Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore นิทาน รู้จักน้ำ ฉบับสมบูรณ์

นิทาน รู้จักน้ำ ฉบับสมบูรณ์

Published by somruthai1818, 2020-03-19 00:12:39

Description: นิทาน รู้จักน้ำ ฉบับสมบูรณ์

Search

Read the Text Version

ร้จู ักนำ้

ร้จู ักนำ้

หนงั สอื นทิ าน เร่อื ง รูจ้ กั นา้ เป็นสว่ นหน่งึ ในการเรยี นการสอนรายวชิ า การสรา้ งสอ่ื และแบบเรยี น จดั ทาข้นึ เพอ่ื สง่ เสรมิ การอ่านของนกั เรยี น ในระดบั ประถมศึกษา ภายในนทิ านเลม่ น้ปี ระกอบไปดว้ ยเน้อื หาทเ่ี ขา้ ใจงา่ ย และมรี ูปภาพประกอบทม่ี สี สี นั สวยงาม เพอ่ื ดงึ ดูดความสนใจของนกั เรยี น ผูจ้ ดั ทาหวงั วา่ หนงั สอื นทิ านเลม่ น้จี ะเป็นประโยชนต์ ่อผูท้ ่อี ่าน ไมม่ ากกน็ อ้ ย หากมขี อ้ ผดิ พลาดประการใด ผูจ้ ดั ทาตอ้ งขออภยั มา ณ โอกาสน้ี

กาลครงั้ หนึ่งนานมาแลว้ มเี ด็กผหู ้ ญงิ คนหนึ่งชอื่ “อนุ่ ” อนุ่ เป็ นเด็กนิสยั ดี ตงั้ ใจเรยี น เป็ นทรี่ กั อองครู แลเเือื่ น

วนั หนึ่งอนุ่ กาลงั เดนิ ทางกลบั จากโรงเรยี น อณเทอี่ นุ่ เดนิ ผ่านสวนสาธารณเก็ตอ้ งตกใจกบั สงิ่ ปรเหลาดอนาดใหญท่ อี่ ยู่บนืนื้ ดว้ ย ความสงสยั อนุ่ จงึ เดนิ เอา้ ไปดใู กล ้ อนุ่ ตกใจรอ้ งเสยี งดงั ลน่ั เมอื่ เห็นตวั ปรเหลาดเดนิ ออกมาจากสงิ่ ปรเหลาดอนาดใหญ่ทอี่ ยู่บนืนื้

ตวั ปรเหลาดจงึ ืดู กบั อนุ่ ว่า “เราชอื่ นอรด์ กิ นเ ไม่ตอ้ งตกใจเราหรอก เราเป็ นสงิ่ มชี วี ติ ทอี่ ยู่อกี ดาวหนึ่ง ” อนุ่ จงึ ถามกลบั ไปวา่ “แลว้ เธอมาทาอเไรทนี่ ี่ล่เ” นอรด์ กิ จงึ ตอบอนุ่ วา่ “เรามาศกึ ษาการใชช้ วี ติ อองสงิ่ มชี วี ติ ทนี่ ี่ เธอือจเชว่ ยสอนเราไดไ้ หมวา่ มนุษยท์ นี่ ี่เอาอยู่กนั อย่างไร” อนุ่ ตอบปากรบั คากบั นอรด์ กิ

ทง้ั สองืากนั เดนิ ไปในสวนสาธารณเ เมอื่ เดนิ ผ่านแม่นา้ นอรด์ กิ จงึ ถามอนุ่ วา่ “นี่คอื อเไร” อนุ่ จงึ ตอบไปวา่ “นี่คอื แม่นา้ รไู ้ หมวา่ แม่นา้ หรอื น้า เป็ นสงิ่ ทสี่ าคญั ทสี่ ดุ ในการดารงชวี ติ อองมนุษยเ์ ลยนเ” ดว้ ยความสงสยั นอรด์ กิ จงึ ถามตอ่ ว่า “เอาใชก้ นั อย่างไงลเ่ ” อนุ่ จงึ ตอบวา่ “ใชด้ มื่ กนิ เือื่ ดารงชวี ติ แลเก็ใชท้ าความสเอาดรา่ งกาย แลเทาความสเอาดสงิ่ อองตา่ ง ดว้ ย” เอาใชก้ นั อย่างไรหรออนุ่ ซกก็ใั ชผดา้้ มื่ ทใากชค็กอว้ กาามบสนเา้ อใาชด้ สงิ่ อองตา่ ง ไงล่เ

นอรด์ กิ ืดู เสยี งดงั ดว้ ยความตนื่ เตน้ “หวู ว !! นา้ มปี รเโยชนห์ ลายอย่างเลย แลว้ รปู รา่ งหนา้ ตามนั เป็ นอย่างไงหรอ” “นา้ เป็ นอองเหลวจเเปลยี่ นแปลงรปู รา่ งตามสงิ่ ทบี่ รรจมุ นั อยู่” อนุ่ ตอบคาถามทนี่ อรด์ กิ สงสยั เมอื่ อนุ่ หยบิ อวดนา้ อนึ้ มาใหน้ อรด์ กิ ดู นี่ไง นา้ อย่ใู นอวดนา้ ก็ จเเป็ นรปู รา่ งเป็ นแบบ อวดนา้ นี่ไงลเ่

อนุ่ จงึ ืดู ตอ่ วา่ “แตน่ า้ ก็สามารถเป็ นอองแอ็งไดเ้ หมอื นกนั นเ ถา้ เราเอานา้ ไปแชแ่ อ็งก็จเออกมาเป็ นนา้ แอ็งกอ้ นแอ็ง เย็น แบบนี”้ จากน้ันอนุ่ ก็นานา้ แอ็งใส่ลงไปในแกว้ นา้ เดย๋ี วเราจเเอานา้ แอ็งใส่ลงไป ในแกว้ แลว้ ตงั้ ทงิ้ ไว ้ 1 ชว่ั โมง แลว้ เรามาดกู นั ว่าจเเป็ น อย่างไรตอ่

เมอื่ เวลาผ่านไป 1 ชว่ั โมง

นอรด์ กิ ก็ตอ้ งตกใจกบั สงิ่ ทไี่ ดเ้ ห็น “โหว้ ว !! นา้ มาจากไหนกนั หรออนุ่ ” อนุ่ ยมิ้ แลเหวั เราเเบา ืรอ้ มกบั ืูดว่า “มาจากนา้ แอ็งไงล่เ นา้ แอ็งที่ อยู่ในแกว้ มสี ถานเเป็ นอองแอ็งเมอื่ ไดร้ บั ความรอ้ นหรอื อณุ หภมู ภิ ายนอกก็จเลเลายกลายเป็ นน้า” นอรด์ กิ ก็ืยกั หนา้ ออ๋อ เป็ นแบบนีน้ ี่เอง

ทง้ั สองก็ืากนั เดนิ ตอ่ ไปในสวนสาธารณเ แลเอนุ่ ก็ไดื้ ดู กบั นอรด์ กิ วา่ “นอกจากมนุษยจ์ เใชป้ รเโยชนจ์ าก นา้ แลว้ ยงั มืี วกืชื แลเสตั วอ์ กี ดว้ ยนเทใี่ ชป้ รเโยชนจ์ ากนา้ ” นอรด์ กิ ทาหนา้ งง ใช่ เืราเืชื กบั สตั วก์ ็เป็ น ืชื กบั สตั วก์ ็ตอ้ ง สงิ่ มชี วี ติ ทตี่ อ้ งใชน้ ้าในการ ใชน้ า้ ดว้ ยหรอ ดารงชวี ติ เหมอื นกนั

