成语故事 สาํ นวนจนี น่ารู้
ก คำนำ ในยคุ ปัจจุบนั การเรียนภาษาต่างประเทศถือว่าเป็นส่ิงท่ีจาเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะภาษาจีนท่ี มีความสาคัญเป็นอันดับต้นๆ เนื่องจากชาวจีนมีจานวนมากเข้ามาทาธุรกิจหรือเข้ามาท่องเท่ียวใน ประเทศไทย ดังน้ันจึงทาให้ชาวไทยต้องเรียนรู้ภาษาจีนให้มากย่ิงข้ึน เพื่ออานวยความสะดวกในด้าน ตา่ งๆ เชน่ ด้านการสือ่ สาร ดา้ นการทางาน และ ดา้ นการติดตอ่ ธรุ กจิ ระหว่างประเทศเปน็ ตน้ ทางด้านผู้จัดทาจึงเล็งเห็นความสาคัญของภาษาจีนท่ีมีต่อชาวไทยในด้าน ของสานวนจีนท่ีมี ความคลา้ ยคลึงกับสานวนในภาษาไทย จงึ ได้จัดทา E-Book เรื่อง “สำนวนจีนน่ำรู้” ข้ึนมา เพ่ือให้ผู้ท่ี สนใจในเรื่องของสานวนจีนได้เข้ามาศึกษา ซ่ึงใน E-Bookนี้ จะประกอบไปด้วยสานวนสามสานวน และมีทั้งเน้ือเรื่องของสานวนที่ได้ยกมา พร้อมท้ังมีการแปลเน้ือเร่ืองเป็นภาษาไทยเพื่อให้ผู้ที่สนใจมี ความเขา้ ใจมากยง่ิ ขน้ึ และถ้าหากว่า E-Book เรื่อง “สำนวนจีนน่ำรู้” มีข้อบกพร่องประการใด ผู้จัดทาขออภัยมา ณ. ทน่ี ดี้ ้วย ผจู้ ดั ทา พทั ธนันท์ ฤทธิพรหม
สำรบญั ข คานา หน้ำ สารบัญ สานวนท่ี 1 无可奈何 ก ข เนอื้ เรอ่ื งภาษาจีน คาศพั ทจ์ ากสานวน 1 เนอ้ื เรื่องภาษาไทย 2 ประโยคตวั อย่างจากสานวน 无可奈何 3 สานวนที่ 2 千里之行始于足下 เนอื้ เรอ่ื งภาษาจีน 4 คาศัพท์จากสานวน เนื้อเรอ่ื งภาษาไทย 5 ประโยคตัวอยา่ งจากสานวน 千里之行始于足下 6 สานวนท่ี 3 杞人忧天 7 เน้อื เรื่องภาษาจนี 8 คาศพั ทจ์ ากสานวน เนอ้ื เร่ืองภาษาไทย 9 ประโยคตวั อยา่ งจากสานวน 杞人忧天 10 บรรณานุกรม 11 ประวตั ผิ ูจ้ ัดทา 12 13 14
无 可 奈 何
一 无可奈何 据《史记〃范雎列传》记载,范雎是魏国人,原先在魏中大夫 须贾门下做宾客,须贾怀疑他暗中与齐国有交往,就把他打得半 死不活地扔进厕所里,以为他一定会死,谁知他活着逃了出去, 并改名张禄。 这时,秦昭王派王稽到魏国寻找贤能之士,别人就把范雎介绍 给王稽。王稽看中了范雎,便将他带到秦国去。 他们乘车经过湖县时,正巧碰上秦相国穰侯的车马。范雎素闻 穰侯反感秦国接纳外国宾客,就很担心,忙躲进车子里面。 穰侯果然问王稽到魏国找到宾客没有,并说这些宾客到秦国来 毫无益处,只会搬弄是非,乱人耳目。王稽赶忙表白自己并没带 宾客来,穰侯只好走了。 待穰侯走远了,范雎跳下车子对王稽说:“我素闻穰侯很狡 猾,说不定会折回来检查车子,我最好是躲开一会儿。”