ตัวเ

่คะ วนั นีม้ าพบกับการแนะนาตนเองในแบบฉบับ ดาริณีสไต่ลกนั ่คา ่กอนอน่ื เลย่ตอง สวสั ดอี าจาร่ยและเพอ่ื นๆท่เี่ ขามาดูดิฉนั นะคะ ดิฉันนางสาวดารณิ ี เพม่ิ พนู ดิฉันมีชือ่ ่เลน่วาตัวเลก็ ชอ่ื ตัวเลก็ นม้ี ที ม่ี ่าวา เมอื่ ตอนเดก็ ๆอะ่คะ ดฉิ ัน่เปนคนข้ี โรค ผอมโซมาก่ไมโตสกั ที คนก็เลยเรยี กตวั เลก็ ๆมาเร่ือยๆ่คะ ดิฉันเกดิ วันที่ 2 พฤศจกิ ายน 2540่ปจจุบันกอ็ าย่ไุ ด23่ปแ่ลว่คะ่เฮอออ ่ไมอยากบอก อายเุ ลยจริมๆ ่บานเกดิ ของดฉิ นั นะคะ อ่ยทู ี่ต่.ทาแ่รง อ่.บานแหลม จ.เพชรบรุ่คี า่คะ ่บาน่ทาแ่รงนน้ี ะคะ เรยี ก่ได่วา่เปนตานานของมสุ ลมิ ในเมอื งเพชรบรุ ี ่เปนพืน้ ท่ีๆอดุ ม่ดวย ทรัพยากร ธรรมชาติ ท่ีเ่ ปนตานานของมุสลิมในเมอื งเพชรบุรเี ลยแหละ่คะ และ ห่ม่บู าน นี้เองนะคะ คือทมี่ าของ มัสยิดกลางจังหวดั เพชรบุรี ซงึ่ มชี อ่ื ทางอาหรบั่วา มัสยดิ ยาม่อิ ลุ อิสลาม แ่ลวตร่งขางๆมสั ยิดอะ่คะ จะมลี านา้ ไหล่ผานกลางห่ม่บู านซึ่งลาคลองแ่หงนี้อะ ่คะแยกมาจาก แ่มนา้ เพชรบุรี ทมี าจาก่ตนน้าเขอ่ื นแ่กงกระจาน ลาคลองแ่หงน้ี ถกู ชาว่บานเรยี ก่วา คลอง่ทาแ่รง ซ่ึงคลองแ่หงนี้ไหลล่งส่อู าวไทยท่ีตาบลบางขนุ ไทร น่ันเอง ่คา 90 เปอ่รเซ็น่ตในห่ม่บู านนอี้ ะ่คะจะนบั ถือศาสนาอสิ ลาม ห่ม่บู านน่้ีเปนเหมอื น่ตน กาเนดิ ของชุมชนมสุ ลมิ ทีก่ ระจายอ่ยูหลายๆพ้นื ที่ของจังหวัดเพชรบุรเี ราเลยแหละ่คะ

เหตุผลสาคญั ประการหนง่ึ เลยอะ่คะ ทที่ า่ใหชุมชนชาวมุสลิมยังคงมีความอบ่อนุ และรกั ใค่รกันอ่ยางพ่น่ี อง การทพ่ี วก่เคายงั คงพยายามรกั ษา่ไว ซง่ึ วฒั นธรรมประเพณีด้งั เดิม ที่ ชักชวน่ผคู นในชมุ ชน ่ใหออกมาทากจิ กรรม่รวมกัน่เชนการละหมาด ชาวมสุ ลมิ เพชรบรุ ี ่สวนให่ญ จะ อาศยั หนาแ่นนอ่ยใู นตาบล่ทาแ่รง่สวนให่ญจะประกอบอาชพี ทานา ทตี ก ทอดกันมาจากบรรพบรุ ษุ และคงมีวถิ ีชีวติ ความ่เปนอ่ยทู ีเ่ รยี บ่งาย ่ตอมา่คะเทศกาลรืน่ เริงของชาวมสุ ลมิ จะมีอ่ยู2 วนั เรยี ก่วาเทศกาลฮารรี ายอ จะเกดิ ขน้ึ ใน่ชวงพิธี ออกจากการละศลี อด และ การออกละหมาด ทุกคนๆทกุ ๆ่บานกจ็ ะออก ม่ารวมฉลอง่ตางคน่ตางเอาขนมผล่ไมมากนิ่รวมกันที่มัสยดิ และ่เปนวนั พบปะเย่ียมญาติ มิตร เพอื่ ขอโทษทเี่ คยทาอะไร่ไมด่ตี อกัน ท้ังกาย วาจา ใจ แ่ตใน่ปจจุบนั เน่อื งจาก สถานการ่ณโควิด จึงทา่ให่ไมสามารถจัดงานวนั ฮารรี ายอ่ได สไล่ดท่ี 6 และอกี 1ส่ิงความสวยงามของศาสนาอิสลามท่ีดิฉันอยาก่ใหชมน้ันคอื การ แ่ตงงานตามหลกั ศาสนาอิสลาม หรอื ท่ชี าวมุสลมิ เรยี กกนั่วา การนิกะ่ห การนกิ ะ่หนี่กค็ อื การแ่ตงงานในวฒั นธรรมอสิ ลาม เปรียบเทยี บอ่ยาง่เชน คนพทุ ธนจ่ี ะมีงาน่เชาพธิ ีรด นา้ ส่งั ข คนครสิ่ตก็จะมแี่ตงในโบส่ต่ตอห่นาบาทหลวง มสุ ลมิ ก่เ็ ชนกันอะ่คะ มกี ารนิกะ่ห ซง่ึ คือการแ่ตงงานตามหลกั ศาสนานั่นเอง น่ี่คา คอื ครอบครัวของดฉิ นั เอง่นารักไหมมม คนในกลางภาพ่เปน่พอกับแ่มของดิฉันเอง ่คะ และคนท่ยี ืน่คกู ับดิฉนั นนั่ คือ่นองสาวของดฉิ นั ่คา คุณ่พอของดฉิ ันชอ่ื นายยง เพ่มิ พูน ่บานเกดิ อ่ยทู ี่ อ.พมิ าย จ.นครราชสมี า่คะ่ปจจุบนั อายุ62่ปแ่ลว ประกอบอาชพี ่คาขายอ่ยกู บั คณุ แ่ม่คะ ่สวนแ่มของดิฉันชื่อนางมาลี เพม่ิ พูน่บานเกดิ อ่ยูท่ี ต่.ทา่แรง อ่.บานแหลม จ.เพชรบุร่คี และ่นองสาวของดิฉันชอื่ นส ลนิ ดา เพมิ่ พูน่บานเกิดอ่ยทู ่ท่ี าแ่รง อายุ17่ป่ปจจบุ นั กาลงั ศึกษาอ่ยูช้นั มัธยมศคึกษา่ปท่ี6 รร พรมานสุ ร

ครอบครัวดิฉนั ประกอบอาชพี ่คาขายอาหารสด่เชน ่ไก ลูกชนิ้ ปลา ทอดมัน และของ ทะเล ในทกุ ๆตอน่เชาตี 4 ่พอกับแ่มก็จะมาขายของในตลาดน้ีอะ่คะ่รานคณุ แ่มดฉิ นั อ่ยูใน ตลาด18เมตร ติดกับ่หางสรุ ยิ ะ จะเหน็ คุณแ่มดฉิ นั โพก่ผาคลุมหวั ตวั เลก็ ๆ่นารัก ๆนงั่ ขาย อ่ย่คู ะ ตั้งแ่ตดิฉนั เกดิ มาจาความ่ได ดฉิ นั แทบจะ่ไมเคยเห็นแ่มดิฉันหยดุ ขายของเลยสกั วนั นอกจากซ่ะวา่พอจะ พากลับ่บานเกดิ เขา ที่ จ.นครราชสมี าแ่ตกน็ านคร้งั มาก และ สถานการ่ณโควิดท่ีใน่ชวงหน่ึงในตลาดถกู สั่ง่ปด่ไม่ใหขายของ่เปนเวลาถึง2วนั วันนั้น ดิฉันพึง่ จะ่ไดเห็นแ่มกับ่พอของดิฉนั ่ไดนอนหลบั กนั เต็มอิ่มสกั ที ในสายตาดิฉันแ่ลวแ่มหนู ่เปน่ผหู ญิงท่่ีเกงและแก่รงมากเลย่คะ จาก่ชวง่เชาจะขายอ่ยใู นะตลาด่ใชไหมคะ กจ็ ะมี บางวนั ใน่ชวง่บายก็จะออกไปขายตามตลาดนดั ่บาง่ถาวันไหนดิฉัน่วางๆดิฉันก็จะไปขาย ของกับแ่ม ขายในตลาดนัดกบั ในตลาดสดมัน่ตางกันมาก ดิฉันเคยไป่ชวยแ่มขายของท้ัง สองท่ีนี้ ความ่ยงุ ยาก่วนุ วายมัน่ตางกัน อ่ยางในตลาด่เชาจะมคี วาม่วนุ วายมากก่วา่คะ เพราะ่สวนมากจะ่เปนลกู่คาท่มี าสั่งของเยอะๆเพ่อื จะนาไปประกอบอาหารขายอาหาร ตามสงั่ ่สวนในตลาดนดั ่สวนมากคนกแ็่คมาซอื้ อ่ยางละนิดละห่นอย การศกึ ษานะคะ ดฉิ ันเรยี นอนบุ าลและประถมที่ รร ่บาน่ทาแ่ร่งคะ แ่ลวมัธยมกเ็ รยี นที่ คงคาราม เรียนในระดบั ฉนั ปวสท่วี ทิ ยาลัยการอาชีพ่บานลาด่ปจจุบนั ศกึ ษาอ่ยรู ะดับชนั้ ปรญิ ญาตรี ทมี่ หาวทิ ยาลยั ราชภัฎเพชรบุร่ปี 2่คะ ชวี ติ ในวยั ม่.ตนของดิฉนั อะ่คะ อันน่เ้ี ปนรปู ภาพสมยั พงึ่ เร่มิ มแี อพก่ลองคาเม่รา 360่บง บอกถงึ ความแ่กมากๆ ชิวติ ในตอนน้ันอะ่คะ บอกเลย่วาซน่ไดการเอาเลยทเี ดยี ว่กอน ห่นาน้นั ่กอนท่จี ะมา่เขาเรยี นในเมอื งอะ่คะ ดฉิ นั ก็เรียนอ่ยทู ่ที่ าแ่รงโรงเรยี นแถว่บานตอน น้ันบอกเลย่วา เวล่าวางจะ่เขา่หองสมดุ ชอบไปน่ัง่ อานหนังสอื อะไรไปเรอ่ื ย่เปอย สมัยน้ัน เนย่ี ก็ยัง่ไมมเี ทคโนโลยอี ะไรท่เ่ี ขามา แ่ลวกช็ อบไป่ชวยงานอาจาร่ย จดั ่หอง จัดแ่ฟม

อะไรพวกน่้อี ะ่คะ แ่ตพอ่ไดมา่เขาเรยี นในเมอื ง อะไรท่ไ่ี มเคยพบเจอก่ไ็ ดเจอ แ่ลวมนั กท็ า ่ใหเราหลงใหลไปกับส่ิงให่มๆ จากทีเ่ รา่ไมคิดจะแ่ตงห่นาทาปาก่ไมคดิ อยากจะซอยผมท่ี ผดิ ระเบยี บ ตวั ดิฉันเนยี่ คอื ชอบแหกกฎของโรงเรยี นมากในตอนมอ่ตน ดฉิ ันก็จะมีก่ลมุ เพ่อื นทแี่ บบ่วา่ไมเอาเรยี นกนั เลยและตวั ดฉิ ันก็ ่ไมสนใจเรยี นมากในตอนน้นั การเรียน่ไม ่ตองพูดถึง ตดิ ศูน่ยแทบทุกวชิ า แ่ตกย็ งั ทาตัวชิลๆ่ไดอีก่หองปกครอง่ไม่ตองพูดถ่ึงคะ ่ได ่เขามนั ทุก่ป โดยเฉพาะเรื่องโดดเรยี น ่ไม่เขาชั้นเรียน และเรอื่ งทาทรงผมผดิ ระเบียบ ก็ คือซอยผมน่นั เอ่งคะ แ่ต่ไมเคยมีเรอ่ื งทะเลาะววิ าทกบั ใครนะคะ ตลอดเวลาตอนอ่ยมู อ ่ตนจะโดนเรอื่ งทรงผมแ่ลวก็เรือ่ ง โดดเรียนอ่ย่บู อยๆจนเดอื ด่รอน่ผปู กครอ่งตองมาพบ อาจาร่ยอ่ยหู ลายคร้ัง และในชีวติ่ชวงอ่ยตู อนมอปลาย ตอนท่ีฉันข้นึ มอ4ให่ม ๆ ดิฉัน ต้ังใจ่ไ่ววาจะต้งั ใจเรียน จะขยันเรยี น่ใหมากๆ แ่ตสดุ ่ทายก็วน่เขา่สลู ูปเดิม ๆ่คะ เพราะ ความ่ไมขยนั ขันแขง็ แ่ลวก่ไ็ ม่ส่ไู มอดทน จงึ ทา่ให่ไมอยากจะเรยี น วิชาไหนท่่ไี มอยากเรยี น ก่ไ็ มเรียน กโ็ ดดเรียนอกี ตามเคย แ่ลวบวกกบั ในตอนเรียนในโรงเรยี นคงคานัน้ ดฉิ ัน่ตอง ่ซอมกฬี าไปควบ่คกู นั ่ดวยมนั ก็เลยกลาย่เปนความคดิ ท่่ีวาทาไม มนั ปวดหวั จงั เรยี นก็ปวด หัวแ่ลวแ่ลวก่็ตองมา่ซอมกีฬา ยอมรับ่วาในตอนน้ันดฉิ ัน่ไมเคยคิดท่ีจะบริหารจัดการเวลา ตัวเอง่ใหดีเลย ทา่ใหคะแนนผลการเรียน่ไมเคยจะออกมาดีเลยสกั ่ป ใน่ชวงระยะเวลา ตอนที่อ่ยูมธั ยม่คะแ่ตจะ่วาไปนั้น ดิฉันชอบ่เลนกฬี า ่เปนชีวิตจิตใจ มันสนุกมนั ่ไมเครยี ด จนเรียก่ได่วาเรียน่ไมเคยมากฬี า่ไมเคยขาด และตอนอ่ยใู นนน้ั ดฉิ ันก่็ได่เปนนกั กีฬา ตะก่รอตัวโรงเรยี นแ่ลวก่เ็ ปนตัวแทนเยาวชนเพชรบรุ ี ไปแ่ขงขันระดบั ภาค่ดวย่คะ ตอนอ่ยทู ค่ี งคาดิฉนั ไปแ่ขงขนั กีฬาตระก่รอท่่ตี างจงั หวัด่บอยมาก ตง้ั แ่ตอ่ยูม่.ตนจนไปถงึ มอปลาย ดิฉัน่ไดไปแ่ขงมาหลายที่ ่ไม่วาจะ่เปนระดบั จังหวัด ระดบั ตัวแทนเขต อันนีก้ ็ ่เปนอีกส่งิ หน่งึ่ คะ ทต่ี อนเรียนอ่ยทู น่ี น่ั เรากย็ งั ทาประโยช่น่ใหกบั โรงเรยี น่ไดเหมือนกัน

