วรรณกรรมโตไปไม่โกงชาติ น้องชะเอมไม่เอาของส่วนรวมมาเป็นของส่วนตน

ชะเอม หนนู ้อยวยั 6 ขวบ เป็นคนมนี ำ้ ใจชอบชว่ ยเหลือผ้อู ่ืนอย่เู สมอ อีกทงั้ ยงั เป็นที่ รักใคร่ ของครอบครัวคณุ ครูและเพื่อนๆ คำบวชิ ำศิลปะ คณุ ครูได้แจกกระดำษรูปกำร์ตนู ให้นกั เรียนระบำยสใี ห้เสร็จ ภำยใน คำบวิชำศิลปะนี ้โดยคณุ ครูจะมีสีกองกลำงเผื่อให้ใครที่ไมไ่ ด้นำสมี ำด้วยได้ใช้ เมอื่ ชะเอม ได้รับแจกกระดำษแล้วกไ็ ด้เริ่มลงมอื ระบำยสี โดยใช้สขี องตนเองจะมแี ค่บำงสีท่ีหำยไป กอ่ นหน้ำนี ้ ชะเอมจึงต้องลกุ ไปหยบิ บำงสีของกองกลำงของมำใช้ เม่ือใช้เสร็จแล้ว ชะเอม ก็ได้เอำกลบั ไปใสไ่ ว้ทเ่ี ดิม ต้นกล้ำ หน่มุ น้อยทน่ี งั่ ข้ำงชะเอมก็ได้ลกุ ไปหยิบสกี องกลำงมำ ใช้เชน่ กนั แต่ ชะเอมสงั เกตเห็นวำ่ ต้นกล้ำไมไ่ ด้นำสที หี่ ยบิ มำไปคนื ทเ่ี ดมิ แตต่ ้นกล้ำได้เอำสี ท่ีตนเองหยบิ มำจำกกองกลำงใสล่ งไปในกลอ่ งสีของตนเองในชอ่ งทส่ี ีขำดไปตงั้ แต่แรก ชะเอมเหน็ วำ่ ไม่สมควร จงึ ได้หนั ไปถำมว่ำทำไมต่ ้นกล้ำไปเอำสีไปคืนที่เดิม ต้นกล้ำได้ตอบ ว่ำอยำกให้สใี นกล่องของต้นเองครบเหมือนเดมิ ชะเอมจึงตกั เตอื นเพือ่ นด้วยควำมหวงั ดี วำ่ กำร ท่ีนำ ส่งิ ของ ทเี่ ป็นของใช้สว่ นรวมของใช้สำธำรณะจะเอำมำเป็นของตนเองไม่ได้ และยงั ได้บอก ผลเสยี ท่จี ะตำมมำภำยหลงั อีกมำกมำยให้ต้นกล้ำได้ฟัง เม่อื ต้นกล้ำได้ฟังที่ ใช้เอมกล่ำวตกั เตือนและบอกโทษผลเสยี ของกำรกระทำ ทำให้ต้นกล้ำได้สำนกึ ผดิ จงึ กล่ำว ขอบคณุ ชะเอมพร้อมทงั้ ขอโทษและสญั ญำวำ่ จะไมท่ ำแบบนีอ้ กี ต้นกล้ำจึงเอำสที ่หี ยิบมำ ทงั้ หมดไปคนื ใสก่ ล่อง ของ คณุ ครูไว้อยำ่ งเดิม



หนูน้อยช่ือ ชะเอม มนี ำ้ ใจ ช่วยเหลือใคร ต่อใคร ไม่หวังผล มำรยำท ดงี ำม ขอช่ืนชม ช่ำงเหมำะสม ทร่ี ัก ใคร่ใครหลำยคน



คาบวิชา ศิลปะ น่าสนุก คุณครูก๊กุ มีงาน ให้เดก็ ทา ระบายสี รูปสัตว์ ให้สุขสันต์ มสี ีไม้ ครบครัน เป็ นกองกลาง



ชะเอมหนู น้อยได้ หยิบยมื สี ของครูมี มาให้ เดก็ ใช้กนั ระบายสี แต่งเติม เพม่ิ สีสัน ทาให้ทนั แล้วส่ง ในวชิ า



หน่มุ ต้นกล้า ชายน้อย นงั่ ข้างกัน หยิบหลายอัน หลากสี ของกองกลาง ใช้แล้วเงียบ ทาเนียน สีครูหาย เดก็ ชายกล้า ใช้ไม่คนื ของส่วนรวม



ชะเอมเหน็ เหตกุ ารณ์ จึงตกั เตือน ต้นกล้าเพอ่ื น นายหัน มาฟังฉัน ฉันมองเหน็ ทุกอย่าง ทเ่ี ธอน้นั ทาการลัก สีครู ของส่วนรวม



นายต้นกล้า ทาไป สิ่งไม่ดี เป็ นส่ิงท่ี ไม่ควร มันน่าอาย ของส่วนรวม ไม่ใช่ เป็ นของนาย ใช้แล้วค้าง ไม่คืน เหมือนของตน



ต้นกล้าน้อย สานกึ สิ่งที่ทา สัญญาคา ไม่ทา ผดิ ซ้าแน่ ขอบใจเพ่ือน เตือนทกั มงิ ้นั แย่ ชะเอมแค่ อยากโตไป ไม่โกงเอย