การเขียนบันเทิงคดีประเภทเรื่องสั้น

ลักษณะของเรอ่ื งสั้น ตวั ละครน้อย มแี ก่นเรือ่ งเดยี ว 1 2 แม้โครงเรอ่ื งจะสลับซ้อนเพียงใด มเี ฉพาะตัวละครที่สาคญั ตวั ประกอบอาจไมม่ ีเลย แต่ต้องจบลงด้วยขอ้ คดิ หรอื มีแกน่ ของเรอ่ื งเพียงอยา่ งเดยี ว ตัวประกอบ ตวั ละครอาจเปน็ คนหรอื สัตว์ก็ได้ มขี นาดส้นั เป็นเรื่องทีเ่ กดิ ข้ึนในช่วงเวลาสั้น ๆ ไม่มีกาหนดจานวนคาทีแ่ นน่ อน 4 ทัง้ นเ้ี พราะต้องการเน้นแก่นของเรอื่ ง 3 ถ้าใช้เวลานาน ยอ่ มทาใหเ้ ร่ือง ขาดความตอ่ เนื่องรัดกุม

หลกั การเขียนเรื่องสั้น เคา้ โครงเรือ่ ง 1 2 ตัวละคร การปดิ เรือ่ ง 7 3 ฉาก การดาเนินเรื่อง 6 4 บทสนทนา 5 การเปิดเรื่อง

หลกั การเขียนเรอื่ งส้ัน 1. เค้าโครงเรื่อง (plot) ตวั ละคร คอื การสร้างเหตกุ ารณห์ นึ่งขึน้ มาเริ่มเร่ืองและ 2.1 สร้างตวั ละครใหส้ มจรงิ จบเร่ือง การสร้างโครงเรือ่ งมีหลกั 3 ประการคือ 2.2 การแสดงอุปนสิ ยั ของตวั ละครอาจบรรยาย 1.1 โครงเร่อื งต้องมคี วามสบั สนว่นุ วาย มีปัญหา หรอื เป็นบทท่ีตวั ละครพดู เอง ตอ้ งแก้ไข มกี ารผกู ปมทีซ่ บั ซอ้ น 2.3 การแสดงอุปนิสัยของตัวละครตอ้ งเสมอตน้ 1.2 ในการดาเนนิ เรื่อง จะไม่ราบร่นื หากแตต่ อ้ ง เสมอปลายต้งั แตเ่ รม่ิ เร่ืองจนจบเรื่อง มอี ุปสรรคทาใหเ้ รื่องสนกุ หรอื มีเหตกุ ารณท์ ี่ทาให้ 2.4 ตัวละครไม่มากเกนิ ไป ผ้อู า่ นรอคอยตอ่ ไป 1.3 ปมนัน้ ค่อยๆคลี่คลาย จนถึงจุดสดุ ยอดของ เร่ือง (cli-max) เปน็ การจบหรือปดิ เรอ่ื ง

หลกั การเขียนเร่อื งส้นั (ตอ่ ) 3. ฉาก 4. บทสนทนา เปน็ สถานที่หรือสิง่ แวดล้อม รวมท้งั บรรยากาศ มีข้อปฏบิ ัติคือ ต่าง ๆ ทม่ี ีส่วนเกยี่ วข้องกบั ตวั เร่อื ง 4.1 ไมพ่ ูดนอกเรอ่ื ง 4.2 เปน็ คาพูดนอกเรอื่ ง 3.1 เลือกฉากใหเ้ หมาะสมกบั เรือ่ งและดาเนินเร่อื ง 4.3 เป็นคาพดู งา่ ยตอ่ การเขา้ ใจ เหมาะสมแกฐ่ านะ ตามบรรยากาศทีถ่ ูกต้อง ของตัวละคร 3.2 ผเู้ ขียนตอ้ งเขยี นฉากท่ีตนรู้จักดที ส่ี ุด 4.4 รจู้ ักหลากคา ไม่ใช้คาซา้ เพราะจะไดภ้ าพท่แี จ่มชัด

หลักการเขยี นเร่อื งสัน้ (ต่อ) 5. การเปดิ เรื่อง 6. การดาเนินเร่ือง เปน็ หัวใจของการเขยี นเร่ือง เพราะจะทาให้ผอู้ ่าน ต้องคานงึ ถงึ คือ ติดตามตอ่ ไปหรอื ไม่ ขนึ้ อยู่กับวธิ กี ารเปิดเรือ่ ง 6.1 ควรดาเนนิ เรอื่ งไปสจู่ ดุ หมายโดยเรว็ 6.2 ปมของเรอ่ื งควรมีความขดั แย้ง 1 แห่งแล้ว ซึง่ มอี ย่หู ลายวธิ ี คือ ค่อย ๆ คลายปมทีละนอ้ ย สมดังความปรารถนา 5.1 สร้างเหตุการณเ์ พอื่ ให้เกิดความน่าสนใจ ของผอู้ ่านที่รอคอย 5.2 เปิดเร่ืองโดยใช้บทสนทนาท่มี ีถอ้ ยคาแปลกใน ความหมายและเน้อื เร่ือง ก่อใหเ้ กิดความอยากรู้ อยากเหน็ อยากตดิ ตามเรื่องตอ่ ไป 5.3 เปิดเรอื่ งโดยการพรรณนา พรรณนาฉาก หรือบรรยายฉากทีช่ วนใหผ้ ้อู า่ นสนใจ

หลักการเขยี นเรอ่ื งสัน้ (ต่อ) 7. การปดิ เรอ่ื ง เปน็ ตอนทสี่ าคัญที่สดุ ผู้อ่านจะทราบวา่ เร่อื งจะจบลงอย่างไร ซึ่งเป็นจุดสดุ ยอดของเรื่อง คือ 7.1 จบลงโดยทท่ี าให้ผู้อ่านประหลาดใจ คาดไมถ่ งึ 7.2 จงลงดว้ ยความสมปรารถนา หรอื สน้ิ หวังอย่างใดอยา่ งหน่งึ

ตัวอย่างเรื่องส้ันทนี่ า่ สนใจ เร่อื งส้นั นอวอรอรอตอพอลอ 10 เร่อื งสน้ั สร้างแรงบนั ดาลใจ