ชีวิตทเี่ ปล่ียนแปลงไป….. และนกี่ ่เ็ ปนประสบการ่ณชวี ิตทีเ่ ปลี่ยนแปลงดิฉนั ไปอ่ยางมาก่กอนห่นาน้ดี ิฉันต้ังใจ่ไ่ววา ่ถาเรยี นจบมอปลายแ่ลว จะศกึ ษา่ตอในคณะทเ่ี กี่ยวกับการ่เลนกีฬา นั่นก็คอื คณะคุรุ ศาสต่รเอกพละศกึ ษานน้ั เอง แ่ตเน่อื งจาก่วาดิฉนั ่ไดลงสมคั รเรียนไป่ชามาก ทา่ใหคณะนี้ เต็ม จึง่ไมสามารถสมคั รลงเรียน่ได และคดิ่วาดฉิ นั กย็ ัง่ไม่รตู ัวเอ่งวา่ถา่ไม่ไดเรยี นคณะนี้ แ่ลวเราจะไปเรยี นคณะอะไร่ตอไปดี ในตอนน้นั ่นะ่คะ มันเหลอื คณะเอกศิล่ป และเอกครู ภาษาไทยทยี่ งั มลี ง่ใหสมคั ร่ไว่ได แ่ต่วามนั ่ไม่ใชทางของดิฉนั เลย ดฉิ นั ก่ไ็ ม่ไดลงเรยี นอนั ไหนไปเลย่คะ ดฉิ นั กก็ ล่ัววาจะเสยี เวลาไปเป่ลาประโยช่น จนมาปรกึ ษากบั คนท่ีร่ จู กั ่เคา แนะน่าวา่ใหไปเรยี น่ตอปวส่กอน ดฉิ ันก็เลยไปขอคาแนะนาจากเพอื่ นๆ่วา ปวส มีสาขา อะไร่บาง ปรากฏ่วาในตอนนนั้ เน่ียมนั มีสาขา การจดั การท่ัวไป บัญชี คอมธรุ กจิ การ ่ทองเทยี่ วและโรงแรม ไฟ่ฟา และ่ชางยน่ต ตอนนั้นดฉิ นั กเ็ ลยเลอื กเรยี นการจัดการ เพราะคดิ่วามนั คงจ่ะงายท่ีสดุ ดฉิ ันเลยคิด่วาเรยี นๆไป่กอนเพอื่ ่ไม่ใหเสียเวลาก็เลยมา เรยี น่ตอ ปวส ทว่ี ทิ ยาลยั การอาชพี ่บานลาด่คะ แ่ตพอเมอื่ มา่ไดเรยี นในสาขาน้ีแ่ลว ก็ ่รสู ึก่วาตัวเองเร่ิมมีความสนใจในสาขานเ้ี หมอื นกัน มนั ่เปนสาขาทค่ี รอบคลุม เกย่ี วกับ จัดการทั่วไปเลย ่ไม่วาจะ่เปนจัดการตลาด จัดการอ่งคกร จดั การธรุ กิจระห่วางประเทศ จัดการโลจสิ ติก่ส ซพั พลาย่ตางๆ มนั ดู่ว่ารูสึกมอี ะไรท่น่ี า่คนหามาก จนกระท่งั เรยี นจบ ดิฉนั ก็หยุด่ไวหน่ึง่ป เพอ่ื ไปทางานเกบ็ เงินมาเรยี น่ตอใน่ปห่นาก็คือ่ป63่ปที่ดิฉนั ่ได่เขามา เรียนเมอ่ื ่ปทแ่ี่ลว ในระห่วางน้นั ่กอนใก่ลจะ่เปดรบั สมัครนกั ศึกษาอกี รอบหนงึ่ ใน่ป63 ดิฉันก็มาดคู ณะท่่ีเคา ่เปดรบั่วามีสาขาอะไร่บางท่จี ะเกย่ี วพนั กับสาขาทีเ่ ราเรียนมา แ่นนอนมนั มีสาขา จัดการ ทว่ั ไปเหมอื นกนั แ่ตเมอ่ื ดิฉนั ลองมาคดิ อีกทีในความคิดของดฉิ นั สาขาจดั การทัว่ ไปมนั เรียนครอบคลมุ ทกุ อ่ยางกจ็ รงิ แ่ต่วาในความคิดของดฉิ ันเหมอื น่รเู ยอะแ่ต่ร่ไู ม่คอยเจาะลกึ สกั ่เทาไห่ร ดฉิ นั จงึ มาดสู าขาอกี ท่วี าดิฉันอยากจะเจาะลึก่เขาไปในสาขาไหนที่ดิฉนั มน่ั ใจ ่วา่ถาเรยี นแ่ลวจะ่เปนผลดกี บั ตวั เองมากทสี่ ุดและตัวเองถนัดมากทสี่ ุด กค็ ง่ไม่พนสาขา

