จักรพรรดินี

1 Yuna เขียน ภทั ทริ า แปล Ancienttear C. Zanael ภาพปก ส�ำนักพิมพ์ฟูริน จัดพิมพ์และจัดจ�ำหน่ายโดย บริษัท ซีเอ็ดยูเคช่ัน จ�ำกัด (มหาชน) คน้ หาหนังสือท่ีตอ้ งการ (รวม e-book และสินคา้ ท่ีนา่ สนใจ) ได้เร็ว ทนั ใจ • บน PC และ Notebook ที่ www.se-ed.com • ส�ำหรับ SmartPhone และ Tablet ทกุ ยี่หอ้ ที่ http://m.se-ed.com (ผ่าน browser เขา้ อินเทอรเ์ น็ตแลว้ ทำ� Bookmark บนจอ Home จะใช้งานได้เหมอื น App ทกุ ประการ) หรือติดตัง้ SE-ED Application ไดจ้ าก Play Store บน Android หรอื จาก App Store บน iOS

อริสเทยี  จักรพรรดนิ ผี ้ถู ูกลมื เลม่  1 The Abandoned Empress 버림받은 황비 Yuna เขียน ภัททริ า แปล Ancienttear C. Zanael ภาพปก ราคา 309 บาท ส�ำนักพิมพ์ฟูริน สงวนลิขสทิ ธ์ิตามกฎหมาย โดย บริษทั ซีเอด็ ยเู คช่นั จำ� กัด (มหาชน) ห้ามคัดลอก ลอกเลยี น ดัดแปลง ทำ� ซ�ำ้ จัดพมิ พเ์ นือ้ หาและภาพประกอบ หรอื กระท�ำอืน่ ใด โดยวธิ กี ารใด ๆ ในรปู แบบใด ๆ ไม่ว่าส่วนหน่ึงสว่ นใดของหนังสอื เลม่ นี้ เพอ่ื เผยแพร่ในส่อื ทุกประเภท หรอื เพือ่ วตั ถุประสงคใ์ ด ๆ นอกจากจะได้รับอนุญาต Authorized Translation from Korean Language Edition. C버o림p받yr은igh황t 비© Yuna 2013/D&C MEDIA All Rights Reserved. THE ABANDONED EMPRESS The Korean edition was originally published by D&C Media Co., Ltd., Korea This Thai language edition was published by SE-EDUCATION PUBLIC COMPANY LIMITED in 2020 by arrangement with D&C Media Co., Ltd. through KL Management. 6 1 2 - 7 0 2 - 1 6 1 2366109876543 ข้อมลู ทางบรรณานกุ รมของส�ำนกั หอสมดุ แห่งชาติ ยูนา. อริสเทีย จักรพรรดินผี ถู้ กู ลมื เลม่ 1 = The abandoned empress. -- กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2563. 392 หน้า. -- (The Abandoned Empress.) 1. นวนยิ ายเกาหล.ี I. ภัททริ า เยาวภา, ผู้แปล. II. ชือ่ เรอื่ ง. 895.73 ISBN (e-book) 978-616-08-3944-5 จัดพมิ พแ์ ละจัดจำ� หน†ายโดย เลขที่ 1858/87-90 ถนนเทพรัตน แขวงบางนาใต้ เขตบางนา กรงุ เทพฯ 10260 โทร. 0-2826-8000 สายงานการผลิต โทร. 0-2826-8572 โทรสาร 0-2826-8589 หากมีคำ� แนะน�ำติชม ตดิ ตอ่ ได้ท่ี [email protected] ผจู้ ัดท�ำ • ผู้อำ� นวยการสายงานฝา่ ยผลติ หนังสอื และสือ่ กนษิ ฐ์ พรหมเสน • บรรณาธกิ ารบรหิ าร พรพมิ ล ตงั้ สกุล บรรณาธิการจดั การ ประคอง ขนุ ทอง เครือมาศ บุญลอ้ ม อรุโณทยั เขตหาญ มณนี ุช คู่มงคลชัย บรรณาธกิ ารเลม่ อธิษฐาน มรรคสนุ ทร วราลี เนตกิ ุล • ออกแบบปก วงศ์พรรณ สมบรู ณ์วรกจิ • จดั รปู เลม่ ภติ นิ นั ท์ เกดิ ปลั่ง

จากใจกอง บก. หลังการท�ำงานกันอย่างยาวนาน ในที่สุด อริสเทีย จักรพรรดิน‚ ผูถ้ ูกลืม เลม่ 1 กไ็ ปถงึ มอื แฟน ๆ นอ้ งเทยี เรยี บรอ้ ยแลว้ นะคะ ขอแอบ เล่าหน่อยว่า ตอนที่ซ้ือลิขสิทธิ์เร่ืองน้ีฉบับการ์ตูนยังไม่ได้รับการเผยแพร่ ออกมา พวกเราเองก็ใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ไม่รู้ว่าการตอบรับจะเป็นยังไง เพราะถือเป็นการเปิดตลาดนิยายแนวนี้เลย แต่พอเห็นกระแสของฉบับ การ์ตูนแล้วทีมงานก็สบายใจขึ้นเป็นกองเลย ทั้งยังเป็นโชคดีของเราที่ได้ ร่วมงานคุณภัททิรา ซึ่งมีประสบการณ์การแปลหนังสือนิยายมามากมาย และได้คุณ Ancienttear C. Zanael หรือคุณแกะท่ีหลาย ๆ คน รู้จักกันดีมาวาดภาพปกสวย ๆ ให้ด้วย ท�ำให้น้องเทียและปาป้าออกมา สวยงามอยา่ งที่พวกเราคาดหวังเอาไว้ ในเล่ม 1 น้ีเริ่มต้นท่ีเหตุการณ์ความเป็นมาของโศกนาฏกรรมที่ เกิดขึ้นกับราชินีอริสเทียและตระกูลโมนิก จนเป็นเหตุของการกลับมา เกิดใหม่เพ่ือแก้ไขอดีตของอรสิ เทีย พอลองอา่ นแล้วไมว่ า่ นักอ่านจะเลือก ใครเป็นเมน ทางส�ำนักพิมพ์ก็ขอให้ทุกท่านสนุกและมีความสุขไปกับ ทุกบรรทดั ทุกยอ่ หน้านะคะ สดุ ทา้ ยนี้หากเกดิ ขอ้ ผิดประการใดกข็ ออภัยมา ณ ทนี่ ี้ด้วยนะคะ ส�ำนกั พิมพฟ์ รู ิน

จากใจผู้เขียน สำ� หรบั ภาพยนตร์แลว้ จำ� นวนผู้เขา้ ชม 11 ล้านครง้ั อาจสามารถดึงดดู ผู้คนจ�ำนวนมากกว่าสิบล้านคนเข้ามาดูได้เลยทีเดียว ส�ำหรับนิยายของ นักเขียนหน้าใหม่ท่ีดึงดูดนักอ่านจ�ำนวนมากหันมาสนใจผลงานได้ขนาดน้ี นบั ว่าประสบความส�ำเรจ็ ไม่น้อย เรื่องราวยาวถึง 200 ตอน โดยใช้เวลาเขียน เพียง 1 ปี นกั เขียนตอ้ งอาศัยความอึดอยา่ งมากจึงจะเขยี นไดจ้ นจบ แลว้ ยัง ต้องอาศัยความตั้งใจแรงกล้าจนสามารถผลักดันผลงานช้ินนี้ออกมาได้ส�ำเร็จ แถมยงั ตอ้ งยนื อยทู่ า่ มกลางเสยี งวพิ ากษว์ จิ ารณจ์ ากทงั้ นกั อา่ นและกลมุ่ ผตู้ อ่ ตา้ น อีกหลายคร้ัง เหตุผลที่บริษัทแบล็กเลเบลคลับสนใจผลงานเล่มน้ี ไม่ได้เป็นเพราะ จ�ำนวนผู้เข้าชมท่ีถูกกล่าวขวัญถึง หรือเหตุการณ์โต้แย้งที่เกิดขึ้นมาตลอด แตเ่ ปน็ เพราะเรอ่ื งราวไดร้ บั การถา่ ยทอดออกมาจากความมานะพยายาม สมั ผสั ได้ถึงความละเอียดประณีตของผู้เขียน ท่ามกลางความทุกข์ใจและบาดแผลท่ี ผู้เขียนกล่าวถึงในปัจฉิมลิขิตจะรู้สึกได้ถึงความต้ังใจอันแรงกล้าที่แฝงอยู่ใน ผลงาน ทำ� ใหผ้ คู้ นคอ่ ย ๆ เขา้ มาหลงใหลไปกบั เรอื่ งราวทก่ี า้ วเดนิ ไปอยา่ งมนั่ คง การยอ้ นเวลาเปน็ รปู แบบของเรอ่ื งราวทถ่ี กู นำ� มาเขยี นเปน็ นยิ ายแฟนตาซี อยู่บ่อยครั้งและยังคงความเร้าใจได้ดี เหตุผลท่ีผลงานช้ินนี้เปล่งประกาย ขึ้นมาได้ แทนที่จะถูกฝังอยู่ในความท่ัวไปจนท�ำให้เกิดความรู้สึกน่าเบื่อหน่าย น่าจะเป็นเพราะความแข็งแกร่งที่ละลายอยู่ในผลงาน ระหว่างตีพิมพ์หนังสือ อรสิ เทยี จักรพรรดินีผถู้ ูกลืม 5 เล่ม ภายในใจนกั เขียนเกิดความรสู้ กึ ตา่ ง ๆ ขึ้นมากมาย ตอนนี้ก�ำลังรอคอยค�ำวจิ ารณ์จากเหลา่ ผอู้ า่ นด้วยความกงั วลผสม ความตืน่ เตน้ แมว้ ่าจะประสบความยากลำ� บากตา่ ง ๆ มากมาย แตม่ ีส่ิงหน่ึงทีช่ ดั เจน คอื เหล่าผอู้ า่ นเองก็นา่ จะรอคอยผลงานเร่ืองต่อไปของผ้เู ขียนไม่ต่างกัน ชองยูนา

สารบัญ prologue.......................................................................................8 ตอนที่ 1 ภาคอดีต 1. ราชนิ ีทถี่ กู ลืม.............................................................................13 ตอนท่ี 2 ภาคปัจจบุ นั I 1. อรสิ เทยี พ.ี ลา โมนกิ (Aristia P. la Monique)..............59 2. เขา้ เฝ้า.......................................................................................91 3. การเริ่มต้นใหม่........................................................................113 4. หวั ใจท่ีซับซอ้ นเกนิ กว่าจะเข้าใจ..............................................141 5. การลาจากและการพบกนั อกี ครง้ั ............................................171 6. พิธีฉลองบรรลุนติ ภิ าวะขององค์รัชทายาท..............................221 7. แม่กุญแจข้ึนสนมิ กับลูกกุญแจสเี งิน.......................................261 8. เวลาของแต่ละคนได้ผา่ นไปเช่นน้ัน........................................305 ตอนพเิ ศษ พวกเขามีความสุขด้วยกนั ตราบนานเท่านานหรอื เปลา่ นะ............359 ภาคผนวก คำ�อธบิ ายเสริม : นามสกุลกลางตามระดบั 3��������������������������������388

ลซิ า ลัว โซพู ยิต

โซโน เมือง เมืองหลวง น�้ำ แขง็ พนื้ ท่กี นั ดาร เขตปกครองของ มารค์ วสิ จแกั ครสวทรินราดิ เขตปกครองโมนิก เมอื งหลวงแคสเทยี

Prologue “มโี ทษใหป้ ลดออกจากตำ� แหน่งราชนิ ี...” มันผิดพลาดตง้ั แต่ตรงไหนนะ... “ริบทรัพย์สินทั้งหมดรวมถึงอาณาเขตปกครองและบรรดาศักด์ิของ ตระกูลมารค์ วิส อนั เป็นต้นตระกลู ของราชินี...” ทำ� ไมข้าถึงไดม้ าอยทู่ ี่น.ี่ .. “ในขอ้ หาลอบสงั หารจกั รพรรดิ แมจ้ ะไมส่ ำ� เรจ็ แตก่ ต็ อ้ งรบั โทษ...” ข้าท�ำอะไรผิด “...ประหารชีวติ ” ขา้ แค่ผดิ ที่รกั ทา่ น วงิ้ งง! เม่ือขวานของเจ้าหน้าท่ีราชทัณฑ์ถูกยกสูงขึ้นสู่ท้องฟ้า จนคมต้อง แสงอาทิตย์สะท้อนประกายออกมา ข้าก็ได้เห็นรอยย้ิมของเขา รอยยิ้มน้ัน เหมือนกำ� ลงั บง่ บอกว่า ในที่สุดกก็ �ำจดั คนอย่างข้าไปได้ จากน้ีไปเขาจะไดม้ ี ความสุขเสียที ท้ังดวงตาและริมฝีปากรวมถึงลักษณะภายนอกที่ข้าเห็น มนั ดูดใี จเสยี จนหาร่องรอยแหง่ ความเบ่อื หนา่ ยไม่เจอ “หึ...หึ...หึ...” เสียงหัวเราะแหง่ ความสิ้นหวงั ดังข้นึ 8 The Abandoned Empress

ตลอดมาเขาคือเหตุผลเดียวในการมีชีวิตอยู่ของข้า เป็นผู้ไถ่บาป และแสงสว่างเพยี งหนง่ึ เดยี วในโลกทแี่ สนโดดเด่ียวอา้ งวา้ ง แม้เขาจะไมเ่ คย เหลียวมามองเลยสักครั้ง ข้าก็ยังเฝ้าปลอบใจตัวเองว่าวันหนึ่งเขาอาจจะ หันมาสนใจบ้าง แค่คิดว่าตัวข้ายังมีประโยชน์ส�ำหรับเขา ข้าช่วยแบกรับ งานทั้งหมดเอาไว้แทนผู้หญิงที่ไม่รู้เร่ืองอะไรเลยคนนั้น ต่อให้ต้องท�ำงาน จนถงึ รงุ่ สาง ขา้ ก็ยงั ร้สู กึ ดี ดเู หมือนข้าจะเปน็ เพียงอปุ สรรคสำ� หรับเขาเท่านน้ั ควบั ! พอขวานถกู เหวย่ี งลงมา ขา้ กเ็ หน็ เขาโอบกอดผหู้ ญงิ คนนน้ั เอาไวท้ นั ที เม่อื เธอปดิ ปากและเบือนหน้าหนีราวกับไม่อาจทนมองได้ ฉับ! กกึ ...กกึ ...กึก...กึก... สติค่อย ๆ เลอื นหาย นำ�้ ตาสายหน่งึ ไหลออกจากดวงตา ถา้ สามารถเริม่ ตน้ ใหมไ่ ด้อีกครง้ั ... ขา้ จะ...ไมร่ กั ...ท่าน...อกี ... 9 อรสิ เทีย จกั รพรรดนิ ผี ้ถู กู ลมื เล่ม 1



ตอนท ี่ 1 ภาคอดตี อรสิ เทยี  ลา โมนกิ หญงิ ผู้เกิดมาเพอ่ื องค์จกั รพรรดิ คู่ชวี ติ เพียงหน่ึงเดียวขององค์จกั รพรรดิ ดอกไมแ้ หง่ จักรวรรดิ น่ันเคยเปน็ นามของข้า



ราชนิ ที ี่ถูกลืม 1 จักรวรรดิแคสทินามีประวัติศาสตร์ยาวนานเกือบพันปี และเป็น ราชอาณาจักรเพียงหน่ึงเดียวบนภาคพ้ืนทวีป จักรวรรดิอันเจริญรุ่งเรือง ภายใต้การปกครองโดยจักรพรรดิท่ีสืบทอดราชบัลลังก์ต่อกันมาหลาย ช่ัวอายุคน จนมาถึงจักรพรรดิมาร์คาน คามัลลูดิน ชานา แคสทินาที่ 33 ผู้ทรงเช่ยี วชาญดา้ นการปกครอง จนนำ� พาจกั รวรรดเิ ขา้ สู่ยุคร่งุ เรืองอกี คร้ัง จกั รพรรดมิ ารค์ านเพยี บพรอ้ มไปทกุ ดา้ นไมว่ า่ จะเปน็ รปู โฉม อปุ นสิ ยั และพรสวรรค์ แต่กลับมีข้อด้อยอยู่เพียงข้อเดียวนั่นคือ ไม่อาจให้กำ� เนิด เลือดเน้ือเชื้อไขของตนได้ สายเลือดแห่งราชวงศ์เป็นส่ิงสูงส่งยิ่งนัก หาก องคจ์ กั รพรรดสิ วรรคตไปโดยไรร้ ชั ทายาท จกั รวรรดจิ ะตอ้ งวนุ่ วายดว้ ยเรอ่ื ง ผสู้ ืบทอดราชบลั ลังก์อยา่ งแน่นอน ในขณะท่ีองค์จักรพรรดิทรงกลัดกลุ้มและเหล่าขุนนางก็เริ่มเกิด ความขัดแย้งกันมากข้ึนเร่ือย ๆ รูบริส คามัลลูดิน ชานา แคสทินา สายเลือดเพียงคนเดียวขององค์จักรพรรดิก็ถือก�ำเนิดข้ึน ช่ือของเขาเป็น ศัพท์บัญญัติใหม่มีความหมายว่า “ผู้น�ำพาแสงแห่งเช้าวันใหม่” คนท้ัง จักรวรรดติ ่างปีตยิ นิ ดกี บั การถือกำ� เนิดของเขา 13 อริสเทีย จักรพรรดินผี ถู้ ูกลืม เลม่  1

แต่แล้วกลับเกิดอีกปัญหาหน่ึงข้ึนน่ันคือ รูบริสเกิดช้าเกินไป ไม่มี บตุ รสาวขนุ นางชนั้ สงู คนไหนมอี ายเุ หมาะสมกบั เขาเลย ตามกฎของจกั รวรรดิ ต�ำแหน่งจักรพรรดินีจะต้องแต่งตั้งจากบุตรสาวในตระกูลขุนนางช้ันสูงที่มี ตำ� แหนง่ ตง้ั แตม่ ารค์ วสิ ขนึ้ ไป แตต่ อนรบู รสิ เกดิ ธดิ าของตระกลู ขนุ นางชน้ั สงู ท่ีอายุน้อยที่สุดคือสิบขวบ อีกทั้งหลังจากเขาเกิดมาแล้วก็ไม่มีตระกูลไหน ใหก้ ำ� เนดิ บตุ รสาวอีกเลย สุดท้ายเหล่าขนุ นางจึงหารือกันถงึ การแก้กฎหมาย ในช่วงน้ันเองก็มีโองการสวรรค์ส่งมาแจ้งถึงการก�ำเนิดของหญิงสาวที่จะ มาเปน็ คชู่ วี ิตขององคร์ ัชทายาท หลงั จากนนั้ หนงึ่ ปี ตระกลู มารค์ วสิ โมนกิ ตระกลู ซง่ึ มคี วามดคี วามชอบ จากการรว่ มกอ่ ตงั้ จกั รวรรดเิ พยี งตระกลู เดยี วทไ่ี มใ่ ชต่ ระกลู ดยกุ ไดใ้ หก้ ำ� เนดิ อริสเทีย ลา โมนิก เดก็ หญงิ ผู้มดี วงตาสีทองด่งั แสงอาทิตยอ์ ันอบอ่นุ และมี เสน้ ผมสเี งนิ ดง่ั ดวงจนั ทรอ์ นั หนาวเหนบ็ ทนั ทที เี่ กดิ มาเธอกถ็ กู กำ� หนดใหเ้ ปน็ คชู่ วี ติ ขององคร์ ชั ทายาท พอเรม่ิ เดนิ ไดก้ ต็ อ้ งเขา้ รบั การอบรมสง่ั สอนในฐานะ วา่ ทจ่ี ักรพรรดินที นั ที หลังผ่านพ้นวันคล้ายวันประสูติปีที่ย่ีสิบเอ็ดขององค์รัชทายาทไปได้ ไม่เทา่ ไหรจ่ กั รพรรดมิ าร์คานก็สวรรคต องค์รชั ทายาทขนึ้ ครองราชย์ในนาม รบู รสิ คามลั ลดู นิ ชานา แคสทนิ าท ี่ 34 แตผ่ ทู้ ไ่ี ดร้ บั มงกฎุ ในฐานะจกั รพรรดนิ ี เคียงข้างเขาไม่ใช่ธิดาจากตระกูลมาร์ควิสผู้มีดวงตาสีทองและเส้นผมสีเงิน กลับเป็นหญิงสาวผมสดี �ำทอี่ ย่ ู ๆ ก็ปรากฏตัวขึน้ ตรงทะเลสาบในพระราชวัง ในปที ่ีองค์รัชทายาทอายคุ รบยี่สบิ เอ็ด และอรสิ เทียอายคุ รบสบิ หก โองการสวรรค์จึงได้รับการตีความใหม่ว่า คู่ชีวิตของรูบริสน่าจะเป็น หญงิ สาวลกึ ลบั ทฟ่ี า้ ประทานมาใหค้ นน้ี เพราะคำ� พยากรณน์ น้ั ไดเ้ กดิ ขนึ้ กอ่ น ที่อรสิ เทยี จะถอื กำ� เนิดขึ้นมาเสยี อีก จากน้นั อรสิ เทยี กถ็ กู ลืมเลอื น... วันที่ท้ังจักรวรรดิต่างยินดีกับการข้ึนครองราชย์ของรูบริส คือวันที่ อริสเทียเคยเฝ้านับนิ้วรอเพื่อไปยืนเคียงข้างในฐานะจักรพรรดินี ในวันน้ัน 14 The Abandoned Empress

