ธรรรมสอนใจผู้ท้อแท้ฉบับเต็ม เผยทางยูทูป เมื่อ ก

ธรรรมสอนใจ อย่าประมาทหรือชะลา่ ใจว่าฉนั มีความสขุ แล้ว จะปฏิบตั ธิ รรมไปทาไม มนั ไมม่ ีหลกั ประกนั เลย วา่พรุ่งนีเ้ราจะยงั มคี วามสขุ เราจะยงั มีชีวติ อยู่ เคยคดิ เคยเผื่อใจไว้บ้างไหม วา่ สกั วนั หนง่ึ เราอาจเป็นมะเร็ง สามีภรรยา ลกู อาจมีอนั เป็นไป ทรัพย์สนิ เงนิ ทองอาจสญู เสีย ถกู ทาลาย มนั ไมแ่ นใ่ ชไ่ หม เม่ือวนั ที่ ๒๖ ธนั วาคม๒๕๔๗ ที่ภเู ก็ต พงั งา เช้าวนั นนั้ แดดใส ฟ้ าสวย ไมม่ ใี ครคดิ เลยวา่ อีกไมก่ ี่นาทีนรกจะแตกเพราะสนึ ามซิ ดักระหน่าถ้าเราตระหนกั ว่าชีวติ นีไ้ มม่ ีอะไรจีรังยงั่ ยืน เราจาต้องเตรียมตวั เตรียมใจรับกับความผนั ผวนปรวนแปรในชีวติ สาหรับคนท่ีมคี วามทกุ ข์อย่แู ล้วตอนนี ้กย็ ง่ิ ต้องรีบปฏบิ ตั ธิ รรม เวลาเราทกุ ข์ เรามกั โทษคนอ่ืน แตเ่ ราเคยหนั มามองตวั เองไหมวา่ ท่ีทกุ ขน์ ี่อาจเป็นเพราะใจของเราเปิดรับเอาความทกุ ข์เข้ามามเี ร่ืองเลา่ วา่ มีภรรยาคนหนึ่งตน่ื เช้าก็ลกุ ขนึ ้ มาบริหารกายในห้องนอน มองผา่ นหน้าตา่ ง กเ็ ห็นราวตากผ้าของเพอ่ื นบ้าน จงึ พดู ขนึ ้ มาให้สามที ี่กาลงั นอนอย่วู า่ “คณุ ดสู ิ บ้านนีซ้ กั เสอื ้ ผ้าไมส่ ะอาดเลย ผ้าปทู ี่นอน ปลอกหมอนมีรอยดา่ ง บ้านกร็ วย แตท่ าไมไมซ่ กั ให้สะอาด” สามีฟังกไ็ มว่ า่ อะไร รุ่งขนึ ้ เธอก็บน่ เหมอื นเดมิ วนั ท่ีสามตน่ื ขนึ ้ มาเธอกท็ าเหมือนเดมิ มองไปนอกหน้าตา่ ง แตค่ ราวนีเ้ ธอแปลกใจว่า ทาไมเสอื ้ ผ้าของบ้านนนั้ สะอาดแล้ว จงึ ถามสามวี า่ “คณุ ไปบอกบ้านนนั้ หรือวา่ ซกั ผ้าไมส่ ะอาด” สามตี อบวา่ “เปลา่ หรอก ผมไม่ได้บอกเขา ผมเพยี งแตเ่ ช็ดกระจกหน้าตา่ งบ้านของเราให้สะอาดเทา่ นนั้ ”ภรรยานนั้ เห็นวา่ เสอื ้ ผ้าของเพื่อนบ้านไมส่ ะอาด แตค่ วามจริงแล้วไมใ่ ช่หรอก มนั เป็นเพราะกระจกบ้านของตวั เองตา่ งหากที่ไม่สะอาด เรื่องนีส้ อนเราวา่ เวลาเรามองวา่ ใครมปี ัญหานนั้ บางครัง้ ปัญหาอาจอย่ทู ่ีตวั เราเอง แตเ่ รามกั มองไมค่ อ่ ยเหน็ พอใจเราเป็นลบ เรากม็ องคนอ่ืนเป็นลบ แน่นอนบางครัง้ คนอ่ืนท่ีอยรู่ อบตวั เราเช่น เจ้านาย สามี เพ่ือนร่วมงาน กม็ ีสว่ นเป็นปัญหาด้วย แตถ่ ้าเราไมเ่ ปิดใจรับเอาสงิ่ เหลา่ นีเ้ข้ามาทิ่มแทงใจเราเราก็ไมท่ กุ ข์พระพทุ ธเจ้าตรัสวา่ “มอื ท่ีไมม่ ีแผล จบั ต้องยาพษิ กไ็ มอ่ นั ตราย” แตถ่ ้ามีแผลเมอ่ื ไร แล้วไปถกู ต้องยาพษิ เข้าอนั ตรายก็เกิดกบั ตวั ใจเรากเ็ ชน่ กนั ถ้าใจเรามีแผล อะไรตอ่ อะไรแม้เลก็ น้อยมากระทบกเ็ จ็บ เวลามอื มแี ผลแม้แตย่ อดหญ้ามาถกู ต้องเรายงั รู้สกึ เจ็บเลยใช่ไหมท่ีจริงเวลาใครตอ่ วา่ ดา่ ทอเรา ถ้าเราไมเ่ อาใจไปรับ กไ็ มเ่ จ็บ สมมตุ วิ า่ เราเดนิ เลน่ ในสวนมะพร้าว มลี งิ เกเรตวั