การตลาด เพราะดฉิ ันก็เคยขายของออนไล่นกระจุกกระจกิ มา่บางนดิ ห่นอย ดิฉนั มั่นใจ และหวงั ่ไวเหมอื นกัน่วาสาขาการตลาดจะนาพา่ใหดฉิ ัน่เกงข้นึ พัฒนาตวั เองขนึ้ และมี ความมน่ั ใจในตวั เองสูงมากข้ึน ดฉิ นั จงึ ลงเลอื กสาขาวชิ านไ้ี ป แ่ตเมือ่ มาถงึ ตอน่เปดเรียน จรงิ ๆ กลบั ่ตองมาเจอกบั สถานการ่ณ โควิด-19 ทา่ใหมีวิถชี วี ิตท่เี ปลย่ี นแปลงไป ใน่ชวงแรกๆย่ังตองเจอกบั การเรยี นในรูปแบบออนไล่น การประฐมนเิ ทศแบบออนไล่น จึงทา่ให่ไม่ไดพบปะหรอื พบเจอกบั เพอ่ื นๆ ใน่ชวงแรกๆ่ไดเลย จงึ ทา่ให่ไม่ไดส่ราง ความสมั พัน่ธกับเพื่อนๆใน่ชวงแรกๆ แ่ตโชคดที ต่ี อนนัน้ ยังควบคมุ การระบาดของโรคโค วิด-19ทางมหาลัยในตอนนน้ั จงึ มีดารเรยี น่เปนรปู แบบการเรียนผสมผสาน ก็จะมกี าร่เขา เรียนออนไล่น่บาง บางคร้งั ก็จะ่เขาไปเรยี นในมหาวิทยาลยั ่บางกท็ า่ให่ไดเจอเพ่อื นๆและ ส่รางความสัมพนั่ธกบั เพือ่ นๆ่ได อาชพี ทเ่ี คยทานะคะ ดิฉนั กเ็ คย่ไดขายครมี ออนไล่นมา่กอน่ปจจบุ ันน้ีกย็ ังขายอ่ย่บู าง แ่ลวกเ็ คย่เปนเซล่ลขายอนิ เตอ่รเนต็ ่บานทรู่ ปจจบุ นั กย็ งั ขายอ่ยแู่ตแบบ่ไม่เปนทางการ งานอดิเรกที่เคยทา กจ็ ะมีขบั food delivery จากบริษัท grab่คะแ่ลวกอ็ อกกาลังกาย ่ฟงเพลง ่กอนอ่ืนท่ดี ิฉนั อยากทางานน้ีนะคะ เพราะเหน็่วางานขบั grab food มนั ่เปนงานทีแ่ บบ ฟรแี ลนสบายๆ ทางานเหมอื น่ไดไปเทย่ี ว่คะ ่ไดไป่สงอาหารหลาย ๆ ท่ี แ่ลวก่ไ็ ดพบปะ ่ผูคนเยอะแยะมากมาย แ่ตก็เจอ่ปญหาอุปสรรคห่นางาน่บาง กถ็ ือ่เปนความ่ทาทายใน ชีวิตเราอ่ยาง่เชนไป่สงของ่ใหลกู่คาแ่ลวก่ไ็ มพบเจอลกู่คา เจอแดด่รอน่บางอะไร่บาง เจอ ่ราน่คาทาอาหารนาน่บาง่ราน่ปดแ่ต่ไม่ปดระบบ เราก็จะเสยี เวลามารบั ออเดอ่รฟรี แ่ตก็ สนกุ ด่คี ะ ดฉิ นั จะทาแ่คเฉพาะตอนเวลาท่วี่ างจริงๆ่เทาน้นั นะคะ่ถาเกิดสมมุต่ิวามเี รยี นมี การ่บานกจ็ ะรีบเคลย่ี รการ่บาน่ใหเสร็จ่กอนแ่ลวถงึ จะออกไปขบั ่ได

แ่ลวก็งานอดิเรกของดิฉนั ก็จะ่เปนการออกกาลงั กาย กค็ ือการไป่เขา Fitness เวลาทีด่ ฉิ นั ปวดสมองกบั การเรยี นอ่ยาง่เชน นงั่่ฟงอาจาร่ยทสี่ อนวิชาทเ่ี ราคดิ่วามนั ยากแ่ลวมัน่ไม ่รสู กึ Relax เลย ดิฉันก็จ่ะรสู ึกปวดหัว่เปนอ่ยางมาก หรือ ไปขับ Grab มา่เปนเวลานาน ๆ เรากจ็ ่ะรสู ึกปวดหลัง ดฉิ ันจะ่ไมกลับมานอนพัก เพราะเคยลองนอนดแู่ลวต่นื ขึน้ มามัน ยง่ิ ทา่ใหเรางวั เงีย่ออนเพลยี ่ไมอยากจะทาอะไร และทา่ใหอยากนอน่ตอไปเรอ่ื ยๆ ดฉิ ันจงึ แ่ก่ปญหาโดยการไปออกกาลังกาย ่เขา่ฟตเนส วงิ่ ตามสนามกฬี า่บาง วง่ิ แถว่บาน่บาง ประมาณ 30 – 60 นาที การที่เรา่ไดออกกาลังกายแ่ลวมเี หงอ่ื มนั จะทา่ใหเร่ารสู กึ สดชน่ื กระ่ชมุ กระชวย แ่ลวก็ทา่ใหสมองเราปลอดโป่รง คิด จดั ระเบียบวางแผนการ่ใชชีวิตใน วนั ่ตอไป่ไดอ่ยางดี และ่ขอดขี องการออกกาลงั กายอกี อ่ยางหน่งึ สาหรบั ดิฉันนนั้ คือการ ่ไดนอนหลบั อ่ยางสบายนัน่ เอ่งคะ อันนก้ี จ็ ะ่เปนงานวิง่ ภาพงานวง่ิ นะคะ ดิฉันชอบไปสมัครงานว่ิงลงรายการแ่ขงขนั ่ตาง ๆ บางทีก็ไปแ่ขงขนั ่ไดรางวัลมา่บาง แ่ลวกบ็ รรยากาศในงานวงิ่ อะ่คะ ทา่ใหเรา่ไดพบเจอ ่ผูคนมากมายแ่ลวก็มิตรภาพทม่ี ีความจริงใจ ่ไม่วาจะ่เปน่รนุ เดียวกันกับเราหรือ่ว่ารนุ คุณ ลุงคุณ่ป่ารนุ ่พอ่รนุ แ่มเรา ในมิตรภาพในวงการวิง่ อะ่คะคอื มนั ่เปนอะไรท่ี่รสู กึ ่ไดถงึ ความ รักความจริงใจอ่ยางแ่ทจรงิ เลย่ละ่คะ ฮัน่ แ่น !! สนใจอยากไปวงิ่ ในงานกนั ่ใชไหมคะ ? ก็ ่ถา่ไดมโี อกาส ลองไปสมัครดูนะคะ และจะพบ่วามติ รภาพทีด่ ีนนั้ กม็ อี่ยูในงานว่่งิ คะ แ่ลวก่เ็ ปนงานอดิเรกอีกงานนึงกค็ อื จะไป่เลนกฬี าตะก่รอ่คะ ดิฉนั ก่็วางๆกจ็ ะไป่เลนกบั คุณ่พอดิฉันนะคะ แ่ต่ชวงน้ีจะ่ได่เลน่นอยลงมาก เนื่องจาก่ไม่คอยมีเวลาไป่เลน่คะ กีฬา ตะก่รอก็เหมือนกบั การ่ฝกสมองอ่ยางหน่งึ อะ่คะแ่ลวกม็ คี วามสนกุ สนานมาก ดิฉันชอบ ่เลนกฬี าตระก่รอมาตงั้ แ่ตเดก็ แ่ลว และกโ็ ชคดที ่พ่ี อดฉิ นั สอน่เลนมาตั้งแ่ตเด็กๆ ดฉิ นั จะ ่เลนตะก่รอกบั ่พออ่ยปู ระจาแ่ตเด็กถึงตอนโตเลยแหละ่คะ

เกรดทองของชวี ติ ฉนั นะคะ คือ 1 การท่ีเรา่ไดเกดิ มามอี วยั วะครบ 32 ประการถือ่วา่เปนเรอื งโชคดแี่ลว แ่ตจะโชค ดีก่วาน้นั หากเราสามารถรกั ษามัน่ไว่ไดตราบจนมนั หมดห่นาทข่ี องมันไป พ่รอมกับลม หายใจของเรา ยงั มคี นอกี มากมายทเ่ี กดิ มา่ไมครบ 32 ลองนึกดสู คิ ะ ขนาดเราเกิดมาแ่ค สมมต่ิวาโดนรถชน่คะ แ่ขงหกั เรายงั ทาอะไรลาบากเลย แ่ลวคนท่เ่ี ค่ารางกาย่ไมครบ 32 มาต้ังแ่ตเกิดจะ่เปนอ่ยางไร นัน่ คอื ความโชคดีทสี่ ดุ ของเราแ่ลว่คะ 2. คือการมคี รอบครัวทอ่ี่ยพู่รอมห่นาพ่รอมตากันอ่ยางมีความสขุ สาหรบั ดฉิ ันมัน่เปน อะไรท่ีดมี ากๆ ดิฉนั เคยเหน็ ครอบครัวอ่ยคู รอบครวั หนง่ึ มฐี านะรา่ รวยแ่ตครอบครัวนัน้ ่ไม่ไดมคี วามรกั ใค่รกลมเกลียวกนั แ่ลวก่็ไม่ไดอ่ยกู ันอ่ยางมคี วามสขุ 3. การศกึ ษา่เลาเรยี น่ถาเรามโี อกาส่ไดเรียน่ตองเรียน่ใหเตม็ ทย่ี ังมคี นอกี มากมายทอ่ี ยาก เรยี นหนงั สอื อกี มากแ่ต่ไม่ไมมโี อกาส่ไดเรยี น 4. การ่เขาใจ่ผอู ่ืน อ่ยางตัวดฉิ ันเองเคยมปี ระสบการ่ณ การดแู ลคนอ่นื อ่ยาง่เชนการดูแล ่ผูสงู