นาฏยศัพท์

รายวิชา ดนตรี-นาฏศิลป์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 รหัสวิชา ศ23105 ครูผู้สอน นางสาวพนิตนาฏ รติวรพงศ์ (ครูอัอ) นางสาวสุพาภร อาพัดนอก (ครูแยม)

นาฏยศัพท์ และภาษาท่า

นาฏยศัพท์ ศัพท์ที่ใช้เกี่ยวกับลักษณะของท่ารำที่ใช้ในการ ฝึกหัดเพื่อแสดงโขน-ละคร เป็นคำที่ใช้ใน วงการนาฏศิลป์ไทย สามารถสื่อความหมาย กันได้ทุกฝ่ายในการแสดงต่างๆ นาฏยศัพท์แบ่งออกเป็น 3 ประเภท 1.นามศัพท์ 2.กิริยาศัพท์ 3.นาฏยศัพท์เบ็ดเตล็ด

ประเภทของนาฏย ศัพท์ นามศัพท์ กิริยาศัพท์ นาฏยศัพท์เบ็ดเตล็ด ศัพท์ที่เรียกชื่อท่ารำ เช่น จีบ 1.ศัพท์เสริม ใช้เรียกเพื่อปรับปรุง ศัพท์ที่เรียกนอกเหนือจาก ตั้งวง ม้วนมือ คลายมือ ปาด ท่ารำให้สวยงามเช่น ลดวง นามศัพท์และกิริยาศัพท์ มือ กระทบ กระดก ยกเท้า กันวง หักศอก เช่น จีบยาว จีบสั้น ก้าวเท้า 2.ศัพท์เสื่อมคือศัพท์ที่ใช้เรียกท่า เอียงทางวง เดินมือ รำที่ไม่ถูกต้อง เช่น วงล้น วงคว่ำ วงหัก

ตัวอย่างท่า นาฏยศัพท์

ภาษาท่า ภาษาที่ใช้สื่อความหมาย โดยใช้ กิริยาท่าทาง การรำในนาฏศิลป์ เรียกว่า รำบท หรือ รำตีบท คือ การแสดงท่าทางต่างๆ แทนคำพูด รวมทั้งการแสดงอารมณ์ด้วย 1.ภาษาท่าที่มาจากธรรมชาติ 2.ภาษาท่าที่มาจากการประดิษฐ์

ภาษาท่าที่มาจาก ธรรมชาติ ภาษาที่บ่งบอกอิริยาบถของมนุษย์ เป็นการ ใช้ท่าทางธรรมชาติเพื่อสื่อความหมาย เช่น ท่าตัวเรา ท่าเรียก ท่าปฏิเสธ ท่ายืน ท่าเดิน ท่านั่ง ท่าดม

ภาษาท่าที่บ่งบอก อิริยาบถของมนุษย์

ภาษาท่าที่เลียนแบบ สัตว์

ภาษาท่าที่แสดงอารมณ์และ ความรู้สึกภายในของมนุษย์

ภาษาท่าที่มาจาก การประดิษฐ์ ภาษาท่าที่มนุษย์ประดิษฐ์สร้างสรรค์ขึ้น มีทั้งที่ ประดิษฐ์จากท่าทางธรรมชาติ โดยนำท่าทาง ธรรมชาติมาผสมผสานกับจินตนาการ จากนั้นนำมา ร้อยเรียงเป็นท่าใหม่เพื่อสื่อความหมายและภาษาท่า รำที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นเพื่อกำหนดใช้เป็นแม่ท่า

ภาษาท่าที่ประดิษฐ์ขึ้น จากธรรมชาติ ดอกไม้ บ้าน ท่าน เขียนหนังสือ

ภาษาท่าที่มนุษย์สร้างขึ้น โดยกำหนดใช้เป็นแม่ท่า หรือที่เรียกว่า ท่าแม่บท อันได้แก่ แม่บทเล็กและแม่บท ใหญ่ ซึ่งปรมาจารย์ทางด้านนาฏศิลป์ไทยได้กำหนดไว้แล้วเป็นมาตรฐาน โดย แต่ละท่าจะมีชื่อเรียก กำหนดเกณฑ์ในการนำไปใช้เพื่อสื่อความหมายของท่า ท่าพนม ท่าพรหมสี่หน้า ท่าชมสาคร ท่ายอดตองต้องลม

รำแม่บทเล็ก