Blue And Black Fantasy Movie Poster

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพ่อมดกระต่ายตนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังน้อยกลางป่าเวทมนตร์ พ่อมด มีหน้าตาน่ารักจนแทบไม่มีใครเชื่อว่ามันเป็นพ่อมด มันจึงอยากทำเรื่องร้ายกาจอะไรสัก อย่างเพื่อยืนยันว่ามันเป็นพ่อมดจริง ๆ เมื่อคิดเช่นนั้น พ่อมดกระต่ายจึงเขียนจดหมายหาเพื่อน ๆ ว่า “เพื่อน ๆ ที่รัก ฉันอยากทำเรื่อง ร้ายกาจให้สมกับความเป็นพ่อมด เพื่อน ๆ ช่วยฉันหน่อยได้ไหม พรุ่งนี้…ช่วยหาของร้ายกาจมา คนละ 1 อย่าง แล้วฉันจะเปิดตำราลับฉบับพ่อมด เพื่อผสมของร้ายกาจทั้งหมดให้กลายเป็นสิ่งที่ ร้ายกาจที่สุด”

เมื่อพ่อมดกระต่ายเขียนจดหมายเสร็จ มันก็ให้ค้างคาวมายาสัตว์เลี้ยงตัวโปรดนำจดหมายไปส่ง ให้เพื่อน ๆ ทั่วทั้งป่า ใจจริงแล้วค้างคาวมายาไม่อยากให้พ่อมดกระต่ายทำเรื่องชั่วร้ายเลย เพราะ มันไม่มีประโยชน์สักนิด แถมตำราลับฉบับพ่อมดยังเป็นตำราที่มีสูตรลับน่ากลัว ๆ อยู่เกือบทั้งเล่ม ถ้าไม่ระมัดระวังให้ดี พ่อมดกระต่ายผู้แสนน่ารักก็อาจหลงกับการทำเรื่องชั่วร้ายจนกลายเป็นพ่อ มดที่ร้ายกาจในที่สุด ด้วยเหตุนี้ ค้างคาวมายาจึงนำจดหมายไปส่งให้เฉพาะเพื่อนผู้เป็นมิตรที่ดี ของพ่อมดกระต่ายเท่านั้น เผื่อว่าจะเกิดอะไรดี ๆ ขึ้นบ้าง

อนิจจา! เมื่อเพื่อนที่ดีของพ่อมดกระต่ายได้รับจดหมาย ทุก ๆ คนก็หารือกันและตั้งใจจะ “ช่วย” พ่อมดแมวเหมียวอย่างสุดความสามารถ

วันรุ่งขึ้น คุณต้นไม้ร้อยหนาม, คุณภูตถั่วเหลือง, คุณสัตว์ประหลาดพันตา, คุณปิศาจแก้มแดง, คุณพรายสวนครัวและคุณโคลนเหนียวหนืด ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นเพื่อนที่ดีของพ่อมดกระต่ายก็พา กันไปที่บ้านของพ่อมดพร้อมกับนำของร้ายกาจติดตัวไปคนละอย่าง พ่อมดกระต่ายดีใจมากที่เพื่อน ๆ นำของมาตามคำเชิญ มันจึงหยิบตำราลับฉบับพ่อมด แล้วชวน เพื่อน ๆ เข้าไปในห้องครัวเพื่อเตรียมนำของร้ายกาจมารวมเข้าด้วยกัน

เมื่อทุกคนเข้ามานั่งในห้องครัว เพื่อน ๆ ก็ทยอยมอบของแปลก ๆ ที่ดูร้ายกาจให้พ่อมดกระต่ายที ละคน คุณต้นไม้ร้อยหนามมอบกิ่งไม้ปลายแหลมที่ดูร้ายกาจให้พ่อมดกระต่ายถึง 100 กิ่ง คุณ ภูตถั่วเหลืองมอบเต้าหู้ที่ถูกหั่นด้วยมีดอย่างร้ายกาจให้พ่อมดกระต่ายถึง 100 ชิ้น คุณสัตว์ ประหลาดพันตามอบสับปะรดซึ่งเปลือกมีตามากมายดูแสนร้ายกาจให้พ่อมดกระต่ายถึง 100 ลูก คุณปิศาจแก้มแดงมอบมะเขือเทศสีแดงแจ๊ดแจ๋ดูร้ายกาจให้พ่อมดกระต่ายถึง 100 ผล คุณพราย สวนครัวมอบพริกหยวกซึ่งมีขนาดใหญ่อย่างร้ายกาจให้พ่อมดกระต่ายถึง 100 เม็ด ส่วนคุณ โคลนเหนียวหนืดก็มอบน้ำหนืดเหนียวที่ทำจากการผสมซอสมะเขือเทศ, น้ำมันหอย, น้ำมันงา, ซีอิ๊วขาวและน้ำตาลจนดูมั่วซั่วอย่างร้ายกาจให้พ่อมดกระต่ายถึง 100 ถุง

