เครื่องดนตรีไทย ประเภท เป่า

เครอื่ งเปา่ หมายถงึ เครื่องดนตรี ประเภทท่ีใช้ลมเปา่ ใหเ้ กดิ เสยี ง ซงึ่ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คอื 1. ประเภททม่ี ลี ิ้น ซ่งึ ทาดว้ ยใบไม้ หรอื ไมไ้ ผ่ หรือ โลหะ สาหรบั เปา่ ลมเข้าไปในล้นิ ๆจะเกดิ ความเคลอื่ นไหว ทาใหเ้ กิดเสียงขน้ึ เรยี กว่า \" ลิ้นปี่ \" และเรยี ก เครื่องดนตรีประเภทน้ีว่า \" ปี่ \" 2. ประเภทไม่มลี ิน้ มีแต่รบู งั คับ ใหล้ มที่เปา่ หกั มุมแล้วเกิดเป็นเสียง เรยี กว่า \" ขลุ่ย \" ท้งั ปแี่ ละขลุ่ย มีลักษณะเป็นนาม ว่า \" เลา \"มีวิธเี ปา่ ท่เี ปน็ เอกลกั ษณ์ คอื การเปา่ ดว้ ยการระบายลม ซ่งึ ให้เสยี งปดี่ งั ยาวนาน ติดตอ่ กันตลอด

เครอ่ื งดนตรีไทยเปน็ สิ่งประดิษฐ์ ท่ีเกิดจากภูมิปัญญาไทย มลี ักษณะเปน็ เอกลกั ษณ์เฉพาะตัว มกี ารพัฒนามาตลอด แบง่ ออกเป็น ๔ ประเภท คือ เคร่ืองดดี เครอ่ื งสี เครอื่ งตี และเครอื่ งเป่า ซึ่งแต่ละประเภทจะมีลกั ษณะ หรือหลกั การเกิดเสียงที่เป็นธรรมชาติของตนเอง ดนตรไี ทยนับเปน็ ศิลปะประจาชาติ ที่ควรอนุรกั ษแ์ ละสบื สานต่อไป











ตดิ กาว ติดกาว ตดิ กาว ติดกาว

ตดิ กาว ติดกาว ตดิ กาว ติดกาว