果然, 穰侯的车马走了不多远又转回来了,并蛮横地检查了王稽的车 子,没有发现人,只好悻悻地离去。 范雎后来取得了秦昭王的信任,当了秦国的宰相,但引荐并帮 助他安全到达秦国的王稽却未升官。对此,王稽很不痛快。有一 次他对范雎说: “世界上不可知道的事情有三件:一是国君不知哪一天忽然驾 崩升天;二是您不知何时仙逝;三是我也不知哪天离开人世。 范雎明白王稽话里的意思,他禀告秦昭王说:“王稽是有功劳 的,如果不是他的保护,我到不了秦国;如果不是您的贤明,我也 不会当上宰相。可是王稽却不见提拔……” 秦昭王听从了范雎的建议,提升王稽为河东郡守。 成语“无可奈何”即由此而来。人们用它表示心中虽不愿意, 但也毫无办法。
二 生词 题 生词 拼音 意思 一 记载 jìzǎi จดบันทึก, บนั ทึกเร่ืองราว 二 交往 jiāowǎng ไปมาหาส่กู ัน 三 反感 四 接纳 fǎngǎn เกดิ ความไม่พอใจ, ตอ่ ต้าน 五 宾客 jiēnà รับบคุ คลเข้าองคก์ ร 六 果然 bīnkâ แขก, ผู้มาเยือน 七 素闻 guǒrán จริงอย่างท่คี ดิ 八 蛮横 sùwãn ไดย้ ินมาวา่ 九 悻悻 mánhâng หยาบคายและไร้เหตุผล 十 宰相 xìngxìng โกรธ 十一 引荐 zǎixiàng อคั รมหาเสนาบดี 十二 升官 yǐnjiàn แนะนะ, ฝากฝงั 十三 痛快 shēngguān เล่ือนตาแหน่ง 十四 国军 tîngkuai ดีใจ, มีความสุข 十五 驾崩 guïjūn พระราชา 十六 升天 jiàbēng ตาย 十七 何时 shēngtiān ตาย 十八 禀告 hãshí เวลาไหน 十九 贤明 bǐnggào รับคาสัง่ 二十 提拔 xiánmíng tíbá มคี วามสามารถและฉลาด เล่อื นข้ัน
三 แปลเนอื้ เร่อื ง ตามบันทึกชีวประวัติของฟ่านจี ได้กล่าวว่าเขาเป็นคนรัฐเว่ย โดยเดิมทีเขาเป็นแขกของหมอซีเจี๋ย แตห่ มอซีเจี๋ยสงสัยว่าเขาแอบคบค้าสมาคมกับรัฐฉี เขาจึงทาการทุบตีฟ่านจีแล้วทิ้งเขาไว้ที่ห้องน้า ซึ่งคิด วา่ เขาตอ้ งตายแนน่ อน แตฟ่ ่านจีกลบั ไมต่ ายและหนอี อกมา จากนน้ั เขาได้เปลยี่ นชอื่ เปน็ จางลู่ ในขณะนั้นราชาฉินจ้าวได้ส่งหวังจีไปยังรัฐเว่ยเพ่ือทาการหาบุคคลที่มีความสามารถมาเป็นทหาร ผ้คู นกไ็ ดแ้ นะนาฟา่ นจีใหแ้ ก่หวงั จี เม่อื หวังจไี ด้เจอกบั ฟ่านจีจงึ ได้พาเขากลับไปยังรัฐฉนิ ตอนท่ีพวกเขาได้เดินทางผ่านเมืองหู ก็พบกับขบวนรถม้าของหรางโฮวซึ่งเป็นคนของรัฐฉิน ฟา่ นจีได้ยนิ มาวา่ หรางโฮวต่อตา้ นการรับคนด้านนอกเข้ามามีบทบาทในรัฐฉิน ฟ่านจีกังวลเป็นอย่างมาก จึงได้รีบหลบเข้าไปอยู่ในรถซ่ึงเป็นไปอย่างท่ีคิด หรางโฮวได้ถามหวังจีว่ามาหาคนที่รัฐเว่ยไปทางานหรอ และยังได้พูดต่ออีกว่าคนพวกนี้เมื่อไปทางานท่ีรัฐฉินก็ไร้ประโยชน์ ทาอะไรไม่เป็น หวังจีก็รีบปฏิเสธ ออกไป เมอ่ื หรางโฮวได้ยนิ เช่นนกี้ ไ็ ด้เดนิ จากไป เมื่อหรางโฮวไปพ้นสายตาแล้ว ฟ่านจีกระโดดลงจากรถแล้วพูดว่า “ข้าได้ยินมาว่าหรางโฮวผู้น้ี เป็นคนเจ้าเล่ห์ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะกลับมาตรวจดูบนรถก็เป็นได้ ข้าว่าข้าควรหลบต่ออีกสักครู่” และก็ เป็นอย่างที่ฟ่านจีได้พูดไว้ หรางโฮวได้กลับมาและถือวิสาสะตรวจรถของหวังจี เม่ือไม่พบคน เขาก็รู้สึก โมโหและกจ็ ากไป ภายหลังฟ่านจีได้รับความไว้วางใจจากราชาฉินจ้าว และได้ดารงตาแหน่งเป็นอัครเสนาบดีของ รัฐฉิน แต่หวงั จที ี่คอยแนะนาและช่วยเหลอื ฟ่านจกี ลับไม่ไดเ้ ล่ือนข้นั จึงทาให้หวงั จรี ูส้ ึกไมม่ ีความสุข วันหนึ่งหวังจีได้พูดกับฟ่านจีว่า “ในโลกน้ีมีส่ิงที่เราไม่อาจรู้อยู่สามประการ : ประการแรกคือ พระราชาไม่มีทางรู้ว่าตัวเอาจะสวรรคตเมื่อไหร่ ประการท่ีสองคือท่านก็มิอาจทราบว่าเม่ือไหร่ท่านจะหมด ลมหายใจ และประการสดุ ทา้ ยคือขา้ ก็ไมร่ ้วู ่าข้าจะจากโลกนีไ้ ปเมอื่ ไหร่” ฟ่านจีเข้าใจในส่ิงที่หวังจีพูด และได้ไปพูดกับราชาฉินจ้าวว่า “หวังจีเป็นผู้ท่ีมีคุณงานความดีอยู่ มาก ถ้าหากไม่ได้รับการปกป้องจากเขา ข้าก็มิอาจจะถึงรัฐฉินอย่างปลอดภัย และอีกประการถ้าหาก ไม่ใช่เพราะท่านเป็นคนที่ฉลาดปราดเปร่ือง ข้าก็มิอาจจะได้ดารงตาแหน่งอัครเสนาบดี แต่หวังจีกลับ ไมไ่ ดเ้ ลอ่ื นข้ัน และเมอื่ ราชาหวงั ได้ยนิ เช่นนกี้ ็ได้ทาการเล่ือนขนั้ ใหแ้ ก่หวังจี และสานวนนีก้ ม็ าจากเรอื่ งราวท่กี ล่าวไปข้างต้น และยังมีความหมายว่าการหมดหนทางในการทา สง่ิ ตา่ งๆ หรือ ไมม่ ีทางเลอื ก เป็นตน้
四 无可奈何的句子 一、 事情到了这个地步,他和我都无可奈何。 (เรอ่ื งราวมาถึงขั้นน้ีแลว้ เขาและฉันตา่ งก็หมดคาพูดแลว้ ) 二、 朋友问我这件事该怎么办,我表示无可奈何。 (เพือ่ นถามฉันว่าเรื่องนค้ี วรทายงั ไง ฉันจงึ ไดแ้ สดงทา่ ทจี นปัญญากลับไป) 三、 班里的学生的成绩都不好,老师忽然觉得已经无可奈何了。 (คะแนนสอบของนักเรียนไมด่ ี คณุ ครูเลยรู้สกึ เหนอื่ ยใจ) 四、 他这个人想考上北京大学,而天天都游手好闲 ,我真的无可奈何! (เขาคนน้อี ยากสอบติดมหาลัยปักก่งิ แต่วันๆไมท่ าอะไรเลย ฉนั น่ะหมดคาพูดเลย) 五、 见到前面的情景,他无可奈何的摇摇头,便离开了。 (เม่อื เห็นสถานการณ์ทอ่ี ยดู่ ้านหนา้ เขาไดแ้ ค่พยักหวั แบบหมดสนิ้ ความหวังแลว้ ก็เดนิ จากไป)
千 里 之 行 始 于 足 下
五 千里之行始于足下 老子是春秋时期著名的哲学家,关于他的名字有很多有趣 的传说。据说老子的母亲理氏有一天正在村头的河边洗衣 服,忽见上游飘下一个黄澄澄的李子。 理氏忙用树枝将这个拳头大小的黄李子捞了上来。到了中 午,理氏又热又渴,便将这个李子吃了下去。从此,理氏怀 了身孕。理氏怀了八十一年的胎,生下一个男孩。这男孩一 生下来就白眉白发,白白的大络腮胡子。因此,理氏给他取 的名字就叫“老子”。老子生下来就会说话,他指着院子中 的一棵李子树,对母亲说:“李就是我的姓。” 老子后来做过周朝的“守藏室之史”的官。这是一个管理 藏书的官职,因为这个缘故,老子知识渊博,在当时名声很 大。孔子年轻时曾经专门拜访过老子,向他请教周朝的礼 仪。 老子写过一本只有五千字的书,名字是《道德经》。书中 讲了很多能启发人的道理。老子说:“合抱之木,生于毫末; 九层之台,起于累土;千里之行,始于足下。”意思是说,双 臂合抱的大树,是从细小的幼芽开始长成的;很多层的高台, 是从第一筐泥土开始垒起来的;千里远的路程,是从脚下第一 步开始才能走完的。在这里,老子用生动的事例,说明事物 都是从小到大发展变化的。 后人将“千里之行,始于足下”作为成语,比喻事情总是 从头开始,逐步发展的。
六 生词 题 生词 拼音 意思 一 据说 jùshuō กลา่ วกนั ว่า 二 李子 lǐzi พลับ 三 黄澄澄 四 捞 huángdēngdēng เหลืองอรา่ ม 五 树枝 lāo ตัก, ควา้ 六 身孕 七 缘故 shùzhī กง่ิ ไม้ 八 渊博 shēnyùn การตง้ั ครรภ์ 九 拜访 yuángù มลู เหตุ, สาเหตุ 十 礼仪 yuānbó (ความรู้)ลึกซึ้งและกว้างขวาง 十一 垒 bàifǎng เยี่ยมเยือน 十二 事例 พิธี, ประเพณี lǐyí ก่อ(หิน/อฐิ /ดนิ ) lěi อุทาหรณ์, ตัวอยา่ ง shìlì
七 แปลเนื้อเรอ่ื ง เล่าจ๊อื เป็นนักปราชญ์ที่มีช่ือเสียงในยุคชุนชิว และเม่ือพูดถึงช่ือของเขาก็จะมีตานานเรื่อง เล่าที่น่าสนใจอยมู่ ากมาย กล่าวกันว่ามอี ยวู่ ันหน่ึง หลี่ตีผซู้ ่งึ เปน็ มารดาของเล่าจ๊ือได้ไปซักผ้าอยู่ ท่ีริมแม่น้า และทันใดนั้นก็เห็นลูกพลับสีเหลืองน่ากินลอยน้ามา เขาจึงได้ใช้ก่ิงไม้ไปเก็บลูก พลบั สเี หลืองน้ันมา เม่ือถึงตอนกลางวันหล่ีตีรู้สึกทั้งร้อนและกระหายน้าเป็นอย่างมาก จึงได้กินลูกพลับท่ี เก็บมา จากน้นั หลีต่ ีกไ็ ดต้ ้ังครรภ์ โดยหลี่ตีได้ใช้เวลาในการตั้งครรภ์นานถึง 81 ปี ในที่สุด จึงไดใ้ ห้กาเนิดบุตรชายออกมา เด็กชายคนนเ้ี มอื่ เกิดมาก็มีคิ้วสีขาวผมสีขาว และยังมีหนวดเครา สีขาวอีกด้วย ด้วยเหตุนี้หลี่ตีได้ตั้งช่ือให้แก่บุตรชายว่า “เล่าจื๊อ” เมื่อเล่าจ๊ือเกิดมาก็สามารถ พูดได้ และเขายังชี้ไปท่ีต้นลูกพลับท่ีอยู่กลางบ้าน และพูดกับแม่ของตนว่า “หลี่คือนามสกุล ของข้า” ตอ่ มาเล่าจือ๊ ไดเ้ ข้ารับราชการเปน็ บรรณารักษแ์ ลผดู้ ูแลหอสดุ หลวงแหง่ ราชวงศ์โจว ด้วย เหตุนจี้ ึงทาใหเ้ ล่าจอ๊ื เป็นบุคคลทม่ี คี วามรอบรูใ้ นทกุ ๆเรื่องอย่างลกึ ซ้ึง และกย็ ังมีชื่อเสยี งท่ีแพร่ ไปอย่างกว้างขวาง จึงทาให้ขงจื๊อต้ังใจเดินทางมาเย่ียมเยือนเล่าจื๊อและสอบถามเล่าจื๊อเกี่ยวกับ ขนมธรรมเนียมประเพณขี องราชวงศโ์ จว เล่าจื๊อได้เขียนหนังสือที่มีช่ือว่า “เต้าเต๋อจิง” ซึ่งในหนังสือเล่มน้ีก็จะเขียนเกี่ยวกับ หลักการและเหตุผลในการให้คติช้ีทางสว่างแก่ผู้คนไว้มากมาย เล่าจื๊อเคยกล่าวไว้ว่า “ไม้ใหญ่ โอบรอบเกิดจากหน่ออ่อน หอสูงเก้าชั้นก่อจากกองดิน เดินทางพันลี้เร่ิมจากฝ่าเท้า” ซ่ึงมี ความหมายว่า “ต้นไม้ใหญ่ก็เติบโตมาจากต้นเล็กๆ หอคอยที่สูงสง่าขั้นแรกก็เริ่มมากจากการ ก่อดนิ การเดนิ ทางนับหมื่นล่ีก็เริ่มจากก้าวแรก” ซ่ึงเล่าจ๊ือได้ยกตัวอย่างท่ีสามารถเห็นภาพได้ อยา่ งชดั เจนในการอธิบายสง่ิ ของตา่ งๆที่มีการเปล่ียนแปลงตั้งแตข่ ้ันแรกไปจนถึงข้นั สดุ ทา้ ย ภายหลังคนรุ่นหลังได้นาคาพูดของเล่าจื๊อมาทาเป็นสานวน ซึ่งจะหมายถึงการที่ เรอื่ งราวตา่ งๆตอ้ งมกี ารเริม่ ต้น และคอ่ ยๆเปลีย่ นแปลงพัฒนาจนเกดิ ความสาเร็จข้ึน
八 千里之行始于足下的句子 一、 做某件事只要千里之行始于足下,会有成功的那天。 (การทาเร่ืองบางอย่างขอแค่เริม่ ลงมือ สกั วันกจ็ ะประสบความสาเรจ็ ) 二、 别怕,只千里之行始于足下地进行,你的梦想会实现。 (อย่ากลวั ไปเลย ขอแคล่ งมือทา ความฝนั ของคณุ กจ็ ะเป็นจริง) 三、 有些人说,千里之行,始于足下的做某件事,不管有好或者不好的结果,都是 值得的。 (บางคนพดู ว่า แคล่ งมือทาเร่อื งบางเรือ่ ง ไมว่ ่าผลลัพธท์ ีไ่ ดจ้ ะดีหรอื ไมด่ ีแตส่ ดุ ทา้ ยมันก็คือเร่อื งท่คี มุ้ คา่ ) 四、 小事也要千里之行,始于足下。就算不成功,也总比什么都不干的好。 (เรือ่ งเล็กน้อยก็ตอ้ งกลา้ ที่จะลงมือทา ถึงแมจ้ ะทาไมส่ าเรจ็ แตก่ ด็ กี ว่าไม่ทาอะไรเลย) 五、 只要千里之行,始于足下,坚持下去 最后都会有所收获。 (ขอเพียงแค่ลงมอื ทา แล้วยืนหยัดท่จี ะทาต่อไป ทา้ ยที่สุดกจ็ ะเกิดผลสาเรจ็ )
杞 人 忧 天
九 杞人忧天 从前在杞国,有一个胆子很小,而且有点神经质的人,他常会想到 一些奇怪的问题,而让人觉得莫名其妙。 有一天,他吃过晚饭以后,拿了一把大蒲扇,坐在门前程量,并且 自言自语的说:“假如有一天,天塌了下来,那该怎么办呢?我们岂不 是无路可逃,而将活活地被压死,这不就太冤枉了吗?” 从此以后,他几乎每天为这个问题发愁、烦恼,朋友见他终日精神 恍惚,脸色憔悴,都很替他担心,但是,当大家知道原因后,都跑来劝 他说:“老兄啊!你何必为这件事自寻烦恼呢?天空怎么会塌下来呢? 在说即使真的塌下来,那也不是你一个人忧虑发愁就可以解决的啊,想 开点吧!” 可是,无论人家怎么说,他都不相信,仍然时常为这个不必要的问 题担忧。 后来的人就根据上面这个【故事】,引伸成“杞人忧天”这句成 语,它的主要意义在唤醒人们不要为一些不切实际的事情而忧愁。它与 “庸人自扰”的意义大致相同。
十 生词 题 生词 拼音 意思 一 胆子 dǎnzi ความกลา้ 二 蒲扇 púshàn พัด 三 塌 四 岂不 tā พงั ทลาย 五 冤枉 qǐbù ได้อย่างไร(ถามย้อนกลับ) 六 发愁 yuānwǎng 七 恍惚 fāchóu ไม่ค้มุ ค่า 八 憔悴 huǎnghū กลุม้ ใจ 九 何必 qiáocuì ใจลอย 十 唤醒 hébì ซดี เซยี ว 十一 忧愁 huànxǐng ทาไมจะต้อง(ถามยอ้ นกลับ) 十三 神经质 yōuchóu ปลุกให้ต่ืน shénjīngzhì หดหใู่ จ ภาวะจิตอ่อน(ต่นื ตกใจงา่ ย)
十一 แปลเนอื้ เรอื่ ง กาลครง้ั หนง่ึ ณ รฐั ฉี่ มชี ายผหู้ นึ่งเปน็ คนข้ีขลาดและสติไม่ค่อยสมประกอบ เขามักจะต้ัง คาถามแปลกๆอยเู่ สมอ ทาให้ผู้คนรสู้ กึ ประหลาดใจกบั บุคคลผ้นู ี้ มีอยู่วันหนึ่ง หลังจากท่ีเขารับประทานอาหารเย็นเสร็จก็ถือพัดออกไปน่ังที่ประตูหน้าบ้าน และพูดกับตวั เองวา่ “สมมติว่าวันหน่ึงท้องฟ้าได้พังทลายลงมา จะทายังไงดีนะ แล้วพวกเราจะหนี เอาชีวิตรอดได้ยังไง มีชีวิตอยู่ดีๆกลับถูกท้องฟ้าพังทลายทับลงมาตาย ช่างไม่เป็นธรรมเลยเสีย จริง” นับต้ังแต่วันน้ันเป็นต้นมา เขากังวลกับปัญหานี้เกือบจะทุกวัน เพื่อนก็เห็นว่าเขามักจะใจ ลอยแถมยังมีหน้าตาที่ซีดเซียว ทุกคนก็ต่างเป็นห่วงเขา และเม่ือทุกคนทราบถึงสาเหตุท่ีเขาเป็น แบบนก้ี ็ไปพูดเตอื นสติเขาวา่ “เพ่ือนรัก ทาไมต้องมาน่ังกลุ่มใจกับเรื่องแบบนี้ด้วยล่ะ ท้องฟ้าไม่มี ทางที่จะพังทลายลงมาได้หรอก ถ้าเกิดว่าจะพังทลายลงมาจริงๆ ก็ไม่ใช่ส่ิงท่ีเพ่ือนจะมาน่ังคิดหา วธิ แี กไ้ ขเพยี งผูเ้ ดียว อย่าไปคิดมากเลย” อย่างไรก็ตามไม่ว่าทุกคนจะพูดปลอบใจยังไงเขาก็ไม่เชื่อ และยังคงคดิ วิตกกับปัญหานต้ี อ่ ไป ต่อมาคนรุ่นหลังได้นาเรื่องราวนี้มาอธิบายถึงการ “ตีตนไปก่อนไข้” ซึ่งมีความหมายหลัก คอื การเตอื นให้ผู้คนอยา่ ไปวติ กกงั วลกบั เรื่องราวท่ไี มส่ ามารถเกิดขน้ึ ได้จรงิ
十二 杞人忧天的句子 一、 杞人忧天,不是好的习惯。 (ตตี นไปกอ่ นไข้ ไม่ใชล่ กั ษณะนิสัยทด่ี ี) 二、 这件事其实一点没有什么,为何你已经杞人忧天呢? (จริงๆแล้วเร่อื งนี้ไม่ไดม้ ีอะไรมาก ทาไมเธอถงึ กงั วลมากขนาดน้ีกัน) 三、 我已告诉了你事情真相,为何还杞人忧天! (ฉันบอกขอ้ เท็จจริงของเรอื่ งนไ้ี ปแล้ว ทาไมเธอถึงยังกังวลอยู่!) 四、 别一听到途听途说的消息,就杞人忧天。 (อย่าเพียงแค่ฟังข่าวโคมลอยแลว้ ตตี นไปก่อนไข้) 五、 杞人忧天的样子会让人觉得讨厌。 (ลักษณะท่าทางการกังวลจนเกนิ ไปอาจทาใหผ้ ูค้ นรอบขา้ งร้สู กึ ราคาญ)
十三 บรรณานุกรม อาศรมสยาม-จนี วทิ ยา. 100 สานวนควรรู้ไทย - จนี . กรงุ เทพมหานคร: สานักพิมพท์ ฤษฎ,ี 2553. Gift Gift. (ม.ป.ป.). วิ่งแข่ง. สบื ค้นเม่อื วันท่ี 1 มีนาคม 2564, จาก https://www.pinterest.com/pin/581668108114742117/ Ilikesticker. (ม.ป.ป.). ชีวติ ประจาวันของบ๊อบบ้.ี สืบค้นเมอ่ื วนั ท่ี 1 มีนาคม 2564, จาก https://www.pinterest.com/pin/164874036346608515/ Quangushi. (ม.ป.ป.). 杞人忧天. สบื ค้นเมอื่ วนั ท่ี 1 มีนาคม 2564, จาก http://www.quangushi.com/chengyu/2014.html Youyouzuowen. (ม.ป.ป.). 无可奈何. สืบค้นเม่อื วันที่ 26 กุมภาพนั ธ์ 2564, จาก 无可奈何的典故的故事,无可奈何的典故的典故_成语故事 (uuzuowen.com) Youyouzuowen. (ม.ป.ป.).杞人忧天. สืบคน้ เมอื่ วนั ท่ี 26 กุมภาพนั ธ์ 2564, จาก 杞人忧天的故事,杞人忧天的典故_成语故事 (uuzuowen.com) Youyouzuowen. (ม.ป.ป.).千里之行始于足下. สืบคน้ เมอื่ วนั ท่ี 26 กมุ ภาพนั ธ์ 2564, จาก 千里之行的故事,始于足下的故事,千里之行的故事,始于足下的典故_成语故事 (uuzuowen.com)
十四 ประวตั ิผจู้ ัดทา นางสาวพัทธนนั ท์ ฤทธพิ รหม นักศึกษาชั้นปที ี่3 มหาวิทยาลัยราชภฏั ลาปาง สาขาการสอนภาษาจนี
Search
Read the Text Version
- 1 - 21
Pages: