66666

นทิ านอสี ป เร่ือง มดกับตั๊กแตน จัดทาโดย นางสาว ปรารถนา นามมูล นักศกึ ษาสาขาวชิ า เทคโนโลยธี ุรกิจดจิ ทิ ัล ระดบั ชัน้ ปวส 1/1

คำนำ วิธสี อนลูกรกั ให้รจู้ กั กับการแบง่ เวลาเลน่ และเวลาเรยี นออกจากกันอย่าง เหมาะสม นับว่าเป็นเรื่องที่ทาให้คุณแม่หลายคนรู้สึกปวดหัวอยู่ไม่น้อย เพราะด้วย วัยที่ยังเด็กมาก หากสอนเขาไปแบบตรง ๆ คงไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไรนัก แต่ถ้า เปล่ียนมาใช้วิธีใหม่อย่างการเล่านิทานพร้อมแง่คิดคงช่วยสอนเด็ก ๆ ได้ดีทีเดียว อย่าง นิทานอีสป มดกับต๊ักแตน ซ่ึงให้ข้อคิดเร่ืองการแบ่งเวลาแถมมีเน้ือหา สนุกสนานฟังได้แบบเพลิดเพลิน คุณแม่คนไหนอยากสอนลูก ๆ ในเรื่องการแบ่ง เวลาผา่ นนิทานบ้างกต็ ามมาอา่ น นทิ านอสี ป มดกับตั๊กแตน ไดเ้ ลย

1 6 1 กาลครงั้ หนง่ึ นานมาแลว้ ณ บรเิ วณทงุ่ หญา้ อนั กวา้ งใหญ่ มีครอบครวั มดฝงู เลก็ อาศยั อยรู่ วมกนั ใตโ้ พรงดินขนาดกาลงั พอเหมาะ ซงึ่ ขา้ ง ๆ โพรงดนิ นนั้ คอื ขอนไม้ นิทานเรื่องนส้ี อนให้รูว้ า่ เกา่ ทต่ี ก๊ั แตนเจา้ สาราญใชพ้ กั อาศยั เชน่ กนั คนเราควรจะรู้จักหน้าท่ีของตัวเอง เวลาไหนควรทางาน เวลาไหน ควรเล่น หากมัวแต่เล่นไม่ยอมทางานเลย สักวันหน่ึงชีวิตอาจเจอเร่ือง เดือดเนื้อ ร้อนใจจนหนั ไปพ่ึงใครไม่ได้ เพราะเราไมย่ อมทางานเพ่ือหาเล้ยี งและยืนบนลาแข้งของ ตนนัน่ เอง ในช่วงฤดรู อ้ นที่ผลผลติ พชื พรรณงอกงามออกรวงมากมาย สมาชกิ บา้ นมด ทงั้ หลายตา่ งขยนั ขนั แขง็ เก็บเก่ียวพืชเหลา่ นนั้ มาตนุ ไวส้ าหรบั หนา้ หนาว สว่ นเจา้ ตก๊ั แตนกลบั เอาแตเ่ ลน่ ดนตรอี ยา่ งเพลดิ เพลนิ และแปลกใจวา่ ทาไมฝงู มดตอ้ งขยนั ถึงเพยี งนี้ เม่ือเห็นเชน่ นนั้ ต๊กั แตนจึงแวะไปสอบถาม

2 5 \"ฝงู มดตัวน้อยเอ๋ย พวกเธอจะเร่งทางานเกบ็ พชื พรรณไปทาไมกันมากมาย\" อะไรกนั ! นี่เธอไมท่ างานเลยเหรอ มัวแต่เล่นดนตรีสนกุ สนานเน่ียนะ\" ตั๊กแตนเอ่ย\"ก็เก็บไวก้ นิ ตลอดฤดหู นาวนะ่ สิ\" เสียงของมดซงึ่ เปน็ หวั หนา้ หวั หน้ามดตวาด ดา้ นตก๊ั แตนกท็ าหน้าเจื่อนโดยไม่มีคาตอบโต้ \"ถา้ เธอไม่ ตอบกลบั พลางเก็บเกีย่ วพืชพรรณไปด้วย รูจ้ ักแบ่งเวลาเล่นกบั เวลาทางาน ฉนั กค็ งปันอาหารให้เธอไม่ได้ เจา้ กลับไป \"โห ! ฤดูหนาวเลยหรอื อกี นานเลยนะ เพราะนีก่ เ็ พ่งิ จะเข้าหนา้ รอ้ นเอง\" เถอะ\" เจา้ ตกั๊ แตนพูดดว้ ยนา้ เสียงแปลกใจ \"ก็เราเก็บเกยี่ วตอนน้ี ฤดูหนาวจะไดม้ ีอาหารกนิ อยา่ งอดุ มสมบูรณแ์ ถมได้ พกั ผอ่ นแบบเต็มท่ไี งล่ะ\" หวั หน้ามดอธิบาย \"แตเ่ ทีย่ วเลน่ พักผ่อนในฤดูร้อนกส็ นุกไปอีกแบบนะ ทาไมจะต้องรอถึงหน้า หนาวดว้ ย\" เสยี งต๊กั แตนโต้กลับ \"เอาเถอะ ฉันขอกลบั บ้านไปเลน่ ดนตรี เต้นรา กอ่ นแล้วกนั นะ\" ตกั๊ แตนเดินกลับไปอย่างสบายใจไมเ่ ดือดร้อน สว่ นฝงู มดก็ทาหนา้ ทข่ี องตน อยา่ งแขง็ ขัน

3 4 เวลาผา่ นไปไมน่ านนัก ลมหนาวเยน็ ยะเยือกก็มาเยอื น เป็นสญั ญาณเตือน พอสิ้นคาพูดของหวั หน้ามด เจา้ ต๊กั แตนเลยเดินกลบั บ้านไปแบบหวิ โหย วา่ เขา้ สฤู่ ดูหนาวแลว้ น่ันเอง ในขณะเดียวกันผลไม้พชื พรรณทเี่ คยงอกเงย ส่วนฝูงมดกพ็ ักผ่อนแบบสาราญกบั อาหารท่ตี นุ มาจากช่วงหนา้ ร้อน ต่างโรยรา จะหาอาหารมากนิ แทบไมม่ ี แตถ่ ึงอย่างไรฝูงมดก็ไมเ่ ดือดร้อน เพราะพวกมนั เกบ็ ตนุ ของกินไว้แล้วมากมาย \"ดีนะเน่ียทีเ่ ราเก็บอาหารเอาไวเ้ ยอะแยะ คราวน้ีจะไดก้ นิ แบบไมต่ ้องกลัว อด\" มดตวั เล็กเอ่ยขน้ึ มา \"ใช่ ๆ ต้องขอบคณุ พวกเราจรงิ ๆ ทขี่ ยันขนั แขง็ อดทนทางานทาให้เรา มกี นิ ในวนั นี้\" หัวหน้ามดประกาศขอบคุณทา่ มกลางความยินดีของมดทุกตวั ก๊อก ก๊อก ก๊อก ! !... เสียงเคาะประตหู น้าโพรงมดดังขึ้น \"สงสยั มแี ขกมำ เยยี่ มหรอื เอำอำหำรมำแลกเป็นแน\"่ มดตวั เลก็ พูดแลว้ เดินไปเปดิ ประตู\"