Grade II Big Book Week 1-2 - adeel 1st

‫چالاڪ لومڙ ۽ سادو ٻڪر‬ ‫ليکڪ ‪ :‬خالد‬ ‫مصور ‪ :‬محسن‬

‫هڪڙي ڀيري جي ڳالهه آهي‪ ،‬هڪڙو لومڙ‬‫ڪنهن ُکوهه ۾ ِڪري پيو‪ .‬ٻاهر نڪرڻ لاِء‬‫گهڻا ئي ه َٿ پير هنيائين پر ٻاهر نڪري نه‬ ‫سگهيو‪ .‬سوچيندو رهيو ته ڇا ڪيان؟‬ ‫‪2‬‬

‫ٿوري ديرٿي ته ُاتان هڪڙو بگهڙ گذريو‪.‬‬‫لومڙ کي کوهه اندر ڏسي پڇيائين “اڙي‬‫لومڙ! هتي ڪيئن ِڪري پيو آهين؟ خير‬‫ته آهي نه؟ ڪٿي ڪو مانيَء ٽڪر ته نظر نه‬ ‫آيو اٿئي؟”‬‫‪3‬‬

‫ُلومڙ چيس‪“ :‬ڀائو بگهڙ! سڀ خير آهي‬‫مان هِت ِڪريو نه آهيان‪ .‬مان ته هِن پاڻيَء‬‫۾ پاڻ لهي آيو آهيان ته جيئن ٿڌڙي پاڻيَء‬ ‫جو مزو وٺي سگھان‪”.‬‬ ‫‪4‬‬

‫بگهڙ کي بيوقوف بنائڻ لاِء وڌيڪ چيائين‪:‬‬‫“پاڻي ايترو ته ِمٺو ۽ ٿڌو آهي جو ڪهڙي‬‫ڳالهه ڪجي! ٿورو هيٺ لهي ته ِڏس نه!‬ ‫توکي به مزو اچي ويندو‪”.‬‬‫‪5‬‬

‫اها ڳالهه ُٻڌي بگهڙ‪ ،‬لومڙ جي چالاڪيَء کي‬‫سمجهي ويو ۽ کيس کل اچي ويئي چوڻ‬‫لڳو‪“ :‬مان توکي چڱيَء ريت ُسڃاڻان‪ ،‬وڃي‬ ‫ڪنهن ٻئي کي بيوقوف بڻاِء!”‬ ‫‪6‬‬

‫بگهڙ وڌيڪ چيو‪“ :‬ادا‪ ،‬اڄڪلهه دؤر ڏاڍو‬‫خراب آهي‪ ،‬هرڪو مطلبي ٿي پيو آهي‪،‬‬‫ڪنهن تي اعتبار نه گهرجي‪ .‬مان ته هلان‬ ‫ٿو‪ ”.‬اهو چئي بگهڙ هليو ويو‪.‬‬‫‪7‬‬

‫ڪجههديرکانپوِءهڪڙوڪتو ُگذريو‪ُ .‬کوهه‬‫۾ هيٺ نهاريائين ته لومڙ نظر آيس‪ .‬لومڙ‬‫ُڪتي کي ڏسي چيو‪“ :‬ڪيڏانهن ٿو وڃين؟‬ ‫هيٺ لهي اچ ته توکي مٺو پاڻي پياريان”‬ ‫‪8‬‬

‫ڪتو ُاڃارو ته هو‪ ،‬ان ڪري ٿوري دير‬‫لاِء لومڙ جي صلاح تي غور ڪيائين پر‬‫ُستت ئي کيس ڳالهه سمجهه ۾ اچي وئي‪،‬‬‫ته لومڙ جي ڳالهه تي ڌيان نه ڏيڻ گهرجي‪.‬‬‫‪9‬‬

‫ُڪتي‪ ،‬دماغ تي زور ڏئي سوچيو ۽ چيو‪:‬‬‫“چالاڪ لومڙ! مان توکي گهڻو سڃاڻان‪.‬‬‫تون پنهنجو مطلب ڪڍي‪ ،‬پوِء بيٺو مون‬‫تي کلندين!” ائين چئي ڪتو به هليو ويو‪.‬‬ ‫‪10‬‬

‫ٿوريَء دير کان پوِء ُاتان هڪڙو ُڪڪڙ‪،‬‬‫ُڪ ُڪڙو ڪو ڪندي گذريو ته لومڙ چيس‪:‬‬‫“ڪڪڙڀاُء!اجايوگرميَء۾وتينٿوگهمندو‪،‬‬ ‫اچ ته توکي ٿڌو ۽ مٺو پاڻي پياريان!”‬‫‪11‬‬

‫ٿڌي ۽ مٺي پاڻيَء جو ُٻڌي ڪڪڙ‪ ،‬هيٺ‬‫کوهه ۾ نهاريندي چيو‪“ .‬نه بابا! مرڻو آهي‬‫ڇا؟ مان پاڻي ۾ هيٺ نه لهندس! اهو پاڻي‬ ‫وڃي تون پيُء‪ .‬مون کي معاف ڪر‪”.‬‬ ‫‪12‬‬

‫اڃان دير ئي نه ٿي ته هڪڙو سادڙو ٻڪر‬‫پاڻي لاِء واجهائيندو کوهه جي ڀرسان اچي‬‫ٻيٺو‪ ،‬کوهه ۾ لومڙ کي ڏسي چيائين‪“ :‬ادا‬‫لومڙ! هي پاڻي ڀلا پيئڻ جهڙو ته آهي نه؟”‬‫‪13‬‬

‫لومڙ وراڻيس‪” :‬دوست! پاڻيَء جي ڪهڙي‬‫تعريف ڪريان جهڙو آهي ِمٺو‪ ،‬تهڙو آهي‬‫ٿڌو! “ٻڪر‪ ،‬لومڙ جي ڳالهه ُٻڌي دير ئي نه‬ ‫ڪئي ۽ هڪدم کڻي کوهه ۾ ٽپو ڏنائين‪.‬‬ ‫‪14‬‬

‫ٻڪر جيئن ئي کوهه ۾ لٿو ته چالاڪ لومڙ‬‫ٽپ ڏئي سندس ِسڱن تي چڙهي‪ُ ،‬کوهه کان‬‫ٻاهر نڪري آيو‪ .‬۽ ٻاهر نڪري ٻڪر تي‬ ‫کلڻ لڳو! سادڙو ٻڪر پريشان ٿي ويو‪.‬‬‫‪15‬‬

‫لومڙکيسچيڙائينديوڌيڪچيو‪“:‬بيوقو َف‪،‬‬‫ُکوهه ۾ لهڻ کان اڳ سوچين ها ته ٻاهر‬‫ڪيئن نڪرندين؟” هاڻي اهو پاڻي خوب‬‫ڍؤ ڪري پيُء‪ ،‬اهو چئي لومڙ اتان هلي ويو‪.‬‬ ‫‪16‬‬