พ่อมดมองของร้ายกาจที่เพื่อน ๆ นำมาให้แล้วเปิดตำราลับฉบับพ่อมดเพื่อค้นหาว่ามันจะผสม ของร้ายกาจทั้งหลายให้กลายเป็นสิ่งที่สุดแสนร้ายกาจอะไรได้บ้าง พ่อมดพลิกดูสูตรลับไปเรื่อย ๆ จนในที่สุด พ่อมดกระต่ายก็พบสูตรอันแสนร้ายกาจที่หน้าสุดท้ายของตำราลับพอดี เมื่ออ่านสูตรลับจบ พ่อมดกระต่ายก็แสยะยิ้มแล้วจัดการทำทุกอย่างตามขั้นตอนในสูตรลับ อย่างเคร่งครัดขั้นตอนแรก พ่อมดจับเต้าหู้กดลงไปในน้ำหนืดเหนียวราว 5 นาที จากนั้น มันก็ เฉือนสับปะรด, มะเขือเทศ, พริกหยวกเสียงดังฉับ ๆ แล้วเอากิ่งไม้แหลมเสียบทุกสิ่งเข้าด้วยกัน อย่างดุดัน แต่เท่านี้ยังไม่พอ พ่อมดกระต่ายหยิบกิ่งไม้แหลมที่มีของทั้งสี่อย่างเสียบอยู่กดลงไปในน้ำหนืด เหนียวอีกพักใหญ่ สุดท้าย พ่อมดก็นำมันขึ้นจากน้ำหนืดเหนียวแล้วเอาไปย่างไฟจนเกิดกลิ่นที่หอม อย่างร้ายกาจฟุ้งกระจายไปทั่ว

เพียงครู่เดียว ใครต่อใครจากทั่วทุกสารทิศก็ได้กลิ่นหอมจากการย่างส่วนผสมอันร้ายกาจที่ตำรา ลับฉบับพ่อมดเรียกมันว่า “บาร์บีคิวเจ” กลิ่นของบาร์บีคิวเจหอมมาก หอมอย่างร้ายกาจจนคนแทบคลั่ง ผู้คนจึงพากันมาที่บ้านของพ่อ มดกระต่ายแล้วขอซื้อบาร์บีคิวเจจนพ่อมดกระต่ายทำขายแทบไม่ทัน

“การได้ทำอาหารที่หอมอร่อยอย่างร้ายกาจแถมยังขายได้เงินและทำให้คนที่ได้ชิมมีความสุข เป็นการทำเรื่องร้ายกาจที่ดีชะมัด” พ่อมดกระต่ายคิด ทันใดนั้น พ่อมดกระต่ายก็เพิ่งรู้ตัวว่า สาเหตุที่เพื่อน ๆ นำของแปลก ๆ ที่ดูร้ายกาจเหล่านี้มาให้มันเป็นเพราะเหตุผลใดกันแน่! ความช่วยเหลือจากเพื่อนดี ๆ ทำให้พ่อมดกระต่ายได้ทำเรื่องร้ายกาจในแบบที่ดีและมีประโยชน์ (แทนที่จะพากันไปทำเรื่องร้ายกาจที่สร้างความเดือดร้อนให้แก่ตนเองหรือผู้อื่น)

“ท้ายสุด เมื่อลูกค้ากลับไปหมดแล้ว พ่อมดกระต่ายจึงลงมือปิ้ งบาร์บีคิวเจต่ออีกชุดใหญ่ ทั้งนี้ ไม่ใช่เพื่อนำไปขาย แต่มันตั้งใจปิ้ งบาร์บีคิวเจที่อร่อยและหอมอย่างร้ายกาจให้เพื่อน ๆ รวมทั้งเจ้า ค้างคาวมายา เพื่อตอบแทนที่ทุกคนสอนให้มันได้รู้จักการทำเรื่องร้ายกาจอย่างเป็นประโยชน์และ ขอบคุณที่ทุกคนปรารถนาดีต่อเพื่อนอย่างมันเสมอ