โคลงสี่สุภาพ \"ตัวฉัน\" เสนอ คุณครูจินตนา วงษ์สุนทร นางสาววิมุตติยา ภูละมุล เลขที่ ๒๓ ชั้น ๕/๖
นับสิบหกขวบข้า อยู่มา เอ่ยวิมุตติยา ฝากพร้อม อีกเดือนเกิดมีนา เช้าตรู่ มาแล ยี่สิบห้าห้อมล้อม แม่อุ้มพ่อชู
มีพ่อแม่และน้อง หนึ่งคน น้องพี่ก็เริ่มซน เด็กดื้อ ตายายต่างอดทน เพราะรัก ยิ่งเอย กับแม่หากทำบื้อ แก่นแก้วโดนตี
การศึกษาไขว่คว้า แข่งขัน ในที่เรียนของฉัน สุขแท้ หวงห่วงบ่ทิ้งกัน ผองเพื่อน จริงเอย ยามเรียนชนะแพ้ บ่ย้านยอมกัน
ลดความเขลายับยั้ง ร่ำเรียน พ่อแม่ส่งพากเพียร แน่แท้ งานบ่ง่ายบ่อยเวียน มากยิ่ง จริงแฮ หากแต่มองกลับแม้ บ่ท้อจำทน
ฝึกภาษารอบด้าน สำคัญ ในโลกแปรเปลี่ยนพลัน ต่างสิ้น เพื่อต่อยอดเท่าทัน บ่พ่าย เขาเอย เรียนยิ่งอย่างสุดสู้ แจ่มแจ้งโลกันตร์
คนที่ฉันจับจ้อง ทุกครา นักสเก็ตลีลา สดใส คนณี่ปุ่นชักพา เยี่ยงอย่าง ยูซุรุนำใจ ต่อสู้ออกเดิน
อนาคตสุดล้ำ ความฝัน ได้ต่างภาษากัน บ่น้อย ตัวจีนฝึกอีกอัน ยากยุ่ง อังกฤษแม้นบ่ด้อย ยิ่งพร้อมคุณครู
8 ที่ทำยามว่างนั้น ขนม เป็นคู่สร้างคู่สม ชอบแท้ หากเติมแต่งเนยนม บ่หยุด กินเเฮ น้ำหนักยากจะแก้ สุดเศร้าอ้วนพี
9 ที่บ้านสุนัขสาม แสนดี มาอยู่ด้วยหลายปี แต่น้อย เจ้าตัวใหญ่ชาลี สุดซื่อ เชื่องเอย ตัวเล็กสองพุงย้อย วิ่งดื้อน่าตี
ขอบคุณค่ะ
Search
Read the Text Version
- 1 - 11
Pages: