พุท

พุท ธ สภุ า ษติ





ตตฺราปิ สรตี โย วัย ย่อมเส่อื มไปทุกขณะ

อตถฺ มฺหิ ชาตมหฺ ิ สขุ า สหายา เมอ่ื ความตอ้ งการเกดิ ขน้ึ สหาย เป็นผู้นาสุขมาให้

อตตฺ า หิ อตตฺ โน นาโถ ตนเปน็ ท่พี ึง่ ของตน

ย เว เสวติ ตาทโิ ส คบคนเชน่ ใด ยอ่ มเปน็ คน เช่นนนั้

อปปฺ มตตฺ า น มียนตฺ ิ ผไู้ มป่ ระมาท ยอ่ มไม่ตาย

โลโภ ธมฺมาน ปรปิ นโฺ ถ. ความโลภ เปน็ อนั ตรายแหง่ ธรรมท้งั หลาย

อคคฺ สสฺ ทาตา ลภเต ปุนคคฺ ผ้ใู หส้ ิ่งทีเ่ ลศิ ย่อมได้ส่งิ ที่ เลิศอีก

หทยสสฺ สทสิ ี วาจา วาจาเช่นเดยี วกับใจ

ขนตฺ ิ สาหสวารณา ความอดทน หา้ มไว้ได้ซงึ่ ความผลนุ ผลนั

นตถฺ ิ สนฺตปิ ร สขุ . ความสุข (อื่น) ย่ิงกวา่ ความ สงบ ไม่มี

จเช มตฺตาสุข ธีโร ผูฉ้ ลาดควรสละสุขเล็กนอ้ ย เพือ่ สขุ ยงิ่ ใหญ่ของสว่ นรวม

เช เอก กลุ สฺสตถฺ สละสุขส่วนตนเพื่อ ประโยชนข์ องตระกลู

ปญฺญาว ธเนน เสยฺโย ปญั ญายอ่ มประเสรฐิ กวา่ ทรพั ย์

สทฺธา ทตุ ยิ า ปุริสสฺส โหติ. ศรทั ธาเปน็ เพอ่ื นสองของคน .

สญญฺ มโต เวร น จยี ติ เมื่อคอยระวังอยู่ เวรย่อม ไม่ก่อขึ้น

! อตฺตา หเว ชติ เสยโฺ ย ชนะตนน่นั แหละ เปน็ ดี

!! สจฺจ เว อมตา วาจา คาจรงิ เปน็ สิ่งไม่ตาย

สูกเรหิ สมคฺเคหิ พฺยคฺโฆ เอกายเน หโต สกุ รทัง้ หลายพร้อมเพรียงกันยงั ฆ่าเส้อื โครง่ ได้ เพราะใจรวม เป็นอันเดียว

เสยยฺ โส เสยยฺ โส โหติ โย เสยฺยมุปเสวติ คบคนดี ก็พลอยมสี ่วนดีดว้ ย

วโย รตฺตนิ ทฺ ิวกฺขโย วยั สน้ิ ไปตามคนื และวนั