กลีบดอกไม้จะถูกโปรยปรายไปทั่ว พร้อมเสียงโห่ร้องยินดีปรีดาของผู้คน แตใ่ นความเปน็ จรงิ เธอกลบั ไดเ้ หน็ รบู รสิ สง่ ยม้ิ ใหห้ ญงิ สาวลึกลับ ทั้งท่ีเขา เย็นชากับเธอมาตลอด พวกเขาจับมือกันอย่างมีความสุข รับมงกุฎแห่ง องคจ์ กั รพรรดแิ ละองคจ์ กั รพรรดนิ เี คยี งคกู่ นั คนทไี่ ดร้ บั การเลย้ี งดใู หเ้ ตบิ โต ข้ึนมาเป็นอัครมเหสีแห่งองค์จักรพรรดิอย่างอริสเทียกลับถูกแต่งตั้งให้เป็น เพียงราชินี ผู้เป็นเพียงมเหสีขององค์จักรพรรดิเท่านั้น เธอต้องเข้าไปยัง ต�ำหนักจักรพรรดินีท่ีเคยคิดมาตลอดว่าจะเป็นบ้านของตน เพื่อถวาย ความเคารพแก่หญงิ สาวคนนนั้ จากหญิงสาวท่ีเคยถูกยกให้เป็นอันดับหนึ่งแห่งจักรวรรดิ ตอนน้ี ชวี ติ ในวงั ของเธอกลบั เร่ิมต้นในฐานะมเหสอี งคห์ น่งึ ของจักรพรรดิเทา่ นั้น… “โห! ผมสีเงินเหรอ เพิ่งรู้ว่ามีสีนี้อยู่จริง ๆ สวยมากเลย หวัดดี เธอช่อื อะไรน่ะ?” หญงิ สาวผถู้ กู เลอื ก คอื หญงิ สาวลกึ ลบั ทพี่ ระเจา้ ประทานมาสจู่ กั รวรรดิ เธอย้ิมด้วยใบหน้าไร้รอยตำ� หนิ ดสู ะดุดตาสมกับท่ไี ด้รับความรกั จากทกุ คน คนเหล่าน้ันต่างสรรเสริญว่าเธอดูบริสุทธ์ิไร้เดียงสา แต่สีหน้าอย่างนั้นมันดู ใสซ่อื เกนิ ไปจนเหมอื นปญั ญาอ่อนมากกวา่ “อริสเทีย ลา โมนิกถวายบงั คมแดอ่ งค์จกั รพรรดนิ ี ดวงจันทรแ์ ห่ง จกั รวรรดิเพคะ” ถ้าเป็นไปตามโชคชะตาท่ีถูกก�ำหนดเอาไว้ก่อนหน้านี้ ข้าจะได้รับ นามสกลุ ‘แคสทนิ า’ แตป่ ัจจุบนั ชื่อของข้าก็ยังคงเปน็ อริสเทยี ลา โมนิก 15 อริสเทีย จักรพรรดนิ ผี ถู้ ูกลืม เล่ม 1

เพราะมีเพียงจักรพรรดินีผู้เป็นอัครมเหสีแห่งจักรพรรดิเท่านั้นจึงจะได้ใช้ นามสกุลแคสทินา แม้ข้าจะได้รับเกียรติให้เหนือกว่ามเหสีคนอ่ืน ๆ ของ จักรพรรดิ แตก่ ็ไม่มีสทิ ธใ์ิ ชน้ ามสกุลแคสทินา “อรสิ เทียเหรอ? ชือ่ ยาวจงั เรียกเทยี เฉย ๆ ได้ไหม?” “...เป็นเกยี รติของหมอ่ มฉันเพคะองค์จักรพรรดินี” เทียรึ จะเรียกข้าว่าเทียสินะ ผู้หญิงคนนี้รู้ไหมว่าในหมู่ขุนนางนั้น ตอ้ งสนทิ กนั ระดบั หนงึ่ จงึ จะเรยี กชอื่ ของกนั และกนั ได้ ยงิ่ เปน็ ชอื่ เลน่ ดว้ ยแลว้ จะอนุญาตให้เรียกเฉพาะผู้ท่ีมีสายเลือดเดียวกัน ผู้ที่สนิทกันมาก ๆ หรือ ผทู้ เี่ ป็นคูร่ ักเท่าน้นั “ยนิ ดที ่ไี ด้ร้จู ัก เรยี กฉันวา่ จีอึนกไ็ ด้ ตอ่ ไปกฝ็ ากเน้ือฝากตัวด้วยนะ” “เพคะองค์จักรพรรดนิ ี” “เทยี เปน็ คนสวย แตพ่ ดู จาแขง็ ไปหนอ่ ย ทำ� ตวั สบาย ๆ ไมไ่ ดเ้ หรอ?” “ขอพระราชทานอภัยเพคะ” “ขอพระราชทานอภัยเหรอ? เอ่อ...นี่ฉันดูละครอยู่หรือเปล่าเนี่ย! อย่าพดู แบบนเี้ ลยคุยกันสบาย ๆ เถอะนะ ไม่งนั้ ฉนั อึดอัดแย”่ ระหว่างขุนนางดว้ ยกนั จะต้องพดู คุยกนั ดว้ ยภาษาทางการ ซึ่งถอื เป็น เรอื่ งพน้ื ฐาน สว่ นพระราชวงศน์ นั้ มมี ารยาททจ่ี ะตอ้ งใชค้ ำ� ราชาศพั ทต์ ามแบบ โบราณราชประเพณี แต่หญิงสาวที่ถูกเรียกว่า ‘หญิงลึกลับ’ หญิงสาวท่ี ถกู เลอื กและไดร้ บั พรจากพระเจา้ คนนี้ กลบั มองขา้ มกฎเหลา่ นนั้ และใชค้ ำ� พดู ช้นั ต่�ำเหมอื นคนธรรมดาทว่ั ไปใช้กัน อาจเปน็ เพราะเธอยังไมค่ ุน้ กบั มารยาท เหลา่ นั้นหรอื ไมก่ ็เหน็ ข้าเปน็ เพียงมเหสที ่ไี ม่จำ� เปน็ ตอ้ งใหเ้ กียรติอะไรนกั อย่าคิดอะไรไปในแง่ร้ายเลยอริสเทีย เธอคงยังไม่คุ้นกับมารยาท เหล่านี้ อีกอย่าง...ไม่มใี ครร้ดู ้วยซำ้� วา่ เธอเปน็ ใคร “เทยี ออกไปเดนิ เลน่ ขา้ งนอกกบั ฉนั ไหม?” “หมายถึงท่ไี หนหรอื เพคะ?” 16 The Abandoned Empress

“อมื ...ความจริงฉนั อยากออกไปนอกวงั แตพ่ วกพ่ ี ๆ คงไมป่ ลอ่ ยฉัน ไปแน่ งั้นไปเดินเล่นเฉย ๆ กไ็ ด้ ไปไหม?” “พวกพ่ี ๆ หรือเพคะ?” “ออื กพ็ วกพ ี่ ๆ ทดี่ แู ลฉนั ไง เฮอ้ ...รรู้ เึ ปลา่ วา่ พวกเขานา่ กลวั ขนาดไหน ไมร่ ู้ท�ำไมท่นี ่ีถงึ ไดม้ ีแตค่ นอายุเยอะกว่า ฉันอึดอดั จะแยแ่ ล้ว” ข้าทอดสายตาไปยังหญิงสาวที่จับข้อมือของข้าลากไปพลางบ่นพึมพ�ำ ถึงมารยาทของชาวตะวันออกให้ฟังไป แม้ว่าข้าจะไม่ชอบใจในตัวเธอ แต่ สิ่งท่ีบาดใจยิ่งกว่านั้นคือ เธอเรียกคนท่ีเข้ามาดูแลว่าพี่ทั้งที่คนพวกนั้น เป็นเพียงนางก�ำนัล นี่คงเป็นต้นเหตุของข่าวที่เขาลือกันว่าองค์จักรพรรดินี ทรงพระเมตตายิง่ นกั คดิ แลว้ กต็ อ้ งถอนใจออกมา จรงิ อยผู่ ทู้ ส่ี งู กวา่ ควรแสดงความนมุ่ นวล และอบอุ่นต่อผู้ท่ีต่�ำกว่า แต่ทุกเร่ืองต่างมีระดับอันสมควร ถ้าดีมากเกินไป จนผู้ท่ีต่�ำกว่าท�ำตามอ�ำเภอใจได้ ถือเป็นความผิดของผู้ท่ีสูงกว่า การแสดง ความอบอนุ่ ใหเ้ หลา่ นางกำ� นลั รสู้ กึ วา่ เธอเปน็ เจา้ นายทดี่ ี อยดู่ ว้ ยแลว้ สบายใจ คอื เรอื่ งจำ� เปน็ แตไ่ มร่ หู้ รอื วา่ การเขา้ ไปกา้ วกา่ ยหรอื แทรกแซงองคจ์ กั รพรรดนิ ี ผูเ้ ป็นนายหญงิ แห่งจกั รวรรดถิ อื เป็นพฤติกรรมท่มี ากจนเกนิ งาม เห็นทีตอ้ ง สงั่ สอนนางกำ� นัลเหล่านั้นใหม่เสียแล้ว ขา้ มีงานเพ่มิ อีกอยา่ งหนึ่งแลว้ สนิ ะ “ท่ีนส่ี วยมากเลยวา่ ไหม?” รูปร่างผอมบางแบบนี้ท�ำไมถึงได้แรงเยอะนัก แม้ข้าจะไม่พอใจแต่ก็ ตอ้ งพยายามเกบ็ เอาไว้ สถานท่ที ี่ถูกเธอลากเดินมาก็คืออทุ ยานสว่ นพระองค์ ขององค์จกั รพรรดิ จกั รพรรดิองค์ก่อนทรงเมตตาและเรียกข้าว่า ‘ลูกสะใภ้’ พระองค์เรียกให้ข้ามาเข้าเฝ้าท่ีนี่อยู่บ่อย ๆ และที่นี่ยังเป็นสถานที่แรกที่ข้า ได้พบเขา ผู้ที่ข้าเช่ือมาตลอดว่า...วันหนึ่งจะได้เป็นคู่ชีวิตและอยู่ด้วยกัน ไปตลอดกาล 17 อรสิ เทีย จกั รพรรดินีผู้ถกู ลืม เล่ม 1

“ลูกสะใภ”้ อทุ ยานแห่งนป้ี กคลมุ ไปดว้ ยสเี ขียวสดชืน่ และดอกไมห้ ลากสีทพ่ี ากัน คลอเคลยี สายลมแผว่ เบาซึ่งพัดพลว้ิ มา ขา้ คุ้นเคยกับทนี่ มี่ ากเสียจนสามารถ หลบั ตาเดนิ ได้ ขา้ รสู้ กึ เหมอื นไดย้ นิ เสยี งของพระองคด์ งั มาจากทไี่ หนสกั แหง่ ในอุทยานแห่งน้ีน�้ำตาจึงร้ืนขึ้นมา ภาพแห่งช่วงเวลาท่ีคิดถึง ช่วงเวลาท่ี สนุกสนาน และช่วงเวลาท่ีเคยคิดว่าทุกคนจะมีความสุขด้วยกันแวบขึ้นมา ในหัว ทีผ่ ่านมาทรงเหน็ดเหนื่อยมากกินพอแลว้ ตอนน้ีองคจ์ ักรพรรดิคงจะ มีความสขุ อยใู่ นอ้อมกอดของพระเจ้าอย่างแนน่ อน ใช่ไหมเพคะฝ่าบาท...วันนีห้ ม่อมฉันอยากเขา้ เฝา้ พระองค์เหลือเกนิ “เทยี เปน็ อะไรหรือเปลา่ ?” “...ไม่เป็นอะไรเพคะ โปรดยกโทษให้หม่อมฉันด้วยท่ีท�ำให้ทรง กังวล” หญิงสาวผู้นัน้ เอียงคอมองข้า เหน็ แล้วก็ไดแ้ ต่รูส้ ึกอดั อั้นอยูใ่ นใจ เจ้ายังอ่อนแออยู่มากนะอริสเทีย ไม่ว่าจะคิดถึงจักรพรรดิองค์ก่อน มากแคไ่ หนกไ็ มค่ วรเผยความรู้สึกต่อหน้าคนอนื่ แบบน้ี “คดิ อะไรอยู?่ มเี ร่อื งอะไรไมด่ ีหรอื เปลา่ ?” “ไมเ่ พคะ แค่คิดถึงผทู้ ่คี นึงหาเพคะ” อย ู่ ๆ สีหน้าที่ดูเหมอื นจะรา่ เริงตลอดเวลาก็สลดลงในทนั ที “ผทู้ ค่ี ิดถึงเหรอ...?” “...” “ฉนั คิดถงึ ... แม.่ .. พ่อ... แล้วกจ็ ซี ูจอมดื้อด้วย” จรงิ สนิ ะเธอเองกค็ งมคี รอบครวั อยเู่ ชน่ กนั ไดย้ นิ วา่ ปนี เี้ ธออายสุ บิ แปด อายเุ ทา่ นคี้ งจะคดิ ถงึ ครอบครวั ไมต่ า่ งจากขา้ หรอก แมท้ า่ นพอ่ จะเปน็ คนนงิ่ เฉย แต่ข้าก็ยังมีพ่อ ตอนน้ีเธอไม่มีใครเลย อยู่ดี ๆ ก็ต้องแยกจากครอบครัว 18 The Abandoned Empress

