Judy the Hero จูดี้อยากเป็นฮีโร่

จูดี้อยากเป็นฮีโร่ เรื่อง/ภาพ : อชิญาดา พิเชียรโสภณ

ในวันหยุดแสนสงบ จูดี้ตื่นเช้ามาดูการ์ตูนอย่างที่มักทำเป็นประจำ ซึ่งวันนี้เป็นการ์ตูนเกี่ยวกับฮีโร่ เขามีผ้าคลุม มีหน้ากาก และมีพลังวิเศษ สามารถบินไปช่วยผู้คนได้ทุกเมื่อ ทำให้จูดี้อยากเป็นฮีโร่บ้าง “ เท่จัง วันนี้ฉันจะเป็นฮีโร่ ”

พอดูการ์ตูนจบ จูดี้ก็วิ่งไปหาผ้าคลุมกับหน้ากากในบ้านมาสวมใส่ ตอนนี้เธอมีผ้าคลุม มีหน้ากาก แต่ยังไม่มีพลังวิเศษเลย จึงตัดสินใจออกไปหาพลังวิเศษในเมือง “ คุณพลังวิเศษจะอยู่ในเมืองไหมนะ ”

ระหว่างเดินเล่นในเมือง จูดี้เจอกระเป๋าสตางค์หล่นอยู่ที่พื้น ใกล้ ๆ ตรงนั้นมีเจคกำลังหาของอยู่ จูด้จี ึงเก็บกระเป๋าสตางค์ใบนั้นไปคืนเจค “ กระเป๋าสตางค์ใบนี้ใช่ของเธอหรือเปล่า ” เจคเห็นก็ดีใจจนยิ้มแก้มปริ “ ใช่แล้ว ขอบคุณมากนะ ”

หลังจากแยกกับเจค จูดี้ก็ไปชนกับโซลอี้จนเธอหกล้ม จูดี้จึงรีบขอโทษและพาเธอไปทำแผล “ ขอโทษนะจ๊ะ ฉันไม่ระวังเอง ” โซลอี้ส่ายหน้าและยิ้มให้ “ ฉันก็ไม่ระวังเหมือนกัน ไม่เป็นไรเลยจ้ะ ”

ใช้เวลาสักพักใหญ่ในเมือง จูดี้ก็ยังไม่เจอพลังวิเศษเสียที จนตอนนี้เธอเริ่มหิว จึงไปต่อแถวซื้อขนม หลังจากทานเสร็จก็ทิ้งขยะลงถังขยะเรียบร้อย ก่อนจะตัดสินใจกลับบ้าน “ หาคุณพลังวิเศษไม่เจอเลย กลับบ้านดีกว่า ”

เมื่อถึงบ้าน จูดี้เดินไปนั่งหน้าเศร้าที่โซฟา คุณพ่อจึงเข้าไปคุยด้วย “ วันนี้ฮีโร่ตัวน้อยของคุณพ่อไปไหนมาครับ ” จูดี้ส่ายหน้า “ หนูไม่ใช่ฮีโร่ค่ะ หนูไปหาคุณพลังวิเศษในเมืองมาแต่ไม่เจอเลย ” คุณพ่อก็ถามต่อ “ แล้วหนูไปทำอะไรมาบ้างครับ ไหนเล่าให้ฟังหน่อย ”

“ หนูเก็บกระเป๋าสตางค์ได้แล้วเอาไปคืนเจค ชนกับโซลอี้จนเธอหกล้ม หนูเลยพาเธอไปทำแผล ไปต่อแถวซื้อขนม ทานเสร็จก็ทิ้งขยะ แล้วก็กลับบ้านค่ะ ” คุณพ่อได้ยินก็ยิ้มให้ “ หนูก็เป็นฮีโร่แล้วไงครับ ถึงหนูจะไม่มีพลังวิเศษ แต่หนูก็ช่วยเหลือคนอื่น แถมยังไม่ทำให้สังคมเดือดร้อนอีก ”

“ เป็นฮีโร่น่ะไม่จำเป็นต้องมีผ้าคลุม มีหน้ากาก หรือมีพลังวิเศษเลย แค่ช่วยเหลือคนอื่นและ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้สังคมก็เป็นฮีโร่ได้แล้วครับ ” จูดี้ตาเป็นประกาย “ จริงเหรอคะ งั้นวันนี้หนูก็ได้เป็นฮีโร่แล้วน่ะสิ ดีใจจังเลย ”