได้ ผู้ประกอบการมีหน้าท่ีจัดการเก่ียวกับผลิตภัณฑ์ การกาหนดราคาการเลือกช่องทางจัดจาหน่าย การขนสง่ การเกบ็ รักษาสินคา้ และการสง่ เสรมิ การตลาด เป็นต้น 3.3 4.3 หน้าที่ด้านการเงิน ธุรกิจจะเริ่มต้นและเจริญก้าวหน้าได้อย่างต่อเนื่องขึ้นอยู่กับฐานะทางการเงินของธุรกิจนั้นๆ หากบุคคลท่ีเก่ียวข้องจัดการด้านการเงินให้มีความสัมพันธ์กันระหว่างรายรับและรายจ่ายแล้วจะลดปัญหาด้านการเงินลงได้ หน้าท่ีด้านการเงินหมายรวมถึงการจัดหาเงินทุน การเก็บรักษา การใช้เงินทุนอย่างมีประสิทธิภาพ เพ่ือให้ธุรกิจมีเงินทุนหมุนเวียนท่ีเหมาะสมเป็นการสร้างสภาพคล่องทางการเงินให้แก่กิจการ 3.4 4.4 หน้าท่ีด้านข้อมูลข่าวสาร ปัจจุบันการดาเนนิ ธุรกิจจะประสบความสาเรจ็ ได้หรือไมน่ ้ันยอ่ มอาศยั ข้อมูลข่าวสารทางธุรกิจเป็นหลัก โดยมุ่งสื่อสารอย่างรวดเร็วและแม่นยา ในยุคโลกาภิวัตน์ ข่าวสารทางธุรกิจสาหรับผู้ประกอบการจะต้องศึกษาค้นคว้าผ่านสื่อต่างๆ ได้มากมาย เช่น หนังสือพิมพ์ ทางธุรกิจ วารสารอุตสาหกรรมโทรทัศน์ และอินเตอร์เนต็ เปน็ ต้น