อายอุ ะ่คะ ขอยกตวั อ่ยางอ่ยาง่เชนแ่มแฟนของดิฉนั ่ตองบอก่กอน่วาแฟนของ ดิฉนั อะ่คะ ครอบครัว่เคาเหลอื แ่คแ่มเขาแ่คคนเดียวกจ็ ะอ่ยกู ันแ่คสองคน่คะ ทกุ ๆ่เชา แฟนดฉิ นั กจ็ ะ่ตองไปทางาน่คะดฉิ นั กจ็ ะ่เปนคนทคี่ อยดแู ลแกเม่ือ่กอน แ่มแฟนดฉิ ันแก ่เปนเหมอื นโลกซึมเศ่รา แ่ลวก่ไ็ ม่คอยแข็งแรงทาอะไร่ไม่คอย่ได นอนตดิ เตยี งอ่ยตู ลอด ่ไมลุกไปไหน ่เคาจะพดู ตัด่พอชวี ิตเขาทกุ วนั และ่เคาก็คิด่วาตัวเองเนย่ี ่เปนภาระคนอื่น ดฉิ นั ก็จะพูด่ใหกาลงั ใจเขาเสมอบวกกบั การทา่ให่เคาเห็นโดยการที่ดิฉันจะดูแลเขา่บอยๆ ห่าขาวหาปลา่ให่เคากนิ ทกุ วนั อ่ยาง่เชนในทุกๆ่เชา่นะดฉิ นั จะไปหาซอ้ื่ขาวมา่ให่เคากนิ จะซกั่ผาตาก่ผา่ใหเขาใน่ชวงทีต่ ัว่เคา่ไมมีแรงทจ่ี ะทาอะไร อ่ยาง่นอย่เคากย็ ่ังรสู ึก่ได่วาใน วนั ทีเ่ ขา่ไมเหลอื ใครเนย่ี ่เคาก็ยังมเี ราท่ี่เขาใจเขาอ่ย่ขู างๆเขา่คะ

ความสมั พัน่ธในครอบครัว ครอบครวั ดิฉันรกั กันมาก แ่มก่เ็ ปนคนท่น่ี ารักยิ้มแ่ยมแ่จมใส ่คะ่สวน่พอก่็เปนคนอารม่ณดีชอบ่เลนกบั ลูก แ่ต่วาอาจจะมีการ่ไม่เขาใจข้ึนมา่บาง เน่ืองจาก่วา่พอดฉิ ัน่เปนคนหวั โบราณห่นอยนึง่พอกบั แ่มดิฉันสอน่ใหดฉิ นั ประหยดั อด ออมอ่ยตู ลอด ดฉิ นั รักครอบครัวนม้ี ากทส่ี ดุ เลย่เปนครอบครวั ทเี่ รยี บ่งาย ทุกวันทีด่ ิฉนั ไป เรียนหรอื ทางานเสรจ็ กลับมา่บานเราก็จะมากนิ่ขาวพ่รอมห่นาพ่รอมตากันทกุ วนั ในตอน ค่า่พอกับแ่มจะรอกนิ ่ขาวอ่ยตู ลอดเลย่คะ นสิ ยั่สวนตวั ของคุณ่พอเนย่ี อาจจะข่บี้ นแ่ตลกึ ลกึ แ่ลวคอื ่เคารักและ่เปน่หวงดิฉันมากอ่ยาง่เชน่ถาดฉิ ันทางานเสรจ็ กลบั ่เขา่บานมืดเกนิ บางวัน่เคากจ็ ะโทรตามแ่ลว่คะ แ่ต..การ่เปน่หวงของเขา เขาจะ่ไมมานงั่ บอก่วา่เคา่เปน ่หว่งคะ ่เคา่ไม่คอยแสดงออก่วา่เคา่เปน่หวงสัก่เทาไห่รเพราะอาจจะแบบเขิน่ดวยความท่ี เขา่เปน่ผชู าย แ่ตอาจจะแสดงออกมา่เปนการ่บน ซ่ึงดิฉันก่ร็ ดู่ีคะ่วา่พอ่เปน่หวงเรามาก ความภมู ิใจเล็กๆ่นอยๆในชีวิตของดิฉัน่คะ ในภาพทหี่ น่ึงเลย่คะ ่เปนภาพ ในวัยเด็กที่ดฉิ ันกาลงั ว่ิง่เขา่เสนชัยแ่ลวกม็่ีผใู ห่ญชน่ื ชม ใน วนั นน้ั ่นะดฉิ นั่รสู ึกมคี วามสขุ มากๆท่ีม่ผี ูให่ญมาเชีย่ร่ใหกาลงั ใจเรา 2. ภาพที่สองกจ็ ะ่เปนภาพท่พี่ อดิฉันกาลงั ผูกเชอื กรอง่เทา่ให่กอนลงแ่ขงขันกฬี าตะก่รอ ่คะ ดิฉนั ชอบรปู ภาพนี้มาก เพราะมันแสดงถงึ ความท่พ่ี อเอาใจ่ใส่ตอเรา เมอ่ื มีการแ่ขงขนั กฬี าตระก่รอทุกคร่ั้งคะ่พอดิฉนั ก็จะมาตามดตู ลอด ่ไม่วาดิฉันจะไปแ่ขงกีฬาที่ไหน่ถา่ไม ่เปนจังหวดั ท่ีไกลเกินไป่พอดิฉันจะตามไปดู่ขางๆสนามตลอด ทา่ใหดิฉัน สัมผสั ่ไดถงึ ความรกั และความ่เปน่หวงของ่เคามนั ่เปนความภมู ิใจอ่ยางหนงึ่ ในชีวติ ทมี่ ่ีพอคนน้ี คนท่ี ่ไม่ไดรา่ รวยอะไร แ่ตเชอื่่วา่พอของดิฉนั มีความรักและความจรงิ ใจ่ใหดิฉนั อ่ยางมากทส่ี ดุ

และภาพ่ตอไป่เปนภาพท่สี าม ่เปนภาพท่ีพ่ อกาล่งั ฝก่ซอมตะก่รอ่ใหกบั เรา่ถาดฉิ นั ่ไมมี ่พอคนนี้ แ่นนอน่คะดฉิ นั จะ่ไม่รจู ักกับความอดทนในชวี ิตเลย เพรา่ะวาในครัง้ ท่่ซี อมเน่ีย มนั แลกกับความเหน็ดเหนอื่ ยมา่เปนอ่ยางมาก และภาพที่4่คะ ่เปนภาพทีเ่ กดิ จากการเกิดอุบัตเิ หตุรถ่ลม ภาพน้ีดฉิ นั ่เปนความภมู ใิ จใน ชีวิตโดยทด่ี ฉิ ัน่ไมคดิ จะหยดุ ทจ่ี ะ่ฝก่ซอมในสง่ิ ทฉ่ี นั รัก ถงึ แ่ม่วาอาจจะเกดิ อุบัตเิ หตแุ่ลว ทา่ใหการ่ใชชวี ติ ลาบากก็ตาม สาหรับดฉิ ันแ่ลว ในมมุ มองชีวติ ตรงน้ี ดฉิ นั คดิ่วา ในวยั เด็กเมือ่ เราทาอะไรสาเรจ็ อ่ยาง่เชน ตกั่ขาวกินเอง่ได่ผใู ห่ญก็มกั จะชน่ื ชมดีอกดใี จ แ่ตเม่ือเราโตขนึ้ คาพูดคาชม จะ่ไมมอี กี่ตอไป มีแ่ตคาพดู ทอ่ี าจจะบ่ันทอนจติ ใจหรอื ่เปนแรงผลกั ดนั ่ใหเรา่ใชชวี ิตอ่ยาง รอบคอบ่ตอไป่ขางห่นา และสุด่ทายก่็ไมมใี ครรกั และ่หวงใยเราดไี ปก่วาครอบครวั เราอีก แ่ลว 8. ของฝากจากประสบการ่ณชวี ติ ดฉิ นั สง่ิ แรกท่ฉี ันอยากจะพูดถงึ คอื การทาดกี ับคนที่เรา รกั ่ใหมากๆ เพราะ่วาชวี ิตคนเรานั้นมนั ส้นั นัก เรา่ไม่่รวู าตวั เรา หรอื คนทเี่ รารักเนีย่ จะมี ชีวติ อ่ย่ไู ดถงึ วนั ไหน ่ตอมา่คะเรอ่ื งการเรียน เมอ่ื ่ถามโี อกาส่ไดเรยี นก่็ตองเรยี น่ใหมนั เต็มทเ่ี วลา่เลนก่็เลน่ให เต็มท่ี อ่ยาทา่ใหมันขาดทุนกับชวี ิต

่ตอมา่คะ ดูแลรกั ษาสุขภาพตัวเอง ่ใหมากๆเพอื่ ท่ีเราจะ่ไดอ่ยดู ูแลคนท่ีเรารักไป่ไดตลอด นานๆ และ่ตอมา อยากทาอะไร่ใหรีบลงมอื ทา เราอาจจะเสียใจหรอื่วาเสยี เงิน แ่ตท้งั สองอ่ยาง นี้ เราสามารถเอากลับคนื มา่ได แ่ตหาก่วาเสยี เวลาไปโดยเป่ลาประโยช่น ่ไม่วายงั ไง เรา เอากลบั คืนมา่ไม่ได อยากทาอะไร่ใหทาเลย และสดุ ่ทาย อ่ยาจมอ่ยกู บั ส่ิงๆเดมิ ท่ไ่ี มทา่ใหชวี ติ ดีขึ้น คือ การ่กาวออกมาจากความเคย ชิน่นะ่คะ อาจจะ่เปนเรอ่ื งยากและทา่ไม่ใหมน่ั ใจ แ่ต่ถาอ่ยแู่ลว่ไมมีอะไรดีขน้ึ ก็กัด่ฟน่สู ออกมาหาประสบการ่ณให่มๆ อ่ยาป่ลอย่ใหตวั เองเกดิ มาแ่ลวตายไป โดยท่ไี่ มก่ลา เปล่ียนแปลงอะไรเลย สุด่ทายนีด้ ฉิ ันอยากจะบอก่ไ่ววา ่ไม่ตองทาวนั วนั น้นี ่ี้ใหดที ่ีสดุ เดี๋ยวพ่รงุ น่ไ้ี มมีอะไรทา แ่บง่ไวทาวนั พ่รงุ น่ี้บางนะคะ ขอบคณุ ่คะ