จากนั้นทง้ั สองก็ืากนั เดนิ ต่อแลเืบกบั คลองทมี่ นี า้ เน่าเสยี จนเป็ นสดี า นอรด์ กิ จงึ ถามอนุ่ เสยี งดงั ว่า “อา้ ว ทาไมนา้ ตรงนีถ้ งึ เป็ นสดี า ลเ่ ” อนุ่ จงึ อธบิ ายใหน้ อรด์ กิ ฟังวา่ “มนั เป็ นนา้ ทไี่ ม่สเอาด เกดิ จากการกรเทาอองมนุษยท์ มี่ กั ง่าย ทงิ้ อยเลงในแม่นา้ หรอื โรงงานต่าง ที่ ปล่อยนา้ เสยี ลงส่แู ม่นา้ ลาคลองตา่ ง ทาใหน้ า้ กลายเป็ นนา้ เสยี เป็ นสดี าแบบนีไ้ งล่เ”

“อย่างนีส้ งิ่ มชี วี ติ ทอี่ ย่ใู นนา้ ก็แย่เลยส”ิ นอรด์ กิ ทาหนา้ เศรา้ ืรอ้ มกบั ถามตอ่ วา่ “แลว้ เราจเใชน้ า้ สดี านีไ้ ดอ้ ย่างไงลเ่ ” อนุ่ จงึ ตอบวา่ “ตอ้ งผ่านกรเบวนการทที่ าใหส้ เอาดกอ่ นจงึ จเนาไปใชไ้ ด”้ สงสารสงิ่ มชี วี ติ ที่ อาศยั อยู่ในนา้ จงั

นอรด์ กิ จงึ ืูดดว้ ยความหนักแน่นวา่ “ถา้ อย่างน้ันเราตอ้ งชว่ ยกนั ไม่ทงิ้ อยเลงแม่นา้ นา้ จเไดไ้ ม่เสยี แลเสงิ่ มชี วี ติ ทอี่ ยู่ในนา้ จเไดไ้ ม่เดอื ดรอ้ น แลเเราจเไดม้ นี า้ สเอาดใชก้ นั ดว้ ย” อนุ่ ยมิ้ แลเตอบวา่ “ใชแ่ ลว้ จเ้ ”

จากนั้นทงั้ คจู่ งึ เดนิ ทางกลบั ไปยงั ทเี่ ดมิ นอรด์ กิ จงึ ืูดกบั อนุ่ วา่ “ออบใจอนุ่ มากนเทืี่ าเรามาเรยี นรเู ้ รอื่ งอองนา้ เดย๋ี วเราตอ้ งกลบั แลว้ นเ” ไวเ้ จอกนั อกี นเนอรด์ กิ เราตอ้ งไปแลว้ นเ บา๊ ยบาย…… ไวเ้ จอกนั ใหม่นเอนุ่

จากน้ันอนุ่ ก็เดนิ ทางกลบั บา้ น….ทงั้ อนุ่ แลเนอรด์ กิ ตา่ งรสู ้ กึ ดใี จทที่ ง้ั คไู่ ดม้ ารจู ้ กั แลเไดเ้ ป็ นเือื่ นกนั

คำ้ ถำม ตวั ประหลาดทเ่ี จอกบั อนุ่ ชอื่ วา่ อะไร ? ชวนคดิ อ่นุ สอนเรอ่ื งอะไรใหก้ บั ตัวประหลาด ? อนุ่ เจอกบั ตัวประหลาดไดอ้ ยา่ งไร ? อุ่นทดลองอะไรใหต้ วั ประหลาดดู ? นา้ ทีม่ ีสดี า้ เกดิ จากอะไร ?

591121718 นางสาวสมฤทยั อดุ มสขุ 591121719 นางสาวพิมพน์ ภิ า เขยี วสที อง นกั ศึกษาโปรแกรมวชิ าการประถมศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั กาแพงเพชร


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook