สำนวน สุภำษิต คำพังเพย โดย อรกำญจน์ หำ้ วหำญ
•คำนำ 1 สำนวนไทย คือถอ้ ยคำหรือข้อควำมท่ีกล่ำวสืบต่อกันมำช้ำนำนแล้ว มี ควำมหมำยไม่ตรงตำมตัวหรือมีควำมหมำยอนื่ แฝงอยู่ หรอื อำจกล่ำวอีกนัยหน่ึงได้ วำ่ สำนวน คือถอ้ ยคำ กลุ่มคำ หรือควำมทีเ่ รียบเรียงขึ้นในเชิงอุปมำอุปมัยโดยมีนัย แฝงเร้นซ่อนอยู่อย่ำงลึกซึ้ง แยบคำย เพื่อให้ผู้รับได้ไปตีควำม ทำควำมเข้ำใจด้วย ตนเองอีกชั้นหน่ึง ซ่ึงอำจแตกต่ำงไปควำมหมำยเดิมหรืออำจคล้ำยคลึงกับ ควำมหมำยเดมิ กไ็ ด้ สันนิษฐำนวำ่ สำนวนนั้นมีอยู่ในภำษำพูดก่อนที่จะมีภำษำเขียน เกดิ ขน้ึ ในสมยั สุโขทัย สำนวนเป็นเร่ืองสำคัญเรื่องหนึ่งของภำษำไทย เพรำะเป็นคำพูดท่ี กล่ันกรองข้นึ เพือ่ ควำมสละสลวยของภำษำเป็นถ้อยคำท่ีคมคำยกว่ำคำพูดธรรมดำ เป็นคำพดู ที่รวมใจควำมยำวๆให้สั้นลงได้ ก็จะทำใหผ้ ู้ฟงั สำมำรถเข้ำใจงำ่ ย ๆ
สำรบญั 2 คำนำ 1 สำรบญั 2 ควำมหมำยสำนวน สุภำษิต คำพังเพย 3
3
4
5
6
7
8
9
10
Search
Read the Text Version
- 1 - 12
Pages: