ห่านกับไข่ทองคำ

กาลครง้ั หนง่ึ นานมาแล้ว มีสองตายายผแู้ สนยากจนอาศัยอยู่ที่ กระทอ่ มเก่า ๆ ในป่ากว้างอยา่ งสงบสขุ แต่จู่ ๆ วันหนง่ึ ก็เกิดเร่อื ง ประหลาดขึน้ เมือ่ ตาเฒ่าพบว่าหา่ นทเี่ ล้ียงไว้น้นั ออกไขม่ าเปน็ สที องอร่าม \"ยาย ๆ ดนู สี่ ิตาเจออะไร ! ห่านของเราออกไข่มาเปน็ ทองคำดว้ ยล่ะ ตา เฒา่ ร้องเสียงดัง \"จริงหรอื ตาเฒ่า ? จู่ ๆ หา่ นมันจะออกไข่มาเป็นทองคำ ไดย้ ังไงกัน\" ยายเฒา่ ถามกลบั แบบไม่เชอื่ หูตัวเอง

\"ถ้ายายไม่เชื่อ เดี๋ยวตาเอาไข่ใบนไี้ ปให้ในเมอื งดกู อ่ นแลว้ กนั จะได้รูก้ นั ไปเลยว่านคี่ อื ทองคำจรงิ หรือปลอม\" พูดจบตาเฒ่าก็รีบเดนิ ทางไปยังรา้ นทองใน เมอื งทันที เมื่อตาเฒ่ามาถงึ รา้ นทองจงึ ยนื่ ไข่หา่ นปรศิ นาให้ชา่ งทองตรวจดู อย่างละเอียด เมอื่ ช่างทองยืนยนั ว่านี่แหละคือทองคำของแท้ ตาเฒา่ กเ็ สนอขาย ไขท่ องคำใบนัน้ อย่างไมร่ อช้า แลว้ ม่งุ หน้ากลบั บ้านไปบอกขา่ วดีกับยายด้วย ความตื่นเต้น \"ยาย ๆ ไขใ่ บนนั้ คอื ทองคาของจรงิ ตาไดเ้ งินกลบั มาตงั้ เยอะแน่ะ

จากวันนนั้ เป็นต้นมา สองตายายก็หม่นั เก็บไข่ทองคำไปขายทุกวนั จน กลายเปน็ เศรษฐแี ละมีเงนิ ทองใชไ้ ม่ขาดมือ แต่วนั หนงึ่ ตาเฒา่ กเ็ รมิ่ รู้สึก ไมพ่ อใจว่าทำไมห่านของเขาถงึ ออกไขไ่ ด้เพยี งวันละฟองเท่าน้นั จึงเกิด ความคดิ ขึ้นมาวา่ \"ยายเฒ่า.. วนั น้เี ราไปผ่าทอ้ งหา่ นกนั ดีกวา่ จะได้เอาไข่ ทองคำท้ังหมดในน้ันไปขายทีเดียว มัวแตเ่ ก็บวันละฟองแบบน้ี มนั จะไป ทนั กนิ อะไร\" ตาเฒ่าเอย่ ชวน

\"ก็ดเี หมอื นกันนะตา เราจะได้ไมต่ ้องเหนอ่ื ยเดนิ ทางเข้าเมอื งทุกวัน\" ยาย เฒ่าเห็นดีเหน็ งามไปด้วย วา่ แลว้ กไ็ มร่ อช้า สองตายายรบี จบั หา่ นมาผา่ ท้องทนั ที แตป่ รากฏวา่ ในทอ้ งของห่านนั้นไม่มไี ข่ทองคำอย่เู ลยแมแ้ ต่ฟอง เดยี ว แถมทั้งสองยังตอ้ งสญู เสียหา่ นของพวกเขาไป โดยไม่มโี อกาสเก็บ ไข่ทองคำไปขายอกี เลย..

นทิ านเรอ่ื งนสี้ อนใหร้ วู้ า่ เวลาท่ีเดก็ ๆ อยากไดอ้ ะไร ต้องรู้จักพยายาม รูจ้ ัก ขวนขวาย เพราะในโลกของความจรงิ น้ันไม่มีหา่ นท่อี อกไข่ ทองคำให้เราเหมือนในนิทาน ถ้าอยากมฐี านะร่ำรวยก็ต้อง เรียนรูท้ จี่ ะประหยดั อดออม ไมใ่ ชช้ วี ิตฟุ่มเฟอื ย หรือถา้ อยาก ไดข้ องเลน่ กต็ ้องรู้จกั เกบ็ หอมรอมรบิ หมนั่ หยอดกระปกุ ทกุ วนั และส่ิงทีส่ ำคญั ท่สี ดุ เม่ือคุณหนู ๆ ได้สิง่ ของทีต่ ้องการแล้ว ก็ ควรพอใจในสงิ่ ทต่ี ัวเองมกี นั ดว้ ยนะคะ ไม่อย่างนัน้ ชีวติ จะไม่ เหลืออะไรเลยเหมอื นกบั สองตายาย หรือเป็นด่ังสภุ าษิตไทย ทีว่ า่ \"โลภมาก มักลาภหาย\" น่ันเอง