หนึง่ ขว้างมะพร้าวใสเ่ รา ถ้าเราเห็น เราจะเอาตวั เข้าไปรับไหม คนที่มีสตดิ ีกต็ ้องพยายามหลบลกู มะพร้าวทงั้ นนั้ แตเ่ วลามีคนสาดคาดา่ ใสเ่ รา ทาไมเราไมห่ ลบ ทาไมจงึ เอาใจรับหลวงพอ่ ชาเคยกล่าววา่ เวลามใี ครด่าเราวา่ เป็นหมเู ป็นหมา ก่อนจะโกรธให้เราคลาดทู ี่ก้นกอ่ นวา่ มีหางงอกออกมาหรือไม่ ถ้าไมม่ หี างก็อย่าไปโกรธเขา ถ้าโกรธแสดงวา่ เรายอมรับวา่ เป็นอยา่ งท่ีเขาวา่ จริง ๆถ้าลงิ ขว้างมะพร้าวใสเ่ รา แทนท่ีเราจะหลบ กลบั เอาตวั เข้าไปรับแล้วเจ็บ อย่างนีจ้ ะโทษใคร คาดา่ ท่ีพงุ่ มาหาเราถ้าเราหลบหลกี ไมเ่ อาใจไปรับ เรากไ็ มท่ กุ ข์ คาดา่ วา่ นนั้ เหมือนจดหมาย ถ้าเอาไปหยอ่ นในต้ไู ปรษณีย์แล้วไมม่ ีผ้รู ับสดุ ท้ายจดหมายนนั้ ก็จะตีกลบั มายงั ผ้สู ง่ หรือเจ้าของ ฉันใดก็ฉนั นนั้ คาดา่ ถ้าเราไมร่ ับไว้ มนั ก็จะกลบั ไปหาคนดา่ดงั นนั้ เราอย่าไปรับเอามาทม่ิ แทงใจเราท่านอาจารย์ชยสาโรเคยกล่าวว่า “โลกนีไ้ มม่ ีสง่ิ ใด ไมม่ ีคนใด จะบงั คบั ให้เราทกุ ข์ได้ มีแตส่ งิ่ ที่ชวนให้เราทกุ ข์ชวนให้เราพอใจ ชวนให้เราไมพ่ อใจ มนั มาเชญิ เรา เราจะรับเชญิ หรือไมร่ ับเชิญ มนั เป็นเร่ืองของเรา เขาบงั คบัไมไ่ ด้” เม่อื มอี ะไรมาชวนให้ทกุ ข์ เราเลือกได้วา่ จะรับคาชวนหรือไม่ เราไม่รับกไ็ ด้ เป็นสทิ ธขิ องเรา จึงพดู ได้วา่คนเราทกุ ข์เพราะใจเรามสี ่วนร่วมมือด้วย ความเจบ็ ความป่ วยก็เชน่ กนั โรคภยั ไข้เจ็บทาให้กายป่ วย แตท่ ี่ทกุ ข์ใจด้วยก็เพราะใจไปผสมโรงด้วยคณุ ป้ าคนหนึ่งไมส่ บายไปหาหมอหลายครัง้ ไมร่ ู้วา่ เป็นอะไร วนั หนึง่ หมอบอกวา่ ป้ าเป็นมะเร็งตบั นะ อยู่ได้ไมเ่ กนิ ๓ เดอื น ป้ าตกใจมาก กลบั บ้านก็กนิ ไม่ได้นอนไมห่ ลบั ทงั้ ต่นื ตระหนกและหมดอาลยั ตายอยากในชีวติ อยไู่ ด้แค่ ๑๒ วนั กต็ าย อยา่ งนีเ้รียกวา่ ตายเร็วเพราะวติ กกงั วลสารพดั บางคนป่ วยเป็นมะเร็ง หมอบอกวา่อย่ไู ด้ ๓ เดือน แตอ่ ย่ไู ด้ ๓-๕ ปีกม็ ี ดงั นนั้ ความเจบ็ ป่ วยนนั้ มนั ไม่ใช่เร่ืองของกายอยา่ งเดยี ว ใจก็สาคญั ด้วยหากวติ กกงั วลแทนที่จะมีสติ ปลอ่ ยให้ใจฟ้ งุ ซา่ นไปตา่ ง ๆ นานา กจ็ ะตายเร็ว ถ้าไมอ่ ยากตายเร็ว ก็ควรหนั มาปฏิบตั ธิ รรมการปฏิบตั ธิ รรม