และขนึ้ เปน็ จกั รพรรดนิ โี ดยไมค่ าดคดิ บางทเี ธอควรถกู มองวา่ เปน็ ผเู้ สยี หาย มากกว่า “แม่ขา... พอ่ ขา...” เหน็ อยา่ งนแี้ ลว้ กร็ สู้ กึ ผดิ ขน้ึ มาเลก็ นอ้ ยทเ่ี คยเกลยี ดเธอ พอคดิ จะเอย่ ปากปลอบประโลมก็มนี ำ�้ เสียงเย็นชาดังข้ึนมาด้านหลัง “เกิดอะไรขน้ึ ?” น�้ำเสียงนั้นเย็นชาจนหัวใจเย็นยะเยือก เขาน่ันเอง ข้าไม่ได้ยิน เสยี งเดนิ เลย เข้ามาที่น่ตี ้งั แต่เม่ือไหร่กนั เขามองขา้ ด้วยสายตาเยยี บเยน็ “ถวายบงั คมองคจ์ กั รพรรดิ ดวงอาทติ ยแ์ ห่งจักรวรรด”ิ “จีอึนมเี รอ่ื งอะไร ทำ� ไมถงึ รอ้ งไห้?” “รูบ...” รบู หรอื รบู รสิ คามลั ลดู นิ ชานา แคสทนิ า พอไดย้ นิ ดงั นน้ั เสยี งหวั เราะ แห่งความสิ้นหวังก็ดังขึ้นมา ตลอดสิบหกปีที่ผ่านมาข้าไม่เคยได้รับอนุญาต ใหเ้ รยี กแมแ้ ตช่ อื่ ของเขา แตเ่ ธอคนนก้ี ลบั ไดเ้ รยี กชอื่ เลน่ ของเขาอยา่ งงา่ ยดาย “เจ้าท�ำอะไรจีอึนใชไ่ หม!? เจ้าพูดอะไร!? จีอึนถึงไดร้ อ้ งไห้แบบนี!้ ” “ฝ่าบาท” น่าเศร้าจรงิ ท�ำไมถึงเร่มิ ตน้ ด้วยการซักไซก้ ันแบบนน้ี ะ ขา้ ไปทำ� อะไร ให้เธอหรอื “ไม่ใช่ค่ะรูบ เทียไม่ได้ท�ำอะไร ฉันร้องไห้เพราะคิดถึงครอบครัว เฉย ๆ คะ่ ” “...งน้ั รึ จีอึน เจา้ กลับไปพักผ่อนก่อนนะ เดยี๋ วข้าตามไป” พอได้เห็นสายตาอ่อนโยนท่ีเขามองเธอแล้ว ก็รู้สึกเจ็บจ๊ีดเข้าไปใน หวั ใจ ยงิ่ ไดฟ้ งั คำ� ปลอบโยนดว้ ยนำ้� เสยี งอบอนุ่ ในแบบทไ่ี มเ่ คยไดย้ นิ มากอ่ น หัวใจข้าก็ยิ่งปวดร้าว ขณะยืนมองเขาท่ีเฝ้ามองด้านหลังของหญิงคนน้ัน ด้วยท่าทแี สนรักน้�ำตากย็ ิง่ ตกใน พอเธอคนน้นั ลบั สายตาไป เขาจึงหนั หนา้ 19 อริสเทีย จักรพรรดินผี ูถ้ กู ลืม เลม่  1

มามองข้าด้วยสายตาเย็นชาแฝงไปด้วยความดูหม่ินและเย้ยหยัน ซ่ึงข้าก็ ไดแ้ ต่กม้ หน้าและไมส่ ามารถพูดอะไรออกมาไดเ้ ลย “ขอเตอื นเอาไวก้ อ่ นนะ...” “เพคะฝ่าบาท” “อย่าเข้าใกล้จีอึน เธอเป็นคนอ่อนแอและไร้เดียงสา ไม่ใช่คนที่เจ้า จะเขา้ หาไดต้ ามอ�ำเภอใจ” “ฝา่ บาท” แตล่ ะคำ� ทอี่ อกมามีแตค่ วามเยน็ ชา จนลำ� คอข้าตบี ตันไปหมด “เจา้ คดิ วา่ ตำ� แหนง่ จกั รพรรดนิ เี ปน็ ของเจา้ งนั้ ร?ึ  ใฝส่ งู ไปละมงั้ เจา้ ไดร้ บั การยกยอ่ งในฐานะวา่ ทจี่ กั รพรรดนิ เี พราะโองการสวรรคถ์ กู ตคี วามผดิ ตา่ งหาก ต�ำแหนง่ น้ีไมใ่ ชข่ องเจ้ามาตง้ั แต่แรกแลว้ ” “...” “คร้ังนี้ข้าจะยอมปล่อยไป แต่ถ้าเกิดเร่ืองแบบนี้อีกคร้ังละก็ ข้าไม่ อย่เู ฉยแน!่ ” “หม่อมฉนั จะจ�ำไวเ้ พคะ” เขาหมุนตัวกลับพร้อมกับสายลมเย็นยะเยือก ภาพแผ่นหลังของเขา ท�ำให้ข้าได้แต่ยกมือกุมหน้าอก ข้าท�ำอะไรผู้หญิงคนนั้นหรือก็เปล่า แค่ พยายามจะเขา้ ใจเธอเท่าน้นั “องคร์ าชนิ ที รงประทับอย่ทู ี่นี่เองหรือเพคะ” “มีเรอ่ื งอะไร?” “มเี อกสารตอ้ งอนุมัติดว่ นเพคะ หม่อมฉนั ตามหาพระองคส์ กั พกั แลว้ พอพระองค์ไม่อยูเ่ ร่ืองตา่ ง ๆ ก็ไมเ่ ดนิ เลย...” “...ง้ันรึ เขา้ ใจแล้ว ไปเถอะ!” ขา้ ทอดสายตามองหวั หนา้ สำ� นกั พระราชวงั ทดี่ เู รง่ รบี เนอื่ งจากมเี อกสาร ทต่ี อ้ งอนมุ ตั เิ รง่ ดว่ นรออยู่ ไมม่ ขี า้ งานตา่ ง ๆ ของสำ� นกั พระราชวงั กจ็ ะไมเ่ ดนิ 20 The Abandoned Empress

ใชแ่ ลว้ ขา้ กย็ งั มคี า่ อยู่ ขา้ จะตอ้ งคอยอดุ รรู วั่ ของผหู้ ญงิ ทยี่ งั ไมค่ นุ้ เคย กับเร่ืองแบบนใี้ หด้ ี น่คี ือเหตผุ ลทีข่ า้ เขา้ มาอยู่ในวัง คิดแล้วข้าก็เดินตามหัวหน้าส�ำนักพระราชวังท่ีกล่าวด้วยน้�ำเสียง กระหดื กระหอบวา่ จะลว่ งหนา้ ไปกอ่ น แลว้ เดนิ หา่ งออกไปจนเกอื บมองไมเ่ หน็ ข้าพยายามเมินเฉยต่อรอยเปื้อนดวงกลม ๆ ที่หยดลงบนชุด และ ค่อย ๆ ซมึ เขา้ ไป “เทยี ...เธอคอื ราชนิ เี หรอ” วันน้ีมีเร่ืองอะไรอีกนะ พอไดเ้ หน็ เธอมาหาพรอ้ มนำ�้ ตาคลอเบา้ ตงั้ แตเ่ ชา้ พลางเอย่ ปากถามวา่ เธอคือราชนิ ีหรือก็ร้สู ึกรำ� คาญใจขึน้ มา ไมอ่ ยากเช่อื เลยว่าเพง่ิ จะรู้ นบั ตง้ั แต่ ตอนท่ีอยู่ ๆ เธอก็ปรากฏตัวก็ส่ีเดือนเข้าไปแล้ว อีกทั้งยังมาหาโดยไม่ยอม แจง้ ลว่ งหนา้ จนขดั การทำ� งานของขา้ มาตลอดสองเดอื น แตก่ ลบั ไมร่ ขู้ า้ เปน็ ใคร “ขออภัยใหห้ มอ่ มฉันดว้ ยเพคะองคจ์ กั รพรรดินี” “นีเ่ ธอเป็นสนมของรบู เหรอ?” สนมงน้ั หรอื นอกจากอัครมเหสีของจักรพรรดแิ ล้ว ภรรยาคนอน่ื  ๆ ก็มียศมีต�ำแหน่งเหมือนกัน ในจักรวรรดิจะมีจักรพรรดินีได้เพียงหน่ึงองค์ และราชนิ อี กี หน่ึงองค์ โดยจักรพรรดนิ คี ือ ‘อคั รมเหสี’ ส่วนราชนิ คี อื ‘มเหส’ี ซึ่งน�ำไปเทียบกับสนมไม่ได้ เพราะสนมไม่ได้รับยศต�ำแหน่งใด ๆ แถมยัง ไม่ได้รับการใส่ใจอีกด้วย ราชินีมีหน้าที่ดูแลและปกครองภรรยาคนอื่น ๆ ยกเว้นจักรพรรดินี หากจ�ำเป็นก็สามารถท�ำงานแทนได้ แม้ความหมาย 21 อรสิ เทีย จกั รพรรดนิ ผี ู้ถูกลืม เลม่  1

ของตำ� แหนง่ น้จี ะเปล่ยี นแปลงไปเมือ่ จกั รพรรดอิ งคท์ ่ี 11 แตง่ ตั้งภรรยาที่รัก มากที่สุดให้เป็นราชินี แต่ว่านับตั้งแต่มีราชินีข้ึนมาในหน้าประวัติศาสตร์ แทบไม่มีราชินีองค์ใดท�ำหนา้ ทขี่ องตนเองไดด้ ีเลย “หมอ่ มฉนั เป็นมเหสีของฝา่ บาทเพคะ องคจ์ กั รพรรดินี” มเหสกี บั สนม...เปน็ จกั รพรรดนิ มี าเกอื บครง่ึ ปแี ลว้ ยงั ไมร่ คู้ วามแตกตา่ ง อกี หรอื แบบนคี้ งไมเ่ ขา้ ใจคำ� วา่ มเหสที ขี่ า้ เพงิ่ ตอบไปแนน่ อน ขา้ แตกตา่ งจาก ราชินอี งค์อืน่  ๆ ตรงทีต่ อ้ งท�ำงานท้งั หมดของจกั รพรรดินดี ้วย เพราะเธอยัง ไมร่ วู้ า่ ตวั เองตอ้ งทำ� อะไรบา้ ง เมอื่ ไหรถ่ งึ จะรนู้ ะวา่ การเรยี กคนอยา่ งขา้ วา่ สนม ถอื เปน็ การดูหมิ่นกนั อยา่ งรนุ แรง “ถา้ งน้ั ...” จะพูดอะไรออกมาอีก ตกลงมอี ะไรจะพูดกับข้ากันแน่ วันน้ีสภาพร่างกายของข้ายิ่งไม่ค่อยดีต้ังแต่เช้าจากอาการความดันต�่ำ ตอนน้ีรู้สึกอยากอาเจียนอยู่ตลอดและปวดหัวมาก แต่มีงานที่ต้องท�ำ กองสุมอยู่ไม่อาจลุกไปไหนได้ เพราะแบบนี้หรือเปล่านะข้าจึงรู้สึกร�ำคาญ ข้นึ เรอื่ ย ๆ เมื่อเธอมาหาโดยไม่แจง้ ลว่ งหนา้ แถมยงั เอาแต่อำ�้ อึง้ อกี ปกติแล้ว คนในวงสังคมช้ันสูงจะพบปะกันจนดึกด่ืน และมักหลีกเลี่ยงการมาหา ในเวลาเชา้ นเี่ ธอเรยี นมารยาทมาเกอื บคร่งึ ปแี ล้วกย็ ังไมร่ ้เู รื่องพนื้ ฐานพวกน้ี อีกรึ ครูสอนมารยาทสอนอะไรใหเ้ ธอบา้ ง “ฉัน... ฉัน... เอ่อ... เอาไว้ฉนั จะมาหาอีกที ขอโทษนะ” หลงั จากท�ำทา่ ลังเล เธอก็พดู ตะกุกตะกักแล้ววง่ิ หนไี ป ข้าได้แตม่ อง ภาพดา้ นหลงั ของเธอดว้ ยความร�ำคาญ ก่อนจะถอนหายใจและหยบิ เอกสาร ท่ีกองอย่มู าดตู อ่ ขา้ คดิ เอาไวว้ ่าปีหน้าคงจะค่อย ๆ ส่งมอบงานให้เธอได้ แต่ ดจู ากสภาพตอนนแี้ ล้วคงเปน็ ไปไมไ่ ด้ 22 The Abandoned Empress

“ขอโทษนะ เทยี ฉนั ขอโทษจรงิ  ๆ” วันต่อมาเธอก็มากวนแต่เช้าแบบไมเ่ กรงใจ พอเห็นดังน้นั ความโกรธ กค็ กุ รนุ่ ขน้ึ มาจากสว่ นลกึ ของจติ ใจ ไดโ้ ปรดชว่ ยหยดุ มาหาโดยไมแ่ จง้ ลว่ งหนา้ อย่างนี้สักทีได้ไหม สุดท้ายข้าก็ต้องสะกดอาการปวดหัวที่ท�ำเอาหัวแทบจะ ระเบดิ ไว้ แล้วพูดออกไปด้วยสหี น้าเรยี บเฉย “ทรงหมายถงึ อะไรเพคะองคจ์ กั รพรรดิน?ี ” “ฉันขอโทษจรงิ  ๆ นะเทยี ขอโทษจริง ๆ” ท�ำอะไรแต่พอดีหน่อยได้ไหม เมื่อวานกม็ ากวนใจขา้ ด้วยการเรยี กวา่ สนม ส่วนวันน้ีเป็นอะไรไปอีก เมื่อคืนไปท�ำอะไรมาหน้าถึงได้ซีดเผือด ขนาดนนั้ อย ู่ ๆ ก็มาหาแล้วเอาแต่รอ้ งห่มร้องไหอ้ อกมาแบบนี้ มนั ชวนให้ รู้สึกโมโหจนอยากจะตะโกนใสห่ น้าถามไปว่า ‘มาขอโทษเรือ่ งอะไร’ ขอโทษ ที่ข้าต้องมาจัดการเร่ืองต่าง ๆ ท่ีเธอก่อขึ้นท้ังหมด ขอโทษที่ปล่อยให้ข้า ตอ้ งรบั หนา้ ทดี่ แู ลพระราชวงั ทง้ั ทเี่ ปน็ งานของเธอ หรอื ขอโทษทเี่ ธอมมี ารยาท แย่ ๆ แม้จะเรยี นรู้แค่ไหนกไ็ ม่ดีขนึ้ เธอควรพอไดแ้ ล้วไหม ถ้าไมไ่ ดค้ ิดจะ มาทดสอบความอดทนกนั ก็หดั ทำ� อะไรใหม้ ันพอดีเถอะ ได้โปรด “ฉัน คอื ว่าฉนั ...” “...” “ฉันได้ยินมาวา่ เดิมทีเธอถูกกำ� หนดให้เป็นจักรพรรดินี เปน็ คู่หมั้นท่ี จะไดแ้ ต่งงานกับรูบทันทที ี่เกดิ มา” โอ้ เร่ิมรู้เรื่องรู้ราวกับเขาแล้วนี่ แต่เร่ืองนี้ไม่ว่าใครท่ีเป็นพลเมือง ในจักรวรรดิต่างก็รู้กันทั้งนั้น แต่กว่าคนที่เป็นถึงจักรพรรดินีจะรู้ความจริง เวลากผ็ ่านไปครงึ่ ปีแลว้ “ขอโทษนะ ขอโทษจริง ๆ” “...” “ฉนั นจ่ี ริง ๆ เลย” 23 อรสิ เทยี จักรพรรดนิ ีผูถ้ ูกลมื เล่ม 1

“องค์จักรพรรดนิ ไี ม่จำ� เปน็ ตอ้ งขอโทษหรอกเพคะ” “หมายความวา่ ยงั ไง?” ขา้ กะว่าจะฟังอย่างเดยี วเทา่ น้นั คดิ ว่าจะฟังใหเ้ ข้าหซู า้ ยแล้วปล่อยให้ ทะลุผ่านหูขวาออกไป แต่ไม่รู้เพราะน่ียังเช้าอยู่หรือเป็นเพราะหัวท่ีปวดจน แทบจะระเบดิ จึงได้เผลอพดู ออกมาโดยไม่รตู้ วั “ผทู้ จี่ ะเปน็ คชู่ วี ติ ของฝา่ บาทถกู กำ� หนดโดยพระเจา้ ฉะนนั้ ผทู้ พ่ี ระเจา้ ทรงเลือกอย่างองค์จักรพรรดินีก็คือคู่ชีวิตของฝ่าบาทถูกต้องแล้วเพคะ ส่วนเร่อื งของหม่อมฉนั เป็นเพยี งการตคี วามพระประสงค์ของพระเจา้ ผิดไป เท่าน้นั เอง” ครั้งหนงึ่ เขาเคยพูดไวอ้ ย่างนี้ เมื่อพระประสงค์ของพระเจ้าถูกตีความ ผิด ทุกคนเลยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นข้า ซึ่งที่ข้าง ๆ เขาเดิมทีเป็นของเธอมา แตแ่ รกอยู่แล้ว “ทำ� ไมพูดง่าย ๆ แบบน้นั ล่ะ!” “หมายความว่าอย่างไรเพคะ องคจ์ กั รพรรดินี?” “พระเจา้ ...พระเจา้ ทรงกำ� หนดเหรอ จกั รพรรดนิ ี จกั รพรรดนิ นี ะ่ เหรอ! มนั คืออะไร ท�ำไมพระเจา้ ต้องทรงกำ� หนดใหด้ ้วย!” วา่ ไงนะ พอไดย้ นิ แลว้ ขา้ ถงึ กบั พดู อะไรไมอ่ อก แลว้ เธอกต็ ะโกนใสข่ า้ ด้วยความโมโห “ทำ� ไมถงึ พดู เหมอื นวา่ เรอ่ื งราวมนั ต้องเป็นแบบนอ้ี ยูแ่ ล้ว เธอไมโ่ กรธ เลยหรอื ไง?” น่เี จา้ คดิ หรอื ว่าตัวขา้ ต้องการให้ทกุ อย่างมันเปน็ แบบน้ี ในสายตาเจา้ ข้าดเู หมือนยอมรับความจริงทุกอยา่ ง โดยไร้ความโกรธเลยง้ันหรอื “จักรพรรดินี? หึ! ฉันไม่ได้อยากเป็นเลยสักนิด! วันนั้นฉันแค่ ก้มลงเก็บเศษเหรียญที่ตกระหว่างทางกลับบ้านเท่าน้ันเอง แล้วก็มาโผล่ใน โลกใบน้ี ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองตกลงมาในสระน�้ำ อยู่ ๆ ก็โผล่ข้ึนมาเจอ 24 The Abandoned Empress