Kuliah M10

Sejarah Perkembangan Bahasa Melayu Pramerdeka dan Pascamereka: Bahasa Melayu dalam sistem pendidikan Ahli kumpulan: Daniel Tan Qi Rong Lucy Lau Ying Ying Nuradah binti Mohd Yusha Olivia Jann Jimmy Chia BMMB 1074 SEJARAH PERKEMBANGAN BAHASA MELAYU

LAPORAN BARNES 1951 Jawatankuasa ini ditubuhkan pada tahun 1950 dan dipengerusikan oleh L.J. Barnes, Pengarah Latihan Sosial dari Universiti Oxford. Cadangan Meningkatkan taraf ,Meningkatkan kualiti guru -Mencadangkan apa apa sahaja pencapaian pelajar Melayu di meningkatkan pencapaian cara untuk membaiki sekolah vernakular dan pedagogi pelajar di maktab meningkatkan taraf dan mencadangkan kurikulum ,pentadbiran sama ada dengan pencapaian dalam Bahasa latihan guru yang lebih menubuhkan Penguasa Inggeris bersesuaian Pendidikan Tempatan atau badan tempatan dengan fungsi yang sama

. -Matlamat pendidikan dasar hendaklah membentuk satu rupa bangsa yang berasaskan pelbagai kaum Sekolah , ,sekolah vernakular Melayu Cina dan Tamil hendaklah dibubarkan dan diganti dengan satu jenis sekolah sahaja iaitu sekolah kebangsaan Laporan ini tidak memberikan sebarang pengiktirafan kepada sekolah vernakular Cina dan Tamil sebagai salah .satu komponen dalam sistem pendidikan kebangsaan Sekolah kebangsaan hanya menggunakan bahasa Melayu .atau Inggeris sebagai bahasa pengantar , -Setelah tamat pendidikan dasar murid murid boleh meneruskan pelajaran mereka ke peringkat menengah .dengan menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa pengantar Sekolah kebangsaan harus ditadbir dan dibiayai bersama Penguasa Pelajaran Setempat dan kerajaan Persekutuan “ ”.Penyata ini digelar sebagai satu dokumen pelajaran yang paling revolusioner sekali pernah diterbitkan di negara ini Isi kandungan yang terdapat dalam Laporan Barnes dapat dirumuskan bahawa waktu persekolahan di peringkat rendah .adalah medium yang sesuaibagi mewujudkan perpaduan dalam kalangan masyarakat

Cheesemen yang berkhidmat selama 41 tahun dalam bidang pelajaran turut membidas kerana pengajaran dua ( )bahasa asing Melayu dan Inggeris “yang disifatkan sebagai beban tak ” -terpikul bagi anak anak Melayu yang .berumur enam tahun -Kesatuan Guru Guru Penggunaanbahasa rasmi Melayu yang bersikap sebagai bahasa pengantar amat tegas dan bahasa HASIL di sekolah kebangsaan Melayu mendapat taraf LAPORAN dan layanan yang sama “kerana Perjanjian dengan bahasa Inggeris BARNES 1948Persekutuan di semua peringkat menetapkan bahawa bahasa Melayu dan bahasa .persekolahan Inggeris harus dijadikan sebagai bahasa rasmi Mencetus penentangan yang ”negara hebat terutamanya masyarakat Cina yang menganggap sebagai satu percubaan bagi menindas dan menghapuskan bahasa dan kebudayaan mereka

Laporan Fenn-Wu 1951

Laporan Fenn-Wu 1951 Ditubuhkan untuk mengkaji Laporan ini diketuai oleh Dr. Fenn, semula Laporan Barnes serta dari Setiausaha Kerja Bersekutu melayan kehendak masyarakat Negara Cina, serta Dr. Wu dari Cina yang menganggap laporan tersebut bertujuan menghapuskan Pertubuhan Bangsa-Bangsa bahasa dan budaya orang Cina. Bersatu.

Terdapat beberapa Usul-usul yang dikemukakan dalam cadangan yang dibuat, Laporan Fenn-Wu 1952. yang pertama kemudiannya menjadi asas ialah sekolah Cina patut dikekalkan. kepada Ordinan Pelajaran Sukatan pelajarannya jug hendaklah berasaskan kepada negara China tetapi (1952). bukannya Tanah Melayu. Supaya tidak berlaku penghakisan budaya dan adat bangsa orang Cina. Vernakular dibenarkan berfungsi dan menggunakan tiga bahasa, iaitu Melayu, Cina dan Tamil. Malah, bahasa kebangsaan juga diadakan. Sekolah-sekolah aliran jenis kebangsaan (Inggeris) harus dikekalkan

Selepas Laporan Fenn-Wu 1952 dikemukakan Orang-orang Melayu telah menolak laporan Fenn-Wu kerana mereka rasa syor-syor dalam laporan tersebut tidak menguntungkan mereka. Reaksi yang diterima ini telah membawa kepada satu pengkajian lain. Jawatankuasa Pusat Penasihat Pendidikan telah ditubuhkan untuk mengkaji laporan Fenn-Wu.

JAWATANKUASA PUSAT PENASIHAT PENDIDIKAN Terdiri daripada 20 orang ahli pelajaran, pegawai pemerintah dan ahli luar yang terdiri daripada kaum Melayu, Cina dan India. Ditugaskan mencari jalan tengah, bagaimana kerajaan dapat melaksanakan perakuan daripada L aporan Barnes dan Fenn-Wu.



Hasil daripada Laporan Barnes dan Laporan Fenn-Wu 1951, penyata Pelajaran 1952 atau lebih dikenali sebagai Ordinan Pelajaran telah diluluskan oleh Majlis Perundangan Persekutuan dengan sebulat suara pada 21 November 1952. Ordinan Pelajaran 1952 ini telah membawa perubahan yang besar kepasa sistem pelajaran dalam negara ini. Antara matlamatnya ialah : 1. Membekalkan dan mengekalkan pengetahuan, kemahiran dan perwatakan yang baik untuk setiap individu. 2. Menggalakkan dan membolehkan sesuatu kaum menyesuaikan diri dalam masyarakat berbilang bangsa di negara ini 3. Membentuk perpaduan kaum dalam negara ini.

Satu dasar dan sistem pelaajran baru telah diwujudkan bagi mencapai matlamat Ordinan Pelajaran 1952 ini. Antaranya ialah : 1. Menubuhkan Sekolah aliran Inggeris dan mata pelajaran Bahasa Malaysia dandijadikan mata pelajaran wajib sekolah aliran Melayu dengan Bahasa Inggeris dijadikan sebagai bahasa kedua. 2. Sekolah yang menggunakan bahasa perantara seperti bahasa Cina dan Tamil boleh disediakan jika terdapat 15 orang murid atau lebih di dalam salah satu darjah mengikut keperluan bahasa perantaraan masing-masing. 3. Kerajaan akan memberi pelajaran percuma selama 6 tahun dan diwajibkan kepada tiap-tiap warganegara yang berumur dari 6 tahun hingga 12 tahun. Murid-murid yang tamat di peringkat sekolah rendah ini akan diberi peluang melanjutkan pelajaran ke peringkat menengah dan vokasional menurut kemampuan dan kelayakan masing-masing

Antara cadangan Jawatankuasa Penasihat Pusat yang mengkaji Laporan Barnes dan Fenn- Wu yang telah diluluskan oleh Ordinan Pelajaran ialah : 1. Penubuhan 2 jenis sekolah yang menggunakan Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar. 2. Pelajaran selama 6 tahun dengan Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar di sekolah rendah. 3. Sekolah kebangsaan yang dicadangkan oleh Barnes dilaksanakan. 4. Sekolah Cina dan Tamil tidak termasuk dalam konsep sistem sekolah kebangsaan.



Dato' Abdul Razak bin Dato' Hussein Menteri Pelajaran Persekutuan merangkap Pengerusi Jawatankuasa Pelajaran telah mengumumkan cadangan-cadangan yang telah dibuat oleh Jawatankuasa Pelajaran 1956. Dalam cadangan Jawatankuasa Pelajaran ini, beberapa cadangan yang membawa perubahan yang besar kepada dasar pelajaran bagi Tanah Melayu telah dikemukakan. Antara cadangan: Sekolah-sekolah Rendah dengan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar akan ditubuhkan di samping memberi peluang kepada sekolah-sekolah rendah yang menggunakan Bahasa Inggeris, Tamil dan Cina untuk terus maju. Mengadakan sukatan pelajaran yang sama bagi semua sekolah, juga untuk menyusun semula sistem pengajaran di Tanah Melayu. Cadangan paling penting yang dikemukakan oleh Jawatankuasa Penyata Pelajaran Razak ini ialah mendesak supaya semua sekolah menukar sikap kepada yang bercorak Tanah Melayu, dengan mengadakan isi sukatan pelajaran yang sama bagi semua sekolah.

ZAMAN PASCAMERDEKA Selepas mencapai kemerdekaan, banyak usaha ditumpukan untuk mewujudkan satu sistem pelajaran kebangsaan. Oleh itu, Ordinan Pelajaran 1957 digubal berdasarkan Laporan Razak 1956 yang mengutamakan perpaduan dan menjadi teras Dasar Pendidikan Kebangsaan. Pelan Akta Pelajaran 1961 yang menggariskan Bahasa Melayu menyebabkan Laporan Razak 1956 dikaji semula oleh Jawatankuasa Rahman Talib 1960. Laporan ini menjadi asas kepada penggubalan Akta Pelajaran 1961 yang menggariskan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama pada semua peringkat pendidikan serta penggunaan kurikulum dan peperiksaan yang sama untuk semua pelajar

ZAMAN KEMASKINI Pada 18 Februari 1960, Menteri Pelajaran Encik Abdul Rahman Talib telah mengumumkan nama sembilan orang anggota Jawatankuasa Penyemak Dasar Pelajaran. Antara tugas-tugas jawatankuasa penyemak : untuk mengulang kaji Dasar Pelajaran Razak yang telah diluluskan oleh Majlis Undangan Persekutuan pada 16hb Mei, 1956; mempertimbangkan kesan-kesan nasional dan kewangan Dasar Pelajaran itu termasuk langkah untuk mengadakan pelajaran peringkat rendah dengan percuma; mengkaji langkah-langkah untuk mewujudkan satu sistem pelajaran nasional yang menjadikan bahasa kebangsaan sebagai bahasa pengantar yang utama. Jawatankuasa ini akan dibantu kelak oleh beberapa buah jawatankuasa pakar yang akan membincangkan segala aspek mengenai soal pelajaran termasuk masalah kewangan dan latihan guru. Jawatan kuasa ini mencadangkan: supaya bahasa kebangsaan diajar mulai Darjah Satu dalam semua sekolah rendah Cina, Tamil dan Inggeris, sama ada bantuan separuh atau sekolah persendirian. supaya Bahasa Melayu dimajukan dengan menjadikannya bahasa pengantar di semua sekolah yang dahulunya sekolah rendah kerajaan.

ZAMAN DASAR EKONOMI BARU ada zaman ini sistem pendidikan mengalami banyak perubahan, antaranya Bahasa Melayu dijadikan bahasa pengantar utama yang dilaksanakan sepenuhnya pada peringkat menengah di Semenanjung Malaysia dan Sabah pada tahun 1982, Manakala di Sarawak pada tahun 1990. Laporan ini telah: Memberikan penegasan kepada pendidikan asas 3M: membaca, menulis dan mengira Penegasan kepada pendidikan kerohanian yang kukuh dan unsur-unsur disiplin yang diingini Penegasan kepada kurikulum ala Malaysia ; pendidikan menengah atas melalui dua jurusan, akademik dan vokasional Peluang melanjutkan persekolahan dari 9 tahun ke 11 tahun Melicinkan tatacara pengurusan pelajaran meningkatkan mutu pelajaran keseluruhan Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah digubal pada tahun 1988 bagi memperteguh hala tuju dan matlamat pendidikan negara. Falsafah ini menekankan pendidikan yang menyeluruh dan bersepadu bagi membentuk pelajar dari segi jasmani, emosi, rohani dan intelek.

Artikel (1951)Laporan Barnes https://mojem.um.edu.my/index.php/SEJARAH/article/view/18971/10691 - (1951)Laporan Fenn Wu https://journals.mindamas.com/index.php/sosiohumanika/article/view/1384 (1952)Ordinan Pelajaran https://core.ac.uk/download/pdf/11789897.pdf (1956)Laporan Razak http://journal.kuis.edu.my/jauhar/images/artikel/jilid1bil1/5-Abd-Ganing.pdf